Εκατομμύρια άνθρωποι, παγκόσμια, παρά το μεγάλο πρόβλημα με την οικονομία που ταλαιπωρεί τους ανθρώπους, γκρινιάζουν γιατί με τα μέτρα που έχουν πάρει οι κυβερνήσεις, τις αυξήσεις και τον πληθωρισμό που εξανεμίζουν μισθούς και συντάξεις, δεν θα μπορέσουν να γιορτάσουν όπως έχουν "μάθει" και τους πρέπει τα φετινά Χριστούγεννα. Βλέπεις, τα ήθη και τα έθιμα θέλουν να γιορτάζονται με κάθε μεγαλοπρέπεια και με τεράστιες οικονομικές θυσίες. Επιμένουν όλα αυτά να είναι στο μυαλό τους και να τους ταλαιπωρούν...
Ο Ηλίας, η Κατερίνα, τα κεράσια και τα κορόμηλα, από την Αναστασιά των Σερρών...
Για τον Ηλία Θεολόγου, τον φίλο μου, ξέρετε. Σας έχω μιλήσει τόσες φορές και έχω γράψει άλλες τόσες στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ... Στη φωτογραφία είναι με τη σύζυγο του Κατερίνα, μπροστά στο Λευκό Πύργο. Θεσσαλονίκη μεριά, σε μια Συνέλευση της περιοχής τους...
Κι εδώ είναι η Κατερίνα, μπροστά σε μια κερασιά στη αυλή του σπιτιού τους. Ο Ηλίας με πήρε τηλέφωνο χθες, στεναχωρημένος, επειδή όπως δείχνει και η φωτογραφία, το πολύ κρύο έκαψε του καρπούς κι έτσι φέτος δεν θα βγάλει κεράσια. Το ίδιο έγινε και πέρσι με τις βροχές. Κι εμένα μου είχε υποσχεθεί να μου στείλει!
Παρ' όλα αυτά, με διαβεβαίωσε ότι θα βρει κεράσια από τα πιο πεδινά μέρη και θα μου στείλει και μου έδωσε φωτογραφίες από την κορομηλιά της αυλής του που είναι φορτωμένη φέτος, όπως μπορείτε να δείτε κι εσείς... Τι είναι αυτό το πράγμα βρε παιδί μου... Παντού καρποί που ακόμα δεν έχουν ωριμάσει.
Λίγα λοιπόν τα κεράσια, πολύ λίγα... Η φωτογραφία είναι αψευδής μάρτυρας... Τον ευχαριστώ πολύ για την ευαισθησία του, αλλά δεν χρειάζονταν να μπει στον κόπο. Τι; Είναι δυνατόν να μην πιστέψω τον φίλο μου; Ηλία μου, ξέρεις πόσο μου αρέσει που βλέπω την αληθινή ζωή μέσα από τα μάτια σου και χωριό σου...
Κάθε φορά που ανεβάζεις φωτογραφίες μας υπενθυμίζεις, με έναν ιδιαίτερα απλό τρόπο, πως εκεί έξω (από το διαδίκτυο) είναι ότι πιο όμορφο υπάρχει. Τα ζώα σου, τα προβατάκια σου, οι κατσικούλες σου, τα πτηνά σου... Εύχομαι να έχετε υγεία και δύναμη με την Κατερίνα, για να τα φροντίζετε... Σας χρειάζονται.
Και ναι, είναι θλίψη να βλέπεις τις κερασιές άδειες από καρπό, την εποχή που θα έπρεπε να γέρνουν τα κλαδιά τους από το βάρος. Και να συμβαίνει αυτό, που; Εκεί που βγαίνουν τα καλύτερα κεράσια, στην Αναστασιά των Σερρών... Υπομονή, φίλε Ηλία. Του χρόνου ίσως είναι καλύτερα τα πράγματα...
Σχόλια (0)