Κάτι από τη Μάνη και τα Σπήλαια του Δυρού, που πήγαμε Αύγουστο, πριν δυο χρόνια…

diros1.250823
Περάσαμε πολύ όμορφα στη Μάνη μαζί με τα παιδιά μας, τον Κώστα, την Άννυ και τα εγγόνια μας το περσινό καλοκαίρι, Δημήτρη και Άντονη. Καθισαμε εκεί από το απόγευμα της Πέμπτης 24 Αυγούστου ώς το απόγευμα της Δευτέρας 28/8/2023.

diros2.250823
Και φυσικά, καθημερινά είχαμε ένα πρόγραμμα για το πού θα πάμε και τι θα κάνουμε. Ο καιρός ήταν σύμμαχος μας, ζεστός, κι αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα να χαρούμε ξεχωριστά την κάθε στιγμή. Ήταν ένας Αύγουστος στα καλύτερα του!

diros3.250823
Προτίμησα σ’ αυτό το δημοσίευμα να μη βάλω άλλες φωτογραφίες. Μόνο μέσα από τα Σπήλαια του Δυρού, επειδή πραγματικά εντυπωσιάζει τον επισκέπτη. Και περιμένουν καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι στην ουρά του ταμείου, να κόψουν εισιτήριο 30 ευρώ για την είσοδο.

diros4.250823
Αυτή τη φορά δεν πήγαμε μαζί τους μέσα στα Σπήλαια για την ξενάγηση των 40 λεπτών. Το έχω δει τόσες φορές. Αλλά ο Κώστας με τον Δημήτρη με προμήθευσαν με τόσες φωτογραφίες από εκεί μέσα, που θα μπορούσα να δημοσιεύω στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για καιρό…

diros5.250823
Πέρα από τη φυσική ομορφιά, όλα στη Μάνη είναι πέτρα κι αυτό προσωπικά μου αρέσει πολύ. Μου θυμίζει τη νότια Κρήτη και την Εύβοια στα πιο άγρια τους. Μια αγριάδα όμως που δεν σε φοβίζει, αλλά σου προξενεί δέος για τον Δημιουργό!

diros6.250823
Έχουμε ήδη κάνει μια ανάρτηση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ γι’ αυτή την επίσκεψη στα Σπήλαια του Δυρού. Δείτε τη ΕΔΩ. Και ΕΔΩ μια παλαιότερη που θα μπορούσατε να τη βρείτε ψάχνοντας ανάμεσα στις 6.500 δημοσιεύσεις που υπάρχουν σ’ αυτόν τον ιστότοπο. Και συνεχίζουμε

Επικαιρότητα

Όταν ο άνθρωπος τολμά τo αδύνατον

Το αλιεύσαμε από τη σημερινή ειδησεογραφία και το ξεχωρίσαμε επειδή δείχνει την τόλμη και την αποφασιστικότητα ενός ανθρώπου που έχει φανερές σωματικές ελλείψεις. Αυτό όμως δεν τον έκανε να καθίσει στο περιθώριο και να περιμένει τη συμπόνια των άλλων για να ζήσει... Ιδού, όταν ο άνθρωπος θέλει, όλα μπορεί να τα κάνει:

Ο Φιλίπ Κρουαζόν, ο 42χρονος Γάλλος που έχει χάσει και τα τέσσερα άκρα του από ηλεκτροπληξία, ξεκίνησε σήμερα το πρωί από το Φόκστοουν της νότιας Αγγλίας για να διασχίσει κολυμπώντας τη Μάγχη.

Ο Κρουαζόν προχωρά "με σταθερή ταχύτητα", όπως έγινε γνωστό από το περιβάλλον του. Νωρίς το πρωί συναντήθηκε με δελφίνια και κολύμπησε μαζί τους.

Γύρω στο μεσημέρι, τοπική ώρα, αναμένεται να έχει φτάσει στη γραμμή απ' όπου περνούν τα φέριμποτ και τα φορτηγά πλοία διασχίζοντας το κανάλι της Μάγχης.

Το τολμηρό εγχείρημα του Γάλλου ξεκίνησε λίγο μετά τις 9 το πρωί (ώρα Ελλάδας), όταν, με τη βοήθεια ενός αγωνοδίκη, άγγιξε έναν απόκρημνο βράχο υποδηλώνοντας έτσι την έναρξη του διάπλου.

"Είναι σε καταπληκτική φόρμα σήμερα το πρωί" ανέφερε πηγή του περιβάλλοντός του. Οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή είναι αρκετά καλές αν και φυσάει ελαφρά.

Υπολογίζεται ότι ο Κρουαζόν θα χρειαστεί περίπου 24 ώρες μέχρι να φτάσει στην απέναντι όχθη και να τερματίσει κάπου μεταξύ του Βισάν και του ακρωτηρίου Γκρι-Νε, στη βόρεια Γαλλία.

Τον Μάρτιο του 1994, ενώ τοποθετούσε μια κεραία τηλεόρασης, ο Κρουαζόν δέχτηκε αλλεπάλληλες εκκενώσεις ηλεκτρικού ρεύματος τάσης 20.000 βολτ. Ενώ νοσηλευόταν, μετά το ατύχημά του, είδε στην τηλεόραση ένα ρεπορτάζ για μια κολυμβήτρια που διέσχιζε τη Μάγχη και αποφάσισε να κάνει το ίδιο.

Όπως είπε, θέλει να ολοκληρώσει αυτόν τον άθλο για τον ίδιο, για τους δικούς του ανθρώπους και για όλους τους άτυχους συντρόφους του που δεν ζουν πια.

Για να τα καταφέρει χρησιμοποιεί προσθετικά μέλη στα χέρια και στα πόδια. Τα προσθετικά μέλη των χεριών δεν του χρησιμεύουν για να κολυμπάει αλλά για να ισορροπεί και να μην αισθάνεται ναυτία. Κατά μέσο όρο καλύπτει περίπου τρία χιλιόμετρα την ώρα. Έκανε προπόνηση επί δύο χρόνια, 30 ώρες την εβδομάδα και τον Αύγουστο κατάφερε να κολυμπήσει από το Νουαρμουτιέ στο Πορνίκ της δυτικής Γαλλίας και να επιστρέψει στην αφετηρία του μέσα σε 12 ώρες.

Να τα βλέπουμε για να “ξεκολλήσουμε”, επιτέλους από την πολυθρόνα μας, εμείς οι αρτιμελείς...

Από το πρωί στους δρόμους...

Στου "χαμηλού" την ταβέρνα πλένουν τα βαρέλια για να υποδεχτούν το κρασί της καινούριας χρονιάς... Και με τον καλό καιρό που έκανε αναμένεται πολύ καλό το κρασί της φετινής χρονιάς.

Tο Σάββατο είναι, λέει, μέρα ξεκούρασης. Κι έτσι θα 'πρεπε να 'ναι. Όταν τρέχεις όλη την εβδομάδα με ρυθμούς τρελούς από τα ξημερώματα ώς αργά το βράδυ, τότε δεν είναι υπερβολή να ζητάς από το Σάββατο να... παίξει το ρόλο του.

Αλλά αυτό το Σάββατο είμαστε από το πρωί στο πόδι. Να πάμε λαϊκή για τις εβδομαδιαίες προμήθειες, στο σπίτι του παππού για να δει τα υδραυλικά ο μάστορας που... υποφέρουν, στο MAX για τα βιβλία των αγγλικών και γερμανικών του φροντιστηρίου, στο χασάπη για κρέας και κιμά, στο κέντρο για εφημερίδες, κάπου τάφτισα... Είναι που, με όλο αυτό το τρέξιμο δεν πρόλαβα, ούτε καφέ να πιω και μου φαίνεται κάπως.

Τώρα, μεσημέρι, στη δροσιά του μπαλκονιού να χαράσσω αυτές τις γραμμές. Με ένα ελληνικό καφεδάκι σκέτο για να... πάρω μπρος απαλλαγμένος από τα περιττά ρούχα που δημιουργούν πρόβλημα μια τέτοια καλοκαιρινή μέρα.

Για άλλη μια φορά η ΕΜΥ έπεσε μέσα... Μόνο που δεν ήμασταν σε θέση να πάμε στη θάλασσα για μια βουτιά, αν και η μέρα το ζητάει, πιστέψτε με. Δεν πειράζει. Θα χαλαρώσω λίγο, θα διαβάσω τις εφημερίδες μου, θα τιμήσω λίγο παραπάνω το κρεβάτι μου. Το θέλει η πλάτη μου, το ζητάει ο οργανισμός μου.

Πάντως, όπως και να 'χει μια βόλτα στη θάλασσα θα 'ταν ωραία. Ίσως το δούμε αύριο, κυριακάτικα, μετά το ραντεβού για την εφημερίδα της ΕΚΑΠ στο σπίτι της Αθηνάς.

Έκθεση για την ελληνική οικονομία

Το ζούμε, το ξέρουμε, αλλά εκτιμώ ότι έχει τη δική του αξία το γεγονός ότι έρχεται η ΓΣΕΕ να το στηρίξει με επιστημονική επάρκεια.

Παρουσιάστηκε χθες Πέμπτη 16/9/2010 η Έκθεση για την Ελληνική Οικονομία και την Απασχόληση Έτους 2010 του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ.

Η έκθεση – μελέτη του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ αποτελεί διαχρονικά ένα υπερ-πολύτιμο εργαλείο γνώσης με συμπεράσματα, επιχειρήματα και τεκμηριώσεις που συμβάλλουν στις δράσεις και τις διεκδικήσεις της ΓΣΕΕ και των Συνδικάτων.

Ιδιαίτερα στις σημερινές δύσκολες συνθήκες της ύφεσης, της ανεργίας, της περικοπής των οικονομικών, ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων και συνταξιούχων, η έκθεση βοηθά και ενισχύει τη θέση των Συνδικάτων, για τη διεκδίκηση ενός εναλλακτικού μείγματος οικονομικής πολιτικής που θα υπερβαίνει τα δεσμά και τις προβλέψεις του Μνημονίου των δανειστών.

  • Μπορείτε να αναζητήσετε την Έκθεση 2010 αναλυτικά στις ακόλουθες ηλεκτρονικές διευθύνσεις www.gsee.gr και www.inegsee.gr .

Γενέθλια έχει ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος

Το είχαμε γράψει και σε προηγούμενο σημείωμα σ' αυτό το Site όταν φιλοξενήσαμε το Δελτίο Τύπου του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ.

Ο πρόεδρος τους κ. Μανώλης Φωτόπουλος φρόντισε έγκαιρα να ετοιμάσει υλικό και να το στείλει με e-mail σε όλες τις εφημερίδες της Αθήνας, πρωινές και απογευματινές, τα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις με πανελλαδική εμβέλεια.

Δεν ξέρω ποιοι ανταποκρίθηκαν να προβάλουν το Μουσείο του ΗΣΑΠ, δημιούργημα των συνταξιούχων πριν από 15 χρόνια που στα εκθέματά του μπορεί να βρει καταγραμμένη όλη αυτή την ιστορία.

Έτσι κι αλλιώς τα γενέθλια τα τιμούν οι άνθρωποι όταν πρόκειται μια τον εαυτό τους ή τους φίλους. Πολύ περισσότερο δεν θα 'πρεπε όταν πρόκειται για πολύ χρήσιμα πράγματα όπως είναι ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος.

Θα σας προέτρεπα να κάνετε τον κόπο και να πάτε στην εγγραφή λίγα βήματα πιο κάτω. Δείτε το ΕΔΩ ξανά, αν θέλετε....

Το θέμα δεν εξαντλείται σ' αυτό το κομμάτι που φαίνεται στην πρώτη σελίδα του Site. Έχει και συνέχεια. Αρκεί να πατήσετε το κουμπί στο τέλος του σημειώματος που λέει “Διαβάστε περισσότερα”. Και θα απολαύσετε ένα υπέροχο κείμενο που φιλοξενείται στο άλμπουμ που εξέδωσε η εταιρία με αφορμή τα 100 χρόνια από την ίδρυση του.

Έξι χρόνια μετά το Μουσείο που βρίσκεται στον κεντρικό σταθμό του Πειραιά και λειτουργεί κάθε μέρα από τις 9 το πρωί μέχρι τις 2 το μεσημέρι με είσοδο ελεύθερη για το κοινό, εκτίθεται περίπου 2.000 αντικείμενα και καταγράφεται όλη η ιστορική διαδρομή της εταιρίας από το 1896, ενώ στις αποθήκες του βρίσκονται άλλα 4.000 εκθέματα. Ένας ολόκληρος θησαυρός δηλαδή.

Υπάρχουν τελικά άνθρωποι που αγαπούν τη δουλειά τους μέχρι το τέλος της ζωής τους. Τυχεροί που είναι...

"Δεν επιτρέπω σε κανέναν να με σώσει"

Το ρεπορτάζ που ακολουθεί δημοσιεύεται σήμερα στη σελ. 14 των ΝΕΩΝ και το υπογράφει η καλή συνάδελφος Αγγελική Καραγεωργίου. Το έχω ξαναπεί, προσωπικά δεν είμαι καπνιστής αλλά αν το ήξερα θα πήγαινα σε μια τέτοια εκδήλωση:

«ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ είναι κουλτούρα, όχι πάθηση», «το τσιγάρο έγινε το εξιλαστήριο θύμα και του φορτώνουν όλα τα κακά», «δεν επιτρέπω σε κανέναν, ούτε στην κυβέρνηση, να με σώσει», ήταν μερικές από τις απόψεις που ακούστηκαν χθες το μεσημέρι στην ανοιχτή εκδήλωση ενάντια στην καθολική απαγόρευση του καπνίσματος που πραγματοποιήθηκε στο βιβλιοπωλείο "Ιανός".

Εκπρόσωποι της καλλιτεχνικής και πνευματικής ζωής της χώρας, επαγγελματίες εστιατορίων και μπαρ αλλά και πολίτες που αντιδρούν στην απαγόρευση του καπνίσματος έδωσαν το «παρών» στην εκδήλωση, εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους διαφωνούν με τον πρόσφατο νόμο της καπνοαπαγόρευσης στους στεγασμένους δημόσιους χώρους.

Μεταξύ των ομιλητών, ο μουσικοσυνθέτης Θάνος Μικρούτσικος υποστήριξε ότι η έννοια του παθητικού καπνιστή δεν έχει εξακριβωθεί, ενώ πρόσθεσε ότι στη Γαλλία όταν εφαρμόστηκε η καθολική απαγόρευση ο τζίρος στους χώρους καφεστίασης μειώθηκε τα δύο πρώτα χρόνια κατά 39%. «Το να ζούμε σαν άρρωστοι για να πεθάνουμε υγιείς δεν βλέπω να έχει και πολύ νόημα» παρατήρησε η συγγραφέας Ζυράννα Ζατέλη, ξεκαθαρίζοντας ότι το κάπνισμα είναι θέμα προσωπικής επιλογής. Λίγο αργότερα, ο μουσικοσυνθέτης Σταμάτης Κραουνάκης έλεγε μεταξύ άλλων ότι «δεν μπορεί να κοπεί το τσιγάρο στον γέροντα που πάει στο καφενείο και το έχει ως μοναδική παρηγοριά», ενώ παράλληλα εξέφραζε την αντίθεσή του στους νόμους της ευρωπαϊκής κοινής αγοράς, που «δεν μπορούν να εφαρμοστούν».

Μεταξύ άλλων στην εκδήλωση μίλησαν ο καθηγητής Εγκληματολογίας και μη καπνιστής Γιάννης Πανούσης, ο οποίος εξέφρασε την άποψη ότι «η κοινωνία είναι αρκετά ώριμη ώστε να λύσει μόνη της το συγκεκριμένο ζήτημα», ενώ ο Δημήτρης Αρβανίτης, ιδιοκτήτης καφέ- μπαρ που συμμετέχει στο Συντονιστικό Επαγγελματιών Καφέ- Μπαρ- Εστιατορίων αναρωτήθηκε «πώς γίνεται να είναι παράνομος ο χρήστης και όχι το προϊόν;». Οι απόψεις των ομιλητών στο αθηναϊκό βιβλιοπωλείο μεταφέρονταν άμεσα σε ανάλογες εκδηλώσεις στην Πάτρα, τη Θεσσαλονίκη, τα Χανιά και τη Ρόδο μέσω Διαδικτύου.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA