Ένα υπέροχο site με χειροποίητα κοσμήματα για γυναίκες. Δείτε το προσεκτικά, παρακαλώ

 elegant2

Κάτι πολύ σημαντικό που κάναμε εδώ και δυο χρόνια ήταν και η αλλαγή στην εμφάνιση αυτού του site! Το Elegant by Nasia άλλαξε. Δείτε το ΕΔΩ στη νέα εκδοχή του... Όλοι έχουμε το δικαίωμα να αναζητούμε κάτι πιο όμορφο για τον εαυτό μας; Ακόμα και μέσα σ' αυτές τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε με την πανδημία του κορονοϊού Covid-19 ή του χειμώνα, κυρίως οι γυναίκες, έχουν την ανάγκη να αισθάνονται καλύτερα μέσα τους...

 elegant1 Αντιγραφή

selida.sulas2

Η κρίση, λένε, δημιουργεί ευκαιρίες... Και αναδεικνύει, πλευρές καλλιτεχνικές... Δείτε παρακαλώ μια ειλικρινή προσπάθεια που δημιουργήθηκε μέσα στην πανδημία,  με εξαιρετικά, πρωτότυπα και μοναδικά δημιουργήματα, σε χειροποίητα κοσμήματα με κρύσταλλα και ημιπολύτιμους λίθους, με γούστο και συνθέσεις που παραπέμπουν σε γυναίκες οι οποίες ξέρουν και τους αρέσει να φροντίζουν τον εαυτό τους. Έτσι ήταν το site στην πρώτη φάση του. Ελπίζουμε το σημερινό να σας φανεί πιο χρηστικό.


206
Το Elegant by Nasia, ένα εξειδικευμένο Site που "παίζει" στο διαδίκτυο και καθώς το περιεργάζεστε μπορείτε να βρείτε πολλές προτάσεις σε οικονομική τιμή. Δείτε το, αξίζει. Θα το διαπιστώσετε με έναν καθαρό, ευδιάκριτο τρόπο, και θα δείτε όλες τις καλλιτεχνικές δημιουργίες... Κι αν έχετε Facebook, αναζητήστε το ΕΔΩ και σημειώστε το νούμερο του έργου που σας αρέσει. Στη συνέχεια, επικοινωνήστε στο τηλέφωνο που θα βρείτε εκεί, με τον δημιουργό. Και, όλα θα πάρουν το δρόμο τους!

199
Οι τιμές είναι πολύ προσιτές και ισορροπημένες και ο τρόπος αποστολής είναι με το χέρι, αν μένουμε στην ίδια πόλη ή με το ταχυδρομείο και με αντικαταβολή. Να ξέρετε ότι, αποδεινύετε στον εαυτό σας ότι τον αγαπάτε και τον φροντίζετε πραγματικά... Μη διστάσετε να πάρετε τηλέφωνο. Τη χρωστάστε, μια παραπάνω φροντίδα, στον εαυτό σας... 

193

Κι αν δεν σας φτάνει το Site και δεν έχετε Facebook, αλλά Viber, ζητήστε μας με μήνυμα, να σας συνδέσουμε εμείς στην Ομάδα, ώστε να παρακολουθείτε όλες τις νέες κατασκευές... Στις μέρες που ζούμε, όλα είναι λίγο πιο εύκολα. Θέληση να υπάρχει! Με ένα απλό SMS στο τηλέφωνο 6932212755. Μας δίνετε τον αριθμό του κινητού  τηλεφώνου σας, που έχετε την εφαρμογή Viber... Τα υπόλοιπα, είναι δική μας δουλειά... 

211

Επικαιρότητα

Μια θεατρική παράσταση, η «Γέρμα» του Φ. Γκ. Λόρκα στο ανοιχτό θέατρο του λόφου Κολωνού

theatro.germa1.120915
Κρατάει ακόμα το καλοκαίρι… Τα τζιτζίκια συνεχίζουν απτόητα το τραγούδι τους. Έχουμε έρθει στο ανοιχτό θεατράκι του λόφου Κολωνού (Ιωαννίνων και Καπανέως) με τα μαρμαρένια καθίσματα για να παρακολουθήσουμε την θεατρική παράσταση «Γέρμα» του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Απογευματάκι. Ώρα 8. Μια όμορφη ώρα που αρχίζει να σουρουπώνει… Θα περιμένουμε σχεδόν περισσότερη από μισή ώρα μετά την καθορισμένη ώρα μέχρι να ξεκινήσουν, αλλά αποζημιωθήκαμε από την παράσταση…

theatro.germa2.120915
Τα φώτα έχουν ανοίξει στις κερκίδες που κάθεται ο κόσμος… Οι θεατές δεν είναι για την ώρα πολλοί, αλλά θα πολλαπλασιαστούν στη συνέχεια, σχεδόν θα γεμίσει το θεατράκι… Η είσοδος είναι ελεύθερη, προσφορά του Δήμου Αθηναίων στους δημότες του. Τις κάνει αυτές τις κινήσεις ο Δήμος. Είναι κάτι ωραίο για εκείνους που είναι σε θέση να εκτιμήσουν μια καλή θεατρική παράσταση, έστω κι αν ο θίασος δεν είναι επαγγελματικός, αλλά πρόκειται για τον Πολιτιστικό Σύλλογο Κάτω Πατησίων.

theatro.germa3.120915
Παρατηρώ γύρω μου… Πολλοί που έχουν έρθει να δουν το έργο δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με το θέατρο. Παππούδες έχουν φέρει τα εγγόνια τους… Μωρά με το καροτσάκι και άλλα μεγαλύτερα που παίζουν γυρνώντας τη σκηνή λίγο πριν αρχίσει η παράσταση. Λίγοι από τους θεατές γνωρίζουν πραγματικά τι είναι θέατρο. Κι όμως αυτοί οι άνθρωποι με εξέπληξαν θετικά στην πορεία του έργου με το πόσο προσεκτικά την παρακολουθούσαν… Κάτι αλλάζει στην κουλτούρα μας;

theatro.germa4.120915
Το πρόγραμμα της παράστασης ήταν λιτό, αλλά αρκετά εξυπηρετικό… Είχε τα ονόματα των ηθοποιών που έπαιζαν, μερικά λόγια για την υπόθεση τους έργου και κάποιες φωτογραφίες… Το σκηνικό λιτό και όμορφο. Η υπόθεση διαδραμματίζονταν σε ένα ελληνικό χωριό. Η «Γέρμα» είναι τραγικό θεατρικό έργο του Ισπανού συγγραφέα και ποιητή Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Γράφτηκε το 1934 και η πρεμιέρα έγινε στο Ισπανικό Θέατρο (Teatro Español) στη Μαδρίτη στις 29 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους. Το έργο χωρίζεται σε τρεις πράξεις των δύο σκηνών η κάθε μία. Η «Γέρμα» είναι ένα από τα τρία τραγικά θεατρικά έργα της "ισπανικής υπαίθρου" του Λόρκα. Τα άλλα δυο είναι ο "Ματωμένος Γάμος" και "Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα". Και τα τρία έργα υπογραμμίζουν την πειθήνια υποταγή των γυναικών που αποζητούν ελευθερία στην παραδοσιακή κοινωνία, η οποία τους αρνείται την κοινωνική ή ερωτική ισότητα.

theatro.germa5.120915
Το έργο αφηγείται την ιστορία μιας στείρας γυναίκας που ζει σε μια αγροτική περιοχή στην Ανδαλουσία στις αρχές της δεκαετίας του '30. Στα ισπανικά, Yerma σημαίνει "στείρα". Ο διακαής πόθος της για τη μητρότητα της γίνεται εμμονή και την οδηγεί τελικά σε ένα αποτρόπαιο έγκλημα, στο οποίο την ωθούν τα ήθη και τα πιστεύω της κοινωνίας της. Το έργο τελικά ασκεί κριτική στις κοινωνικές αυτές νόρμες. Η «Γέρμα» ασχολείται με την απομόνωση, το πάθος και την απόγνωση, αλλά και με το γάμο, τη ζήλια και τη φιλία. Στην πλοκή του έργου διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο κι οι κοινωνικές συνθήκες εκείνης της περιόδου.

theatro.germa6.120915
ΟΙ χαρακτήρες του έργου: Γέρμα: Νεαρή γυναίκα παντρεμένη με τον Χουάν, έναν άνθρωπο που ο πατέρας της ήθελε να είναι ο σύζυγός της. Εγκλωβισμένη σε ένα γάμο χωρίς αγάπη, πιστεύει ότι ένα παιδί θα της φέρει τη χαρά που τόσο απεγνωσμένα επιδιώκει. Αισθάνεται άδεια και ανεκπλήρωτη χωρίς ένα παιδί, αλλά δεν είναι σε θέση να επιτύχει την ευτυχία με τον απόμακρο σύζυγό της. Χουάν: Εύπορος κτηματίας και κτηνοτρόφος, σύζυγος της Γέρμα. Βίκτωρ: Παλιός φίλος του ζευγαριού. Μαρία: Νιόπαντρη φίλη της Γέρμα που έχει αποκτήσει μωρό. Προσπαθεί πάντα να φτιάξει το κέφι και να δώσει ελπίδα.

theatro.germa7.120915
Στη παράσταση που είδαμε εμείς έπαιζαν οι: Δήμητρα Πανταζοπούλου (Γέρμα), Αχιλλέας Κωνσταντίνου (Χουάν), Ευαγγελία Κυριτσόγλου (Μαρία), Άγγελος Αγγελόπουλος (Βίκτωρ), Σπυριδούλα Νικολοπούλου (Γριά), Ειρήνη Πάσουλα (Ντολόρες), Ελένη Ιωαννίδου (πρώτο κορίτσι), Άννα Μαυρομουστακάκη (δεύτερο κορίτσι), Μάγδα Κάντα (πρώτη αδερφή), Χριστίνα Παππά (δεύτερη αδερφή). Χορός Γυναικών: Ελένη Ιωαννίδου, Άννα Μαυρομουστακάκη, Παρασκευή Καμάρα, Δέσποινα Τριανταφυλλίδου, Αθηνά Σαμαρά, Βάσω Δερβεντζή, Άννα Γκουλέτσα και Τζένη Σταυροπούλου. Διδασκαλία και επιμέλεια παράστασης: Βάσω Ρούγα. Κίνηση και επιμέλεια χορών: Φανή Λυμπέρη. Ήταν όλοι τους υπέροχοι. Μπράβο τους!

theatro.germa8.120915

Ας καθαρίσουν τα μάτια μας με κάποιες ανατολές ηλίου, φωτογραφημένες από φίλους…

xarazi.stin.andro1
Συνειδητά παραμένουμε εκτός πολιτικής ατζέντας… Δεν τους εμπιστευόμαστε τους πολιτικούς, δεν έχουν καμιά σχέση με την αλήθεια και δεν είναι σε θέση να κυβερνήσουν υπεύθυνα και με δικαιοσύνη. Το τελευταίο εξάμηνο, αλλά και τα προηγούμενα έξι χρόνια, το απέδειξαν περίτρανα. Γι’ αυτό, τι πιο όμορφο από το να μείνουμε στις ανατολές ηλίου.

xarazi.stin.andro2
Καλοκαιρινές φωτογραφήσεις είναι αυτές… Τότε που, έστω και για λίγο βρισκόμαστε σε διακοπές και μπορούμε να δούμε καλύτερα τα πράγματα… Πιο καθαρά και σίγουρα πιο αισιόδοξα. Κι αυτή η αισιοδοξία είναι που έχουμε πιο πολύ ανάγκη στις δύσκολες, από πολλές απόψεις, μέρες που περνάμε. Ένα πρωινό ξύπνημα είναι σίγουρα κάτι που το επιθυμούμε.

xarazi.stin.andro3
Το είδαμε στους φίλους μας που έχουν λόγους να ξυπνήσουν νωρίς, είτε επειδή η φύση της δουλειάς το απαιτεί, είτε επειδή απλά τους αρέσει. Και το να μοιραζόμαστε πράγματα, είναι ωραίο… Άλλωστε αυτό δεν είναι ο λόγος που το κάνουμε; Αυτή την ομορφιά θέλουμε να τη ζήσουν κι άλλοι. Οι τρεις πρώτες φωτογραφίες είναι από την Άνδρο.

xarazi.stin.ipiro
Ετούτη η φωτογραφία που δείχνει να χαράζει μια καινούρια μέρα είναι από την Ήπειρο. Άλλη μια ομορφιά αυτή, ανάμεσα στα βουνά, μακριά από τη θάλασσα…. Δεν ξέρω γιατί, αλλά καθετί που έχει σχέση με το ξεκίνημα μιας νέας μέρας μ’ αρέσει… Δίνει την αίσθηση στον καθένα μας, ότι είναι μια αφορμή να κάνεις πολλά καινούρια πράγματα, να δημιουργήσεις…

xarazi.stin.skopelo
Τελευταία φωτογραφία με μια ανατολή ηλίου από Σκόπελο, μεριά… Αφορμή να στείλω τους χαιρετισμούς μου στον φίλο μου Γιώργο και να ανανεώσω τη σκέψη μου να πάμε κάποια στιγμή και να γνωρίσουμε τον ίδιο και την οικογένεια του. Πόσο πιο όμορφες σκέψεις είναι αυτές, από το να αναζητάς τον νικητή στη χθεσινή τηλεοπτική κοκορομαχία των πολιτικών…

Φλας μπακ σε μια πολύ όμορφη μελωδική βραδιά στο κάμπιγκ της Τέμενης με φίλους

mia.vradia1
Για τη βραδιά στο κάμπιγκ ή όπως έχω συνηθίσει να το γράφω εδώ, το παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου, έχω ήδη γράψει σε άλλη ανάρτηση μου… Αν επιστρέφω ξανά σ’ αυτήν, είναι γιατί έχω νέες φωτογραφίες που μου έστειλε η φίλη μας Μαρίνα η οποία ήταν παρούσα με τον σύζυγο της, Γιάννη. Τις τράβηξε με το δικό της κινητό τηλέφωνο και ήταν πράγματι ωραίες… Όπως αυτή εδώ, όπου εμφανίζεται η ίδια με τη Σούλα. Τη φωτογραφία την έχει τραβήξει ο Γιάννης… Και είναι πραγματικά ωραία…

mia.vradia2
Τις υπόλοιπες τρεις φωτογραφίες τις τράβηξε η ίδια… Εδώ είμαστε με τον Γιάννη. Καλοκαιρινή αμφίεση… Σηκώθηκε λιγάκι από τη θέση της και έτσι αντιληφθήκαμε την πρόθεση της… Εκείνη την ώρα, ανέβαζα στο Facebook τις δικές μου φωτογραφίες από τη βραδιά, φωτογραφίες που τελικά συνόδευσαν με μικρές λεζάντες την ανάρτηση της επόμενης ημέρας που αφορούσε τον πανηγυρισμό για τις 10.000 νέες επισκέψεις στο web site.

mia.vradia3
Στην παρέα μας εκείνο το βράδυ, στο ίδιο τραπέζι ήταν και ο παππούς Διονύσης με την αδελφή Ντίνα… Η Μαρίνα φρόντισε να τους φωτογραφίσει από τη θέση που καθότανε. Ήθελε να τους κρατήσει κι αυτούς στη μνήμη της… Άρεσε και σε κείνους η βραδιά που ζήσαμε μαζί κι έτσι μαζί με τις φωτογραφίες ανανέωσε την πρόσκληση να ξαναβρεθούμε. «Το σπίτι μας και η καρδιές μας είναι ανοιχτές» μας έγραψε. Τι όμορφο να το ακούς και να το νιώθεις αυτό!

mia.vradia4
Αν μη τι άλλο, δείχνει ξεκάθαρα αυτή την ανιδιοτελή αγάπη και τη διάθεση για προσφορά που δεν τη συναντάς εύκολα πια, στην καθημερινότητα σου… Ναι, αξίζει τον κόπο να οργανώσουμε σύντομα μια εκδρομή στο χωριό που μένουν, κοντά στο Αίγιο και να τους ξαναδούμε… Να μοιραστούμε εμπειρίες και να νιώσουμε ξανά αυτό το όμορφο συναίσθημα που νιώσαμε εκείνο το βράδυ στην Τέμενη. Σαν να τους ξέραμε από πάντα, τον Γιάννη και την Μαρίνα… Τι όμορφο πράγμα να εμπιστεύεσαι και να αγαπάς τους συνανθρώπους σου!

Δυνατός παίκτης ο παππούς Διονύσης, μέχρις στιγμή μας κερδίζει όλους στο τάβλι…

tavli1
Ο παππούς Διονύσης αναζωογονήθηκε με το τάβλι… Ας είναι καλά ο Γιάννης Σπετσιέρης που μας το έδωσε για λίγο, αφού πρώτα έπαιξε μαζί του. Αν και είχε κάπου μισό αιώνα να παίξει, φαίνεται πως αυτό είναι σαν το ποδήλατο… Δεν το ξεχνάει κανείς… Στην περίπτωση μου, είναι δάσκαλος. Για την ώρα μαθαίνω πόρτες…

tavli2
Ο δάσκαλος θέλει να κάνω μικρά και σταθερά βήματα. Μου επισημαίνει τι πρέπει να προσέχω, πώς να κινώ τα πούλια, να μην είμαι ανοιχτός, εκτεθειμένος στον αντίπαλο. Γελάμε όταν παίζουμε… Δεν βλέπει καλά τα ζάρια και πρέπει να του τα λέω… Το κάνω με ευχαρίστηση… Αλλά όσο δεν βλέπει τα ζάρια, τόσο καλά εντοπίζει τις σωστές κινήσεις…

tavli3
Ο κ. Χρήστος ήταν γείτονας μας στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου… Την πρώτη φορά κέρδισε τον παππού Διονύση… Είχε μια περηφάνια γιατί πράγματι ως πρώην υποδιευθυντής του ΟΤΕ είχε εκπαιδευτεί καλά στο… άθλημα. Τη δεύτερη φορά όμως, ο κ. Χρήστος έχασε… Δεν πρόλαβαν να παίξουν Τρίτη φορά, γιατί μετά πήραμε το δρόμο της επιστροφής.

tavli4
Στον ίσκιο του οικίσκου του κ. Χρήστου που δεν το έπιανε ο ήλιος το πρωί, γινόταν το παιχνίδι… Ο ίδιος ήθελε, αν είχαμε λίγο χρόνο, να δήλωναν στη γραμματεία του παραθεριστικού κέντρου την προθυμία τους να παίξουν και να οργανωθεί τουρνουά ταβλιού. Επιχείρησε μάλιστα να το κάνει, αλλά δεν βρέθηκε αντίπαλος…

tavli5
Αν και του άρεσε η δυνατότητα διεκδίκησης του βραβείου, ενός μεταλλίου από αυτά που δίνουν σε όλους όσους συμμετέχουν ςστις διάφορες δράσεις, έστω παίζοντας και μόνο οι δυο τους. Όμως ο χρόνος πίεζε κι έτσι δεν τα κατάφεραν. Παρ’ όλα αυτά το απόλαυσαν με την ψυχή τους το παιχνίδι, ήρεμα, ήσυχα και χωρίς φωνές… Έτσι όπως αξίζει σε ένα ωραίο παιχνίδι…

tavli6
Λίγο πριν φύγουμε από την Τέμενη ο παππούς Διονύσης έπαιξε και με τον Θωμά… Δυο παιχνίδια, πάνω στα ξύλινα τραπέζια κάτω από τον πυκνό και δροσερό ίσκιο των μουριών. Και στα δύο έχασε ο Θωμάς. Εκ των υστέρων δήλωσε ότι αυτά ήταν αναγνωριστικά… Θα είχε ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε τη συνέχεια…

tavli7
Τελικά το τάβλι μου αρέσει κι εμένα… Ελπίζω πως μια μέρα θα το μάθω να το παίζω σωστά. Μέχρι σήμερα απείχα, θεωρώντας ότι είναι χαμένος χρόνος… Στη διάρκεια των μικρών καλοκαιρινών μας διακοπών, αλλά και εδώ στην Αθήνα, στο σπίτι, κάποια απογεύματα παίζουμε και μ’ αρέσει… Όπως αρέσει και στον παππού Διονύση που έχει πα΄ρει σοβαρά το ρόλο του ως δάσκαλος…

Ένας μικρός απολογισμός από τις δεκαήμερες φετινές καλοκαιρινές διακοπές μας

epistrofi17.050915
Καθώς μπαίνουμε σε μια νέα εργάσιμη εβδομάδα με επιστροφή στη δουλειά, είναι θαρρώ μια καλή ώρα να αναλογιστούμε λίγο τις μικρές διακοπές που περάσαμε φέτος στην Πελοπόννησο… Και οι φωτογραφίες που «ντύνουν» το δημοσίευμα είναι από το ξενοδοχείο του «Κόκκινου» στην Κακιά Σκάλα, στα όρια της Κινέττας για το οποίο έγραψα χθες… Μου άρεσαν πολύ και είπα να τις αξιοποιήσω, όλες…

epistrofi9.050915
Λοιπόν, οι μέρες έφυγαν πολύ γρήγορα… Σας αγέρας… Κι όταν αυτό συμβαίνει και δεν «κολλάει» ο χρόνος, τότε αυτό σημαίνει πως όλα πήγαν καλά… Πιο καλά κι από τα σχέδια που κάναμε στον προγραμματισμό του ταξιδιού… Κάθε καινούρια μέρα είχε να προσφέρει κάτι το διαφορετικό. Γνωρίσαμε νέους τόπους και ανθρώπους, ξεχωριστούς.

epistrofi10.050915
Για μένα, αλλά και για την παρέα μου, αυτό ήταν το ζητούμενο… Το Κιάτο, που τόσες φορές είχα περάσει, πηγαίνοντας στις διάφορες συνδικαλιστικές συνελεύσεις που τα τελευταία χρόνια πραγματοποιούνται στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου, αυτή τη φορά, είχα τη δυνατότητα να το περπατήσω και να το γνωρίσω καλύτερα.

epistrofi11.050915
Έτσι, πέρα από τις δυο ταβέρνες που είχαμε σταματήσει στο παρελθόν τα μεσημέρια για φαγητό με τους συναδέλφους, την άνοιξη (τις μόνες που ήταν ανοιχτές στην παραλία, εκείνη την περίοδο…) αυτή τη φορά τις είδαμε σχεδόν όλες. Και περπατήσαμε τόσο στον παραλιακό δρόμο, όσο και στο κέντρο. Όμορφη πόλη είναι… Όπως και οι γύρω πόλεις και χωριά…

epistrofi12.050915
Κάπως έτσι είδαμε το Ξυλόκαστρο και τα τόσα άλλα μέρη κοντά στο Κιάτο… Η θάλασσα στην περιοχή, πραγματικά υπέροχη, δροσερή, ανεκτίμητη αξία… Ήταν και καύσωνας οι μέρες που φύγαμε από την Αθήνα και όσο ζέστη και αν έκανε εκεί, το βράδυ είχε μια δροσιά υπέροχη που τη χρειαζόμαστε για να νιώσουμε καλύτερα…

epistrofi13.050915
Η Τέμενη και το παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ μας υποδέχθηκε πολύ όμορφα… Ο οικίσκος που μας φιλοξένησε καλό, με γείτονες πολύ ήσυχους, συνεργάσιμους… Η φίλη μας Ντίνα με την εγγονή της Τζένη και τα παιδιά της, η Αναστασία και ο Δημήτρης απέναντι μας με τα δίδυμα κορίτσια τους, την Κατερίνα και τη Βαλέρια και ο κ. Χρήστος με την οικογένεια του…

epistrofi14.050915
Περάσαμε μερικές βραδιές απολαμβάνοντας πολύ όμορφη μουσική και τραγούδι από ανθρώπους που δεν ήταν «ονόματα», αλλά αγαπούσαν και σέβονταν αυτό που έκαναν… Κι αυτό «πέρναγε» σε μας… Έτσι δεν γίνεται πάντα; Πολλά μικρά, διαφορετικά πράγματα από αυτά που κάνουμε στην καθημερινότητα μας, έδωσαν μια ξεχωριστή νότα στις διακοπές μας.

epistrofi15.050915
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημερήσια εκδρομή που κάναμε στο χωριό της Σούλας, στα Σαβάλια Ηλείας. Μου άρεσε πολύ που περπάτησα στο ίδιο μέρος που γεννήθηκε, όπως άρεσε και στον παππού Διονύση που δεν περίμενε ποτέ, ότι στα 97 του θα μπορούσε να ξαναγυρίσει στον τόπο που αγάπησε και να ξαναδεί τους φίλους του Μπάμπη και Βάσω… Ναι, ήταν μια μέρα ξεχωριστή…

epistrofi16.050915
Όπως και η γνωριμία μας με τη Μαρίνα και τον Γιάννη, δυο αδελφούς που θέλησαν να μας γνωρίσουν, όταν έμαθαν ότι θα πάμε για διακοπές στο Αίγιο… Περάσαμε μερικές ώρες μαζί μέσα στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ, απολαμβάνοντας μια υπέροχη μουσική βραδιά… Γνωρίσαμε επίσης από κοντά, τον Θωμά και τη Χριστίνα και απολαύσαμε καλή συναναστροφή… Ευχαριστούμε όλους όσους μας πρόσφερα αυτή τη χαρά…

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA