Ο κόσμος γίνεται πολύ πιο μικρός όταν εμείς το θέλουμε κι η καρδιά μας. Δοκιμάστε το!
Η διαχείριση του internet αλλάζει τον τρόπο σκέψης μας. Τόπος μας πια, δεν είναι αποκλειστικά και μόνο ο τόπος που γεννηθήκαμε, αλλά καθετί που μπορούμε να το δούμε, να το ακούσουμε, να το διαβάσουμε… Και η αλήθεια είναι πως η πληροφορία διαχέεται πάρα πολύ γρήγορα και εύκολα…
Ας πούμε, μέσα από δω και με αφορμή της Διεθνή Συνέλευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά, Αθήνα 2014 «γνώρισα» την Katherine. Τη λέξη γνώρισα τη βάζω σε εισαγωγικά, γιατί πραγματικά ένιωσα καλά μιλώντας μαζί της ζωντανά στο τηλέφωνο, τη δεύτερη μέρα της Συνέλευσης. Η Katherine είναι παντρεμένη και ζει στη Χαβάη… Και είναι μακριά η Χαβάη; Μάλλον είναι, αν σκεφτείς ότι βρίσκεται στην άλλη άκρη του Ειρηνικού Ωκεανού και μας χωρίζουν 13 ώρες διαφορά…
Κι ωστόσο αυτές οι 13 ώρες απόσταση δείχνουν πολύ λίγες και μικρές όταν υπάρχει κάτι που μας ενώνει… Κι αυτό είναι η κοινή αγάπη μας για τον Ιεχωβά και το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε καθημερινή επικοινωνία σχεδόν μέσω αυτής της ιστοσελίδας… Η Katherine χρησιμοποιεί επίσης το Facebook κι έτσι μέσω αυτού διαβάζει και σχολιάζει τις αναρτήσεις μου…
Αν και μιλάει άψογα τα ελληνικά η Katherine που μένει στο Hilo, Hawaii, δυσκολεύεται να γράψει στη δίκη μας γλώσσα, την ελληνική. Κι ωστόσο χρησιμοποιεί λατινικούς χαρακτήρες ώστε να μπορεί να εκφράζει γραπτά τα συναισθήματα της. Η ανάγκη για επικοινωνία είναι που κάνει πιο βολικά και εύκολα τα πράγματα… H νήσος Χαβάη ή Μπιγκ Άιλαντ (Big Island, Μεγάλο Νησί) είναι ένα ηφαιστειογενές νησί στο βόρειο Ειρηνικό Ωκεανό. Είναι το μεγαλύτερο νησί της Χαβάης και το πιο νοτιοανατολικό νησί της πολιτείας των ΗΠΑ. Με έκταση 10.432 τετραγωνικών χιλιομέτρων έχει μεγαλύτερη έκταση απ' ότι όλα τα υπόλοιπα νησιά της Χαβάης μαζί και είναι το μεγαλύτερο νησί των Ηνωμένων Πολιτειών.
Τις προηγούμενες μέρες η Katherine μου έστειλε μερικά e-mail με φωτογραφίες και βίντεο από τον τόπο που ζει με το σύζυγο της, τον Ιάπωνα Sasaki, την πανέμορφη Χαβάη… Τροπικό κλίμα, φοβερή βλάστηση, ιδιαίτερος πολιτισμός… Δεν ξέρω αν έχετε πάει εσείς, εγώ δεν έχω πάει... Μοιράζομαι μαζί σας μερικές φωτογραφίες από εκεί, όπως και το όνειρο να τα καταφέρω κάποια στιγμή να πάω, καθώς έχω ακούσει πολύ όμορφες διηγήσεις γι’ αυτόν τον τόπο…
Όπως και να ‘χει το πράγμα, είναι πολύ όμορφο στο ξεκίνημα μιας νέας εβδομάδας του Ιουλίου να διαπιστώνεις πόσο μικρός είναι ο κόσμος... Και σ’ αυτό συμβάλλουν οι άνθρωποι του που τον κάνουν ξεχωριστό με τις ανθρώπινες σχέσεις τους καθώς είναι αποφασισμένοι να μοιραστούν πολλά. Katherine σε ευχαριστώ, που ήρθες έτσι όμορφα στη ζωή μου…
Συχνά, όταν έρχομαι στην Κρήτη φροντίζω να πάω μια βόλτα με καλή παρέα στην Κάτω Βρύση, στο Αστρίτσι, για ουζάκι… Είναι ένας υπέροχος τόπος, όχι πολύ μακριά από το χωριό μου, με πολύ πράσινο και δροσιά. Κάπου 8.500 πλατάνια υπάρχουν εκεί και τα τρεχούμενα νερά κάνουν τον τόπο ξεχωριστό.
Από την περασμένη Τρίτη βρίσκομαι ήδη στην Κρήτη κάνοντας χρήση των καλοκαιρινών διακοπών μου. Μ’ αρέσει εδώ, στο χωριό που γεννήθηκα, το Θραψανό… Ο τόπος, οι άνθρωποι, οι μνήμες από τα νεανικά μου χρόνια, όλα έρχονται και μου δίνουν μια όμορφη αίσθηση ξεκούρασης…
