Κάτι από τη Μάνη και τα Σπήλαια του Δυρού, που πήγαμε Αύγουστο, πριν δυο χρόνια…

diros1.250823
Περάσαμε πολύ όμορφα στη Μάνη μαζί με τα παιδιά μας, τον Κώστα, την Άννυ και τα εγγόνια μας το περσινό καλοκαίρι, Δημήτρη και Άντονη. Καθισαμε εκεί από το απόγευμα της Πέμπτης 24 Αυγούστου ώς το απόγευμα της Δευτέρας 28/8/2023.

diros2.250823
Και φυσικά, καθημερινά είχαμε ένα πρόγραμμα για το πού θα πάμε και τι θα κάνουμε. Ο καιρός ήταν σύμμαχος μας, ζεστός, κι αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα να χαρούμε ξεχωριστά την κάθε στιγμή. Ήταν ένας Αύγουστος στα καλύτερα του!

diros3.250823
Προτίμησα σ’ αυτό το δημοσίευμα να μη βάλω άλλες φωτογραφίες. Μόνο μέσα από τα Σπήλαια του Δυρού, επειδή πραγματικά εντυπωσιάζει τον επισκέπτη. Και περιμένουν καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι στην ουρά του ταμείου, να κόψουν εισιτήριο 30 ευρώ για την είσοδο.

diros4.250823
Αυτή τη φορά δεν πήγαμε μαζί τους μέσα στα Σπήλαια για την ξενάγηση των 40 λεπτών. Το έχω δει τόσες φορές. Αλλά ο Κώστας με τον Δημήτρη με προμήθευσαν με τόσες φωτογραφίες από εκεί μέσα, που θα μπορούσα να δημοσιεύω στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για καιρό…

diros5.250823
Πέρα από τη φυσική ομορφιά, όλα στη Μάνη είναι πέτρα κι αυτό προσωπικά μου αρέσει πολύ. Μου θυμίζει τη νότια Κρήτη και την Εύβοια στα πιο άγρια τους. Μια αγριάδα όμως που δεν σε φοβίζει, αλλά σου προξενεί δέος για τον Δημιουργό!

diros6.250823
Έχουμε ήδη κάνει μια ανάρτηση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ γι’ αυτή την επίσκεψη στα Σπήλαια του Δυρού. Δείτε τη ΕΔΩ. Και ΕΔΩ μια παλαιότερη που θα μπορούσατε να τη βρείτε ψάχνοντας ανάμεσα στις 6.500 δημοσιεύσεις που υπάρχουν σ’ αυτόν τον ιστότοπο. Και συνεχίζουμε

Επικαιρότητα

Η δυνατή εμπειρία μιας προβολής

Αθήνα 2010. Σάββατο πρωί, ώρα 11 στη Χαλκοκονδύλη απέναντι από το περίπτερο που ψωνίζω εφημερίδες. Κατάντια για ένα νέο παιδί που έχει πάρει τη δόση του...

Όμορφα ήταν την Παρασκευή βράδυ στην πλατεία του Πλάτωνα. Έχει στηθεί από0 νωρίς η οθόνη που θα γίνει η προβολή, έχει τοποθετηθεί ο προτζέκτορας και το κομπιούτερ για την κινηματογραφική προβολή. Οι καρέκλες είναι έτοιμες, δίπλα στην ταβέρνα της Ντίνας και έχουν πάρει κιόλας θέση τα παιδιά!

Η βραδιά είναι πραγματικά ωραία, ζεστή, καλοκαιρινή. Ο κόσμος αγκαλιάζει την εκδήλωση. Σ' ένα τραπεζάκι, λίγο πιο δίπλα έχουν τοποθετηθεί η νέα εφημερίδα της ΕΚΑΠ και ντο περιοδικό “Μήνυμα για όλους”. Μπορεί, όποιος θέλει, να τα πάρει και τα δύο. Φρεσκότατα!9.30. είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε. Ο Νασίμ Αλατράς, δημοσιογράφος στην “Ελευθεροτυπία” και παραγωγός της ταινίας, γείτονας, παίρνει το λόγο να εξηγήσει μερικά πράγματα για την ταινία που θα δούμε. Ζει την κάθε στιγμή της. Μερικοί άνθρωποι είναι παθιασμένοι με τις ιδέες και τα πιστεύω τους. Ύστερα πήρε το λόγο η Κατερίνα Θεοχαροπούλου, μέλος της “Free  Gaza” που ήταν στο πλοίο “Ελεύθερη Μεσόγειος” που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα αλλά δεν τα κατάφερε να φτάσει στη Γάζα. Μίλησε για την εμπειρία της . Είναι οργισμένη, συγκινημένη, πικραμένη καθώς περιγράφει όλα όσα έζησε πάνω στο καράβι τη στιγμή της απόβασης των ισραηλινών στρατιωτών, όλα όσα πέρασε στις ισραηλινές φυλακές που μεταφέρθηκε μαζί με τους άλλους ακτιβιστές, μέχρι την επιστροφή της στην Αθήνα.

Η Ελληνίδα ακτιβίστρια είναι απόλυτη: Ότι περάσαμε εμείς για λίγες μέρες δεν είναι τίποτα μπροστά σ' αυτά που περνάνε καθημερινά οι Παλαιστίνιοι.

Ύστερα αρχίζει η προβολή. Ο κόσμος πλησιάζει. Προκαλεί εντύπωση. Είχαν καιρό να το δουν αυτό στην Αθήνα. Μια δημόσια προβολή στην πλατεία... Όμορφο στ' αλήθεια και πολύ διδακτικό.

Συζητάμε με τη Δήμητρα. Θυμάται τότε που ήταν μικρή στη γειτονιά και έτρεχε να δει τον καραγκιόζη που έφερνε στο ίδιο σημείο ο Δήμος Αθηναίων για τα παιδιά. Σχολιάζουμε το πάθος και τη δύναμη της θέλησης αυτών των ανθρώπων μπροστά στο δίκιο του αγώνα τους. Ο Γιώργος τραβά φωτογραφίες. Άξιζε τον κόπο να γίνει αυτή η εκδήλωση...

Μουσική Quilombo SABA - SABA REGE

Το πανό είναι από την τελυταία κινητοποίηση των κατοίκων της περιοχής, τότε που ο Μπόμπολας ήθελε να βάλε στο χέρι με τη RENDS κομμάτι του αρχαιολογικού πάρκου της Ακαδημίας του Πλάτωνα. Τώρα στον ίδιο χώρο οι κάτοικοι οργανώνουν εκδηλώσεις.

Όχι δεν διαβάσατε λάθος. Μέσα στο πάρκο της Ακαδημίας του Πλάτωνα (από την είσοδο Τηλεφάνους και Μοναστηρίου)

Ελάτε σήμερα στις 7 μ.μ. να απολαύσετε ένα μουσικό ταξίδι στην πανέμορφη και εξωτική BAHIA της Βραζιλίας σε ρυθμούς samba reggae και samba afro
με την δεκαμελή μπάντα αφροβραζιλιάνικων κρουστών QUILOMBO BLOCO AFRO.

Πρόκειται για ένα μη κερδοσκοπικό σωματείο που ιδρύθηκε το 2004.
Λειτουργούν τμήματα μουσικής διδασκαλίας, τα οποία περιλαμβάνουν
samba batucada και samba reggae
. Επίσης, λειτουργούν και δύο τμήματα χορού.

Η είσοδος είναι ελεύθερη!

Πληροφορίες: Επιτροπή Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνος

Παρουσίαση βιβλίου: «Γεννηθείς εις Καύκασον Ρωσίας»

Φτάνουν κι αυτά στο e-mail μου. Δεν ξέρω πώς με βρήκαν οι άνθρωποι, αν και δεν έχει τόση σημασία αυτό. Η είδηση αφορά τοι βιβλίο κεί ίσως είναι χρήσιμη για κάποιους που μένουν στη Βόρεια Ελλάδα. Δείτε τη λοιπόν:

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ποντοκώμης σας προσκαλεί στην παρουσίαση του βιβλίου των Ανδρέα Αθανασιάδη και Χρήστου Μιχαηλίδη "Γεννηθείς εις Καύκασον Ρωσίας".
Ομιλητές: Παντελής Σαββίδης, δημοσιογράφος ΕΤ-3
Καλεντερίδης Σάββας, συγγραφέας, εκδότης εκδόσεων ΙΝΦΟΓΜΩΜΩΝ
Κωνσταντακόπουλος Δημήτρης, δημοσιογράφος Κόσμος του Επενδυτή, ΕΠΙΚΑΙΡΑ
Συντονιστής της εκδήλωσης ο Καρυπίδης Θεόδωρος, δημοσιογράφος του FLASH TV Η παρουσίαση θα πραγματοποιηθεί στην Κοζάνη, το Σάββατο, 12 Ιουνίου και ώρα 19:30 στο Κοβεντάρειο.

Πρόλογος του εκδότη
Το ανά χείρας πόνημα «Γεννηθείς εις Καύκασον Ρωσίας» των Ανδρέα Αθανασιάδηκαι Χρήστου Μιχαηλίδη είναι ένα φιλόδοξο συγγραφικό και εκδοτικό εγχείρημα, αφού μέσα από τις 384 σελίδες του επιχειρείται η συνολική ιστορική πλαισίωση της περιπετειώδους πορείας μιας ομάδας ανθρώπων, που ξεκίνησαν από τον Πόντο, το 1878, για να εγκατασταθούν στο Κυβερνείο Καρς του Καυκάσου, να παραμείνουν εκεί για περίπου σαράντα χρόνια, όπου θα απορροφήσουν δημιουργικά πολιτισμικές και ιδεολογικές επιρροές της περιοχής και της ιστορικής συγκυρίας, και στη συνέχεια να κινήσουν για το ταξίδι προς την προαιώνια πατρίδα, την Ελλάδα.
Η περιπέτειά τους όμως δεν σταματά εκεί, αφού το ελληνικό κράτος δεν διέθετε την απαραίτητη παιδεία και πρακτική ώστε να κατανοήσει την ιστορία και τη νοοτροπία των ανθρώπων αυτών και να δημιουργήσει αντίστοιχες υποδομές για την υποδοχή και ενσωμάτωσή τους. Στην Ποντοκώμη Κοζάνης δε, όπου εγκαταστάθηκαν οι ήρωές μας, η διαδικασία της ομαλής κοινωνικής και πολιτισμικής ενσωμάτωσης των ανθρώπων αυτών δυσχεραινόταν ακόμα περισσότερο από τη θέση του οικισμού, στα όρια της περιοχής εγκατεσπαρμένης με τα χωριά των Σλαβόφωνων της Εορδαίας.
Το γεγονός αυτό, που παρατηρείται και σε άλλες περιοχές όπου εγκαταστάθηκαν Καυκάσιοι, δηλ. πληθυσμοί Ελλήνων που προέρχονται από το Καρς, καθορίζει σε κάποιο βαθμό και την πολιτική συμπεριφορά αλλά και τη στάση των Ποντοκωμιτών απέναντι στο ελληνικό κράτος την περίοδο του Μεσοπολέμου και κυρίως την περίοδο της Κατοχής και του Εμφυλίου, όπου παίζεται η κύρια πράξη του δράματος.
Οι Ποντοκωμίτες, παθιασμένοι αγωνιστές και ιδεολόγοι, μπαίνουν στη φωτιά της Αντίστασης και παρασύρονται στη δίνη των τραγικών εξελίξεων του εμφύλιου σπαραγμού και της μετεμφυλιακής περιόδου, πληρώνοντας βαρύ τίμημα. Ενώ η κοινωνία της Ποντοκώμης προσπαθεί να σβήσει τα σημάδια αυτής της περιπετειώδους και τραγικής ιστορικής διαδρομής και να απολαύσει τους καρπούς της τελευταίας και μόνιμης, όπως πίστευαν, ιδιαίτερης πατρίδας, πριν καλά - καλά συμπληρωθούν εκατό χρόνια από τον τελευταίο Ξεριζωμό, ετοιμάζεται για μια άλλη μετεγκατάσταση, τη φορά αυτή υπό την πίεση της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων λιγνίτη που υπάρχουν κάτω από το χωριό.
Ακριβώς αυτή τη στιγμή, που οι ταινιόδρομοι της ΔΕΗ προετοιμάζονται να εξαφανίσουν την Ποντοκώμη από το χάρτη, τη στιγμή που η κοινωνία του χωριού, θέλοντας και μη, ετοιμάζεται να δεχτεί αυτή την καινούργια μεγάλη αλλαγή, έρχεται το εγχείρημα των συγγραφέων του παρόντος βιβλίου να σκιαγραφήσει την ιστορία των Καυκασίων του χωριού, θησαυρίζοντας πολύτιμες πληροφορίες, που σε κάθε άλλη περίπτωση θα είχαν χαθεί στους «ταινιόδρομους» της Ιστορίας.
Ελπίζουμε η έκδοση αυτή, η οποία είναι εξαντλητικά τεκμηριωμένη, εκτός του ότι διασώζει πολύτιμα ιστορικά στοιχεία, που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής ιστορίας, να συμβάλλει στην πολυπόθητη ενότητα του λαού μας, αφού η ανάδειξη της ιστορικής αλήθειας είναι το πιο πολύτιμο και στέρεο εργαλείο για την εξασφάλισή της.
Με εκτίμηση
Εμμανουηλίδης Ευάγγελος
Υπεύθυνος Τύπου Συλλόγου Περιβάλλοντος και Ποιότητας Ζωής Δήμου Δημητρίου Υψηλάντη. Τηλέφωνο Επικοινωνίας 6937565794

Προβολή Ντοκιμαντέρ ''Ένα καράβι για τη Γάζα''

Θυμηθείτε τις εκδηλώσεις στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας του Πλάτωνα. Σήμερα, Παρασκευή, στην πλατεία του Πλάτωνα (Τηλεφάνους και Πλάτωνος) θα γίνει προβολή του ντοκιμαντέρ “Γάζα Ερχόμαστε”, το οποίο βραβεύθηκε στο φετινό φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και είχε ως θέμα την επιτυχημένη αποστολή “Free Movement Gaza” το 2008.

Θα ακολουθήσει συζήτηση με τον Νασίμ Αλατρά (που είχε την δημοσιογραφική επιμέλεια του ντοκυμαντερ) και την Κατερίνα Θεοχαροπούλου, μέλος της “Free  Gaza” που ήταν στο πλοίο "Ελεύθερη Μεσόγειος" (Κάτοικοι και οι δύο της ευρύτερης περιοχής της Ακαδημίας Πλάτωνος)

Η είσοδος είναι ελεύθερη!

Πληροφορίες:

Επιτροπή Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνος

http://akadimia-platonos.blogspot.com

http://www.facebook.com/profile.php?id=100001058767152

Γιώργος Τζιόρβας τηλ. 6936762211

Αναστασία Παπαγεωργίου τηλ. 6932740751

Aπ' τη στάχτη της πρώτης αγάπης μου Αύριο....Φως ξημερώνω

Aπό τίποτα
και ποτέ μου δεν ξέφυγα
όλα μέσα μου ζούνε
το φιλί και το δάκρυ που απέφυγα
κι όσα τώρα τα χείλη θα πούνε
της καρδιάς ξεχασμένη,
ανοιχτή μου πληγή
ποιo φεγγάρι δειλά σε φωτίζει
κι αν ο χρόνος
απόψε σαν παιδί αιμορραγεί
η στιγμή τη ζωή καθορίζει
άδεια όνειρα
ταξιδεύουν και σβήνουν στο φως
οι καιροί πόσο έγιναν ξένοι
κουρσεμένη αγάπη,
μακρινός και μικρός ουρανός
το φθινόπωρο εκεί περιμένει
λυπάμαι τ' άστρο
που γερνά στην παλάμη μου
τα φτερά με πόνο διπλώνω
μνήμη σκέψη ακριβή
απ' τη στάχτη
της πρώτης αγάπης μου
Αύριο... Φως ξημερώνω.

μούδιασε ο χρόνος

μαζί μ' αυτόν και τα ψέματα
πόσα ψέματα αλήθεια ...
ξεγελώ τον εαυτό μου
Αύριο... θα φορέσω κάτι γιορτινό
ίσως ένα κατακόκκινο μαντήλι
και θα σε περιμένω... στην αιωνιότητα
έχοντας πληρώσει το τίμημα ακριβά
ματώνοντας τα χέρια μου στην κόψη
τ' άγριου βράχου... μόνο για ν' ανεβείς εσύ.

''Kι ήταν τόσο ωραία εκείνη η άγρια βροχή Πέμπτη απόγευμα... όχι από αδεξιότητα... μια κακή στιγμή με συνάντησε στη βεράντα... πριν τρεις βδομάδες... κρατούσα μια κεραμική πιατέλα με φρούτα... έγινε δυό κομμάτια στον αέρα χωρίς να το προκαλέσω και μου έκοψε το  δεξί χέρι πάνω στα δάχτυλα... αύριο ελπίζω να βγάλω τα ράμματα ..."


ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΠΑΛΙ ΝΑ ΓΡΑΦΩ. ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ  ΛΟΙΠΟΝ

με την αγάπη μου πάντα
Χαρούλα Βερίγου

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA