"Δουλεύουμε" και το τ. 443 του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών»

tipos443

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της προηγούμενης εφημερίδας του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών». Το επιμελούμαι δημοσιογραφικά εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ.. 

Άντε ξανά τον ίδιο κύκλό! Βάλαμε μπροστά το τ. 443 του "ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών"...  Ο τρόπος δουλειά ο ίδιος. Τις προηγούμενες μέρες κατέβηκα στο κέντρο, στην ΠΟΣΣ και συναντήθηκα με τον πρόεδρο της, Θύμιο Κάραλη όπου και συζητήσαμε για το περιεχόμενο της. Πήρα επίσης όση ύλη ήταν διαθέσιμη ώστε να αρχίσω να τη "χτίζω" για να πάρει τη μορφή της εφημερίδας. Τις επόμενες μέρες τα Σωματεία με e-mail μου έστειλαν την ύλη τους. Είναι ωραία αυτή η επαφή και η επικοινωνία, διότι αντιλαμβάνομαι καλύτερα τι θέλουν και μπορώ να το αποτυπώσω τεχνικά. Και μετά ακολουθεί η διαδικασία της έκδοσης... Και να που ένα ακόμα φύλλο της εφημερίδας άρχισε να στήνεται αποό την Πόπη στη Σαλαμίνα...

Φυσικά επικοινωνούμε κι αλλιώς μέσω e-mail ή μέσω massnger για τα επείγοντα. Το κάναμε για πρώτη φορά από την Πάρο, τον Ιούνιο του 2023 που είμαστε σε διακοπές με τον Στήβ την Έστερ και τα παιδιά τους και μας άρεσε. Τολμήσαμε και προχωρήσαμε παράλληλα στην έκδοση νέου φύλλου με το νέο σύγχρονο, διαδικτυακό τρόπο, ενώ κάναμε τα μπάνια μας. Μέσω e-mail ή μηνυμάτων Viber ή Messenger παίρναμε τα θέματα, τα αξιολογούσαμε, τα σελιδοποιούσαμε σε κασέ και τα... στέλναμε στην Πόπη στη Σαλαμίνα, που έχει την τεχνική ευθύνη της έκδοσης. Έτσι, η ύλη μπορεί να έρχεται από Αθήνα, αλλά μπορεί να στηθεί παντού και στη συνέχεια να σελιδοποιηθεί στη Σαλαμίνα! Έτσι είναι, όταν αξιοποείς με τον σωστό τρόπο τη δύναμη της τεχνολογίας! Αυτόμτο φύλλο το βγάζουμε από Αθήνα, αλλά με τον ίδιο τρόπο.

Η εφημερίδα ο ΤΥΠΟΣ των Συνταξιούχων Σιδηδρομικών, έχει τη δική της ιστορία. Έχει περάσει από συμπληγάδες, λόγω των εσωτερικών προβλημάτων της Διοίκησης αλλά και της απραξίας στην εποχή του κορονοϊού κι έχει σταθεί σταθεί στα πόδια της. Αυτές τις μέρες ετοιμάσαμε το νέο φύλλο και περάσαμε σε μια νέα εποχή με νέα Διοίκηση στην Ομοσπονδία που την εκδίδει και με την πίστη ότι θα τα καταφέρει να είναι κάθε δίμηνο στα ραντεβού της. Ξεκινήσαμε με αισιοδοξία!

Αυτό το έντυπο έχει έναν... δικό του τρόπο να βγαίνει. Εκεί που νομίζεις ότι σταμάτησε η έκδοση, αναγεννιέται σαν τον φοίνικα από τις στάκτες του. Και σ' αυτό "βοήθησε" η εποχή του κορονοϊού Covid-19 που δημιούργησε πολλά προβλήματα στους ανθρώπους. Ένα από αυτά ήταν και η έκδοση του «ΤΥΠΟΥ» της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών (ΠΟΣΣ) που βγαίνει, πολύ πιο αργά πια και όχι στο δίμηνο, μέχρι να το επιτρέψουν οι συνθήκες.

Την αρχή, πριν δεκαπέντε  χρόνια που την ανέλαβα, έβγαινε σταθερά κάθε μήνα και κάλυπτε τις ανάγκες για την προβολή της δράσης των Σωματείων της δύναμης της ΠΟΣΣ σε όλη τη χώρα.

Η συγκεκριμένη εφημερίδα υπήρχε στον χώρο και πριν πάω εγώ. Σ’ αυτό που εγώ βοήθησα, ήταν να της δώσω έναν πιο δημοσιογραφικό, ελκυστικό ύφος και να είναι συνεπής στο διμηνιαίο ραντεβού της, που ακολούθησε. Οι συνθήκες της κρίσης του 2012 την έκαναν διμηνιαία.

Συνδετικός κρίκος, ο πρόεδρος της ΠΟΣΣ, Βασίλης Αποστολόπουλος. Ο ίδιος με γνώριζε από την εποχή που εργαζόμουν στο Γραφείο Τύπου του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. Είχε δοκιμαστεί η σχέση μας και υπήρχαν όλες οι δυνατότητες για μια καλή συνεργασία. Τώρα μπαίνουμε σε μια νέα εποχή. Στο τιμόνι της ΠΟΣΣ είναι ο Θύμιος Καραλής ο οποίος εξελέγη στο τελευταίο συνέδριο της ΠΟΣΣ. Και στο ξεκίνημα της η συνεργασία μας, δείχνει να έχει διάθεση για δουλειά. Φυσικά, ο χρόνος θα δείξει...

Γενικά σ' αυτο το έντυπο πάντα τα πήγαμε πολύ καλά με τους ανθρώπους του. Μέχρι που ήρθε ο κορονοϊός. Οι άνθρωποι είναι συνταξιούχοι, μεγάλοι σε ηλικία και ως ομάδα, ευπαθής. Υπήρχε δηλαδή μεγάλη ανάγκη για προσοχή. Ήρθε και η καραντίνα και μας απόκαμε.

Τα πράγματα δείχνουν ότι αν τα καταφέρουμε μπορεί και να επιστρέψουμε στο δίμηνο. Ο χρόνιος θα δείξει. Στο μεταξύ προέκυψσν πολλά. Συνέδριο, εκλογή νέας διοίκησης, αλλά προέκυψαν και πολιτικές εκλογές κι έγινε πάλι πολύπλοκο το πράγμα... Παρ' όλα αυτά στον ορίζοντα, κάτι θετικό βλέπω.

Ελπίζουν οι άνθρωποι, όπως όλοι μας, ότι κάποια στιγμή, η κανονικότητα θα μπει στη ζωή τους, εξέλεξαν κανονικά διοικήσεις και ελπίζουν πως θα τα καταφέρουν να λειτουργήσουν, όπως ήξεραν, με φυσική παρουσία και όχι από μακριά. Τα e-mails είναι για τους ανθρώπους αυτής της ηλικίας, κάτι σαν... διαστημικά πράγματα. Μέχρι το φάξ και πολύ είναι... Μόνο που τα Fax είναι πια ελάχιστα. Καταργήθηκαν, ακόμα και από το δημόσιο...

Τους καταλαβαίνω. Πολλά πράγματα στη νέα τεχνολογία, δεν τα κατανοούν ή αρνούνται να μπουν στη διαδικάσία να τα κάνουν. Θέλουν να κρατήσουν το χειρόγραφο ή το τυπωμένο χαρτί στα χέρια τους, για να είναι βέβαιοι για τι πράγμα μιλάνε.

Κι αυτή η πανδημία, τα ανέτρεψε όλα! Η επικοινωνία γίνεται πια με νέες μορφές και άντε να σκανάρεις τα έγγραφα και να τα στείλεις στο δημοσιογράφο. Και μετά να τηλεφωνήσεις για να βεβαιωθείς ότι πήγαν, ότι τα παρέλαβε. Δύσκολες, πολύ δύσκολες εποχές… Ευτυχώς που υπάρχει το κινητό τηλέφωνο για να φωτογραφίζεις τα χειρόγραφα! 

Όλοι πια έχουν ολοκληρώσει τις εκλογές τους και κάποια στιγμή θα προχωρήσουν σύμφωνα με το κατασταστικό, τον περσμένο μήνα προχώρησαν στην εκλογή νέας Διοίκησης... Κι αυτοί δείχνουν να έχουν διάθεση να πάνε τα πράγματα ένα βήμα πιο μπροστά.

Και όλα αυτά, με τος ιώσεις και την Covid-19 να είναι ως πέλεκης πάνω από τα κεφάλια όλων μας... Θα το περάσουμε κι αυτό, πού θα πάει... Χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί γιατί αυτός ο ιός εξελλίσεται σε... μόνιμο, οπότε καλό είναι να μην είμαστε ιδιαίτερα διαχυτικοί καθώς έχουμε το χειμώνα μπροστά μας κι έτσι κι αλλιώς η γρίππη αυτού του είδους είναι ακπομα εδώ. Και οι μεγάλες ηλικίες, όπως είμαστε εμείς, είναι πάντα πιο ευάλωτες... Το ενθαρρυντικό είναι αν και μεγάλωσε ο χρόνος αναμονής (έγινε τριμηνιαία) εντούτοις το ραντεβού έχει μια κάποια συνέπεια...

Μια ξεχωριστή γιορτή για την Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού, στο νησί της Σαντορίνης!

Γράφτηκε από τον/την Νίκος Θεοδωράκης. Posted in Ενθαρρυντικές Εμπειρίες

anamnisi.santorinis1
Η αλήθεια είναι ότι το χαρήκαμε όλοι όσοι τον περασμένο μήνα συμμετείχαμε στην εκστρατεία για τη Σαντορίνη. Ακούσαμε, και ζήσαμε πολύ όμορφα πράγματα εκεί. Και τώρα βλέπαμε τους καρπούς των κόπων μας... Ενθουσιαστήκαμε, όταν μάθαμε ότι ήταν παρόντες 79 άτομα!

anamnisi.santorinis2
Και αυτός ο αριθμός γίνεται ακόμα πιο "μεγάλος" αν σκεφτούμε ότι 9 ντόπιοι, αδελφοί και ενδιαφερόμενοι, λείπανε από το νησί για προσωπικούς λόγους και παρακολούθησαν αλλού την ανάμνηση. Τι όμορφο να βλέπεις να δίνει καρπό η προσπάθεια σου...

anamnisi.santorinis3
Στην ανάμνηση στη Σαντορίνη παρευρέθηκαν άτομα από τις εξής χώρες: Ρουμανία, Πολωνία, Μεξικό, Βουλγαρία, Αλβανία, Γεωργία, Πόρτο Ρίκο, Ελλάδα. Παρευρέθηκαν και κάποια ενδιαφερόμενα άτομα από το νησί που πήραν πρόσκληση κατά τη διάρκεια της εκστρατείας μας.

anamnisi.santorinis4
Οι ίδιοι λένε: Περάσαμε υπέροχα! Νιώθουμε την ευλογία του Ιεχωβά... να χαϊδεύει το νου και την καρδιά μας! Όλα τα περασμένα χρόνια, η ανάμνηση και οι συναθροίσεις γίνονταν στο Εμπορείο προς Περίσσα και πολλοί ενδιαφερόμενοι δυσκολευόταν να έρθουν.

anamnisi.santorinis5
Και με τις τελευταίες ταλαιπωρίες, που χάσαμε και εκείνον τον χώρο, ρωτούσαμε τον Ιεχωβά τι εχει να μας δείξει... Τι έχει να κάνει γι' αυτό το νησί! Τώρα νιώθουμε το χέρι του Ιεχωβά... Το δώρο του ξεπέρασε τις προσδοκίες μας και οδήγησε την λατρεία του σε αυτόν τον όμορφο και αξιοπρεπή χώρο..

Να Παντρεύεστε «Μόνο εν Κυρίω» Παραμένει Ρεαλιστικό; Κάποιοι σοβαροί προβληματισμοί…

Γράφτηκε από τον/την Νίκος Θεοδωράκης. Posted in Ενθαρρυντικές Εμπειρίες

epetios1.3xronon
Χθεσινές φωτογραφίες στον "Ακροβάτη", Μαιζώνος 44 & Ψαρρών 26α στην Αθήνα, περιοχή Μεταξουργείου... Εκεί περάσαμε όμορφα την τρίτη επέτειο του γάμου μας...

epetios2.3xronon
Μας αρέσει εδώ. Είναι ένας ζεστός χώρος, ένα παλιό μαγαζί καταγραμμένο σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες της FINOS FILM. Τα στούντιο της ήταν εκεί κοντά.

epetios3.3xronon
Πήγαμε μετά τη συνάθροιση μας... Το χρωστούσαμε στον εαυτό μας. Είναι κάτι που προτρέπεται να το κάνουμε δείχνοντας έτσι το σεβασμό μας σε μια θεόδοτη εντολή, όπως είναι ο γάμος.

epetios4.3xronon
Μια μέρα λίγο διαφορετική από τις άλλες να μας υπενθυμίζει πως αξίζει να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, στις μικρές στιγμές μας για να την ομορφύνουμε.

clock«Δεν μπορώ να βρω σύντροφο μέσα από την εκκλησία, και φοβάμαι ότι θα γεράσω μόνη μου».

«Υπάρχουν κοσμικοί άντρες που είναι καλοσυνάτοι, αξιαγάπητοι και στοχαστικοί. Δεν εναντιώνονται στη θρησκεία μου και μου φαίνονται πιο συναρπαστικοί από κάποιους αδελφούς».

Μερικοί υπηρέτες του Θεού έχουν κάνει τέτοια σχόλια σχετικά με την εύρεση γαμήλιου συντρόφου. Εντούτοις, γνωρίζουν καλά ότι ο απόστολος Παύλος μάς συμβουλεύει να παντρευόμαστε «μόνο εν Κυρίω» —συμβουλή η οποία πρέπει να διέπει τη διαγωγή όλων των Χριστιανών. (1 Κορ. 7:39) Τότε, γιατί εκφράζονται έτσι;

Γιατί μερικοί έχουν αμφιβολίες

Εκείνοι που κάνουν τέτοια σχόλια ίσως πιστεύουν ότι υπάρχει μια ανισότητα όσον αφορά τον αριθμό των άγαμων αντρών και γυναικών. Σε πολλές χώρες, αυτό όντως ισχύει. Δείτε δύο παραδείγματα: Στην Κορέα, κατά μέσο όρο, στους 100 άγαμους Μάρτυρες οι 57 είναι αδελφές και οι 43 αδελφοί. Στην Κολομβία δε, το 66 τοις εκατό των Μαρτύρων είναι αδελφές και το 34 τοις εκατό αδελφοί.

Σε μερικά μέρη, κάτι που περιπλέκει την κατάσταση είναι ότι κάποιοι μη ομόπιστοι γονείς ίσως απαιτούν υπερβολικό νυφικό τίμημα, κάνοντας έτσι το γάμο δύσκολο εγχείρημα για τους αδελφούς που έχουν χαμηλό εισόδημα. Μπροστά σε αυτά τα εμπόδια, μια αδελφή ίσως πιστεύει ότι οι πιθανότητες που έχει να βρει σύντροφο «εν Κυρίω» είναι ελάχιστες. Επομένως, ίσως αναρωτιέται: «Είναι ρεαλιστικό να ελπίζω ότι θα βρω κατάλληλο σύντροφο ανάμεσα στους αδελφούς;»

Η εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά είναι απαραίτητη

Αν κάνατε ποτέ τέτοιες σκέψεις, να είστε σίγουροι ότι ο Ιεχωβά γνωρίζει την κατάστασή σας. Πραγματικά, κατανοεί πώς αισθάνεστε για αυτό το ζήτημα.—2 Χρον. 6:29, 30.

Και όμως, ο Ιεχωβά διατύπωσε στο Λόγο του την οδηγία να παντρευόμαστε μόνο εν Κυρίω. Γιατί; Επειδή ξέρει τι είναι καλό για το λαό του. Εκτός από το ότι θέλει να προστατέψει τους υπηρέτες του από τον πόνο που φέρνει η επιδίωξη μιας άσοφης πορείας, θέλει να είναι και ευτυχισμένοι. Στις ημέρες του Νεεμία, όταν πολλοί Ιουδαίοι παντρεύονταν αλλοεθνείς που δεν λάτρευαν τον Ιεχωβά, ο Νεεμίας αναφέρθηκε στο κακό παράδειγμα του Σολομώντα. Αν και ο Σολομών «ήταν αγαπημένος του Θεού του, . . . ακόμη και εκείνον οι αλλοεθνείς σύζυγοι τον έκαναν να αμαρτήσει». (Νεεμ. 13:23-26) Επομένως, όταν ο Θεός δίνει στους υπηρέτες του την οδηγία να παντρεύονται μόνο με αληθινούς λάτρεις, το κάνει για το δικό μας καλό. (Ψαλμ. 19:7-10· Ησ. 48:17, 18) Οι αληθινοί Χριστιανοί είναι ευγνώμονες για τη στοργική φροντίδα του Θεού και στηρίζονται στη δική του κατεύθυνση. Με αυτόν τον τρόπο, υποτάσσονται σε εκείνον ως Άρχοντα, αναγνωρίζοντάς τον έτσι ως Παγκόσμιο Κυρίαρχο. —Παρ. 1:5.

Ασφαλώς δεν θέλετε να μπείτε «άνισα κάτω από τον ίδιο ζυγό» με κάποιον που ίσως σας απομακρύνει από τον Θεό. (2 Κορ. 6:14) Πολλοί Χριστιανοί σήμερα έχουν υπακούσει σε αυτή τη θεόδοτη, δοκιμασμένη στο χρόνο, οδηγία που είναι για την προστασία τους και έχουν διαπιστώσει ότι ακολούθησαν τη σοφή πορεία. Άλλοι, όμως, έκαναν διαφορετικές επιλογές.

Παραμένει ρεαλιστικό

Η Μάγκι, μια αδελφή στην Αυστραλία, εξηγεί τι συνέβη όταν άρχισε να βγαίνει ραντεβού με κάποιον μη ομόπιστο: «Έχανα πολλές συναθροίσεις μόνο και μόνο για να είμαι μαζί του. Η πνευματικότητά μου έπεσε κατακόρυφα». Η Ράτνα, στην Ινδία, συνδέθηκε αισθηματικά με κάποιον συμμαθητή της ο οποίος άρχισε να μελετάει την Αγία Γραφή. Ωστόσο, με τον καιρό φάνηκε ότι το έκανε αυτό απλώς για να είναι μαζί της. Τελικά εκείνη εγκατέλειψε την αλήθεια και μεταστράφηκε σε κάποια άλλη θρησκεία προκειμένου να παντρευτεί.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι αυτό της Ντένκε στο Καμερούν. Παντρεύτηκε στα 19 της. Ο αρραβωνιαστικός της τής είχε υποσχεθεί ότι θα ασκούσε ελεύθερα τη θρησκεία της. Αλλά δυο εβδομάδες μετά το γάμο, της απαγόρευσε να παρακολουθεί τις συναθροίσεις. Η ίδια λέει: «Ένιωθα ολομόναχη και έκλαιγα. Κατάλαβα ότι είχα χάσει τον έλεγχο της ζωής μου. Ένιωθα διαρκώς τύψεις».

Φυσικά, δεν αποδεικνύονται όλοι οι μη ομόπιστοι σύντροφοι σκληροί και παράλογοι. Ακόμη, όμως, και αν παντρευόσασταν κάποιον μη ομόπιστο αλλά δεν αντιμετωπίζατε αυτές τις συνέπειες, πώς θα επηρεαζόταν η σχέση σας με τον στοργικό ουράνιο Πατέρα σας; Πώς θα νιώθατε γνωρίζοντας ότι δεν ακούσατε τη συμβουλή που σας έδωσε για το καλό σας; Και, πάνω από όλα, πώς θα ένιωθε εκείνος για την απόφασή σας;—Παρ. 1:33.

Αδελφοί και αδελφές από όλο τον κόσμο μπορούν να πιστοποιήσουν το γεγονός ότι ο γάμος «μόνο εν Κυρίω» είναι η καλύτερη απόφαση. Οι άγαμοι Χριστιανοί είναι αποφασισμένοι να κάνουν την καρδιά του Θεού να χαίρεται, όντας διατεθειμένοι να παντρευτούν μόνο κάποιον κατάλληλο σύντροφο που ανήκει στους λάτρεις Του. Οι συγγενείς της Μιτσίκο, μιας άγαμης αδελφής από την Ιαπωνία, την πίεζαν να παντρευτεί κάποιον μη ομόπιστο. Καθώς προσπαθούσε να αντέξει αυτή την πίεση, έβλεπε κάποιες από τις φίλες και τις γνωστές της να βρίσκουν συντρόφους μέσα από την εκκλησία. Η ίδια αναφέρει: «Έλεγα συνέχεια στον εαυτό μου ότι, εφόσον ο Ιεχωβά είναι ο “ευτυχισμένος Θεός”, η ευτυχία μας δεν εξαρτάται από το αν είμαστε παντρεμένοι ή όχι. Πιστεύω επίσης ότι εκείνος μας δίνει τα αιτήματα της καρδιάς μας. Επομένως, αν δεν μπορούμε να βρούμε έναν σύντροφο παρότι θέλουμε να παντρευτούμε, είναι καλύτερο να μείνουμε προς το παρόν άγαμοι». (1 Τιμ. 1:11) Τελικά, η Μιτσίκο παντρεύτηκε έναν εξαιρετικό αδελφό και είναι ευτυχισμένη που περίμενε.

Εκτός όμως από τις αδελφές, υπάρχουν και κάποιοι αδελφοί που περίμεναν μέχρι να βρουν την κατάλληλη σύντροφο. Ο Μπιλ από την Αυστραλία είναι ένας τέτοιος αδελφός. Παραδέχεται ότι κάποιες φορές ένιωθε να τον ελκύουν γυναίκες εκτός της εκκλησίας. Ωστόσο, απέφευγε συστηματικά να αναπτύξει μεγάλη οικειότητα μαζί τους. Γιατί; Επειδή δεν ήθελε να κάνει το πρώτο βήμα που θα τον έβαζε «άνισα κάτω από τον ίδιο ζυγό» με ένα μη ομόπιστο άτομο. Στο πέρασμα των ετών, έδειξε ενδιαφέρον για κάποιες αδελφές αλλά δεν βρήκε ανταπόκριση. Ο Μπιλ περίμενε 30 χρόνια μέχρι να συναντήσει την αδελφή με την οποία ταίριαζε. Ο ίδιος λέει: «Δεν το μετανιώνω καθόλου». Και εξηγεί: «Αισθάνομαι ευλογημένος επειδή βγαίνουμε στο έργο μαζί, μελετάμε μαζί και λατρεύουμε τον Θεό μαζί. Χαίρομαι όταν γνωρίζω και συναναστρέφομαι τους φίλους της συζύγου μου επειδή όλοι τους είναι λάτρεις του Ιεχωβά. Βελτιώνουμε το γάμο μας εφαρμόζοντας τις αρχές της Γραφής».

Ενόσω περιμένετε τον Ιεχωβά

Τι μπορείτε να κάνετε ενόσω αφήνετε τα πράγματα στα στοργικά χέρια του Ιεχωβά; Ένα πρώτο πράγμα που μπορείτε να κάνετε είναι να σκεφτείτε γιατί δεν έχετε παντρευτεί. Αν πιστεύετε ότι ο βασικός λόγος είναι η Γραφική οδηγία να παντρευόμαστε «μόνο εν Κυρίω», σας αξίζει έπαινος επειδή σέβεστε τη θεϊκή αυτή εντολή. Να είστε σίγουροι ότι ο Ιεχωβά χαίρεται να σας βλέπει σταθερά αποφασισμένους να υπακούτε στο Λόγο του. (1 Σαμ. 15:22· Παρ. 27:11) Συνεχίστε να “χύνετε την καρδιά σας” στον Θεό όταν προσεύχεστε. (Ψαλμ. 62:8) Οι προσευχές σας μπορούν να αποκτήσουν ακόμα μεγαλύτερο νόημα καθώς τον ικετεύετε ένθερμα και ακατάπαυστα. Η σχέση σας με τον Θεό θα ενισχύεται μέρα με τη μέρα καθώς θα μένετε ακλόνητοι παρά τις εσωτερικές και τις εξωτερικές πιέσεις. Να είστε βέβαιοι ότι ο Ύψιστος ενδιαφέρεται για όλους τους πιστούς υπηρέτες του και ότι είστε πολύτιμοι στα μάτια του. Νοιάζεται για τις ανάγκες σας και για αυτά που λαχταράτε. Δεν υπόσχεται γαμήλιο σύντροφο σε κανέναν. Ωστόσο, αν πραγματικά χρειάζεστε σύντροφο, ο Θεός γνωρίζει τον καλύτερο τρόπο για να ικανοποιήσει τις θεμιτές επιθυμίες σας. —Ψαλμ. 145:16· Ματθ. 6:32.

Μερικές φορές ίσως αισθάνεστε όπως ο ψαλμωδός Δαβίδ, ο οποίος είπε: «Γρήγορα απάντησέ μου, Ιεχωβά. Το πνεύμα μου έφτασε στο τέλος του. Μην κρύψεις το πρόσωπό σου από εμένα». (Ψαλμ. 143:5-7, 10) Σε τέτοιες στιγμές, δώστε στον ουράνιο Πατέρα σας χρόνο για να σας δείξει ποιο είναι το θέλημά του για εσάς. Μπορείτε να το κάνετε αυτό αφιερώνοντας χρόνο για να διαβάζετε το Λόγο του και για να στοχάζεστε αυτά που διαβάζετε. Θα γνωρίσετε τις εντολές του και θα δείτε πώς ανέλαβε δράση για χάρη του λαού του στο παρελθόν. Καθώς τον ακούτε να σας μιλάει, θα ανανεώνεται η πεποίθηση που έχετε ότι η υπακοή σε Εκείνον αποτελεί πορεία σοφίας.

Τι άλλο μπορεί να κάνει τα χρόνια της αγαμίας σας ευτυχισμένα και παραγωγικά; Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την αγαμία σας για να καλλιεργήσετε πνευματική διάκριση, γενναιοδωρία, εργατικότητα, ευχάριστη προσωπικότητα, θεοσεβή αφοσίωση και καλή φήμη — ανεκτίμητα εφόδια για μια ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή. (Γέν. 24:16-21· Ρουθ 1:16, 17· 2:6, 7, 11· Παρ. 31:10-27) Να επιζητείτε πρώτα τη Βασιλεία συμμετέχοντας πλήρως στο κήρυγμα και σε άλλες Χριστιανικές δραστηριότητες. Αυτό θα αποτελεί προστασία για εσάς. Ο Μπιλ, που αναφέρθηκε προηγουμένως, λέει σχετικά με τα χρόνια κατά τα οποία ήθελε να παντρευτεί: «Πέρασαν τόσο γρήγορα! Τα αξιοποίησα στην υπηρεσία του Ιεχωβά κάνοντας σκαπανικό».

Ναι, το να παντρευτεί κανείς «μόνο εν Κυρίω» παραμένει ρεαλιστικό. Η υπακοή σε αυτή την οδηγία θα σας βοηθήσει να τιμάτε τον Ιεχωβά και να βρίσκετε διαρκή ικανοποίηση. Η Γραφή αναφέρει: «Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που φοβάται τον Ιεχωβά, στις εντολές του οποίου έχει βρει πολύ μεγάλη ευχαρίστηση. Πολύτιμα πράγματα και πλούτη υπάρχουν στο σπίτι του· και η δικαιοσύνη του παραμένει για πάντα». (Ψαλμ. 112:1, 3) Να είστε αποφασισμένοι, λοιπόν, να προσκολληθείτε στη θεϊκή εντολή να παντρευτείτε «μόνο εν Κυρίω».

[Υποσημειώσεις]
  • Σε αυτό το άρθρο, εξετάζουμε το ζήτημα από την πλευρά μιας αδελφής, αν και οι ίδιες αρχές εφαρμόζονται και σε έναν αδελφό.
  • Αναδημοσίευση από τη ΣΚΟΠΙΑ 15/3/2015

Όταν η γόνιμη φαντασία μας δείχνει πώς μπορεί να είναι τα πράγματα στο νέο κόσμο…

Γράφτηκε από τον/την Νίκος Θεοδωράκης. Posted in Ενθαρρυντικές Εμπειρίες

neos.kosmos

Αυτόν τον όμορφο κόσμο ονειρευόμαστε… Και ξέρουμε ότι έτσι θα γίνει γιατί το έχει υποσχεθεί ο ίδιος ο Ιεχωβά Θεός. Εκείνος που κάνει να γίνεται… Εδώ θα είναι η πραγματική ζωή, όχι αυτή που ζούμε καθημερινά…

neos.kosmos1

kala.neaΈχετε φανταστεί πώς θα είναι η Ζωή σ’ έναν Ειρηνικό Νέο Κόσμο; Η Γραφή λέει ότι η Βασιλεία του Θεού θα φέρει ασύγκριτα επίγεια οφέλη, κάνοντας πραγματικότητα όλα τα καλά που από την αρχή ο Θεός είχε σκοπό να απολαμβάνει ο λαός του εδώ στη γη. Θα πάψουν να υπάρχουν τα μίση και οι προκαταλήψεις, και τελικά όλοι οι άνθρωποι στη γη θα είναι αληθινοί φίλοι μεταξύ τους. Στην Αγία Γραφή, ο Θεός υπόσχεται ότι αυτός θα ‘καταπαύσει τους πολέμους ως την άκρη της γης’. ‘Δεν θα σηκώσει σπαθί έθνος εναντίον έθνους, ούτε θα μάθουν πια τον πόλεμο’.—Ψαλμός 46:9· Ησαΐας 2:4.

Τελικά, όλη η γη θα γίνει σαν ένας κήπος με παραδεισένια κατάσταση. Η Αγία Γραφή λέει: ‘Η έρημος και η άνυδρη περιοχή θα νιώσουν αγαλλίαση, και η έρημη πεδιάδα θα χαρεί και θα ανθίσει σαν το σαφράνι. . . . Διότι στην έρημο θα αναβλύσουν νερά, και χείμαρροι στην έρημη πεδιάδα. Και το κατάξερο από τη ζέστη έδαφος θα γίνει σαν υδάτινος καλαμιώνας, και το διψασμένο έδαφος σαν πηγές νερού’.—Ησαΐας 35:1, 6, 7.

Θα έχουμε κάθε λόγο να είμαστε ευτυχισμένοι στην Παραδεισένια γη. Ποτέ ξανά δεν θα πεινάσουν οι άνθρωποι εξαιτίας κάποιας έλλειψης τροφίμων. Η Αγία Γραφή λέει: ‘Η γη θα δίνει ασφαλώς τα προϊόντα της’. (Ψαλμός 67:6· 72:16) Όλοι θα απολαμβάνουν τους καρπούς του κόπου τους, όπως υπόσχεται ο Δημιουργός μας: ‘Θα φυτέψουν αμπέλια και θα φάνε τον καρπό τους . . . δεν θα φυτεύουν αυτοί και άλλος να τρώει’.—Ησαΐας 65:21, 22.

Στο νέο κόσμο του Θεού, οι άνθρωποι δεν θα στριμώχνονται μέσα σε τεράστιες πολυκατοικίες ή σε ετοιμόρροπες τρώγλες, επειδή ο Θεός έχει τον εξής σκοπό: ‘Ασφαλώς θα χτίσουν σπίτια και θα κατοικήσουν . . . Δεν θα χτίζουν αυτοί και άλλος να κατοικεί’. Η Αγία Γραφή υπόσχεται επίσης: ‘Δεν θα μοχθούν μάταια’. (Ησαΐας 65:21-23) Έτσι οι άνθρωποι θα έχουν μια παραγωγική, ικανοποιητική εργασία. Η ζωή δεν θα είναι ανιαρή.

Με τον καιρό, η Βασιλεία του Θεού θα αποκαταστήσει ακόμη και τις ειρηνικές σχέσεις που υπήρχαν στον κήπο της Εδέμ μεταξύ των ζώων, και μεταξύ των ζώων και των ανθρώπων. Η Αγία Γραφή λέει: ‘Και ο λύκος θα κατοικεί κάποιο διάστημα με το αρσενικό αρνί, και με το κατσικάκι θα ξαπλώνει η λεοπάρδαλη, και το μοσχάρι και το χαιτοφόρο νεαρό λιοντάρι και το καλοθρεμμένο ζώο όλα μαζί· και μικρό αγόρι θα τα οδηγεί’.—Ησαΐας 11:6-9· Ωσηέ 2:18.

Για φανταστείτε το, στην Παραδεισένια γη θα γιατρευτούν επίσης όλες οι αρρώστιες και οι αναπηρίες! Ο Λόγος του Θεού μάς διαβεβαιώνει: ‘Κανένας κάτοικος δεν θα λέει: «Είμαι άρρωστος»’. (Ησαΐας 33:24) «[Ο Θεός] θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια. Τα παλιά έχουν παρέλθει».—Αποκάλυψη 21:4.

Σ’ αυτή τη λογική κινείται η ιστορία που ακολουθεί. Φυσικά έχει πολύ γόνιμη φαντασία μέσα της και ίσως την έχετε ξαναδιαβάσει, αλλά αξίζει να την ξαναδείτε. Θα οπλιστείται με θάρρος και δύναμη για να συνεχίσετε να δίνετε καθημερινά τη μάχη για την αιώνια ζωή…

Ξαφνικά πηδάω πάνω. Λίγο πιο πέρα είναι ένας δρόμος, τον βλέπω τώρα. Προχωρώ προς τα εκεί και τον ακολουθώ. Μετά από λίγα μόνο βήματα μπορώ να ξεχωρίσω ένα κίτρινο σπιτάκι με λευκές γωνίες, πίσω από κάτι ανθισμένες μηλιές. Σκέψου να ήταν εδώ η μαμά…. Περνάει μια γρήγορη σκέψη από το μυαλό μου. Θα ενθουσιαζόταν. Είναι ένα τέτοιο ακριβώς σπιτάκι που ονειρευότανε να έχει στον παράδεισο. Στέκομαι μπροστά στον άσπρο φράχτη και κοιτάζω μέσα στον καταπράσινο κήπο. Λίγο πιο πέρα σε μια σκεπαστή κούνια, κάθεται μια γυναίκα και καθώς κουνιέται διαβάζει. Φοράει ένα κίτρινο φόρεμα που θυμίζει μοντέλο του 1920 και τα σκούρα μαλλιά της φτάνουν μέχρι την μέση της. Μου φαίνεται πολύ γλυκιά. Υπάρχει κάτι πολύ γνώριμο επάνω της. Δεν ξέρω γιατί, αλλά σκιρτάει η καρδιά μου όταν την κοιτάζω. Θα ήταν μια καλή ιδέα να την ρωτήσω πού βρίσκομαι, φαίνεται αφάνταστα ευγενική. Ανοίγοντας την αυλόπορτα κάνει ένα ελαφρύ τρίξιμο. Με τον ήχο που ακούγεται ανασηκώνει το κεφάλι της από το βιβλίο. Αναταράζεται τόσο πολύ που πιστεύω πως την τρόμαξα. Για αρκετά δευτερόλεπτα με κοιτάζει επίμονα και προς έκπληξή μου βλέπω τα μάτια της να γεμίζουν δάκρυα.

- Σούζαν!!!! Φωνάζει και πετιέται από την κούνια. Πετάει το βιβλίο στο γρασίδι και τρέχει καταπάνω μου.

Αυτή την φωνή δεν την μπερδεύω. Την ακούω όλη μου την ζωή και τώρα καθώς έρχεται τρέχοντας πάνω μου αναγνωρίζω κάθε παραμικρό χαρακτηριστικό. Η διαφορά είναι ότι δεν έχει ούτε μία ρυτίδα ή μια γκρίζα τρίχα στα μαλλιά της και δεν φοράει ούτε γυαλιά.

- Μαμά!!!!! Φωνάζω και νοιώθω τόσο υπέροχα απίστευτα χαρούμενη παρόλο που ήταν σαν να είχε περάσει μόνο μία μέρα από την τελευταία φορά που την είχα δεί.

- Μαμά φαίνεσαι τόσο νέα όσο κι εγώ.

Πολλές ώρες αργότερα εφόσον είχαμε επανειλημμένα αγκαλιαστεί, γελάσει, κλάψει, καθόμασταν μέσα στο σπίτι και κοιτάζαμε έξω τον κήπο.

- Μου φαίνεται τόσο παράξενο που ήμουνα νεκρή τόσα χρόνια. Μου φαίνεται πως κοιμήθηκα μόνο μερικές ώρες ή μέρες.

- Εμένα όμως δεν μου φαίνεται έτσι… (απάντησε η μαμά)…μπορώ να στο εγγυηθώ αυτό. Χάρη στην ελπίδα της ανάστασης μπόρεσα να αντέξω το τελευταίο διάστημα πριν τον Αρμαγεδώνα. Αν δεν γνώριζα ότι ο Ιεχωβά θα σε ανέστενε δεν ξέρω πώς θα μπορούσα να γίνω και πάλι άνθρωπος μετά το αυτοκινητικό σου δυστύχημα. Όταν μου τηλεφώνησαν από το νοσοκομείο, ήσουν ήδη νεκρή. Σε σκεπτόμουνα κάθε ημέρα μέχρι τώρα. Κάθε ημέρα την μετρούσα σαν μια μέρα κοντύτερα στην ανάστασή σου.

- Αγαπημένη μου μαμά…. (την ξαναγκαλιάζω) μου φαίνεται περίεργο που είσαι τόσο νέα όσο κι εγώ. Ο κόσμος θα δυσκολεύεται να ξεχωρίσει ποια είναι η μάνα και ποια η κόρη. Αν θα προσπαθήσουν να το βρουν σίγουρα θα νομίζουν ότι εγώ είμαι η μάνα, γιατί από φύσης μου έδειχνα πιο αυστηρή. Η μαμά γελάει και σηκώνεται όρθια.

- Τι θα κάνεις τώρα; (την ρωτάω)

- Θα τηλεφωνήσω στην εφημερίδα και θα τους πω ότι αναστήθηκες. Να εδώ, είναι το τελευταίο νούμερο… (και μου ρίχνει την εφημερίδα στα πόδια)

Ρίχνω μια ματιά στους τίτλους: «Ο Παράδεισος Εξαπλώνεται όλο και περισσότερο στη γη», «Η Σαχάρα ανθίζει» , «Νέο ρεκόρ σε χτισίματα σπιτιών», «Λύκοι και αρνιά μαζί!!».

Πίσω στην εφημερίδα βρίσκω τις αγγελίες των αναστάσεων. Είναι πολλές σελίδες. Διαβάζω με μεγάλο ενδιαφέρον τα ονόματα. Μερικοί που αναστήθηκαν ούτε καν ήξεραν πως είχαν πεθάνει.

Η μαμά μου επιστρέφει και κάθεται δίπλα μου στον καναπέ.

- Πες μου πώς είναι όλοι οι αδερφοί; Τι κάνουν και πού ζούν;

- Ααα είναι όλοι πολύ καλά.

- Η Κριστίν, τι κάνει; Πού μένει; Θέλω να την δω αύριο κι όλας!

- Η Κριστίν Σβένσον;

- Μα ναι, φυσικά, πιά άλλη;

- (η μαμά αναστενάζει….) Πάνε πολλά χρόνια από τότε που είδα την Κριστίν.

- Ναι; Γιατί; Μετακόμισε στην Αφρική;

- Όχι, περίπου δύο χρόνια μετά τον θάνατό σου συνάντησε ένα αγόρι…

- (αρχίζω και ανησυχώ…) Δεν ήταν στην αλήθεια αυτός;

- Όχι δεν ήταν.

- Και άφησε την αλήθεια και τον Ιεχωβά;

- Δυστυχώς έτσι έγιναν τα πράγματα. Άφησε την αλήθεια, ακριβώς όπως έκαναν και πολλοί άλλοι για χάρη κάποιου ατελούς ανθρώπου.

- (μένω σιωπηλή και τόσο σοκαρισμένη που δεν μπορώ να πω τίποτα…) Δεν ήθελε να επιστρέψει στην αλήθεια;

- Διέλυσαν τον δεσμό τους και μετά άρχισε να πηγαίνει πάλι σε κάποιες συναθροίσεις, αλλά σύντομα συνάντησε πάλι κάποιο αγόρι.

- (Η Κριστίν δεν πέρασε τον Αρμαγεδώνα… καταπίνω με δυσκολία) Πότε άφησε την αλήθεια;

- Δύο χρόνια πριν την μεγάλη θλίψη.

- Πώς μπόρεσε; Η βασιλεία δεν θα ήταν πραγματικότητα γι αυτήν.

- Όχι δεν ήταν. Ο Ιεχωβά ήταν έτοιμος να της δώσει τα πάντα… Αλλά αυτή δεν θέλησε να τα δεχτεί.

- Αυτή φταίει. Πραγματικά δεν την λυπάμαι. Αλλά να φερθεί τόσο ανόητα!!!

- (η μαμά κουνάει το κεφάλι της..) Πρέπει να είσαι προετοιμασμένη για το ότι θα λείπουν πολλά άτομα και στο μέλλον. Δεν κρατήθηκαν όλοι πιστοί μέχρι το τέλος Σούζαν μου.

Έξω από το παράθυρο που είναι μισάνοιχτο τιτιβίζουν τα πουλάκια στο λυκόφως.

- Θέλεις μαμά να πάμε μια βόλτα; ( την ρωτάω)

- Σκέφτηκα να ετοιμάσω κάτι νόστιμο για να φάμε. Αλλά εσύ μπορείς να πας μια βόλτα, μου απαντάει.

- Όχι δεν τολμάω… Το ξέρεις ότι δεν πρέπει να πηγαίνει κανείς μόνος στο δάσος το βράδυ. Δεν θέλω να μου επιτεθούν.

- (η μαμά γελάει…)… Δεν θα σου επιτεθεί κανείς! Ξέχασες ότι βρίσκεσαι στον Παράδεισο!!!!

- Αχ, ναι βέβαια.. (λέω έκπληκτη..) Δεν το σκέφτηκα. Τι υπέροχα, να μην χρειάζεται να ανησυχεί κανείς! Τότε θα είσαι εδώ για να μην πάρω κλειδιά;

- Συγκεντρώσου!! -Χαμογελάει η μαμά- Δεν έχω κλειδιά, δεν χρειάζονται εδώ.

- (Και τότε βλέπω πως πράγματι η πόρτα είναι χωρίς κλειδαριά) Τι παράξενο, λέω χαρούμενη…

Τριγυρίζω στην περιοχή εκεί και προσεύχομαι στον Ιεχωβά σιωπηλά. Τον ευχαριστώ από όλη μου την καρδιά για την μεσολάβησή του και για το πόσο υπέροχο είναι να με θυμηθεί και να με αναστήσει.

Είναι παράξενο και υπέροχο μαζί να ξέρω ότι δεν υπάρχει ούτε ένα μέρος στον κόσμο στο οποίο αυτή την στιγμή που να γίνεται κάτι βίαιο. Παιδεραστία, καταστροφή του περιβάλλοντος, κατασκευή όπλων… Όλα είναι μια κακή ανάμνηση. Ξάφνου ένα αίσθημα ελευθερίας με κυριεύει μέσα μου. Μόνο κάτι τέτοιο μπορεί κανείς να νοιώθει μια τέτοια στιγμή κάτω από τα αστέρια… Χωρίς να χρειάζεται να νοιώθει τον παραμικρό φόβο σαν μικρό παιδάκι…

Παίρνω μια βαθιά ανάσα… Ο βραδινός αέρας καθαρός και αναζωογονητικός … Τώρα σκέφτομαι αρχίζει η αιωνιότητα για μας τους ανθρώπους. Ποτέ πια δεν θα ξαναπεθάνω!!!!!

Ακουμπάω σε μια σημύδα κι ατενίζω το νέο καθαρό κόσμο.

«Δείτε κάνω νέα τα πάντα !!!!... (υπενθυμίζω στον εαυτό μου).

Κουνάω το κεφάλι μου και ευχαριστώ τον Ιεχωβά για μια φορά ακόμα…

  • Για να παρακαλουθήσετε καλύτερα τι λένε τα εδάφια πατήστε ΕΔΩ για να σας οδηγήσεις στην Αγία Γραφή.

Πρώτη μέρα της Περιφερειακής μας Συνέλευσης στη Μαλακάσα. Πνευματική αναζωογόνηση!

Γράφτηκε από τον/την Νίκος Θεοδωράκης. Posted in Ενθαρρυντικές Εμπειρίες

sinelefsi1.290618
Ήταν πολύ ενισχυτική η πρώτη μέρα της τριήμερης Περιφερειακή Συνέλευσης που συμμετέχει η εκκλησία μας... Συνεχίζουμε σήμερα και αύριο. Ενισχυθήκαμε, ενθαρρυνθήκαμε, πήραμε δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουμε τον αγώνα που δίνουμε καθημερινά..

sinelefsi2.290618
Είδαμε πολλούς φίλους μας από το Αίγιο, αλλά γνωρίσαμε και νέους εκεί, όπως η Βίκυ η κόρη της Χαρίκλειας από την Άνδρο που είναι εδώ με τη Σούλα μέσα στο χώρο της Συνέλευση στη διάρκεια του διαλείμματος. Μας βρήκε εκείνη. Μας γνώρισε και ήρθε κοντά μας.

sinelefsi3.290618
Κατά τα άλλα πήραμε πολλά από την πρώτη μέρα της τριήμερης Συνέλευσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά με τίτλο "Να είστε θαρραλέοι". Επαναβεβαιώσαμε μέσα από τις τοποθετήσεις των ομιλητών, την πηγή του πραγματικού θάρρους, τον Ιεχωβά.

sinelefsi4.290618
Είδαμε με πολύ σοβαρότητα και εξετάσαμε μέσα από συμπόσια γιατί χρειάζονται θάρρος οι αληθινοί χριστιανοί, προκειμένου να κηρύττουν, να παραμένουν άγιοι, να διατηρήσουν την ουδετερότητα τους μέσα σ' αυτό το σύστημα πραγμάτων που φτάνει στο τέλος του.

sinelefsi5.290618
Ακούσαμε μια δραματοποιημένη βιβλική ανάγνωση με τίτλο "Να είσαι θαρραλέος και ισχυρός και να ξεκινήσεις αυτό το έργο" και είδαμε πολύ προσεκτικά τη διαβεβαίωση γιατί "κανένα όπλο που θα κατασκευαστεί εναντίον σου δεν θα έχει επιτυχία".

sinelefsi6.290618
Ένα ακόμα θέμα που απασχόλησε την πρώτη μέρα ήταν να ψάξουμε να βρούμε τι αποδυναμώνει και τι ενισχύει το θάρρος. Πώς λειτουργεί η απελπισία σε αντίθεση με την ελπίδα, τα παράπονα σε αντίθεση με την ευγνωμοσύνη, την επιβλαβή αναψυχή σε αντίθεση με τη διακονία αγρού.

sinelefsi7.290618
Κι ακόμα μάθαμε για τις κακές συναναστροφές σε αντίθεση με τις καλές συναναστροφές, την κοσμική σοφία σε αντίθεση με την προσωπική μελέτη και την αμφιβολία σε αντίθεση με την πίστη. Παραδείγματα που μας ενίσχυσαν ο Ανανίας, ο Μισαήλ, ο Αζαρία, ο Ακύλλας και η Πρίσκιλα και ο Στέφανος.

Πώς γίνεται το έργο στη Σουηδία τέτοιες δύσκολες, χιονισμένες μέρες; Κανείς δεν αποκάμνει

Γράφτηκε από τον/την Νίκος Θεοδωράκης. Posted in Ενθαρρυντικές Εμπειρίες

suidia.ergo1
Είναι αλήθεια, ότι ο καιρός όλες αυτές τις μέρες είναι στα χειρότερα του. Ιδιαίτερα στη χώρα μας δυσκολευόμαστε ακόμα και στο έργο μας να πάμε, λόγω των ακραίων καιρικών φαινομένων. Αλλά στη Σουηδία, όπου το κρύο είναι πιο πολύ από τη χώρα μας, κάτι με το οποίο ασφαλώς είναι εξοικειωμένοι.

suidia.ergo2
Ιδού λοιπόν που δεν αποκάμνουν εκεί οι αδελφοί μας, επειδή το έχει στρώσει για τα καλά... Είναι εκεί, χαμογελαστοί, μέσα στα χιόνια για να οργανώσουν το έργο τους, να χτυπήσουν τις πόρτες των ανθρώπων και να τους μεταφέρουν τα καλά νέα της Αγια Γραφής.

suidia.ergo3
Απλά, είναι ντυμένοι καλά. Άνδρες και γυναίκες. Και δε σταματούν μπροστά σε τέτοιες δυσκολίες. Ξεπερνούν τα όποια καιρικά προβλήματα και συμμετέχουν με χαρά στο έργο της συμφιλίωσης με τους ανθρώπους. Το βλέπετε και σ' αυτά τα πρόσωπα των αδελφών μας, φαντάζομαι...

suidia.ergo4
Όλες οι φωτογραφίες που δημοσιεύουμε σήμερα, είναι από την περιοχή Φαλκόπινκ της Σουηδίας. Στα σύνορα με την Νορβηγία και τη Δανία. Έτσι, για να γνωρίζουμε καλύτερα και την Ευρώπη... Εδώ το χιόνι κρατάει πολύ περισσότερο από τη χώρα μας. Και μάλλον, διακρίνετε πως είναι και λίγο περισσότερο...

suidia.ergo5
Αυτή είναι η Αίθουσα Βασιλείας του Θεού, στην περιοχή τους. Χιονισμένη κι αυτή, όπως όλα αυτή την περίοδο. Αλλά αυτό δεν είναι αιτία για να μην πάνε να συναθροιστούν και να απολαύσουν την εκπαίδευση τους. Το αντίθετο θα λέγαμε. Η αγάπη τους για τον αληθινό, ενισχύει τη δύναμη τους να είναι εκεί.

suidia.ergo6
Και τους βλέπουμε μέσα στην αίθουσα τους. Δεξιά, είναι ο φίλος μας Παύλος Παπαδόπουλος, ένας Έλληνας αναγνώστης μας, αδελφός και φίλος που μας προμήθευσε και το υλικό που βλέπετε και τον ευχαριστούμε πολύ γι' αυτό. Θα επανέλθουμε εν καιρό και με άλλες φωτογραφίες από τη Σουηδία.

suidia.ergo7
Η σύζυγος του Παύλου, Σακίνε Παπαδόπουλος, σε μια φωτογραφία μαζί του... Όμορφο ζευγάρι. Ας τους προστατεύει ο αληθινός Θεός και ας τους δίνει κουράγιο και δύναμη, να συμμετέχουν όσο πιο συχνά μπορούν στο έργο συμφιλίωσης με τους ανθρώπους, έχοντας την τιμή να είναι συνεργάτες του...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA