Χθες ήταν η πανσέληνος του Μαϊου, το «Φεγγάρι των Λουλουδιών». Και σήμερα φάινεται!

panselinos.likavitos1.050520

Η πανσέληνος του Μαΐου 2025, γνωστή ως «Φεγγάρι των Λουλουδιών» (Flower Moon), θα φτάσει στο αποκορύφωμά της χθες, Δευτέρα, 12 Μαΐου, στις 19:55 ώρα Ελλάδας. Αλλά μπορείτε να την απολαύσετε και σήμερα. Το όνομα αυτό προέρχεται από τους Ινδιάνους της Βόρειας Αμερικής, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν τις διάφορες φάσεις της Σελήνης για να ονοματίσουν τις περιόδους του χρόνου, βασιζόμενοι σε φυσικά φαινόμενα και γεωργικές δραστηριότητες.
panselinos1.lolos.301220

 

Η συγκεκριμένη πανσέληνος αντιστοιχεί στη στιγμή που στη Βόρεια Αμερική ανθίζουν τα λουλούδια με την άνοιξη να είναι σε πλήρη ανάπτυξη, γεγονός που εξηγεί την ονομασία της. Εκτός από το «Φεγγάρι των Λουλουδιών», άλλες παραδοσιακές ονομασίες περιλαμβάνουν την «Πανσέληνο του Κουνελιού», τη «Φεγγάρι της Φύτευσης του Καλαμποκιού»...

panselinos2.lolos.301220

Θα τη δείτε ακόμα και ως την «Πανσέληνο του Γάλακτος». όλες αυτές οι ονομασίες αναφερόνται σε διαφορετικές γεωργικές και φυσικές διαδικασίες που συνδέονται με αυτή την εποχή του χρόνου. Αξιοσημείωτο είναι ότι η πανσέληνος του Μαΐου 2025 θα είναι μια «μικροπανσέληνος» (micromoon), καθώς η Σελήνη θα βρίσκεται στο πιο απομακρυσμένο σημείο της τροχιάς της γύρω από τη Γη, περίπου 405.278 χιλιόμετρα μακριά.

panselinos3.lolos.301220

Αυτή η απόσταση θα κάνει τη Σελήνη να φαίνεται ελαφρώς μικρότερη από το κανονικό, αν και η διαφορά μπορεί να μην είναι εύκολα αντιληπτή με γυμνό μάτι. Θα την απολαύσουμε κι αυτή την πανσέληνο. Μας αρέσει να σηκώνουμε τα μάτια μας στον ουρανό, τέτοιες μοναδικές στιγμές και να απολαμβάνουμε τη δημιουργία, δοξάζοντας τον Δημιουργό! Τα πάντα, τα έφτιαξε με Σοφία...

Χειμώνας στο χωριό... Δύσκολες αλλά όμορφες καταστάσεις, για μας που ζούμε στην Αθήνα

Posted in Κρήτη

thrapsano1.040120
Σας έχω δώσει αυτές τις μέρες, πολλά πράγματα που αφορούν στο χωριό μου, το Θραψανό Ηρακλείου Κρήτης. Δεν είναι παράξενο. Αν και πασπαρτού το περιεχόμενο του Site, από επιλογή, συχνά πρέπει να δικαιολογούμε τον τίτλο του. Και ως ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ να ενδιαφερόμαστε για τον τόπο μας. Ιδού λοιπόν το χωριό μου αυτή την εποχή...

thrapsano1.251219
Μπορείς να κυκλοφορήσεις στα σοκάκια του. Να περπατήσεις στο κέντρο ή τις γειτονίες του, να επισκεφτείς δικούς σου ανθρώπους στα σπίτια τους. Ο καιρός βοηθάει... Οι πολλές φετινές βροχές σε κρατούν, έτσι κι αλλιώς μέσα. Δεν μπορείς να πας στα χωράφια και να εργαστείς. Οπότε περιμένεις υπομονετικά...

thrapsano2.251219
Η αγροτική οικονομία και η συνήθεια, βοηθούν πολύ σ' αυτό. Δες τους δρόμους του χωριού, βρεγμένους. Λάμπει το νερό κάτω στην άσφαλτο. Δεν υπάρχουν πια χωμάτινοι δρόμοι για να το απορροφήσουν. Εμείς οι μεγαλύτεροι, όμως, τους έχουμε στη μνήμη μας τέτοιους δρόμους, τους ζήσαμε ως παιδιά και τους θυμόμαστε.

thrapsano3.251219
Όσοι κι αν λείπετε όμως ή μένετε εκεί και μας παρακολουθείτε από το ζεστό σας σπίτι, σίγουρα θα έχετε αντιληφθεί, πού ακριβώς είναι οι εικόνες που σας δείχνουμε. Αυτό είναι το παλιό καφενείο του Ψαρομιχάλη που αργότερα έγινε ατελιέ για την Στρατάκη Πόπη... Δεν ξέρω αν λειτουργεί, έστω κι έτσι, σήμερα...

thrapsano4.251219
Κι εδώ είναι ακριβώς απέναντι, στη μικρή πλατεία, λίγο πριν το σούπερ μάρκετ της Πόπης Καπαρουνάκη (συγνώμη Πόπη, αλλά μ' αυτό το επίθετο σε θυμάμαι από παιδί στη γειτονιά μας...) Κι επειδή η πλατεία έχει χώρο, οι άνθρωποι που μένουν εδώ, τη χρησιμοποιούν και ως παρκινγκ για τα αυτοκίνητα τους, όπως μπορείτε να δείτε.

fragma1.040120
Με τις συνεχείς βροχοπτώσεις των τελευταίων ημερών δεν είναι μόνο η λίμνη της Λειβάδας που ξεχείλισε. Έχει γεμίσει νερά και το φράγμα! Οι τακτικοί αναγνώστες μου θα το θυμούνται. Σας έχω μιλήσει για αυτό. Και έχω κάνει και αναρτήσεις στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ πώς το είδα πριν οκτώ χρόνια. Άλλος ένας όμορφος τόπος.

Σκέψου να συλλαμβάνονται απεργοί συνδικαλιστές του ΟΤΕ για διατάραξη κοινής ησυχίας!

Posted in Δημοσιογραφικά

i.silifthentes
Αυτοί είναι οι πέντε απεργοί που συνελήφθησαν, στο κεντρικό κατάστημα του ΟΤΕ επί της Καρόλου Ντηλ, καθώς τους καταλογίστηκαν τα αδικήματα της παράνομης βίας και της διατάραξης οικιακής ειρήνης. Για την υπόθεση ενημερώθηκε η αρμόδια εισαγγελέας, η οποία έδωσε προφορική εντολή να αφεθούν ελεύθεροι. Μαζί τους στη φωτογραφία και ο πρόεδρος της ΟΜΕ ΟΤΕ.

avgi080120
Στο μεταξύ, τόσες μέρες απεργία είχαμε να δούμε τα τελευταία χρόνια... Κι ωστόσο όλο αυτό, ήταν στα... μουγκά. Μια περίεργη ομερτά στα ΜΜΕ που, μπουκωμένα από τις διαφημίσεις της COSMOTE, δεν έβγαζαν λέξη. Μόνο η ΑΥΓΗ, προς τιμής της, το έκανε πρώτο θέμα στο φύλλο της 8/1/2020

ome ote
Οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ συνεχίζουν την απεργία τους... Και την εικόνα αυτή με τα κλειστά καταστήματα, τα κατεβασμένα ρολά και τις αφίσες θα την είδατε πολλές φορές φαντάζομαι... Κι εμείς παρακολουθούμε αποσβολωμένοι όλη αυτή την εξέλιξη, δεδομένο ότι και το συνδικαλιστικό κίνημα στα χρόνια της κρίσης είχε πέσει σε ένα λήθαργο.
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 11/1/2020

Η είδηση έχει ως εξής: Λίγες ώρες μετά την κατάθεση μηνύσεων κατά παντός υπευθύνου από το Δ.Σ. του ΟΤΕ, με την κατηγορία ότι απεργοί και συνδικαλιστές αποκλείουν κτίρια και εμποδίζουν εργαζόμενους να πάνε στη δουλειά τους, συνελήφθησαν στη Θεσσαλονίκη πέντε απεργοί εργαζόμενοι της εταιρείας.

Ήταν η εκφρασμένη άποψη της διοίκησης της COSMOTE (του ΟΤΕ που ξέραμε στην… γερμανική του έκδοση), η οποία δηλώνει πως η παρεμπόδιση των εργαζομένων να μπουν στους χώρους της δουλειάς τους, με κλείσιμο θυρών-περιφρούρηση και εκφοβισμό, είναι παράνομη και προσβάλλει θεμελιώδη δικαιώματα των εργαζομένων σε μια δημοκρατική κοινωνία.

Σύμφωνα με τη διοίκηση του ΟΤΕ, το νέο προεδρείο της ΟΜΕ-ΟΤΕ ανακοίνωσε απεργία «πρωτοφανούς διάρκειας τριών εβδομάδων, εν μέσω εορταστικής περιόδου, προκειμένου να πιέσει καταστάσεις και να επιβάλλει όρους που θα φέρουν τον ΟΤΕ 20 χρόνια πίσω, σε ένα μοντέλο που η εταιρεία έχει αφήσει ανεπιστρεπτί στο παρελθόν».

Από τις 21/12/19, που ξεκίνησαν οι απεργιακές κινητοποιήσεις της ΟΜΕ-ΟΤΕ, συνεχίζει η διοίκηση του ΟΤΕ, οι συνδικαλιστές προσπαθούν να επιβάλλουν με εκβιαστικό τρόπο την απεργία στους εργαζομένους κι έτσι παρατηρούνται φαινόμενα αποκλεισμού κτηρίων και καταστημάτων της εταιρείας και παρεμπόδισης εργαζομένων να εισέλθουν στους χώρους για να εργαστούν. Αν και έγιναν επανειλημμένα συστάσεις, τόσο από την εταιρεία όσο και από την αστυνομία, για συμμόρφωση, το φαινόμενο συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Και τονίζει με έμφαση…

- Όπως σέβεται το δικαίωμα στην απεργία, θα διαφυλάξει το δικαίωμα των εργαζομένων που επιθυμούν να εργαστούν, έχοντας ήδη καταθέσει μηνύσεις κατά παντός υπευθύνου. Τώρα και κατά συγκεκριμένων ανθρώπων!episimansis.neo

- Η παρεμπόδιση των εργαζομένων να μπουν στους χώρους της δουλειάς τους, με κλείσιμο θυρών-περιφρούρηση και εκφοβισμό, είναι παράνομη και προσβάλλει θεμελιώδη δικαιώματα των εργαζομένων σε μια δημοκρατική κοινωνία.

- Η τακτική αυτή αναγκάζει, όσους εργαζόμενους επιθυμούν να εργαστούν, να υποστούν οικονομική ζημία και τους στερεί το δημοκρατικό δικαίωμα της ελευθερίας επιλογής.

- Η παρεμπόδιση των εργαζομένων που θέλουν να ασκήσουν το δικαίωμα να εργαστούν είναι αντιδημοκρατική και υποβαθμίζει τον ΟΤΕ και την χώρα μας.

Η ΟΜΕ-ΟΤΕ, όπως είναι φυσικό δεν κάθισε με σταυρωμένα χέρια… Με ανακοίνωση που εξέδωσε, δήλωσε πως «η καθολική συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία μας δίνει τη δύναμη να συνεχίσουμε τον δίκαιο αγώνα μας μέχρι την τελική μας δικαίωση» επισημαίνοντας πως «σήμερα, σε όλη την Ελλάδα, οι εργαζόμενοι απέκρουσαν τις απεργοσπαστικές προσπάθειες της διοίκησης και με αξιοπρέπεια έστειλαν το μήνυμα πως στον ΟΤΕ δεν είναι δουλοπάροικοι».

Μάλιστα η ΟΜΕ ΟΤΕ κατήγγειλε άμεσα τις συλλήψεις των συναδέλφων τους και στην ανακοίνωση που εξέδωσε σημείωνε:

«Αντί για Συλλογικές Διαπραγματεύσεις, διέταξαν απολύσεις! Αντί για διάλογο με την Ομοσπονδία, έφεραν την αστυνομία και προσαγάγουν τους εργαζόμενους με ψευδείς καταμηνύσεις! Η Διοίκηση του ΟΤΕ δεν μπορεί να διαχειριστεί το πάθος της για ακόμα μεγαλύτερη υπερκερδοφορία στον Οργανισμό.

Η Γενική Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού πρέπει να παραιτηθεί τώρα γιατί οδηγεί στην καταστροφή την εταιρεία και τους εργαζόμενους! Λάθος “εργαλεία” επιλέγουν. Με όργανο τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους απέναντι σε θεμελιώδη δημοκρατικά δικαιώματα δεν υπηρετούν Ούτε την Ανάπτυξη Ούτε την Κανονικότητα! Ο Αγώνας των εργαζομένων για αξιοπρεπείς συνθήκες απασχόλησης και δίκαιες αμοιβές ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ!»

Ανάλογη ανακοίνωση έκανε και ο πρόεδρος του ΕΚΘ, Χάρης Κυπριανίδης ο ποίος τονίζει ότι οι συλλήψεις σημειώθηκαν γύρω στις 18.30 όταν οι συνδικαλιστές πραγματοποιούσαν απεργιακή κινητοποίηση στο κατάστημα επί της οδού Καρόλου Ντηλ. «Οι συλλήψεις των εργαζομένων έγιναν έπειτα από μήνυση που υπέβαλε ο περιφερειακός διευθυντής της εταιρείας» τόνισε ο κ. Κυπριανίδης. Οι συλλήψεις έγιναν για διατάραξη κοινής ησυχίας.

Αυτό ήταν λοιπόν η… κανονικότητα την οποία θα διασφάλιζε η νέα κυβέρνηση;

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 11/1/2020 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις".
  • Την ώρα που "μεγάλα" ειδησεογραφικά Site σιωπούν εκκοφαντικά, κάποιοι "μικροί" τολμούν να που την αλήθεια. Δείτε ΕΔΩ.

Ξεχειλίζει από τα νερά των τελευταίων ημερών, η λίμνη της Λειβάδας, στον τόπο μου

Posted in Επικαιρότητα

livada1.070120
Οι τακτικοί αναγνώστε μου, θυμούνται πως η λίμνη της Λειβάδας είναι ένας από τους αγαπημένους τόπους στο χωριό μου, το Θραψανό. Και όταν βρίκομαι εκεί δεν παραλείπω να πάω μια βόλτα, προκειμένου να την απολαύσω... Είναι για μένα, ένας ιδιαίτερος τόπος και για αυτό έχω γράψει πολλές φορές στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε ΕΔΩ.

livada2.070120
Αυτή τη φορά, μου έκανε εντύπωση το ύψος των νερών της... Κάτι που έχει να κάνει με τις τελευταίες πολλές βροχές που έχουν πέσει στο χωριό. Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που κάνω τέτοιου είδους ανάρτηση. Δείτε ΕΔΩ για να θυμηθείτε ότι, κάτι ανάλογο είχα γράψει και πέρσι, τον μήνα Φεβρουάριο. Συγκρίνετε τα πράγματα, παρακαλώ.

livada3.070120
Άλλο ένα δημοσίευμα για τη λίμνη της Λειβάδας... Δείτε ΕΔΩ. Ιανουάριος του 2019... Τότε μόλις που άρχισε να γεμίζει με νερό. Και κοίτα τώρα να δεις που πάντα μου έκανε εντύπωση όταν αυτό συνέβαινε. Κι επειδή είχα φωτογραφίες, προσπαθούσα πάντα να κάνω αναρτήσεις κρατώντας ζωντανή τη μνήμη και ζεστή την καρδιά με αναμνήσεις.

livada4.070120
Ελάτε τώρα να τη δούμε πώς ήταν, δυο χρόνια νωρίτερα. Μάρτης του 2018. ΕΔΩ μπορούμε να την απολαύσουμε όπως είναι τον χειμώνα... Το νερό δεν είναι όπως τώρα, που ξεχειλίζει, αλλά αισθητά πιο κάτω.... Περίπου, όπως το καλοκαίρι. Αλλά οι πάπιες είναι πάντα εκεί και προσδίδουν μια ιδιαίτερη ομορφιά...

livada5.070120
Και το καλοκαίρι; Πάμε αρκετά χρόνια πίσω... ΕΔΩ, Ιούλιος μήνας του 2013. Ντάλα καλοκαίρι κι εγώ, όπως συνήθιζα τότε, έπαιρνα τέτοιον καιρό την άδεια μου, οπότε είχα το προνόμιο κάποια στιγμή να πάω στη συγκεκριμένη λίμνη. Το ήθελε η ψυχή μου. Για κάποιο λόγο που δεν μπορώ να κατανοήσω, εκεί ηρεμώ.

livada6.070120
Ας τη δούμε κι ΕΔΩ ένα απογευματάκι του Ιουλίου επίσης, αλλά αυτή τη φορά του 2011... Τότε έβαζα λιγότερες φωτογραφίες κι έγραφα πιο πολύ. Είχα περισσότερο χρόνο στη διάθεση μου και ως δημοσιογράφος, νόμιζα ότι μπορούσα να μεταφέρω εικόνες μέσα από το γραφτό μου. Και καμιά φορά τα κατάφερνα.

Με λίγα γλυκά και φαγητό μπορείς να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες των καιρικών φαινομένων

Posted in Επικαιρότητα

glika
Από τη Στασούλα μας, έρχονται οι σημερινές φωτογραφίες... Και φέρνουν θύμισες στο μυαλό μου και τη σκέψη μου. Θυμάμαι, όταν έφτιαχνε αυτά τα γλυκά η μάνα μου... Γέμιζε ένα κοφίνι που δεν κρατούσε και πολύ, επειδή όλοι χαιρόμαστε να τα τρώμε. Και ήταν τεράστια! Θυμάμαι πως ακόμα κι εγώ που έτρωγα τότε το... καταπέτασμα, χόρταινα με ένα.

tiganites
Οι τηγανίτες δεν είναι της Στασούλας... Της τις έστειλαν, ως φωτογραφία, αλλά εδώ που τα λέμε, τέτοιες παγωμένες μέρες, είναι υπέροχο να έχει κάποιος στο σπίτι του και να τους γεύεται με μέλι. Βέβαια θα τους βρεις με αφθονία σε καλά παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία, αλλά και πολλοί τους κάνουν σπίτι τους.

vrubopites1
Κρατάμε ακόμα στη μνήμη μας μια συνέχεια σε προηγούμενη ανάρτηση μας. Θυμάστε; Τότε που σας λέγαμε για τα χόρτα που βρήκε η Στασούλα; Δείτε το ΕΔΩ για να το ξαναθυμηθείτε. Τα χόρτα, τα βραστερά έγιναν βρουβίπιτες και μερικά τηγανόπιτες, δηλαδή σκέτες πίτες, που μπορείς να τις φας με τυρί ή ελιές. Φανταστικές!

tiropita1
Κι εδώ ένα ταψί τυρόπιτας με φύλλο... Άλλη μια ομορφιά στο τραπέζι. Τρελαίνονται τα παιδιά και καλύπτει, εύκολα, τις ανάγκες ενός σπιτιού... Για πότε στήνει μια τέτοια πίτα, η Στασούλα, ούτε που το παίρνεις είδηση. Το αντιλαμβάνεσαι μόνο, όταν σε καλεί, με αγάπη, να φας από το τραπέζι της.

vrubopites2
Όλα είναι όμορφα, στην κουζίνα της Στασούλας μας... Το λέω εκ πήρας. Τα έχω δοκιμάσει όλα, όσα σας δείχνω, τα έχω γευτεί. Έχω προσωπική άποψη, που δεν αλλάζει εύκολα. Κάτι όμως που μου αρέσει, ακόμα πιο πολύ, στην κουζίνα της, είναι ότι ακολουθεί τα χνάρια της μάνας μας... Οπότε, οι γεύσεις των φαγητών της είναι πολύ οικεία στον ουρανίσκο μου.

tiropita2
Ναι, το κρύο, για να το αντέξεις, θέλει ένα ζεστό σπίτι και καλό φαγητό... Βέβαια στην εποχή που ζούμε, ακόμα κι αυτά τα αυτονόητα, δεν είναι πια προσεγγίσιμα για αρκετούς συνανθρώπους μας που έχουν περιέλθει σε μεγάλες δυσκολίες... Αλλά ακόμα και ως μνήμες να λειτουργήσουν, είναι όμορφα... Ξαναζείς, στιγμές μοναδικές.

Η καλή πλευρά του χιονιά, γιατί υπάρχουν και τα δύσκολα για κάποιους συνανθρώπους μας

Posted in Επικαιρότητα

xionia.meteora
Χθες η οθόνη μας γέμισε... χιόνια... Την είχε κάνει τη δουλειά του, ο "Ηφαιστίωνας"... Διαλέξαμε έξι φωτογραφίες από το διαδίκτυο και συγκεκριμένα από τη σελίδα "Πανέμορφα Τοπία Από Την Ελλάδα Και Όλο Τον Κόσμο" που χθες είχε στρέψει το ενδιαφέρον της, αποκλειστικά στην Ελλάδα. Εδώ, τα Μετέωρα.

xionia.limni.plastira
Δείτε και κρατήστε την ομορφιά τους. Και παίξτε με το μυαλό σας μαζί τους, σαν παιδιά. Όλοι έχουμε αυτή την πλευρά μέσα μας... Όσο μπορούμε. Γιατί ξέρουμε καλά πώς, πέρα από αυτές τις ειδυλλιακές φωτογραφίες υπάρχουν και τα ανθρώπινα δράματα. Καθώς το κρύο και η παγωνιά, δεν υποφέρεται εύκολα. Εδώ, η Λίμνη Πλαστήρα.

xionia.florina
Το ζήτημα είναι σε τέτοια φυσικά φαινόμενα χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί... Θα βγούμε έξω; Αν το αποφασίσουμε, να λάβουμε υπόψη μας τις δυσκολίες και τους κινδύνους που ενδεχομένως να υπάρχουν. Δεν υπερεκτιμούμε τις δυνατότητες μας, ούτε θεωρούμε πώς εμείς είμαστε υπεράνω των κινδύνων. Εδώ, η Φλώρινα.

xionia.alexadrupoli
Αν έχουμε όλα αυτά υπόψη μας, τότε είναι βέβαιο ότι θα απολαύσουμε τις μικρές αυτές στιγμές με τους φίλους μας, όταν καταφέρουμε να πάμε να παίξουμε σαν παιδιά, χιονοπόλεμο. Επειδή είμαστε φτιαγμένοι έτσι, ώστε να μας γεμίζουν τέτοιες μικρές στιγμές, τόσο διαφορετικές και σπάνιες. Εδώ, η Αλεξανδρούπολη.

xionia.steni.evias
Όντως, χθες ήταν ωραία να μην ξεμυτούσες από τη ζεστασιά του σπιτιού... Έτσι κι αλλιώς, μέσα από την οθόνη τους υπολογιστή το ζεστό δωμάτια γέμιζε χιόνια από όλη την Ελλάδα, μόλις άρχισε το πρώτο φως της ημέρας. Και στα δελτία ειδήσεων ήταν το κεντρικό θέμα, πέρα από την πολιτική και το ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ. Εδώ, η Στενή Ευβοίας.

xionia.ioanina
Τώρα, προφανώς και δεν σας λέω πράγματα που δεν ξέρετε. Αλλά ήθελα να κάνω μια τέτοια ανάρτηση, σήμερα. Επειδή, για να μην κρυβόμαστε, έρχονται ώρες που κι εγώ, όπως όλοι, αισθάνομαι σαν παιδί. Και τα παιδιά, το ξέρετε, ξετρελαίνονται για τα χιόνια. Οι φωτογραφίες που επιλέξαμε θα σας ταξιδέψουν. Εδώ, τα Ιωάννινα.

Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες! Κάθε μέρα που περνάει το διαπιστώνουμε στην πράξη…

Posted in Τα δικά μου

dentro. akropoli
Ένα δέντρο παράξενο… Είναι στην Ακρόπολη. Έτσι λένε αυτοί που μας το έστειλαν. Προσωπικά δεν το έχω δει, αλλά εδώ που τα λέμε και να το έβλεπα, πώς θα το ξεχώριζα ανάμεσα σε τόσα άλλα που μπορεί κανείς να συναντήσει στην ευρύτερη ζώνη της πρωτεύουσας;

luludia.sept5
Ή μπορεί να είναι κάτι άλλο… Τι ωραίο που υπάρχουν για να διακοσμούν, πέρα από τη φυσική ομορφιά τους κι αυτή την ανάρτηση… Το χρειαζόμουν. Και το έψαξα για να το έχω… Συχνά μ’ αρέσει να τα φωτογραφίζω ο ίδιος, αλλά δεν με χαλάει και όταν μου τα στέλνουν…

luludia.sept6
Ας τα κρατήσουμε στη σκέψη μας. Είναι πολύ όμορφα. Αγνοήστε για λίγο το κρύο και δοκιμάστε με τη φαντασία σας να δείτε τι όμορφα που θα ήταν στον ίσκιο τους, το καλοκαίρι. Θα το έχετε ζήσει σίγουρα και άρα είστε σε θέση να καταλάβετε τι λέω…

clockΟι μέρες που περνάνε όλο και δυσκολεύουν για όλους μας… Κι αυτές οι δυσκολίες, προφανώς έχουν να δώσουν διαφορετικά πράγματα για τον καθέναν μας. Κανένας δεν βιώνει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, τα προβλήματα του.

Και είμαστε μόλις στην πρώτη εβδομάδα ενός νέου χρόνου, του 2020… Κι ακόμα είναι σαν να ακούω εκείνους που έκαναν ευχές με βαθυστόχαστα νοήματα, χωρίς ούτε να τις πιστεύουν οι ίδιοι, απλά και μόνο γιατί το συνηθίζουν.

Αλλά, η ζωή συνεχίζεται… Και είναι σκληρή και αδυσώπητη. Τα προβλήματα, κυρίως οικονομικά, είναι ήδη εδώ και μας παρασύρουν, ώστε να θεωρήσουμε μικροδυσκολίες ως τεράστια ζητήματα, τέτοια που θα μπορούσαν να μας πνίξουν.

Μην τα αφήσουμε να μας πάρουν από κάτω… Μη σκύψουμε το κεφάλι. Μην υποχωρήσουμε, ούτε βήμα από τους στόχους που έχουμε βάλει. Μπορούμε! Επειδή, σ’ αυτή τη μάχη, δεν είμαστε μόνοι μας.

Το ξέρουμε, έτσι δεν είναι; Το έχουμε δει τόσες φορές σε καταστάσεις τόσο δύσκολες που έμοιαζαν με αδιέξοδα. Γιατί τώρα να είναι διαφορετικά τα πράγματα; Δεν θα είναι… Κάθε καινούρια μέρα έχει να μας δώσει κάτι… Φτάνει να έχουμε ανοιχτά το μυαλό, την καρδιά μας και τα μάτια μας. Θα τα δούμε, οπωσδήποτε και θα τα βάλουμε θετικά στη ζωή μας.

Κι αν δεν σταματήσουμε, ούτε στιγμή να χαμογελάμε, μπορεί και να νοιώσουμε καλύτερα. Διότι, αλήθεια, τι είναι αυτό που κάνει πιο ποιοτικά τα πράγματα; Δεν είναι οι μικρές καθημερινές στιγμές μας;

Φυσικά και θα συνεχίσουν να μας ανησυχούν πράγματα, καταστάσεις που δεν μπορούμε να αλλάξουμε, ζητήματα που έτσι και αλλιώς έχουν πάρει το δρόμο τους. Όμως, στο βαθμό που μπορούμε να το ελέγξουμε, μην το αφήσουμε να γίνει βουνό, βράχος ασήκωτος.

Μερικές φορές αυτό το βάρος, είναι πολύ μεγάλο για τις δικές μας πλάτες… Θα μου πεις: Μα, έχουν μάθει πια από τη συνεχή καταπόνηση… Ναι, έτσι είναι, μόνο που αυτή συνεχής, ανεξέλεγκτη δοκιμασία, ίσως να μην έχει και τα καλύτερα αποτελέσματα. Οπότε, μάλλον δεν είναι σοφό να οδηγούμε τα πράγματα στα άκρα…

Καλές σκέψεις, θα μου πεις… Πώς όμως μπορούμε να τις εφαρμόζουμε στη ζωή μας; Ότι μοιάζει με την πρώτη ματιά απλό, δεν είναι πάντα έτσι. Και μια δεύτερη σκέψη θα βοηθήσει, οπωσδήποτε.

Λέω, τέτοιες μέρες, να μη μας πιάσει η μελαγχολία. Κάποιοι από εμάς είμαστε αισιόδοξοι άνθρωποι, από τη φύση μας… Μας αρκούν μερικά απλά, καθημερινά πράγματα και όλα αλλάζουν γύρω μας.

Θέλω να είμαι εκεί που θα συμβούν τα καλά και να τα υποδεχτώ με χαρά. Να στρώσω το κόκκινο χαλί, των επισήμων, επειδή ακόμα και στο πιο μικρό καλό αξίζουν τα καλύτερα… Προσέξτε, δεν είναι λόγια όλα αυτά, για να καλύψουν τον διαδικτυακό χώρα. Και βέβαια τα εννοώ. Όπως και καθετί που κάνω ή λέω στη ζωή μου.

Λέξεις χαραγμένες με την παλιά, κλασική και αγαπημένη μέθοδο. Αγαπημένο για μένα, τρόπο. Στο καφέ της πόλης, συντροφιά με μια σοκολάτα, στα χαρτιά που κουβαλώ πάντα μαζί μου… Και με το στυλό που με συνοδεύει πάντα για να καταγράφω τις στιγμές, ως ο καλύτερος σύντροφος.

Το γράψιμο έχει για μένα τη δική του γοητεία… Δεν ψάχνεις να βρεις τα πλήκτρα του υπολογιστή και οι σκέψεις δεν φεύγουν. Είναι εκεί και σου κάνουν συντροφιά, όπως έκαναν πάντα στους ανθρώπους, από τα πολύ παλιά χρόνια…

Είδατε την κινηματογραφική ταινία «Ευτυχία»; Θυμάστε πού έγραφε η ηρωίδα τους στίχους των τραγουδιών της; Σε όποιο χαρτί έβρισκε μπροστά της, με ένα μολυβάκι που είχε πάντα μαζί της… Υπάρχουν άνθρωποι που λειτουργούν έτσι. Και τους αρέσει αυτός ο τρόπος έκφρασης.

Ύστερα είναι και το διαδίκτυο… Ο ηλεκτρονικός τρόπος που μπορείς να μοιραστείς και με τους άλλους φίλους σου, αληθινούς και… εικονικούς. Το θέμα είναι να διακρίνεις τους πρώτους και να τους κρατήσεις για πάντα στη ζωή σου. Αν καταφέρεις να το κάνεις αυτό πράξη, τότε προφανώς θα έχεις πετύχει πάρα πολλά.

Έξω κάνει κρύο… Μπορεί να μη χιόνισε στο κέντρο της Αθήνας, αλλά το νοιώθεις ένα γύρω, στα βουνά που περικλείουν το λεκανοπέδιο. Πάρνηθα, Πεντέλη, Υμηττός…

Αλλά στο καφέ, όλα είναι όμορφα… Χαμηλή μουσική και παρέες που συζητούν, όχι πάντα διακριτικά… Χωρίς να το θέλεις μαθαίνεις τα νέα που μοιράζονται μεταξύ τους. Και έτσι όλοι γινόμαστε μια μεγάλη παρέα…

Για λίγο… Όσο δηλαδή διαρκεί αυτή η στιγμή στο καφέ, μέχρι να ροκανίσω το χρόνο… Σε λίγο θα φύγω, αλλά οι σκέψεις μου εδώ, θα μείνουν…

Εκμεταλλευτήκαμε την ηλιοφάνεια του Σαββάτου και βγήκαμε μια βόλτα στην Αθήνα, το μεσημέρι

Posted in Επικαιρότητα

istoriko.kentro1.040120
Μια βόλτα στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας με μια υπέροχη ηλιοφάνεια! Την κάναμε χθες το μεσημέρι και την απολαύσαμε, επειδή είχαμε καιρό να το ζήσουμε αυτό. Βόλτα λοιπόν στο ιστορικό κέντρο, που μας αρέσει. Εδώ η Σούλα κάθεται στη Διονυσίου Αρεοπαγίτη, δίπλα σε μια συστάδα φυτών, από δάφνες και βουκαμβίλιες...

istoriko.kentro2.040120
Εγώ, προτίμησα να φωτογραφηθώ λίγο παρακάτω, ανάμεσα στα έργα ενός υπαιθρίου ζωγράφου.. Σ' αυτό το δρόμο, τη Διονυσίου Αρεοπαγίτη, ακριβώς κάτω από την Ακρόπολη, μπορείς να συναντήσεις κάθε είδους καλλιτέχνη... Είναι ο πεζόδρομος με τις περισσότερες μουσικές και τα θεάματα.

istoriko.kentro3.040120
Η διαδρομή μας ήταν μεγάλη. Ξεκινήσαμε από το Θησείο, τον πεζόδρομο της Αποστόλου Παύλου, συνεχίσαμε στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου, στρίψαμε αριστερά μετά το Μουσείο της Ακρόπολής, στην Πλάκα και αρχίσαμε να κατηφορίζουμε πίσω, μέσω της οδού Αδριανού. Και φυσικά εδώ τα μαγαζιά ήταν πρόκληση για τη Σούλα, έστω και για μια φωτογραφία.

istoriko.kentro4.040120
Εγώ πάλι, ως γνήσιο αρσενικό, συγκινήθηκα από τους γύρους του "Σάββα" στο Μοναστηράκι... Περιμένοντας να πάρουμε τη παραγγελία μας, η Σούλα με φωτογραφίζει. Αλλά, δεν είναι αυτό που νομίζετε. Δεν είναι η λαχτάρα που αποτυπώνεται στην έκφραση του προσώπου μου. Είναι απλά, μια στιγμή αδυναμίας...

istoriko.kentro5.040120
Δεν ξέρω αν φαίνεται στο βάθος ο χιονισμένος Υμηττός, αλλά παρά τον ήλιο χρειαζόταν να είσαι καλά ντυμένος για να μην έχεις πρόβλημα. Και περπατούσαμε κιόλας, μια μεγάλη διαδρομή που άξιζε τον κόπο να την κάνουμε. Κοντά έξι (6) χιλιόμετρα! Κουραστήκαμε λίγο, αλλά απολαύσαμε μετά έναν μεσημεριανό υπνάκο, άλλο πράγμα.

istoriko.kentro6.040120
Η Σούλα έξω από τα σουβλάκια του "Σάββα" στο Μοναστηράκι. Ο κόσμος καθόταν έξω. Αν και μας είχε τρομάξει ο "Ηφαιστίωνας", το χαρήκαμε που δεν ενδώσαμε στο φόβο, δεν καταθέσαμε τα... όπλα και κάναμε μια πολύ όμορφη βόλτα στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας που τόσο μας αρέσει...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA