"Δουλεύουμε" και το τ. 443 του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών»

tipos443

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της προηγούμενης εφημερίδας του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών». Το επιμελούμαι δημοσιογραφικά εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ.. 

Άντε ξανά τον ίδιο κύκλό! Βάλαμε μπροστά το τ. 443 του "ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών"...  Ο τρόπος δουλειά ο ίδιος. Τις προηγούμενες μέρες κατέβηκα στο κέντρο, στην ΠΟΣΣ και συναντήθηκα με τον πρόεδρο της, Θύμιο Κάραλη όπου και συζητήσαμε για το περιεχόμενο της. Πήρα επίσης όση ύλη ήταν διαθέσιμη ώστε να αρχίσω να τη "χτίζω" για να πάρει τη μορφή της εφημερίδας. Τις επόμενες μέρες τα Σωματεία με e-mail μου έστειλαν την ύλη τους. Είναι ωραία αυτή η επαφή και η επικοινωνία, διότι αντιλαμβάνομαι καλύτερα τι θέλουν και μπορώ να το αποτυπώσω τεχνικά. Και μετά ακολουθεί η διαδικασία της έκδοσης... Και να που ένα ακόμα φύλλο της εφημερίδας άρχισε να στήνεται αποό την Πόπη στη Σαλαμίνα...

Φυσικά επικοινωνούμε κι αλλιώς μέσω e-mail ή μέσω massnger για τα επείγοντα. Το κάναμε για πρώτη φορά από την Πάρο, τον Ιούνιο του 2023 που είμαστε σε διακοπές με τον Στήβ την Έστερ και τα παιδιά τους και μας άρεσε. Τολμήσαμε και προχωρήσαμε παράλληλα στην έκδοση νέου φύλλου με το νέο σύγχρονο, διαδικτυακό τρόπο, ενώ κάναμε τα μπάνια μας. Μέσω e-mail ή μηνυμάτων Viber ή Messenger παίρναμε τα θέματα, τα αξιολογούσαμε, τα σελιδοποιούσαμε σε κασέ και τα... στέλναμε στην Πόπη στη Σαλαμίνα, που έχει την τεχνική ευθύνη της έκδοσης. Έτσι, η ύλη μπορεί να έρχεται από Αθήνα, αλλά μπορεί να στηθεί παντού και στη συνέχεια να σελιδοποιηθεί στη Σαλαμίνα! Έτσι είναι, όταν αξιοποείς με τον σωστό τρόπο τη δύναμη της τεχνολογίας! Αυτόμτο φύλλο το βγάζουμε από Αθήνα, αλλά με τον ίδιο τρόπο.

Η εφημερίδα ο ΤΥΠΟΣ των Συνταξιούχων Σιδηδρομικών, έχει τη δική της ιστορία. Έχει περάσει από συμπληγάδες, λόγω των εσωτερικών προβλημάτων της Διοίκησης αλλά και της απραξίας στην εποχή του κορονοϊού κι έχει σταθεί σταθεί στα πόδια της. Αυτές τις μέρες ετοιμάσαμε το νέο φύλλο και περάσαμε σε μια νέα εποχή με νέα Διοίκηση στην Ομοσπονδία που την εκδίδει και με την πίστη ότι θα τα καταφέρει να είναι κάθε δίμηνο στα ραντεβού της. Ξεκινήσαμε με αισιοδοξία!

Αυτό το έντυπο έχει έναν... δικό του τρόπο να βγαίνει. Εκεί που νομίζεις ότι σταμάτησε η έκδοση, αναγεννιέται σαν τον φοίνικα από τις στάκτες του. Και σ' αυτό "βοήθησε" η εποχή του κορονοϊού Covid-19 που δημιούργησε πολλά προβλήματα στους ανθρώπους. Ένα από αυτά ήταν και η έκδοση του «ΤΥΠΟΥ» της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών (ΠΟΣΣ) που βγαίνει, πολύ πιο αργά πια και όχι στο δίμηνο, μέχρι να το επιτρέψουν οι συνθήκες.

Την αρχή, πριν δεκαπέντε  χρόνια που την ανέλαβα, έβγαινε σταθερά κάθε μήνα και κάλυπτε τις ανάγκες για την προβολή της δράσης των Σωματείων της δύναμης της ΠΟΣΣ σε όλη τη χώρα.

Η συγκεκριμένη εφημερίδα υπήρχε στον χώρο και πριν πάω εγώ. Σ’ αυτό που εγώ βοήθησα, ήταν να της δώσω έναν πιο δημοσιογραφικό, ελκυστικό ύφος και να είναι συνεπής στο διμηνιαίο ραντεβού της, που ακολούθησε. Οι συνθήκες της κρίσης του 2012 την έκαναν διμηνιαία.

Συνδετικός κρίκος, ο πρόεδρος της ΠΟΣΣ, Βασίλης Αποστολόπουλος. Ο ίδιος με γνώριζε από την εποχή που εργαζόμουν στο Γραφείο Τύπου του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. Είχε δοκιμαστεί η σχέση μας και υπήρχαν όλες οι δυνατότητες για μια καλή συνεργασία. Τώρα μπαίνουμε σε μια νέα εποχή. Στο τιμόνι της ΠΟΣΣ είναι ο Θύμιος Καραλής ο οποίος εξελέγη στο τελευταίο συνέδριο της ΠΟΣΣ. Και στο ξεκίνημα της η συνεργασία μας, δείχνει να έχει διάθεση για δουλειά. Φυσικά, ο χρόνος θα δείξει...

Γενικά σ' αυτο το έντυπο πάντα τα πήγαμε πολύ καλά με τους ανθρώπους του. Μέχρι που ήρθε ο κορονοϊός. Οι άνθρωποι είναι συνταξιούχοι, μεγάλοι σε ηλικία και ως ομάδα, ευπαθής. Υπήρχε δηλαδή μεγάλη ανάγκη για προσοχή. Ήρθε και η καραντίνα και μας απόκαμε.

Τα πράγματα δείχνουν ότι αν τα καταφέρουμε μπορεί και να επιστρέψουμε στο δίμηνο. Ο χρόνιος θα δείξει. Στο μεταξύ προέκυψσν πολλά. Συνέδριο, εκλογή νέας διοίκησης, αλλά προέκυψαν και πολιτικές εκλογές κι έγινε πάλι πολύπλοκο το πράγμα... Παρ' όλα αυτά στον ορίζοντα, κάτι θετικό βλέπω.

Ελπίζουν οι άνθρωποι, όπως όλοι μας, ότι κάποια στιγμή, η κανονικότητα θα μπει στη ζωή τους, εξέλεξαν κανονικά διοικήσεις και ελπίζουν πως θα τα καταφέρουν να λειτουργήσουν, όπως ήξεραν, με φυσική παρουσία και όχι από μακριά. Τα e-mails είναι για τους ανθρώπους αυτής της ηλικίας, κάτι σαν... διαστημικά πράγματα. Μέχρι το φάξ και πολύ είναι... Μόνο που τα Fax είναι πια ελάχιστα. Καταργήθηκαν, ακόμα και από το δημόσιο...

Τους καταλαβαίνω. Πολλά πράγματα στη νέα τεχνολογία, δεν τα κατανοούν ή αρνούνται να μπουν στη διαδικάσία να τα κάνουν. Θέλουν να κρατήσουν το χειρόγραφο ή το τυπωμένο χαρτί στα χέρια τους, για να είναι βέβαιοι για τι πράγμα μιλάνε.

Κι αυτή η πανδημία, τα ανέτρεψε όλα! Η επικοινωνία γίνεται πια με νέες μορφές και άντε να σκανάρεις τα έγγραφα και να τα στείλεις στο δημοσιογράφο. Και μετά να τηλεφωνήσεις για να βεβαιωθείς ότι πήγαν, ότι τα παρέλαβε. Δύσκολες, πολύ δύσκολες εποχές… Ευτυχώς που υπάρχει το κινητό τηλέφωνο για να φωτογραφίζεις τα χειρόγραφα! 

Όλοι πια έχουν ολοκληρώσει τις εκλογές τους και κάποια στιγμή θα προχωρήσουν σύμφωνα με το κατασταστικό, τον περσμένο μήνα προχώρησαν στην εκλογή νέας Διοίκησης... Κι αυτοί δείχνουν να έχουν διάθεση να πάνε τα πράγματα ένα βήμα πιο μπροστά.

Και όλα αυτά, με τος ιώσεις και την Covid-19 να είναι ως πέλεκης πάνω από τα κεφάλια όλων μας... Θα το περάσουμε κι αυτό, πού θα πάει... Χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί γιατί αυτός ο ιός εξελλίσεται σε... μόνιμο, οπότε καλό είναι να μην είμαστε ιδιαίτερα διαχυτικοί καθώς έχουμε το χειμώνα μπροστά μας κι έτσι κι αλλιώς η γρίππη αυτού του είδους είναι ακπομα εδώ. Και οι μεγάλες ηλικίες, όπως είμαστε εμείς, είναι πάντα πιο ευάλωτες... Το ενθαρρυντικό είναι αν και μεγάλωσε ο χρόνος αναμονής (έγινε τριμηνιαία) εντούτοις το ραντεβού έχει μια κάποια συνέπεια...

Δημοσιογραφικά

Ψέμα στο ψέμα… Παιχνίδια εξουσίας… Και η αιματοχυσία συνεχίζεται στην Ουκρανία

kievo polikatoikia
Από τη χθεσινή ειδησεογραφία: Στην 20η μέρα του μπαίνει σήμερα ο πόλεμος που κήρυξε η Ρωσία στην Ουκρανία. Σήμερα (15.03.2022) οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν, με τον πρόεδρο της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι να εκφράσει αισιοδοξία πως τα πράγματα πάνε «αρκετά καλά».
bonis.leo.neo
Σήμερα έχω απλά δύο σκέψεις για στοχασμό. Το μυαλό όλων μας τριγυρνάει στην Ουκρανία και στα όσα φρικτά συμβαίνουν εκεί.

Την μια βδομάδα ο Ζελένσκι θέλει να συνομιλήσει με τον Πούτιν για βρούνε μια κοινή λύση. Συναινετική. Χωρίς άλλους θανάτους. Χτες διάβασα πως συνεχίζονται οι συζητήσεις για ειρήνη ενώ και οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται. Και απ' την άλλη, φημολογείται πως ο Πούτιν έχει ήδη αναθέσει σε επαγγελματίες δολοφόνους να βρουν και να εξοντώσουν τον Ζελένσκι.

Αυτό τον άνθρωπο με τον οποίο συζητάει για ειρήνη, αυτόν θέλει να τον σκοτώσει. Συγκεκριμένα το protagon γράφει πως "δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Πούτιν επιθυμεί την εξόντωσή του (Ζελένσκι), ενώ φέρεται να έχει ήδη αναθέσει την εν λόγω αποστολή στους μισθοφόρους της διαβόητης Ομάδας Βάγκνερ".

Ο ένας κοροϊδεύει τον άλλον. Ψέμα στο ψέμα. Παιχνίδια εξουσίας. Και η αιματοχυσία συνεχίζεται. Τελειώνω, προσθέτοντας τα λόγια ίσως του καλύτερου ελεύθερου σκοπευτή στον κόσμο, του επονομαζόμενου ως Wali, ο οποίος πήγε στην Ουκρανία με σκοπό να πολεμήσει τους Ρώσους.

Μιλώντας για αυτούς που πάει να σκοτώσει λέει πως «πολλοί από αυτούς τους Ρώσους στρατιώτες είναι μόνο αγόρια. Δεν μπορώ να μην σκεφτώ ότι πριν από λίγο καιρό ήταν μωρά σαν τον γιο μου. Αλλά θα κάνω ό,τι χρειάζεται». Όπως το έχει πει ο Νίκος Ξυλούρης, "να σκοτώνονται οι λαοί για τ' αφέντη το φαΐ". Τα συμπεράσματα δικά σας.

Αυτά τα ολίγα για σήμερα. Λίγα επειδή είναι βαριές οι μέρες.

Δείτε κι αυτά ΕΔΩ κι ΕΔΩ τα δημοσιεύματα στο διαδίκτυο...

Δυο χρόνια μετά, μπορεί τα μέτρα για την Covid-19 να χαλαρώνουν, αλλά ο φόβος υπάρχει

grafima.pandimias
Το γεγονός ότι μειώθηκε κάπως η ένταση και την υπερβολή που μας διακρίνει με την οποία προβάλλοντα στην τηλεόραση και τα άλλα ΜΜΕ οι επιπτώσεις της Covid-19, λόγω του πολέμου, δεν πρέπει να μας απαλλάσσει από την ευθύνη να είμαστε προσεκτικοί, όσο γίνεται. Αυτό ας μην επιτρέψουμε στον εαυτό μας να το ξεχάσει. Το γράφημα είναι από την εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 12/03/2022

Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται δυο χρόνια από τη μέρα που ανακοινώθηκαν τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης στη χώρα μας. Θυμάμαι και φαντάζομαι το θυμάστε κι εσείς, πως είχαμε σχεδόν τρομοκρατηθεί, καθώς βλέπαμε όλες οι δραστηριότητες μας να περιορίζονται απότομα και ακόμα και κάποια ήπια γυμναστική ή περπάτημα φαινόταν δύσκολο να συμβεί.

Και θυμάμαι τι σκαρφίζονταν οι άνθρωποι με τα κατοικία ζώα τους για να μπορούν να επωφεληθούν. Ως αστείο κυκλοφορούσαν ακόμα και αγγελίες για ενοικίαση κατοικίδιων, προκειμένου οι άνθρωποι να επωφεληθούν και να μπορούν να βγουν μια βόλτα μαζί τους.

Και ποιος μπορεί να ξεχάσει εκείνα τα SMS στα πενταψήφια νούμερα, προκειμένου να πάρουμε την άδεια για μια μικρή βόλτα ακόμα και στη γύρω από το σπίτι μας περιοχή για περπάτημα ή για να πάμε σε ένα μαγαζί να ψωνίσουμε, ακόμα κι αν αυτό ήταν σούπερ μάρκετ για τα βασικά είδη πρώτης ανάγκης.

Από την αρχή της πανδημίας, οι αριθμοί αποτύπωναν εν πολλοίς την κατάσταση, όσον αφορά στην εξάπλωση του κορωνοϊού: Κρούσματα και απώλειες σχηματίζουν τη βασική εικόνα της κατάστασης καθημερινά, με τις κορυφώσεις και τις υφέσεις των κυμάτων της πανδημίας να εναλλάσσονται διαρκώς, αυτά τα δύο χρόνια.

Περισσότερα από 2.100.000 είναι τα καταγεγραμμένα κρούσματα του κορωνοϊού στην Ελλάδα από την αρχή της πανδημίας, ενώ παγκοσμίως έχουν ξεπεράσει τα 400.000.000. Οι απώλειες στη χώρα μας ξεπερνούν τις 25.000, την ώρα που οι νεκροί σε όλο τον κόσμο ξεπερνούν τα έξι εκατομμύρια.

Είναι επίσης χαρακτηριστικό πως τα καταγεγραμμένα ημερήσια κρούσματα κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας στη χώρα δεν ξεπέρασαν ποτέ τα 156, ενώ από το φθινόπωρο του 2020 οι αριθμοί άρχισαν να καταγράφουν ανοδική πορεία με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου.

Νέα ρεκόρ καταγράφονταν πολύ συχνά, καθώς το δεύτερο κύμα της πανδημίας «χτυπούσε» ειδικά τη Βόρεια Ελλάδα. Στις 12 Νοεμβρίου 2020 τα κρούσματα ήταν 3.316, ενώ στις 30 Μαρτίου της επόμενης χρονιάς έφτασαν τις 4.340.

Τα επίπεδα αυτά διατηρήθηκαν έως το φθινόπωρο του 2021, όταν στις 9 Νοεμβρίου ο αριθμός των ημερησίων κρουσμάτων, σχεδόν διπλασιάστηκε: 8.613 κρούσματα καταγράφηκαν εκείνη την ημέρα. Και πάλι, ήταν μόνο η αρχή όσων θα ακολουθούσαν, καθώς η μετάλλαξη Omicron του κορωνοϊού, έφτασε στη χώρα μας.episimansis.neo

Το χαρακτηριστικό της ήταν η ακόμα πιο υψηλή μεταδοτικότητα: Στις 4 Ιανουαρίου 2022, τα κρούσματα ήταν 50.126 – ένα ρεκόρ που δεν έχει καταρριφθεί μέχρι σήμερα.

Η πρώτη απώλεια εξαιτίας του κορωνοϊού στην Ελλάδα καταγράφηκε στις 12 Μαρτίου του 2020, όταν ένας 66χρονος άντρας άφησε την τελευταία του πνοή στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο στο Ρίο της Πάτρας. Κατά το πρώτο κύμα, οι περισσότεροι θάνατοι καταγράφηκαν στις 4 Απριλίου και ήταν εννέα.

Αντίθετα, η κατάσταση διαμορφώθηκε εντελώς διαφορετικά κατά το δεύτερο κύμα, όταν στις 28 Νοεμβρίου 2020 121 συνάνθρωποί μας έχασαν τη μάχη. Το «μαύρο» ρεκόρ απωλειών, λόγω της πανδημίας όμως καταγράφεται τον Μάιο της επόμενης χρονιάς: Στις 3 Μαΐου 2021, μετρήσαμε 134 απώλειες.

Δυο χρόνια μετά, προσπαθούμε να σταθούμε στα πόδια μας, εν μέσω ενός πολέμου που επηρεάζει την καθημερινότητα και τη ζωή μας. Καθώς αίρονται το ένα μετά το άλλο τα μέτρα, εκείνο που μας απασχολεί είναι μήπως, χάρις του προσδοκώμενου κέρδους από τον τουρισμό, χάσουμε ότι κερδίσαμε όλα αυτά τα χρόνια και πισωγυρίσουμε.

Για κάποιους από εμάς θα συνεχίσουμε να είμαστε προσεκτικοί, ξέροντας καλά πως τίποτα δεν τέλειωσε, επειδή ο πόλεμος έχει γεμίσει τα ΜΜΕ και περιόρισε τους ειδικούς αναλυτές της πανδημίας. Ξέρουμε πως ο αόρατος εχθρός θα συνεχίσει να καραδοκεί και να μας βάζει στο στόχαστρο και έχουμε υποχρέωση να προστατεύσουμε το δώρο της ζωής.

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο Σάββατο 12/3/2022 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου "Επισημάνσεις"...

Πόση ακρίβεια να αντέξουμε πια; Η οικονομική ασφυξία, είναι ο επόμενος μεγάλος πόλεμος

fisiko.aerio.ianuariu2022
Σίγουρα δεν είμαι ο μόνος που το βλέπω και το ζω. Τα πάντα γύρω μας ακριβαίνουν και όχι λίγο, αλλά πολλαπλάσια... Δεν θυμάμαι ποτέ έναν τέτοιον λογαριασμό στην πολυκατοικία που μένω για το φυσικό αέριο ενός μήνα. Και σκεφτείτε ότι είναι 11 διαμερίσματα με τα μισά να μην ανοίγουν καθόλου τα καλοριφέρ της αυτόνομης θέρμανσης...
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 05/03/2022

Όχι δεν θα μιλήσουμε εμείς για τον πόλεμο που έχει αναστατώσει ολόκληρο τον πλανήτη. Έχουν μιλήσει άλλοι πιο ειδικοί ως τώρα. Εμείς θα ασχοληθούμε με πιο πεζά πράγματα που όμως κι αυτά αφορούν ανθρώπινες ζωές. Και είναι απόρροια του πολέμου.

Ακρίβεια στην ακρίβεια λοιπόν, πού θα φτάσουμε; Πολλοί συνάνθρωποι μας έβγαλαν με δυσκολία αυτόν τον χειμώνα. ΔΕΗ και καύσιμη ύλη για θέρμανση κάλυψαν σχεδόν ολόκληρο το μισθό. Και μένουν κάτι λίγα για να περάσει κανείς το μήνα. Και το κακό είναι ότι μας προετοιμάζουν. Τα χειρότερα είναι μπροστά μας.

Εκείνοι που γνωρίζουν το πρόβλημα, εστιάζουν στην αλματώδη αύξηση του ενεργειακού κόστους, τα εμπόδια πρόσβασης στις διεθνείς αγορές αλλά και τις επιπτώσεις στις τουριστικές εισπράξεις. Αυτά είναι τρεις πληγές που δέχεται η ελληνική οικονομία από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

Όπως μαθαίνουμε αυτές τις τρεις παραμέτρους επιχειρεί να αξιολογήσει η κυβέρνηση, κάτι που είναι ιδιαίτερα δύσκολο, αν αναλογιστεί κανείς ότι η οικονομία κινείται σε αχαρτογράφητα νερά!

Για τη χώρα μας, η Ρωσία αντιπροσωπεύει το 26% των εισαγωγών πετρελαίου και το 39% των εισαγωγών φυσικού αερίου. Είμαστε ένα κράτος με σχετικά υψηλή εξάρτηση από το φυσικό αέριο της Ρωσίας, αλλά όχι τόσο υψηλή όπως π.χ. η Γερμανίας που εξαρτάται κατά 80%. Στο υπουργείο Οικονομικών εκτιμούν πως για κάθε 10 δολ. αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου το ΑΕΠ της χώρας δέχεται πλήγμα κατά 600 εκατομμύρια €

Οι τουριστικές εισπράξεις από τη Ρωσία που υπολογίζονται σε 433 εκατομμύρια € εκτιμάται για την ώρα θα μειωθούν κατά τουλάχιστον 5% φέτος, ποσοστό που προφανώς αλλάξει ανάλογα με την εξέλιξη της πολεμικής σύρραξης. Θα πρέπει δε να συνυπολογιστεί και η επίπτωση από την αύξηση του πληθωρισμού στην Ευρώπη όπως με ότι συνεπάγεται στην μείωση της αγοραστικής δύναμης των Ευρωπαίων πολιτών.episimansis.neo

Το 2019 η Ελλάδα υποδέχθηκε πάνω από 500.000 Ρώσους ταξιδιώτες, ενώ πέρυσι διέμειναν σχεδόν 120.000 Ρώσοι τουρίστες σε ελληνικά θέρετρα. Σε κάθε περίπτωση το πλήγμα θα είναι συγκριτικά μεγαλύτερο για τους τουριστικούς προορισμούς της Βόρειας Ελλάδας.

Ο σχεδιασμός του υπουργείου Οικονομικών για νέα έξοδο στις διεθνείς αγορές Μάρτιο προφανώς μετατίθεται όσο τα επιτόκια δανεισμού κινούνται σε απαγορευτικά επίπεδα. Το υπουργείο Οικονομικών, που προγραμματίζει φέτος δανεισμό 12 δισεκατομμυρίων ευρώ, πρόλαβε να «τραβήξει» περίπου 3 δισεκατομμύρια τον Ιανουάριο με επιτόκιο 1,83%. Για τα υπόλοιπα 9 δισ. τηρείται στάση αναμονής, καθώς το επιτόκιο για το δεκαετές ομόλογο κινείται στην περιοχή του 2,5% – 2,7%! Οικονομολόγοι τα λένε αυτά, δεν είναι δικές μας εκτιμήσεις.

Πλήγμα θα δεχτούν και οι εισαγωγές της Ελλάδα από τη Ρωσία σε σιτηρά και δημητριακά και άλλες πρώτες ύλες, αλλά σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του υπουργείου Οικονομικών, το κόστος για την ώρα είναι αμελητέο.

Προς το παρόν, ο πληθωρισμός υπολογίζεται για την Ελλάδα στο 3% – 4% φέτος, με διατήρηση των πιέσεων και το 2023.

Όπως δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών, Χρήστος Σταϊκούρας στον ΣΚΑΙ 100,3 «θα πρέπει να βρούμε δημοσιονομικό χώρο το δεύτερο εξάμηνο του 2022 για να επεκτείνουμε κάποιες πολιτικές που λήγουν αλλά και για το τώρα 2023 όπου σχεδιάζεται η μονιμοποίηση των μειωμένων ασφαλιστικών εισφορών αλλά και η πλήρης της κατάργησης της εισφοράς αλληλεγγύης».

Στην ίδια κατεύθυνση ο υπουργός τόνισε πως «η Ελλάδα έχει επαρκή ασφαλή ταμειακά διαθέσιμα περίπου 40 δισ. ευρώ σήμερα, αλλά «αυτό που η Ελλάδα δεν έχει γιατί δεν είμαστε σε επενδυτική βαθμίδα είναι πολύ μεγάλα δημοσιονομικά περιθώρια».

Ας ελπίσουμε ότι μας λένε την αλήθεια και δεν παίζουν «παιχνίδια» στις πλάτες των ανυποψίαστων πολιτών. Ο χρόνος θα δείξει τι πραγματικά συμβαίνει. Μέχρι τότε όλοι μας θα συνεχίσουμε να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί σε ότι προγραμματίζουμε να κάνουμε με προτεραιότητα στα άκρως απαραίτητα. Δεν έχουμε, έτσι κι αλλιώς, άλλη επιλογή…

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στο φύλλο που θα κυκλοφορήσει αύριο Σάββατο 5/3/2022 και στη στήλη μου "Επισημάνσεις".

Απαίσιο να βλέπεις να σκοτώνονται άνθρωποι για πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα

putin
Ο πρόεδρος της Ρωσίας κ. Πούτιν εισέβαλε στη Ρωσία και τη σφυροκοπά μια εβδομάδα τώρα, ενώ συνεχίζει δήθεν ειρηνευτικές προσπάθειες… Ο πόλεμος, είναι ένα είδος ληστείας. Μόνο που σε αυτή τη ληστεία δεν κλέβονται χρήματα ή πολύτιμα αντικείμενα μόνο, αλλά και ανθρώπινες ζωές.
bonis.leo.neo
Θέμα χρόνου ήταν και νομίζω πως το περιμένατε, όσοι διαβάζετε συστηματικά τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τον πόλεμο που έχει ξεσπάσει στην Ουκρανία. Ο πόλεμος είναι ένα τραγικό πράγμα. Είναι απαίσιο να βλέπεις να σκοτώνονται άνθρωποι για πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, όπως τώρα στην Ουκρανία.

Ο πόλεμος στην ουσία είναι ένα είδος κοινωνικής αναρχίας. Γιατί; Σκέψου. Τι διαφορά έχει το να έρθει κάποιος στο σπίτι σου και να σε ληστέψει, από το να εισβάλει μια χώρα με το έτσι θέλω σε τμήμα που δεν της ανήκει για να το κατακτήσει; Καμία. Απλά μεγαλώνει ο αριθμός τον θυμάτων και των θυτών.

Άρα και αυτό είναι τραγικό. Τα χρήματα που κλέβει κάποιος, μπορεί να τα επιστρέψει πίσω αν τον πιάσουν ή αν μετανιώσει για αυτό που έκανε.

Κανένας άνθρωπος όμως δεν μπορεί να φέρει ένα άνθρωπο πίσω στη ζωή. Καταλαβαίνουμε λοιπόν πως δεν υπάρχουν εγκλήματα πολέμου, όπως λένε μερικοί. Αντιθέτως, ο πόλεμος ο ίδιος είναι ένα έγκλημα από μόνος του.

Κάπου μέσα στα διαδικτυακά ενημερωτικά μέσα, πήρε το μάτι μου μια τοποθέτηση ενός ανθρώπου σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Συγκεκριμένα πρόκειται για τον εκπρόσωπο του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, ο οποίος μεταξύ άλλων δήλωσε ότι «ορθόδοξες βόμβες, σκότωσαν ορθόδοξους ομογενείς».

Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη τη δήλωση ΕΔΩ. Πιάνομαι λοιπόν από αυτό και σκέφτομαι ότι αφού υποτίθεται πως η ορθοδοξία βασίζεται στην πίστη στον Χριστό και αφού μια από τις βασικότερες διδασκαλίες του Χριστού είναι η αγάπη και για τον πλησίον και για τον εχθρό σου, πώς γίνεται ορθόδοξοι να σκοτώνουν ορθόδοξους; Κανονικά, όχι μόνο έπρεπε να μην σκοτώνουν ο ένας τον άλλον, αλλά ούτε καν να είναι εχθροί. Αφού έχουν την ίδια θρησκεία και τα ίδια πιστεύω.

Και αυτό δεν περιορίζεται μόνο στον κατά γράμμα πόλεμο. Μιας και είναι πρόσφατο το γεγονός, όταν οπαδοί διαφορετικών ομάδων σκοτώνουν και μάχονται ο ένας τον άλλον, στην ουσία μάχονται οι ορθόδοξοι τους ορθόδοξους. Ή οι καθολικοί τους καθολικούς και πάει λέγοντας.

Άρα καταλαβαίνουμε πως ο κλήρος του λεγόμενου χριστιανικού κόσμου έχει αποτύχει να διδάξει στους ανθρώπους το είδος της αγάπης για την οποία μίλησε ο Χριστός. Εδώ ταιριάζουν απόλυτα οι στίχοι που τραγούδησε ο Νίκος Ξυλουρης. "Και στον πόλεμο όλα για όλα, κουβαλούσα πολυβόλα, να σκοτώνονται οι λαοί, για τ' αφέντη το φαΐ".

Ευτυχώς, όσοι μελετούν την Αγία Γραφή, γνωρίζουν ξεκάθαρα ότι τα τρέχοντα γεγονότα δείχνουν πως σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα θα γίνει πραγματικότητα αυτό που όλοι οι Χριστιανοί παγκόσμια προσεύχονται. Το "Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου. Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου". Αυτή η Βασιλεία θα βάλει τέλος σε όλα τα ανθρώπινα προβλήματα.

Συνεχίζουμε να είμαστε προσεκτικοί, με τον κορονοϊό Covid-19. Τίποτα, δεν τελείωσε ακόμα!

coronavirus
Τώρα βέβαια η έγνοια μας μετατίθενται στον πόλεμο στην Βόρεια Ευρώπη ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για μια σύρραξη μεταξύ δύο κρατών. Οι αναλυτές μιλάνε για κάτι πολύ σοβαρό, το σοβαρότερο ίσως για την Ευρώπη μετά του 1045. Αλλά κι αυτό με τα μέτρα χαλάρωσης της Covid-19, δεν παύει να μας απασχολεί... Αφορά ανθρώπινες ζωές.
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 27/02/2022

Σα να μου φαίνεται ότι ξεθαρρεύουμε. Μήπως να το δούμε λίγο αλλιώς το πράγμα, αν πραγματικά θέλουμε να ξεμπερδεύουμε κάποια στιγμή με την πανδημία Civid-19; Τίποτα δεν έχει τελειώσει, παιδιά, ας το καταλάβουμε. Και μην θεωρούμε ότι η μείωση των νεκρών που ανακοινώνονται κάθε απόγευμα, είναι αρκετή για να μας ηρεμήσει και να μας καθησυχάσει.

Πάνω από 50 είναι σε καθημερινή βάση. Είμαστε σε θέση να το αντιληφθούμε ή συνηθίσαμε στην εικόνα τέτοιων πραγμάτων, ώστε να αρχίσουμε να αδιαφορούμε; Ζω κι εγώ όλη αυτή την κατάσταση και καταλαβαίνω πως όλοι έχουμε κουραστεί δυο χρόνια τώρα, αλλά δυστυχώς δεν έχουμε άλλη επιλογή.

Θα πρέπει να συνεχίσουμε να είμαστε προσεκτικοί, να παίρνουμε τα βασικά μέτρα υγιεινής και να φοράμε τη μάσκα μας στους εξωτερικούς χώρους. Κι αυτό, ότι νέα μέτρα χαλάρωσης κι αν ανακοινωθούν από την κυβέρνηση. Ήδη τα πρώτα που χαλαρώνουν τη συμμετοχή φιλάθλων στα γήπεδα, δημιούργησαν λάθος εντυπώσεις.

Μας ενδιαφέρει να έχουμε την άποψη ενός επιστήμονα, επειδή εμείς ως δημοσιογράφοι δεν μας αρέσει (σε όλους) να το «παίζουμε» ξερόλες. Για την εξέλιξη της πανδημίας στην Ελλάδα μίλησε λοιπόν ο καθηγητής Πνευμονολογίας, Εντατικής Θεραπείας, Θεόδωρος Βασιλακόπουλος, σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή.

Αν και δεν μας αρέσει το απόλυτο και αυστηρό ύφος του, ακούμε τα λόγια του: «Είναι λάθος μήνυμα να πούμε ότι τελείωσε ο κορονοϊός. Θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτό τον ιό. Αυτό δείχνουν και τα μέτρα που έχουμε υιοθετήσει μέχρι σήμερα», είπε αρχικά και συνέχισε:

«Πριν από τα μέτρα ήταν αλλιώς τα πράγματα… Ο κόσμος πια δεν φοράει τη μάσκα όπως παλαιότερα. Βέβαια, δεν έχουμε κανένα λόγο να φοράμε τη μάσκα όταν είμαστε μόνοι στο δρόμο. Ο λόγος που τη φοράμε είναι για να μας γίνει συνήθεια και δυστυχώς θα πρέπει να μας μείνει ακόμα αυτή η συνήθεια. Τώρα να πούμε ότι τα γήπεδα αυξήθηκαν για ένα λόγο. Για ένα δυο ματς το χρόνο. Και 100% να ήταν η πληρότητα, το επιδημιολογικό αποτύπωμα θα ήταν πολύ μικρό».episimansis.neo

Με παράδειγμα τη χωρητικότητα των γηπέδων, ο ίδιος υποστηρίζει ότι: «Εάν εφαρμοζόταν ο προηγούμενος νόμος που έλεγε, να μπαίνουν μέσα σε αυτά, μόνο οι εμβολιασμένοι, τότε δεν θα υπήρχε πρόβλημα να αυξηθεί στο 100% η χωρητικότητα. Επειδή όμως δεν τηρείται τις περισσότερες φορές ο νόμος, πολύ συχνά μπαίνουν και ανεμβολίαστοι, άρα είναι ένα μέτρο με μικρότερη αποτελεσματικότητα, από το να το εφαρμόζαμε σωστά».

Όσοι έχουν έστω και μια μικρή γνώση για το πώς λειτουργεί το σύστημα στα γήπεδα, θα συμφωνήσουν μαζί του. Εδώ, είναι ένας άλλος κόσμος. Διότι ποιος είναι αυτός που θα εφαρμόσει τον όποιο νόμο; Οι ιδιοκτήτες των ομάδων που επιδιώκουν κέρδη από τις ανώνυμες εταιρείες τους!

Και μετά ο κ. Βασιλακόπουλος τοποθετήθηκε στο… φλέγον θέμα του Πάσχα. Σύμφωνα λοιπόν με τον πνευμονολόγο, «θα κάνουμε καλό Πάσχα. Με τον αριθμό των μολύνσεων που έχουμε έως τώρα, που είναι πάνω από ένα εκατομμύριο από την αρχή του χρόνου, μέσα σε ενάμιση μήνα και το ποσοστό εμβολιαστικής κάλυψης που δεν είναι το καλύτερο δυνατό αλλά τέλος πάντων, δεν είναι και μικρό, είμαστε κάπου στη μέση της Ευρώπης, έχω την εντύπωση πως αν συνεχίσουμε έτσι και με 15.000- 20.000 κρούσματα τη μέρα, μέχρι το καλοκαίρι θα κάνουμε πολύ υψηλά ποσοστά ανοσίας».

Αλλά στο μεταξύ προκύπτουν ερωτήματα: Και πώς θα «γιορτάσουμε» τις απόκριες; Τι θα κάνουμε με την Καθαρά Δευτέρα, αφού ήδη δυσκολευτήκαμε στην Τσικνοπέπτη; Ερωτήματα, που έχουν να κάνουν με τις συνήθειες και τη βολή μας. Αλλά η ζωή, αδέλφια, δεν συγκρίνεται με τίποτα από αυτά. Κατανοητό;

Ας συνέλθουμε λίγο και ας αποδεχτούμε την αλήθεια που ζούμε δυο χρόνια τώρα. Τίποτα δεν θα ξαναγίνει εύκολα σαν αυτά που ξέραμε. Ίσως αυτό μας βοηθήσει να ξεφύγουμε από την παγίδα της ανυπακοής που έχει να κάνει με το δικό μας ξεβόλεμα. Το καταλαβαίνω, ότι ένα τέτοιο εγχείρημα έχει τις δυσκολίες του, αλλά πιστέψτε με, δεν έχουμε άλλη επιλογή. Όσο πιο γρήγορα το κατανοήσουμε αυτό τόσο καλύτερα θα είναι για όλους μας.

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 27/2/2022, στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μας "Επισημάνσεις".

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA