Στα 10 χρόνια πια και είμαστε καλά! Τι άλλο να θέλουμε σ' αυτόν τον παράξενο κόσμο;

gamos6Στις 4 Απριλίου 2025, κλείσαμε δέκα (10) χρόνια παντρεμένοι, με την σύντροφο της ζωής μου, Σούλα Αργυροπούλου. Και μπήκαμε στον 11ο!

Και επειδή εκτιμούμε ότι ο γάμος, ήταν και παραμένει ένα μεγάλο γεγονός που άλλαξε τις ζωές μας, θέλουμε να το θυμόμαστε, αφού εκτιμούμε ότι άξιζε το βήμα που κάναμε...

Όπως και τις όμορφες στιγμές στη ζωή μας...

Και είμαστε πολύ χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι στον κοινό δρόμο που χαράσσουμε στη ζωή μας...

Στο μεταξύ, κάθε μέρα για μέρα, είναι για μας ξεχωριστή και την τιμούμε όπως της πρέπει, επειδή ξέρουμε καλά πως είναι Θείο Δώρο...

Κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, σε εποχές πολύ δύσκολες και έχουμε καταφέρει να είμαστε καλά, καθώς μοιραζόμαστε πράγματα...

Ακόμα και τώρα που περνάμε μια ιδιόμορφη περίοδο, στον απόηχο της πανδημίας του κορονοϊού Covid-19 που μας κράτησε δυο χρόνια σε καραντίνα σπίτι μας, ή σε μια ιδιότυπη κοινωνική αποστασιωποίηση, εμείς προσπαθήσαμε να είμαστε καλά και να κάνουμε πράγματα, μαζί...

Τα σχέδια, έτσι κι αλλιώς τα αφήνουμε για αργότερα, όταν φτιάξουν τα πράγματα... Μέχρι τότε μπορούμε να ζούμε με ευχάριστες αναμνήσεις από ταξίδια που προλάβαμε να κάνουμε...

Και αν το θέλει ο Ιεχωβά, τώρα που περασε το κακό, σχεδιάζουμε κι άλλα. Όσο αντέχουμε και μπορούμε!

Θέλουμε να το γιορτάσουμε λίγο διαφορετικά και... λίγο αργότερα. 2-7 Μαϊου θα πάμε εκδρομή στην Κωνσταντινούπολη. Το ήθελε πάντα η Σούλα. Κι εγώ που την έζω ζήσει την Πόλη, πολλά χρίνια πριν, είναι όντως, ένα σταυροδρόμι πολιτισμού ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή.

Αξίζει λοιπόν και θα το τολμήσουμε! Έτσι κι αλλιώς μας αρέσει να γνωρίζουμε νέους τόπους, ανθρώπους, πολιτσμούς.

Επειδή αυτό είναι κάτι που μας αρέσει και το θέλουμε, ενώ παράλληλα θα συνεχίσουμε να κάνουμε πράγματα που μας γεμίζουν και μας ευχαριστούν, μαζί!

Σ' αυτό το πλαίσο εντάξαμε και το ταξίδι μας στο Πήλιοβπριν μερικά χρόνια... Μια όμορφη ανάσα σε ένα μέρος που αγαπούμε πολύ και θέλαμε να το γνωρίσουμε καλύτερα... 

Είχαμε την ευκαιρία να ξαναδούμε τον Στηβ, την Έστερ και τα κορίτσια τους, Βικτώρια και Χλόη τον Ιούνιο του 2023, όταν περάσαμε μαζί στην Πάρο ένα δεκαήμερο φανταστικών διακοπών... Και συνεχίζουμε!

kanoni1.060416

Ας γυρίσουμε λιγάκι πίσω το χρόνο... Το 2016 πήγαμε για έξι μέρες στην Κέρκυρα. Και περάσαμε υπέροχα, όπως μπορείτε να δείτε και στις δημοσιεύσεις που κάναμε γι' αυτό το ταξίδι μας ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Μας αρέσει να το κάνουμε αυτό ως άνθρωποι. Πολύ περισσότερο όταν έχουμε ένα σοβαρό, μεγάλο γεγονός, να γιορτάσουμε στη ζωή μας...

Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ ταξιδεύει, γνωρίζει νέους τόπους, ανθρώπους, συνήθειες, ήθη και έθιμα, πολιτισμούς και τα ζει. Από εδώ τα λέγαμε καθημερινά, κι εκείνες τις μέρες των ταξιδιών μας, όπως κάνουμε χρόνια τώρα, με τα μέρη που επισκεπτόμαστε… 

Και το 2017 πήγαμε στο Αβινιόν της Γαλλίας κοντά στους πνευματικούς και σαρκικούς αδελφούς μας Γιώργο και Αστρίντ. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αλλά, επειδή δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούμε την αρχή, στα λίγκ που ακολουθούν μπορείτε επίσης να δείτε μαζεμένες όλες τις αναρτήσεις που έκανα από το Βανκούβερ του Καναδά, τότε που μείναμε κοντά στον Στήβ και την Έστερ, την κόρη και τον γαμπρό της Σούλας, για δεκαπέντε ολόκληρες μέρες..

Εκεί, το 2015, στις 4 Απρίλη, έγινε ο γάμος μας με τη Σούλα... Αξίζει να τα θυμηθούμε όλα αυτά, γιατί άλλαξαν τον ρου της δικής μας ιστορίας...

Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

psarakia

Ο γάμος όπως είπαμε, είναι θεϊκός θεσμός, τον οποίο καθιέρωσε και εδραίωσε ο Ιεχωβά στην Εδέμ, φέρνει σε ύπαρξη την οικογενειακή μονάδα, τον οικογενειακό κύκλο. 

Ο Ιεχωβά, ο Δημιουργός, έπλασε τον άνθρωπο, αρσενικό και θηλυκό και θέσπισε το γάμο ως την κατάλληλη διευθέτηση για τον πολλαπλασιασμό της ανθρώπινης φυλής. (Γε 1:27, 28)

Ο πρώτος ανθρώπινος γάμος τελέστηκε από τον Ιεχωβά, σύμφωνα με την περιγραφή των εδαφίων Γένεση 2:22-24. Όλα αυτά αποτελούν μέρος της ζωής μας. Τα σεβόμαστε και τα τιμούμε, όπως τους πρέπει...

akrovatis

Τι κάναμε και πώς το γιορτάσαμε το 2020; Δείτε ΕΔΩ. Και τα καλύτερα είναι μπροστά μας... Όπως το ταξίδι μας στο Πήλιο... Δείτε ΕΔΩ το 2021, Το 2022 το ψάχνουμε. Ήταν δύσκολα χρόνια λόγω της πανδημίας. Αλλά μετά το 2023, όλα έδειχναν να παίρνουν ένα άλλο ρυθμό... Πιο φυσιολογικό! Κάτι έχουμε στο νου μας και για φέτος...

avgo.tukokora

Κρήτη

Εκτύπωση

Μια επιστολή από το γραφείο του δημάρχου Ηρακλείου Κρήτης, Μηνά Γεωργιάδη, το 1938…

ntok3.281016
Έχουμε στα χέρια μας μια εξαιρετική επιστολή του δημάρχου Ηρακλείου Κρήτης, Μηνά Γεωργιάδη, το 1938, λίγο πριν τη γερμανική κατοχή, ο ίδιος εκτελέστηκε από τους κατακτητές. Απευθύνεται προ κάποιον κ. Μπότη και προφανώς αναφέρεται στους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Οι κάτοικοι της πόλης δεν ξέχασαν το δήμαρχο και μάρτυρα Μηνά Γεωργιάδη.

ntok4.281016
Δρόμοι της πόλης, δημοτικά πάρκα, προτομές, επετειακές εκδηλώσεις στον τόπο του μαρτυρίου, ιστορικά ένθετα, επιμελημένα από έγκριτους δημοσιογράφους, ιστορικούς μελετητές και ευγνώμονες διαδόχους και άξιους συνεχιστές στο δημαρχιακό μέγαρο της Βενετικής Λότζια σε όλη αυτή την πορεία των χρόνων από τη θυσία του.

ntok5.281016
Το Ηράκλειο ξέρει να τιμά τους δημάρχους της και τον πρώτο μεταξύ αυτών, το Μηνά Γεωργιάδη. Τον δήμαρχο… Τον μάρτυρα… Το πάρκο στο κέντρο της πόλης έχει πάρει όνομα του. Είναι ένα πνεύμονας πρασίνου και συχνά όταν κατεβαίνουμε στην Κρήτης και βρισκόμαστε στην πόλη για δουλειές, εκεί παίρνουμε τον καφέ μας.

ntok6.281016
Ο γραφικός χαρακτήρας δεν μας επιτρέπει να δούμε καθαρά το θέμα στο οποίο αναφέρετε. Εμπιστευόμενοι όμως την πηγή μας μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι αναφέρεται σε κάποιο δίκαιο θέμα που αφορά Μάρτυρες του ιεχωβά. Εξάλλου προέρχεται από το αρχείο δικηγόρου που εκείνη την εποχή ασχολούνταν με τη νομική υπεράσπιση της αλήθειας…

ntok1.281016
Δέκα χρόνια αργότερα ο δικηγόρος Ηρακλείου Κρήτης, Γεώργιος Αλεξ. Γεωργιάδης αποστέλλει αυτή την επιστολή προς δικηγόρο της Αθήνας, για να τον ευχαριστήσει για τα στοιχεία που του έστειλε προκειμένου να ισχυροποιήσει την υπεράσπιση των Μαρτύρων του Ιεχωβά που εκείνη την εποχή του εμφυλίου διώκονταν… Ντοκουμέντο μιας εποχής…
Εκτύπωση

Η πανέμορφη Κρήτη όπως την είδε το καλοκαίρι που μας πέρασε ο καλός μας φίλος, Γιώργος

lasithi1
Για τη Σητεία γράψαμε ξανά στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ στις αρχές Σεπτεμβρίου από την Τέμενη που βρεθήκαμε για λίγες μέρες διακοπών στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ. Δείτε ΕΔΩ το σχετικό δημοσίευμα για να το θυμηθείτε… Από τότε πέρασε καιρός. Το Site δέχθηκε τους κλυδωνισμούς του, από τις επιθέσεις των σπάμερ, αλλά τώρα που σταθήκαμε καλά στα πόδια μας, χρωστάμε μια επιστροφή σε κείνα τα πάτρια εδάφη…

lasithi2
Ήταν κάποιες τοποθεσίες ή και χωριά στη διαδρομή από Σητεία προς Ηράκλειο που άρεσαν πολύ στον Γιώργο και όπως βλέπουμε όχι αδικαιολόγητα κι έτσι έβγαλε μερικά τοπία… Ήταν η περιοχή που Γιώργος έκανε τις φετινές καλοκαιρινές διακοπές του στην Κρήτη. Και εκείνος ένιωσε την ανάγκη να σταματήσει από το αυτοκίνητο του και να φωτογραφήσει με το λάπτοπ του ότι έβλεπε… Το λευκό μέσα στο θαλασσινό νερό είναι γλυκό νερό που χύνεται στη θάλασσα.

lasithi3
Σε αυτή τη φωτογραφία απεικονίζεται ένα μικρό ψαροχώρι Μόχλος. Το Μόχλος (ή ο Μόχλος) είναι ένα παραδοσιακό χωριό, 48 km ανατολικά του Αγίου Νικολάου και 35 km δυτικά της Σητείας. Είναι χτισμένο απέναντι από το νησάκι του Αγίου Νικολάου με το ομώνυμο εκκλησάκι, το οποίο απέχει από το χωριό μόλις 150 m και αποτελεί σπουδαίο αρχαιολογικό χώρο. Το χωριό διατηρεί ακέραια τα παραδοσιακά στοιχεία της Κρήτης και αποτελεί ιδανικό προορισμό για ήρεμες διακοπές. Οι κάτοικοι του χωριού, καταγόμενοι κυρίως από το χωριό Σφάκα, είναι πολύ φιλικοί και σίγουρα θα νιώσετε πολύ οικεία μαζί τους από την πρώτη στιγμή.

lasithi4
Η νησίδα Ψείρα με αρχαία μινωική έπαυλη. Η Ψείρα είναι μια μικρή ακατοίκητη νησίδα, Ένα μίλι απέναντι από την παραλία του Θόλους, στο βορειοανατολικό άκρο του κόλπου του Μεραμπέλου. Στην Ψείρα έχει εντοπιστεί μινωικός οικισμός 15-20 στρεμμάτων, ένας από τους σπουδαιότερους στην Κρήτη. Το όνομα Ψείρα το νησί το παίρνει από το σχήμα του νησιού που θυμίζει το γνωστό παράσιτο. Είναι αξιοσημείωτο ότι σε κοντινή απόσταση (απέναντι από την Παχειά Άμμο) υπάρχει μια μικρή νησίδα που οι ντόπιοι ονομάζουν Κόνιδα (αυγό ψείρας) και στο Μόχλος υπάρχει ένα άλλο νησάκι με όνομα Ψύλλος.

lasithi5
Τα απόκρημνα βουνά στο στενό Αγίου Γεωργικού Σελινάρι. Η Κρήτη είναι γεμάτη ομορφιές. Ομορφιές ανθρώπων και ομορφιές πραγμάτων. Ψηλά βουνά, βαθιές χαράδρες δάση, ξέφωτα με παχιά χλόη, πηγές με κρύα νερά. Ένα τοπίο που σε σαγηνεύει με τη τόση ομορφιά που διαθέτει, τόση ομορφιά που του χάρισε ο Θεός, σάμπως ήτανε ένα κομμάτι παραδείσου και το έκοψε και το πέταξε σε μιαν άκρη … Κάθε φορά που περνάς από το «Κακόν Όρος» του Ηρακλείου, και μάλιστα νύχτα, θαρρείς πως αντικρίζεις ένα τοπίο στοιχειωμένο, με τεράστια απειλητικά βράχια και ακούς απειλητικά τη βοή της Κρητικής Θάλασσας…
Εκτύπωση

Η ταπεινή, καταφρονεμένη από τα ΜΜΕ, αλλά πανέμορφη Σητεία, με τα μάτια φίλων μας...

sitia1.2016
Το επισημαίνουμε αν και μπορεί να το γνωρίζετε: Στην ανατολική Κρήτη υπάρχει μία πόλη που δεν προβάλλεται συχνά από τα ΜΜΕ. Είναι ή Σητεία που προσφέρεται για διακοπές, γιατί διαθέτει ένα ήρεμο περιβάλλον, καλό φαγητό και φιλόξενους ανθρώπους οι οποίοι είναι πρόθυμοι να σας εξυπηρετήσουν καθώς και πολύ όμορφες παραλίες.

sitia2.2016
Η Σητεία είναι παράλια κωμόπολη της ανατολικής Κρήτης του νομού Λασιθίου. Βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του νομού, στο δυτικό μυχό του φερώνυμου όρμου, 70 χλμ. ανατολικά του Αγίου Νικολάου Λασιθίου και αποτελεί έδρα του ομώνυμου δήμου. Είναι πατρίδα του Βιτσέντσου Κορνάρου, ποιητή του «Ερωτόκριτου».

sitia3.2016
Κάθε καλοκαίρι στο παλιό φρούριο Καζάρμα γίνονται καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Τα βράδια στα πολλά ουζερί, ταβέρνες προσφέρονται τοπικές λιψουδιές που τις γεύονται ντόπιοι και ξένοι. Το Αρχαιολογικό Μουσέιο στις τριάντα προθήκες του μουσείου περιλαμβάνονται εκθέματα από το 3500 π.Χ. μέχρι τα 500 μ.Χ. που προέρχονται από την ευρύτερη περιοχή της Σητείας. Το μουσείο χωρίζεται σε πέντε ενότητες, που αναφέρονται σε αντίστοιχες χρονολογικές περιόδους.

sitia4.2016
Η Σητεία διαθέτει μικρό αεροδρόμιο, μέσω του οποίου συνδέεται με την Αθήνα και τα νησιά του Αιγαίου και αποτελεί τουριστικό θέρετρο. Ο Καλλικρατικός Δήμος Σητείας προέκυψε από τη συνένωση των Δήμων Ιτάνου, Λεύκης και Σητείας. Με το ΦΕΚ A' 239 - 07.11.2011 οι Τοπικές Κοινότητες Πεύκων, Χρυσοπηγής, Λιθινών και Περβολακίων αποχώρησαν από το Δήμο Ιεράπετρας και εντάχθηκαν στον όμορο Δήμο Σητείας.

sitia5.2016
Η οικονομία της επαρχίας στηρίζεται κατά βάση στην πρωτογενή αγροτική παραγωγή με μικρή απόδοση λόγω του πετρώδους χαρακτήρα του εδάφους της. Κατά δεύτερο λόγο, η οικονομία στηρίζεται στη βιοτεχνία, το εμπόριο, τις κατασκευές, και τον τουρισμό. Ωστόσο, οι αρχαιολογικές περιοχές και το φυσικό περιβάλλον δεν έχουν αξιοποιηθεί τουριστικά σε σημαντικό βαθμό.

sitia6.2016
Αξίζει να την επισκεφθείτε, σας προτρέπει και ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ και είναι βέβαιο ότι θα μείνετε γοητευμένοι. Αν πραγματικά θέλετε ησυχία καλό φαγητό και ξεκούραση προγραμματίστε να επισκεφθείτε αυτή την πόλη της ανατολικής Κρήτης και θα σας μείνουν αξέχαστες οι διακοπές σας. Στη σημερινή ανάρτηση έχουμε μερικές αποκλειστικές φωτογραφίες από την Σητεία.
Εκτύπωση

Οι διακοπές στην Κρήτη για το φετινό καλοκαίρι ολοκληρώθηκαν… Και ήταν πολύ όμορφες

kalamia.man1
Το γεγονός ότι οι μέρες των διακοπών μας πέρασαν γρήγορα κατά την παραμονή μας στην Κρήτη, είναι αψευδής μάρτυρας ότι περάσαμε καλά… Ολοκληρώσαμε πολλές εκκρεμότητες και το σπίτι τώρα μπορείς να πεις ότι είναι απολύτως κατοικήσιμο… Το οργανωτικό πνεύμα της Σούλας βοήθησε πολύ σ’ αυτό. Και πρέπει να παραδεχτώ ότι είναι μεγάλο προσόν…

kalamia.man2
Και ωστόσο πέρα από τις δουλειές πάντα βρίσκαμε χρόνο για να κάνουμε τις μικρές εκδρομές μας και να θέσουμε τα θεμέλια για την επόμενη επανεπίσκεψή μας.. Ας πούμε, την περασμένη Δευτέρα κατεβήκαμε στο Ηράκλειο να δει η Σούλα τη φίλη της, Φοίβη και μετά πήγαμε στου Πρασσά στο σπίτι του φίλου και αδελφού μας, Μανώλη.

kalamia.man3
Η σύζυγός του, η Γιάννα με τον ωραίο τρόπο της, έκανε ακόμα πιο ζεστή τη φιλοξενία… Αφήσαμε εκεί στη δροσιά του σπιτιού τον παππού Διονύση κι εμείς πήγαμε στο μαγαζί της Πολυτίμης στις Γούβες, να δούμε τα πλακάκια της εσωτερικής αυλής… Έτσι λειτουργήσαμε μέχρι σήμερα και το πράγμα απέδωσε… Δεν υπάρχει λοιπόν κανένας λόγος να το αλλάξουμε αυτό…

kalamia.man4
Η παρέα ήταν όμορφη και καθώς το απόγευμα γυρνούσαμε σπίτι, κάναμε μια στάση στο εργαστήρι του Μανώλη στο χωριό Κουνάβους. Πήρα μερικές φωτογραφίες με δική μου πρωτοβουλία. Ο χώρος, όπως μπορεί να αντιληφθεί κανείς από αυτές που δημοσιεύουμε είναι υπέροχες και πολύ ξεχωριστός. Προσωπικά μου άρεσε πολύ…

kalamia.man5
Ο Μανώλης μας εξήγησε πώς δουλεύει το καλάμι και μας έδειξε μερικές από τις δημιουργίες του. Η αλήθεια είναι πως η δουλειά του άρεσε πολύ και καθώς είναι προσανατολισμένη σε οικολογικά υλικά είναι πολύ φιλικά στο περιβάλλον. Πελάτες του είναι εν δυνάμει οι τουριστικές επιχειρήσεις, αλλά και ιδιώτες που θέλουν να βάλουν στη ζωή τους, ποιότητα..

kalamia.man6
Βέβαια όλη αυτή η κρίση έχει επηρεάσει και τη δουλειά του Μανώλη… Διότι, αυτό που προέχει για τους περισσότερους ανθρώπους αυτή τη στιγμή είναι η επιβίωση. Πολλοί ωστόσο είναι εκείνοι που ελπίζουν ότι τα πράγματα θα αλλάξουν λίγο προς το καλύτερο κι αν έτσι συμβεί αξίζουν να έχουν κάτι καλύτερο. Περιμένει και ο Μανώλης που ζει από αυτή τη δουλειά… Μια δουλειά που ξέρει να κάνει καλά.

kalamia.man7
Μου μίλησε με πολύ θέρμη για τη δουλειά του με τα καλάμια… Θεωρεί ότι έχει μέλλον. Αρκεί να τη δουν μεγάλοι πελάτες που σέβονται και εκτιμούν τις ιδιαιτερότητες των πελατών τους. Αν σας ενδιαφέρει μπορείτε να δείτε περισσότερα ΕΔΩ στον ιστότοπο που έχει για την προβολή του έργου του. Ρίξτε κι εσείς μια ματιά. Κι αν σας ενδιαφέρει επικοινωνήστε μαζί του.

kalamia.man8
Άλλη μια όμορφη μέρα ολοκληρώθηκε στην Κρήτη. Τα μάτια μας, η ψυχή μας, η καρδιά μας, γέμισαν από ωραίες εικόνες… Κάτι που το είχαμε ανάγκη όσο είμαστε στο χωριό μας και κυκλοφορούσαμε στο νησί. Εμείς τουλάχιστον το ζήσαμε όλες αυτές τις μέρες των διακοπών μας στο Θραψανό. Κι από σήμερα πατάμε ξανά τα πόδια μας στην Αθήνα…

kalamia.man9

Εκτύπωση

Φεύγουμε παίρνοντας μαζί μας μια γεύση αυθεντικής Κρήτης από το χωριό Χουδέτσι...

xudetsi1.2016
Στις μέρες που ήμασταν στην Κρήτη τα καταφέραμε και πήγαμε σε ένα παραδοσιακό χωριό, με συνεχή ανάπτυξη, ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και με κτίρια παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, ενώ αξίζει κανείς να επισκεφτεί το Μουσικό εργαστήρι ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ, το οποίο ιδρύθηκε το 1982 από τον Ross Daly, με κύριο αντικείμενο τη μύηση νέων ανθρώπων σε μια δημιουργική προσέγγιση μουσικών παραδόσεων σχεδόν από ολόκληρο τον κόσμο, και που από το 2002 σε συνεργασία με το Δήμο "Νίκος Καζαντζάκης", στεγάζει τις δραστηριότητες του σε ένα παλιό κτίριο, καλόγουστα διαμορφωμένο, στο Χουδέτσι.

xudetsi2.2016
Είχαμε την ευκαιρία να περπατήσουμε λίγο στα δρομάκια του. Το Χουδέτσι , με 863 κατοίκους το 2001, βρίσκεται 22 χιλιόμετρα νότια του Ηρακλείου, σε υψόμετρο 440-470 μέτρων. Από το 1995 υπάγεται στο Δήμο "Νίκος Καζαντζάκης" της επαρχίας Πεδιάδος του Νομού Ηρακλείου. Η κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η αμπελουργία και η ελαιοκαλλιέργεια. Το χωριό φημίζεται και για τα επιτραπέζια σταφύλια του. Λειτουργεί μεταξύ άλλων νηπιαγωγείο και Δημοτικό σχολείο.

xudetsi3.2016
Όπως μάθαμε από τις πληροφορίες που αντλήσαμε από το διαδίκτυο, υπάρχουν διάφορες ερμηνείες για την προέλευση της ονομασίας του χωριού. Σύμφωνα με ένα θρύλο, η ονομασία "Χουδέτσι" οφείλεται στον πρώτο άρχοντα κάτοικο του χωριού, τον Χούνδιο. Όπως ισχυρίζεται ο Paul Faure, η λέξη Χουδέτσι πρέπει να βγήκε από το αραβικό "quds" που σημαίνει άγιος, χωρίς όμως να εξηγεί το γιατί. Μια άλλη εκδοχή για την ονομασία Χουδέτσι, είναι η προέλευση της λέξης από τη σύνθεση των λέξεων χους (χώμα) και δέος (φόβος).

xudetsi4.2016
Συσχετισμός που ερμηνεύεται όπως επιθυμεί ο καθένας. Η ονομασία του χωριού, σύμφωνα με έγγραφα ενετικά (Cudeci, Chudeci), τουρκικά και άλλα, αναφέρεται για πρώτη φορά το 1279. Πριν από αυτή την χρονολογία δεν υπάρχουν στοιχεία, τουλάχιστον γραπτά, που να κάνουν λόγο για το όνομα του οικισμού. Όμως το χωριό παραμένει μέχρι τις μέρες μας προσεγμένο και από τους τωρινούς κατοίκους του και χαίρεσαι να το περπατάς στα δρομάκια…

xudetsi5.2016
Όπως μαρτυρούν οι ανασκαφές και τα ευρήματα (πήλινο κεφάλι Αθηνάς με κράνος, υδαταγωγοί, στην περιοχή Φλαμπουριάρης), ο οικισμός πρέπει να υπήρχε από τη Μινωική εποχή ή ίσως και πιο παλιά. Κι ωστόσο όπου κι αν βρεθείς, στα δρομάκια του χωριού Χουδέτσι. Όπως και στο μαγαζί που καθίσαμε, «Το Στέκι», ένα πολύ όμορφο καφέ στο κέντρο του χωριού και δίπλα από το εργαστήριο του Ross Daly … Η κυρία Μαρία που το έχει, ήταν ιδιαίτερα φιλόξενη…

xudetsi6.2016
Η παλαιότερη γνωστή μνεία στο χωριό γίνεται σε συμβόλαιο του 1279, όπου αναφέρεται ως Tudeti, κακή μεταγραφή της λέξης Chudeci σύμφωνα με τον Στέργιο Σπανάκη. Αναφέρεται σε έγγραφα του Δουκικού Αρχείου του Χάνδακα που χρονολογούνται από το 1379 και το 1395. Αλλά εμάς ως επισκέπτες, λίγο μας ένοιαζαν τα στοιχεία αυτά που παραπέμπουν στην ιστορία του τόπου… Πιο πολύ μας ένοιαζε η όμορφη κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα.

xudetsi7.2016
Στην ενετική απογραφή του Καστροφύλακα αναφέρεται στην επαρχία Πεδιάδος με 233 κατοίκους και στην τουρκική του 1671 με 27 χαράτσα και το όνομα Hodec. Το 1834 απογράφηκαν 20 οικογένειες Χριστιανών και 5 Τούρκων, ενώ το 1881 αριθμούσε 339 Χριστιανούς και 12 Τούρκους. Και σήμερα συναντάς αυτή την πολυπολιτισμικότητα. Ίσως έχει βοηθήσει και το γεγονός ότι έρχονται άνθρωποι που γνωρίζουν και αγαπούν τη μουσική. Το διαπιστώνει αυτό στο περπάτημα σου.

xudetsi8.2016
Ναι, μας άρεσε πολύ το Χουδέτσι... Το Σάββατο που πήγαμε είχε εκεί κι ένα γάμο με του νεόνυμφους από το χωριό με αποτέλεσμα να ήταν εκεί όλο το χωριό και φίλοι τους στο μαγαζί που έκαναν το γλέντι. Αν και η μέρα ήταν ζεστή εμείς, όταν έπεσα ο ήλιος κρυώναμε και δεν είχαμε ντυθεί κατάλληλα… Το χωριό βρίσκεται ανάμεσα σε βουνά και όπως διαβάσαμε υπάρχει μια πηγή στο κέντρο της πόλης. Δεν την είδαμε, αλλά θα το έχουμε υπόψη μας στο επόμενο ταξίδι μας εκεί…

xudetsi9.2016

Περισσότερα Άρθρα...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA