Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Οι Τούρκοι μπήκαν στα σπίτια μας!

Posted in Επικαιρότητα

Χωρίς καμιά εθνικιστική διάθεση σημειώνουμε την επέλαση των τουρκικών σίριαλ που, το ένα μετά το άλλο τα κανάλια εντάσσουν στο καθημερινό πρόγραμμά τους. Μετά τον ΑΝΤ1 και το MEGA τώρα και ο ALPHA έρχεται με δύο νέες σειρές. Και, ω τι σύμπτωση!... Όλες γλυκανάλατες, ερωτικές... Να ξεχνάμε τα προβλήματά μας, να κολλήσουμε στους καναπέδες, θεατές του τίποτα... Το δημοσίευμα από τις εσωτερικές σελίδες του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ.

Έτσι παρουσιάζει το θέμα η ΑΥΡΙΑΝΗ. Στο ΠΑΣΟΚ αυτή την Κυριακή “κλειδώνουν” οι υποψηφιότητες για την εκλογή νέου προέδρου στις διαδικασίες της επόμενης Κυριακής 18/3, αλλά στα κεντρικά γραφεία της Ιπποκράτους οι εργαζόμενοι εκεί, απλήρωτοι για 4 μήνες έναν κατάληψη...

Κάπως έτσι είναι το νέο πολιτικό ήθος όχι μόνο του ΠΑΣΟΚ αλλά και όλων των κομμάτων που παρά την μεγάλη κρατική χρηματοδότηση που έχουν χρωστούν και της Μιχαλούς. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ περισσότερα στοιχεία από την έρευνα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ που αναδεικνύει το θέμα στη σελίδα 3.

Κι ενώ το απόγευμα ολοκληρώνεται το θρίλερ με το PSI των τραπεζών, υπάρχουν, ευτυχώς, ακόμα ταμεία που δεν θυσιάζουν τα χρήματα των ασφαλισμένων τους, παρά την τρομοκρατία Βενιζέλου και τι διαρροές ότι πάμε για άτακτη χρεοκοπία... Από την ΑΥΓΗ.

Στον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ “χρυσώνουν” το χάπι με την απειλή ότι η τρόικα θα λογοδοτήσει στο Ευρωκοινοβούλιο για τα επαχθή μέτρα που επέβαλε στον ελληνικό λαό. Θα περιμένουμε 20 μέρες για να δούμε μαυρισμένο από τις... μελανιές το πρόσωπό της. Η τιμωρία, φαντάζομαι, θα ΄ναι σκληρή...

Στα ΝΕΑ πάλι δεν γνωρίζουν καθόλου το θέμα του ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΥ και... προτάσσουν τους επιτρόπους που σχεδιάζουν να βάλουν οι Βρυξέλλες σε όλα τα υπουργεία. Και για να... ισορροπήσει το θέμα γράφει ότι οι... σκιτσογράφοι της γης, είναι όλοι Έλληνες. Βρε, με τέτοια συμπαράσταση η νίκη είναι στο τσεπάκι μας...

Ισχνή η προβολή των εφημερίδων στην πρκωμοσία των νέων υπουργών που τοποθετήθηκαν είτε από τις καραμπόλες μετά την αποχώρηση Παπουτσή, είτε με τον νέο υπουργό Παιδεία, Γ. Μπαμπινιώτη. Όταν ο άλλος αγκομαχά να επιβιώσει του είναι αδιάφορες τέτοιες φιέστες... Από τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.


Μικρές ειδήσεις με περιεχόμενο

Βεβαίως οι καλές εφημερίδες υπηρετώντας τους αφεντάδες τους, χαμηλώνουν πολύ ένα θέμα ουσίας που αφορά πολλούς Έλληνες φορολογούμενους οι οποίοι αδυνατούν να πληρώσουν τις οφειλές τους στο δημόσιο.

Πρόταση του Site: Στην πυρά οι φτωχοδιάβολοι που μια ζωή ήταν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, αθώοι οι μεγαλοφοροφυγάδες...

Από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ.

Χρόνια πολλά στις γυναίκες που γιορτάζουν

Posted in Επικαιρότητα

Από την ταινία ”Αγορά” που προβάλλεται σήμερα από το MEGA στις 10 το βράδυ και αξίζει να τη δείτε. Αφιερωμένη στη θρυλική Ελληνίδα Υπατία, μαθηματικό – αστρονόμο, στη Ρωμαϊκή Αίγυπτο του 4ου αιώνα. Μια γυναίκα είναι που κάνει τη διαφορά...

Η Γ.Σ.Ε.Ε. εκφράζει το σεβασμό και τη στήριξη στον αφανή καθημερινό αγώνα της γυναίκας που:

  • Παλεύει για το δικαίωμα στην ουσιαστική ισότητα και την ίση μεταχείριση που αγωνίστηκε να κατακτήσει, σε μία περίοδο ισοπεδωτικών οικονομικών πολιτικών για την ανθρώπινη αξία και αξιοπρέπεια.

  • Απαιτεί να εργάζεται με αξιοπρέπεια και όρους ισότητας σ’ένα περιβάλλον απόλυτης κρατικής και εργοδοτικής αυθαιρεσίας.

  • Ανταποκρίνεται στους πολλαπλούς ρόλους που ακόμα επωμίζεται, παλεύοντας διαρκώς τα βαθιά ριζωμένα στερεότυπα και προκαταλήψεις για το ρόλο της γυναίκας, που καμία πολιτική μέχρι σήμερα δεν έχει αντιμετωπίσει.

  • Απαιτεί να ζει με αξιοπρέπεια και με σεβασμό στην προσωπικότητά της, ενώ καθημερινά καλείται να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα διακρίσεις λόγω φύλου, ηλικίας, αναπηρίας, φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, γενετήσιου προσανατολισμού, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων.

  • Αγωνίζεται να μην απομονωθεί κοινωνικά και να ακουστεί η φωνή της, συμμετέχοντας στη συλλογική δράση και διεκδικώντας την εκλογή της σε θέσεις ευθύνης.

Η γυναίκα στην Ελλάδα του 2012, της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, της μείωσης των μισθών, της μισθολογικής ανισότητας, της επαγγελματικής στασιμότητας, της εκ περιτροπής εργασίας, της μερικής απασχόλησης, της εφεδρείας, των απολύσεων, της ανεργίας, των πολλαπλών διακρίσεων, της στέρησης κοινωνικών παροχών, των μειωμένων ασφαλιστικών προσδοκιών, της έλλειψης δημόσιων δομών φροντίδας για το παιδί και την οικογένεια, της ανεπάρκειας δημόσιας φροντίδας υγείας, της ψυχικής βίας, της σεξουαλικής παρενόχλησης, της κοινωνικής απομόνωσης και της περιθωριοποίησης, είναι ΗΡΩΙΔΑ.

Καλούμε όλες τις γυναίκες να συσπειρωθούν στα συνδικάτα και να συμμετέχουν στους συλλογικούς αγώνες για αξιοπρεπή εργασία και κοινωνική δικαιοσύνη.

Τα συνδικάτα ενισχύουν, προωθούν και προστατεύουν τη γυναικεία συμμετοχή, ενισχύοντας την παρουσία γυναικών στις διοικήσεις τους.

Η Γ.Σ.Ε.Ε. θα συνεχίσει τον αγώνα για την προάσπιση των θεμελιωδών εργασιακών δικαιωμάτων, για την ενίσχυση του Κράτους Πρόνοιας, για την αλλαγή της οικονομικής πολιτικής. Για μια πολιτική κοινωνικής ασφάλειας υπέρ των γυναικών, υπέρ του κοινωνικού συνόλου.


Μας δουλεύουν άγρια, αδέρφια...

Posted in Επικαιρότητα

Τίτλους σαν αυτόν της ΠΑΤΡΙΔΑΣ θα δούμε πολλούς αυτές τις μέρες. Στόχος να μας πείσουν πως θα πληρώσουν κι αυτοί που μια ζωή δεν πληρώνουν εκτός από τα μόνιμα υποζύγια, μισθωτοί και συνταξιούχοι... Παρόμοιες εικόνες, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για αναγνωρίσημα πρόσωπα θα δούμε και στην τηλεόραση. Ειδική υπηρεσία συλλαμβάνει τους οφειλέτες, τους φοράει χειροπέδες και μετά από λίγο οι δικαστές τους αφήνουν ελεύθερους. Φυσικά σέντς δεν μπαίνει στα δημόσια ταμεία. Προς τι λοιπόν οι πανηγυρισμοί;

Αυτοί την ιστορία με τους μεσάζοντες τη θυμάμαι πολλά χρόνια. Από τη δεκαετία του '70, τη ζεστή μεταπολίτευση, θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά, να βάζουμε τέτοια ζητήματα. Αλλά αυτοί, οι μεσάζοντες είμαι κάτι σαν τη λερναία ύδρα. Της κόβεις ένα κεφάλι και φυτρώνουν δύο. Και δεν υπάρχει πια στις μέρες μας κανένας Ηρακλής διατεθειμένος να κάνει ένα σύγχρονο άθλο. Ή μήπως γιατί δεν βολεύει τους κυβερνώντες; Από την ΑΥΓΗ.

 

 

Κίνηση για φτηνά τρόφιμα

Στο ΕΘΝΟΣ με μικρά γράμματα, αλλά πάντως ψηλά, προβάλλεται αυτή η ιστορία με το κίνημα της πατάτας. Τώρα στον κατάλογο μπαίνουν κι άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Το λάδι, ας πούμε. Και η Κρήτη στο χορό...

Δείτε ΕΔΩ από την εφημερίδα περισσότερα πράγματα για το θέμα...

Ο βρώμικος Γ. Κουρής... Μέσα στη λάσπη κινείται πάντα, αυτός είναι ο φυσικός του χώρος, τώρα θα ξέφευγε; Αν το έκανε θα ήταν σαν να αρνούνταν τον εαυτό του. Δείτε το πρώτο θέμα της σημερινής ΑΥΡΙΑΝΗΣ. Η... κρατικοδίαιτη, όπως την αναφέρει, ΕΣΗΕΑ δεν θέλει να συνδράμει στο PSI για το σώσιμο των τραπεζών και να μπορούν να μας... ρουφήξουν το μεδούλι. Έντεχνα ξεχνά ότι πολύ πρόσφατα συγκεκριμένα φιντανάκια “έφαγαν” λεφτά του ΕΤΑΠ ΜΜΕ με το περίφημο δομημένο ομολόγων. Αλήτικη συμπεριφορά...

“Ματάκια” μας κάνει ή άνοιξη...

Posted in Επικαιρότητα

Πρωινό ανοιξιάτικο ξύπνημα... Ακούστε ένα όμορφο τραγούδι με στοίχους εξαιρετικούς, από αυτά που δεν ακούμε πια στα ραδιόφωνα. Με ίχνη κρητικής ομορφιάς από αυτά που έχουν γαντζωθεί στην ψυχή μας και κρατάνε ζωντανό το νόστο της επιστροφής. Μοναδική, η απαγγελία του Μάνου Κατράκη. Τι φωνή είναι αυτή Θεέ μου; Και τι νόημα ο λόγος του...

Δείτε κι αυτόν, που χαλάλισε το πρωινό του γι' αυτή την ξεχωριστή λήψη των δύο λεπτών... Ξεβουλώστε λίγο τ' αυτιά σας κι ακούστε το κελάηδημα των πουλιών στο άνοιγμα της μέρες. Ήχοι άγνωστοι πια για μας, τους κατοίκους των πόλεων... Καμιά φορά, η σιωπή είναι χρυσός...

Παιχνιδάκια με το χειμώνα κάνει η άνοιξη, Έρχεται, χαμογελάει, τσαντίζεται, γκρινιάζει, χάνεται. Κι ο χειμώνας κρατάει ένα αντιπάτι και δεν θέλει να φύγει. Έτσι κι αλλιώς με όσα συμβαίνουν γύρω μας έχει ριζώσει στην καρδιά μας και δεν λέει να φύγει...

Σκληρή η πραγματικότητα γίνεται καθημερινά και πιο σκληρή καθώς ανακαλύπτουμε γύρω μας ανθρώπους που έχουμε κατά καιρούς μοιραστεί τόσα πράγματα, να μην είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν το παραμικρό για να σε εξυπηρετήσουν. Λες και το καλό που θα κάνουν θα τους “κοστίσει” κάπου... Λες και θα γίνουν πιο φτωχοί άμα είναι πιο ανθρώπινοι...

Μεσοβδόμαδα, πρωί, σκέψεις που τριβελίζουν το μυαλό μου την ίδια ώρα που στην τηλεόραση “παίζουν” ημερομηνίες εκλογών, εάν και εφόσον αύριο το PSI των τραπεζών αποδώσει. Δείτε ΕΔΩ τι συμβαίνει...

Μας αρέσει να χρησιμοποιούμε όρους που δεν ξέρουμε. Και, κυρίως, να... βιώνουμε από ασφαλή απόσταση τα προβλήματα των άλλων. Βάζουμε βέλη στη φαρέτρα του κουτσομπολιού μας και ησυχάζουμε... Ησυχάζουμε; Ωραία λέξη, να 'τανε κι αληθινή...

Στο ΠΑΣΟΚ τα ΜΜΕ επιμένουν πως έχουν εσωτερικές εκλογές για πρόεδρο. Κανείς δεν ενδιαφέρεται γι αυτούς. Αυτοί μόνοι τους και οι μικρές ομαδούλες τους.

Στη γειτονιά ξεκινάμε σήμερα, επί της ουσίας, τα σεμινάρια δημοσιογραφίας στα παιδιά που ενδιαφέρονται να μάθουν... Δωρεάν, απευθύνονται σ' αυτούς που δεν θέλουν άλλο ένα χαρτί για το βιογραφικό τους, αλλά ενδιαφέρονται πραγματικά να γνωρίσουν έναν κόσμο που κρύβει μέσα του μαγικά πράγματα.

Είμαι έτοιμος σ' αυτό το πρώτο μας μάθημα. Έχω φτιάξει ένα νέο Blog και έχω τυπώσει οδηγίες για να τους μοιράσω σχετικά με το πώς μπορούν οι ίδιοι αν θέλουν να γίνουν διαχειριστές και να προβάλουν τη δουλειά τους καθώς και το άνοιγμα με την πρώτη εισήγησή μου.

Λιτά θέλω να 'ναι αυτά τα μαθήματα. Έξω απ' ότι γνωρίζουμε ώς τώρα στην εκπαίδευση, με φιλική διάθεση και ανθρώπινη προσέγγιση στα θέμα. Και, κυρίως, με χαμόγελο. Απ' αυτό που λείπει στις μέρες μας. Ο δάσκαλος, έχω την αίσθηση ότι, πρέπει να χαμηλώσει για να φτάσει τους μαθητές κι ύστερα να κάνει ένα σάλτο για να πετάξουν μαζί ψηλά. Στο μαγικό κόσμο της δημοσιογραφίας που κρύβει τόσο όμορφα πράγματα, αρκεί να είναι διατεθειμένοι να κάνουν αυτό το ταξίδι μαζί μου.

Τετάρτη, θα δω τις εφημερίδες, θα τις σχολιάσω εδώ, του τίτλους, όπως κάνω καθημερινά τους τελευταίους μήνες και προσεγγίζω με έναν άλλον τρόπο την επικαιρότητα. Και θα τα μοιραστώ μαζί σας σ' αυτό το ζεστό διαδικτυακό τόπο που χτίζεται καθημερινά με αγάπη κι ενδιαφέρον αληθινό, απ' αυτό που λείπει στις μέρες μας...

Από τη συναυλία του Νταλάρα τη Δευτέρα 5/3/2012 στο Ίλιον. Ο κόσμος διαμαρτύρεται... Δεν συμφωνώ με την τακτική του γουχαϊσματος των καλλιτεχνών, αλλά καλό είναι και οι ίδιοι να είναι πιο σεμνοί και να μην προκαλούν με τις δηλώσεις τους... Όσο μπορούν, τουλάχιστον να μην προκαλούν...

Εμείς το έχουμε σημειώσει ήδη

Posted in Επικαιρότητα

Το σημερινό πρωτοσέλιδο της ΑΥΓΗΣ. Στραπάτσο με το χαράτσι. Ε, ώρα είναι να νικήσουμε κάπου κι εμείς παιδιά. Δεν είναι;

Στη ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ επισημαίνουν την ανάγκη να υπάρξει “κούρεμα” στα δάνεια των Ελλήνων. Μισό εκατομμύριο δανειολήπτες βρίσκονται ήδη στο “κόκκινο”. Για να δούμε...

 

 

Το χαβά τους αυτοί!

Ήταν να μην κάνουν την αρχή. Τώρα τίποτε δεν τους σταματά. Κατά πως φαίνεται θα δεχθούν κι άλλο κούρεμα στους... υψηλόμισθους συνταξιούχους των πάνω από 1.000 ευρώ. Τα θερμά μου συγχαρητήρια. Να μου θυμίσετε να σας ψηφίσω στις εκλογές μην και το ξεχάσω... Η δημοσίευση στα ΝΕΑ.

Να 'τα και τα ωραία... Όπου τους παίρνει κάνουν τα παιχνιδάκια τους. Δείτε το πρώτο θέμα του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ τον πολύ κ. Ραγκούση που την είδε, με μοναδικό εφόδιο τη γνωριμία του με τον Γιωργάκη, ότι θα μπορούσε να το παίξει και... παράγοντας. Ξέρει ότι θα την κάνει και φροντίζει προκλητικά τον εαυτό του.

Ενδιαφέρουσα η πρόταση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Δεν είναι και εξωπραγματικό. Με ποινή φυλάκισης δύο ετών απειλείται ο πρώην πρωθυπουργός της Ισλανδίας Γκέιρ Χάαρντε, στην περίπτωση που κριθεί ένοχος για την οικονομική κρίση του 2008, η οποία οδήγησε τη χώρα του σε χρεοκοπία. Κάποια στιγμή και οι πολιτικοί πρέπει να “πληρώνουν” για τις ενέργειές τους.

Φοβερές οι εισηγήσεις των Γάλλων. Υποθέτω θα είναι και επιστήμονες, μάλλον οικονομολόγοι για να το “παίζουν” εμπειρογνώμονες. Και καλά αυτοί, τη δουλειά τους κάνουν... Απορώ με τον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ που αναδεικνύει το θέμα... Είναι δυνατόν; Με ποια δημοσιογραφικά κριτήρια;

Καλό το θέμα στο ΕΘΝΟΣ. Εκλάμψεις έχουν οι άνθρωποι εκεί. Αναδεικνύουν κάτι που αφορά τον απλό κόσμο ως πρώτο θέμα. Επιτέλους αντιλαμβάνονται τι απασχολεί τον πολίτη – καταναλωτή.

Στην ΕΣΤΙΑ εκτιμούν ότι αν καταρρέει ο δικομματισμός αυτό συμβαίνει επειδή Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ δεν σεβάστηκαν τους κανόνες. Όπως και να 'χει το πράγμα παιδιά, ας δούμε τι μπορεί να συμβεί πέρα από το δικομματισμό. Χειρότερα από όσα βιώνουμε τώρα αποκλείεται να βιώσουμε...

Μια ματιά στη συνέλευση συνταξιούχων ΗΣΑΠ

Posted in Επικαιρότητα

Το προεδρείο της Διοίκησης του Σωματείου στο πάνελ της Γενικής Εκλογοαπολογιστικής Συνέλευσης στο ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ.

Στο βήμα ο απερχόμενος πρόεδρος για περισσότερα από 20 χρόνια σ' αυτή τη θέση ευθύνης, Μανώλης Φωτόπουλος, μιλάει στους συνταξιούχους.

Κατάμεστη η αίθουσα από τα μέλη του Σωματείου που ήρθαν στο ΤΙΤΑΝΙΑ να πάρουν μέρος στη Γενική Συνέλευση. Το ίδιο ενωμένοι θα οδηγηθούν στις εκλογές που θα δώσει τη νέα ηγεσία του Σωματείου.

Κώστας Γαζής: Αποχωρεί κι αυτός μαζί με τον Μανώλη Φωτόπουλο. Μετά τις εκλογές θα παραμείνει μόνο στη διοίκηση του Μουσείου Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων. Το ανακοίνωσε στη συνέλευση...

Η εμπειρία μου στις συνδικαλιστικές οργανώσεις δεν είναι και μικρή. Από το 1983 ασχολούμαι μ' αυτές παράλληλα με τη δουλειά μου στις εφημερίδες. Κι ωστόσο εδώ, στο Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ βρήκα μια μοναδική θετική αύρα, τέτοια, ώστε 17 χρόνια μετά, με την έκδοση του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ να έχουμε πετύχει ένα δημοσιογραφικό άθλο και να τυπώνουν περισσότερες εφημερίδες και από τα μέλη τους.

Δεν είναι καθόλου μικρό αυτό αν σκεφτεί κανείς πως τα συνδικάτα τον τελευταίο καιρό δέχονται μια άνευ προηγουμένου επίθεση.

Συμπορεύτηκα σ' αυτόν το δρόμο με έναν πολύ αξιόλογο άνθρωπο, τον Μανώλη Φωτόπουλο, που τον θαυμάζω για την ενεργητικότητά του και τη δράση του. Μαζί ξεκινήσαμε τον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ. Τον ευχαριστώ που με εμπιστεύθηκε σ' αυτό το ωραίο ταξίδι. Ήταν μεγάλη τιμή για μένα και η προσπάθεια μόνιμη όλα αυτά τα χρόνια ήταν να φανώ αντάξιος της εμπιστοσύνης του.

Και σ' αυτή την εκλογοαπολογιστική συνέλευση η συγκίνηση ήταν έντονη από την αποχώρηση του Μανώλη Φωτόπουλου που αποφάσισε όντας εν ενεργεία πρόεδρος τα 20 τελευταία χρόνια να μην είναι υποψήφιος στις εκλογές που θα γίνουν αυτόν τον μήνα για να ασχοληθεί αποκλειστικά με το Μουσείο των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων που ο ίδιος δημιούργησε, έναν αληθινό παράδεισο της ιστορίας των ηλεκτρικών σιδηροδρόμων.

Πήγα στο ΤΙΤΑΝΙΑ σήμερα και παρακολούθησα αυτή τη συνέλευση. Ήθελα να είμαι κοντά τους σ' αυτή τη μεγάλη στιγμή τους. Και χάρηκα που, πέρα από τις αναφορές στα ζητήματα του κλάδου, οι περισσότεροι αναφέρθηκαν στην αποχώρηση Φωτόπουλου.

Δεν είναι και λίγο... Ευτυχώς που ως μεγάλος ηγέτης φρόντισε να αφήσει πίσω του άξιους συνεχιστέςς του έργου του. Εκείνοι που θα βάλουν υποψηφιότητα στις εκλογές και μέσα από τις θέσεις ευθύνης θα δώσουν τη δική τους μάχη σε καιρού δύσκολους με εντιμότητα και αξιοπρέπεια. Και είναι χαρά και τιμή μου που θα συνεχίσω να συνεργάζομαι μαζί τους στην έκδοση του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ και στην υποστήριξη του Site τους.

Οι συνταξιούχοι σιδηροδρομικοί των ΗΣΑΠ παρακολουθούν με ενδιαφέρον τη συνέλευση και συμμετέχουν ενεργά στη συζήτηση.

Προσφυγή της ΓΣΕΕ στο ΣτΕ

Posted in Επικαιρότητα

Να θυμηθούμε λίγο τον περσινό Ιούνιο... Να δούμε πώς άδειασαν την πλατεία Συντάγματος από τον κόσμο που την είχε κατακλείσει διαμαρτυρόμενος για τις πολιτικές τους. Αυτή είναι δημοκρατία τους...

Φαίνεται ότι τελικά υπάρχουν κι άλλοι τρόποι διεκδίκησης τους δίκαιου. Ακόμη και οι προσφυγές στα δικαστήρια από μια τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση, όπως είναι η ΓΣΕΕ, είναι κάτι. Αν σκεφτεί κανείς την πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για το χαράτσι στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, όλα μπορούν να συμβούν.

Βέβαια ο ρόλος μιας συνδικαλιστικής οργάνωσης θα έπρεπε να είναι διεκδικητικός, να μπορεί να κινητοποιεί τους εργαζόμενους που καλύπτει και να αναγκάζει με την οργανωμένη πίεση και τον αγώνα της την όποια κυβέρνηση να κάνει πίσω.

Αλλά, δεν είναι αυτή ΓΣΕΕ... Ο κόσμος και όχι εντελώς αδικαιολόγητα, δεν την εμπιστεύεται... Κι αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα...

Ας είναι κι αυτή η κίνηση να προσφύγει στο ΣτΕ έχει την αξία της Δείτε την είδηση που όπως είναι φυσικό, πέρασε χαμηλά στις εφημερίδες:

Η Γ.Σ.Ε.Ε. καταθέτει άμεσα προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την ακύρωση της Πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου, με την οποία τέθηκαν σε ισχύ σειρά πρωτοφανών και βάναυσων αντεργατικών μέτρων που λαμβάνει η κυβέρνηση, σε εφαρμογή των δεσμεύσεων της νέας δανειακής σύμβασης.

Οι επιπτώσεις των μέτρων αποτυπώνονται στη βίαιη υποβάθμιση του επιπέδου ζωής των εργαζομένων, οι οποίοι, μετά την πρωτοφανή δραματική μείωση και αυτών ακόμη των κατώτατων ορίων μισθών και ημερομισθίων της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, οδηγούνται απροκάλυπτα στην ατομική διαπραγμάτευση με τον εργοδότη.

Πρόκειται για μέτρα που, μέσω της βίαιης επέμβασης στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, καταλύουν τη συλλογική αυτονομία και οδηγούν σε πλήρη κατάρρευση θεμελιώδη ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα. Εκθεμελιώνουν κάθε έννοια προστασίας που παρέχει το Εργατικό Δίκαιο της χώρας, πλήττουν τη συνδικαλιστική ελευθερία και οδηγούν σε περαιτέρω μείωση εισοδημάτων αλλά και σε ύφεση την οικονομία.

Η ΓΣΕΕ είναι αποφασισμένη να αντιπαλέψει με κάθε τρόπο και κάθε μέσο σε εθνικούς και ευρωπαϊκούς θεσμούς, τις αυθαίρετες αντικοινωνικές και παράνομες παρεμβάσεις στο εργασιακό θεσμικό πλαίσιο.

Το ξέρουμε ότι τίποτα δεν είναι εύκολο. Το κράτος τους λειτουργεί κάπως έτσι και χρειάζεται συντονισμός στον αγώνα. Οι εικόνες που βλέπετε είναι από τη Θεσσαλονίκη όπου η αστυνομία, τα ΜΑΤ, χτυπάνε απρόκλητα την πορεία...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA