Κάτι από τη Μάνη και τα Σπήλαια του Δυρού, που πήγαμε Αύγουστο, πριν δυο χρόνια…
Περάσαμε πολύ όμορφα στη Μάνη μαζί με τα παιδιά μας, τον Κώστα, την Άννυ και τα εγγόνια μας το περσινό καλοκαίρι, Δημήτρη και Άντονη. Καθισαμε εκεί από το απόγευμα της Πέμπτης 24 Αυγούστου ώς το απόγευμα της Δευτέρας 28/8/2023.
Και φυσικά, καθημερινά είχαμε ένα πρόγραμμα για το πού θα πάμε και τι θα κάνουμε. Ο καιρός ήταν σύμμαχος μας, ζεστός, κι αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα να χαρούμε ξεχωριστά την κάθε στιγμή. Ήταν ένας Αύγουστος στα καλύτερα του!
Προτίμησα σ’ αυτό το δημοσίευμα να μη βάλω άλλες φωτογραφίες. Μόνο μέσα από τα Σπήλαια του Δυρού, επειδή πραγματικά εντυπωσιάζει τον επισκέπτη. Και περιμένουν καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι στην ουρά του ταμείου, να κόψουν εισιτήριο 30 ευρώ για την είσοδο.
Αυτή τη φορά δεν πήγαμε μαζί τους μέσα στα Σπήλαια για την ξενάγηση των 40 λεπτών. Το έχω δει τόσες φορές. Αλλά ο Κώστας με τον Δημήτρη με προμήθευσαν με τόσες φωτογραφίες από εκεί μέσα, που θα μπορούσα να δημοσιεύω στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για καιρό…
Πέρα από τη φυσική ομορφιά, όλα στη Μάνη είναι πέτρα κι αυτό προσωπικά μου αρέσει πολύ. Μου θυμίζει τη νότια Κρήτη και την Εύβοια στα πιο άγρια τους. Μια αγριάδα όμως που δεν σε φοβίζει, αλλά σου προξενεί δέος για τον Δημιουργό!
Έχουμε ήδη κάνει μια ανάρτηση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ γι’ αυτή την επίσκεψη στα Σπήλαια του Δυρού. Δείτε τη ΕΔΩ. Και ΕΔΩ μια παλαιότερη που θα μπορούσατε να τη βρείτε ψάχνοντας ανάμεσα στις 6.500 δημοσιεύσεις που υπάρχουν σ’ αυτόν τον ιστότοπο. Και συνεχίζουμε
Αυτό είναι το περίφημο καπελάκι που «παίζει» στην τελευταία σελίδα του νέου «ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ» και θα κάνει πάταγο τις επόμενες μέρες που θα κυκλοφορήσει...
Σας το είχα πει και ίσως σας φάνηκε κάπως, ότι οι συνταξιούχοι των ΗΣΑΠ ετοιμάζουν ένα πολύ καλό Site. Και μείνετε εσείς να λέτε πως οι νέες τεχνολογίες και το internet αφορούν αποκλειστικά και μόνο τους νέους ανθρώπους. Το σωστό είναι ότι αφορά όλους όσους αισθάνονται νέοι στην καρδιά...
Το φτιάχνουμε λοιπόν το Site. Έχει ανασκουμπωθεί ο Δήμος και έχει αναλάβει δράση. Το Σαββατοκύριακο θα μας ετοιμάσει το πρώτο δείγμα για να το δούμε από Δευτέρα. Και πάνω του θα προσθέσουμε όποια νέα ιδέα μας έρθει.
Το ζητούμενο είναι να είναι απλό στη δομή του και εύκολο στη χρήση του. Να μην έχει δυσκολίες ακόμη και γι' αυτόν που έρχεται πρώτη φορά σε επαφή με έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή και θαυμάζει το... έπιπλο για το προχωρημένο της τεχνολογίας.
Κάτι σαν την εφημερίδα «ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ» που έχοντας πετύχει να πλησιάζει με απλό τρόπο τους συναδέλφους συνταξιούχους των ΗΣΑΠ κατάφερε να τους κερδίσει και τώρα περιμένουν κάθε δίμηνο με λαχτάρα να τους χτυπήσει την πόρτα ο ταχυδρόμος και να τους την πάει σπίτι τους. Αυτό είναι το μυστικό που ο «ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ» μπήκε στην καρδιά τους και την ίδια συνταγή θα κάνουμε και για το Site. Μόνο που εδώ η ενημέρωση θα έχει τα χαρακτηριστικά της άμεσης ενημέρωσης. Και φυσικά δεν «κοντράρονται» τα δύο μέσα.
Η εφημερίδα, ως χαρτί, ως παρουσία και ζωντανό περιεχόμενο δεν πρόκειται να χάσει ποτέ αυτά τα χαρακτηριστικά, ενώ το Site θα δίνει ανά πάσα στιγμή την «ταυτότητα» του Σωματείου στα πέρατα του κόσμου σε όποιον έχει διάθεση να κάνει δυο κλικ στον υπολογιστή του.
Έρχονται μεγάλες μέρες αλλά γι' αυτό τους χαίρομαι αυτούς τους ανθρώπους. Τον Μανώλη, τον Θύμιο, τον Μήτσο, τη Φωτεινή, τον Νίκο, όλους όσους με την καθημερινή τους παρουσία και δράση στον 4ο όροφο της Μενάνδρου 51Β δίνουν ψυχή στο όνειρο των ανθρώπων που τους εμπιστεύτηκαν με την ψήφο τους να φυλάττουν Θερμοπύλες.
Επάνω είναι το εξώφυλλο του νέου τεύχους του «ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ» και πατώντας ΕΔΩ μπορείτε να το διαβάσετε όλο, όπως είναι τυπωμένο.
Πληθαίνουν τα αφιερώματα στις κυριακάτικες εφημερίδες για το Παγκόσμιο Κύπελλο που θα ξεκινήσει σε λίγο στη Ν. Αφρική. Οι ανά τον κόσμο ποδοσφαιρόφιλοι ετοιμάζονται ήδη να υποδεχθούν τα μεγάλο αθλητικό γεγονός που για ένα μήνα θα γεμίσει το... κενό και θα απογειώσει τα όνειρά τους για τη στρογγυλή θεά.
Ήδη στο διαδίκτυο κυκλοφορούν και τα πρώτα ανέκδοτα. Δείτε αυτό που ακολουθεί, μου το έστειλε η κόρη μου Ειρήνη και αποτυπώνει την πραγματικότητα που θα ζήσουν όσοι συζούν με ανθρώπους παθιασμένους για το ποδόσφαιρο.
Ευτυχώς που έχουν τουλάχιστον χιούμορ και αποδίδουν τα ελαττώματα τους ως... προτέρημα που οφείλει η σύντροφός τους να... αναγνωρίσει και να σεβαστεί.
Ευτυχώς ποτέ μέχρι τώρα δεν μπήκα σ' αυτό το “τρυπάκι”. Ελπίζω και τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μου να αντέξω και να αντισταθώ σ' αυτό το πάθος.
ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΜΟΥΝΤΙΑΛ!
#1 - Από 11 Ιουνίου μέχρι 11 Ιουλίου οφείλεις να διαβάζεις αθλητικές εφημερίδες ώστε να ξέρεις τι συμβαίνει στο Μουντιάλ και να μπορείς να παίρνεις μέρος σε συζητήσεις. Αν δεν το κάνεις θα σε κοιτάνε με μισό μάτι ή απλά θα σε αγνοούν. ΜΗΝ παραπονεθείς αν δε σου δίνει κανείς σημασία.
#2- Κατά τη διάρκεια του Μουντιάλ η τηλεόραση είναι δική μου, δική μου, δική μου. Ανά πάσα στιγμή. Χωρίς εξαιρέσεις.
#3 - Δεν με πειράζει αν πρέπει να περάσεις μπροστά από την τηλεόραση κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού εφ'όσον συρθείς στο πάτωμα και δεν μου αποσπάσεις την προσοχή. Αν αποφασίσεις να σταθείς γυμνή μπροστά μου βεβαιώσου ότι δε θα πουντιάσεις γιατί δε θα έχω χρόνο να σε πάω στο γιατρό ή να σε νταντεύω. Άσε που όλο το χειμώνα, που είχε κάθε λογής λαλακία το βράδι, είχες πονοκέφαλο ή περίοδο...τώρα μου θυμήθηκες να τη δεις Τζούλια;
#4- Όταν έχει αγώνα θα είμαι τυφλός, κουφός και μουγκός - εκτός αν χρειαστώ κι άλλη μπύρα ή κανένα σάντουιτς. Δε θα 'σαι στα καλά σου αν περιμένεις να ακούσω αυτά που έχεις να πεις, να ανοίγω την πόρτα, να απαντάω στο τηλέφωνο ή να σηκώσω το μωρό που μόλις έπεσε από το δεύτερο όροφο... ξέχνα το.
#5 - Όταν θα πηγαίνεις για ψώνια να κανονίζεις ώστε να υπάρχουν ανά πάσα στιγμή τουλάχιστον 2 εξάδες μπύρα στο ψυγείο όπως επίσης και πολλά σνακ. Α, και μην κάνεις γκριμάτσες όταν έρχονται οι φίλοι μου για να δούμε κάποιο ματς. Σε αντάλλαγμα θα σου επιτραπεί η χρήση της τηλεόρασης μεταξύ 12-6 το ξημέρωμα, εκτός και αν έχει επανάληψη κάποιου καλού ματς.
#6 - Please please PLEASE αν είμαι εκνευρισμένος γιατί η ομάδα μου χάνει ΜΗΝ μου λες ότι είναι μόνο ένα παιχνίδι ή ότι είσαι σίγουρη πως θα κερδίσουν την επόμενη φορά. Αν το κάνεις θα θυμώσω κι άλλο και θα σε αγαπάω λιγότερο. Δεν πρόκειται ποτέ να ξέρεις περισσότερα για το ποδόσφαιρο από μένα και τέτοιου είδους εμψυχώσεις θα οδηγήσουν σε χωρισμό ή διαζύγιο!
#7- Είσαι καλοδεχούμενη να κάτσεις μαζί μου για να δούμε -έναν- αγώνα και μπορείς να μου μιλήσεις στο ημίχρονο, μόνο όταν θα 'χει διαφημίσεις και μόνο αν το σκορ με ευχαριστεί. Ξαναλέω, ΕΝΑΝ αγώνα, οπότε μη σκεφτείς να χρησιμοποιήσεις το Μουντιάλ σαν μια φτηνή δικαιολογία για να περνάμε όλη τη μέρα μαζί!
#8 - Αν νομίζεις ότι θα κάνουμε έρωτα αυτόν τον μήνα... είσαι εκτός τόπου και χρόνου. Μοναδική περίπτωση ένα στα πεταχτά, κατά τη διάρκεια του ημιχρόνου, φυσικά.
#9 - Τα replay των γκολ είναι πολύ σημαντικά. Δε με νοιάζει αν τα έχω δει ή όχι ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΔΩ. ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ!
#10 - Πες στους φίλους σου να μην κανονίσουν οποιουδήποτε είδους συγκεντρώσεις που απαιτούν την παρουσία μου γιατί: 1ον: Δεν θα πάω 2ον: Δεν θα πάω, και 3ον: Δεν θα παω.
#11 - Οι εκπομπές μετά τους αγώνες που δείχνουν τα καλύτερα στιγμιότυπα είναι εξίσου σημαντικές με τους αγώνες. Μην σου περάσει από το μυαλό να πεις "Μα...τα έχεις ξαναδεί αυτά, βάλε να δούμε dancing with the stars"... Μαμούνια. Ξέχασες κι όλας τον κανόνα #2;
#12 - Απαγορεύονται διά ροπάλου εκδηλώσεις θαυμασμού όπως: "Αχ τι γλυκούλης που είναι αυτός ο Messi" όταν θα πανηγυρίζει το 5ο γκολ της Αργεντινής στον αγώνα με την Ελλάδα.
#12.1 Όσες θεωρείτε ως το απόλυτο αρσενικό τον Cristiano Ronaldo... κάντε υπομονή μέχρι το τέλος της Πορτογαλίας πρoτού αρχίσετε τις φιλοφρονήσεις... για ακόμη μια φορά θα βάλει τα κλάματα!
#13- Τέλος, εκφράσεις του στυλ "Ευτυχώς το μουντιάλ είναι μόνο κάθε 4 χρόνια" κράτα τες για τον εαυτό σου, γιατί πριν το καταλάβεις θα 'χουν αρχίσει τα προκριματικά του Champions League.
Ευχαριστούμε προκαταβολικά για τη συνεργασία σας! Με εκτίμηση, Οι άντρες του κόσμου, πλην εμού.
Δε… βγήκαν από τα ρούχα τους χωρίς λόγο, ούτε για εντυπωσιασμό. Απλώς, οι συμμετέχοντες στην «3η Διεθνή Γυμνή Ποδηλατοδρομία» θεωρούν «άσεμνο» τον «εγκλωβισμό» των ανθρώπων στο Ι.Χ. και τα αστικά προβλήματα και τους ρύπους που προκαλεί, αντί του γυμνού σώματος, με το οποίο επιδιώκουν να προσελκύσουν τα βλέμματα και τη φαντασία των πολιτών σε έναν φιλικότερο προς το περιβάλλον τρόπο ζωής. Με σχεδόν… αδαμιαία περιβολή, αλλά με ζωηρά ζωγραφισμένα και στολισμένα σώματα και ποδήλατα, αξεσουάρ και πολύ μουσική, εραστές του ποδηλάτου ξεχύθηκαν στους κεντρικούς δρόμους της Θεσσαλονίκης για να «πείσουν» ότι «η κίνηση στην πόλη είναι και θέμα κουλτούρας» και ότι οι «πολίτες μπορούν να διεκδικήσουν αντί του ρυπογόνου Ι.Χ. φιλικότερες προς τον άνθρωπο και το ποδήλατο πόλεις». Την πομπή συνόδευαν επίσης, πολίτες με αναπηρικά καροτσάκια,νεαροί με σκέιτμπορντ, πατίνια, ακόμη και διθέσια και τετραθέσια ποδήλατα, προσθέτοντας κέφι, χρώμα και παλμό στην εκδήλωση. Την κυκλοφορία ρύθμισαν εποχούμενοι σε δίκυκλα και αυτοκίνητα άντρες της αστυνομίας και πεζοί τροχονόμοι στις κύριες οδικές αρτηρίες, ανοίγοντας δρόμο στους ποδηλάτες για να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη και ασφαλής κίνηση τους στο κέντρο. «Ήρθε η ώρα να βάλουμε ένα STOP στην "άσεμνη" έκθεση των ανθρώπων και του πλανήτη στα αυτοκίνητα και τη ρύπανση που δημιουργούν» τόνισαν οι διοργανωτές της 3ης κατά σειρά στη χώρα μας «Διεθνούς Γυμνής Ποδηλατοδρομίας», που πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, με την υποστήριξη κινήσεων της πόλης (Παιδιά εν δράσει, Άλλη Όψη, Sfina, Η Πόλη Αλλιώς, street panthers, Δίκτυο Κινήσεων Θεσσαλονίκης). Είναι η τρίτη φορά που διοργανώνεται στην Ελλάδα, ενώ σε άλλες χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής έχει καταστεί δημοφιλής θεσμός διαμαρτυρίας για την αστική ποιότητα ζωής. «Αντιμετωπίζουμε την κίνηση των αυτοκινήτων με τα γυμνά μας κορμιά σαν τον καλύτερο τρόπο για να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπεια μας, εκθέτοντας την τρωτότητα που αντιμετωπίζεται από τους ποδηλάτες και τους πεζούς στους δρόμους μας, καθώς και στις αρνητικές συνέπειες που όλοι αντιμετωπίζουμε εξαιτίας της εξάρτησης από το πετρέλαιο και των άλλων μορφών μη ανανεώσιμης ενέργειας» δήλωσαν οι διοργανωτές. Η φετινή ποδηλατοδρομία απετέλεσε την εναρκτήρια εκδήλωση «ενός αστικού πειράματος για μια διαφορετική πόλη» για τα 20 χρόνια PARALLAXI - "Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΑΛΛΙΩΣ". Οικολογικές και περιβαλλοντικές κινήσεις της πόλης πλαισίωσαν την διαμαρτυρία, τονίζοντας ότι η Θεσσαλονίκη εξακολουθεί να είναι μια από τις πιο επιβαρυμένες, σε ατμοσφαιρικούς ρύπους, πόλεις στην Ευρώπη, με μεγάλα κυκλοφοριακά προβλήματα, με ελλιπείς υποδομές για την κίνηση των πεζών και των ατόμων με ειδικές ανάγκες, με ελάχιστους ποδηλατοδρόμους και «με αντιστοιχία πρασίνου μόλις 2 τ.μ. ανά κάτοικο, όταν «η Βόννη έχει 35τμ και το ευρωπαϊκό ελάχιστο όριο για μια βιώσιμη πόλη είναι 9τμ». «Έχει αντιστραφεί η έννοια της αξιοπρέπειας και πλέον θεωρούμε το γυμνό σώμα αναξιοπρεπές και τον οδηγό του αυτοκινήτου που ρυπαίνει, αξιοπρεπή» υποστήριξαν ποδηλάτες, που με τη γυμνή τους εμφάνιση επεδίωξαν να διεκδικήσουν μια «καλύτερη μοίρα για το ποδήλατο στην πόλη». Η γυμνή ποδηλατοδρομία ξεκίνησε από το Περίπτερο 17 της ΔΕΘ και αφού διέσχισε τις οδούς Τσιμισκή, Ι. Δραγούμη, Λεωφόρο Νίκης και Αγγελάκη κατέληξε στο ίδιο σημείο. Αιτήματα της Γυμνής Ποδηλατοδρομίας για τη Θεσσαλονίκη, είναι να δημιουργηθούν ελεύθεροι χώροι αναψυχής και πρασίνου, περισσότεροι πεζόδρομοι, τραμ και θαλάσσια συγκοινωνία, θεσμική ένταξη του ποδηλάτου σε κυκλοφοριακές μελέτες για υποδομές, οικονομικά κίνητρα και μείωση ΦΠΑ για αγορά ποδηλάτου, ασφαλές και ολοκληρωμένο δίκτυο ποδηλατοδρόμων από τις ανατολικές και δυτικές συνοικίες προς το κέντρο, ευνοϊκές ρυθμίσεις στον Κ.Ο.Κ. για την διευκόλυνση κυκλοφορίας του ποδηλάτου, δημιουργία σταθμών ενοικίασης και στάθμευσης ποδηλάτων σε όλη την πόλη και μεταφορά ποδηλάτων στα μέσα μαζικής μεταφοράς (ΟΑΣΘ-ΟΣΕ-ΚΤΕΛ.. ) και στο υπό κατασκευή μετρό, με ειδικό βαγόνι. Η Διεθνής Γυμνή Ποδηλατοδρομία («World Naked Bike Ride») είναι ένα διεθνές κίνημα που ξεκίνησε από το Βανκούβερ του Καναδά το 2004. Συμμετέχουν σε αυτό περισσότερες από 70 πόλεις σε όλο τον κόσμο, στις οποίες διοργανώνεται σε ετήσια βάση η γυμνή ποδηλατοδρομία για την προώθηση του ποδηλάτου ως μέσο μετακίνησης, «ενάντια στην κουλτούρα του αυτοκινήτου και την ρύπανση που δημιουργεί, την εξάρτηση μας από το πετρέλαιο, την οικολογία, την απενοχοποίηση του γυμνού σώματος». Στην Ελλάδα διοργανώθηκε για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη στις 27 Ιουνίου του 2008 και για δεύτερη κατά σειρά, στις 4 Ιουνίου 2009.
Η είδηση είναι παρμένη από το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων
Μας χαλά τα σχέδια, τους προγραμματισμούς, το συλλαλητήριο, αυτός ο βροχερός χειμωνιάτικος καιρός... Αλλά ποιος μπορεί να τα βάλει μαζί του; Θα την αλλάξουμε την ώρα, θα κάνουμε νέους προγραμματισμούς, θα επιμείνουμε..
Αλλά σήμερα 5η Ιουνίου, είναι η Παγκόσμια ημέρα Περιβάλλοντος και είναι καλό που υπάρχει γιατί επαναφέρει σταθερά κάθε χρόνο στην επικαιρότητα τα ζητήματα της προστασίας του περιβάλλοντος. Τα θέματα ορθολογικής διαχείρισης των φυσικών πόρων και την ανάγκη υιοθέτησης φιλικών προς το περιβάλλον αναπτυξιακών διαδικασιών.
Στην παρούσα πραγματικά πρωτόγνωρη για τα μεταπολιτευτικά χρονικά δυσχερή οικονομική κατάσταση ελλοχεύει ο κίνδυνος να θεωρηθεί το δικαίωμα σε ένα καθαρό και υγιές περιβάλλον πολυτέλεια. Αλίμονο όμως αν αυτό συμβεί. Σήμερα ο ελληνικός χώρος επειδή ακριβώς έχει καταπονηθεί από αναπτυξιακές επιλογές ευκαιριακού τύπου, δεν έχει την δυνατότητα να απορροφήσει καταστάσεις που οδήγησαν στην υποβάθμιση της ποιότητας και την ανάλωση του φυσικού περιβάλλοντος. Οι επιπτώσεις αυτής της κατάστασης είναι πολλές. Επιπτώσεις στην οικονομία λόγω σταδιακής υποβάθμισης της ποιότητας δραστηριοτήτων που συνδέονται άμεσα με την κατάσταση του περιβάλλοντος (τουρισμός, γεωργία, αλιεία κλπ), επιπτώσεις στην κοινωνία και πρωτίστως στην δημόσια υγεία και την ποιότητα ζωής των πολιτών.
Οι εργαζόμενοι που βιώνουν καθημερινά τις παρενέργειες της γενικότερης οικονομικής κρίσης και αυτής του περιβάλλοντος στους χώρους όπου ζουν και εργάζονται (νέφος, κυκλοφοριακό με το συνεπαγόμενο χάσιμο χρόνου και απώλεια εισοδήματος, προβλήματα υγείας κ. ά.), αξιώνουν από την Πολιτεία μέτρα και πολιτικές που θα οδηγήσουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και την προστασία της υγείας τους. Μέτρα και πολιτικές που συνδέονται άρρηκτα με την ποιότητα του περιβάλλοντος.
Καλούμαστε όλοι με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, να σκεφτούμε πώς θα δράσουμε για την προστασία του, κάτι που θα έπρεπε όμως να είναι μια καθημερινή πρακτική για την πολιτεία αλλά και για τους πολίτες. Μια πρακτική σκέψης και δράσης η οποία θα πρέπει να διαπερνά κάθε οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα.
Ο αγώνας και οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων ενάντια στο Ασφαλιστικό συνεχίζονται με κάθε μορφή και τρόπο.
Στα πλαίσια των πολύπλευρων δραστηριοτήτων παρεμβάσεων και κινητοποιήσεων της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, συμπεριλαμβάνονται οι εκδηλώσεις συγκεντρώσεις των Εργ.Κέντρων και Ομοσπονδιών που πραγματοποιούνται σ’ όλη τη χώρα. Ως μια ακόμα αγωνιστική εκδήλωση έντονης διαμαρτυρίας των Συνδικάτων στις προωθούμενες αντεργατικές και αντικοινωνικές ρυθμίσεις για το Ασφαλιστικό, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ πραγματοποιούν αύριο ΣΑΒΒΑΤΟ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ,
στις 11.00 η ώρα στη ΠΛ.ΚΟΤΖΙΑ - ΑΘΗΝΑ.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους σε μαζική και αγωνιστική συμμετοχή στη συγκέντρωση και στο συλλαλητήριο, καθώς και στις Απεργιακές κινητοποιήσεις που θα ακολουθήσουν.
Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...
Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη. Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...
Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...
Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!
Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.
Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024 από την ΕΡΤ 3.
Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...
Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;
Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ
Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.
Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.
Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.
Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...
ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!
Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.
Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.
Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.
Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…
ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...
Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς, “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...
Στο ρόλο του Συνταξιούχου
Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται. Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο!
Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!
Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!
Μικρές πινελιές αγάπης
Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.
Δοκιμασία από τον Covid-19
Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Το "φευγιό" της αδερφής μου
Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...
Έφυγε και ο Κωστής μας
Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!