Την ώρα που πατούσα τα πόδια μου στην Κρήτη για τις φετινές καλοκαιρινές διακοπές μου το κοντέρ του μετρητή μου στη μπάρα δεξιά, έδειχνε να πλησιάζουμε να κλείσουμε τα 330.000 “χτυπήματα” από διαφορετικές Ι.Ρ. και να μπαίνουμε φορτσάτοι στο δρόμο για τα 340.000 κλικ... Ήδη μέχρι να κάνω αυτή την ανάρτηση έχουμε 800 επισκέψεις επί πλέον...

Οι τακτικοί αναγνώστες μου θα θυμούνται ότι την αρχή, κάθε 5.000 επισκέψεις, έκανα μια τέτοιου είδους ανάρτηση. Ήθελα να σα κάνω να γνωρίσετε το Site. Αργότερα συνέχισα να κάνω το ίδιο πράγμα, αλλά κάθε 10.000 “χτυπήματα”. Μεγάλωνε ο αριθμός των επισκέψεων, μεγάλωναν και οι ευθύνες να έχω ένα Site με υψηλά τα επίπεδα και τις προδιαγραφές του...

Συνέχισα να δίνω όλες μου τις δυνάμεις κάνοντάς το ζωντανό, διατηρώντας το με πλήθος πληροφοριών, αλλά και με κομμάτια της καθημερινής ζωής μου.

Το βέβαιο είναι ότι περιέχει αλήθειες και όχι ψέματα. Δεν μ' αρέσουν να τα λέω, ούτε και να τα ακούω. Μ' αρέσει η ζωή με τα πάνω της και τα κάτω της, με τα χαμόγελα και τις λύπες της, με τις ομορφιές της Κρήτης που λατρεύω όσο τίποτα άλλο στον κόσμο και που από το πρωί της Πέμπτης 21/06/2012 πατώ τα χώματα της που με γεμίζουν προσδοκίες ότι θα τα χαρώ όσο τίποτα άλλο στον κόσμο.

Έτσι μ' αρέσει η ζωή... Να ρουφώ την κάθε στιγμή της σαν να είναι η τελευταία. Με την ελπίδα και την πίστη ότι τίποτα απ' όσα αγαπήσαμε δεν πάει χαμένο. Επειδή τίποτα δεν μας χαρίστηκε και τίποτα δεν θεωρούμε δεδομένο, απλό και εύκολο...

Τη χαρά και τη δύναμη τη βρίσκουμε στα απλά καθημερινά, πράγματα. Κι αυτό θα κάνουμε και φέτος ένα ολόκληρο μήνα. Στο μεταξύ και σαν συντροφιά θα λειτουργήσουμε αυτό το σημειωματάριο. Εδώ θα τα με το δικό μας τρόπο. Είτε γελώντας, είτε αφήνοντας ένα σχόλιο στο Facebook που νομίζετε πως είναι πιο απλό και πιο εύκολο.

Βέβαια αν δοκιμάζατε θα διαπιστώνατε ότι το ίδιο εύκολα είναι τα πράγματα κι εδώ. Δεν χρειάζονται και πολλά πολλά, ούτε εγκρίσεις. Το σχόλιο ανεβαίνει αμέσως... Όλα είναι πολύ απλά και εύκολα. Δεν σας θέλω απλά επισκέπτες και παρατηρητές. Θα μου άρεσε και να μιλάμε.

Αλλά δεν βιάζομαι... Σιγά – σιγά όλα θα γίνουν. Όπως βλέπετε έχω υπομονή...