Ο Σεπτέμβρης της μελαγχολίας μας αποχαιρετά απόψε. Καλός ήταν ο κακομοίρης...

Πάει κι ο Σεπτέμβρης. «Σβήνει» απόψε το βράδυ, χάνεται στο βάθος του χρόνου. Από αύριο ξημερώνει Οκτώβρης... Κι ήταν ωραίος ο μήνας που φεύγει... Είχε βέβαια τα τρεξίματά του, τις αγωνίες του, είχε εκείνο το φόβο και την ανασφάλεια που έχει πιάσει όλους τους Έλληνες για το αύριο, αλλά τι να σου κάνει κι αυτός. Στο μυαλό μας μέσα είναι όλα, τελικά.

Εμείς τον είχαμε «δαιμονοποιήσει». Να δεις, λέγαμε, τι έχει να γίνει το Σεπτέμβρη... Βλέπαμε το ένα μετά το άλλο, τα νομοσχέδια που αφορούσαν βλαπτικές μεταβολές σε βάρος μας στα εργασιακά, το ασφαλιστικό, να 'ρχονται και να ψηφίζονται στη Βουλή κατακαλόκαιρα και λέγαμε «δε μπορεί, ο κόσμος θα βγει στους δρόμους, θα αντιδράσει το Σεπτέμβρη». Αλλά ο Σεπτέμβρης φεύγει και δυστυχώς αυτό δεν το είδαμε. Οι δρόμοι μπορεί να είναι τις περισσότερες μέρες γεμάτοι διαδηλωτές που προσπαθούν να διασώσουν ότι μπορούν από τη νεοφιλεύθερη λαίλαπα που σαρώνει τα πάντα στο διάβα της: τη δουλειά, την περιουσία, το σπίτι, ότι μπορεί ο καθένας που νιώθει ότι απειλείται. Αλλά μόνο οι φορτηγατζήδες έδειξαν να έχουν «τσαγανό» και επιμένουν στον αγώνα τους κι ας πέρασε το νομοσχέδιο που διαλύει τις περιουσίες τους.

Για την ώρα ο κόσμος δείχνει να είναι φοβισμένος. Έχει κλειστεί στον εαυτό του, στο σπίτι του, στο μικρόκοσμό του και απαξιώνει τα πολιτικά κόμματα και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Το χειρότερο είναι ότι με όσες οικονομίες του απόμειναν ετοιμάζεται να αγοράσει καινούργια, σύγχρονης τεχνολογίας τηλεόραση πλάσματος για να «φάει» στη μάπα όλο το σκουπιδολόι που προσφέρουν τα τα κανάλια... Αυτό θα είναι το πραγματικό τέλος, πιστέψτε με. Αποκομμένοι άνθρωποι, αποβλακωμένοι που δε συμμετέχουν σε κοινωνικές δράσεις, είναι επικίνδυνοι.

Αχ μωρέ Σεπτέμβρη!.. Μας το φύλαγες αυτό το... κακό. Όπως και να 'χει εμείς σ' αγαπάμε. Έχεις πάντα την ομορφιά και τη δύναμη να μας κάνει να «περπατάμε» δυο βήματα πιο μπροστά...