Χωριό Ελληνικό Αρκαδίας. Φωτογραφία παρμένη στις 11 π. μ. Λίγο πριν έρθω στο καφέ ΤΟ ΚΕΦΙ για να κάνω αυτή την ανάρτηση... Η κακοκαιρία είναι ένα χθεσινό φαινόμενο. Το πρωί της Κυριακής ξημέρωσε με ένα λαμπρό ήλιο...

Βγήκα μια βόλτα... Το λευκό του ήλιου τονίζει τα πάντα γύρω. Δέντρα που τα φύλλα τους έχουν πέσει κι ένα πράσινο σεντόνι από το χορτάρι που βγαίνει φουριόζικα μετά τις πρώτες βροχές...

Βλέποντας αυτές τις εικόνες δε βρίσκεις την παραμικρή αντιστοίχιση με όσα περιγράφω στο κείμενο. Κι όμως είναι εικόνες που είδα και έζησα χθες στον ερχομό μου στο χωριό Ελληνικό. Χειμώνας χθες, άνοιξη σήμερα...

Από τα γκρεμισμένα σπίτια τα εγκαταλειμμένα στην τύχη τους, συχνά τα βλέπουμε στα χωριά τέτοια φαινόμενα. Κληρονομιές που δεν μπόρεσαν να τις συντηρήσουν, ιστορίες οικογενειών που έσβησαν στο πέρασμα των χρόνων...

Σάββατο λίγο μετά το μεσημέρι ξεκινήσαμε για το χωριό Ελληνικό της ορεινής Αρκαδίας. Ο καιρός είναι άκρως χειμωνιάτικος. Ψιλοβρέχει, όλη μέρα και κάνει κρύο υπερβολικό. Δεν είναι κάτι παράξενο και περίεργο. Χειμώνας είναι... Σε λίγο τελειώνει και ο Δεκέμβρης...

Όλη η διαδρομή ήταν κάπως έτσι... Βρεγμένοι οι δρόμοι κι ένα ελαφρύ ψιλόβροχο που κατά περιοχές, γινόταν πιο δυνατό. Αναγκαστικά η ταχύτητα ήταν πιο χαμηλή, ελεγχόμενη... Τέτοιοι δρόμοι, τη θέλουν την προσοχή τους...

Αμέσως μετά τη σήραγγα Αρτεμησίου ήταν που τα... είδαμε όλα, όταν σταματήσαμε για λίγο στην Αλέα και χρειάστηκε να κατέβουμε από το αυτοκίνητο... Φύσαγε δυνατά και το νερό έπεφτε με δύναμη στα πρόσωπα μας...

Ύστερα ξαναβρήκαμε πιο ήρεμο δρόμο, βρεγμένο μεν, αλλά χωρίς κίνηση. Γενικότερα ο δρόμος δεν είχε κίνηση. Λίγη “πίεση” κυκλοφοριακή είχαμε στην Κακιά Σκάλα, επειδή είχε συμβεί ένα ατύχημα και η Τροχαία μαζί με την Πυροσβεστική είχαν μειώσει στο μισό τη χωρητικότητα του οδοστρώματος σ' αυτό το σημείο...

Φτάσαμε στο Ελληνικό γύρω στις 6.30 το απόγευμα με τη θερμοκρασία στου 5 βαθμούς. Νύχτα πια. Βραδιάζει νωρίς το χειμώνα... Το χωριό μυρίζει από τα τζάκια που καίνε. Κάθε σπίτι με καμινάδα που κατοικείται, είτε τζάκι θα έχει, είτε ξυλόσομπα.

Τα δεντράκια στο πλάι του δρόμου, τα φυσικά, είναι στολισμένα με αναμμένα φωτάκια ενός έντονου λευκού προς το μπλε, χρώματος. Όμορφη ατμόσφαιρα, μη σας πω καλύτερη και από αυτής της πλατείας Συντάγματος. Αλήθεια,μου άρεσε... Δεν υπερβάλω...

Το σκυλί, ο Ιβάν, μας περιμένει αλυχτώντας... Είχαμε να δούμε από το καλοκαίρι. Μεγάλωσε... Σαν την αρκούδα είναι με το πυκνό τρίχωμα του. Σε καλή φάση και η Σπίθα. Ξανάγινε στρογγυλή... Το καλοκαίρι ήταν αλλιώς, πιο ντελικάτη.

Καθίσαμε λίγο να ξεκουραστούμε από το ταξίδι. Μέσα. Κοντά στη σόμπα. Με την τηλεόραση να παίζει. Η συντροφιά της επαρχίας... Δεν έχει κανένα καινούριο σίριαλ. Παλιά παίζει... Προτιμώ να γράψω. Το γράψιμο είναι μια όμορφη συντροφιά για μένα..

Επτά η ώρα... Έξω ο αέρας φυσάει δυνατά. Ακούγεται... Έντονα, καθώς περνάει ανάμεσα στα δέντρα...

Πρώτο βράδυ στο χωριό, κουβαλώντας την κούραση της Αθήνας. Έπεσα νωρίς στο κρεβάτι, γύρω στις εννιά θα ήταν. Τελικά δεν κοιμήθηκα νωρίτερα από τις 10.30, αλλά χουχούλιασα στο κρεβάτι μου. Και η σόμπα έκαιγε όλη τη νύχτα...

Αν η είδηση που έδωσε χθες στο πρωτοσέλιδο της η ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ έχει κάποια ψίγματα αλήθειας, τότε με βλέπω να... κατεβαίνω σύντομα στο χωριό να εκμεταλλευτώ το φυσικό αέριο....

Ο χάρτης που δημοσίευσε το κυριακάτικο ΒΗΜΑ, το 2010, όταν έκανε ένα μεγάλο αφιέρωμα στου Θραψανιώτες αγγειοπλάστες... Δείτε πόσο κοντά είναι το Αρκαλοχώρι με το Θραψανό

Η είδηση την ημέρα του τέλος του κόσμου, όπως την προσδιόρισαν οι Μάγιας στο ημερολόγιο τους που τελικά ήταν μια... μπαρούφα, ήταν στο πρωτοσέλιδο της κρητική εφημερίδας του Ηρακλείου ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ. Αφού υπάρχει φυσικό αέριο στα νότια της Κρήτης είναι πολύ φυσικό να υπάρχουν (και υπάρχουν σίγουρα, κατά την εφημερίδα...) δείγματα μεγάλων ποσοτήτων και στο εσωτερικό της Κρήτης. Αναφέρει χαρακτηριστικά το Αρκαλοχώρι και την περιοχή της Μεσαράς.

Και πόσο μακριά είναι από το Θραψανό το Αρκαλοχώρι; Δυο βήματα... Μόλις έξι ή εννιά χιλιόμετρα. Αν λοιπόν είναι αληθινή η είδηση της ΝΕΑΣ ΚΡΗΤΗΣ και υπάρχει εκεί φυσικό αέριο, γιατί να μην υπάρχει και στο Θραψανό, το χωριό μου, είναι η δικιά μου απορία...

Ιδού λοιπόν τα σχέδια στον καιρό της κρίσης: Μπορώ να... συντομεύσω την κάθοδο μου στο νησί κι αντί να μαζεύω μόνο τις ελιές και να καλλιεργώ τα χωράφια, να... ψάχνω και για τίποτα κοιτάσματα φυσικού αερίου. Το φαντάζεστε; Μεγαλοεισοδηματίας από τη μια στιγμή στην άλλη!

Όμως αρκετά κράτησε το καλαμπούρι... Αν είναι δυνατόν μια ημερήσια εφημερίδα, όπως η ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ να βγάζει ένα τέτοιο πρώτο θέμα... Δείτε περισσότερα για το θέμα ΕΔΩ κι ΕΔΩ. ΕΔΩ ένα δημοσίευμα από τη οικονομική εφημερίδα ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ. Και ΕΔΩ δείτε μια έκθεση τριών καθηγητών για το φυσικό αέριο στην Κρήτη.

Τι φτώχεια θεμάτων, τι κακή εκτίμηση της επικαιρότητας από τα επιτελικά στελέχη της εφημερίδας... Οι μόνοι που... δούλεψαν είναι οι γραφίστες της εφημερίδας που κλήθηκαν να εικονογραφήσουν το πρωτοσέλιδο, αλλά κι αυτό φτωχό σε φαντασία μου φάνηκε.

Να, κάτι τέτοιες φαιδρές ειδήσεις βγάζουν οι εφημερίδες κι ύστερα προσπαθούν να ερμηνεύσουν την κυκλοφοριακή κατρακύλα τους... Γνωρίζουν, άραγε, ότι ένα μεγάλο μέρος του αναγνωστικού τους κοινού βιώνει πρωτόγνωρες οικονομικές δυσκολίες; Σε τι θα βοηθούσε, μια τέτοια “είδηση” που κατά καιρούς επανέρχεται στις εσωτερικές σελίδες πολλών εντύπων; Κάθε φορά που κάποιος επιστημονικός φορέας κάνει μια ανακοίνωση ή κάθε φορά που ένας αφερέγγυος πολιτικός κάνει μια δήλωση, επανέρχονται... Έλεος!

Ο κόσμος ζητά, απαιτεί περισσότερη σοβαρότητα από τα ειδησεογραφικά έντυπα. Το γεγονός μάλιστα ότι η εφημερίδα εντάσσεται σε έναν όμιλο ΜΜΕ που διαθέτει ραδιόφωνο και τηλεόραση, ενώ η ίδια δεν έχει μεγάλη ιστορία πίσω της, θα έπρεπε να την κάνει πιο προσεκτική στην επιλογή των θεμάτων της. Όχι κραυγές, ελαφρά τη καρδία, όχι παραπληροφόρηση με στόχο να δώσει λίγη ελπίδα χωρίς κανένα νόημα. Ας το παλεύουν λίγο περισσότερο το πρωτοσέλιδό τους...

Ήμουν εκεί στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20 στον τρίτο όροφο, στη συνέντευξη Τύπου που παρέθεσαν συλλογικότητες, προκειμένου να στηρίξουν τον Πέτρο Καπετανόπουλο. Tην παρακολούθησα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, την κατέγραψα φωτογραφικά και την ανέβασα στο προηγούμενο δημοσίευμα μου σ' αυτό το Site. Τώρα με αφορμή το κομμάτι μου στο ΡΕΘΕΜΝΟΣ δείτε ένα βίντεο που τράβηξα.

Αυτά τα τραγικά εξώφυλλα βάζουν δημοσιογράφοι στις εφημερίδες. Λέω για τον ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ της Θεσσαλονίκης. Δεν είναι μακριά από την αλήθεια. Κι έρχονται Χριστούγεννα... Και υποτίθεται ότι είμαστε λίγο πιο ευαισθητοποιημένοι. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Άλλο ένα πρωτοσέλιδο από την ΑΥΓΗ αυτή τη φορά. Φοβερό! Έκλεψαν για δεύτερη φορά το ανάγλυφο του Σωτήρη Πέτρουλα από την κολώνα επί της Σταδίου και Εδουάρδου Λω. Δείτε περισσότερα για το θέμα ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 22/12/2012

Έχουμε συνηθίσει τέτοιες μέρες όπου, λόγω των γιορτών η ανθρώπινη ευαισθησία “ανεβαίνει” δυο σκαλοπάτια ψηλότερα να γυρίζουμε το βλέμμα μας, γύρω μας, δίπλα μας, στους κατατρεγμένους και κυνηγημένους συνανθρώπους μας...

Ψάχνουμε να βρούμε ανθρώπινες ιστορίες που θα μας δώσουν το έναυσμα να θυμηθούμε την κατάσταση που είμαστε, ώστε να γίνουμε, αν μπορούμε, λίγο καλύτεροι άνθρωποι.

Όχι πως θέλει και πολύ κανείς για να το καταφέρει... Είναι τόσα αυτά που συμβαίνουν, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια που μόνο τέχνη δεν χρειάζεται το πράγμα... Εγώ πάντως θέλω να σταθώ σε μια πολύ ανθρώπινη ιστορία που συνέβη φέτος τον Ιούλιο στη γειτονιά που μένω, στην Αθήνα και απασχολεί αυτές τις μέρες κάποια ευαισθητοποιημένα ΜΜΕ λόγω και της συνέντευξης Τύπου που δόθηκε την Πέμπτη προκειμένου να αναδειχθεί το θέμα.

Όσοι παρακολουθείτε το Site μου θα το έχετε δει, ήδη. Εκεί περιγράφω το γεγονότα που συνέβησαν στον Πέτρο Καπετανόπουλο, εκπαιδευτικό, όταν ένα καλοκαιρινό βράδυ θέλησε να λειτουργήσει σαν άνθρωπος και να υπερασπιστεί τη φύση του...

Η είδηση είναι απλή και θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα μας: Νύχτα Ιουλίου, είναι σπίτι του, ακούει φωνές στο δρόμο κοντά του, φωνές απελπισίας από κάποιον που χτυπούν. Κατεβαίνει, πηγαίνει κοντά και διαπιστώνει πως δυο αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ έχουν συλλάβει έναν μετανάστη, ως κλέφτη, του έχουν φορέσει χειροπέδες και τον χτυπούν σε δημόσια θέα.

Ο άνθρωπος, που δεν γνωρίζει για ποιον πρόκειται, θεωρεί υποχρέωση του να τονίσει στα όργανα της τάξης πως είναι απάνθρωπο αυτό που κάνουν... Και κουβέντα στην κουβέντα τον... συλλαμβάνουν. Οι κατηγορίες γνωστές, “απείθεια κατά της αρχής, εξύβριση αστυνομικών οργάνων κ.λπ). Το πιο τραγικό είναι ότι η εισαγγελέας βάρδιας του απαγγέλλει κατηγορίες και τον στέλνει σε κανονικό δικαστήριο.

Και ώς εδώ, θα έλεγε κανείς, καλά... Και τι έγινε, στο δικαστήριο θα λάμψει η αλήθεια και ο Πέτρος, που είναι υπόδειγμα ανθρώπινης συμπεριφοράς θα αθωωθεί. Αμ δε...Οι εξελίξεις που προέκυψαν είναι πολύ διαφορετικές...

Το Μνημόνιο ΙΙΙ προβλέπει ότι όσοι δημόσιοι έχουν υποπέσει σε κάποιο πειθαρχικό παράπτωμα παύουν να μισθοδοτούνται έως ότου αποφασίσει τελεσίδικα η δικαιοσύνη. Έτσι, αν και όποτε γίνει η εκδίκαση της υπόθεσης, ο Πέτρος θα πάρει αναδρομικά τους μισθούς του. Και στο μεταξύ πρέπει να ζήσει αυτός και η οικογένεια του.

Το χειρότερο είναι πως αν η έδρα αποφασίσει πως υπάρχουν στοιχεία ενοχής, τότε απολύεται άμεσα από το δημόσιο... Εννοείται, χωρίς αποζημίωση. Μάλιστα. Πόσο απλό σας φαίνεται, ημέρες Χριστουγέννων;

Λέμε πολλές φορές, αναφερόμενοι στα Μνημόνια, πως λεηλατούν τις ζωές μας, πως δημιούργησαν ένα τεράστιο στρατό ανέργων, πως η ανασφάλεια είναι καθημερινό φαινόμενο, τώρα βλέπουμε και να τις καταστρέφουν, κυριολεκτικά. Κι εσείς δεν θα τη μαθαίνατε ποτέ αυτή την ιστορία αν περιμένατε να την ακούσετε από την τηλεόραση. Η τηλεόραση μας θέλει κοιμισμένους, υπνωτισμένους, να λέμε “ναι” στα κελεύσματα αυτών που μας κυβερνούν, χωρίς να ψάχνουμε να βρούμε την αλήθεια. Το βλέπετε καθημερινά, όσοι εμπιστεύεστε ακόμα την τηλεόραση.

Δεν υπάρχει άλλη λύση από την αυτο-οργάνωση σε τοπικές κοινωνίες, όπου οι κάτοικοι, αδιαφορώντας για τα κόμματα, παίρνουν στα χέρια τους τις ζωές τους. Μόνοι έτσι θα τους αντιμετωπίσουμε. Όρθιοι και με αξιοπρέπεια. Τέτοιες συλλογικότητες συμπαραστάθηκαν στον Πέτρο. Φωνές από διαφορετικές αφετηρίες, αλλά με μια κοινή συνισταμένη: Αυτή που έχει να κάνει με την υπεράσπιση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Μόνο εμείς, με την ενεργή δράση μας και την αμφισβήτηση μας μπορούμε κάτι να κάνουμε και να αλλάξουμε τα πράγματα...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη “Επισημάνσεις”.

Από την αίθουσα της ΕΣΗΕΑ, Ακαδημάις 20 στην Αθήνα, τρίτος όροφος, όπου χθες το μεσημέρι δόθηκε η συνέντευξη Τύπου για τον Πέτρο Καπετανόπουλο. Την παρακολουθήσαμε, επειδή το άδικο πρέπει να χτυπιέται στη ρίζα του. Αυτός ήταν και ο ουσιαστικός λόγος που φτάσαμε ώς εδώ. Δημοσίευμα μας για το θέμα έχετε ήδη διαβάσει. Δείτε ΕΔΩ...

Μου έκανε μεγάλη εντύπωση ο υπερβολικά πολύς κόσμος που ήρθε στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ να παρακολουθήσει από κοντά της συνέντευξη Τύπου για τον Πέτρο Καπετανόπουλο. Δεν ήταν προφανώς όλοι δημοσιογράφοι για αυτό και μια κυρία, αντέδρασε που τράβηξα βίντεο (το το δείτε αργότερα) και γύρισα την κάμερα στον κόσμο... Αναρωτιέμαι αν ήταν εκεί κάμερες από τα κανάλια, το ίδιο θα έκανε;

Φυσικά δεν ήταν... Σιγά που θα ήταν γι' αυτά είδηση μια συνέντευξη Τύπου για την εκδίωξη ενός δημόσιου υπαλλήλου επειδή υπερασπίστηκε τα ανθρώπινα δικαιώματα... Αν επρόκειτο για ένα σκανδαλάκι τριτοκλασάτου ηθοποιού ή τηλεοπτικού αστέρα μικρή διάρκειας, θα το είχαν οπωσδήποτε μεγάλο θέμα. Δεν πειράζει, διαλέγουμε κι εμείς, όχι μόνον αυτοί...

Εντύπωση πάντως μου έκανε πως δεν υπήρξε καμία ερώτηση προς το πάνελ. Και ο ίδιος ο Πέτρος Καπετανόπουλος δεν μίλησε αν και παρόν. Προτίμησε να ακούσει. Δεν είχε όμως και νόημα να γίνουν ερωτήσεις... Το θέμα ήταν καθαρό. Ποιο πολύ ένιωσαν την ανάγκη να τοποθετηθούν για συμπαράσταση ως φορείς... Να μη νοιώθει μόνος του ο Πέτρος. Διότι αυτή η δίωξη δεν μπορεί να θεωρηθεί ένα μεμονωμένο περιστατικό. Αρχή για διώξεις στο δημόσιο, είναι...

Η αφισούλα που κυκλοφορεί στη γειτονιά μας για τη δράση της Λαϊκής Συνέλευσης στα Σεπόλια, Κολωνό, Ακαδημία Πλάτωνα...

Το θέλαμε χρόνια τώρα. Και το κατάφεραν να το υλοποιήσουν οι κάτοικοι σε μια εποχή που χρειάζεται περισσότερο από ποτέ αυτό το Στέκι. Πέρα από τος δράσεις που καταγράφουμε εδώ, μπορείτε να πάτε από κει ένα πρωινό. Θα σας φροντίσει ο Σεραφείμ και θα σας δώσει την αίσθηση ότι βρισκόσαστε σε ένα πολύ οικείο χώρο.

Δείτε τώρα μια σειρά από εκδηλώσεις που ετοιμάζονται σ' αυτό το χώρο με αφορμή τις ημέρες των Χριστουγέννων:

Προγραμματισμένες εκδηλώσεις

1. Θεατρική Χριστουγεννιάτικη παράσταση - Κυριακή 23/12, 6μ.μ. στο 144 Δημοτικό Σχολείο (Χατζηαποστόλου & Μετοχίτη)

«Ακολουθώντας το μονοπάτι της καρδιάς».

2. Μουσική βραδυά. «Τα τραγούδια που αγαπήσαμε». Παρασκευή 28/12 στο χώρο του στεκιού και ώρα 9μ.μ.

«Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε αδελφέ μου τον κόσμο.

Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο».

Γ. Ρίτσος

3. Προβολή ταινίας για παιδιά. Γνωριμία με το στέκι. Σάββατο 29/12 και ώρα 6μ.μ

ΔΗΛΩΣΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ

ΣΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΕΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ

ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

Οι εκπαιδευτικοί που συμμετέχουν στις δράσεις της Λαϊκής συνέλευσης Σεπολίων – Κολωνού και Ακαδημίας Πλάτωνα, προτίθενται να παρέχουν ΔΩΡΕΑΝ τις ακόλουθες υπηρεσίες στο πλαίσιο της λειτουργίας του στεκιού αλληλεγγύης:

ΕΝΙΣΧΥΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ Επιθυμώ συμμετοχή σε Ημέρες Ώρες

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Όλες οι πολιτιστικές δράσεις έχουν στόχο την απελευθέρωση δημιουργικών δυνάμεων των παιδιών σε ένα πλαίσιο που θα προωθεί κυρίως τον αλληλοσεβασμό, την αλληλεγγύη, τη δημιουργικότητα, την ελεύθερη και ισότιμη έκφραση. Τα παιδιά ηλικίας 7-12 ετών με αφορμή κάποια από τις παραπάνω δράσεις θα έχουν την ευκαιρία να συναντηθούν, να γνωριστούν, να επικοινωνήσουν δημιουργικά μεταξύ τους και να αναπτύξουν με τη συμμετοχή τους ένα ευρύτερο κοινωνικό δίκτυο που θα τα συντροφέψει στα επόμενα κρίσιμα χρόνια της ζωής τους. Ο πολιτισμός αποτελεί απλώς την αφορμή για τη συνεύρεση αυτή αλλά και τη δόκιμη εκείνη γλώσσα η οποία θα επιτρέψει την ανάπτυξη ουσιαστικών ανθρώπινων σχέσεων στο σχολείο, στη γειτονιά και στη ζωή τους .

Παρακαλούμε, δηλώστε τις προτιμήσεις καθώς και τις μέρες και ώρες που θα σας εξυπηρετούσαν και αφήστε το έντυπο στο ΣΤΕΚΙ (Αμφιαράου 153, Σεπόλια), καθημερινά 10-12 π.μ. και 7-9μ.μ.

Αναλυτικότερες πληροφορίες για τις δράσεις

ΕΝΙΣΧΥΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: στα μαθήματα της Ελληνικής Γλώσσας και των Μαθηματικών για μαθητές της Στ’ τάξης του Δημοτικού σχολείου, με στόχο την υποστήριξη των παιδιών που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στα μαθήματα αυτά.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΓΟΝΕΩΝ: με τη λειτουργία σχολής γονέων. Η σχολή γονέων έχει σα στόχο να αφουγκραστεί τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς των γονέων, να ανιχνεύσει ζητήματα που αφορούν τις σχέσεις των γονέων με τα παιδιά τους, να προτείνει τρόπους αντιμετώπισης τους και να ενδυναμώσει το ρόλο του γονέα προκειμένου να αυτός να συμβάλλει στην συναισθηματική ανάπτυξη και αυτονομία των παιδιών του.

ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ: Οι εικαστικές τέχνες αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο της ανθρώπινης έκφρασης τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Εικόνες που συναντάμε σε πίνακες αλλά και στην καθημερινότητα μας απεικονίζουν την ανάγκη μας να επικοινωνήσουμε «ποιοι είμαστε και τι είμαστε». Τα παιδιά στο εργαστήρι εικαστικών θα έρθουν σε επαφή με διάφορες μορφές εικαστικής έκφρασης όπως είναι η ζωγραφική, το σχέδιο, το κολλάζ,, εικαστικά δρώμενα, κατασκευές με στόχο την έκφραση της προσωπικής ιδιαιτερότητας σε συνδυασμό με την ομορφιά της συλλογικής εργασίας.

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ: Το θέατρο είναι μέσο επικοινωνίας, αυτογνωσίας, δημιουργικής έκφρασης και ευαισθητοποίησης. Είναι μια τέχνη βαθύτατα κοινωνική. Κάθε κοινωνία κάνει το θέατρο της έτσι και η κοινωνία των παιδιών κάνει το δικό της θέατρο μέσα από το θεατρικό παιχνίδι. Το θεατρικό παιχνίδι είναι μια εκφραστική άσκηση βασισμένη στη φαντασία που μοιάζει με το ελεύθερο παιχνίδι των παιδιών αλλά και με τις τεχνικές αυτοσχεδιασμού του επαγγελματικού θεάτρου. Δύναμή του είναι η σύλληψη και η αντίδραση της στιγμής. Τα παιδιά μέσα από δράσεις θεατρικού παιχνιδιού θα προσπαθήσουν να κατανοήσουν τον ευατό τους, το διπλανό τους, τον κόσμο που τα περιβάλλει.

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΙ ΟΜΙΛΟΙ: στους λογοτεχνικούς ομίλους τα παιδιά έρχονται σε επαφή με κείμενα ιδιαίτερης λογοτεχνικής αξίας. Επιδίωξη είναι η εξοικείωση και η συμφιλίωση τους με διάφορα λογοτεχνικά είδη. Τα παιδιά θα ακούσουν, θα καταλάβουν και θα συναισθανθούν με το δικό τους τρόπο τα κείμενα, διεργασίες που θα συμβάλλουν στη συναισθηματική και πνευματική τους καλλιέργεια.

ΟΜΑΔΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ: Όταν η παιδική φαντασία συναντιέται με τη γραφή, απελευθερώνει τις εκφραστικές δυνάμεις των παιδιών και τα εισάγει στο χώρο της δημιουργικής έκφρασης. Στις ομάδες δημιουργικής γραφής επιχειρούμε μέσα από παιγνιώδεις δραστηριότητες να αξιοποιήσουμε τη φαντασία των παιδιών, να απελευθερώσουμε την έκφρασή τους από κλισέ και συμβατικούς κανόνες και να παράξουμε αυθεντικά παιδικά κείμενα που έχουν τη δική τους αυτοτελή αξία ως κείμενα. Η συμμετοχή των παιδιών σε ομάδες δημιουργικής γραφής τα βοηθά να συνειδητοποιήσουν ότι η γραφή μπορεί να είναι ένα δημιουργικό ταξίδι και όχι ένας σχολικός καταναγκασμός.

Ο ΛΟΓΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΦΗΓΗΣΗ: Ο κινηματογράφος είναι μια τέχνη που απευθύνεται στις μικρές ηλικίες όχι μόνο μέσα από τις φαντασμαγορικές ιστορίες κινουμένων σχεδίων. Επιλεγμένες ταινίες που αφορούν την παιδική ηλικία από διάφορες πλευρές (οικογένεια, σχολείο, γειτονιά) , σε συνδυασμό με παιγνιώδεις δράσεις και συζητήσεις καταστούν τα παιδιά οξυδερκείς θεατές της κινηματογραφικής αφήγησης.

Ακολούθησα την οδηγία της ΓΣΕΕ και πήγα στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας της στην πλατεία Κλαυθμώνος... Πήγα την ώρα που έλεγε η αφίσα και είδα τα μπλοκ να... κινούνται πάνω στη Σταδίου, με κατεύθυνση τη Βουλή. Έγραψα στο βίντεο αυτή τη διαδήλωση που δεν την περίμενα με βάση τον προγραμματισμό...

Κι όταν λέω δεν την περίμενα, το εννοώ. Στην πλατεία Κλαυθμώνος δεν υπάρχει, ούτε βήμα ομιλητών, ούτε μικρόφωνα... Τα έχουν μαζέψει; Δεν τα έβαλαν ποτέ, αφού δεν υπήρξε ομιλητής; Μόνο μουσικές ακούγονταν από τα ηχεία. Και οι συγκεντρωμένοι, κατά μπλοκ, προχωρούσαν ήδη προς τη Βουλή.

Δεν είδα ούτε έναν συνδικαλιστή από τα κορυφαία στελέχη της ΓΣΕΕ... Ήταν αλλού, αυτοί; Πήγα αλλού, εγώ; Αν είναι δυνατόν... 30 χρόνια ζω στην Αθήνα. Τα στοιχειώδη σε ότι αφορά χώρους της πόλης, τα ξέρω... Εκ των υστέρων μου είπε φίλος μου, ότι είδε τουλάχιστον έναν από τη ΓΣΕΕ και έναν από την ΟΜΕ ΟΤΕ... Θρίαμβος!

Πάντων πολυπληθή ήταν και με ιδιαίτερη μαχητικότητα η πορεία... Προχώρησαν όλη τη Σταδίου, ανέβηκαν στο δρόμο που είναι πλάι στην πλατεία από τη μεριά του ξενοδοχείου "Μεγάλη Βρετανία", έφτασαν ώς τη Βουλή και κει σταμάτησαν. Είχαν μπροστά τους τις κλούβες και τους ΜΑΤατζήδες με τα κράνη και ασπίδες τους...

Τους άφησα εκεί και επέστρεψα στο γραφείο μου... Να συνέλθω κατ' αρχήν. Για άλλο πήγα κι άλλο είδα... Κι αυτή η ΓΣΕΕ που ήταν βρε παιδί μου. Να έβλεπε έναν, έτσι για τα μάτια του κόσμου, για ξεκάρφωμα... Αλλά είπαμε, είδε έναν ο φίλος μου που τον εμπιστεύομαι...

Στην Ομόνοια ήταν, όπως πάντα τον τελευταίο καιρό, η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ. Είχαν τελειώσει κι αυτοί κι έφευγαν προς το Σύνταγμα... Την ουρά της πορείας είδα εγώ. Μου έδωσε την αίσθηση ότι δεν είχε κόσμο... Όπως άλλες φορές... Ίσως από τους “τριγμούς” των απολύσεων στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ και στα άλλα ΜΜΕ του κόμματος.