Όπως κάνουμε πάντα σ' αυτό το Site ο καλύτερος για να μας βάλει στο κλίμα είναι ο Παντελής Θαλασσινός με ένα τραγούδι από τον υπέροχο δίσκο του «Καλεντάρι».

Γεμάτος με καλές ειδήσεις έρχεται ο καινούριος μήνας. Γενέθλια, ο γάμος της Ειρήνης ε, δεν είναι που άρχισε σιγά - σιγά να βάζει πόδι στο χειμώνα... Συννεφιασμένος ή βροχερός ο καιρός είναι πάντα γλυκύτατος στη μεσογειακή Ελλάδα που δεν φημίζεται για τους... χιονιάδες της.

Ανασκουμπώνομαι. Έχω πράγματα να κάνω. Είναι και οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση μπροστά... Αλλά αυτά αφορούν πιο πολύ τους υποψήφιους που τρέχουν να βρουν σταυρούς για να εκλεγούν. Τους άλλους, τους ψηφοφόρους, δεν του βλέπω να τρελαίνονται και τόσο... Άλλα μα ς απασχολούν παιδιά, πιο σοβαρά.

Φυσικά δεν θα αποφύγουμε να φάμε στη... μάπα τα γκάλοπ που θα δείχνουν τον τάδε υποψήφιο να προηγείται του αντιπάλου του. Κάτι πρέπει να κάνουν κι αυτές οι έρμες οι εφημερίδες για να «γεμίσουν» τις λευκές σελίδες τους,

Ας είναι. Εδώ θα είμαστε και θα τα δούμε όλα αυτά. Αισιόδοξα και με το κεφάλι ψηλά, ας τον καλωσορίσουμε τον Οκτώβρη.

Ο Σεπτέμβρης της μελαγχολίας μας αποχαιρετά απόψε. Καλός ήταν ο κακομοίρης...

Πάει κι ο Σεπτέμβρης. «Σβήνει» απόψε το βράδυ, χάνεται στο βάθος του χρόνου. Από αύριο ξημερώνει Οκτώβρης... Κι ήταν ωραίος ο μήνας που φεύγει... Είχε βέβαια τα τρεξίματά του, τις αγωνίες του, είχε εκείνο το φόβο και την ανασφάλεια που έχει πιάσει όλους τους Έλληνες για το αύριο, αλλά τι να σου κάνει κι αυτός. Στο μυαλό μας μέσα είναι όλα, τελικά.

Εμείς τον είχαμε «δαιμονοποιήσει». Να δεις, λέγαμε, τι έχει να γίνει το Σεπτέμβρη... Βλέπαμε το ένα μετά το άλλο, τα νομοσχέδια που αφορούσαν βλαπτικές μεταβολές σε βάρος μας στα εργασιακά, το ασφαλιστικό, να 'ρχονται και να ψηφίζονται στη Βουλή κατακαλόκαιρα και λέγαμε «δε μπορεί, ο κόσμος θα βγει στους δρόμους, θα αντιδράσει το Σεπτέμβρη». Αλλά ο Σεπτέμβρης φεύγει και δυστυχώς αυτό δεν το είδαμε. Οι δρόμοι μπορεί να είναι τις περισσότερες μέρες γεμάτοι διαδηλωτές που προσπαθούν να διασώσουν ότι μπορούν από τη νεοφιλεύθερη λαίλαπα που σαρώνει τα πάντα στο διάβα της: τη δουλειά, την περιουσία, το σπίτι, ότι μπορεί ο καθένας που νιώθει ότι απειλείται. Αλλά μόνο οι φορτηγατζήδες έδειξαν να έχουν «τσαγανό» και επιμένουν στον αγώνα τους κι ας πέρασε το νομοσχέδιο που διαλύει τις περιουσίες τους.

Για την ώρα ο κόσμος δείχνει να είναι φοβισμένος. Έχει κλειστεί στον εαυτό του, στο σπίτι του, στο μικρόκοσμό του και απαξιώνει τα πολιτικά κόμματα και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Το χειρότερο είναι ότι με όσες οικονομίες του απόμειναν ετοιμάζεται να αγοράσει καινούργια, σύγχρονης τεχνολογίας τηλεόραση πλάσματος για να «φάει» στη μάπα όλο το σκουπιδολόι που προσφέρουν τα τα κανάλια... Αυτό θα είναι το πραγματικό τέλος, πιστέψτε με. Αποκομμένοι άνθρωποι, αποβλακωμένοι που δε συμμετέχουν σε κοινωνικές δράσεις, είναι επικίνδυνοι.

Αχ μωρέ Σεπτέμβρη!.. Μας το φύλαγες αυτό το... κακό. Όπως και να 'χει εμείς σ' αγαπάμε. Έχεις πάντα την ομορφιά και τη δύναμη να μας κάνει να «περπατάμε» δυο βήματα πιο μπροστά...

Εργαζόμενοι του ΟΤΕ έξω από τη Βουλή στη Βασιλίσσης Σοφίας. Επειδή οι περισσότεροι φορούσαν καπελάκια της ΠΕΤ ΟΤΕ ο δημοσιογράφος του ραδιοφώνου του ΣΚΑΙ τους είδε ως "απεργούς της Πανελλήνιας Ένωσης Τεχνικών ΟΤΕ".

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τη Βουλή πραγματοποίησαν εργαζόμενοι στον ΟΤΕ, με κύριο αίτημα να μη θιγούν τα ασφαλιστικά και μισθολογικά τους δικαιώματα.

Οι συγκεντρωμένοι κρατούσαν πανό και φώναζαν συνθήματα κατά της κυβερνητικής πολιτικής, υπό το «βλέμμα» των δυνάμεων των ΜΑΤ που βρίσκονται στο σημείο.

Βεβαίως δεν ήταν αυτό που περιμέναμε. Ο κόσμος που συγκεντρώθηκε ήταν λίγος κι αυτό πρέπει να προβληματίσει τα συνδικάτα. Όταν τα ζητήματα είναι τόσο μεγάλα δεν είναι δικαιολογημένη αυτή η μικρή συμμετοχή.

Αμέσως μετά την αποχώρησή τους, η Βασ. Σοφίας δόθηκε ξανά στην κυκλοφορία.

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι τα μέσα ενημέρωσης δεν έδωσαν την πρέπουσα προβολή στο θέμα της 24ωρης προειδοποιητικής απεργίας των εργαζομένων και το δίκτυο ενημέρωσης της ΟΜΕ ΟΤΕ και των συνδικάτων αποδείχθηκε λίγο για να προβάλει το γεγονός και τα αιτήματα για τα οποία απήργησαν οι εργαζόμενοι.

Οι επόμενες μέρες θα ΄ναι ακόμα πιο δύσκολες, τα προβλήματα μεγαλύτερα κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει οι συνδικαλιστικές ηγεσίες να το δουν και να αλλάξουν τακτική στον τρόπο που ενημερώνουν την κοινή γνώμη για να λειτουργεί πραγματικά η απεργία ως μοχλός πίεσης στη Διοίκηση και να υπογράψουν μια ικανοποιητική κλαδική Σ.Σ.Ε.