Εκατομμύρια άνθρωποι, παγκόσμια, παρά το μεγάλο πρόβλημα με την οικονομία που ταλαιπωρεί τους ανθρώπους, γκρινιάζουν γιατί με τα μέτρα που έχουν πάρει οι κυβερνήσεις, τις αυξήσεις και τον πληθωρισμό που εξανεμίζουν μισθούς και συντάξεις, δεν θα μπορέσουν να γιορτάσουν όπως έχουν "μάθει" και τους πρέπει τα φετινά Χριστούγεννα. Βλέπεις, τα ήθη και τα έθιμα θέλουν να γιορτάζονται με κάθε μεγαλοπρέπεια και με τεράστιες οικονομικές θυσίες. Επιμένουν όλα αυτά να είναι στο μυαλό τους και να τους ταλαιπωρούν...
Το πρώτο δημοσίευμα για το 2020 θα ήθελα να είναι όλο αγάπη και νοσταλγία για τα παλιά!
Και η αγάπη είναι δεδομένη! Διαπνέεται σε όλο το Site, από όποια μεριά κι αν το πιάσετε, χρόνια τώρα... Όσο για τη νοσταλγία, αυτή ήρθε μέσα από μερικές φωτογραφίες που πήρα χθες... Τις βλέπετε... Είναι χόρτα γιαχνερά που τα μάζεψαν το πρωί της ίδιας μέρας. Υπάρχουν άφθονα, εκεί έξω. Φτάνει να τα ξέρεις
Η Στασούλα μας λέει: "Βρήκα, επειδή ο Ιεχωβά έχει γεμίσει τη γη του". Και σημειώνει με καλή διάθεση, ότι επρόκειτο να βράσει το μεσημέρι της ίδιας μέρας, τα λίγα ραδίκια που επίσης βρήκε. Θα τα βράσει και σήμερα θα τα έχει στο τραπέζι της, με μπριζόλες και λουκάνικο. Ξέρετε φαντάζομαι τις μπριζόλες του Αγησίλαου.
Και για το κρητικό λουκάνικο, το ξιδάτο ξέρετε, επίσης... Αν και δεν είναι γνωστό σε όλη την Ελλάδα, τώρα πια μπορείς να το βρεις κι εδώ, στην Αθήνα. Κι εμείς συχνά - πυκνά, το τιμούμε δεόντως... Τα γιαχνερά θα τα έφτιαχνε παραδοσιακές βρουβόπιτες... Και ιδού, κάτι από την προετοιμασία... Δεν είναι μια ομορφιά;
Και να που είναι κιόλας έτοιμα, κομμένα. Τα έκοψε. Και στη συνέχεια θα τα τσιγαρίσει και με λίγο νερό θα ομορφοψηθούν... Και μετά, αφού κρυώσουν θα ετοιμάσει την όμορφη καλοζυμωμένη ζύμη της, για να φτιάξει τις βρουβόπιτες! Η Στασούλα φροντίζει να έχει πάντα στο καταψύκτη της τέτοιες ευλογίες.
Φυσικά όλη αυτή η προετοιμασία και η διαδικασία για τα γιαχνερά, απαιτεί χρόνο... Γι' αυτό και η ίδια, ετοίμασε και το φαγητό της ημέρα. Ντολμαδάκια με λάχανο. Και φυσικά κοκκινιστό, επειδή δεν νοήται τραπέζι που πάνω του δεν έχει και λίγο κρέας. Ο Αγησίλαος τα αγαπά πολύ και εκείνη φροντίζει να υπάρχει, πάντα.
Και τι θέλουν τα λεμόνια στο τραπέζι τα λεμόνια, μέσα στη σακούλα; Της τα έφερε ο γιος της, ο Μανώλης, φρέσκα μοσχομυρισμένα λεμόνια από τα δέντρα τους. Αυτή είναι η χαρά και η ευτυχία στην επαρχία... Κάνεις μια έτσι και τα έχεις όλα μπροστά σου. Εδώ, στην πόλη, μόνο από τη λαϊκή μπορείς να τα προμηθευτείς...
Σχόλια (0)