Απίστευτο!... συνέβη κι αυτό! Δείτε ένα ρεπορτάζ του Νίκου Κωνσταντόπουλου στη σημερινή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ που περιγράφει το πάθημα μιας Ελληνίδας αθλήτριας που… παίζοντας με το κινητό της τηλέφωνο έκανε «χιουμοράκι» που ελήφθη ως ρατσιστικό σχόλιο…

Σκέψου, να’ ταν αυτός ο ρατσισμός μας... Από πολύ χειρότερα πράγματα υποφέρουμε...

Στα ραδιόφωνα μας προετοιμάζουν για νέες περικοπές σε μισθούς – συντάξεις. Σιγά, τώρα που θα μείνουμε σ’ αυτές τις λεπτομέρειες. Εδώ έχουμε το θέμα της Βούλας Παπαχρήστου που αποκλείστηκε από την ελληνική αποστολή που πάει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.

Το τι παπαριές, υπερβολές και ανοησίες θα ακούσουμε γι’ αυτό το θέμα τις επόμενες ημέρες δε λέγεται… Πάρτε μια βαθιά ανάσα για να αντέξετε. Οι ξερόλες και οι «ειδικοί» θα εμφανιστούν στα ΜΜΕ να κάνουν την κριτική τους και ν’ αποδώσουν δικαιοσύνη γι’ αυτό το… φοβερό σφάλμα στο οποίο υπέπεσε η αθλήτρια.

Άσε που μπορεί και να μην ξέρουν καν τι είναι το twitter.

Λεπτομέρειες… Τι λέτε τώρα… Είπαμε, προετοιμαστείτε... Οι επόμενες μέρες θα είναι δύσκολες...

• Δείτε ΕΔΩ ένα μήνυμα του Διονύση Τσακνή στη Βούλα.
• Τι δήλωσε στο Reuters η αθλήτρια. Δείτε ΕΔΩ. Η θέση της...
  
• Δείτε ΕΔΩ και μια άλλη εκδοχή για το ίδιο θέμα... Για να  είστε απόλυτα ενημερωμένοι...
• Βρήκαμε θέμα για να ασχολούμαστε τις επόμενες μέρες. Δείτε κι ΕΔΩ...
• Κι άλλο ένα ένα δημοσίευμα ΕΔΩ για να γνωρίσετε καλύτερα το επίμαχο θέμα...
• Τα αθλητικά Site πήραν φωτιά... Δείτε άλλο ένα δημοσίευμα για το ίδιο θέμα, ΕΔΩ...
• Μέχρι και ο Άδωνης Γεωργιάδης κατέθεσε επερώτηση στη Βουλή. Δεν κάνω πλάκα. Δείτε ΕΔΩ...
  

Το πρωτοσέλιδο των ΝΕΩΝ. Μοιρασμένο στα δύο. Από τη μια το... τεράστιο θέμα με την αθλήτρια και το περίφημο twitter της Παπαχρήστου. Κι από την άλλη το θέμα με τις περικοπές στις συντάξεις και τα επιδόματα που ετοιμάζουν. Άκρως υποβαθμισμένο...

Τέτοια ζητήματα σοβαρά θα συνεχίζουν να μπαίνουν στο περιθώριο. Το πρόβλημα επικεντρώνεται στο σχόλιο της Παπαχρήστου στο twitter. Εδώ, το χθεσινό πρωτοσέλιδο της κρητικής εφημερίδας ΠΑΤΡΙΔΑ που προβάλλει το έγγραφο του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου που παίρνει μια πολύ καλή στάση απέναντι στους ανέργους και άστεγους, μοιράζοντας συχνά τρόφιμα σε αυτούς που τα έχουν ανάγκη. Η ανθρώπινη αλληλεγγύη στην πράξη. Στην Κρήτη αυτά τα ζητήματα τα έχουν βάλει σε μια προτεραιότητα. Δείτε ΕΔΩ ολόκληρο το θέμα. Οι αθηναϊκές εφημερίδες περί άλλων τυρβάζουν.

Τα έχετε δει φαντάζομαι στα δημοσιεύματά μου από την Κρήτη, ένα ολόκληρο μήνα τώρα. Τύπο διάβαζα πολύ επιλεκτικά και περισσότερο τα περιοδικά που εκτιμώ για την πολιτική στάση και τις σοβαρές αναλύσεις τους.

Εφημερίδες, καθημερινά, άρχισα να ξαναδιαβάζω μετά την επιστροφή μου στη δουλειά. Κι όταν λέω να διαβάζω, δεν εννοώ μόνο τους πρωτοσέλιδους τίτλους. Αυτούς έτσι κι αλλιώς τους βλέπω καθημερινά από επαγγελματική διαστροφή. Η ουσία είναι στις εσωτερικές σελίδες. Στα ρεπορτάζ που μπορείς να ξεχωρίσεις και αξίζει τον κόπο να μείνεις λίγο περισσότερο και να εντρυφήσεις στο περιεχόμενό τους.

Τώρα που έχω περισσότερο χρόνο στη διάθεσή μου στο γραφείο, ασχολούμαι, πιο προσεκτικά. Είδατε και χθες, μερικά κομμάτια που ξεχώρισα... Τα σκανάρισα για να βάλω και τις σχετικές λεζάντες που δίνουν στον αναγνώστη να καταλάβει τι ήταν αυτό που μου έκανε το κλικ, να μείνω λίγο περισσότερο και να τα σχολιάσω. Θετικά ή αρνητικά δεν έχει και τόση σημασία. Ή μήπως έχει; Υπάρχει στο σινάφι μου η αντίληψη πως τα καλά νέα, δεν είναι νέα… Και για πολλά χρόνια έψαχναν να βρουν το σκάνδαλο για να το αναδείξουν. Νομίζω η κρίση έφερε αλλαγές και σ’ αυτό.

Επειδή κάποιοι φροντίζουν καθημερινά να μας σερβίρουν κακές ειδήσεις, να μας τρομοκρατούν, να μας καθηλώνουν, ήρθε ο καιρός να αναδεικνύουμε τις καλές ειδήσεις. Να ξαναδείξουμε τη φωτεινή πλευρά της ζωής, να ξαναδούμε το χαμόγελο ν’ ανθίζει στις καρδιές των ανθρώπων.

Αυτό το site, ως φιλοσοφία και στάση ζωής το κάνει σταθερά, σχεδόν καθημερινά… Συνειδητά… Κι έχω την αίσθηση ότι οι αναγνώστες μου το επικροτούν, γι’ αυτό και παραμένουν εδώ, σταθεροί συνοδοιπόροι στα μεγάλα διαδικτυακά ταξίδια.

Δεν έχω αντίρρηση στην κριτική, καλόπιστη παρατήρηση, αλλά σε κάθε ευκαιρία προσπαθώ να δίνω χώρο έκφρασης σ’ ένα παλιό, όμορφο, ανθρώπινο συναίσθημα που θεωρούσαμε αυτονόητο.

Τίποτα, ωστόσο, στις μέρες μας δεν είναι πλέον αυτονόητο. Χρειάζεται καθημερινή επιβεβαίωση πως είμαστε εδώ, όρθιοι και το παλεύουμε να κάνουμε αυτή τη ζωή, έτσι όπως την κατάντησαν, καλύτερη, πιο υποφερτή και να μη λείψει το χαμόγελο από τα χείλη μας.

Δεν είναι εύκολο, το ξέρουμε, παρ’ όλα αυτά το επιχειρούμε. Επειδή αγαπάμε τον άνθρωπο και σεβόμαστε τις αδυναμίες που κουβαλάει… Γι’ αυτό και θα επιμείνουμε, σταθεροί στη θέση μας, ότι αξίζει και πρέπει να το παλέψουμε, αν θέλουμε να δούμε να ξημερώνουν καλύτερες μέρες.