Ο γλυκούλης μας Αϊ Βασιλης, κατά κόσμον Μιχάλης με την κόρη του Μυρσίνη και το ξωτικό που ήταν όλα τα λεφτά. Εκπληκτικός στο ρόλο του βοηθού του Αϊ Βασίλη έδινε τον τόνο στο όμορφο πρωινό...

Και μια αναμνηστική φωτογραφία έξω από το Στέκι Αλληλεγγύης λίγο πριν ξεκινήσουμε στη γειτονιά για να λέμε τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα και να μοιράζουμε δώρα σε όλα τα παιδιά...

Η Μαρία λέει τα κάλαντα στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα. Μην κοιτάτε που κρατά ανάποδα την εφημερίδα μας. Έχει άλλο χαρτί μπροστά της, φωτοτυπία, με τα λόγια από τα κάλαντα...

Κι επειδή εσείς που δεν τα ακούσατε θα θέλατε φαντάζομαι να δείτε τι έγραψε ο Κώστας, δείτε αυτό το βίντεο που τράβηξαν άλλοι σύντροφοι, λίγο αργότερα, όταν πήγαν στην Ελευσίνα να τα πουν στους απεργούς χαλυβουργούς... Δείτε εκτός από το βίντεο κι άλλες εικόνες ΕΔΩ.

Στην πλατεία του Αϊ Γιώργη. Τα παιδιά μαζί με την ορχήστρα του Στέφανου λένε τα κάλαντα. Ο κόσμος στεκόταν, να ακούσει, να δει, να ρωτήσει, να μάθει για τη δράση της ΕΚΑΠ. Μερικοί μάλιστα έβαζαν και το χέρι στην τσέπη...

Ένα ακόμα όμορφο στιγμιότυπο από την ορχήστρα που έπαιζε μαζί μας μουσική για τα κάλαντα. Υπέροχη εμπειρία, μοναδική για όσους είχαμε την ευκαιρία να τη ζήσουμε. Μακάρι να είμαστε πάντα έτσι...

Δείτε τους μουσικούς μας κι εδώ, στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα. Ήταν καλός ο καιρός, είχε μια φοβερή ηλιοφάνεια, τόση που αν και έκανε παγωνιά, οι περισσότεροι είχαμε ιδρώσει... Ο πιο ωραίος ιδρώτας...

Δεν ξέρω πόσοι από σας που διαβάζετε αυτές τις γραμμές είχατε ποτέ την ευκαιρία να περπατήσετε μαζί με τον Αϊ Βασίλη στις γειτονιές της Ακαδημίας Πλάτωνα. Εγώ, πάντως και μερικοί ακόμα σύντροφοι και φίλοι την είχαμε αυτή την εμπειρία την φετινή παραμονή της Πρωτοχρονιάς.

Ο δικός μας Αϊ Βασίλης ήταν γλυκούλης, καλοντυμένος, πρόσχαρος... Με το ξωτικό του, οπωσδήποτε... Συνεπής στο ραντεβού του στις 11 το πρωί στο Στέκι Αλληλεγγύης. Ήρθε φουριόζος, επέβλεψε τους σάκους με τα δώρα, τους βοηθούς του, την κλόουν που ήταν εκεί για να εμψυχώνει τα παιδιά και μισή ώρα αργότερα ξεκινήσαμε μέσω της Πλάτωνος να πάμε στην πρώτη πλατεία, του Αγίου Γεωργίου.

Οι βοηθοί του, εκτός από σάκους με δώρα μοίραζαν και την εφημερίδα μας που έκανε, ζεστή – ζεστή, την εμφάνισή της. Ο κόσμος τα 'χασε... Άκουγε όλο αυτό το τσούρμο να λέει τα δικά του κάλαντα που μόνο στο ρυθμό έμοιαζαν με τα άλλα, αυτά που έλεγαν τα παιδιά με τα τριγωνάκια και δεν ήξερε τι ήταν αυτό που έβλεπε. Ο Βασίλης είχε αναλάβει κεραστής της ρακής και άλλα κορίτσια μοίραζαν μελομακάρονα.

Δειλά στην αρχή, πιο εύκολα αργότερα, τα παιδιά έρχονταν κοντά στον Αϊ Βασίλη κι έπαιρναν τα δώρα τους. Όλα. Ανεξαρτήτου χρώματος ή φυλής.

Στην πλατεία Αγίου Γεωργίου ενσωματώθηκε στην παρέα μας και ο Στέφανος μαζί με την ομάδα του που έπαιζαν μουσική. Εκείνος ακορντεόν κι άλλος κιθάρα, ταμπούρλο, φλάουτο, βιολί... Ω!... ήταν υπέροχο να τους ακούς να παίζουν στο ρυθμό των πρωτοχρονιάτικων καλάντων με τα δικά μας λόγια.

Ο Βασίλης, όπως όλοι μας άλλωστε, είχε πάρει ζεστά το ρόλο του. Κέρναγε ακόμα και ανθρώπους στα καφενεία από τα οποία περνούσαμε, την ώρα που έπιναν ήδη τις δικές τους ρακές... Όλο αυτό το ανθρώπινο κομβόι δημιούργησε μια αναταραχή στη γειτονιά. Γλυκιά αναταραχή. Μοιράζονταν ευχές για καλή χρονιά, μελομακάρουνα, ρακές. Κι ο Αϊ Βασίλης εκεί, αγέρωχος να κάνει μοναδική την παρουσία του.

“Τι είστε εσείς” μου λέει μια κυρία. “Πολιτιστικός Σύλλογος;” Όχι, της είπα. Είμαστε από την Επιτροπή Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα (ΕΚΑΠ) Πήρε και την εφημερίδα να μάθει περισσότερα πράγματα για μας και να 'ρθει κι εκείνη να βοηθήσει. Να, αυτά είναι τα ωραία... Τόσα χαμόγελα, τόσα καλαμπούρια, είχα καιρό να δω και να ακούσω...

“Ανέβασα” μια φωτογραφία στο Facebook από το κινητό μου τηλέφωνο. Τα σχόλια δεν άργησαν να έρθουν. Οι άνθρωποι επιδιώκουν την αλλαγή στη ζωή τους.

Το είδαμε στον Αϊ Γιώργη, στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα και τέλος στην Πλατεία Πλάτωνα όπου και ολοκληρώσαμε όλη αυτή τη δράση. Γύρισα σπίτι, απόγευμα, κουρασμένος με την πιο γλυκιά κούραση που μπορούσε να μου προκύψει. Φαντάζομαι το ίδιο θα ένιωθαν και οι σύντροφοί μου...

Αυτή είναι η νέα εφημερίδα της ΕΚΑΠ που μοιράσαμε σε όλο το δρομολόγιο του Αϊ Βασίλη. Τα κάλαντα που είχαμε στην πρώτη σελίδα βοήθησαν τον κόσμο να μας... καταλάβει τι λέγαμε... Δείτε την ΕΔΩ, ολόκληρη, σε αρχείο PDF.

Ο πρωτοσέλιδος τίτλος από την ΕΠΟΧΗ. Αλληλεγγύη, ανυπακοή, αξιοπρέπεια, οι ευχές για τον καινούργιο χρόνο που σε λίγο θα κάνει την εμφάνισή του. Σαν να μην έχει και πολύ άδικο...

Το ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ είναι μια οικονομική ημερήσια εφημερίδα. Δεν συνηθίζουμε να επιλέγουμε από εδώ κείμενα. Όμως όσο κι αν η γλώσσα της οικονομίας είναι “ξύλινη” και απευθύνεται στους ειδικούς, τελικά κι εμείς μπορούμε να καταλάβουμε πόσο δύσκολα είναι μερικά πράγματα.

Και στο ΕΘΝΟΣ με αυτό το πολύ ωραίο σκίτσο του Ιωάννου υποδέχονται το 2012. Χρονιά αγχόνη, αν καταλάβαμε καλά...

Στο ΠΑΡΟΝ γιορτάζουν με ένα μονόστηλο σε πλαίσιο τα 1.000 φύλλα τους. Δεν είναι και λίγο για μια εφημερίδα αυτό. Για σκέψου: Να ζήσεις σαν φύλλο έχοντας την αποδοχή των αναγνωστών σου που σε εμπιστεύονται για τα θέματα που δημοσιεύεις. Διαβάστε λίγο προσεκτικά το κομμάτι. Όλοι εμείς που ζούμε καθημερινά από μέσα την αγωνία της έκδοσης μιας εφημερίδας μπορούμε να τους καταλάβουμε. Ας είναι καλά κι ας πολλαπλασιάσουν και άλλο τις εκδόσεις τους, με δημοσιογραφικές επιτυχίες.

Ευχές από

τον Δήμαρχο Μινώα

Δείτε ΕΔΩ τις ευχές του δημάρχου μας, Ζαχαρία Καλογεράκη, για τη νέα χρονιά που ξημερώνει...

Το ζητούμενο είναι μια νέα αρχή. Έχουμε την αίσθηση ότι ξαναρχίζοντας από την αρχή μπορεί να μην ξανακάνουμε τα ίδια λάθη. Μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα...

Στο μηδέν η εμπιστοσύνη των πολιτών στα κόμματα. Χρειάζονταν άραγε μια μεγάλη εφημερίδα σαν το ΒΗΜΑ να δημοσιεύσει τέτοια δημοσκόπηση για να το κατανοήσουμε; Μάλλον στα ίδια τα κόμματα. Οι πολίτες ξέρουν, ζουν, νοιώθουν και βιώνουν πρωτόγνωρες καταστάσεις. Αυτά είναι απόντα, στον κόσμο τους, με 5-6 επιβήτορες της εξουσίας να παίζουν τα δικά τους, προσωπικά, παιχνιδάκια. Η “αποθέωση” του πολιτικού συστήματος. Εκεί κατάντησαν τους Έλληνες, τις ζωές τους... Ας πληρωθούν με το νόμισμα που τους αξίζει: την αδιαφορία.

Σε λίγο περισσότερα από

τη δράση

του δικού μας Αϊ Βασίλη

Είμασταν κοντά του. Κατά κάποιο τρόπο βοηθοί του δικού μας Αϊ Βασίλη που περιόδευσε τις πλατείες της Ακαδημίας Πλάτωνα και μοίρασε δώρα στα παιδιά... Φωτογραφίες και ρεπορτάζ σε λίγο...

Ευχές από το ΠΑΡΟΝ με το πενάκι του ΣΤΑΘΗ. Ισοπεδώνει λίγο όσα πιστεύαμε μέχρι σήμερα περί της ύπαρξης του Αϊ Βασίλη, αλλά όπως και να το κάνουμε είναι κοντά στην αλήθεια...

Ναι, τα παιδιά είναι η μόνη μας ελπίδα για το μέλλον του τόπου. Όμορφη φωτογραφική επιλογή από τη σημερινή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Ευχές για το νέο έτος που σε λίγες ώρες θα μας κάνει ποδαρικό. Φέτος, πιο πολύ από κάθε άλλη χρονιά. Υγεία και αγάπη, τουλάχιστον...

Ώρες μετράει πια το 2011. Θα έχετε «πήξει» στους απολογισμούς για κάθε τομέα και ιδιότητα αυτές τις μέρες. Από τις εφημερίδες μέχρι τον περίγυρό σας. Μην ανησυχείτε όμως. Δεν έχουμε σκοπό να σας... σερβίρουμε ένα ίδιο πιάτο. Θέλουμε μονο να σταθούμε σε ένα - δυο πράγματα που χαρακτήρισαν τη χρονιά που φεύγει...

Λοιπόν, ήταν δύσκολα τα πράγματα... Όπως μας προϊδέαζαν όσοι ηταν «ψαγμένοι» λιγάκι πέρσι τέτοιον καιρό. Η ανασφάλεια είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό από τη μια κι από την άλλη η αίσθηση πως με τις εντολές του ΔΝΤ και των άλλων δανειστών μας σε ότι αφορά τις εργασιακές σχέσεις, τους μισθούς και τις συντάξεις, πήγαμε τουλάχιστον 20 χρόνια πίσω. Και το χειρότερο, κανείς πια δεν είναι σίγουρος ότι η κατρακύλα θα σταματήσει εδώ. Γιατί πάντα θα υπάρχει κι άλλος πάτος πιο κάτω.

Τα μαγαζιά περνάνε τα δικά τους δράματα... Το ένα μετά το άλλο κλείνουν. Πώς να δουλέψουν, με τι πελάτες, όταν αυτό που ενδιάφερει πια τις οικογένειες είναι, μια όσο γίνεται πιο αξιοπρεπής διαβίωση;

Όπου κι αν κάτσεις να κουβεντιάσεις θα σου μιλήσουν για προβλήματα, για παρατεταμένη ανεργία που σκοτώνει, για φως που δεν φαίνεται από πουθενά.

Μόνο τα τηλεοπτικά κανάλια με τις χαζοεκπομπές τους δείχνουν να είναι σ' έναν άλλον κόσμο μακριά κι έξω από την πραγματικότητα και τη ζωή.

Πόσο διαφορετικά θα είναι τα πράγματα τη νέα χρονιά; Η απάντηση θέλει όλα να είναι ένα κλικ προς το χειρότερο... Μην περιμένουμε από τις υφιστάμενες πολιτικές δυνάμεις να δούμε μια άσπρη μέρα. Στο τούνελ που μας οδήγησαν δεν υπάρχει εύκολη διέξοδος.

Από μας, από τον καθένα μας θα εξαρτηθεί αν είμαστε σε θέση να κάνουμε αλλαγές στη ζωή μας. Κι αυτό θα συμβεί μόνο αν πάψουμε να είμαστε απαθείς παρατηρητές κι αποφασίσουμε να γίνουμε ενεργοί πολίτες.

Παρ' όλα αυτά, χωρίς καμιά διάθεση πεσιμισμού, το Site εύχεται σε όλους τους φίλους που το ακολουθούν, τουλάχιστον στην προσωπική τους ζωή, το 2012 να φέρει κάθε καλό. Ευτυχώς, δε ζούμε την εποχή του ασπρόμαυρου σινεμά. Μακάρι να 'χει για σας τα πιο φωτεινά χρώματα που μπορεί να δημιουργήσει η φύση. Ας πούμε θετικά το τελευταίο αντίο στο 2011.

Κι ας καλωσορίσουμε το 2012! Εμείς μπορούμε να το κάνουμε να φαίνεται κάπως καλύτερο. Φτάνει να το πιστέψουμε και να το παλέψουμε. Μην αφήνετε τίποτα στη τύχη του. Δεν αρκεί. Χρειάζεται και προσωπική δουλειά...

Παραμονή Πρωτοχρονιάς σήμερα... Να σας πούμε κι εμείς τα κάλαντα; Με... κρητικά πρώτα και μετά τα κάλαντα που θα ακούσετε πολλές φορές σήμερα, από την παιδική χωρωδία Τυπάλδου. Τα καλύτερα... Διαβάστε και κάποια πρωτότυπα κάλαντα ΕΔΩ.

Αυτά τα κάλαντα σίγουρα τα έχετε ξανακούσει... Ανοίξτε τις πόρτες των σπιτιών σας στους καλαντάδες, τα μικρά παιδιά που τα λένε με τα τριγωνάκια τους. Λιγόστεψαν απελπιστικά...

Στις 11 το πρωί θα ξεκινήσει ο δικός μας Αϊ Βασίλης από το Στέκι της Τηλεφάνους να μοιράσει δώρα στα παιδιά του Κολωνού. Δείτε στην αφίσα τις στάσεις του. Ή ελάτε να τον βοηθήσουμε στην δουλειά του....