Το βίντεο που τράβηξα από μια βόλτα στο Ελληνικό λίγο πριν το μεσημέρι της Κυριακής. Απολαύστε έξι λεπτά με μοναδικές εικόνες που μας λείπουν στην Αθήνα...

Την Κυριακή, η μέρα ήταν πολύ αλλιώτικη... Ανοιξιάτικη, όμορφη αν και παγωμένη. Περίμενα να σηκωθεί λίγο ο ήλιος και βγήκα μια βόλτα... Ήθελα να απολαύσει το μάτι μου ομορφιές του χωριού. Κι αφού την έκανα που την έκανα τη βόλτα μου, τράβηξα και τέσσερις φωτογραφίες κι ένα βίντεο για να το μοιραστώ μαζί σας.

Τις φωτογραφίες τις είδατε κιόλας... Τις έβαλα στο προηγούμενο δημοσίευμα. Το βίντεο όμως έπρεπε πρώτα να ανέβει στο You Tube κι από κει να παίξει για να το δείτε... Κι αυτό θέλει το χρόνο του. Περισσότερο από τρεις ώρες. Και να είναι το κινητό κοντά σε πηγή Wi-Fi ώστε να διοχετεύεται άνετα το πλήθος των πληροφοριών που αποθηκεύονται...

Στο καφέ ΤΟ ΚΕΦΙ είναι ήδη αρκετοί άνθρωποι... Έβγαλα τα εργαλεία μου και τακτοποιήθηκα σε ένα τραπέζι. Δεν ήταν το καλύτερο, γιατί βρισκόταν ακριβώς μπροστά στην κεντρική πόρτα. Έρχονται πελάτες, ανοίγει κι ένα κύμα ψυχρού αέρα με λούζει... Ο ήλιος έξω είναι μια ψευδαίσθηση. Δεν έχει καθόλου ζέστη. Το αντίθετο...

Χρειάστηκε να αλλάξω άλλες δυο θέσεις, την πρώτη για να βρω άλλο τραπέζι και να αποφύγω την πόρτα και τη δεύτερη για να καθίσω στο τραπέζι που ήταν κοντά στην πρίζα ώστε να φορτιστεί το τηλέφωνο που καθώς ανεβάζει το βίντεο στο You Tube άρχισε να αποφορτίζεται...

Το κομπιούτερ μου όμως δεν άντεξε για περισσότερες από 2.30 ώρες. Η μπαταρία δεν είχε άλλες αντοχές... Το κακό είναι ότι δεν ήξερα ότι διαθέτει πρίζες το μαγαζί. Το καλοκαίρι είχαν βάλει πάνω σε δυο σημεία μέσα στο μαγαζί θερμαντικά σώματα, συστήματα τα οποία τώρα λόγω κρίσης τα έβγαλαν. Η επίσημη άποψη του μαγαζιού είναι ότι αφού υπάρχει το αιρκοντίσιον που εκτός από κρύο βγάζε και ζεστό αέρα...

Έκανα τις αναρτήσεις μου, είδα το Facebook και το Twitter και μετά έζησα λίγο ως θαμώνας του καφέ που δεν είναι μόνος του... Οι άνθρωποι μιλάνε, πίνουν τον καφέ ή τα τσίπουρα τους και κουβεντιάζουν δυνατά, κάνοντας χειρονομίες για να δώσουν έμφαση στα λεγόμενα τους... Παρατηρώ τις φυσιογνωμίες των ανθρώπων. Με έχει βοηθήσει πολύ σ' αυτό η δουλειά μου. Η λεπτομέρεια είναι αυτή που μ' αρέσει να προσέχω περισσότερο.

Κυριακή μεσημέρι στο καφέ ΤΟ ΚΕΦΙ, στο Ελληνικό, λίγο πριν τα μαζέψω για να πάω στο σπίτι που ετοιμάζουν φαγητό. Ο Γιώργος έχει αναλάβει. Υποπτεύομαι ότι κάτι που έχει σχέση με κρεατικό. Είχε πάει νωρίτερα με τον Λάμπρο στον Ατσίχολο, ένα μικρό όμορφο χωριουδάκι μετά την Καρύταινα για να πάρει από ένα φίλο βοσκό ένα αρνάκι μικρό, τρυφερό, ιδανικό χωρίς πολλά λύπη...

Νωρίτερα θα μάζευαν και χόρτα. Φρέσκα χόρτα. Θα τα δω όλα αυτά σε λίγο που θα τα μαζέψω και θα φύγω...