Κρατάει ακόμα το καλοκαίρι… Τα τζιτζίκια συνεχίζουν απτόητα το τραγούδι τους. Έχουμε έρθει στο ανοιχτό θεατράκι του λόφου Κολωνού (Ιωαννίνων και Καπανέως) με τα μαρμαρένια καθίσματα για να παρακολουθήσουμε την θεατρική παράσταση «Γέρμα» του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Απογευματάκι. Ώρα 8. Μια όμορφη ώρα που αρχίζει να σουρουπώνει… Θα περιμένουμε σχεδόν περισσότερη από μισή ώρα μετά την καθορισμένη ώρα μέχρι να ξεκινήσουν, αλλά αποζημιωθήκαμε από την παράσταση…


Τα φώτα έχουν ανοίξει στις κερκίδες που κάθεται ο κόσμος… Οι θεατές δεν είναι για την ώρα πολλοί, αλλά θα πολλαπλασιαστούν στη συνέχεια, σχεδόν θα γεμίσει το θεατράκι… Η είσοδος είναι ελεύθερη, προσφορά του Δήμου Αθηναίων στους δημότες του. Τις κάνει αυτές τις κινήσεις ο Δήμος. Είναι κάτι ωραίο για εκείνους που είναι σε θέση να εκτιμήσουν μια καλή θεατρική παράσταση, έστω κι αν ο θίασος δεν είναι επαγγελματικός, αλλά πρόκειται για τον Πολιτιστικό Σύλλογο Κάτω Πατησίων.


Παρατηρώ γύρω μου… Πολλοί που έχουν έρθει να δουν το έργο δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με το θέατρο. Παππούδες έχουν φέρει τα εγγόνια τους… Μωρά με το καροτσάκι και άλλα μεγαλύτερα που παίζουν γυρνώντας τη σκηνή λίγο πριν αρχίσει η παράσταση. Λίγοι από τους θεατές γνωρίζουν πραγματικά τι είναι θέατρο. Κι όμως αυτοί οι άνθρωποι με εξέπληξαν θετικά στην πορεία του έργου με το πόσο προσεκτικά την παρακολουθούσαν… Κάτι αλλάζει στην κουλτούρα μας;


Το πρόγραμμα της παράστασης ήταν λιτό, αλλά αρκετά εξυπηρετικό… Είχε τα ονόματα των ηθοποιών που έπαιζαν, μερικά λόγια για την υπόθεση τους έργου και κάποιες φωτογραφίες… Το σκηνικό λιτό και όμορφο. Η υπόθεση διαδραμματίζονταν σε ένα ελληνικό χωριό. Η «Γέρμα» είναι τραγικό θεατρικό έργο του Ισπανού συγγραφέα και ποιητή Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Γράφτηκε το 1934 και η πρεμιέρα έγινε στο Ισπανικό Θέατρο (Teatro Español) στη Μαδρίτη στις 29 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους. Το έργο χωρίζεται σε τρεις πράξεις των δύο σκηνών η κάθε μία. Η «Γέρμα» είναι ένα από τα τρία τραγικά θεατρικά έργα της "ισπανικής υπαίθρου" του Λόρκα. Τα άλλα δυο είναι ο "Ματωμένος Γάμος" και "Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα". Και τα τρία έργα υπογραμμίζουν την πειθήνια υποταγή των γυναικών που αποζητούν ελευθερία στην παραδοσιακή κοινωνία, η οποία τους αρνείται την κοινωνική ή ερωτική ισότητα.


Το έργο αφηγείται την ιστορία μιας στείρας γυναίκας που ζει σε μια αγροτική περιοχή στην Ανδαλουσία στις αρχές της δεκαετίας του '30. Στα ισπανικά, Yerma σημαίνει "στείρα". Ο διακαής πόθος της για τη μητρότητα της γίνεται εμμονή και την οδηγεί τελικά σε ένα αποτρόπαιο έγκλημα, στο οποίο την ωθούν τα ήθη και τα πιστεύω της κοινωνίας της. Το έργο τελικά ασκεί κριτική στις κοινωνικές αυτές νόρμες. Η «Γέρμα» ασχολείται με την απομόνωση, το πάθος και την απόγνωση, αλλά και με το γάμο, τη ζήλια και τη φιλία. Στην πλοκή του έργου διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο κι οι κοινωνικές συνθήκες εκείνης της περιόδου.


ΟΙ χαρακτήρες του έργου: Γέρμα: Νεαρή γυναίκα παντρεμένη με τον Χουάν, έναν άνθρωπο που ο πατέρας της ήθελε να είναι ο σύζυγός της. Εγκλωβισμένη σε ένα γάμο χωρίς αγάπη, πιστεύει ότι ένα παιδί θα της φέρει τη χαρά που τόσο απεγνωσμένα επιδιώκει. Αισθάνεται άδεια και ανεκπλήρωτη χωρίς ένα παιδί, αλλά δεν είναι σε θέση να επιτύχει την ευτυχία με τον απόμακρο σύζυγό της. Χουάν: Εύπορος κτηματίας και κτηνοτρόφος, σύζυγος της Γέρμα. Βίκτωρ: Παλιός φίλος του ζευγαριού. Μαρία: Νιόπαντρη φίλη της Γέρμα που έχει αποκτήσει μωρό. Προσπαθεί πάντα να φτιάξει το κέφι και να δώσει ελπίδα.


Στη παράσταση που είδαμε εμείς έπαιζαν οι: Δήμητρα Πανταζοπούλου (Γέρμα), Αχιλλέας Κωνσταντίνου (Χουάν), Ευαγγελία Κυριτσόγλου (Μαρία), Άγγελος Αγγελόπουλος (Βίκτωρ), Σπυριδούλα Νικολοπούλου (Γριά), Ειρήνη Πάσουλα (Ντολόρες), Ελένη Ιωαννίδου (πρώτο κορίτσι), Άννα Μαυρομουστακάκη (δεύτερο κορίτσι), Μάγδα Κάντα (πρώτη αδερφή), Χριστίνα Παππά (δεύτερη αδερφή). Χορός Γυναικών: Ελένη Ιωαννίδου, Άννα Μαυρομουστακάκη, Παρασκευή Καμάρα, Δέσποινα Τριανταφυλλίδου, Αθηνά Σαμαρά, Βάσω Δερβεντζή, Άννα Γκουλέτσα και Τζένη Σταυροπούλου. Διδασκαλία και επιμέλεια παράστασης: Βάσω Ρούγα. Κίνηση και επιμέλεια χορών: Φανή Λυμπέρη. Ήταν όλοι τους υπέροχοι. Μπράβο τους!