Εικόνες και λουλούδια εποχής... Έχει και αυτή η περίεργη εποχή την ομορφιά της...

fthinoporo6.2014
Μπορεί να μην είναι η φωτογραφία από την Ελλάδα, από το αρχείο μου την ανέβασα, για να σας δείξω λίγο την εποχή που ζούμε. Μου αρέσει η ομορφιά της. Αυτό το χρυσό των πεσμένων κιτρινισμένων φύλλων. Το φθινόπωρο είναι όμορφο... Αλλά, ακολουθεί ο χειμώνας, που καμιά φορά είναι σκληρός.

filovola.aithali
Εικόνες φθινοπώρου λοιπόν! Κι ας είμαστε θεωρητικά πια στο χειμώνα. Ακόμα δεν τον είδαμε. Κάτι ψιλές βροχές δεν το κες και χειμωνα...Τα φύλλα κιτρινίζουν και πέφτουν. Γεμίζει ο τόπος ένα γύρω... Τα πρώτα κρύα έρχονται.. Και προσευχόμαστε να τα καταφέρουμε με τις αυξήσεις στα τιμολόγια ενέργειας που αφορούν και στη ΔΕΗ. 

xrisanthema
Γέμισε ο τόπος με χρυσάνθεμα... Αγιοδημητράκια τα λέγαμε στο χωριό κι έτσι νομίζω τα λένε ακόμα, κάποιοι. Είναι η εποχή τους... Ομορφαίνουν τον τόπο, ομορφαίνουν τη ζωή μας. Και το έχουμε τόσο ανάγκη όλο αυτό!

tzaki.dimitras.251219
Κάποιοι άναψαν κιόλας το τζάκι τους. Είναι κάποιες μέρες που το χρειάζεται. Και για πολλούς ανθρώπους ο χειμώνας αναμένεται να είναι πολύ δύσκολος. Εμείς κρατάμε αυτή την όμρφη εικόνα από το τζάκι της Δήμητρας και του Λούη στα Αποίκια της Άνδρου.

agria.xorta2.191019
Λίγη βροχή ακόμα και θα τα δούμε τα χόρτα τα άγρια, να φυτρώνουν... Κάπου βγήκαν κιόλας!  Και ενώ υπάρχουν, μόνο εκείνοι που τα γνωρίζουν μπορούν να τα μαζέψουν για το τραπέζι τους. Λίγη βροχή ακόμα και θα έρθουν στο τραπέζι μας... 

eliniko7

Κρήτη

Και η Λειβάδα γεμίζει σιγά - σιγά με νερό. Καιρός ήταν! Χρειάζεται όσο τίποτα άλλο...

livades1.2019 ximonas
Θυμάστε το δημοσίευμα που κάναμε πριν λίγες μέρες για το φράγμα στον ποταμό Λυγαρά... Δείτε το ΕΔΩ. Και ας πάμε σήμερα να δούμε και την τεχνητή λίμνη του χωριού μας, τη Λειβάδα που κι αυτή γεμίζει σιγά - σιγά με τα νερά των τελευταίων βροχών στο χωριό μου...

livades2.2019 ximonas
Βέβαια για τη λίμνη της Λειβάδας θα βρείτε πολλά ψάχνοντας σ' αυτό το Site. Σας θυμίζω μερικά ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Κι αυτό γιατί μου αρέσει πολύ αυτός ο τόπος. Όπως έχω διαπιστώσει πως αρέσει και σε πολλούς συγχωριανούς μου που τα καλοκαίρια πάνε μια βόλτα εκεί.

livades3.2019 ximonas
Το ωραίο είναι πως ο Δήμος με ευρωπαϊκά προγράμματα έχει διαμορφώσει πολύ όμορφα το χώρο γύρω από τη λίμνη και τον έχει καταστήσει έναν πολύ όμορφο βιότοπο για τα αποδημητικά πουλιά, που χρειάζονται κάποια ήσυχα μέρη στο δρόμο τους για ξεκουραστούν στο ταξίδι τους.

livades4.2019 ximonas
Εμείς τη θυμόμαστε από παλιά αυτή τη λίμνη, από τον καιρό που βγάζανε κοκκινόχωμα οι αγγειοπλάστες του χωριού για τα μικρά πήλινα αντικείμενα, τα σταμνιά ή τις λαήνες για το δροσερό νερό το καλοκαίρι... Τώρα όμως όλα είναι διαφορετικά και πολύ όμορφα από τις ανθρώπινες παρεμβάσεις.

Το νέο που είδαμε στο χωριό, ήταν το κλειστό γυμναστήριο Θραψανού. Πολύ καλό έργο!

klisto. gimnastirio1
Βρίσκεται κεντρικά στον οικισμό Θραψανού στην ίδια δημοτική έκταση με τις αθλητικές εγκαταστάσεις. Την προηγούμενη φορά που το είδαμε, πριν δυο χρόνια ήταν ένα γιαπί. Όπως δείχνουν οι φωτογραφίες μας, αυτή τη φορά το έργο έχει προχωρήσει πολύ.

klisto. gimnastirio2
Κάνοντας μια έρευνα στην επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου Μινώα (δείτε ΕΔΩ) μας έδωσε να αντιληφθούμε ότι η Α’ φάση κατασκευής του κλειστού γυμναστηρίου έχει ολοκληρωθεί. Η αλήθεια είναι ότι αυτό φαίνεται με την πρώτη ματιά. Και είναι κάτι ωραίο, αισθητικά τουλάχιστον.

klisto. gimnastirio3
Η πινακίδα μπροστά, λέει κατατοπιστικά πράγματα. Μαθαίνουμε ότι για την ολοκλήρωση του αναμένεται άμεσα η υπογραφή της σχετικής εργολαβικής σύμβασης, που υλοποιείται και χρηματοδοτείται από πόρους του Π.Δ.Ε.  (Όπου Π.Δ.Ε.: Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων)

klisto. gimnastirio4
Το έργο βρίσκεται στη φάση της συμβασιοποίησης του και περιλαµβάνει την αποπεράτωση του κλειστού γυµναστηρίου Θραψανού. Η πρώτη φάση του κτιρίου έχει αποπερατωθεί. Και θα δώσει, αν δεν έχει δώσει ήδη (γιατί το βρήκαμε κλειστό, δεν μπήκαμε μέσα να δούμε σε τι κατάσταση βρίσκεται...) όμορφα πράγματα στους νέους του χωριού.

klisto. gimnastirio5
Σχετικά με το έργο, προβλέπονται όλες οι οικοδοµικές εργασίες (τοποθέτηση µεταλλικού φέροντα οργανισµού και στέγης, η πλήρωση του χώρου µε όλες τις απαραίτητες εργασίες (µικρής έκτασης χωµατουργικών, οπλ. σκυροδέµατα, τοιχοποιίες, επιχρίσµατα, πλαγιοκαλύψεις, κουφώµατα, ξυλουργικά - µεταλλουργικά, επενδύσεις, µονώσεις, επιστρώσεις, χρωµατισµοί).

klisto. gimnastirio6
Ανάμεσα στα άλλα προβλέπονται οι Η/Μ εργασίες (ύδρευση, αποχέτευση, πυρασφάλεια, κλιµατισµός/αερισµός, ηλεκτρικά, αλεξικέραυνο, μετάδοση φωνής και δεδομένων, σύστημα ραδιόφωνου – τηλεόρασης, σύστηµα ασφάλειας, µεγαφωνική εγκατάσταση).

klisto. gimnastirio7
Κάθε σοβαρό αθλητικό κέντρο, προφανώς τα χρειάζεται όλα αυτά, για να λειτουργήσει σωστά. Αν μας άρεσε κάτι, είναι ότι σίγουρα θα βοηθήσει πολύ τους νέους μας, όταν τεθεί σε πλήρη λειτουργία. Και χαιρόμαστε που βλέπουμε να γίνονται εξαιρετικά έργα στο χωριό μας...

Παρακολουθήσαμε πώς γίνεται παραδοσιακά το ψωμί, στο εργαστήρι του φίλου μας Γιάννη

zimoma1
Στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ σας έχω ήδη βάλει ένα δημοσίευμα που αφορούσε το παραδοσιακό επτάζυμο ή εφτάζυμο ψωμί. Δείτε το ΕΔΩ. Χθες όμως είχαμε την τύχη να επισκεφτούμε το εργαστήρι του Γιάννη Μανουσάκη στο Καστέλλι και να δούμε από κοντά, όλη τη διαδικασία, για  το πώς φτιάχνεται παραδοσιακά το ψωμί.

zimoma2
Ο Γιάννης είναι ένα καταπληκτικό παιδί! Και καθώς περάσαμε αρκετή ώρα εκεί, παρακολουθώντας από την ώρα που έβαλε το αλεύρι Ζέας στη ξύλινη σκάφη, μέχρι που το έκανε ζύμη, μου έδωσε την ευκαιρία να τον βοηθήσω, κάπως, στην ολοκλήρωση της δουλειάς του.

zimoma3
Άναψε τον ξυλόφουρνο, καθώς ζύμωνε ακόμα, για να μπορέσει να ζεσταθεί στη θερμοκρασία που χρειάζονταν, ώστε να ψήσει την αρχή το ψωμί και στη συνέχεια τα παξιμάδια... Με κλαδιά ελιών από το κλάδεμα του χειμώνα που προμηθεύεται από φίλους του. Έτσι εξηγείται η νοστιμιά τους.

zimoma4
Ο ίδιος κάθισε σε ένα σοφρά, έτσι νομίζω λένε αυτή την ειδική ξύλινη κατασκευή, όπου έφτιαχνε τα ψωμιά. Κι εδώ ήταν ο ρόλος ο δικός μου. Του προμήθευα σε μικρά κομμάτια τη ζύμη που είχε ωριμάσει μέσα στη σκάφη, ώστε να φτιάχνει τα ψωμιά και να τα αφήνει μέσα στις κουβέρτες να ξεκουραστούν.

zimoma5
Κάποια στιγμή ήρθε και η Σούλα... Με τον Γιάννη είχαν πάντα μια ξεχωριστή σχέση αγάπης και αλληλοσεβασμού. Και νομίζω ότι, αυτό φαίνεται και στη φωτογραφία. Σταμάτησε λίγο από τη δουλειά. Μια φωτογραφία με τη γιαγιά Σούλα, έχει πάντα μια ξεχωριστή αξία.

zimoma6
Ο Γιάννης στο εργαστήριο του. Κοντά του η γυναίκα του, Μάρτα. Κουβεντιάσαμε πολύ, καθώς περάσαμε αρκετές ώρες μαζί. Και είχα την ευκαιρία να τους γνωρίσω καλύτερα. Μου άρεσαν, σαν ζευγάρι. Κάνουν το καλύτερο που μπορούν για να είναι ευτυχισμένοι. Μπράβο τους!

zimoma7
Μείναμε ως το τέλος. Είδα πως το φουρνίζουν, δεν είναι και τόσο απλό. Ολόκληρη επιστήμη είναι και ο ίδιος χρειάστηκε χρόνο για να μάθει να βάζει στη σωστή απόσταση τα ψωμιά ώστε, όπως έλεγε "να αναπνέουν". Χωρίς βιασύνη, προσεκτικά, όπως αρμόζει στις λεπτές δουλειές.

zimoma8
Δες τον ξυλόφουρνο στο εσωτερικό του, τι όμορφα που έχουν μπει τα ψωμιά και με τι τάξη για να ψηθούν. Φεύγοντας μας έδωσε ο Γιάννης ένα ψωμί, αληθινό, από αυτά που δεν βρίσκεις εύκολα στο φούρνο της γειτονιάς. Επειδή εκεί επιδιώκοντας το κέρδος έχουν διαλύσει την ποιότητα.

Ακόμα λίγο στο αγγειοπλαστείο του Νίκου Πλουμάκη. Στον εσωτερικό του χώρο με τα αγγεία

sto.agioplastio1
Το υποσχεθήκαμε χθες, καθώς σας παρουσιάσαμε τα κάπως μεγαλύτερα αγγεία στον εξωτερικό χώρο του αγγειοπλαστείου του Νίκου Πλουμάκη, στη διακλάδωση των Ζοφόρων. Ας μπούμε σήμερα στο εσωτερικό χώρο των εκθεμάτων, αφού πρώτα δούμε τον ίδιο τον μάστορα την ώρα που δουλεύει..

sto.agioplastio2
Η απόλυτη ομορφιά! Χρωματισμένα και ψημένα μικρά ή... μεγαλύτερα αντικείμενα με χρώματα, που έχουν ψηθεί και είναι ανεξίτηλα. Παραστάσεις μινωικές, ότι δηλαδή θα ήθελε να πάρει ο τουρίστας φεύγοντας από το νησί για τον τόπο του. Τα μεγέθη τα κάνουν να διαφέρουν και στην τιμή.

sto.agioplastio3
Η Σούλα δεν χόρταινε να τα βλέπει. Τα σήκωνε πιο ψηλά να ξεχωρίσουν και να τα δει. Ήθελε να πάρει και για μας, στο σπίτι αλλά και για να κάνει δώρα στους φίλους μας. Δείτε με τι τάξη τα έχουν τοποθετήσει στους πάγκους, ώστε να είναι έτοιμα προς διάθεση.

sto.agioplastio4
Σε ποιον δεν αρέσουν τέτοια όμορφα είδη αγγειοπλαστικής. Το πιο σημαντικό όμως είναι πως μικτά καθώς είναι μεταφέρονται εύκολα και λειτουργούν διακοσμητικά σε όποιο χώρο αποφασίσουμε να τα τοποθετήσουμε. Μερικά μπορείς και να τα χρησιμοποιήσεις και στην πραγματική ζωή.

sto.agioplastio5
Τράβηξα αρκετά πλάνα μέσα από την έκθεση. Ο χώρος, άλλωστε, είναι πολύ μεγάλος και μπορεί να διακρίνει κανείς το μεγάλο όγκο των εκθεμάτων που είναι προς πώληση. Το ωραίο είναι ότι οι τιμές τους δεν είναι απλησίαστες. Το αντίθετο μάλιστα, πολύ λογικές.

sto.agioplastio6
Φωτιστικά διάφορα... Με την πρώτη ματιά νομίζεις πως είναι... κεντημένα στο χέρι...Χειροποίητα είναι, βεβαίως. Με πολύ λεπτοδουλειά από τη μεριά του τεχνίτη - κατασκευαστή. Αυτή το μοναδικό έργο τέχνης θα πάρεις. Αυτό θα πας στον τόπο σου. Αυτό που δεν μπορείς να βρεις εύκολα, αλλού.

sto.agioplastio7
Άλλη μια πλευρά στο εσωτερικό του αγγειοπλαστείου που λειτουργεί ως έκθεση και πωλητήριο. Κάτω δεξιά τα αντικείμενα μοιάζουν μ' αυτό της πρώτης φωτογραφίας, αυτά δηλαδή που έκανε στον τροχό του, ο Νίκος την ώρα που πήγαμε εμείς να ψωνίσουμε τα πράγματα μας.

sto.agioplastio8
Τελευταία φωτογραφία γι' αυτό το μικρό αφιέρωμα σχετικά το διαφορετικό κάπως αγγειοπλαστείο του Νίκου, με τα μικρά ξεχωριστά αντικείμενα που αξίζει κανείς να επισκεφτεί σαν φτάσει στο Θραψανό για οποιαδήποτε αιτία και αφορμή... Κρατήστε το σαν σημείωση, παρακαλώ.

Επίσκεψη σε ένα αγγειοπλαστείο στο χωριό μου, Θραψανό, το χωριό των πιθαράδων...

agioplastio1
Χθες, καθώς πηγαίναμε μια βόλτα στον Τσούτσουρα, στα νότια παράλια του νομού Ηρακλείου, κάναμε μια στάση στη διακλάδωση των Ζοφόρων σε ένα αγγειοπλαστείο, του χωριανού μας, Νίκο Μανώλη. Ήταν ο πρώτος που άρχισε να καταπιάνεται με μικρά αντικείμενα.

agioplastio2
Στη σημερινή όμως ανάρτηση, δεν θα τα δούμε αυτά. Θα μείνουμε στα κάπως μεγαλύτερα. Σας το κρατάμε για αύριο... Επειδή αξίζει τον κόπο να μπούμε λίγο στο εσωτερικό του μαγαζιού. Πέρασμα καθώς είναι, το επισκέπτονται πολλοί τουρίστες, κυρίως ξένοι.

agioplastio3
Σχέδια μικρών πιθαριών που θα βρούμε πάρα πολλά στο Θραψανό. Στο χωριό των πιθαράδων, είναι βέβαιο ότι θα βρει μεγάλη ποικιλία. Και όλα είναι ανοιχτά να τα επισκεφθεί κανείς, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας. Φυσικά μέσα σε λογικά πλαίσια. Επειδή, άνθρωποι είναι κι αυτοί...

agioplastio4
Έτσι μπορεί να τα δει κανείς έξω, στον περίβολο του αγγειοπλαστείου. Ντανιασμένα μ' αυτόν τον περίτεχνο τρόπο, ώστε να μην καταλαμβάνουν πολύ χώρο και να είναι εύκολα εμφανή, ώστε να αγοράσει κανείς ότι θα ήθελε... Σε καλές τιμές και από ανθρώπους που χαμογελούν.

agioplastio5
Μικρές και μεγάλες κατασκευές, διάσπαρτες παντού. Κι ένα παγκάκι μπροστά για να καθίσουν λίγο, όσοι το επισκέπτονται. Το εντυπωσιακό; Επειδή ξέρουν καλά πως πολλοί θέλουν να κάνουν αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα από το χώρο, διαθέτουν Wi Fi με εμφανή τα στοιχεία του και τον κωδικό του.

agioplastio6
Η γατούλα είδε ήλιο και βρήκε εύκολα το χώρο της, στη βάση του μικρού πιθαριού με το φυτό, που μάλλον διακοσμεί το χώρο. Όλος ο χώρος είναι προσεγμένος και οι μαστόροι, πατέρας και γιός, εργάζονται μπροστά στα μάτια των επισκεπτών τους.

agioplastio7
Δε χόρταινε να τα βλέπει, όλα αυτά, η Σούλα... Είχαμε δουλειές να κάνουμε και έπρεπε να τις προλάβουμε όλες, μέσα στους χρόνους που είχαμε στη διάθεση μας. Φυσικά τα καταφέραμε, αλλά δυσκολευτήκαμε λίγο να φύγουμε από το χώρο του αγγειοπλαστείου. Περισσότερα, αύριο.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην οικονομική κρίση του 2011. Σε δύσκολες εποχές, δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA