Γίνεται με γράμματα δουλειά; Οι περισσότεροι πιστεύουν πως όχι. Το να θέτεις ως φορέας όμως, σοβαρά ζητήματα για συζήτηση με τον νεοεκλεγέντα πρωθυπουργό κ. Σαμαρά, δεν είναι κακό. Αρκεί να μην εξαντλείται κανείς σ' αυτό. Αλλά να είσαι αποφασισμένος να προχωρήσεις και σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις αν χρειαστεί για να επιβάλεις τις απόψεις σου.

Δημοσιεύω ωστόσο αυτή την επιστολή με θέμα της την “άμεση και επιτακτική η ανάγκη λήψης των μέτρων υλοποίησης” της προγραμματικής συμφωνίας η οποία και κοινοποιείται στον υπουργό Οικονομίας κ. Ι. Στουρνάρα και τον υπουργό Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Γ. Βρούτση γιατί οφείλουμε να γνωρίζουμε τι κουβεντιάζουν για μας και μας αφορούν.

Η επιστολή αναφέρει:

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Η ανάληψη των καθηκόντων της Κυβέρνησής σας βρίσκει την ελληνική κοινωνία αντιμέτωπη με τις ολέθριες οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις των αλλεπάλληλων άδικων, αναποτελεσματικών και άκρως επικίνδυνων μέτρων σε βάρος θεμελιωδών εργατικών δικαιωμάτων που επιβλήθηκαν την τελευταία διετία στο πλαίσιο των όρων του διεθνούς μηχανισμού δανεισμού της χώρας κατά διαρκή παράβαση διεθνών και ευρωπαϊκών κανόνων και συμβάσεων.

Η Γ.Σ.Ε.Ε., λαμβάνοντας υπόψη τις ρητές προεκλογικές δεσμεύσεις και τοποθετήσεις των κομμάτων, το περιεχόμενο της προγραμματικής συμφωνίας μεταξύ των τριών πολιτικών αρχηγών που συμμετέχουν στην παρούσα Κυβέρνηση και τις εξελίξεις στο ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο που αναγνωρίζουν τα σφάλματα της ασκούμενης μέχρι σήμερα πολιτικής, επανέρχεται στην ανάγκη ανάληψης όλων των απαιτούμενων ενεργειών για την άμεση νομοθετική αποκατάσταση των βασικών αρχών και κανόνων που οφείλουν να διέπουν το σύστημα εργασιακών σχέσεων μιας δημοκρατικά οργανωμένης κοινωνίας που επιθυμεί όχι μόνο την ανάπτυξη, αλλά και την κοινωνική πρόοδο.

Στην κατεύθυνση αυτή κρίνεται θετική η δέσμευση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης για επιμήκυνση του χρόνου καταβολής του επιδόματος ανεργίας, η οποία βέβαια εάν συνοδευόταν με αποκατάσταση του ποσού του επιδόματος ανεργίας θα αντιμετώπιζε πιο ρεαλιστικά τη ζούγκλα που έχει επέλθει στη λεγόμενη αγορά εργασίας από τα επιβληθέντα άδικα μέτρα, την εργοδοτική αυθαιρεσία, την ιλιγγιώδη αύξηση των απολύσεων και την ομηρία των εργαζομένων από την επιβολή εκ περιτροπής εργασίας ακόμα και μιας μέρας το μήνα.

Εξάλλου θεωρούμε αυτονόητη τη δέσμευσή σας για τη διασφάλιση του δημόσιου κοινωνικού χαρακτήρα του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, ως θεμελιώδους θεσμού κοινωνικής προστασίας με αναδιανεμητικό χαρακτήρα και την εξασφάλιση της βιωσιμότητας και της κοινωνικής αποτελεσματικότητάς του, πλαίσιο βέβαια που μπορεί να θωρακισθεί μόνο εφόσον προστατευθούν αποτελεσματικά η περιουσία και οι πόροι των Ασφαλιστικών Ταμείων, παταχθεί η αδήλωτη και η ευέλικτη απασχόληση, προστατευθεί η πλήρης και σωστά αμειβόμενη εργασία και αντιμετωπισθεί αυστηρά η εισφοροδιαφυγή.

Σ' ό,τι αφορά στη δηλωμένη βούλησή σας για την αναθεώρηση όρων της δανειακής σύμβασης και με ρητή δέσμευση ότι «[Η] συλλογική αυτονομία και η ισχύς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας επανέρχεται στο επίπεδο που προσδιορίζουν το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο, σύμφωνα με το οποίο το ύψος του μισθού στον ιδιωτικό τομέα συμφωνείται μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Αυτό περιλαμβάνει και τη ρύθμιση του κατώτατου μισθού που προβλέπεται στη ρύθμιση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας», θέτουμε υπόψη σας τις κοινά αναγνωρισμένες προτεραιότητες για τη λήψη άμεσων μέτρων που αφορούν:

1. την αποκατάσταση του μισθολογικού περιεχομένου και της διαδικασίας κατάρτισης της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, ως μηχανισμού διαμόρφωσης των κατωτάτων ορίων προστασίας της αμοιβής και των όρων εργασίας όλων των εργαζομένων στην ελληνική επικράτεια.

2. την επαναφορά του θεσμού επέκτασης της εφαρμογής των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, για τη διασφάλιση της ελάχιστης προστασίας όλων των εργαζομένων από κοινού με τη βασική προστατευτική αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης σε περίπτωση συρροής συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

3. την επαναφορά στο εξάμηνο του χρόνου παράτασης της κανονιστικής ισχύος των ΣΣΕ για τη διευκόλυνση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την αποκατάσταση της πλήρους μετενέργειας στις ατομικές συμβάσεις εργασίας των εργαζομένων του συνόλου των όρων των ΣΣΕ που έληξε η ισχύς τους και δεν έχουν αντικατασταθεί από νέες.

4. την προστασία των όρων αμοιβής και εργασίας των νέων σε ηλικία εργαζομένων από καταχρηστικές και ισοπεδωτικές πρακτικές που επωφελούνται από την προσπάθεια γενίκευσης των μειώσεων σε όλα τα είδη των ΣΣΕ και για όλες τις ειδικότητες εργαζομένων.

5. την επαναφορά του περιεχομένου της διαιτητικής απόφασης στο σύνολο των όρων της συλλογικής ρύθμισης, με ταυτόχρονη δυνατότητα έκδοσής της σε περίπτωση άρνησης της διαδικασίας μεσολάβησης από οποιοδήποτε μέρος.

6. την αποκατάσταση των όρων των Εθνικών Γενικών ΣΣΕ για τη ρύθμιση του ύψους των εισφορών εργαζομένων και εργοδοτών υπέρ των σκοπών Οργανισμού Εργατικής Εστίας και Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας και την άμεση έναρξη λειτουργίας του νέου ενιαίου φορά παροχών υπηρεσιών πρόνοιας με διμερή χαρακτήρα.

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Οι δραματικές επιπτώσεις των μέτρων στους εργαζόμενους και η εκτίναξη των ποσοστών της ανεργίας απέδειξαν με τον πιο δραματικό τρόπο ότι η πολιτική εξόδου από την οικονομική κρίση δεν πρέπει να αποτελεί μια αμιγώς δημοσιονομική και λογιστική δέσμη μέτρων και ότι οι οικονομικοί στόχοι συνδέονται αναπόσπαστα με τους κοινωνικούς στόχους.

Σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη για τη χώρα συγκυρία με τη δαμόκλειο σπάθη της κατάρρευσης της κοινωνικής συνοχής και της διασάλευσης της κοινωνικής ειρήνης, θέτουμε υπόψη σας τα πλέον κρίσιμα και άμεσης προτεραιότητας συλλογικά ζητήματα που αφορούν τους εργαζόμενους της χώρας.

Επιφυλασσόμαστε για την περαιτέρω τεκμηριωμένη τοποθέτηση της Γ.Σ.Ε.Ε. στην Εθνική Επιτροπή Απασχόλησης και την Εθνική Επιτροπή Κοινωνικής Προστασίας, τη σύγκληση των οποίων αναμένουμε.

Με τιμή

Ο Πρόεδρος                                       Ο Γενικός Γραμματέας

Γιάννης Παναγόπουλος Νικόλαος Κιουτσούκης

Μόνο ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ του Δ. Ρίζου και η ΒΡΑΔΥΝΗ από τα απογευματινα φύλλα είχαν την είδηση. Οι "μεγάλες" εφημερίδες χαμπάρι δεν πήραν ή την έκρυψαν;

Και ξαφνικά το τοπίο άλλαξε... Τα δικαστήρια άρχισαν να βγάζουν αποφάσεις που τιμούν τα παντελόνια τους. Και οι εμπνευστές των Μνημονίων και των περικοπών μισθών και συντάξεων είναι σε δύσκολη θέση. Τι να πουν τώρα άραγε; Πού να κρύφτηκε ο λαλίστατος κ. Βενιζέλος;

Δείτε πώς έχει η είδηση που σήμερα κάνει το γύρο των media. Φυσικά μην περιμένετε να τη δείτε αναλυτικά στο δελτίο των οκτώ του MEGA. Τέτοιες ειδήσεις τις... κρύβουν. Ιδού λοιπόν:

Στην Δικαιοσύνη είχαν προσφύγει οι εργαζόμενοι στην εταιρεία ΣΤΑΣΥ" (πρώην ΑΜΕΛ Α.Ε.) η οποία είναι θυγατρική της "Αττικό Μετρό".
Η απόφαση του Ειρηνοδικείου ανατρέπει τα έως σήμερα δεδομένα, καθώς έκρινε αντισυνταγματικούς τους Νόμους 3833/2010 και 3845/2010, με τους οποίους επιβλήθηκαν μειώσεις  των αποδοχών και των επιδομάτων των εργαζομένων στο Δημόσιο τομέα.

Είναι η πρώτη απόφαση των πολιτικών δικαστηρίων που έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση με την απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας που έκρινε ότι οι μνημονικοί περιορισμοί στις αποδοχές των εργαζομένων είναι συμβατοί με τις επιταγές του Συντάγματος και την Ευρωπαϊκή και διεθνή νομοθεσία.

Ειδικότερα, η απόφαση αναφέρει ότι τόσο ο νόμος 3833/2010 που αφορά στα επείγοντα μέτρα  αντιμετώπισης της δημοσιονομικής κρίσης, όσο και ο νόμος 3845/2012 για τα μέτρα εφαρμογής του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη μέλη της ζώνης του Ευρώ και  το Διεθνές Νομισματικό ταμείο (ΔΝΤ) είναι αντίθετο στα άρθρα 4, 22, 23, 25, 28 και 106 του Συντάγματος, στο άρθρο 11 της ΕΣΔΑ και στις Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας 151/1978 και 14/1981.

Στη δικαστική απόφαση υπογραμμίζεται ότι τα μέτρα που επιβλήθηκαν σε βάρος των εργαζομένων πραγματοποιούν ανεπίτρεπτη επέμβαση  στην συλλογική αυτονομία, με αποτέλεσμα να καταλύουν τα άρθρα 22 και 23 του Συντάγματος, ενώ δεν συνοδεύονται από αντισταθμιστικά μέτρα, όπως είναι η μείωση των τιμών και  των φόρων. Αντίθετα, μάλιστα, προστίθεται στην απόφαση, επιβλήθηκαν φοροεισπρακτικού χαρακτήρα μέτρα.

Πέραν τούτου, σημειώνεται στην επίμαχη απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών,  παραβιάζεται και το άρθρο 4 του Συντάγματος (περί ισότητας), καθώς έγινε μείωση ίδιου ύψους στις αποδοχές τόσο των υψηλόμισθων όσο και των χαμηλόμισθων.

Ακολουθεί η επίμαχη απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών, η οποία ανατρέπει την οικονομική πολιτική και τη λιτότητα που επιβλήθηκε την τελευταία διετία στον δημόσιο τομέα.

"Η επέμβαση στη συλλογική αυτονομία πρέπει να συνιστά μέτρο όλως εξαιρετικό και να μην υπερβαίνει μία εύλογη χρονική περίοδο, να συνοδεύεται δε από επαρκείς εγγυήσεις για την προστασία του επιπέδου ζωής των εργαζομένων, τηρουμένης, σε κάθε περίπτωση, της αρχής της αναλογικότητας, η οποία αποτελεί συνταγματικό περιορισμό των νομοθετικών περιορισμών των συνταγματικών θεμελιωδών δικαιωμάτων, επιτάσσοντας ότι μεταξύ του νόμιμου σκοπού που επιδιώκει ένας περιορισμός του δικαιώματος και του συγκεκριμένου περιορισμού πρέπει να υπάρχει εύλογη σχέση. Η εφαρμογή της αρχής αυτής θεμελιώνεται αφενός στο εσωτερικό μας δίκαιο, και συγκεκριμένα στο άρθρο 25 παρ. 1δ’ του Συντάγματος, και αφετέρου στις διατάξεις της Ε.Σ.Δ.Α. για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών, που έχει κυρωθεί από τη χώρα μας με τον Ν. 53/1979 και δυνάμει του άρθρου 28 παράγραφος 1 του Συντάγματος έχει υπερνομοθετική ισχύ. Έτσι, σε περίπτωση μείωσης αποδοχών και επιδομάτων, πρέπει να εξετάζεται η αναλογικότητα του μέτρου προς τον επιδιωκόμενο σκοπό δημοσίου συμφέροντος και να τηρείται η προϋπόθεση ότι τα μέτρα δεν επιφέρουν δυσανάλογη προσβολή, εν όψει του επιδιωκόμενου σκοπού, σε συνταγματικά δικαιώματα και αγαθά, σε καμία περίπτωση δε δεν δικαιολογείται να καταλύονται θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος (22 παρ. 2 και 23 παρ. 1)".

Σε ό,τι αφορά το άρθο 106 του Συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο μπορεί χάριν του εθνικού συμφέροντος να περιοριστεί η συλλογική αυτονομία που καθιερώνεται με το άρθρο 22 του Συντάγματος για περιορισμένο και εύλογο όμως χρονικό διάστημα και πάντα τηρώντας την συνταγματική αρχή της αναλογικότητας και τις διατάξεις της ΕΣΔΑ, η κυρία Κουτρουβίδα επισημαίνει:

"Στην προκειμένη περίπτωση και αν ακόμη δεχθούμε ότι οι περιορισμοί αυτοί τέθηκαν χάριν του εθνικού συμφέροντος,  εκτός του ότι δεν είναι συμβατοί με τις διεθνείς συμβάσεις εργασίας, επιφέρουν δυσμενείς για τους εργαζόμενους τροποποιήσεις, χωρίς να εγγυώνται ότι ο περιορισμός των συλλογικών διαπραγματεύσεων έχει περιορισμένο χρονικό ορίζοντα, ώστε να είναι συνταγματικά ανεκτή η επέμβαση στη συλλογική αυτονομία, με αποτέλεσμα να καταλύονται στην πραγματικότητα οι επίμαχες συνταγματικές διατάξεις των άρθρων 22 και 23 του Συντάγματος".
Ως προς την αιτιολογία της αναγκαιότητας λήψης των επίδικων μέτρων που αφορούν στις μειώσεις των αποδοχών και των επιδομάτων των εργαζομένων, η ειρηνοδίκης Αθηνών υπογραμμίζει:
"Η αιτιολογία της αναγκαιότητας για τη λήψη των επίδικων μέτρων που αφορούν τις μειώσεις των αποδοχών και επιδομάτων των εργαζομένων που προβλέπονται, χάριν του δημοσίου συμφέροντος, είναι προφανώς ελλιπής, λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι τα μέτρα αυτά καταργούν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και ουσιαστικά την συνδικαλιστική ελευθερία και συλλογική αυτονομία, είναι δε αντίθετα με τις Διεθνείς Συμβάσεις, που έχει συνάψει η Ελλάδα και που δυνάμει του άρθρου 28 παράγραφος 1 του Συντάγματος έχουν αποκτήσεις υπερνομοθετική ισχύ. Κατά συνέπεια, με τα επίδικα μέτρα παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας, καθώς, εκτός από την παραπάνω ανεπίτρεπτη μονιμότητα του χαρακτήρα τους, δεν βρίσκονται σε αντιστοιχία με τον επιδιωκόμενο σκοπό, ούτε συνοδεύονται με αντισταθμιστικά μέτρα (μείωση τιμών, άμεσων και έμμεσων φόρων κ.λπ.) και εγγυήσεις για την προστασία ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού της χώρας. αντίθετα, όπως είναι γνωστό, επιβάλλονται στους πολίτες ταυτόχρονο με μία σειρά ιδιαίτερα σκληρών φοροεισπρακτικών μέτρων που προβλέπουν μείωση ή κατάργηση αφορολόγητων ορίων και τα οποία πλήττουν τις πλέον ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες, την προστασία των οποίων έπρεπε να εγγυώνται και να διαφυλάττουν".

Καταλήγοντας το Ειρηνοδικείο Αθηνών σημειώνει:

"Είναι προφανές ότι η διάταξη του άρθρου 1 παρ. 5 του Ν. 3833/2010, σύμφωνα με την οποία καθιερώνεται μείωση των αποδοχών των εργαζομένων που υπάγονται στη ρύθμιση του εν λόγω άρθρου κατά γενικευμένο ποσοστό 7%, καθώς και των επιδομάτων Χριστουγέννων, Πάσχα και αδείας κατά επίσης γενικό ποσοστό 30%, αντίκειται στο άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Η μείωση των αποδοχών και των ως άνω επιδομάτων κατά το ίδιο γενικό ποσοστό που καταλαμβάνει τόσο τους υψηλόμισθους όσο και τους χαμηλόμισθους εργαζομένους αντίκειται στην ανωτέρω διάταξη και οδηγεί τους μεν υψηλόμισθους στο να εξακολουθούν να διατηρούν ένα ικανοποιητικό και αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, ενώ τους χαμηλόμισθους, οι οποίοι αποτελούν ένα ιδιαίτερα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού, το οποίο στο όνομα του γενικού συμφέροντος έπρεπε να προστατεύεται, τους οδηγούν στην κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση, αφού εκμηδενίζουν στην ουσία τις αποδοχές τους και τους αναγκάζουν, κατά παράβαση της ως άνω διάταξης, να συνεισφέρουν στα δημόσια βάρη κατά φανερή αναντιστοιχία με τις δυνάμεις τους, ενισχύοντας δε την άποψη ότι η αιτιολογία της λήψης των οριζόμενων με τις ένδικες διατάξεις μέτρων που εδράζεται στο δημόσιο συμφέρον είναι προβληματική και ελλιπής".

• Πηγή: pheme.gr

Η έλλειψη δουλειάς οδηγεί στην απελπισία... Κι αυτή δεν είναι ο καλύτερος σύμβουλος για να πορευτείς στη ζωή...

Διαβάζουμε την είδηση και κάτι παθαίνουμε... Είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοιο κακό γύρω μας; Είναι; Αλλιώς θα ήθελα να είναι η πρώτη ανάρτηση του Ιουλίου... Αλλά δεν γίνεται πάντα αυτό που θέλουμε, έτσι δεν είναι;

Μείωση κατά 8,7% παρουσίασε η απασχόληση στην Ελλάδα το πρώτο τρίμηνο του 2012, σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2011, ένας αριθμός που αντιστοιχεί σε 400.000 θέσεις εργασίας.

Αυτό αναφέρει η τριμηνιαία έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την κοινωνική κατάσταση στη ΕΕ. Την ίδια περίοδο, στην Ισπανία χάθηκαν 660.000 θέσεις εργασίας, στην Πορτογαλία 210.000 και στην Ιταλία 180.000.

Η Κομισιόν επισημαίνει ότι η Ελλάδα συγκαταλέγεται στην ομάδα των χωρών στις οποίες αναμένεται επιδείνωση της απασχόλησης το δεύτερο εξάμηνο του 2012 στον τομέα των υπηρεσιών και των κατασκευών.

Εξάλλου, σύμφωνα με την έκθεση της Επιτροπής, την τριετία 2008 - 2011 η ανεργία στους πολίτες ηλικίας 55- 64 ετών διπλασιάστηκε σε έξι κράτη μέλη: την Ελλάδα, τη Δανία, την Ιρλανδία, την Ισπανία, τη Λετονία και τη Λιθουανία.

Παράλληλα, το 64% των Ελλήνων ηλικίας 15- 35 ετών (27% για περιορισμένο χρονικό διάστημα και 37% μακροπρόθεσμα) δηλώνουν έτοιμοι να εγκατασταθούν και να εργαστούν σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Ο μέσος κοινοτικός όρος είναι 53%, ενώ υψηλά ποσοστά παρατηρούνται επίσης στην Ισπανία και την Ιρλανδία (από 67%) και στην Πορτογαλία (57%).

Με τα πιο μελανά χρώματα περιγράφει η Επιτροπή την κατάσταση των αστέγων στην Ελλάδα. Όπως επισημαίνεται στην έκθεση, το 2011 οι άστεγοι στη χώρα μας αυξήθηκαν κατά 25%, σε σχέση με το 2009, και ανέρχονται σε 20.000. Πάνω από το ήμισυ των αστέγων εντοπίζονται στην Αθήνα και τον Πειραιά (11.000- από τους οποίους 8.000 είναι Έλληνες).

Το πρόβλημα των αστέγων έχει κάνει επίσης την εμφάνισή του σε πόλεις όπως τα Χανιά, το Ηράκλειο Κρήτης και τα Τρίκαλα, αναφέρει η Επιτροπή.

Στην έκθεση υπογραμμίζεται ότι λόγω της κρίσης έχει αυξηθεί ο αριθμός των αστέγων με υψηλή μόρφωση που είχαν ικανοποιητικό βιοτικό επίπεδο, χωρίς ψυχολογικά προβλήματα ή προβλήματα εξάρτησης, οι οποίοι πλέον «δεν τα βγάζουν πέρα», έχοντας χάσει τη δουλειά τους.

Η Επιτροπή σημειώνει επίσης ότι το 68% του πληθυσμού στην Ελλάδα ζει κάτω από το όριο της φτώχειας (σ.σ. δηλαδή με εισόδημα κάτω από το 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος) και διαθέτει πάνω από το 40% του εισοδήματός του για το ενοίκιο ή την αποπληρωμή στεγαστικού δανείου.

Τέλος, η Επιτροπή αναφέρει ότι το δεύτερο εξάμηνο του 2012 αναμένεται να μειωθούν οι κοινωνικές δαπάνες κατά 18%.

• ΠΗΓΗ: 24h.gr

Ας τον αποχαιρετήσουμε τον Ιούνιο που φεύγει και ας καλωσορίσουμε με τον τρόπο που ξέρουμε σ' αυτό το Site τον Ιούλιο... Με το ανάλογο τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού,α από το δίσκο του “Καλεντάρι”.

Σαββατιάτικα αποχαιρετούμε τον πρώτο καλοκαιρινό μήνα, τον Ιούνιο. Κι είμαι κοντά δέκα μέρες τώρα στο χωριό μου Θραψανό, στην Κρήτη. Θεέ μου τι όμορφα και γρήγορα που περνάνε οι μέρες...

Από την Τετάρτη που τελείωσα και το περιοδικό μου, άρα και την εντατική δουλειά στο γράψιμο οι μέρες είναι ακόμη που ενδιαφέρουσες... Μ' αρέσει να κουβεντιάζω με τους ανθρώπους, να ακούω τις ιστορίες τους, τα μικρά, μεγάλα προβλήματα τους.

Είχα την ευκαιρία να πάω χθες το απόγευμα στην Κάτω Βρύση, στο Αστρίτσι. Ήταν μια ζεστή μέρα μα εκεί, ανάμεσα στα πλατάνια και τα τρεχούμενα νερά έκανε ψυχρούλα. Ευτυχώς που άκουσα τη Στασούλα και πήρα κι έριξα κάτι πάνω μου... Ήρθαν κι οι ρακές και κάπως σοζύγιασαν τα πράγματα. Είναι πάντως ένα πολύ όμορφος τόπος στην καρδιά μου από τότε που τον γνώρισα. Οι άνθρωποι που λειτουργού το κιόσκι εκεί έχουν μια ζεστασιά και πραγματικά χαλαρώνεις κι αφήνεσαι...

Σήμερα έβγαλα από το Αρκαλοχώρι και το εισιτήριο του Λάμπρου. Έρχεται τη Δευτέρα. Γύρω στις 1.30 – 2.00 το μεσημέρι θα πατάει τα πόδια του στη γη της Κρήτης. Θα είμαι στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου για να τον παραλάβω...

Κάπως έτσι μας αποχαιρετά ο Ιούνιος. Για να παραδώσει τη σκυτάλη τους στον Ιούλιο, ένα ακόμα πιο ζεστό μήνα. Με το πανηγύρι της Αγιάς Μαρίνας στη Βόνη και τη Γιορτή του Αγγειοπλάστη στο χωριό.

Θα προηγηθεί, το επόμενο Σαββατοκύριακο, το ποδοσφαιρικό διήμερο στο 5Χ5 γηπεδάκι του Θραψανού που διοργανώνει ο αθλητικός όμιλος “Ανθεστίωνας”.Κι έχει την πλάκα του καθώς χαίρεσαι να βλέπεις τα παιδιά που παίζουν, συνοδεία μπύρας και σουβλακίων, ξυλάκι.

Με σχόλια ενδιαφέροντα για τις αθλητικές επιδόσεις των παικτών που ιδρώνουν τη φανέλα τους μέσα στον αγωνιστικό χώρο...

Ο Ιούνιος τελειώνει. Απόψε είναι η τελευταία του. Κι εγώ ζω και αναπνέω τον αέρα του χωριού μου, όπως τον ονειρευόμουν πάντα. Χαλαρά και με καλή διάθεση...