Για τη Σητεία γράψαμε ξανά στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ στις αρχές Σεπτεμβρίου από την Τέμενη που βρεθήκαμε για λίγες μέρες διακοπών στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ. Δείτε ΕΔΩ το σχετικό δημοσίευμα για να το θυμηθείτε… Από τότε πέρασε καιρός. Το Site δέχθηκε τους κλυδωνισμούς του, από τις επιθέσεις των σπάμερ, αλλά τώρα που σταθήκαμε καλά στα πόδια μας, χρωστάμε μια επιστροφή σε κείνα τα πάτρια εδάφη…


Ήταν κάποιες τοποθεσίες ή και χωριά στη διαδρομή από Σητεία προς Ηράκλειο που άρεσαν πολύ στον Γιώργο και όπως βλέπουμε όχι αδικαιολόγητα κι έτσι έβγαλε μερικά τοπία… Ήταν η περιοχή που Γιώργος έκανε τις φετινές καλοκαιρινές διακοπές του στην Κρήτη. Και εκείνος ένιωσε την ανάγκη να σταματήσει από το αυτοκίνητο του και να φωτογραφήσει με το λάπτοπ του ότι έβλεπε… Το λευκό μέσα στο θαλασσινό νερό είναι γλυκό νερό που χύνεται στη θάλασσα.


Σε αυτή τη φωτογραφία απεικονίζεται ένα μικρό ψαροχώρι Μόχλος. Το Μόχλος (ή ο Μόχλος) είναι ένα παραδοσιακό χωριό, 48 km ανατολικά του Αγίου Νικολάου και 35 km δυτικά της Σητείας. Είναι χτισμένο απέναντι από το νησάκι του Αγίου Νικολάου με το ομώνυμο εκκλησάκι, το οποίο απέχει από το χωριό μόλις 150 m και αποτελεί σπουδαίο αρχαιολογικό χώρο. Το χωριό διατηρεί ακέραια τα παραδοσιακά στοιχεία της Κρήτης και αποτελεί ιδανικό προορισμό για ήρεμες διακοπές. Οι κάτοικοι του χωριού, καταγόμενοι κυρίως από το χωριό Σφάκα, είναι πολύ φιλικοί και σίγουρα θα νιώσετε πολύ οικεία μαζί τους από την πρώτη στιγμή.


Η νησίδα Ψείρα με αρχαία μινωική έπαυλη. Η Ψείρα είναι μια μικρή ακατοίκητη νησίδα, Ένα μίλι απέναντι από την παραλία του Θόλους, στο βορειοανατολικό άκρο του κόλπου του Μεραμπέλου. Στην Ψείρα έχει εντοπιστεί μινωικός οικισμός 15-20 στρεμμάτων, ένας από τους σπουδαιότερους στην Κρήτη. Το όνομα Ψείρα το νησί το παίρνει από το σχήμα του νησιού που θυμίζει το γνωστό παράσιτο. Είναι αξιοσημείωτο ότι σε κοντινή απόσταση (απέναντι από την Παχειά Άμμο) υπάρχει μια μικρή νησίδα που οι ντόπιοι ονομάζουν Κόνιδα (αυγό ψείρας) και στο Μόχλος υπάρχει ένα άλλο νησάκι με όνομα Ψύλλος.


Τα απόκρημνα βουνά στο στενό Αγίου Γεωργικού Σελινάρι. Η Κρήτη είναι γεμάτη ομορφιές. Ομορφιές ανθρώπων και ομορφιές πραγμάτων. Ψηλά βουνά, βαθιές χαράδρες δάση, ξέφωτα με παχιά χλόη, πηγές με κρύα νερά. Ένα τοπίο που σε σαγηνεύει με τη τόση ομορφιά που διαθέτει, τόση ομορφιά που του χάρισε ο Θεός, σάμπως ήτανε ένα κομμάτι παραδείσου και το έκοψε και το πέταξε σε μιαν άκρη … Κάθε φορά που περνάς από το «Κακόν Όρος» του Ηρακλείου, και μάλιστα νύχτα, θαρρείς πως αντικρίζεις ένα τοπίο στοιχειωμένο, με τεράστια απειλητικά βράχια και ακούς απειλητικά τη βοή της Κρητικής Θάλασσας…