Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Επικαιρότητα

Άρχισα να ξαναδιαβάζω εφημερίδες

Απίστευτο!... συνέβη κι αυτό! Δείτε ένα ρεπορτάζ του Νίκου Κωνσταντόπουλου στη σημερινή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ που περιγράφει το πάθημα μιας Ελληνίδας αθλήτριας που… παίζοντας με το κινητό της τηλέφωνο έκανε «χιουμοράκι» που ελήφθη ως ρατσιστικό σχόλιο…

Σκέψου, να’ ταν αυτός ο ρατσισμός μας... Από πολύ χειρότερα πράγματα υποφέρουμε...

Στα ραδιόφωνα μας προετοιμάζουν για νέες περικοπές σε μισθούς – συντάξεις. Σιγά, τώρα που θα μείνουμε σ’ αυτές τις λεπτομέρειες. Εδώ έχουμε το θέμα της Βούλας Παπαχρήστου που αποκλείστηκε από την ελληνική αποστολή που πάει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.

Το τι παπαριές, υπερβολές και ανοησίες θα ακούσουμε γι’ αυτό το θέμα τις επόμενες ημέρες δε λέγεται… Πάρτε μια βαθιά ανάσα για να αντέξετε. Οι ξερόλες και οι «ειδικοί» θα εμφανιστούν στα ΜΜΕ να κάνουν την κριτική τους και ν’ αποδώσουν δικαιοσύνη γι’ αυτό το… φοβερό σφάλμα στο οποίο υπέπεσε η αθλήτρια.

Άσε που μπορεί και να μην ξέρουν καν τι είναι το twitter.

Λεπτομέρειες… Τι λέτε τώρα… Είπαμε, προετοιμαστείτε... Οι επόμενες μέρες θα είναι δύσκολες...

 

  • Δείτε ΕΔΩ ένα μήνυμα του Διονύση Τσακνή στη Βούλα.
  • Τι δήλωσε στο Reuters η αθλήτρια. Δείτε ΕΔΩ. Η θέση της...
  • Δείτε ΕΔΩ και μια άλλη εκδοχή για το ίδιο θέμα... Για να  είστε απόλυτα ενημερωμένοι...
  • Βρήκαμε θέμα για να ασχολούμαστε τις επόμενες μέρες. Δείτε κι ΕΔΩ...
  • Κι άλλο ένα ένα δημοσίευμα ΕΔΩ για να γνωρίσετε καλύτερα το επίμαχο θέμα...
  • Τα αθλητικά Site πήραν φωτιά... Δείτε άλλο ένα δημοσίευμα για το ίδιο θέμα, ΕΔΩ...
  • Μέχρι και ο Άδωνης Γεωργιάδης κατέθεσε επερώτηση στη Βουλή. Δεν κάνω πλάκα. Δείτε ΕΔΩ...

Το πρωτοσέλιδο των ΝΕΩΝ. Μοιρασμένο στα δύο. Από τη μια το... τεράστιο θέμα με την αθλήτρια και το περίφημο twitter της Παπαχρήστου. Κι από την άλλη το θέμα με τις περικοπές στις συντάξεις και τα επιδόματα που ετοιμάζουν. Άκρως υποβαθμισμένο...

Τέτοια ζητήματα σοβαρά θα συνεχίζουν να μπαίνουν στο περιθώριο. Το πρόβλημα επικεντρώνεται στο σχόλιο της Παπαχρήστου στο twitter. Εδώ, το χθεσινό πρωτοσέλιδο της κρητικής εφημερίδας ΠΑΤΡΙΔΑ που προβάλλει το έγγραφο του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου που παίρνει μια πολύ καλή στάση απέναντι στους ανέργους και άστεγους, μοιράζοντας συχνά τρόφιμα σε αυτούς που τα έχουν ανάγκη. Η ανθρώπινη αλληλεγγύη στην πράξη. Στην Κρήτη αυτά τα ζητήματα τα έχουν βάλει σε μια προτεραιότητα. Δείτε ΕΔΩ ολόκληρο το θέμα. Οι αθηναϊκές εφημερίδες περί άλλων τυρβάζουν.

Τα έχετε δει φαντάζομαι στα δημοσιεύματά μου από την Κρήτη, ένα ολόκληρο μήνα τώρα. Τύπο διάβαζα πολύ επιλεκτικά και περισσότερο τα περιοδικά που εκτιμώ για την πολιτική στάση και τις σοβαρές αναλύσεις τους.

Εφημερίδες, καθημερινά, άρχισα να ξαναδιαβάζω μετά την επιστροφή μου στη δουλειά. Κι όταν λέω να διαβάζω, δεν εννοώ μόνο τους πρωτοσέλιδους τίτλους. Αυτούς έτσι κι αλλιώς τους βλέπω καθημερινά από επαγγελματική διαστροφή. Η ουσία είναι στις εσωτερικές σελίδες. Στα ρεπορτάζ που μπορείς να ξεχωρίσεις και αξίζει τον κόπο να μείνεις λίγο περισσότερο και να εντρυφήσεις στο περιεχόμενό τους.

Τώρα που έχω περισσότερο χρόνο στη διάθεσή μου στο γραφείο, ασχολούμαι, πιο προσεκτικά. Είδατε και χθες, μερικά κομμάτια που ξεχώρισα... Τα σκανάρισα για να βάλω και τις σχετικές λεζάντες που δίνουν στον αναγνώστη να καταλάβει τι ήταν αυτό που μου έκανε το κλικ, να μείνω λίγο περισσότερο και να τα σχολιάσω. Θετικά ή αρνητικά δεν έχει και τόση σημασία. Ή μήπως έχει; Υπάρχει στο σινάφι μου η αντίληψη πως τα καλά νέα, δεν είναι νέα… Και για πολλά χρόνια έψαχναν να βρουν το σκάνδαλο για να το αναδείξουν. Νομίζω η κρίση έφερε αλλαγές και σ’ αυτό.

Επειδή κάποιοι φροντίζουν καθημερινά να μας σερβίρουν κακές ειδήσεις, να μας τρομοκρατούν, να μας καθηλώνουν, ήρθε ο καιρός να αναδεικνύουμε τις καλές ειδήσεις. Να ξαναδείξουμε τη φωτεινή πλευρά της ζωής, να ξαναδούμε το χαμόγελο ν’ ανθίζει στις καρδιές των ανθρώπων.

Αυτό το site, ως φιλοσοφία και στάση ζωής το κάνει σταθερά, σχεδόν καθημερινά… Συνειδητά… Κι έχω την αίσθηση ότι οι αναγνώστες μου το επικροτούν, γι’ αυτό και παραμένουν εδώ, σταθεροί συνοδοιπόροι στα μεγάλα διαδικτυακά ταξίδια.

Δεν έχω αντίρρηση στην κριτική, καλόπιστη παρατήρηση, αλλά σε κάθε ευκαιρία προσπαθώ να δίνω χώρο έκφρασης σ’ ένα παλιό, όμορφο, ανθρώπινο συναίσθημα που θεωρούσαμε αυτονόητο.

Τίποτα, ωστόσο, στις μέρες μας δεν είναι πλέον αυτονόητο. Χρειάζεται καθημερινή επιβεβαίωση πως είμαστε εδώ, όρθιοι και το παλεύουμε να κάνουμε αυτή τη ζωή, έτσι όπως την κατάντησαν, καλύτερη, πιο υποφερτή και να μη λείψει το χαμόγελο από τα χείλη μας.

Δεν είναι εύκολο, το ξέρουμε, παρ’ όλα αυτά το επιχειρούμε. Επειδή αγαπάμε τον άνθρωπο και σεβόμαστε τις αδυναμίες που κουβαλάει… Γι’ αυτό και θα επιμείνουμε, σταθεροί στη θέση μας, ότι αξίζει και πρέπει να το παλέψουμε, αν θέλουμε να δούμε να ξημερώνουν καλύτερες μέρες.

Υπάρχουν και καλές ειδήσεις...

Η αλήθεια είναι ότι πρέπει να ψάξεις πολύ για να τις βρεις τις καλές ειδήσεις, αλλά υπάρχουν... Δεν είναι όλα μαύρα και άραχνα. Δείτε εδώ ένα δημοσίευμα από τις εσωτερικές σελίδες του σημερινού ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ. Η καλή πλευρά της Κρήτης... Που υπάρχει. Σας το βεβαιώνω εγώ που την έζησα φέτος...

Κι αυτό είναι το σποτ του σκηνοθέτη Θοδωρή Παπαδουλάκη, εκείνου του παλικαριού που είχε σκηνοθετήσει το ΝΗΣΙ για το NEGA πριν δυο χρόνια και αφορούσε ανθρώπινες ιστορίες από τη ζωή των λεπρών στη Σπιναλόγκα. Επιτέλους η Περιφέρεια Κρήτης μπήκε μπροστά και ο Θοδωρής κατέγραψε πώς βλέπει με τα μάτια του την Κρήτη... Μπράβο σε όσους είχαν την ιδέα και διπλά μπράβο σ' αυτούς που την υλοποίησαν...

Κι άλλη θετική είδηση... Ένας δραστήριος και δυναμικός δήμος στις παρυφές της Αθήνας δίνει το καλό παράδειγμα. Το Ίλιον δείχνει έμπρακτα την αλληλεγγύη του σε όσους συνανθρώπους μας τη χρειάζονται.

Επιστροφή στην πραγματικότητα του αθηναϊκού τύπου... Σαν να μην έφτανε η ανυπόφορη ζέστη στην Αθήνα, ιδού ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ ενόψει του αυριανού ερχομού της τρόικα. Προετοιμάζει κλίμα... Εντύπωση μου κάνει η έμφαση που δίνει η εφημερίδα στις δηλώσεις Σαμαρά (κάτω αριστερά στη φωτό...): “Θα μείνουμε στο ευρώ. Δεν θα τους περάσει” Για γίνειλίγο πιο σαφής, ρε παλικάρι... Ποιών δε θα περάσει, τι;

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Αυτός είναι ο κ. Σαμαράς... “Πρώτα να δείξουμε ότι η χώρα σέβεται του στόχους. Ύστερα να δείξουμε ότι μπορούμε να εφαρμόσουμε όσα πρέπει να γίνουν”. Γεια σου ρε παλικάρι! Χαλάρωσε λίγο... Μην τρίζεις άλλο τα δόντια στους τροϊκανούς. Με τέτοια πίεση θα τα κάνουν πάνω τους... Κι είναι και καλοκαίρι...

Ορκίστηκε χθες βουλευτής ο... μουσικός, Αρτέμης Ματθαιόπουλος της Χρυσής Αυγής... Ιδού ένα από τα τραγούδια του. Ώρα να δούμε πράξεις... Μπα, το παλικάρι της φακής, απλά βολεύτηκε...

Στο κόκκινο η επισκεψιμότητα...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Ο φόβος είναι εδώ. Η τρόικα επιστρέφει με... τελεσίγραφο για μέτρα – εξπρές κατά το πρωτοσέλιδο του ΕΘΝΟΥΣ. Τι είπε το “Αλ Τζαζίρα”, ότι τα ελληνικά ΜΜΕ βρίσκονται σε διατεταγμένη επιχείρηση στήριξης της τρόικας; Άντε καλέ, υπερβολές...

Ιδού το βίντεο στο οποίο αναφέρθηκα λίγο πιο πάνω. Δεν είναι και τόσο μακριά από την πραγματικότητα, όσα λέει... Παρακολουθείστε το, με προσοχή, παρακαλώ...

Έτσι παρουσιάζει το θέμα ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ. Οσφυοκάμπτες... Κουβέντα για επαναδιαπραγμάτευση. Να τους δείξουμε "τι καλά παιδιά είμαστε" και να εκλιπαρούμε για μια καλύτερη μεταχείριση. Μια τέτοια Ελλάδα θέλουμε;

Εκφοβισμός και στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Η στάση πληρωμών πρώτο θέμα. Μα, αν θυμάμαι καλά, αυτοί οι τρεις που συγκρότησαν την κυβέρνηση, αυτόν τον στόχο είχαν πρώτο. Προς τι λοιπόν οι λεονταρισμοί; Το καθήκον τους κάνουν. Τις δεσμεύσεις τους, υλοποιούν..

Στο ΛΟΓΟ ο τίτλος είναι αποκαλυπτικός, αλλά μόνον ο τίτλος... Δεν είδα το ίδιο και στο κείμενο της πρώτης σελίδας. Εκτός κι αν όλα αυτά τα κρατάνε για την 2 σελίδα τους...

Ε, αυτό δεν έχει ξαναγίνει!.. Η “επίθεση αγάπης” - επισκεψιμότητας έγινε σε τέτοιο βαθμό, ώστε να γονατίσει το μέγεθος των 30 GB που μας έχει παραχωρηθεί από το server που φιλοξενεί αυτή την ιστοσελίδα. Σήμερα το πρωί και για λίγες ώρες, ήταν αδύνατον να μπει κανείς σ' αυτό το Site. Ένα μήνυμα ενημέρωνε ότι η επισκεψιμότητα αυτόν τον μήνα είχε ξεπεράσει τα όρια τους και... χτύπησε κόκκινο.

Χρειάστηκε η πυροσβεστική παρέμβαση του Άρη Ντάτση από την onScreen για να μου δώσει άλλα 10 GΒ κι έτσι, ελπίζω πως δεν θα ξαναπαρουσιαστεί παρόμοιο πρόβλημα... Άλλωστε και ο ίδιος δηλώνει φαν της ιστοσελίδας κι ακόμα κι να μην του το ανέφερα το πρόβλημα, θα το διαπίστωνε και ο ίδιος... Τον ευχαριστώ δημόσια για την τιμή και την άμεση παρέμαβασή του, όπως πάντα, άλλωστε..

Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς. Το να συμβαίνει ένα τέτοιο πράγμα, την ώρα που... φλέγεται η Αθήνα και οι νύχτες είναι ιδιαίτερα δύσκολες, ομολογώ ότι είναι κάτι που με ξάφνιασε θετικά, όμορφα... Ναι, είναι δύσκολες οι νύχτες... Το διαπίστωσα και ο ίδιος προσωπικά καθώς ήταν πολύ δύσκολη η χθεσινή νύχτα, το ένοιωσα στο πετσί μου. Πέρασα δύσκολα με μια άπνοια που την έκανε ακόμα δυσκολότερη.

Σήμερα ολοκλήρωσα την εκκαθάριση στο γραφείο μου και έστησα τον ΤΥΠΟ, που την ύλη του παρέλαβα χθες...

Το απόγευμα, συνεννοηθήκαμε με την Πόπη, να την πάω στη Σαλαμίνα... Να κατακάτσει λίγο η ζέστη, για να μπορώ να βγω μια βόλτα μέχρι το Πέραμα...

Αρχίζω και μπαίνω στο κλίμα... Δεν είναι και πολύ δύσκολο διότι ακόμα και τον καιρό των διακοπών δεν “κάθισα” ιδιαίτερα... Τα γραφτά μου ήταν μπόλικα και οι αναρτήσεις μου καθημερινές. Καθόλου τυχαία δεν ήρθε αυτή η τεράστια επισκεψιμότητα...

Η Γ.Γ.της ITUC, Σάραν Μπάροου, για την Ελλάδα

Το δημοσίευμα του σημερινούυ ΕΘΝΟΥΣ για το ίδιο θέμα. Προσεγμένο...

Την τραγική κατάσταση στην ελληνική αγορά εργασίας διαπίστωσε το κλιμάκιο της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Συνδικάτων το οποίο επισκέφθηκε τη χώρα μας στα πλαίσια παγκόσμιας έρευνας που διενεργεί για τις παραβιάσεις εργασιακών δικαιωμάτων.

Η Γενική Γραμματέας της, η οποία ήρθε στη χώρα μας μετά από αίτημα της ΓΣΕΕ, είχε προσωπική επαφή τόσο με εργαζόμενους και ανέργους οι οποίοι της ανέπτυξαν τα προβλήματα που επέφεραν οι μνημονιακές πολιτικές όσο και με τον υπουργό Εργασίας στον οποίο έθεσε το θέμα της επαναδιαπραγμάτευσης με την τρόικα με στόχο την αλλαγή της οικονομικής πολιτικής.

Μετά τις διαπιστώσεις για την ολοσχερή κατεδάφιση του θεσμικού πλαισίου των εργασιακών σχέσεων στην Ελλάδα συνδυαστικά με την ραγδαία οικονομική και θεσμική αποδυνάμωση εργαζομένων και συνταξιούχων η Γ. Γραμματέας της Διεθνούς Συνομοσπονδίας θα προχωρήσει αύριο σε παρέμβασή της προς το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση θέτοντας μεταξύ άλλων δυο βασικά αιτήματα:

  • Να αναζητηθούν για την Ελλάδα εναλλακτικές οικονομικές πολιτικές που θα ενισχύουν την ανάπτυξη και κατ΄επέκταση την απασχόληση και την πραγματική οικονομία.
  • Να ακούσει η τρόικα τους κοινωνικούς εταίρους και να σεβαστεί την όποια συμφωνία τους για τους κατώτατους μισθούς και τις κοινωνικές παροχές των εργαζομένων, οι οποίες εκμηδενίστηκαν μετά την αδικαιολόγητη κατάργηση των Οργανισμών Εργατικής Εστίας και Κατοικίας οι οποίοι χρηματοδοτούνταν αποκλειστικά από τις εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών.

Η ITUC πραγματοποίησε το τελευταίο διάστημα δημοσκόπηση σε 14 χώρες μεταξύ αυτών και στην Ελλάδα χαρακτηρίζοντας μεταπολεμική την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας μετά τις διαπιστώσεις ότι το 97% των εργαζομένων έχει μείωση μισθών ενώ μόλις 3% έχει διατηρήσει το εισόδημά του.

Η παγκόσμια έρευνα της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Συνδικάτων θα δημοσιοποιηθεί το β εξάμηνο του 2012.

Έσπασαν την απεργία των χαλυβουργών τα ΜΑΤ

Με τη μέθοδο της νυχτερινής επέλασης, όπως ο υπόκοσμος, η τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ χτύπησε την ηρωική απεργία στην Ελληνική Χαλυβουργία, στέλνωντας τα ΜΑΤ και τους εισαγγελείς να «ανοίξουν» το εργοστάσιο του Μάνεση. Τα ΜΑΤ συνέλλαβαν την απεργιακή φρουρά του σωματείου εργαζομένων και συνοδεία έβαλαν μέσα κάποιους απεργοσπάστες. Πιστοί στα αφεντικά τους, τους βιομήχανους, κυβέρνηση, δικαιοσύνη και αστυνομία έκαναν σήμερα τη «βρώμικη δουλειά».

Φυσικά, δεν λογαριάζουν σωστά. Από νωρίς το πρωί, εκατοντάδες εργαζόμενοι σπεύδουν στην πύλη του εργοστασίου. Η συγκέντρωση είναι μαζική, έχει κλείσει η Εθνική Οδός στο ύψος του εργοστασίου. Και αναμένεται ένα νέο μεγάλο κύμα αλληλεγγύης και αγώνα. Είμαστε όλοι χαλυβουργοί! Όλοι στο πλευρό των απεργών, όλων όσων παλεύουν για τα δίκια τους. Η κυβέρνηση πήρε ξεκάθαρη θέση, θέση θα πάρουν και όλοι οι εργαζόμενοι.

Σήμερα το πρωί δυνάμεις καταστολής με χημικά και γκλοπ επιτέθηκαν στους συναδέλφους μας απεργούς Χαλυβουργούς ώστε να σπάσουν τον ηρωικό αγώνα τους. Καταγγέλουμε την κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ, τις πολιτικές αυτές που δίνουν γή και ύδωρ στο μεγάλο κεφάλαιο.

Είναι γελασμένοι αν θεωρούν πως με αυτές τις ενέργεις μπορούν να σπάσουν τον αγώνα των Χαλυβουργών που εδώ και 9 μήνες αγωνίζονται να ζουν με αξιοπρέπεια. Επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά πως δυνάμεις καταστολής και δικαιοσύνη μαζί με τα κόμματά τους, εξυπηρετούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Επιτίθονται και χτυπάν εργάτες που διεκδικούν τα αυτονόητα.

Το χτύπημα στους Χαλυβουργούς, η προσπάθεια να σπιλωθεί ο αγώνας τους αφορά κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη. Είναι επίθεση στο σύνολο της εργατικής τάξης ώστε με σκυμμένο το κεφάλι να δεχόμαστε κάθε αντιλαϊκό και αντεργατικό μέτρο που ισοπεδώνει τη ζωή μας και τα δικαιώματά μας.

Καλούμε κάθε συνάδελφο και συναδέλφισσα σήμερα στις 5:30 το απόγευμα στη Γέφυρα του Ασπροπύργου να δώσει μαχητικό παρόν. Να σταθούμε στο πλευρό των Χαλυβουργών, να γίνουμε μια γροθιά.

Η ΓΣΕΕ καταδικάζει τέτοιες πρακτικές

Η ΓΣΕΕ καταδικάζει με τον πλέον έντονο τρόπο την παρέμβαση-επίθεση των ΜΑΤ στην Χαλυβουργία Ελλάδας κατά των εργαζομένων-απεργών.

Οι συνδικαλιστικοί και κοινωνικοί αγώνες των εργαζομένων που παλεύουν να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας, τα οικονομικά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα δεν λύνονται και δεν αντιμετωπίζονται με τη βία και τα ΜΑΤ.

Καλούμε την Κυβέρνηση και την εργοδοσία να αποσύρουν άμεσα τις δυνάμεις καταστολής και την αδιαλλαξία και να προχωρήσουν σε διάλογο-συνεννόηση με τους εργαζόμενους για τη διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας και τη λειτουργία της επιχείρησης.

Το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα θα συνεχίσει τους ενωτικούς και μαζικούς αγώνες ενάντια στις εργοδοτικές και κυβερνητικές αυθαιρεσίες..

  • Το βασικό κείμενο είναι η ανακοίνωση του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών -Πληροφορικής Ν. Αττικής.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA