Ένα υπέροχο site με χειροποίητα κοσμήματα για γυναίκες. Δείτε το προσεκτικά, παρακαλώ

 elegant2

Κάτι πολύ σημαντικό που κάναμε εδώ και δυο χρόνια ήταν και η αλλαγή στην εμφάνιση αυτού του site! Το Elegant by Nasia άλλαξε. Δείτε το ΕΔΩ στη νέα εκδοχή του... Όλοι έχουμε το δικαίωμα να αναζητούμε κάτι πιο όμορφο για τον εαυτό μας; Ακόμα και μέσα σ' αυτές τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε με την πανδημία του κορονοϊού Covid-19 ή του χειμώνα, κυρίως οι γυναίκες, έχουν την ανάγκη να αισθάνονται καλύτερα μέσα τους...

 elegant1 Αντιγραφή

selida.sulas2

Η κρίση, λένε, δημιουργεί ευκαιρίες... Και αναδεικνύει, πλευρές καλλιτεχνικές... Δείτε παρακαλώ μια ειλικρινή προσπάθεια που δημιουργήθηκε μέσα στην πανδημία,  με εξαιρετικά, πρωτότυπα και μοναδικά δημιουργήματα, σε χειροποίητα κοσμήματα με κρύσταλλα και ημιπολύτιμους λίθους, με γούστο και συνθέσεις που παραπέμπουν σε γυναίκες οι οποίες ξέρουν και τους αρέσει να φροντίζουν τον εαυτό τους. Έτσι ήταν το site στην πρώτη φάση του. Ελπίζουμε το σημερινό να σας φανεί πιο χρηστικό.


206
Το Elegant by Nasia, ένα εξειδικευμένο Site που "παίζει" στο διαδίκτυο και καθώς το περιεργάζεστε μπορείτε να βρείτε πολλές προτάσεις σε οικονομική τιμή. Δείτε το, αξίζει. Θα το διαπιστώσετε με έναν καθαρό, ευδιάκριτο τρόπο, και θα δείτε όλες τις καλλιτεχνικές δημιουργίες... Κι αν έχετε Facebook, αναζητήστε το ΕΔΩ και σημειώστε το νούμερο του έργου που σας αρέσει. Στη συνέχεια, επικοινωνήστε στο τηλέφωνο που θα βρείτε εκεί, με τον δημιουργό. Και, όλα θα πάρουν το δρόμο τους!

199
Οι τιμές είναι πολύ προσιτές και ισορροπημένες και ο τρόπος αποστολής είναι με το χέρι, αν μένουμε στην ίδια πόλη ή με το ταχυδρομείο και με αντικαταβολή. Να ξέρετε ότι, αποδεινύετε στον εαυτό σας ότι τον αγαπάτε και τον φροντίζετε πραγματικά... Μη διστάσετε να πάρετε τηλέφωνο. Τη χρωστάστε, μια παραπάνω φροντίδα, στον εαυτό σας... 

193

Κι αν δεν σας φτάνει το Site και δεν έχετε Facebook, αλλά Viber, ζητήστε μας με μήνυμα, να σας συνδέσουμε εμείς στην Ομάδα, ώστε να παρακολουθείτε όλες τις νέες κατασκευές... Στις μέρες που ζούμε, όλα είναι λίγο πιο εύκολα. Θέληση να υπάρχει! Με ένα απλό SMS στο τηλέφωνο 6932212755. Μας δίνετε τον αριθμό του κινητού  τηλεφώνου σας, που έχετε την εφαρμογή Viber... Τα υπόλοιπα, είναι δική μας δουλειά... 

211

Επικαιρότητα

Βρήκαμε το Ηράκλειο με πολύ καλό καιρό, ούτε βροχή, ούτε κρύο, σχεδόν καλοκαίρι

iraklio1.081015
6:30 το πρωί φτάσαμε στο λιμάνι του Ηρακλείου και άρχισε να δένει το KNOSSOS PALACE. Ήρθαμε με καλό καιρό Παρά το γεγονός ότι χθες το απόγευμα, την ώρα που πήραμε το ταξί για να κατέβουμε στο λιμάνι του Πειραιά, έβρεχε. Εδώ, στην Κρήτη έχει μια υπέροχη ηλιοφάνεια…

iraklio2.081015
Μια ώρα αργότερα και πάντως νωρίτερα από την ώρα που είχαμε συνεννοηθεί η εταιρία ενοικίασης αυτοκινήτων CARAVEL μας έφερε στο λιμάνι ένα FIATάκι Panta. Θα το έχουμε μαζί μας όλες τις μέρες που θα καθίσουμε στην Κρήτη. Δεν είναι πολλές, αλλά σίγουρα θα μας βοηθήσει πολύ στις μετακινήσεις μας.

iraklio3.081015
Οι δρόμοι είναι ανοιχτοί, η κίνηση μικρή και περιορισμένη. Από τη θέση του οδηγού, φωτογραφίζω. Θέλω να «πιάσω» τις πρώτες στιγμές στην Κρήτη. Πώς βρήκαμε το νησί. Έρχομαι ξανά από τον Απρίλη που πάλι ήρθα για λίγες μέρες ακριβώς μετά το γάμο μου στο Βανκούβερ του Καναδά.

iraklio4.081015
Μόνο που τότε κρατούσε ακόμα ο χειμώνας κι έκανε κρύο. Τώρα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Το καλοκαίρι κρατά ακόμα και κάνει ζέστη. Καλό είναι αυτό. Με καιρό καλό θα κάνουμε τις δουλειές που έχουμε προγραμματίσει. Και η ανεξαρτησία στην κίνηση θα μας βοηθήσει πολύ. Γι’ αυτό και το τολμήσαμε…

iraklio5.081015
Κάνουμε μια στάση εδώ. Μας περιμένουν. Χωρίς άγχος και πίεση, απλά σε ραντεβού πολύ καιρό πριν κλεισμένο. Δεν είναι βέβαια και ότι καλύτερο, αλλά είναι προτιμότερη η πρόληψη από την καταστολή. Ας είναι, εμείς κρατάμε την ομορφιά της πόλης του Ηρακλείου, όπως το βρήκαμε… Ήταν υπέροχο!

iraklio6.081015
Στο «Γρηγόρη θα πάρουμε ένα πρωινό και το δεύτερο καφεδάκι μας, το πρώτο το ήπιαμε ήδη στο καράβι, τα ξημερώματα. Στο καφέ αυτό θα καθίσω αρκετή ώρα περιμένοντας. Ζήτησα τους κωδικούς του WiFi και κάθισα να κάνω την εγγραφή αυτή. Την πρώτη μου ανάρτηση για σήμερα…

iraklio7.081015
Ο ήλιος άρχισε ήδη να φωτίζει πάνω από το μαγαζί. Είναι κιόλας 8:30. Ευτυχώς είναι ήσυχα εδώ, όση ησυχία δηλαδή κάνει η μουσική από τα ηχεία του μαγαζιού κι έχει εύκαιρη πρίζα για να φορτίσω το κινητό μου τηλέφωνο και το λάπτοπ μου. Και φυσικά μπορώ να κάνω δουλειά από δω. Ο χώρος μ’ αρέσει.

iraklio8.081015
Μόλις τελειώσουμε θα πάρουμε το δρόμο για την πόλη του Ηρακλείου κι από κει θα φύγουμε για το Θραψανό. Να ξεφορτώσουμε τις βαλίτσες από το αυτοκίνητο, να δούμε τη Στασούλα που μας περιμένει με ζεστό φαγητό και τον αδελφό μου τον Κωστή με τη σύζυγό του. Καλώς σε βρήκαμε Κρήτη!

Ευτυχώς δεν χάσαμε το κουράγιο μας, γλεντάμε με τους φίλους μας σε κάθε ευκαιρία…

glenti1.250915
Πάνε τώρα 13 μέρες περίπου από τότε που συνέβη το περιστατικό που περιγράφουμε στη σημερινή ανάρτηση μας. Πρόκειται για μια μουσική βραδιά, την Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2015, στον όμορφο χώρο της αυλής του «8 Δυτικά» στο Αιγάλεω…

glenti2.250915
Είχαμε προσκληθεί από φίλους… Ήταν μια υπέροχη βραδιά με αδελφούς που ξέρουν και αυτοί να διασκεδάζουν όμορφα χωρίς προκλήσεις, όταν προκύπτει η ανάγκη. Κι όταν αυτό δεν συμβαίνει από μόνο του, τότε φροντίζουν κάποιοι φίλοι να το κάνουν. Εδώ, ο Αλέξανδρος με τη συζυγό του.

glenti3.250915
Καθίσαμε στο ίδιο τραπέζι με ανθρώπους για πρώτη φορά, όπως εδώ που η Σούλα φωτογραφίζεται με το ζεύγος Φουντούκη που παντρεύτηκαν πρόσφατα και ζουν στο Κεντάκι της Αμερικής με διαλείμματα και στην Ελλάδα, στο Ναύπλιο. Ο Γιώργος μάλιστα έχει ζήσει στο Βανκούβερ και γνωρίζει από κοντά τη φίλη μας Γεωργία Κουνούπη

glenti4.250915
Η βραδιά, όπως σας είπα, ήταν υπέροχη. Ευτυχώς, γιατί από την επόμενη μέρα ξαναχάλασε ο καιρός και ματαιώθηκε η συναυλία στο θέατρο Ηρώδου του Αττικού με τον Βασίλη Σκουλά που είχαμε προγραμματίσει να πάμε… Ζήτησα από τους παρευρισκόμενους μια φωτογραφία και δεν μου την αρνήθηκαν.

glenti5.250915
Τέτοιες στιγμές όμορφες μπορείς να τις πεις και απολαύσεις… Υπήρχε αρκετό και καλό φαγητό με γουρουνοπούλα και πότο, πέρα από τα αναψυκτικά, σε επαρκή ποσότητα, ώστε να κάνεις κέφι και να σηκωθείς να χορέψεις. Το έκαναν αυτό πολλοί φίλοι μας στη συνέχεια. Και τους χαρήκαμε, πραγματικά για το μπρίο τους.

glenti6.250915
Δεν ήρθαν όλοι την ίδια προσδιορισμένη ώρα. Άλλοι ήταν συνεπείς στο χρόνο, άλλοι όχι και τόσο... Γι’ αυτό και διακρίνετε στις φωτογραφίες, άλλοι να έχουν φάει κι άλλοι να μην έχουν ακόμα σερβιριστεί. Ωστόσο όλοι έμειναν ευχαριστημένοι… Το κέτερινγκ από όπου μπορούσαν να σερβιριστούν μόνοι τους, ήταν άψογοι…

glenti7.250915
Μερικά ακόμα τραπέζια φίλων στον κήπο του «8 Δυτικά» που η ομορφιά του δεν είναι ορατή καθώς περνάς ακριβώς απέξω, ταξιδεύοντας για Αθήνα από τη λεωφόρο Καβάλας στο ύψος του Αιγάλεω, λίγο μετά το Χαϊδάρι… Ήταν τόσο ωραία που καθίσαμε κι μείς λίγο παραπάνω, ξεπερνώντας τις συνήθειες μας για τον βραδινό ύπνο.

glenti8.250915
Εξαιρετική επιλογή των οργανωτών της βραδιάς ήταν οι μουσικοί και οι τραγουδιστές… Έπαιξαν πολύ ωραία, γνωστά τραγούδια, ενώ έδωσαν την ευκαιρία σε πολλούς παρόντες να πάρουν το μικρόφωνο και να δοκιμάσουν τις φωνητικές τους δυνατότητες. Και δεν ήταν καθόλου άσχημες…

Προσθέσατε άλλες δέκα χιλιάδες επισκέψεις στις ήδη υπάρχουσες. Ευχαριστούμε πολύ!

papus.dionisi.kostas
Σάββατο μεσημέρι… Μια βόλτα με φίλους στην Πάρνηθα, από την πλευρά του Κατσιμιδιού. Ο παππούς Διονύσης με τον ιδιοκτήτη της ταβέρνας «Λάμπρος», Κώστα, όπου περάσαμε ένα πολύ όμορφο μεσημέρι με το εκπληκτικό φαγητό του.

kiklamiana
Ύστερα βγήκαμε έξω στο δάσος και περπατήσαμε μαζεύοντας κυκλάμινα… Αυτή την εποχή, μετά τις πρώτες βροχές του Σεπτέμβρη, έχει γεμίσει ο τόπος άγρια κυκλάμινα. Εμείς, μαζέψαμε μερικά. και η Σούλα τα τακτοποίησε στο σαλόνι του σπιτιού.

anthodesmi1
Την Κυριακή ήρθε να μας δει λίγο η φίλη μας, η Πόπη… Κι έφερε αυτά τα υπέροχα αυτά λουλούδια ως δώρο… Έχουν την ομορφιά τους και ας είναι αναπτυγμένα σε ένα πιο ήρεμο περιβάλλον από τα κυκλάμινα… Για προσέξτε τα λιγάκι, παρακαλώ…

anthodesmi2
Πλάι στα λουλούδια της Πόπης, τα βελανίδια που έκοψε ο Άρης από την Πάρνηθα και τα κουκουνάρια του. Τι όμορφα που είναι πάνω στο τραπεζάκι της μικρής βεράντας… Με κάτι τέτοια μικρά πράγματα, γεμίζει η ζωή των ανθρώπων. Αν δεν την κάνουμε από μόνοι μας, περίπλοκη.

potami.neroΕ, λοιπόν είναι πολύ όμορφο να παρακολουθείς αυτό το website πως «αυξάνεται και «πληθύνεται» από πλευράς επισκεψιμότητας. Πόσες μέρες πέρασαν από τότε που πανηγυρίσαμε σεμνά ότι φτάσαμε και ξεπεράσαμε το 1.000.000 επισκέψεις. Δείτε ΕΔΩ. Προσωπικά, μου φαίνεται σαν χθες…

Πραγματικά. Και να, που 10.000 νέοι αναγνώστες, επισκέπτες από διαφορετικές, μοναδικές Ι.Ρ. προστέθηκαν στην παρέα μας. Και όπως πάντα, νιώθω την ανάγκη για ένα μικρό, ας το πούμε απολογητικό σημείωμα γι’ αυτές τις 10.000 νέες επισκέψεις, όπως έχουν καταγραφεί από τον μετρητή του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.

Αυτό που εμείς κάνουμε και θα συνεχίσουμε να κάνουμε για όσο καιρό αυτό το Site θα λειτουργεί με τα κριτήρια που του θέσαμε από τη δημιουργία του, να είναι δηλαδή ένας κρίκος που θα ενώνει, εμάς που το επιμελούμαστε με σας που το διαβάζετε και να μπορείτε εύκολα να σχολιάσετε τα θέματα του, όπως κάνετε ήδη, είτε απευθείας εδώ, είτε στα κοινωνικά δίκτυα που αναδημοσιεύονται καθημερινά.

Πιο ήρεμοι και πιο ήσυχοι τώρα, ενόψει μάλιστα και του ταξιδιού στην Κρήτη, θα συνεχίσουμε κάθε μέρα να προσθέτουμε πινελιές όμορφες από την αληθινή, πραγματική ζωή… Αυτό άλλωστε είναι κάτι που το παλεύουμε από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του.

Δεν θεωρούμε τίποτα δεδομένο, αντίθετα προσπαθούμε κάθε φορά που λέτε ότι σας αρέσει κάτι, να αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα. Ταπεινά και με τρόπο που δεν συνηθίζεται στο διαδίκτυο, επιχειρούμε να κάνουμε ελκυστικό τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ ρίχνοντας το ενδιαφέρον μας στη θεματολογία του, η οποία μάλλον αφορά περισσότερους από όσους νομίζουμε.

Συνεχίζουμε λοιπόν να συντηρούμε τα κουμπιά με τη θεματολογία της πρώτης σελίδας. Σε λίγο μάλιστα, μιας και θα είμαστε στην Κρήτη, θα έχετε την ευκαιρία να δείτε εδώ, περισσότερα θέματα με την ετικέτα «Κρήτη». Λογικό, αφού για τέσσερις μέρες θα «περπατάμε» πάνω στο νησί και θα μιλάμε με τους ανθρώπους της.

Έτσι θα συνεχίσει να κρατά τη φρεσκάδα του και τη γλύκα ή την αρμύρα του Κρητικού Πελάγου ή του Λιβυκού… Σχέδια έχουμε… Αντοχές, είναι το ζήτημα αν βρούμε κι αν ο χρόνος μας βοηθήσει να τα υλοποιήσουμε όλα μας τα σχέδια…

Ας είναι… Είναι βέβαιο πως μετά το ένα εκατομμύριο επισκεπτών, το άγχος έχει πλέον φύγει και όλα κυλούν σε εξαιρετικούς ρυθμούς… Είμαστε βέβαιοι, άλλωστε, ότι όπως κινηθήκαμε μέχρι τώρα, έτσι και θα συνεχίσουμε. Άλλοτε με μπόλικο κείμενο και λίγες εικόνες κι άλλοτε κάνοντας το ακριβώς αντίθετο.

Όπως και τη ζωή δεν μπορείς να τη βάλεις σε καλούπι, έτσι είναι κι εδώ τα πράγματα. Κάθε κίνηση μας εμπεριέχει το στοιχείο της ελευθερίας και αυτό είναι ένα από τα πιο όμορφα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.

Ένα «ευχαριστώ» όμως οφείλουμε να το πούμε στους σταθερούς συνταξιδιώτες μας. Σας βλέπω πως περιμένετε κάθε πρωί τις νέες αναρτήσεις, με τι λαχτάρα το κάνετε αυτό… Αν καμιά φορά συμβεί να αργήσω λίγο να το κάνω είναι σαν να βλέπω την προσμονή σας. Γι’ αυτό και η καθυστέρηση στις αναρτήσεις θα προκύψει μόνο όταν προκύψει κάποιο σοβαρό πρόβλημα, πάνω από τις δυνάμεις μου.

Να είστε όλοι καλά, αδέλφια μου. Ευχαριστώ και πάλι από καρδιάς!

Λαύριο – Ανάβυσσος και Σαρωνίδα, μια ξεχωριστή ημέρα που εξελίχθηκε σε… εκδρομή

ekdromi.lavrio1.240915
Άλλη μια αναμνηστική φωτογραφία από το Λαύριο που επισκεφθήκαμε την περασμένη Πέμπτη. Μια πρώτη γεύση την πήρατε με το χθεσινό μας σημείωμα. Αλλά υποσχέθηκα πως θα έχει και συνέχεια. Και ιδού, κρατάμε την υπόσχεση μας… Διότι τα λόγια τα τιμούν οι πράξεις…

ekdromi.lavrio2.240915
Στην μαρίνα του Λαυρίου… Τα σκάφη αραγμένα στη σειρά. Και δίπλα ακριβώς η καφετέρια, όπου μπορεί κανείς να απολαύσει το ποτό του με καλή συντροφιά. Εμείς δεν είχαμε στη διάθεση μας πολύ χρόνο… Κι έπρεπε να τον διαχειριστούμε όσο πιο καλά μπορούσαμε.

ekdromi.lavrio3.240915
Αυτό που μας άρεσε πολύ στο Λαύριο ήταν τα κτίρια του… Όπως αυτό εδώ, ας πούμε, στο λιμάνι. Χαμηλές, παραδοσιακές κατασκευές, όπου το κεραμίδι στη στέγη, κυριαρχεί… Φρεσκοβαμμένα, προσεγμένα ως την τελευταία πτυχή τους, όμορφα στα μάτια του επισκέπτη…

ekdromi.lavrio4.240915
Δείτε κι αυτό που διάλεξα να φωτογραφηθώ εγώ… Δεν είναι υπέροχο; Ξεχωριστή η αρχιτεκτονική του… Με βάρος πολύ στις ξύλινες κατασκευές και τα γήινα χρώματα… Δεν είναι καθόλου τυχαίο που αρέσει τόσο πολύ η πόλη του Λαυρίου σε όποιον τη δει για πρώτη φορά…

ekdromi.lavrio5.240915
Τελευταία φωτογραφία στο λιμάνι με φόντο τη Μακρόνησο, στο βάθος. Μετά, φύγαμε… Μέσω Σουνίου φτάσαμε στην Ανάβυσσο. Είμαστε πολύ τυχεροί μιας και οι προσπάθειες μας βοήθησαν και βρήκαμε τους φίλους του παππού Διονύση, που ψάχναμε. Καθίσαμε κοντά τους καμιά ώρα, τους χαιρετήσαμε και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.

ekdromi.lavrio6.240915
Είχε προχωρήσει το μεσημέρι πια και πεινάγαμε… Λίγο μετά τη Σαρωνίδα, στο 39ο χιλιόμετρο της λεωφόρου Σουνίου, σε ένα ειδυλλιακό περιβάλλον δίπλα στη θάλασσα, βρήκαμε την ταβέρνα «Τα καλάμια» του μπάρμπα Μιλτιάδη και γευτήκαμε τα υπέροχα φαγητά του με βάρος στα ψάρια.

ekdromi.lavrio7.240915
Ο Κωνσταντίνος που δούλευε ως γκαρσόνι στην ταβέρνα μας τράβηξε αυτές τις φωτογραφίες… Ήταν άνθρωπος της δουλειάς. Χαμογελαστός, κάθε φορά που έφερνε ένα μεζέ στο τραπέζι είχε και ένα αστείο να μας πει… Μας διηγήθηκε τη ζωή του μέσα σε δέκα λεπτά και μας συντρόφεψε με την κουβέντα στο φαί μας. Καλή παρέα… Και δεν το έκανε μόνο σε μας…

Ταξιδεύοντας ανάμεσα στο Πέραμα και τη Σαλαμίνα για δουλειά… Όμορφο πέρασμα…

salamina1.230915
Κάθε φορά που ετοιμάζω ένα καινούριο φύλλο του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών» την κάνω αυτή τη διαδρομή Αθήνα – Πέραμα κι από κει με το καραβάκι στη Σαλαμίνα, τα Παλούκια, να δώσω ύλη στην Πόπη και να επιστρέψω στη βάση μου. Χρόνια τώρα, η ίδια διαδρομή, κάθε δυο μήνες.

salamina2.230915
Τον πρώτο καιρό που ανέλαβα την έκδοση της εφημερίδας, ήταν μηνιαία... Κι αυτό το ταξίδι γινόταν πιο συχνά. Καμιά φορά βέβαια ερχόταν και η Πόπη στο Πέραμα, αλλά τώρα είναι νιόγενη μαμά στο δεύτερο παιδί της κι αυτό δεν μπορεί πια να γίνει. Έτσι την εξυπηρετεί ο σύζυγός της, Νίκος. Μπορώ να το καταλάβω…

salamina3.230915
Υπάρχει μια συνέπεια στις ώρες που λέμε. Έχει την αξία του, αυτό. Επειδή, έτσι κι αλλιώς είναι ένας δρόμος με τη μηχανή από την Ομόνοια που βρίσκεται το γραφείο μου. Ο χρόνος είναι μια πολύ σημαντική υπόθεση… Και τα καραβάκια είναι πάντα εκεί και περιμένουν. Φεύγουν κάθε τέταρτο και το εισιτήριο από τα 90 λεπτά που ήταν, ανέβηκε στο ένα ευρώ.

salamina4.230915
Δεν κάθομαι καθόλου στην πόλη, τα Παλούκια. Δεν έχει νόημα… Είμαι, άλλωστε, μόνος μου. Στο κάτω – κάτω δεν βρίσκομαι εδώ για τουρισμό, αλλά για τη δουλειά και μάλιστα συγκεκριμένη. Η εφημερίδα την ύλη της οποίας πήρα χθες και την «έστησα» σε κασέ την ίδια ημέρα, πρέπει να κυκλοφορήσει μέσα σε μια εβδομάδα. Και πάντως πριν φύγουμε για το μικρό μας ταξίδι, στην Κρήτη.

salamina5.230915
Ιδιαίτερα στην επιστροφή, το καραβάκι ήταν γεμάτο από ναυτάκια που υπηρετούν στο ναύσταθμο του νησιού. Πολλά από τα Ι.Χ. και τις μηχανές που βρίσκονται πάνω του, είναι δικά τους. Θα βγουν για λίγο έξω, θα δουν τους δικούς τους και θα επιστρέψουν στη βάση τους. Σε μια τέτοια περίπτωση, είναι μεγάλο προνόμιο να μπορείς να κινείσαι άνετα…

salamina6.230915
Ανεβάζω τις πρώτες φωτογραφίες στο Fecebook. Τις ίδιες αυτές φωτογραφίες χρησιμοποιώ σ’ αυτή την ανάρτηση στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Είναι ακριβώς αυτό που ονομάζουμε μοίρασμα. Και ξέρω πως σας αρέσει. Το επιδοκιμάζετε με τα σχόλια που κάνετε. Αλλά είναι και για μένα μεγάλο προνόμιο να μπορώ να επικοινωνώ μαζί σας. Το θέλω και το επιδιώκω…

salamina7.230915
Οι λεζάντες αυτές σκαρώθηκαν  πάνω στο καραβάκι…  Στο τέταρτο που χρειάζεται για να πιάσει λιμάνι. Μ’ αρέσει να περνάω έτσι παραγωγικά το χρόνο μου. Και το κάνω... Οι παλιοί αναγνώστες μου και όσοι με γνωρίζουν από κοντά, έχουν δει τα χαρτιά μου στην κωλότσεπη που με βοηθούν στο γράψιμο. Έτσι έχω γράψει τα περισσότερα κείμενα, εδώ.

salamina8.230915
Το τεύχος που ετοιμάζουμε τώρα είναι το 406. Υπήρξε κι ένα ζήτημα με τα capitalcontrols που επηρέασαν και τη λειτουργία της Ομοσπονδία των συνταξιούχων ΟΣΕ με πρώτο θύμα την εφημερίδα Ο ΤΥΠΟΣ. Τώρα που κάπως άρχισε να συνέρχεται το σύστημα η εφημερίδα μπήκε ξανά στη ρότα της… Τη «στήσαμε» μάλιστα πολύ γρήγορα καθώς υπήρχε ύλη γι’ αυτό… Θα τη δείτε άλλωστε εδώ την ερχόμενη εβδομάδα…

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA