Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Οι φίλοι από την βόρεια Ελλάδα μας δίνουν υπέροχες εικόνες από χιονισμένους τόπους…

Posted in Επικαιρότητα

xioni1. galatista.180116
Στην Αθήνα που είμαστε εμείς, δεν χιόνισε ακόμα, αν και το κρύο είναι πολύ τσουχτερό… Όμως από χθες το πρωί, φίλοι κυρίως από τη βόρεια Ελλάδα στην περιοχή της Χαλκιδικής και της Θεσσαλονίκης  άρχισαν να ανεβάζουν στους τοίχους τους στο Facebook πανέμορφες φωτογραφίες χιονισμένων τοπίων από των τόπο τους. Πρώτος και καλύτερος ο Γιώργος Τσιπλάκης… Γράφει σχετικά στο σημείωμα του… «Ξεκίνησε να χιονίζει κατά τις 3 π.μ. και συνεχίζει ακόμη... Τα παιδιά δεν έχουν σχολειό και κάνουν αυτό που πάντα λαχταρούσαν... Χιονοπόλεμο!

xioni. galatista2.180116
Η Γαλάτιστα είναι το χωριό που έχουν παρθεί οι περισσότερες φωτογραφίες του δημοσιεύματος και βρίσκεται χτισμένη στα βορειοδυτικά όρια της Περιφερειακής Ενότητας Χαλκιδικής στα όρια με την Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης. Είναι τοποθετημένη στις νότιες πλαγιές του όρους Προφήτη Ηλία, παρακλαδιού του Χορτιάτη, σε στρατηγική θέση που συνδέει τις πόλεις τις Κεντρικής Μακεδονίας με την ορεινή Χαλκιδική. Απέχει 40 χλμ. από το κέντρο της Θεσσαλονίκης και 23 χλμ. από τον Πολύγυρο. Κάτω από την κωμόπολη είναι απλωμένη η κοιλάδα του Ανθεμούντα με τον ομώνυμο ποταμό, που καταλήγει στον Θερμαϊκό Κόλπο.

xioni. galatista3.180116
Η επικρατέστερη εκδοχή για την προέλευση του ονόματος της κωμόπολης Γαλάτιστα, περιέχεται σε αναφορά του Επισκόπου Αρδαμερίου Ιωακείμ το 1918, ότι η ονομασία της κωμόπολης προέρχεται από το Πύργο της Γαλάτιστας, ο οποίος χτίστηκε από τους Ενετούς σε στρατηγική θέση ώστε να ελέγχεται η περιοχή τον 14ο-15ο αιώνα. Η τοπική παράδοση ιστορεί πολλούς μύθους πάνω στην προέλευση του ονόματος του πύργου, που περιλαμβάνει ιστορικά ή μυθικά πρόσωπα της Ελληνικής Μυθολογίας μέχρι τους βυζαντινούς χρόνους.

xioni. galatista4.180116
Παρακινηθήκαμε να μάθουμε γι’ αυτό το χωριό και πήγαμε στην ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια Wikipedia. Εκεί μάθαμε ότι η παλιότερη μαρτυρία που σχετίζεται με την περιοχή της Γαλάτιστας βρίσκεται σε κώδικα της Μονής Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους, που εκδόθηκε στις 14 Μαρτίου του 897. Μάλιστα! Να, ένας τόπος με ιστορία… Βρε Γιώργο, πού μένεις;

xioni. galatista5.180116
Στο μεταξύ οι ειδήσεις φτάνουν… Στον Περιφερειακό, σημειώθηκαν πολλές συγκρούσεις και συνίσταται προσοχή. Η Τροχαία εκτρέπει τα οχήματα στον κόμβο προς την Μουδανίων και στον κόμβο του Πανοράματος. Με δυσκολία διεξάγεται η κυκλοφορία προς το Ωραιόκαστρο λόγω παγετού. Στο δρόμο προς Χαλκιδική, στην ανηφόρα της Καρδίας η κυκλοφορία διεξάγεται με δυσκολία από το ένα ρεύμα του δρόμου εκ περιτροπής λόγω του παγετού. Κλειστή παραμένει η επαρχιακή οδός Αγίου Βασιλείου - Χορτιάτη.

xioni. galatista6.180116
Η κακοκαιρία σαρώνει ολόκληρη τη χώρα, συνεχίζουμε να ακούμε στις ειδήσεις, προκαλώντας σημαντικά προβλήματα, ενώ ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του στις Σέρρες, όταν το ΙΧ του έπεσε σε χείμαρρο. Στην Αττική τα περισσότερα προβλήματα προκλήθηκαν σε Μαρούσι, Χαλάνδρι και Νέα Ερυθραία από τους ισχυρούς ανέμους. Στα Τρίκαλα κατέρρευσε η γέφυρα της Διάβας στην Καλαμπάκα από τα ορμητικά νερά του Πηνειού. Στη Λέσβο υπερχείλισε ο ποταμός που διαπερνά την Καλλονή. Ασταμάτητα δουλεύουν τα μηχανήματα αποχιονισμού στα ορεινά χωριά της Ηπείρου όπου χιονίζει από τη νύχτα…

nea.mudania1.180116
Αυτή η φωτογραφία είναι πιο χαμηλά από τη Γαλάτιστα. Είναι από τον χιονισμένο Άγιο Μάμα Μουδανιών! Ο Άγιος Μάμας είναι μεγάλος οικισμός και έδρα ομώνυμου Δημοτικού διαμερίσματος στο Δήμο Μουδανιών του νομού Χαλκιδικής. Βρίσκεται ανάμεσα στις χερσονήσους της Κασσάνδρας και της Σιθωνίας. H απόστασή του από τη Θεσσαλονίκη είναι 70 χιλιόμετρα. Αριθμεί 1.030 κατοίκους. Ανεβασμένη στο τοίχο της Aleka Miari από την οδό ευτυχίας… Όλο και πληθαίνουν οι φωτογραφίες από τα μέρη που μένουν φίλοι και αδελφοί... Και τι όμορφα που είναι να τις μοιραζόμαστε.... Ευχαριστούμε πολύ. Είναι σαν να ζούμε μαζί σας ,αυτές τις μοναδικές στιγμές.

nea.mudania2.180116
Τελευταία φωτογραφία για σήμερα από τα Νέα Μουδανιά τραβηγμένη από τον Νίκο Φαφέσα. Όπως αναφέρει ο ίδιος, είναι η πίσω μεριά του γραφείου του. Ο Νίκος ασχολείται με εκτυπωτικά μηχανήματα (φωτοτυπικά ,εκτυπωτές, φαξ) και γενικότερα αυτοματισμό γραφείου… Τα Νέα Μουδανιά (συχνά αναφέρονται και ως Μουδανιά) είναι κωμόπολη και έδρα του Δήμου Νέας Προποντίδας του νομού Χαλκιδικής. Αριθμούν (2011) 9.342 κατοίκους . Η απόστασή τους από τη Θεσσαλονίκη είναι 54 χιλιόμετρα. Οι κάτοικοι ασχολούνται με τις τουριστικές επιχειρήσεις και με την αλιεία.

Δυο φωτογραφίες και δυο ποιήματα με αγάπη από τη φίλη μας στην Άνδρο, Δήμητρα…

Posted in Μαρτυρίες

pedia.sto.egeo
Τέτοιες εικόνες, δυστυχώς είδαμε πολλές φέτος και την προηγούμενη χρονιά… Πρόσφυγες – μετανάστες από την Περσία. Αυτή η γυναίκα με το παιδία της σώθηκε. Αλλά δεν ήταν όλοι τόσο τυχεροί…
neaniko.sfrigos

Με αφορμή το δημοσίευμα στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ (δες ΕΔΩ) για το έργο στην Μυτιλήνη η Δήμητρα Τριανταφυλλάκη - Μπόνη από την Άνδρο, μας έστειλε ένα e-mailγεμάτο ενθουσιασμό γιατί, όπως τονίζει, βλέπει την εκπλήρωση του ευαγγελίου στο Ματθαίο 24:14 που λέει ότι πριν έρθει το τέλος θα ακούσουν όλοι οι άνθρωποι, ανεξάρτητα από θρησκεία, γλώσσα και εθνικότητα. Μαζί μας έστειλε τις δύο φωτογραφίες που δημοσιεύουμε και δύο ποιήματα δικά της.

Τα ποιήματα τα έχει γράψει, όπως τονίζει η ίδια, αρκετά χρόνια πριν. Και σήμερα όμως διαβάζονται το ίδιο όμορφα… Ευχαριστούμε πολύ καλή μας φίλη Δήμητρα

cherrybor1

Το παιδί της προσφυγιάς

Γερμένο στάχυ η μορφή σου

μελαγχολικό αγόρι

ντυμένο με τα ρούχα της προσφυγιάς

της πίκρας του μαρασμού

μαύρα μάτια πεινασμένα

για αγάπη, νερό ψωμί,

κοιτάς τον ουρανό να βρέξει

ελπίδα ειρήνη, χορτασμό.

Τα χέρια αδύνατον να αδράξουν

τον πόνο, να τον τσακίσουν

το περιστέρι της ειρήνης

πετά μακριά σου. Ο πόνος σου

παράκληση στους δυνατούς.

Δεν βλέπουν πέρα από τον

δικό τους ορίζοντα .

Πήρες μαζί σου καημούς

μνήμες καταστροφής

πολέμου, γύμνιας, ρατσισμού

Γυρίζει η ταινία στον νου

καρτερώντας κάποια αόρατη δύναμη

να αλλάξει το σκηνικό.

Παιδί της προσφυγιάς

κατοικείς στο μηδέν

σε χρόνο ατελείωτο βασάνων

Δώσε το χέρι σου, κρατήσου.

από τα λόγια του Θεού της αγάπης.

Θα έρθει, σύντομα δυνατά.

Έχε ελπίδα!

iliobasilema

Η Χαραυγή που γράφει παρακάτω, είναι κατά γράμμα αλλά και πνευματική. Στο βιβλίο Γένεση 8:22 αναφέρεται ότι η γη και οι ομορφιές της θα παραμένουν για πάντα. Ας δώσουμε την δόξα στον ΙΕΧΩΒΑ .

Χαραυγή

Η χρυσορόδινη. Πώς το θαύμα της αυγής

με ένα θάμβος άσπιλο στέλνει το φως στην γη,

αντιφεγγίζει ο ουρανός με ιριδίζον φως

και στραγγαλίζει η θάλασσα γλυκά σαν την φιλεί



Η ροδοστόλιστη. Πως ζωγράφισε ένα στέμμα

ο ήλιος την στεφάνωσε με ρόδινα φτερά

βασιλικό το στέμμα του με σπάνια διαμάντια

φωτίσθη το στερέωμα, λαμπρά αστραφτερά.



Μέσα σε φως ανέσπερο ο ήλιος ξεπροβάλλει

μακριά μες του ορίζοντα την νοητή γραμμή,

κόκκινος ολοπόρφυρος λαμπιόνι λαμπυρίζον

με ένα καλωσόρισμα μιλάει στην αυγή.



Καλωσορίσματα γλυκά γεμάτα ροδανθούς,

έριξα μες τα πέπλα σου μετάξι κεντημένο

σαν τους τινάζεις πέφτουνε στη γη ρομαντικά,

πηδάνε μες τα πέλαγα στον ήλιο ναι λουσμένα



Ακτίνες χρυσοκόκκινες ξεφεύγουν στο στερέωμα

με αστραπής φεγγοβολιά, ταχύτητα φωτός

μαρμαρυγή απαστράπτουσα τινάζει στο στερέωμα

διώχνει το βράδυ το μουντό ,το φάσμα της νυκτός.



Όλοι λοιπόν ας στρέψουμε βλέμμα στον ουρανό,

ένα μεγάλο ευχαριστώ ανήκει στον Θεό,

τον άρχοντα του σύμπαντος, που όλους μας αγαπά

το λαμπερό του όνομα είναι ΙΕΧΩΒΑ



Μια χαραυγή ειν' η ζωή ποτέ ας μην τελειώσει,

ο ΓΙΑΧ το έχει υποσχεθεί αιώνια ζωή θα δώσει.

Ήμασταν κι εμείς με τόσους άλλους στον τελευταίο αποχαιρετισμό του Περικλή Γιαννουρή…

Posted in Μαρτυρίες

kidia.gianuri1
Φτάσαμε με την ψυχή στο στόμα για να προλάβουμε. Όχι ότι είχαμε ξεκινήσει αργά. Κάθε άλλο… Αλλά ο δρόμος προς το Γ’ Νεκροταφείο είχε πάρα πολλά αυτοκίνητα και μέχρι να βρούμε να παρκάρουμε, φάγαμε πολύ χρόνο. Και το Γ’ Νεκροταφείο της Αθήνας είναι το απόλυτο χάος… Χωρισμένο σε αριθμημένους τομείς δεν είναι καθόλου εύκολο να βρεις αυτό που ψάχνεις…

kidia.gianuri2
Εμείς ψάχναμε να βρούμε το μέρος που έχουν για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά… Ρωτώντας φτάσαμε κοντά. Κι εκεί χρειάστηκε να ρωτήσουμε τον μόνο που ήταν στον δρόμο μας, ένα ιερέα σε διατεταγμένη υπηρεσία… Και για να μην τον προκαλέσουμε, τον ρωτήσαμε πού είναι ο τομέας για τους Εβραίους. Ξέραμε ότι είναι δίπλα… Κάποια στιγμή η Σούλα είδε την τέντα… «Όχι εκεί» είπε, εκεί είναι για τους ακατονόμαστους…

kidia.gianuri3
«Εκεί θέλουμε να πάμε» του είπαμε και απευθυνθήκαμε, γελώντας… Είχε αρχίσει η ομιλία, όταν φτάσαμε… Πολύ ενθαρρυντική. Με την υποτυπώδη μικροφωνική ακούγαμε. Χρειαζότανε γιατί οι αδελφοί που είχαν έρθει να συλλυπηθούν τα παιδιά του, τον Γιώργο και τη Ρένα, ήταν πάρα πολλοί… Οι φωτογραφίες που δημοσιεύουμε το δείχνουν καθαρά αυτό.

kidia.gianuri4
Απομακρύνθηκα λίγο… Βλέπεις ήθελα να δω το εύρος των συγκεντρωμένων. Η αγάπη για τον Περικλή ήταν πολύ μεγάλη. Το διαπίστωσα και στις αναρτήσεις που έκανα στις ομάδες των αδελφών στα κοινωνικά δίκτυα που συμμετέχουν και διαβάζουν. Ξεχείλιζαν από όμορφα σχόλια… Πολύ μου αρέσει όταν μοιραζόμαστε πράγματα…

kidia.gianuri6
Ήταν ένα γεγονός που αφορούσε μια ομάδα ανθρώπων… Είδαμε τους πιο δικούς ανθρώπους του Περικλή. Τους συλλυπηθήκαμε… Χρειάστηκε να περιμένουμε αρκετά μέχρι να φτάσουμε κοντά τους. Είχαμε αρκετή υπομονή… Λίγο αργότερα φύγαμε… Δεν πήγαμε για καφέ στο μαγαζί «Η Γωνία» έξω από το νεκροταφείο… Δεν προλαβαίναμε να κάνουμε τις προγραμματισμένες δουλειές μας…

kidia.gianuri5
Περπατήσαμε σ’ αυτό το αχανές νεκροταφείο μέχρι την έξοδο… Είδαμε πολλά μνημεία που δείχνουν την ματαιοδοξία των ανθρώπων… Και σκέφτηκα, πως χρειάζεται καμιά φορά, όταν τα μυαλά μας παίρνουν αέρα και νομίζουμε ότι είμαστε κάποιοι, μια βόλτα σε ένα νεκροταφείο, μεγάλο σαν το Γ’, μας χρειάζεται σίγουρα…

kidia.gianuri7
Ύστερα περπατήσαμε αρκετά μέχρι να φτάσουμε στο σημείο που είχαμε αφήσει το αυτοκίνητο μας… Είχαμε κι άλλη δουλειά. Έπρεπε να πάμε στην εκκλησία μας να δούμε όλοι μαζί οι αδελφοί το JW Broadcasting τους Ιανουαρίου 2016… Φτάσαμε στην ώρα μας και το απολαύσαμε μαζί με τους άλλους αδελφούς μας… Μια όμορφη μέρα άνοιγε μπροστά μας…

Κοιμήθηκε ο Περικλής Γιαννουρής. Η κηδεία στις 16/1/2016, ώρα 11:00 από το Γ’ νεκροταφείο

Posted in Μαρτυρίες

gialuris3.130315
Ο Περικλής Γιαννουρής φωτογραφημένος από μένα κατά την επίσκεψή που του έκανα πέρσι τον Μάρτη στο σπίτι της κόρης του, Ρένας, όπου φιλοξενούνταν τότε…

gialuris5.130315
Είχε ένα σπάνιο ξεχωριστό χάρισμα να διηγείται ιστορίες… Κρεμόμουν από τα χείλη του να τον ακούω… Από ότι είδα, έζησα και άκουσα, ελάχιστα ήταν αυτά που δημοσίευσα…

gialuris4.130315
Αύριο, στις 11 το πρωί θα είμαστε ανάμεσα σ’ αυτούς που θα τον αποχαιρετήσουν στο Γ Νεκροταφείο Αθηνών. Θέλω, όταν ξανασυναντηθούμε, να κάνουμε παρέα… Έχω πολλά να μάθω ακόμα από εκείνον… Εδώ με τα παιδιά του Ρένα και Γιώργο.


Ακούστε τον, να μιλάει ό ίδιος μπροστά στην κάμερα του κινητού μου τηλεφώνου. Χείμαρρος, τον απολάμβανα...  Με το αστείο, το χιούμορ του, αλλά και τη σοβαρότητα του, όταν χρειάζονταν. Φάρος για όλους μας…

Συγκλονιστήκαμε στο άκουσμα της είδησης που κάνει το γύρο της Ελλάδας, ίσως και ολόκληρου του κόσμου, χωρίς υπερβολή… Ο αδελφός Περικλής Γιαννουρής δεν είναι πια ανάμεσα μας.

Χθες, ξημερώματα, Πέμπτη 14/1/2015 άφησε την τελευταία του πνοή, στο Βουγιουκλάκειο Νοσηλευτήριο, μια από τις καλύτερες γενικές κλινικές της Δυτικής Αττικής που έχει έδρα το Αιγάλεω, όπου νοσηλεύονταν τις τελευταίες 15 μέρες.

Με τον αδελφό Περικλή Γιαννουρή, είχαμε συναντηθεί στο σπίτι της κόρης του, Ρένας, πέρσι στις αρχές του Μάρτη, όπου κάναμε μια πολύ όμορφη κουβέντα από την οποία ενθαρρυνθήκαμε όλοι μας.

Μπορείτε να τη δείτε ΕΔΩ εκείνη την ανάρτηση που κάναμε τότε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Κι ΕΔΩ μπορείτε να τον ακούσετε σε ένα βίντεο που τραβήξαμε τότε γι’ αυτόν.

Ο Περικλής Γιαννουρής πρόσφερε πολλά στη Θεοκρατία σε εποχές πολύ πιο δύσκολες από τις σημερινές… Όσοι τον γνώρισαν από κοντά έχουν να λένε πολλά γι’ αυτόν, θετικά, όμορφα, ενθαρρυντικά... Ήταν πάντα χαμογελαστός. Διαβάστε ΕΔΩ την αυτοβιογραφία του, όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΣΚΟΠΙΑ.

Η κηδεία του θα γίνει αύριο, Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2016, ώρα 11 στο Γ’ Νεκροταφείο Αθηνών… Εμείς, θα είμαστε εκεί…

Ξανά σε Μητσοτάκη η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Αυτή τη φορά τον λένε Κυριάκο…

Posted in Δημοσιογραφικά

dimokratia110116
Έτσι υποδέχθηκαν οι εφημερίδες της Δευτέρας 11/01/2016 την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Ο τίτλος ,μάλιστα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ κινείται στην ίδια γραμμή με τη δική μας. Φαίνεται νομίζω…

el.itpos110116
Ο πιο χαρακτηριστικός τίτλος που προσδίδει τίτλο ηγέτη στον νέο αρχηγό της Ν. Δ. Κυριάκο Μητσοτάκη είναι το πρωτοσέλιδο της ίδιας μέρας από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ, τη ναυαρχίδα της συντηρητικής παράταξης…

ethnos110116
Ενθουσιασμένο και το ΕΘΝΟΣ βλέπει αλλαγή σελίδας με την εκλογή του νέου προέδρου… Προσωπικά έχω τις αμφιβολίες μου κι αυτό δεν έχει να κάνει με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά με την πολιτική αυτή καθεαυτή…

tanea110116
ΤΑ ΝΕΑ η πάλαι ποτέ εφημερίδα του κεντρώου χώρου ΤΑ ΝΕΑ υιοθετούν το προεκλογικό εσωτερικό πρόγραμμα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και δίνει χρονοδιάγραμμα των 100 πρώτων ημερών του νέου ηγέτη.

ef.sintakton110116
Τον τίτλο της ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ με παραλλαγές σε ότι αφορά τα ονόματα, τον είδαμε πολλές φορές στο παρελθόν όταν είχαμε διαδοχές στην ηγεσία του κάποτε ισχυρού ΠΑΣΟΚ πριν οδηγηθεί στην εξαφάνιση τους. Οι μεγαλύτεροι θα το θυμούνται.

efimeridesΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 16/1/2016

Οι εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατία τελείωσαν. Νέος πρόεδρος, εκλεγμένος από τη βάση, είναι ο Κυριάκος Μηστοτάκης, γιος του πρώην πρωθυπουργού και προέδρου της Ν. Δ. της δεκαετίας του ‘90, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη… Περίεργα παιχνίδια που παίζει η ζωή! Κάπως έτσι είναι να πηγαίνεις μπροστά με όπισθεν, ολοταχώς!

Το τελικό αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για εκλογή προέδρου στη Ν.Δ. ανακοίνωσε ο Γιάννης Τραγάκης. Ψήφισαν: 334.752 πολίτες, Έγκυρα: 330.521, Άκυρα: 3.077, Λευκά: 1.154 (!). Έλαβαν: Κυριάκος Μητσοτάκης 173.297 ή ποσοστό 52,43%, Βαγγέλης Μεϊμαράκης 157.224 ή ποσοστό 47,57% Όπως προκύπτει ο Κυριάκος Μητσοτάκης προηγήθηκε του Βαγγέλη Μεϊμαράκη κατά 16.073 ψήφους, δηλαδή 4,86%

Διαβάσαμε το βιογραφικό του. Αρκετά πλούσιο. Και πρέπει να πω, ότι ούτε εγώ το γνώριζα. Ο κ. Μητσοτάκης γεννήθηκε το 1968 στην Αθήνα. Αφού αποφοίτησε αριστούχος από το Κολλέγιο Αθηνών συνέχισε τις σπουδές του στην Αμερική. Σπούδασε κοινωνικές επιστήμες στο Harvard από όπου αποφοίτησε με την ανώτατη τιμητική διάκριση «summa cum laude» ενώ τιμήθηκε με τα έπαθλα «Hoopes» και «Tocqueville» για την εκπόνηση της διατριβής του με θέμα την αμερικανική εξωτερική πολιτική απέναντι στην Ελλάδα. Συνέχισε τις σπουδές του στο Stanford, στον τομέα των διεθνών οικονομικών σχέσεων και τις ολοκλήρωσε στο Harvard Business School στον τομέα της διοίκησης επιχειρήσεων.

Πριν ασχοληθεί με την πολιτική, εργάστηκε επί μία δεκαετία στον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Διετέλεσε οικονομικός αναλυτής στην Chase Investment Bank και σύμβουλος στην κορυφαία εταιρία συμβούλων McKinsey and Company στο Λονδίνο. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, εργάστηκε ως ανώτατο στέλεχος επενδύσεων στην Alpha Ventures της Alpha Bank και στη συνέχεια μετακινήθηκε στον Όμιλο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας. Διατέλεσε για τρία χρόνια Διευθύνων Σύμβουλος της Εθνικής Επιχειρηματικών Συμμετοχών, την οποία και ανέδειξε σε κορυφαία εταιρεία στην Ελληνική και Βαλκανική αγορά του private equity και του venture capital. Για την επαγγελματική του δραστηριότητα έχει λάβει τιμητικές διακρίσεις, με σημαντικότερη την βράβευσή του το 2003 από το World Economic Forum ως “Global Leader for Tomorrow”.episimansis

Στις εκλογές του 2004 και του 2007 εξελέγη πρώτος σε σταυρούς προτίμησης βουλευτής με τη ΝΔ στη μεγαλύτερη εκλογική περιφέρεια της χώρας, τη Β΄ Αθηνών, ενώ στις εκλογές του 2009 εξελέγη για τρίτη φορά. Στις εκλογές του Μαΐου 2012 εξελέγη για μία ακόμη φορά πρώτος στη Β’ Αθηνών, ενώ ήταν επικεφαλής του ψηφοδελτίου στις εκλογές του Ιουνίου 2012. Στη Βουλή των Ελλήνων έχει συμμετάσχει στην Επιτροπή Αναθεώρησης του Συντάγματος και στις Επιτροπές Οικονομικών, Παραγωγής και Εμπορίου, Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και Εξωτερικών και Άμυνας ενώ διετέλεσε για δύο χρόνια Πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος.

Έως τις εκλογές του 2012 ήταν Τομεάρχης Περιβαλλοντικής Πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας. Έχει επισκεφθεί πολλές περιβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές της χώρας, έχει συμμετάσχει σε δεκάδες συνέδρια για το περιβάλλον στην Ελλάδα και το εξωτερικό μεταξύ αυτών στις διεθνείς διασκέψεις του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή στο Μπαλί, το Πόζναν, το Κανκούν και την Κοπεγχάγη. Διετέλεσε υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης από τις 25 Ιουνίου 2013 μέχρι τις 27 Ιανουαρίου 2015.

Στις εθνικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 εξελέγη για πέμπτη φορά βουλευτής της ΝΔ στη Β’ Αθηνών τετραπλασιάζοντας τους σταυρούς που έλαβε σε σχέση με τις εθνικές εκλογές του Μαΐου 2012. Το Φεβρουάριο του 2015 ανέλαβε πρώτος τη τάξει Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας. Μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά και έχει εκδώσει το βιβλίο «Οι Συμπληγάδες της Εξωτερικής Πολιτικής». Έχει τρία παιδιά, τη Σοφία, τον Κωνσταντίνο και τη Δάφνη.

Θα αλλάξει ρότα η Νέα Δημοκρατία; Θα μπορέσει να την εμπιστευτεί ξανά ο ελληνικός λαός; Θα σταθεί με τη στάση της ως αξιωματική αντιπολίτευση διακριτά κοντά του; Είναι ερωτήματα που θα απαντηθούν στο άμεσο μέλλον… Εμείς έχουμε αρκετή υπομονή. Ο λαός δεν έχει, με όλα όσα υφίσταται…

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Ότι ενώνει τους ανθρώπους είναι δυο καλές κουβέντες αληθινές από πραγματικούς φίλους…

Posted in Μαρτυρίες

gia.thodori
Αυτό το ποίημα δόθηκε στον Θοδωρή, τον πρεσβύτερο στην εκκλησία Αθήνα Αττική πριν φύγει για το Χαϊδάρι Βορεία, τον περασμένο Νοέμβρη, όταν η εκκλησία μας οργάνωσε μια βραδιά για τους νέους… Σας θυμίζω ΕΔΩ του δημοσίευμα που είχαμε κάνει τότε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Εκείνη την ημέρα δόθηκε σε μένα το προνόμιο να το διαβάσω φωναχτά για να το ακούσουν όλοι οι παραβρισκόμενοι που δεν ήταν και λίγοι… Και αφού συνέβη αυτό, το έδωσα, όπως είχα την οδηγία από την αδελφή που το έγραψε. Αλλά ο κόσμος είναι μικρός. Και ιδού που βρέθηκε ξανά από τη συγγραφέα στα χέρια μου με την εντολή να το δημοσιεύσω. Ε, αυτό ακριβώς κάνω. Κάθε λέξη, αξίζει στον Θοδωρή…


ekkl.attiki1

ekkl.attiki2

Λίγους μήνες νωρίτερα, τον Ιούνιο του 2015, είχαμε μια άλλη βραδιά αποχαιρετισμού στην ίδια εκκλησία. Αυτές τις επικοινωνίες τις κάνουμε συχνά… Για κάποιο λόγο από τους δεκάδες μπορεί να προκύψουν, δεν ήμουν εκεί εκείνο το βράδυ… Δεν έλαβα πρόσκληση. Στην εκδήλωση ως εκκλησία δώσαμε ένα πολύ όμορφο αναμνηστικό δώρο. Κι εκείνη γεμάτη ευγνωμοσύνη, χαρά και συγκίνηση για όσα έζησε με την οικογένεια της μαζί μας, έγραψε αυτό το ποίημα, αφιερωμένο σε όλους. Την ευχαριστώ διπλά. Και γιατί στο γραπτό της αποτυπώνει μια μεγάλη αλήθεια και γιατί μου το εμπιστεύτηκε…

Στην Μυτιλήνη συνεχίζουν να είναι κοντά στους κατατρεγμένους Σύριους πρόσφυγες…

Posted in Μαρτυρίες

kuvarnta10
Το έργο ξεκινάει από τη Μυτιλήνη… Εδώ βλέπεις την απόλυτη εξαθλίωση στα μάτια όσων επέζησαν από πνιγμό με το όνειρο να αναζητήσουν κάτι καλύτερο στην Ευρώπη. Είναι όμως εντυπωσιακό με πόσο σεβασμό ακούν την αλήθεια.

kuvarnta20
Στην προκυμαία, έργο στους πρόσφυγες με τον επίσκοπο Περιοχής που τους δείχνει video. Προσέξτε με πόση προσοχή βλέπουν, ενώ κρατούν στα χέρια τους τα φυλλάδια που τους έχουν μοιράσει… Τι υπέροχο να το βλέπει και να το ζει κανείς…

kuvarnta30
Είναι πολύ όμορφο να συμμετέχεις σε μια τέτοια εκστρατεία… Και οι αδελφοί μας στη Μυτιλήνη έκαναν το καλύτερο που μπορούσαν. Δείτε ΕΔΩ ένα παλιότερο δημοσίευμα μας. Και συνεχίζουν να το κάνουν κάθε μέρα σε κάθε ευκαιρία.

idomeni1.2015
Σταντ στη Ειδομένη… Εδώ που οι πρόσφυγες συνωστίζονται προκειμένου να περάσουν στην Ευρώπη γίνεται σημαντικό έργο καθημερινά. Και πολλοί ειλικρινείς άνθρωποι από τον κόσμο, το αναγνωρίζουν αυτό…

idomeni2.2015
Για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά το να γνωρίζουν άνθρωποι την αλήθεια που οδηγεί στην αιώνια ζωή, είναι πολύ σημαντικό και σπουδαίο. Γι’ αυτό το έργο, η διακονία, είναι πρώτο τους μέλημα ακόμα κι εδώ, στα σύνορα, την Ειδομένη…

kuvarnta40
Εδώ η αδελφή Βασιλική Κουβαρντά με μια προσφυγοπούλα από την Συρία. Τους έχει δώσει ήδη έντυπα στη γλώσσα τους, στην μαμά και την αδελφή της, όπως, αν προσέξετε τη φωτογραφία, διακρίνονται πίσω.

loveΑπό αδελφή στη Μυτιλήνη πήρα και δημοσιεύουμε το ακόλουθο ρεπορτάζ: Αφορά εμπειρίες από το έργο που συνεχίζουν να κάνουν με τους πρόσφυγες. Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το ρεπορτάζ το αποδεικνύουν. Και συνεχίζουν να το κάνουν, όσο το πρόβλημα υπάρχει…

Ακούστε λοιπόν μερικά πράγματα: Όταν ήταν εδώ, τον Σεπτέμβριο του 2015, ο επίσκοπος Περιοχής έδειξε ένα video σε έναν πρόσφυγα, που μιλούσε περσικά.

Σε λίγο επέστρεψε και ζήτησε περισσότερες πληροφορίες. Ο επίσκοπος πήρε τηλέφωνο έναν Περσικής καταγωγής νεοβαφτισμένο αδελφό στην Αθήνα και τον έδωσε στον πρόσφυγα να μιλήσουν. Διευθετήθηκε συνάντηση για την επόμενη μέρα στην Αθήνα.

Τώρα, ο περσόφωνος αδελφός, ενημέρωσε τον επίσκοπο ότι ξεκίνησε μελέτη με εκείνον τον πρόσφυγα, ο οποίος βρίσκεται τώρα στην Σουηδία, έχει συνδεθεί με αδελφούς εκεί και συνεχίζει κανονικά την μελέτη του.

Επίσης μια αδελφή που είχε επισκεφτεί την Γερμανία για επαγγελματικούς λόγους, συμμετείχε σε μια εκστρατεία, προκειμένου να καλέσουν πρόσφυγες από την Συρία στην Συνέλευση. Πήγαν στους καταυλισμούς και η ανταπόκριση ήταν εντυπωσιακή.

Οι πρόσφυγες έλεγαν ότι στη διαδρομή τους, συναντούσαν Μάρτυρες του Ιεχωβά, τους μιλούσαν και τους πρόσφεραν έντυπα. Οι περισσότεροι έδειχναν έντυπα τα οποία είχαν πάρει στην Μυτιλήνη και, κρατώντας τα με πολύ σεβασμό, τα διάβαζαν σε όλη την διαδρομή.

Και από την Θεσσαλονίκη αδελφοί μας που κάνουν έργο στην Ειδομένη αναφέρουν ότι οι πρόσφυγες τους δείχνουν έντυπα μας που είχαν πάρει στην Μυτιλήνη. Τελικά ο κόσμος είναι πολύ μικρός…

Η αδελφή μας κλείνει το σημείωμα μ’ αυτά τα λόγια: Ο Σατανάς, προσπαθεί να ταλαιπωρεί και να καταστρέψει τα πλάσματα του Ιεχωβά, και αυτούς τους κατατρεγμένους ανθρώπους, αλλά ο Ιεχωβά έχει τον τρόπο του, όπως μας ανέφερε και ο επίσκοπος μας. 2 Κορ.13:8  Γεν.50:20

Πόσο πολύ ενθαρρυνόμαστε όλοι όταν ακούμε και διαβάζουμε τέτοιες εμπειρίες… Περιμένουμε και τις δικές σας εμπειρίες… Σίγουρα θα μας κάνουν όλους πιο δυνατούς στην πίστη μας…

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA