Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Bόλτα στο καταφύγιο Μπάφι, ψηλά στην Πάρνηθα, μια ηλιόλουστη μέρα του Δεκέμβρη…

Posted in Επικαιρότητα

bafi1.201215
Μία μόλις ώρα μακριά από το κέντρο της Αθήνας, στο όμορφο και άγνωστο, για πολλούς, βουνό της Πάρνηθας μπορείς να αναπνεύσεις οξυγόνο, να αποδράσεις από τη πολύβουη πόλη, να ξεφύγεις από την ρουτίνα της καθημερινότητας και με μια στάση στο καταφύγιο Μπάφι, να απολαύσεις τον πρωινό καφέ και την υπέροχη θέα. Το καταφύγιο Μπάφι βρίσκεται στην καρδιά της Πάρνηθας. Ένα καταφύγιο οργανωμένο και κατάλληλο να δεχτεί επισκέπτες κάθε ηλικίας όπου τους δίνεται η δυνατότητα να χαλαρώσουν μέσα στην φύση και τον καθαρό αέρα και να ανακαλύψουν το μοναδικό ελατόδασος της Αττικής μέσα στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας.

bafi2.201215
Η μεγάλη πυρκαγιά του Ιουνίου του 2007, έκαψε τα 2/3 του ελατοδάσους. Συνολικά κάηκαν 56.000 στρέμματα από τα 300.000στρ. της συνολικής έκτασης του βουνού. Σήμερα το βορειοανατολικό μέρος του Εθνικού Δρυμού παραμένει πράσινο και εκεί ο επισκέπτης μπορεί να συναντήσει ελάφια, να εξερευνήσει μονοπάτια διαφόρων βαθμών δυσκολίας, να δει διαφορετικά είδη μανιταριών και να παρατηρήσει ενδημικά είδη φυτών. Η Πάρνηθα παραμένει πραγματικό καταφύγιο των ανθρώπων που αγαπούν τα βουνά και λατρεύουν τη φύση. Δείτε ΕΔΩ ένα παλιότερο δημοσίευμα στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, όταν είχα ξαναπάει με φίλους…

bafi3.201215
Το καταφύγιο «Μπάφι» παρέχει στους επισκέπτες του όχι μόνο την παραδοσιακή ζεστή φιλοξενία, αλλά παράλληλα τους βοηθά να γνωρίσουν τις απαράμιλλες ομορφιές του τόπου. Εδώ καθίσαμε να πάρουμε το μεσημεριανό μας φαγητό. Μια φασολάδα παραδοσιακή και μια χορτόσουπα ήταν το καλύτερο που μπορούσαμε να πάρουμε μαζί με λουκάνικα στα κάρβουνα. Μια σαλάτα ανάμικτη κι ένα κιλό κρασί, μισό λευκό και μισό κόκκινο ολοκλήρωσαν τη μεσημεριανή μας απόλαυση κοντά στο τζάκι, μέσα στο καταφύγιο Μπάφι... Δείτε κι ΕΔΩ άλλο ένα δημοσίευμα πριν ένα χρόνο που έκανα πάλι στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.

bafi4.201215
Από τον Αύγουστο του 2004 η Trekking Hellas Πάρνηθας σε συνεργασία με το καταφύγιο Μπάφι διοργανώνουν οργανωμένες δραστηριότητες για μικρούς και μεγάλους, ώστε να προβληματιστούν δημιουργικά, με συμπεριφορές και ενέργειες  που θα τους υποδείξουν τρόπους να συνεργάζονται καλύτερα, να τονώσουν την  αυτοπεποίθησή τους, να έρθουν σε επαφή με την φύση και κυρίως να αναπτύξουν την οικολογική τους συνείδηση. Λαμβάνοντας μέρος, σε μία από τις πολλές δραστηριότητες, η διασκέδαση κορυφώνεται με έναν ιδιαίτερο και ασυνήθιστο τρόπο για μικρούς και μεγάλους. Κι ένα ακόμα δημοσίευμα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ δείτε ΕΔΩ.

bafi5.201215
Στο υψόμετρο των χτισμένο σε υψόμετρο 1161 μέτρων, μετρά ήδη πάνω από 70 χρόνια ύπαρξης. Χτισμένο στα 1939 με μέριμνα και δαπάνες του Ελληνικού Ορειβατικού Συνδέσμου (Ε.Ο.Σ.) Αθηνών στη θέση “λάκα μπάφι“, δεσπόζει στην περιοχή προσφέροντας μία μόλις ώρα μακριά από το κέντρο της Αθήνας την ευχαρίστηση την αναζωογόνηση καθώς και την ξεκούραση που μπορεί να βρει κάποιος στο βουνό αφού μπορεί εύκολα να φιλοξενήσει 25 έως 30 άτομα. Η ευεξία είναι παρούσα και μπορείτε να αφεθείτε στην μαγεία της φύσης συμμετέχοντας σε μία από τις δραστηριότητες που σας ταιριάζει.

bafi6.201215
Το καταφύγιο Μπάφι διαθέτει οργανωμένη κουζίνα με πάρα πολλά καλούδια και μυρωδιαστά φαγητά και σε πολύ καλές τιμές… αξίζει αναφοράς ο φυσικός (φυσικότατος) χυμός πορτοκάλι σε μεγάλο γυάλινο ποτήρι με 2 ευρώ!!! Το γνωστό «Κόκκινο Ελάφι» cervus elaphus που έχει πάρει το όνομα αυτό από το χαρακτηριστικό καφεκόκκινο χρώμα του. Ζει επί χρόνια και αναπαράγεται σε όλη την έκταση του Δρυμού λόγω της προστασίας που του παρέχει, αλλά και λόγω της ιδιομορφίας του βουνού που καλύπτει τις ανάγκες του, αν και αυτό όπως και το άλλο γνωστό είδος του βουνού, ο αίγαγρος (αγριοκάτσικο) μετά τις φωτιές του 2007 αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα.

bafi7.201215
Το καταφύγιο Μπάφι ανήκει στον Ελληνικό Ορειβατικό Σύνδεσμο (Ε.Ο.Σ.) Αθηνών ο οποίος ιδρύθηκε το 1928 και βρίσκεται στο όρος Πάρνηθα, περίπου 2.5 χλμ. από το Mont Parness.  Η χλωρίδα και η πανίδα του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας είναι από τις πλουσιότερες της χώρας. Περισσότερα από 1000 φυτικά είδη ενδημούν στον ορεινό όγκο της Πάρνηθας, ζουν πολλά θηλαστικά όπως το ελάφι (μοναδικό σε όλη τη Νότια Ελλάδα) και έχουν μετρηθεί περισσότερα από 130 πουλιά. Από το καταφύγιο ένα πλήθος μονοπατιών ξεκινούν προς όλες τις κατευθύνσεις της Πάρνηθας τα οποία μπορούν να προσφέρουν μικρές και εύκολες πεζοπορίες της μισής και μίας ώρας ή πολύωρες και δύσκολες πεζοπορίες για απαιτητικούς.

bafi8.201215
Το καταφύγιο είναι ανοικτό όλες τις μέρες του χρόνου, διαθέτει κουζίνα, κυλικείο, δωμάτια 4 και 16 κλινών και μια μεγάλη αίθουσα 32 κλινών. Για κρατήσεις μπορείτε να τηλεφωνήσετε στο τηλέφωνο του καταφυγίου: 210-2469050. Η πρόσβαση γίνεται είτε οδικώς από το δρόμο που ανεβαίνει στην Πάρνηθα προς το καζίνο Mont Parness (κόκκινη - άσπρη γραμμή), είτε από σηματοδοτημένο μονοπάτι (κίτρινη - διακεκομμένη μαύρη γραμμή) το οποίο ξεκινάει από το χώρο στάθμευσης του τελεφερίκ και μέσω της χαράδρας της Χούνης οδηγεί στο καταφύγιο. Και να που και ο παππούς Διονύσης, λίγο πριν πιάσει τα 100, τα κατάφερε και ήρθε εδώ στο καταφύγιο...

Μια πολύ όμορφη βραδιά επικοινωνίας αφιερωμένη στον καλό μας φίλο, Θοδωρή

Posted in Επικαιρότητα

epikinonia1.191215
Ήταν μια έκπληξη για τον ίδιο, καλά προετοιμασμένη και αφορούσε τον φίλο μας και αδελφό μας, Θοδωρή, που από το 2016 δεν θα υπηρετεί πια την εκκλησία μας, αλλά στο Χαϊδάρι Βορεία… Η τούρτα αυτή με τη φωτογραφία του, φτιαγμένη σε τοπικό ζαχαροπλαστείο, κόπηκε και μοιράστηκε, αμέσως μετά το φαγητό…

epikinonia2.191215
Κι αυτό που κρατάει ο Θοδωρής διαβάζοντας τα λόγια, ευχές που έχουν γράψει όσοι αδελφοί ήθελαν είναι ένα φωτομοντάζ φτιαγμένο με πολύ αγάπη. Είναι κάτι σαν τις κινηματογραφικές αφίσες. Και σε μέγεθος και σαν αποτέλεσμα. Εξάλλου ο Θοδωρής αγαπά πολύ τα καλά αστεία. Και όπου δεν προσβάλλεται ο άλλος, συμμετέχει και ο ίδιος.

epikinonia3.191215
Είχαμε μαζευτεί καμιά 70αρία άνθρωποι, αυτό το βράδυ του Σαββάτου. Ο Θοδωρής, μόλις έχει πάρει τα δώρα του, ακόμα και ποίημα του έγραψε μια αδελφή με πολύ αγάπη και ο ίδιος όπως είναι και στη ζωή του, είναι πολύ εκδηλωτικός. Δεν το περίμενε… Ήταν απόλυτα φανερό αυτό. Και όπως βλέπετε, δεν μπορεί να συγκρατηθεί από τα συναισθήματα του.

epikinonia4.191215
Χρειάστηκε να ανέβω πάνω σε μια καρέκλα να «αιχμαλωτίσω» την ομορφιά της στιγμής… Κοιτάξτε με πόση αγωνία και αγάπη προσπαθούν και οι αδελφοί το κάνουν το ίδιο με τα τάμπλετς τους ή τα κινητά τους τηλέφωνα… Πολλοί τράβηξαν και βίντεο. Είναι υπέροχες τέτοιες στιγμές, μοναδικές που αξίζει να ζει κανείς.

epikinonia5.191215
Η επίσκεψη του επισκόπου περιοχής μας, τον Ιορδάνη Σκερλετίδη, στην εκκλησία μας είχε φτάσει σχεδόν στο τέλος της και όπως συνηθίζεται μια επικοινωνία μας φέρνει πάντα πιο κοντά, κάτω από πιο χαλαρούς ρυθμούς… Πραγματικά, όσοι συμμετείχαμε και δεν είμαστε καθόλου λίγοι, όπως προανέφερα, έχουμε κάτι καλό να πούμε.

epikinonia6.191215
Με τον Θοδωρή, δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός… Τον αγαπώ πολύ και του χρωστώ πάρα πολλά, αφού μαζί του έκανα μελέτη, μετά τον Ανδρέα και γνώρισα την αλήθεια. Του χρωστώ, κατά κάποιο τρόπο, τη ζωή μου και τον ευχαριστώ γι’ αυτό, καθώς με έφερε πιο κοντά στο να γνωρίσω τον Ιεχωβά. Θα είναι πάντα ο καλύτερος μου φίλος. Όσο δηλαδή κι εκείνος το θέλει, όπως εγώ…

epikinonia7.191215
Με τον ίδιο και πιο εκδηλωτικό τρόπο τον αγάπησαν όλα τα παιδιά στην εκκλησία μου, Αθήνα Αττική. Ήταν ο «αγαθός γίγαντας». Διέθετε χρόνο μαζί τους, έπαιζε υπομονετικά στα πάρτι για παιδιά υποδύονταν συνήθως τον Γολιάθ στις γραφικές αναπαραστάσεις που τον έριχναν κάτω εκείνα που ήταν οι… μικρόσωμοι Δαυίδ… Θοδωρή θα σ’ αγαπάμε πάντα… Είμαστε βέβαιοι ότι θα σ’ αγαπήσουν έτσι και στο Χαϊδάρι…

Έτοιμος και ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 123… Και τώρα, ας χαλαρώσουμε λίγο…

Posted in Δημοσιογραφικά

ilektrikos.123a
Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της νέας εφημερίδας του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηροδρόμου, τ. 123, που ολοκληρώσαμε την περασμένη εβδομάδα… Για να την δείτε ολόκληρη, όπως κυκλοφορεί τυπωμένη, πατήστε ΕΔΩ.

efimeridesΜε τον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ Σιδηρόδρομο, ολοκληρώσαμε τις δουλειές που προγραμματίζαμε αυτόν τον καιρό με αποτέλεσμα να λειτουργούμε τώρα σε πιο χαλαρούς ρυθμούς, σε ότι αφορά τη δουλειά, τουλάχιστον… Ναι, ήταν η τελευταία στη σειρά… Προηγούνταν η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΟΤΕ και ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ.

Πάντα, όταν έχω τέτοιες υποχρεώσεις, διαπιστώνω πως υπάρχει ένα δημιουργικό άγχος. Φυσιολογικό. Όλες αυτές οι λευκές σελίδες πρέπει να γεμίσουν υλικό και τα θέματα πρέπει και να έχουν ενδιαφέρον και να είναι τοποθετημένα σωστά με τους τίτλους τους και τις φωτογραφίες ή τα σκίτσα που συνοδεύουν το θέμα, επαρκείς ώστε και αισθητικά να είναι καλό το αποτέλεσμα…

Νομίζω , ως ένα βαθμό, το καταφέρνουμε και σ’ αυτό παίζει καθοριστικό ρόλο ο πρόεδρος του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, Θύμιος Ρουσιάς που ασχολείται προσωπικά με την εφημερίδα. Μαζεύει την ύλη. Χοντρά – χοντρά, στα χρόνια που συνεργαζόμαστε, ξέρει τι παίρνει περίπου κάθε σελίδα. Χωρίζει λοιπόν, κατά προσέγγιση την ύλη, σε σελίδες.

Έτσι η Αλεξάνδρα, η κοπέλα που έχει τη γραμματειακή υποστήριξη και τους βοηθάει δακτυλογραφώντας τα κείμενα σε αρχείο word, μας διευκολύνει πολύ τοποθετώντας τα σε φακέλους, ανάλογα με τα τυπωμένα κείμενα, όπως τα έχουμε χωρίσει.

Έτσι μπορώ κι εγώ να κάνω πιο εύκολο το κασέ, τη σελιδοποίηση και τον σχεδιασμό του εντύπου, ώστε η Κατερίνα στο τυπογραφείο ΑΝΑΓΡΑΦΗ του Σάκη, στο Περιστέρι, να κάνει πιο καλά τη δουλειά της, αποτυπώνοντας τεχνικά το αποτέλεσμα του δικού μας σχεδιασμού. Όλη η δουλειά, με καλή συνεργασία, πάει ρολόι.

Και στο τέλος όταν κλείνουμε και δίνουμε το «τυπωθείτω» για το πιεστήριο, επισφραγίζουμε την καλή συνεργασία μας με μια ρακή παγωμένη που συνοδεύεται από επιλεγμένους ξηρούς καρπούς… Αυτά τα φροντίζει ο Σάκης… Περιμένει πως και πως αυτή την ώρα…

Το έχω γράψει πολλές φορές και το εννοώ, πάνε τώρα κοντά 22 χρόνια που φτιάχνω αυτή την εφημερίδα κάθε δίμηνο και τη χαίρομαι, όπως τότε, την πρώτη φορά, που τη «στήσαμε» με τον τότε πρόεδρο του Σωματείου, Μανώλη Φωτόπουλο. Έχω την ελευθερία να δημιουργήσω λαμβάνοντας πάντοτε υπόψη μου τις προτεραιότητες των ανθρώπων που έδωσαν τη ζωή τους και τα καλύτερα χρόνια της νεότητας τους στον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο.

Δικαιούνται σήμερα, ως άνθρωποι της τρίτης ηλικίας, το καλύτερο. Δεν τους χαρίζει κανείς τίποτα. Δικά τους χρήματα παίρνουν στις συντάξεις τους από το ασφαλιστικό τους ταμείο. Με καταβολές πολύ υψηλές το συντηρούσαν κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου.

Και πραγματικά η Διοίκηση του Σωματείου φροντίζει ώστε να δημιουργήσει ένα πολύ ζεστό χώρο υποδοχής στα γραφεία του, στον πρώτο όροφο του τερματικού σταθμού του ΗΣΑΠ στον Πειραιά, στην πλατεία Λουδοβίκου, δίπλα στο λιμάνι με τα επιβατηγά πλοία… Γι’ αυτό και όποτε περάσει από εκεί θα δει αναπτυγμένο αυτό το αίσθημα της φιλοξενίας.

Πολλοί είναι αυτοί που περνάνε να πουν ένα «γεια» σε φίλους και παλιούς γνώριμους, να πιουν έναν καφέ ή μια ρακή και να θυμηθούν τα παλιά ή να εξυπηρετηθούν σε κάποια εκκρεμότητα που έχουν.

Φέτος, όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, έχουν φτιάξει και μοιράζουν δωρεάν στα μέλη τους τα ημερολόγια τους, επιτοίχεια ή επιτραπέζεια και το ετήσιο πρόγραμμα για τις εκδρομές τους στην Ελλάδα ή το εξωτερικό που έχουν προγραμματιστεί για το 2016. Διότι διαπρέπουν και σ’ αυτόν τον τομέα… Συσφίγγονται έτσι πιο καλά οι ανθρώπινες σχέσεις και δεν είναι καθόλου τυχαίο που εκτιμούν τόσο το Σωματείο τους και τους ανθρώπους που το διοικούν…

Μ’ αυτούς τους ανθρώπους συνεργάζομαι… Και δεν είναι υπερβολή να πω για άλλη μια φορά ότι είναι μεγάλη χαρά για μένα κάθε φορά που σχεδιάζουμε ένα νέο φύλλο… Για φαντάσου, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι συνεννοήσιμοι, σοβαροί, δουλευταράδες, που αξίζουν κάθε προσπάθεια που καταβάλεις για να τους βοηθήσεις σε ότι κάνουν με πολύ αγάπη…

Η Αλήθεια για τα Χριστούγεννα. Ο Μύθος και η αλήθεια για τη γιορτή των εμπόρων…

Posted in Μαρτυρίες

exofilo.xristugena
Το εξώφυλλο του ΞΥΠΝΑ του Δεκεμβρίου 2010 από το οποίο έχουμε πάρει το σημερινό σημείωμα. Πώς έχουν γίνει έτσι τα πράγματα στη ζωή των ανθρώπων; Πώς την έχουν δυσκολέψει; Πώς έχουν βάλει τους μύθους και τα έθιμα να τους καταδυναστεύουν νομίζοντας ότι όλα όσα κάνουν αυτές τις μέρες έχουν σχέση με τα Χριστούγεννα. Ε, κάπου φταίμε κι εμείς που το αφήνουμε να συμβαίνει…

agia.grafi.xromaΣας ενδιαφέρει η θρησκευτική αλήθεια; Αν ναι, τότε ίσως σας έχουν απασχολήσει τα εξής ερωτήματα: (1) Γεννήθηκε πράγματι ο Ιησούς στις 25 Δεκεμβρίου; (2) Ποιοι ήταν οι «μάγοι», και ήταν όντως τρεις; (3) Τι είδους «άστρο» τούς οδήγησε στον Ιησού; (4) Τι σχέση έχει ο Αϊ-Βασίλης με τον Ιησού και τη γέννησή του; (5) Πώς βλέπει ο Θεός το χριστουγεννιάτικο έθιμο της προσφοράς δώρων ή, για την ακρίβεια, της ανταλλαγής δώρων;

Ας εξετάσουμε τώρα αυτά τα ερωτήματα υπό το πρίσμα της Αγίας Γραφής και των ιστορικών στοιχείων.

(1) Γεννήθηκε ο Ιησούς στις 25 Δεκεμβρίου;

Το έθιμο: Σύμφωνα με την παράδοση, η γέννηση του Ιησού έλαβε χώρα στις 25 Δεκεμβρίου, οπότε και εορτάζεται.

Οι ρίζες του: «Η καθιέρωση της 25ης Δεκεμβρίου δεν στηρίχτηκε σε κάποιο βιβλικό πρότυπο», λέει Η Εγκυκλοπαίδεια των Χριστουγέννων (The Christmas Encyclopedia), «αλλά σε ειδωλολατρικές ρωμαϊκές γιορτές που τηρούνταν στο τέλος του έτους», περίπου τον καιρό του χειμερινού ηλιοστασίου στο Βόρειο Ημισφαίριο. Μεταξύ αυτών των γιορτών ήταν τα Σατουρνάλια, προς τιμήν του Σατούρνου, θεού της γεωργίας, «καθώς και οι συνδυασμένες γιορτές δύο θεών-ήλιων, του Σολ των Ρωμαίων και του Μίθρα των Περσών», σύμφωνα με την ίδια εγκυκλοπαίδεια. Τα γενέθλια και των δύο αυτών θεών γιορτάζονταν στις 25 Δεκεμβρίου, ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου κατά το Ιουλιανό ημερολόγιο.

Αυτές οι ειδωλολατρικές γιορτές άρχισαν να «εκχριστιανίζονται» το 350 Κ.Χ., όταν ο Πάπας Ιούλιος Α΄ ανακήρυξε την 25η Δεκεμβρίου ημερομηνία γέννησης του Χριστού. «Σταδιακά, η Γέννηση είτε αφομοίωσε είτε παραγκώνισε όλες τις άλλες τελετουργίες του ηλιοστασίου», λέει η Εγκυκλοπαίδεια της Θρησκείας (Encyclopedia of Religion). «Τα ηλιακά σύμβολα χρησιμοποιούνταν ολοένα και συχνότερα για να απεικονίσουν τον αναστημένο Χριστό (που αποκλήθηκε επίσης Sol Invictus [Ακατανίκητος Ήλιος]), ενώ ο παλιός ηλιακός δίσκος . . . έγινε το φωτοστέφανο των Χριστιανών αγίων».

Τι λέει η Αγία Γραφή: Η Αγία Γραφή δεν αναφέρει την ημερομηνία γέννησης του Ιησού. Αλλά μπορούμε να συμπεράνουμε με βεβαιότητα ότι δεν γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου. Γιατί το λέμε αυτό; Η Γραφή μάς λέει πως, όταν γεννήθηκε ο Ιησούς, κάποιοι ποιμένες «έμεναν στο ύπαιθρο» φροντίζοντας τα ποίμνιά τους τη νύχτα στην περιοχή της Βηθλεέμ. (Λουκάς 2:8) Η κρύα εποχή των βροχών άρχιζε συνήθως τον Οκτώβριο, και οι ποιμένες—ιδίως στα ψυχρότερα ορεινά, όπως στην περιοχή της Βηθλεέμ—οδηγούσαν τη νύχτα τα ποίμνιά τους σε προστατευμένους χώρους. Οι χαμηλότερες θερμοκρασίες, ενίοτε συνοδευόμενες από χιονοπτώσεις, σημειώνονταν το Δεκέμβριο.

Είναι αξιοσημείωτο ότι οι πρώτοι Χριστιανοί, πολλοί εκ των οποίων είχαν συνοδεύσει τον Ιησού στη διακονία του, δεν γιόρταζαν ποτέ τα γενέθλιά του σε οποιαδήποτε ημερομηνία. Απεναντίας, σε αρμονία με την εντολή του, τηρούσαν μόνο την ανάμνηση του θανάτου του. (Λουκάς 22:17-20· 1 Κορινθίους 11:23-26) Εντούτοις, ορισμένοι ίσως λένε: “Έχει όντως σημασία η ειδωλολατρική προέλευση;” Ναι, για τον Θεό έχει σημασία. «Οι αληθινοί λάτρεις θα λατρεύουν τον Πατέρα με πνεύμα και αλήθεια», είπε ο Ιησούς Χριστός.—Ιωάννης 4:23.

(2) Πόσοι και Ποιοι Ήταν οι «Μάγοι»;

Το έθιμο: Τρεις «μάγοι», ή «σοφοί» όπως αποκαλούνται σε μερικές μεταφράσεις, οδηγούμενοι από ένα «άστρο» από την ανατολή, απεικονίζονται να προσφέρουν δώρα στον Ιησού ο οποίος βρίσκεται μέσα στη φάτνη ενός στάβλου. Μερικές φορές στη σκηνή συμπεριλαμβάνονται ποιμένες.

Οι ρίζες του: Η Εγκυκλοπαίδεια των Χριστουγέννων λέει ότι, πέρα από τη σύντομη Γραφική αφήγηση, «όλα όσα έχουν γραφτεί για τους Σοφούς προέρχονται κυρίως από θρύλους».

Τι λέει η Αγία Γραφή: Η Αγία Γραφή δεν λέει πόσοι «μάγοι» επισκέφτηκαν τον Ιησού. Μπορεί να ήταν δύο, τρεις, τέσσερις ή και περισσότεροι. Παρότι μερικές μεταφράσεις της Γραφής τούς αποκαλούν «σοφούς», η λέξη μάγοι του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου αναφέρεται σε αστρολόγους ή πνευματιστές—επαγγέλματα που, σύμφωνα με τη Γραφή, είναι “απεχθή στον Ιεχωβά”. (Δευτερονόμιο 18:10-12) Επειδή το ταξίδι τους από την Ανατολή ήταν μακρύ, οι αστρολόγοι δεν έφτασαν εγκαίρως για να επισκεφτούν τον Ιησού στο στάβλο. Αντ’ αυτού, ίσως έπειτα από μήνες ταξιδιού, «μπήκαν στο σπίτι» όπου έμενε ο Ιησούς. Εκεί είδαν «το παιδάκι με τη Μαρία τη μητέρα του».—Ματθαίος 2:11.

(3) Τι Είδους Άστρο Οδήγησε τους Αστρολόγους;

Παίρνουμε κάποια ιδέα για το άστρο από τις ίδιες τις κινήσεις του. Κατ’ αρχάς, δεν οδήγησε τους άντρες κατευθείαν στη Βηθλεέμ, αλλά τους πήγε στην Ιερουσαλήμ, όπου οι ερωτήσεις τους για τον Ιησού έφτασαν στα αφτιά του Βασιλιά Ηρώδη. Τότε ο Ηρώδης «κάλεσε κρυφά τους αστρολόγους», και εκείνοι του είπαν για τον νεογέννητο “βασιλιά των Ιουδαίων”. Έπειτα ο Ηρώδης είπε: «Κάντε προσεκτική έρευνα για το παιδάκι και, όταν το βρείτε, ελάτε να μου πείτε και εμένα». Το ενδιαφέρον του για τον Ιησού, όμως, ήταν κάθε άλλο παρά καλοπροαίρετο. Στην πραγματικότητα, αυτός ο υπερήφανος και αδίστακτος κυβερνήτης ήταν αποφασισμένος να θανατώσει τον Ιησού!—Ματθαίος 2:1-8, 16.

Είναι ενδιαφέρον ότι το «άστρο» οδήγησε στη συνέχεια τους αστρολόγους νότια προς τη Βηθλεέμ. Εκεί «στάθηκε» πάνω από το σπίτι όπου βρισκόταν ο Ιησούς.—Ματθαίος 2:9, 10.

Σαφώς, δεν επρόκειτο για συνηθισμένο άστρο! Άλλωστε, για ποιο λόγο ο Θεός, ο οποίος είχε χρησιμοποιήσει αγγέλους για να αναγγείλει σε ταπεινούς ποιμένες τη γέννηση του Ιησού, θα χρησιμοποιούσε τώρα ένα άστρο για να οδηγήσει ειδωλολάτρες αστρολόγους—πρώτα στον εχθρό του Ιησού και μετά στο ίδιο το παιδί; Το μόνο λογικό συμπέρασμα είναι ότι το άστρο αποτελούσε καταχθόνιο τέχνασμα του Σατανά, ο οποίος είναι ικανός να παράγει τέτοια φαινόμενα. (2 Θεσσαλονικείς 2:9, 10) Η ειρωνεία είναι ότι ένα στολίδι που αποκαλείται «άστρο της Βηθλεέμ» τοποθετείται συνήθως στην κορυφή του χριστουγεννιάτικου δέντρου.

(4) Τι Σχέση Έχει ο Αϊ-Βασίλης με τον Ιησού και τη Γέννησή Του;

Το έθιμο: Σε πολλές χώρες, θεωρείται ότι τα Χριστούγεννα ο Αϊ-Βασίλης φέρνει στα παιδιά δώρα. Τα παιδιά πολλές φορές του γράφουν γράμματα ζητώντας δώρα, τα οποία, σύμφωνα με την παράδοση, φτιάχνει με τη βοήθεια ξωτικών στην έδρα του στο Βόρειο Πόλο.

Οι ρίζες του: Στη Δύση, ο χαρακτήρας του Αϊ-Βασίλη αποκαλείται Σάντα Κλοζ και, σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη, έχει ως βάση του τον Άγιο Νικόλαο, Επίσκοπο των Μύρων της Μικράς Ασίας. Η Εγκυκλοπαίδεια των Χριστουγέννων λέει: «Σχεδόν όλα όσα έχουν γραφτεί για τον Άγιο Νικόλαο βασίζονται σε θρύλους». Στην ελληνική Ορθόδοξη παράδοση, η μορφή του Αϊ-Βασίλη ανάγεται στον Μέγα Βασίλειο, Επίσκοπο της Καισάρειας στη Μικρά Ασία τον 4ο αιώνα Κ.Χ. Ο καθηγητής λαογραφίας Δ. Λουκάτος, στο βιβλίο του Χριστουγεννιάτικα και των Γιορτών, γράφει ότι ο Άγιος Νικόλαος, που στη Δύση έχει γίνει «κλασικός φορέας των δώρων», σταδιακά άλλαξε μορφή και «έδωσε τον τύπο του και στον δικό μας λεγόμενο “Άγιο Βασίλη”». Επομένως, τόσο με βάση την ιστορία όσο και με βάση την Αγία Γραφή, η μορφή του Αϊ-Βασίλη δεν έχει καμία σχέση με τη γέννηση του Ιησού Χριστού.

Τι λέει η Αγία Γραφή: «Τώρα που έχετε αποβάλει το ψεύδος, να λέτε την αλήθεια ο καθένας με τον πλησίον του». Οι πιο κοντινοί μας άνθρωποι είναι τα μέλη της οικογένειάς μας. (Εφεσίους 4:25) Η Γραφή λέει επίσης ότι πρέπει να “αγαπάμε την αλήθεια” και να “λέμε την αλήθεια μέσα στην καρδιά μας”. (Ζαχαρίας 8:19· Ψαλμός 15:2) Το να λέμε στα παιδιά ότι ο Αϊ-Βασίλης είναι εκείνος που φέρνει δώρα τα Χριστούγεννα ίσως φαίνεται αθώο και χαριτωμένο, αλλά είναι σωστό ή συνετό να εξαπατούμε τα παιδιά, έστω και χωρίς κακή πρόθεση; Δεν είναι ειρωνεία ότι μια γιορτή που υποτίθεται ότι έχει σκοπό να τιμήσει τον Ιησού γίνεται περίοδος εξαπάτησης των παιδιών;

(5) Πώς Βλέπει ο Θεός την Προσφορά Δώρων και τα Γλέντια των Χριστουγέννων;

Το έθιμο: Μια ιδιαιτερότητα των Χριστουγέννων είναι ότι περιλαμβάνουν, όχι απλώς προσφορά, αλλά κυρίως ανταλλαγή δώρων. Επίσης, η περίοδος των Χριστουγέννων χαρακτηρίζεται από γλέντια, ξεφάντωμα και ποτό.

Οι ρίζες του: Τα Σατουρνάλια, αρχαία ρωμαϊκή γιορτή, άρχιζαν στις 17 Δεκεμβρίου και ολοκληρώνονταν στις 24 με ανταλλαγή δώρων. Ο ορυμαγδός από τους ανθρώπους που συμποσίαζαν, μεθούσαν και φέρονταν αχαλίνωτα κατέκλυζε σπίτια και δρόμους. Μετά τα Σατουρνάλια, ακολουθούσε μια γιορτή για την πρώτη ημέρα του Ιανουαρίου. Περιλάμβανε και αυτή εορταστικές εκδηλώσεις που διαρκούσαν συνήθως τρεις ημέρες. Τα Σατουρνάλια και η πρώτη ημέρα του Ιανουαρίου πιθανώς αποτελούσαν ενιαία εορταστική περίοδο.

6 Η χαρά και η γενναιοδωρία αποτελούν χαρακτηριστικά της αληθινής λατρείας. «Να ευφραίνεστε, δίκαιοι· και να κραυγάζετε με ευφροσύνη», λέει η Γραφή. (Ψαλμός 32:11) Αυτή η χαρά συνδέεται πολλές φορές με τη γενναιοδωρία. (Παροιμίες 11:25) «Υπάρχει περισσότερη ευτυχία στο να δίνει κανείς παρά στο να λαβαίνει», είπε ο Ιησούς Χριστός. (Πράξεις 20:35) Είπε επίσης: «Να δίνετε», δείχνοντας ότι αυτό πρέπει να αποτελεί μόνιμο χαρακτηριστικό της ζωής μας.—Λουκάς 6:38.

Το να δίνουμε με αυτόν τον τρόπο δεν έχει σχέση με την τυποποιημένη προσφορά δώρων η οποία επιβάλλεται ίσως από τα κοινωνικά έθιμα. Περιγράφοντας το αληθινό πνεύμα της γενναιοδωρίας, η Γραφή δηλώνει: «Ο καθένας ας προσφέρει όπως του υπαγορεύει η καρδιά του και όχι με δυσφορία ή από ανάγκη, γιατί “ο Θεός αγαπάει όποιον προσφέρει με χαρά”». (2 Κορινθίους 9:7, Η Καινή Διαθήκη—Εγχειρίδιο Μελέτης και Ζωής) Όσοι εφαρμόζουν αυτές τις έξοχες Γραφικές αρχές δίνουν επειδή τους ωθεί η γενναιόδωρη καρδιά τους, πράγμα που μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή μέσα στο χρόνο. Αναμφίβολα, η προσφορά δώρων με τέτοιο πνεύμα έχει την ευλογία του Θεού, και δεν αποτελεί ποτέ φορτίο.

Πλαστογράφημα!

Υπό το πρίσμα της Αγίας Γραφής, ουσιαστικά κάθε πτυχή των Χριστουγέννων είτε έχει ειδωλολατρική προέλευση είτε αποτελεί διαστρέβλωση των Βιβλικών αφηγήσεων. Επομένως, τα χριστουγεννιάτικα έθιμα είναι Χριστιανικά μόνο κατ’ όνομα. Πώς, λοιπόν, καθιερώθηκαν τα Χριστούγεννα ως Χριστιανική γιορτή; Αιώνες μετά το θάνατο του Χριστού εμφανίστηκαν πολλοί ψευδοδιδάσκαλοι, όπως ακριβώς είχε προείπει η Γραφή. (2 Τιμόθεο 4:3, 4) Επρόκειτο για ανθρώπους χωρίς αρχές, που τους ενδιέφερε περισσότερο το να κάνουν τη Χριστιανοσύνη ελκυστική στις μάζες των ειδωλολατρών παρά το να διδάσκουν την αλήθεια. Ως εκ τούτου, υιοθέτησαν σταδιακά τις δημοφιλείς θρησκευτικές γιορτές των ειδωλολατρών και τις ονόμασαν «Χριστιανικές».

Τέτοιοι «ψευδοδιδάσκαλοι», προειδοποίησε η Γραφή, «θα σας εκμεταλλευτούν με πλαστά λόγια. Όσο για αυτούς όμως, η από παλιούς καιρούς κρίση δεν αργοπορεί, και η καταστροφή τους δεν κοιμάται». (2 Πέτρου 2:1-3) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά παίρνουν στα σοβαρά αυτά τα λόγια—όπως άλλωστε και ολόκληρη την Αγία Γραφή, την οποία θεωρούν γραπτό Λόγο του Θεού. (2 Τιμόθεο 3:16) Γι’ αυτό, απορρίπτουν τα έθιμα και τις γιορτές που βασίζονται σε θρησκευτικά ψεύδη. Τους στερεί τη χαρά αυτή η στάση; Κάθε άλλο! Όπως θα δούμε τώρα, γνωρίζουν εκ πείρας ότι η Γραφική αλήθεια απελευθερώνει!

[Υποσημείωση]

Φαίνεται ότι ο Ιησούς γεννήθηκε το μήνα Εθανίμ (Σεπτέμβριος-Οκτώβριος) του αρχαίου Ιουδαϊκού ημερολογίου. —Βλέπε την εγκυκλοπαίδεια Ενόραση στις Γραφές, Τόμος 1, σελίδα 1298, που είναι έκδοση των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

ΕΣΠΕΙΡΑΝ ΖΙΖΑΝΙΑ, ΘΕΡΙΖΟΥΝ ΖΙΖΑΝΙΑ

Κάποτε, οι εκκλησιαστικές αρχές πολεμούσαν «τα κατάλοιπα της ειδωλολατρίας με νύχια και με δόντια», λέει το βιβλίο Έθιμα και Παραδόσεις των Χριστουγέννων —Η Ιστορία και η Σημασία Τους (Christmas Customs and Traditions— Their History and Significance). Με τον καιρό, όμως, οι εκκλησιαστικοί ηγέτες ενδιαφέρονταν περισσότερο να αυξήσουν το εκκλησίασμά τους παρά να διδάξουν την αλήθεια. Γι’ αυτό, άρχισαν να κάνουν τα στραβά μάτια σε αυτές τις ειδωλολατρικές συνήθειες. Αργότερα τις υιοθέτησαν.

Η Αγία Γραφή λέει: “Ό,τι σπείρεις θα θερίσεις”. (Γαλάτες 6:7) Εφόσον έσπειραν τους σπόρους της ειδωλολατρίας στους αγρούς τους, οι εκκλησίες δεν πρέπει να εκπλήσσονται που πληθαίνουν τα «ζιζάνια». Μια γιορτή που υποτίθεται ότι τιμάει τη γέννηση του Ιησού γίνεται πρόσχημα για μέθη και γλεντοκόπημα, το εμπορικό κέντρο μαζεύει περισσότερο κόσμο από την εκκλησία, οικογένειες χρεώνονται ως το λαιμό για να αγοράσουν δώρα, ενώ τα παιδιά συγχέουν το μύθο με την πραγματικότητα, τον Αϊ-Βασίλη με τον Ιησού Χριστό. Δικαιολογημένα, λοιπόν, είπε ο Θεός: «Πάψτε να αγγίζετε αυτό που είναι ακάθαρτο».—2 Κορινθίους 6:17.

  • Αναδημοσίευση από το ΞΥΠΝΑ της 12/10/2010

Πολιτικοί στο στόχαστρο… Σε λίγο δεν θα κυκλοφορούν, χωρίς την προσωπική τους φρουρά...

Posted in Δημοσιογραφικά

vasilis.ikonomou
Αυτός είναι ο βουλευτής Βασίλης Οικονόμου… Μερικοί τον γνωρίζουν από την εποχή που ήταν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, του ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΑΡΜΑΤΟΣ ΠΟΛΙΤΩΝ, των ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ και τώρα της Νέας Δημοκρατίας. Δεν ήταν και μικρή η πορεία του…

vasilis.ikonomou1
Ελάχιστα τα δημοσιεύματα στον Τύπο… Χαρακτηριστικά ΤΑ ΝΕΑ της επόμενης μέρας δεν είχαν ούτε «χτύπημα» στην πρώτη σελίδα, αλλά ούτε καν θέμα στις εσωτερικές τους σελίδες. Μόνο στη σελίδα 9, του Γιώργου Παπαχρήστου «ψαρέψαμε» αυτό το σχόλιο… Γραμμένο με τον τρόπο που γράφει ο Γιώργος.

vasilis.ikonomou2
Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ είναι από τις ελάχιστες εφημερίδες που έδωσαν στο θέμα μια κάποια έκταση σε εσωτερική σελίδα, τοποθετώντας όμως το θέμα στο δικό τους πλαίσιο. Για όλα φταίνε τα Εξάρχεια. Όχι, ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας με τη συνολική πολιτική του στάση και συμπεριφορά, δεν φταίει σε τίποτα…



Ας τον ακούσουμε, τι δήλωσε στους δημοσιογράφους, καθώς μιλά στις κάμερες σχετικά με το επεισόδιο στα Εξάρχεια. Και για να έχουμε μια πιο καθαρή εικόνα για τον συγκεκριμένο πολιτικό, δείτε ΕΔΩ μέσα από την αντικειμενική σελίδα της Wikipedia, την πορεία του στην πολιτική που κάλυψε περίπου όλο το τόξο…

ethnos171215ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 19/12/2015

Την είδηση την ξέρετε σε γενικές γραμμές: Ο βουλευτής επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας Βασίλης Οικονόμου, που πριν λίγες μέρες χτυπήθηκε από αγνώστους σε εστιατόριο των Εξαρχείων μεταφέρθηκε στον Ερυθρό Σταυρό προκειμένου να του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες… Μετά τον Κουμουτσάκο στη διαδήλωση των Ποντίων και τον Βαρουφάκη παλιότερα πάλι στα Εξάρχεια, οι πολιτικοί άρχισαν να ανησυχούν στ’ αλήθεια, καθώς νιώθουν άμεσα την «αγάπη» του λαού.

Περιγράφοντας το περιστατικό ο κ. Οικονόμου είπε ότι είχε κάτσει μόλις δέκα λεπτά, όταν «ήρθαν δέκα «κύριοι» με τις κουκούλες και τα κράνη τους μέσα στο μαγαζί και άρχισαν να με βαράνε» και ότι «στο τέλος είπαν ότι αν πατήσω ξανά το πόδι μου στα Εξάρχεια θα με εκτελέσουν».

Το επεισόδιο έλαβε μέρος κοντά στο γραφείο του βουλευτή, ο οποίος καταδίκασε το συμβάν λέγοντας, «εδώ μιλάμε για καταστάσεις πρωτοφανείς και πρωτόγνωρες. Εγώ νομίζω ότι πρέπει να καταλάβουν άπαντες, ότι δεν επιτρέπονται αυτές οι συμπεριφορές. Είμαστε ευρωπαϊκή χώρα. Δεν μπορεί να έχουμε άβατα στην πόλη, στην Αθήνα, όπου κάποιοι με κουκούλες ως καταδρομείς αθλιότητας χτυπάνε όχι τον βουλευτή, αλλά τον κάθε άνθρωπο». Μόνο που δεν χτυπούν τον κάθε άνθρωπο.

Στο νοσοκομείο όπου νοσηλεύτηκε ο βουλευτής, έσπευσε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Γιάννης Πλακιωτάκης, για να του συμπαρασταθεί και να ενημερωθεί για την κατάσταση της υγείας του.

Σε δήλωσή του αμέσως μετά, ο κ. Πλακιωτάκης τόνισε πως η ΝΔ καταδικάζει απερίφραστα την αντιδημοκρατική αυτή ενέργεια, και κάλεσε την αστυνομία να δράσει άμεσα, έτσι ώστε να συλληφθούν οι δράστες και να παραπεμφθούν στη δικαιοσύνη. «Θα πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι τέτοιου είδους ενέργειες δεν χωρούν στο δημοκρατικό μας πολίτευμα. Όσοι προσπαθούν με οποιεσδήποτε ενέργειες να πλήξουν τόσο το δημοκρατικό μας πολίτευμα, όσο και την κοινωνική μας συνοχή, να γνωρίζουν ότι θα πέσουν στο κενό. Καλώ την κυβέρνηση να αναλάβει πρωτοβουλίες έτσι ώστε, περιθωριακά στοιχεία αντιεξουσιαστιών, να τεθούν επιτέλους στο περιθώριο που μερίδα στελεχών της τους προστατεύουν. Όλοι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι οι πολιτικές διαφορές λύνονται με διάλογο, και όχι με βία», δήλωσε ο κ. Πλακιωτάκης.

Δίπλα του έσπευσε επίσης, ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, δηλώνοντας: «Η άνανδρη επίθεση εναντίον του Β. Οικονόμου, δείχνει ότι η Αθήνα έχει γίνει πάλι ξέφραγο αμπέλι. Οφείλει η κυβέρνηση να εγγυηθεί την ασφάλεια κάθε πολίτη».

«Εγώ νομίζω ότι δεν μπορεί να υπάρχει σε αυτή τη χώρα, σε κανένα εκατοστό, ειδικό καθεστώς. Δεν μπορεί να πηγαίνεις να σε τσακίζουν και να μην συμβαίνει κάτι. Θα πρέπει να υπάρχει ευθύνη αντικειμενική, όπως λέμε εμείς στη Νομική, σε αυτή τη χώρα. Δεν το λέω γι αυτή την κυβέρνηση αλλά για κάθε κυβέρνηση, έχει ευθύνη ναι. Πρέπει ο πολίτης σε κάθε περιοχή, είτε λέγεται Κολωνάκι, είτε λέγεται Εξάρχεια, είτε λέγεται Παγκράτι, είτε όπως θέλετε, να νιώθει ασφαλής» δήλωσε στην τηλεόραση του Mega, λίγες ώρες μετά την επίθεση που δέχθηκε στα Εξάρχεια ο βουλευτής της Ν.Δ Β. Οικονόμου.

Ο κ. Οικονόμου είπε ότι έχει στη συγκεκριμένη περιοχή το γραφείο του επί 10 χρόνια και πρόσθεσε: «Δεν θα γίνω πρόσφυγας στη χώρα μου και στην πόλη μου». Περιέγραψε τη σκηνή της επίθεσης, λέγοντας ότι τον πλησίασαν οι άγνωστοι ένας εκ των οποίων τον ρώτησε εάν είναι ο Οικονόμου και όταν αυτός απάντησε καταφατικά, τον γρονθοκόπησε.

Το περιστατικό διήρκησε όπως ανέφερε, 3-5 λεπτά, ωστόσο δεν κάλεσε την αστυνομία για να μην εκτραχυνθούν τα πράγματα και προτίμησε να φύγει υποβασταζόμενος. «Η επίθεση στον βουλευτή Βασίλη Οικονόμου είναι καταδικαστέα από κάθε πολίτη που σέβεται τη δημοκρατία. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να επιβάλλει κανόνες αποκλεισμού χώρων και ιδεών». Αυτά τόνισε ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Νίκος Τόσκας, για την επίθεση που δέχθηκε ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, από άγνωστα άτομα, σε εστιατόριο των Εξαρχείων. Άρχισαν να φοβούνται οι πολιτικοί… Καιρός τους ήταν, αρκετά έχουν κάνει…

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα της Κρήτης ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Ενισχυτικές και ενθαρρυντικές εμπειρίες για όλους. Διότι όλα μπορούν να συμβούν…

Posted in Μαρτυρίες

dionisis1.2015
Τι όμορφο που είναι να βλέπουμε ανθρώπους ηλικιωμένους να παίρνουν τους διορισμούς τους και να ανεβαίνουν στο βήμα. Ο πατέρας της Σούλας, ο Διονύσης Αργυρόπουλος στα 97 του χρόνια, γεμάτα, διάβασε από την Αγία Γραφή.

dionisis2.2015
Διάβασε από 2 Χρονικών 16: 1-9. Του είχα τυπώσει τα συγκεκριμένα εδάφια με 26ρια γράμματα κι εκείνος, παρά τα προβλήματα όρασης που έχει τα κατάφερε μια χαρά. Συγκινηθήκαμε όλοι την περασμένη Τρίτη το βράδυ στη συνάθροιση.

dionisis3.2015
Συμπτωματικά ήταν παρών και ο επίσκοπος περιοχής μας, Ιορδάνης Σκερλετίδης, που ξεκινούσε την εβδομάδα του εξαμηνιαίου ραντεβού του μαζί μας. Στην πρώτη υπηρεσιακή ομιλία του που είχε τον τίτλο «Να πιστεύετε την εμπνευσμένη αλήθεια, όχι την εμπνευσμένη πλάνη» έκανε ειδική αναφορά στον παππού Διονύση.

dionisis4.2015
Μετά το τέλος της συνάθροισης όλοι οι αδελφοί τον πλησίασαν να σφίξουν το χέρι του παππού Διονύση για την ενθάρρυνση που πήραν από την ομιλία του. Και ήρθαν κοντά και πολλοί νέοι για να του πουν έναν καλό λόγο… Ας τον έχει καλά ο Ιεχωβά…


Ιδού και ένα ντοκουμέντο από την ομιλία του. Δεν είναι ολόκληρη. Δεν πρόλαβα. Έπρεπε να τον βοηθήσω να ανέβει στο βήμα… Ωστόσο, έστω και στα 1.53’ θα μας κάνει να θυμούμαστε πάντα, πόσο σπουδαίο είναι να υπηρετείς με σεβασμό τον αληθινό Θεό, ώς το τέλος της ζωής σου…

nero2Από την Τρίτη 15/12/2015 και όλη την εβδομάδα είναι στην εκκλησία μας, Αθήνα Αττική ως επισκέπτης ο επίσκοπος της 16ης περιοχής ο Ιορδάνης Σκερλετίδης. Και όλη η εκκλησία έχει την ευκαιρία να δραστηριοποιηθεί ιδιαίτερα με το κάνει με τα καθημερινά ξεκινήματα.

Με αφορμή λοιπόν αυτό το γεγονός, ο αδελφός Κωνσταντίνος Γεμενετζής από τις Συκιές Θεσσαλονίκης, μου έστειλε την παρακάτω εμπειρία και μου έδωσε την άδεια για τη δημοσίευση της. Τον ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη του και την τιμή που μου περιποιεί να μιλάμε σε καθημερινή βάση μέσω του Google +

Πρόκειται για έναν πρεσβύτερο με πάρα πολλά χρόνια στην υπηρεσία του Ιεχωβά και κάθε εμπειρία του είναι σεβαστή και πολύ χρήσιμη:

«Είχα συνεργασία την περασμένη Πέμπτη με τον επίσκοπο περιοχής τον αδελφό και καρδιακό μου φίλο Πασχάλη Σιάκκα... Πήγαμε τομέα κάπου εδώ, στις Συκιές... Καθώς πηγαίναμε, προτού καν κτυπήσουμε ένα σπίτι, στο δρόμο, από κάποιο ισόγειο ακούστηκε ένας φοβερός ήχος, παραπονιάρικος, από κλαρίνο.

Κάποιος έπαιζε κλαρίνο... Μου λέγει, εδώ θα κτυπήσουμε... Υπ’ όψιν ο αδελφός Πασχάλης Σιάκκας έχει σχέση με την μουσική, γιατί παίζει μπουζούκι. Και γνωρίζει πολύ κόσμο από το καλλιτεχνικό στερέωμα...

Κτυπάμε την πόρτα και μας ανοίγει ο οικοδεσπότης. Ένας άνδρας γύρω στα 60... Του λέει ότι μας άρεσε η μουσική του και τον επαινεί… Ο άνθρωπος μας βάζει μέσα. Μας κάνει καφέ. Και ο Πασχάλης άρχισε να τον ρωτά για την μουσική του και τη ζωή του...

Ξέρεις Νίκο, ποιος ήταν; Γιώργος Ζάχος ονομάζεται… Από την Αγ. Βαρβάρα Χαλκιδικής… Πρώτο κλαρίνο στην ορχήστρα του Τάκη Σούκα… Μεγάλο όνομα… Αφού καμιάμιση ώρα συζήτησαν για τη ζωή του και την μουσική του, ο Πασχάλης τον έβαλε να μας παίξει κλαρίνο…

Και τον βιντεοσκόπησε με το κινητό… Και άρχισε να παίζει ένα κομμάτι που άρεσε στη μάνα μου, όταν ζούσε… Έχει φύγει εδώ και πολλά χρόνια... Πατέρα που μας μεγάλωσες… Με χείλη ματωμένα... Τι τα θες… Με πήραν τα σιρόπια… Και άρχισα να κλαίω… Εντυπωσιάστηκε αυτός… Αφού πέρασε κανένα τέταρτο, ο Πασχάλης του είπε: Είμαστε Μάρτυρες του Ιεχωβά… Κέρωσε, αυτός… Εσείς, του λέγει… Ο Θεός κτύπησε την πόρτα μου…

Του πρότεινε να έρθει στην δημόσια ομιλία… Δεν ήρθε τελικά… Πήρε τα περιοδικά του Δεκεμβρίου και τώρα, το Σάββατο θα πάω να τον δω με τη Βίκυ… Έπεται συνέχεια… Όταν έχω νέα θα σου πω… Οι επίσκοποι περιοχής είναι ευλογία… Δώσε τα όλα αυτήν την εβδομάδα… Θα χαρώ αν μου γράψεις...

Φιλώ με απέραντη αδελφική αγάπη…

Κωνσταντίνος...

Ο άνθρωπος του Θεού, με αποκαλούν εδώ στη Σαλονίκη… Υπερβολή...

Τελείωσαν... και τα κέρματα στην αγορά εξαιτίας των capital controls. Αυτά είναι νέα…

Posted in Δημοσιογραφικά

kermata
Το Ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών προσέφυγε στην ΕΚΤ ζητώντας να τετραπλασιαστεί η αξία των κερμάτων που μπορεί να εκδώσει η χώρα μας.

efimeridesΔιαβάζουμε στα sites: Οι Έλληνες εν μέσω των capitalcontrols ανακαλύπτουν την αξία των κερμάτων, καθώς οι περιορισμοί στις αναλήψεις μετρητών, σε συνδυασμό με την παρατεταμένη οικονομική δυσπραγία, φαίνεται ότι οδήγησαν σε αυξημένη ζήτηση για χρήση κερμάτων με αποτέλεσμα να μην επαρκεί η ποσότητα που κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά.

Έτσι τον Οκτώβριο, όπως προκύπτει από έγγραφο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, το Ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών προσέφυγε στην ΕΚΤ ζητώντας να τετραπλασιαστεί η αξία των κερμάτων που μπορεί να εκδώσει η χώρα μας, προκειμένου να "ανταποκριθεί στην απροσδόκητη αύξηση της ζήτησης για κέρματα" όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο έγγραφο.

Έτσι ενώ η Ελλάδα είχε λάβει άδεια για το 2015 να εκδώσει κέρματα αξίας 13,3 εκατ. ευρώ, η ΕΚΤ ενέκρινε μετά το σχετικό αίτημα του Υπουργείο Οικονομικών να αυξηθεί για εφέτος το όριο έκδοσης στα 52,7 εκατ. ευρώ.

Σημειώνεται ότι το καθεστώς έκδοσης και διαχείρισης των κερμάτων δεν ταυτίζεται με αυτό των τραπεζογραμματίων καθώς στην ουσία τα κέρματα αποτελούν περιουσιακό στοιχείο του κάθε κράτους.

Ανάλογη άδεια ζήτησε και έλαβε και το Βέλγιο προκειμένου να ανταποκριθεί στην αυξημένη ζήτηση για κέρματα. Για το Βέλγιο το ποσό έκδοσης αυξήθηκε στα 65,8 εκατ. ευρώ από 0,8 εκατ. ευρώ που ήταν αρχικώς.

Ψάξαμε να βρούμε κάτι περισσότερο πάνω σ’ αυτό το θέμα. Ούτε λέξη. Όπου κι αν υπήρχε η είδηση ήταν ακριβώς όπως την έδωσε το ΑΠΕ- ΜΠΕ. Ειλικρινά, περιμέναμε ακόμα και στην κατάντια που έχει περιπέσει η δημοσιογραφία να μην είναι τόσο άσχημα τα πράγματα.

Περιμέναμε να έχει γίνει ένα ρεπορτάζ που να προσθέτει κάτι. Δυστυχώς στις μέρες μας τα siteαπλώς αναπαράγουν τις ειδήσεις. Ελάχιστες φορές προσθέτουν κάτι στο δικό τους ρεπορτάζ. Δεν ήταν πάντα έτσι τα πράγματα. Κάποτε έβλεπαν την είδηση στο ΑΠΕ και οι συντάκτες του οικονομικού, έκαναν ρεπορτάζ ο καθένας με τις πηγές του, ώστε το αποτέλεσμα να είναι καλύτερο.

Αλλά είπαμε, αυτά σε άλλες εποχές… Σήμερα μην ψάχνετε τέτοιες πολυτέλειες. Γι’ αυτό και μη νομίζετε ότι επειδή η πρόσβαση στις ειδήσεις με το internet είναι πιο εύκολη, έχετε τάχα μου και καλύτερη πληροφόρηση. Χρειάζεται να διαβάζετε καλά και να ψάχνετε λίγο περισσότερο για να θεωρείτε ότι κάτι καταλάβατε από τις ειδήσεις…

  • Τα στοιχεία είναι από το http://www.thetoc.gr/ με βάση το ΑΠΕ ΜΠΕ

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA