Απόγευμα στην Κάτω Βρύση στο Αστρίτσι, έναν μικρό παράδεισο, δίπλα μας. Έχετε πάει;
Συχνά, όταν έρχομαι στην Κρήτη φροντίζω να πάω μια βόλτα με καλή παρέα στην Κάτω Βρύση, στο Αστρίτσι, για ουζάκι… Είναι ένας υπέροχος τόπος, όχι πολύ μακριά από το χωριό μου, με πολύ πράσινο και δροσιά. Κάπου 8.500 πλατάνια υπάρχουν εκεί και τα τρεχούμενα νερά κάνουν τον τόπο ξεχωριστό.
Οι τακτικοί αναγνώστες μου θα το θυμούνται, χρόνια τώρα… Δεν υπάρχει περίπτωση να έρθω καλοκαίρι και να μην πάω μια βόλτα από εκεί… Κι ωστόσο αυτό δεν αποτελεί ρουτίνα... Κάθε άλλο… Θεωρώ πως η Κάτω Βρύση είναι ένας καλός τόπος για ξεκούραση… Απογευματάκι πάντα, αν και όπως μας είπαν οι άνθρωποι που λειτουργούν το καφενείο – ταβέρνα είναι ανοιχτά από τις 10 το πρωί, καθημερινά…
Και φαντάζομαι πως και το μεσημέρι θα είναι πολύ όμορφα εδώ… Χθες κάθισε κοντά μας να πιει τον καφέ του, ο άνθρωπος που έδωσε ζωή στον τόπο αυτόν, ο Νικόλας… Και μας έλεγε την εμπειρία του, όταν πρωτοείδε αυτόν τον τόπο γυρνώντας από τη Γερμανία, γεμάτο βάτα.. Είχε πολύ ενδιαφέρον να τον ακούς. Κι εμένα μου αρέσει πάντα να ακούω μεγάλους ανθρώπους…
Το έχουν αυτό το προνόμιο, μερικοί άνθρωποι ανάμεσα μας… Να σε κρατάνε καθηλωμένο με τον τρόπο που μιλάνε και διηγούνται ιστορίες... Κι αν το δείτε αυτό σε συνάρτηση με τον τόπο, τότε πραγματικά είναι το κάτι άλλο, σχεδόν μαγικό… Αυτό το μοίρασμα είναι που μου αρέσει πιο πολύ απ’ όλα… Είναι κάτι, που δεν το συναντάς κάθε μέρα στη ζωή σου…
Στη σημερινή ανάρτηση γνωρίζω λίγο το χώρο στους νέους αναγνώστες, που μετά την Διεθνή Συνέλευση της Αθήνας 2014 είναι ήδη αρκετοί, διότι οι παλιοί, προφανώς τον θυμούνται… Αύριο θα σας δώσω κάτι, επίσης όμορφο από το χώρο… Πινακίδες, όμορφα ζωγραφισμένες με δυνατά μηνύματα για προβληματισμό… Λόγια σοφών ή απλά προσεγμένα, όπως αυτό το καλωσόρισμα…
Όταν κάνεις μια βόλτα σ’ αυτόν τον μικρό επίγειο παράδεισο, επιβάλλεται να καθίσεις στα τραπέζια του. Εξάλλου δεν είναι λίγοι αυτοί που έρχονται από το Ηράκλειο ή τα γύρω χωριά, όπως εμείς… Που δεν είναι και πολύ μακριά. Μια υπέροχη διαδρομή έχεις να κάνεις, έτσι και αλλιώς ανάμεσα σε καταπράσινη γη.
Κρατήστε αυτές τις φωτογραφίες για σήμερα… Και το χαμόγελο αυτής της κοπέλας που σερβίρει τους πελάτες της. Δεν είναι κάτι που το συναντά κανείς κάθε μέρα σε μαγαζιά που προσφέρουν υπηρεσίες σε είδη καφενείου, γι’ αυτό και είναι πραγματικά μοναδικό να το ζεις αληθινά.
Σχόλια (0)