Στου "χαμηλού" την ταβέρνα πλένουν τα βαρέλια για να υποδεχτούν το κρασί της καινούριας χρονιάς... Και με τον καλό καιρό που έκανε αναμένεται πολύ καλό το κρασί της φετινής χρονιάς.

Tο Σάββατο είναι, λέει, μέρα ξεκούρασης. Κι έτσι θα 'πρεπε να 'ναι. Όταν τρέχεις όλη την εβδομάδα με ρυθμούς τρελούς από τα ξημερώματα ώς αργά το βράδυ, τότε δεν είναι υπερβολή να ζητάς από το Σάββατο να... παίξει το ρόλο του.

Αλλά αυτό το Σάββατο είμαστε από το πρωί στο πόδι. Να πάμε λαϊκή για τις εβδομαδιαίες προμήθειες, στο σπίτι του παππού για να δει τα υδραυλικά ο μάστορας που... υποφέρουν, στο MAX για τα βιβλία των αγγλικών και γερμανικών του φροντιστηρίου, στο χασάπη για κρέας και κιμά, στο κέντρο για εφημερίδες, κάπου τάφτισα... Είναι που, με όλο αυτό το τρέξιμο δεν πρόλαβα, ούτε καφέ να πιω και μου φαίνεται κάπως.

Τώρα, μεσημέρι, στη δροσιά του μπαλκονιού να χαράσσω αυτές τις γραμμές. Με ένα ελληνικό καφεδάκι σκέτο για να... πάρω μπρος απαλλαγμένος από τα περιττά ρούχα που δημιουργούν πρόβλημα μια τέτοια καλοκαιρινή μέρα.

Για άλλη μια φορά η ΕΜΥ έπεσε μέσα... Μόνο που δεν ήμασταν σε θέση να πάμε στη θάλασσα για μια βουτιά, αν και η μέρα το ζητάει, πιστέψτε με. Δεν πειράζει. Θα χαλαρώσω λίγο, θα διαβάσω τις εφημερίδες μου, θα τιμήσω λίγο παραπάνω το κρεβάτι μου. Το θέλει η πλάτη μου, το ζητάει ο οργανισμός μου.

Πάντως, όπως και να 'χει μια βόλτα στη θάλασσα θα 'ταν ωραία. Ίσως το δούμε αύριο, κυριακάτικα, μετά το ραντεβού για την εφημερίδα της ΕΚΑΠ στο σπίτι της Αθηνάς.