Είδαμε την Αυγουστιάτικη πανσέληνο με το που φτάσαμε στο παραθεριστικό κέντρο Τέμενης…
Λες και μας περίμενε η Αυγουστιάτικη πανσέληνος, το Σάββατο 29/8 στην Τέμενη… Αυτή ακριβώς τη μέρα είχαμε προγραμματίσει να έρθουμε… Και αφού τακτοποιηθήκαμε στον οικίσκο μας, κατεβήκαμε μια βόλτα στο μπαρ της παραλίας… Εδώ, όπου κι αν πας αυτή την εποχή είναι όμορφα…
Αδράξαμε την ευκαιρία για μια φωτογραφία… Δες, είναι ακόμα μέρα και το φεγγάρι έχει βγει και έχει κάνει αισθητή την παρουσία του. Κι η θάλασσα είναι ήρεμη, όμορφη… Μόνο κάποια μικρά κυματάκια «σπάνε» την ησυχία και την ηρεμία του τοπίου… Μια υπέροχη, μοναδική ώρα που ενεργοποιεί τις αισθήσεις…
Περπατήσαμε λίγο στις εγκαταστάσεις του παραθεριστικού κέντρου του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου… Στον Παππού Διονύση αρέσει αυτή η όμορφη διευθέτηση που έχουν κάνει στα πάντα… Πίσω εμφανίζεται η τραπεζαρία με την κουζίνα, όπου παίρνουμε το μεσημεριανό μας γεύμα σε προσεγγίσιμες τιμές για όλα τα βαλάντια…
Πάντα «ζηλεύουμε» την ομορφιά του φεγγαριού, ιδιαίτερα του Αυγουστιάτικου… Έτσι ήθελα κι εγώ μια αναμνηστική φωτογραφία… Με ενδυμασία άκρως καλοκαιρινή και διάθεση πιο χαλαρή… Εξάλλου, λίγη ώρα αργότερα, στον ίδιο χώρο είχε προγραμματιστεί μια συναυλία με τραγούδια αφιερωμένα στο φεγγάρι…
Ήταν για μας μια αποκάλυψη ο τραγουδιστής… Καραμάνος το όνομα του, μπορεί να μη σας είναι γνωστό, επειδή δεν έχει βγάλει δίσκους, είχε όμως μια εξαιρετική διάθεση για τη βραδιά και κατάφερε να τη μεταφέρει στους ακροατές του… Όλους εμάς που είχαμε πιάσει από νωρίς θέση στα τραπεζάκια του καφέ μπαρ της παραλίας…
Απλός, λιτός, αλλά εξαιρετικός στην ερμηνεία και με μεγάλο ρεπερτόριο, συντροφιά με την κιθάρα του κι έναν ήχο άψογο… Με το τα τραγούδια του που ακούγονταν καλά από το χειλόφωνο του ξεκίνησε το πρόγραμμα του στις 10 μ.μ. και έφτασε ως το ξημέρωμα. Μόνος του και άνετος, έβγαλε όλο το πρόγραμμα του, που από κάποια στιγμή και πέρα ήταν όλο παραγγελίες…
Μέχρι και ο παππούς Διονύσης άντεξε ως τις 12 τα μεσάνυχτα… Ήταν κουρασμένος, αλλά του άρεσαν τα τραγούδια που είχε στο πρόγραμμα του.. Όπως εξάλλου και σε όλους, όσους ήταν παρόντες σ’ αυτή τη μαγική βραδιά… Τον συνόδεψα στο κρεβάτι του και έπεσα κι εγώ… Δεν είμαι και ιδιαίτερα νυχτερινός τύπος… Η υπόλοιπη παρέα (και δεν ήταν μικρή…) κάθισε κάπου δυο ώρες ακόμα. Τους είχε κερδίσει, ο Καραμάνος…
Σχόλια (0)