"Δουλεύουμε" και το τ. 443 του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών»

tipos443

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της προηγούμενης εφημερίδας του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών». Το επιμελούμαι δημοσιογραφικά εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ.. 

Άντε ξανά τον ίδιο κύκλό! Βάλαμε μπροστά το τ. 443 του "ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών"...  Ο τρόπος δουλειά ο ίδιος. Τις προηγούμενες μέρες κατέβηκα στο κέντρο, στην ΠΟΣΣ και συναντήθηκα με τον πρόεδρο της, Θύμιο Κάραλη όπου και συζητήσαμε για το περιεχόμενο της. Πήρα επίσης όση ύλη ήταν διαθέσιμη ώστε να αρχίσω να τη "χτίζω" για να πάρει τη μορφή της εφημερίδας. Τις επόμενες μέρες τα Σωματεία με e-mail μου έστειλαν την ύλη τους. Είναι ωραία αυτή η επαφή και η επικοινωνία, διότι αντιλαμβάνομαι καλύτερα τι θέλουν και μπορώ να το αποτυπώσω τεχνικά. Και μετά ακολουθεί η διαδικασία της έκδοσης... Και να που ένα ακόμα φύλλο της εφημερίδας άρχισε να στήνεται αποό την Πόπη στη Σαλαμίνα...

Φυσικά επικοινωνούμε κι αλλιώς μέσω e-mail ή μέσω massnger για τα επείγοντα. Το κάναμε για πρώτη φορά από την Πάρο, τον Ιούνιο του 2023 που είμαστε σε διακοπές με τον Στήβ την Έστερ και τα παιδιά τους και μας άρεσε. Τολμήσαμε και προχωρήσαμε παράλληλα στην έκδοση νέου φύλλου με το νέο σύγχρονο, διαδικτυακό τρόπο, ενώ κάναμε τα μπάνια μας. Μέσω e-mail ή μηνυμάτων Viber ή Messenger παίρναμε τα θέματα, τα αξιολογούσαμε, τα σελιδοποιούσαμε σε κασέ και τα... στέλναμε στην Πόπη στη Σαλαμίνα, που έχει την τεχνική ευθύνη της έκδοσης. Έτσι, η ύλη μπορεί να έρχεται από Αθήνα, αλλά μπορεί να στηθεί παντού και στη συνέχεια να σελιδοποιηθεί στη Σαλαμίνα! Έτσι είναι, όταν αξιοποείς με τον σωστό τρόπο τη δύναμη της τεχνολογίας! Αυτόμτο φύλλο το βγάζουμε από Αθήνα, αλλά με τον ίδιο τρόπο.

Η εφημερίδα ο ΤΥΠΟΣ των Συνταξιούχων Σιδηδρομικών, έχει τη δική της ιστορία. Έχει περάσει από συμπληγάδες, λόγω των εσωτερικών προβλημάτων της Διοίκησης αλλά και της απραξίας στην εποχή του κορονοϊού κι έχει σταθεί σταθεί στα πόδια της. Αυτές τις μέρες ετοιμάσαμε το νέο φύλλο και περάσαμε σε μια νέα εποχή με νέα Διοίκηση στην Ομοσπονδία που την εκδίδει και με την πίστη ότι θα τα καταφέρει να είναι κάθε δίμηνο στα ραντεβού της. Ξεκινήσαμε με αισιοδοξία!

Αυτό το έντυπο έχει έναν... δικό του τρόπο να βγαίνει. Εκεί που νομίζεις ότι σταμάτησε η έκδοση, αναγεννιέται σαν τον φοίνικα από τις στάκτες του. Και σ' αυτό "βοήθησε" η εποχή του κορονοϊού Covid-19 που δημιούργησε πολλά προβλήματα στους ανθρώπους. Ένα από αυτά ήταν και η έκδοση του «ΤΥΠΟΥ» της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών (ΠΟΣΣ) που βγαίνει, πολύ πιο αργά πια και όχι στο δίμηνο, μέχρι να το επιτρέψουν οι συνθήκες.

Την αρχή, πριν δεκαπέντε  χρόνια που την ανέλαβα, έβγαινε σταθερά κάθε μήνα και κάλυπτε τις ανάγκες για την προβολή της δράσης των Σωματείων της δύναμης της ΠΟΣΣ σε όλη τη χώρα.

Η συγκεκριμένη εφημερίδα υπήρχε στον χώρο και πριν πάω εγώ. Σ’ αυτό που εγώ βοήθησα, ήταν να της δώσω έναν πιο δημοσιογραφικό, ελκυστικό ύφος και να είναι συνεπής στο διμηνιαίο ραντεβού της, που ακολούθησε. Οι συνθήκες της κρίσης του 2012 την έκαναν διμηνιαία.

Συνδετικός κρίκος, ο πρόεδρος της ΠΟΣΣ, Βασίλης Αποστολόπουλος. Ο ίδιος με γνώριζε από την εποχή που εργαζόμουν στο Γραφείο Τύπου του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. Είχε δοκιμαστεί η σχέση μας και υπήρχαν όλες οι δυνατότητες για μια καλή συνεργασία. Τώρα μπαίνουμε σε μια νέα εποχή. Στο τιμόνι της ΠΟΣΣ είναι ο Θύμιος Καραλής ο οποίος εξελέγη στο τελευταίο συνέδριο της ΠΟΣΣ. Και στο ξεκίνημα της η συνεργασία μας, δείχνει να έχει διάθεση για δουλειά. Φυσικά, ο χρόνος θα δείξει...

Γενικά σ' αυτο το έντυπο πάντα τα πήγαμε πολύ καλά με τους ανθρώπους του. Μέχρι που ήρθε ο κορονοϊός. Οι άνθρωποι είναι συνταξιούχοι, μεγάλοι σε ηλικία και ως ομάδα, ευπαθής. Υπήρχε δηλαδή μεγάλη ανάγκη για προσοχή. Ήρθε και η καραντίνα και μας απόκαμε.

Τα πράγματα δείχνουν ότι αν τα καταφέρουμε μπορεί και να επιστρέψουμε στο δίμηνο. Ο χρόνιος θα δείξει. Στο μεταξύ προέκυψσν πολλά. Συνέδριο, εκλογή νέας διοίκησης, αλλά προέκυψαν και πολιτικές εκλογές κι έγινε πάλι πολύπλοκο το πράγμα... Παρ' όλα αυτά στον ορίζοντα, κάτι θετικό βλέπω.

Ελπίζουν οι άνθρωποι, όπως όλοι μας, ότι κάποια στιγμή, η κανονικότητα θα μπει στη ζωή τους, εξέλεξαν κανονικά διοικήσεις και ελπίζουν πως θα τα καταφέρουν να λειτουργήσουν, όπως ήξεραν, με φυσική παρουσία και όχι από μακριά. Τα e-mails είναι για τους ανθρώπους αυτής της ηλικίας, κάτι σαν... διαστημικά πράγματα. Μέχρι το φάξ και πολύ είναι... Μόνο που τα Fax είναι πια ελάχιστα. Καταργήθηκαν, ακόμα και από το δημόσιο...

Τους καταλαβαίνω. Πολλά πράγματα στη νέα τεχνολογία, δεν τα κατανοούν ή αρνούνται να μπουν στη διαδικάσία να τα κάνουν. Θέλουν να κρατήσουν το χειρόγραφο ή το τυπωμένο χαρτί στα χέρια τους, για να είναι βέβαιοι για τι πράγμα μιλάνε.

Κι αυτή η πανδημία, τα ανέτρεψε όλα! Η επικοινωνία γίνεται πια με νέες μορφές και άντε να σκανάρεις τα έγγραφα και να τα στείλεις στο δημοσιογράφο. Και μετά να τηλεφωνήσεις για να βεβαιωθείς ότι πήγαν, ότι τα παρέλαβε. Δύσκολες, πολύ δύσκολες εποχές… Ευτυχώς που υπάρχει το κινητό τηλέφωνο για να φωτογραφίζεις τα χειρόγραφα! 

Όλοι πια έχουν ολοκληρώσει τις εκλογές τους και κάποια στιγμή θα προχωρήσουν σύμφωνα με το κατασταστικό, τον περσμένο μήνα προχώρησαν στην εκλογή νέας Διοίκησης... Κι αυτοί δείχνουν να έχουν διάθεση να πάνε τα πράγματα ένα βήμα πιο μπροστά.

Και όλα αυτά, με τος ιώσεις και την Covid-19 να είναι ως πέλεκης πάνω από τα κεφάλια όλων μας... Θα το περάσουμε κι αυτό, πού θα πάει... Χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί γιατί αυτός ο ιός εξελλίσεται σε... μόνιμο, οπότε καλό είναι να μην είμαστε ιδιαίτερα διαχυτικοί καθώς έχουμε το χειμώνα μπροστά μας κι έτσι κι αλλιώς η γρίππη αυτού του είδους είναι ακπομα εδώ. Και οι μεγάλες ηλικίες, όπως είμαστε εμείς, είναι πάντα πιο ευάλωτες... Το ενθαρρυντικό είναι αν και μεγάλωσε ο χρόνος αναμονής (έγινε τριμηνιαία) εντούτοις το ραντεβού έχει μια κάποια συνέπεια...

Δημοσιογραφικά

Σκέψεις, με αφορμή τη δολοφονία του 19χρονου Άλκη, φιλάθλου από τη Θεσσαλονίκη...

espresso030222
Διαβάζουμε όλες αυτές τις τελευταίες μέρες για τη δολοφονία του νεαρού 19χρονου φιλάθλου από τη Θεσσαλονίκη, από φανατισμένους οπαδούς αντίπαλης ομάδας της ίδιας πόλης. Και αντί να μας προβληματίζουν σε βάθος όλα αυτά, στεκόμαστε στο ότι ο συλληφθείς ως δολοφόνος είναι... Αλβανός! Αιτία και αφορμή για λίγο ακόμα εθνικισμό.

bonis.leo.neoΣήμερα μπαίνουμε κατευθείαν στο θέμα μας. Θα ασχοληθούμε λίγο με τη δολοφονία του Άλκη στη Θεσσαλονίκη. Αρχικά, θέλω να μεταφέρω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του Άλκη. Μετά από αυτό θέλω να ξεκινήσω τους συλλογισμούς μου.

Έχουμε λοιπόν μια δολοφονία ενός ανθρώπου ο οποίος δολοφονήθηκε επειδή υποστήριζε την ομάδα του Άρη. Δολοφονήθηκε από υποστηρικτές της ομάδας του ΠΑΟΚ. Σήμερα θα κάνουμε λίγα "μαθηματικά" για να δούμε πόσο κτηνώδη ζώα είναι αυτοί που τον δολοφόνησαν.

Φαντάσου διάφορες ομάδες ανθρώπων να βρίζονται, να πλακώνονται στο ξύλο και να ζητωκραυγάζουν υπερασπιζόμενοι το αγαπημένο τους σούπερ μάρκετ. Να κυκλοφορούν στο δρόμο με το λογότυπό του στη μπλούζα τους και να καμαρώνουν για το πόσο πιο φθηνό είναι από τα άλλα ή για οποιοδήποτε άλλο πλεονέκτημα μπορεί να έχει.

Να επιδεικνύουν με καμάρι την κάρτα μέλους του σούπερ μάρκετ με την οποία μαζεύουν πόντους από τις αγορές τους. Να φτιάχνουνε λέσχες όπου μαζεύονται οι πιο θερμοί υποστηρικτές, οι οποίοι πάνε και σπάνε τζαμαρίες αντίπαλων σούπερ μάρκετ και προπηλακίζουν τους υπαλλήλους τους αλλά και τους πελάτες από τα αντίπαλα σούπερ μάρκετ. Το φαντάζεσαι αγαπητέ αναγνώστη; Κάνε το εικόνα στο μυαλό σου. Είναι τρελό σενάριο επιστημονικής φαντασίας.

Έτσι όμως έχουν καταλήξει, όσοι υποστηρίζουν με αυτούς τους παράνομους και ανήθικους τρόπους τις αγαπημένες τους ομάδες.

Κι εμένα μου αρέσει ο αθλητισμός και μάλιστα είμαι συνδρομητής γνωστής συνδρομητικής πλατφόρμας τηλεόρασης για να βλέπω συγκεκριμένους αγώνες και αθλήματα. Αλλά όλο αυτό αποσκοπεί στην απλή αναψυχή. Να δεις να κυλάει το τόπι. Τίποτα παραπάνω.

Και αυτό το σκοπό έχει και ο αθλητισμός γενικότερα. Να παράσχει ένα θέαμα για αναψυχή. Οι ομάδες είναι εταιρείες και τίποτα παραπάνω. Γι αυτό λέγονται και ΠΑΕ. Είναι ανώνυμες εταιρείες. Ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρείες. Κάθονται και βρίζονται και πλακώνονται στο ξύλο για το ποιά εταιρεία είναι καλύτερη... Δεν είναι παράλογο;

Σα να τσακώνονται οι θεατές ενός θεάτρου με τους θεατές ενός άλλου θεάτρου για το ποιό θέατρο έχει την καλύτερη παράσταση. Και να δέρνουν και βρίζουν ο ένας τον άλλο. Δεν είναι παράλογο; Δεν έχουν ανάγκη ψυχιάτρου όλοι αυτοί; Κλείστε τους στο τρελάδικο λοιπόν.

Δεν τους έχει ανάγκη η κοινωνία. Είναι αποβράσματα οικογενειών που απέτυχαν να βγάλουν στην κοινωνία πραγματικούς ανθρώπους. Τους έδωσαν μόνο υλικά αγαθά και τίποτα άλλο. Και τους ξαμόλησαν έτσι απλά, χωρίς καμιά παιδεία, μέσα στην κοινωνία ώστε να την λυμαίνονται. Κλείστε τους μέσα. Είναι επικίνδυνοι. Είναι δολοφόνοι.

Καιρός να μιλάνε και καιρός να σωπαίνουν, οι επιστήμονες... Έτσι βοηθούν περισσότερο

pagoni1
Ασφαλώς και οι επιστήμονες έχουν ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης στο άγχος και τον πανικό των ανθρώπων σε σχέση με τον κορονοϊό Covid-19. Τι κι αν λένε στις επίσημες διαφημίσεις πως χρειάζεται να μιλούν απλά για να τους καταλαβαίνουν οι άνθρωποι. Κάποιοι, όπως η κ. Παγώνη, το έχει δει ως τηλεπερσόνα και περνά ατέλειωτες ώρες να μας αναλύει τις απόψεις της.
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 05/02/2022

Την κ. Παγώνη, την ξέρετε. Δεν μπορεί να μην την ξέρετε. Πιο πολύ ώρα καταναλώνει στις εμφανίσεις της στην τηλεόραση, καθημερινά, από ότι στην ΕΙΝΑΠ, τον συνδικαλιστικό φορέα των γιατρών, της οποίας είναι πρόεδρος. Κι εδώ που τα λέμε, δεν ξαναείδα συνδικαλιστή από οποιαδήποτε τάξη εργαζομένων να σπαταλάει τόση ώρα καθημερινά, στην τηλεόραση.

Κάποιος έπρεπε με τρόπο να της πει, να λιγοστέψει αυτές τις παρουσίες στην τηλεόραση, που πολλές φορές δεν είναι καθόλου απαραίτητες. Ούτε και χρειάζεται να είναι μονίμως ο... μαϊντανός στα πάνελ.

Την τελευταία εβδομάδα βγήκε και μίλησε για το... Πάσχα! Και μας "διαβεβαίωσε" ότι τελικά εκείνη την περίοδο, δηλαδή δυο με τρεις μήνες μετά, όλα θα είναι καλά, οπότε μην ανησυχούμε γιατί θα μπορέσουμε να σουβλίσουμε αρνί. Λες και αυτή ήταν η αγωνία μας!

Πιο συγκεκριμένα, είπε ότι οι σκληροί δείκτες της πανδημίας θα πέσουν σταδιακά και με πολύ αργούς ρυθμούς, αναφέροντας ωστόσο, πως μέχρι το Πάσχα θα υπάρξει αποκλιμάκωση των δεικτών. Ας είναι καλά η κ. πρόεδρος, γιατί μας έβγαλε από μια αγωνία και ένα αδιέξοδο.

Το site του CNN GREECE αξιολόγησε το θέμα ως είδηση, το πρόβαλε στη σελίδα του και το συμπλήρωσε με επιλεγμένα κομμάτια από την τηλεοπτική τοποθέτηση της κ. Παγώνη:

«Μετά τα πράγματα θα πάνε πολύ καλά». «Η ουσία είναι ότι θα σουβλίσουμε αρνί» ανέφερε χαρακτηριστικά η κ. Παγώνη μιλώντας στον ΣΚΑΙ.

Η γιατρός ξεκαθάρισε πάντως ότι «ο ιός δε θα φύγει, ο ιός θα είναι εδώ, απλώς με τα αντιικά φάρμακα και με τα εμβόλια θα τον αντιμετωπίζουμε. Αυτό είναι το δια ταύτα. Ο ιός όπως ο ιός της γρίπης και τόσοι άλλοι κορωνοϊοί θα είναι εδώ, θα κάνουμε πρόληψη με τα εμβόλια, και όποιος νοσήσει τότε θα χρησιμοποιήσουμε τα αντιικά και τα πρωτόκολλα που έχουμε».

Προσέξτε τώρα, πώς βγαίνουν οι ειδήσεις. Η κ. Παγώνη μιλάει στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ. Το CNN GREECE, αξιολογεί την τοποθέτηση της ως είδηση και να , έτοιμη η ανάρτηση. Έτσι «σοβαρά», ενημερώνεται ο ελληνικός λαός, στο κινητού του που θα φτάσει, μέσω της Google.episimansis.neo

Ας την μαζέψουν, επιτέλους, αυτήν την κυρία… Αν της αρέσει τόσο πολύ να εμφανίζεται στο γυαλί, δεν έχει παρά να ζητήσει από τα κανάλια να την προσλάβουν με δική της εκπομπή. Να είναι σίγουρη πως, «κρα» θα κάνουν ποιος θα την «πρωτοαρπάξει», αλλά μόνο για γιατρός δεν κάνει. Ας της το πει κάποιος πιο σοβαρός γιατρός από την ΕΙΝΑΠ στο αυτί, εμπιστευτικά.

Εκτίθεται και ή ίδια προσωπικά και ο κλάδος που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί. Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από σοβαρή ενημέρωση. Και αυτή δεν μπορεί να γίνει από ανθρώπους που τρελαίνονται να γίνουν τηλεπερσόνες. Το αντίθετο. Χρειάζεται να είναι καταρτισμένοι, έχουν χαμηλούς τόνους και επαρκή επιχειρήματα.

Οι εποχές, από πολλές απόψεις, είναι σκληρές και δύσκολες… Οι κραυγές, είναι μέρος του… πολιτισμού μας. Αλλά εμείς, περιμένουμε κάτι καλύτερο. Θέλουμε γιατρούς, επιστήμονες που αγαπούν τη δουλειά τους και νοιάζονται πραγματικά για το συμφέρον της υγείας των ανθρώπων. Θέλουμε πάνω και πρώτα απ’ όλα ανθρώπους που να μας συμπονούν και να μας καταλαβαίνουν.

Είναι αδιανόητο να ζούμε συνεχώς, δυο χρόνια σχεδόν τώρα, με την αγωνία και τον φόβο, ποτ έχουν στη ζωή μας βάλει, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την αποστασιοποίηση για την ασφάλεια μας. Θέλουμε να επιστρέψουμε στην κανονικότητα, αν αυτό είναι μπορεί να γίνει εφικτό. Να ξαναδούμε τους φίλους μας, να κάνουμε παρέα, κοινωνική συναναστροφή να ανοίξουμε το σπιτικό μας στη φιλοξενία.

Ναι, δεν μας απασχολεί, αν θα σουβλίσουμε το Πάσχα, όπως δεν μας απασχόλησαν τα χριστουγεννιάτικα έθιμα. Έχουμε άλλες, πιο σημαντικές προτεραιότητες στη ζωή μας, δεν είμαστε δεμένοι μ’ αυτό που μάθαμε να λέμε ήθη και έθιμα, σε βαθμό που να γίνονται «βρόγχος» για μας.

Μια σύσταση με αγάπη στην κυρία Παγώνη: Ασχοληθείτε παρακαλώ αποκλειστικά και μόνο με την επιστήμη σας κι αν είναι δυνατόν εκτονωθείτε με την προάσπιση των συμφερόντων του κλάδου των γιατρών που εκπροσωπείτε. Χάρη θα μας κάνετε!

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2022 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις".

Δόξα, φήμη, χρήματα, ομορφιά και αναγνώριση... Φέρνουν αληθινή ευτυχία, σε έναν άνθρωπο;

tsesli.krist2
Και τα ελληνικά ΜΜΕ έδωσαν μεγάλη έμφαση στην πρώην Μις ΗΠΑ, Τσέσλι Κριστ, η οποία πέθανε σε ηλικία 30 ετών. Οι αρχές έχουν σοβαρές ενδείξεις να πιστεύουν ότι η πρώην Μις ΗΠΑ 2019, δικηγόρος και παρουσιάστρια, έδωσε η ίδια τέλος στη ζωή της. Σύμφωνα με διεθνή ΜΜΕ, η 30χρονη πήδηξε από τον 29ο όροφο ενός ουρανοξύστη στο κέντρο του Μανχάταν. Μάλιστα την ημέρα που αυτοκτόνησε, είχε δημοσιεύσει στο Instagram μια φωτογραφία της με την λεζάντα: «Μακάρι αυτή η ημέρα να σας φέρει ανάπαυση και ειρήνη»

tsesli.krist1
bonis.leo.neo
Σήμερα επιστρέφουμε σε ένα πιο δημοσιογραφικό θέμα αλλά με κοινωνικές προεκτάσεις. Χτες διάβασα μια είδηση στο διαδίκτυο σχετικά με την αυτοκτονία της Μις ΗΠΑ 2019, Τσέσλι Κριστ.

Το άρθρο μας ενημέρωνε πως η 30χρονη κοπέλα, δικηγόρος και παρουσιάστρια στο επάγγελμα, πήδηξε από τον 29ο όροφο ενός ουρανοξύστη 60 ορόφων στο κέντρο του Μανχάταν. Λίγες ώρες νωρίτερα η Κριστ είχε ποστάρει στα social media το μήνυμα «είθε αυτή η μέρα να σας φέρει ξεκούραση και γαλήνη».

Η καλλονή είχε κερδίσει τον τίτλο ομορφιάς Μις ΗΠΑ το 2019 και χρησιμοποίησε το συγκεκριμένο βήμα για να μιλήσει για την άμεση ανάγκη να αλλάξει το νομικό σύστημα της χώρας της.

Το ερώτημα λοιπόν είναι το εξής. Γιατί μια κοπέλα 30 χρόνων με μέλλον μπροστά της, να βάζει τέλος στη ζωή της; Μου κίνησε την περιέργεια το σχόλιο που έκανε μια πηγή από την τοπική αστυνομία στην εφημερίδα NEW YORK POST σχετικά με αυτή την αυτοκτονία. «Δεν ήταν μονάχα όμορφη αλλά και έξυπνη. Ήταν δικηγόρος και είχε μια αξιοζήλευτη ζωή... είναι πολύ θλιβερό».

Ίσως μέσα από αυτή τη δήλωση να μπορέσουμε να φτάσουμε και στο γιατί έφτασε μια κοπέλα σε μια τέτοια πράξη. Αυτή η δήλωση φέρνει στην επιφάνεια τα κριτήρια που έχει υιοθετήσει η κοινωνία μας για την επιτυχία. Δόξα, φήμη, χρήματα, ομορφιά και αναγνώριση.

Αυτούς που δεν τα έχουν αυτά, η κοινωνία τους θεωρεί παραμεθωριακούς, αποτυχημένους. Αυτούς που τα έχουν, τους θεωρούν αξιοζήλευτους και επιτυχημένους. Συνήθως όμως, μόνο όταν φτάσει κάποιος να τα έχει όλα αυτά αντιλαμβάνεται ότι αυτά δεν φέρνουν την ευτυχία και την ικανοποίηση.

Και μετά τι μένει; Τόσος κόπος, τόσος μόχθος. Προσωπικές θυσίες για να επιτευχθούν στόχοι που όταν τους κατακτάς μένεις με ένα κενό στην ψυχή σου. "Και τώρα τι πέτυχα;", αναρωτιέσαι.

Για να αλλάξει αυτό πρέπει να αλλάξει ο τρόπος που βλέπουμε τις αξίες στη ζωή. Η αξία από μόνη της σαν λέξη προσδιορίζει κάτι άυλο, ένα ιδεώδες. Γιατί λοιπόν εμείς οι άνθρωποι μετράμε τις αξίες με υλικά και απτά πράγματα;

Από μικρά, τα παιδιά γαλουχούνται ώστε να πιστεύουν πως τα χρήματα και η φήμη είναι τα κυριότερα πράγματα που πρέπει να αποκτήσουν. Διδάσκονται να έχουν πρότυπά τους αθλητές, ηθοποιούς, και άλλα πρόσωπα της δημόσιας σφαίρας, όπως γιατρούς, δικηγόρους, επιχειρηματίες... και το καραβάνι τραβάει για την έρημο.

Και κάτι ακόμα. Το αναφέραμε και στην αρχή και θέλω να το επισημάνω και τώρα. Η καλλονή είχε κερδίσει τον τίτλο ομορφιάς Μις ΗΠΑ το 2019 και χρησιμοποίησε το συγκεκριμένο βήμα για να μιλήσει για την άμεση ανάγκη να αλλάξει το νομικό σύστημα της χώρας της.

Ένας σωστός άνθρωπος με καλά κίνητρα, όταν έρχεται αντιμέτωπος με τις αδικίες των πολιτικών και κοινωνικών συστημάτων της ανθρωπότητας, συνήθως απογοητεύεται. Ένας άνθρωπος με πρόθεση να αλλάξει το κόσμο προς το καλύτερο, αργά ή γρήγορα θα καταλάβει πως ο κόσμος αυτός δεν μπορεί να αλλάξει από μόνος του, αλλά ούτε και από τους ανθρώπους που τον διοικούν.

Μόνο μια επέμβαση θεϊκής προέλευσης θα μπορέσει να αλλάξει τα πράγματα. Ένας σωστός άνθρωπος που θέλει να βελτιώσει τον κόσμο, μόλις αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να γίνει αυτό, δυστυχώς παύει πολλές φορές να έχει ενδιαφέρον για τη ζωή. Και σε τελική ανάλυση, μπορεί να είναι αυτοκτονία, αλλά υπάρχουν πολλοί ηθικοί αυτουργοί από πίσω από τέτοιες αυτοκτονίες. Όλοι αυτοί που εξιδανικεύουν τα λάθος πράγματα.
  • Υ.Γ. : Μην ξεχνάτε και το νέο ραντεβού μας, κάθε Τετάρτη 20:00 με 22:00 στον αέρα του Asteras Radio 92FM και μέσα από το asterasradio.com.

Εικόνες από τη χιονισμένη Άνδρο, ενώ η ΕΜΥ προειδοποιεί για έκτακτα καιρικά φαινόμενα…

xionias.andros1.280122
bonis.leo.neoΜε χιόνι θα κινηθούμε και σήμερα. Η αλήθεια είναι πως, παρότι η κακοκαιρία "Ελπίδα" πέρασε, άφησε πίσω της πολλά προβλήματα σε ηλεκτροδότηση και υδροδότηση, καθώς πολλές σωλήνες νερού σπάνε από τον παγετό.

xionias.andros2.280122
Μαζί με αυτά τα προβλήματα έρχονται και κάποιες προγνώσεις κακοκαιρίας, που λένε πως από χτες το βράδυ θα ερχόταν νέο κύμα χιονιού και βροχής. Βέβαια όχι τόσο όσο είχαμε αυτές τις μέρες, αλλά έρχεται πάντως. Εμείς στην Άνδρο, επειδή είμαστε κάπως νότια, περιμένουμε να το δούμε όσο γράφονται αυτές οι γραμμές.

xionias.andros3.280122
Αυτό φέρνει μεγάλη ανησυχία σε περιοχές που το χιόνι δεν έχει λιώσει ακόμα, καθώς αν λιώσουν τόσο μεγάλες ποσότητες χιονιού με βροχή, τότε είναι πιθανόν να υπάρξουν πλημμύρες, κατολισθήσεις και καταστροφές.

xionias.andros4.280122
Περιμένουμε για να δούμε. Ως τότε απολαμβάνουμε κάποιες φωτογραφίες από το χιονιά που μόλις πέρασε και έντυσε στα λευκά μεγάλο μέρος της χώρας. Και επίσης δεν ξεχνάμε τα βασικά. Δεν διασχίσουμε χείμαρρους ούτε πεζή ούτε με αυτοκίνητο. Δεν υπερεκτιμούμε τις δυνατότητες και τις ικανότητές μας.

xionias.andros5.280122
Τέλος, θα χαρώ να ακούσω προτάσεις για θέματα που θέλετε να ασχοληθούμε στις επόμενες εκπομπές στον Asteras Radio, κάθε Τετάρτη 20:00 με 22:00 το βράδυ. Το e-mail επικοινωνίας είναι Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.. Διαθέσιμος και στο viber 0030 6970591950.

xionias.andros6.280122

Ανεπαρκής ο κρατικός μηχανισμός προστασίας... Εκτεθειμένοι άνθρωποι στο κρύο για ώρες

iefimerida250122
Δυο πρωτοσέλιδα εφημερίδων της επομένης μέρας της μεγάλης χιονόπτωσης. ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ (πάνω) και ΑΓΩΝΑΣ της Κρήτης (κάτω). Η πρώτη αναφέρεται στην αναποτελεσματική κρατική εγρήγορση της, ενώ η δεύτερη στο δεύτερο κύμα κακοκαιρίας που είναι μπροστά μας, ίσως και το Σαββατοκύριακο. Ψυχραιμία και προσοχή χρειάζεται...

agonastiskritis250121
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 29/01/2021

Έρμαιο στην πρώτη ισχυρή κακοκαιρία, το κράτος. Χρειάστηκε να έρθει ο τελευταίος δυνατός χιονιάς, για να αντιληφθούμε πώς λειτουργεί αυτό στην πράξη. Καλό είναι το να βάζεις τα πρόθυμα ΜΜΕ να προβάλλουν τις συσκέψεις για την προετοιμασία ως κάτι δυνατό σε μια χώρα που λειτουργεί με πρόγραμμα και δεν είναι σκορποχώρι, αλλά προφανώς δεν αρκεί.

Το ψέμα όμως, υπερβολή και η προπαγάνδα, λέγαμε και την προηγούμενη εβδομάδα, έχουν κοντά ποδάρια… Και πραγματικά, την πρώτη κιόλας μέρα αποκαλύφθηκε το φιάσκο με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο. Δεκάδες συνάνθρωποι μας παγιδεύτηκαν μέσα στα αυτοκίνητά τους, στον πιο κεντρικό και σύγχρονο δρόμο, αυτόν της Αττικής Οδού. Όπου, υποτίθεται, ότι ακριβώς γι’ αυτό πληρώνουμε διόδια 2, 80 ευρώ για κάθε διέλευση, ώστε να την χρησιμοποιούμε και να έχουμε μια ασφαλή οδήγηση ως το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» κι από εκεί ως τα διόδια της Ελευσίνας στο δρόμο που οδηγεί προς Κόρινθο, Πάτρα κλπ.

Δυστυχώς, εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες άνθρωποι «παγιδεύτηκαν» μέσα στα αυτοκίνητα τους, επί ώρες, χωρίς κανείς να είναι σε θέση να τους προσφέρει οποιαδήποτε βοήθεια. Κάτι κρουασάν τους έδωσαν μόνο, κι αυτά… ληγμένα. Και το χειρότερο είναι, ότι σαν τα παιδάκια, ο ένας έριχνε τις ευθύνες στον άλλον.

Μάλιστα η κυβέρνηση δια τους αρμοδίου υπουργού, ανέφερε ότι η εταιρία που εκμεταλλεύεται τον δρόμο έχει την ευθύνη γι’ αυτό. Και όντως, έτσι ήταν, γιατί ανέλαβε την ευθύνη. Παραιτήθηκε ο Διευθύνων Σύμβουλος και αποφάσισε να δώσει 2.000 ευρώ σε κάθε οδηγό που ταλαιπωρήθηκε ως μια μικρή αποζημίωση. Τα «παπαγαλάκια», έγκαιρα, φρόντισαν να μας πουν, ότι αυτό έγινε ύστερα από παρέμβαση του πρωθυπουργού της χώρας.

Γενικότερα όμως η κυβέρνηση ήταν καθολικά απούσα, γι’ αυτό και η αξιωματική αντιπολίτευση έθεσε θέμα μομφής. Αλλά το ίδιο απόντες ήταν και η Περιφέρεια Αττικής και ο Δήμος Αθηναίων. Ανεπαρκείς ήταν και οι άλλοι δήμοι του Λεκανοπεδίου.episimansis.neo

Εκτός κι αν οι τελευταίοι νομίζουν πώς, ήταν αρκετό να ανοίξουν θερμαινόμενες αίθουσες για να μπουν ασθενείς οικονομικά συνάνθρωποι μας ή άστεγοι, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τη δοκιμασία του κρύου.

Και να πεις ότι τις προηγούμενες μέρες δεν είχαν προειδοποιήσει οι μετεωρολόγοι για τα εξαιρετικά σε δύναμη καιρικά φαινόμενα; Όχι, αλλά εξαντλήθηκαν να δηλώνουν με κομπασμό, πανέτοιμοι. Και φυσικά η πραγματικότητα και η ζωή τους διέψευσε.

Το θέμα δεν είναι τα μεγάλα λόγια, αυτά ουδόλως μας ενδιαφέρουν. Εκείνα που εμείς θα θέλαμε να δούμε είναι να υπάρχει ένας μηχανισμός υποστήριξης που να λειτουργεί, ώστε οι πολίτες να αισθάνονται πιο ασφαλείς.

Διότι από κάπου θέλουν να πιαστούν… Βιώνουν όλοι την απόλυτη ακρίβεια που ξεπερνά κάθε λογική στα τιμολόγια της ΔΕΗ και της ενέργειας, γενικά. Δυσκολεύονται να ανοίξουν τα καλοριφέρ σπίτι του, όταν γνωρίζουν τι πρέπει να πληρώσουν σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο.

Αλλά η ζέστη είναι απαραίτητη για να αντέξει αυτές τις δύσκολες, κρύες μέρες. Και όλο αυτό, αν το προσθέσεις στην αγωνία για την πανδημία του κορορονοϊού Covid-19, οδηγεί στην τρέλα και την απόγνωση. Πόσο θα αντέξουν οι άνθρωποι στη συνεχή δοκιμασία;

Εντάξει, ατελείς είμαστε. Μικροί και ανίσχυροι, μπροστά στα φυσικά φαινόμενα. Κι επιτέλους, αν δεν μπορούν, ας το παραδεχτούν και ας αποσυρθούν, αντί να συνεχίζουν να μας βομβαρδίζουν με τα κούφια, μεγάλα λόγια της πολιτικής. Εδώ ζούμε και βλέπουμε….

Δεν πρόκειται για τηλεοπτικό ριάλιτι σε ζωντανή σύνδεση… Μπροστά μας διαδραματίζονται. Και είτε μας αρέσει, είτε όχι, εμείς είμαστε οι πρωταγωνιστές. Ας το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν. Μερικά πράγματα έχουν και τα όρια τους. Και για πρώτη φορά είδαμε τις φιλικές τους εφημερίδες να αναφέρονται ευθέως στις καταστροφές, ενώ φιλικά τους ραδιοτηλεοπτικά μέσα έκαναν ζωντανές συνδέσεις με τα σημεία που ταλαιπωρούνταν άνθρωποι.

Ας τους προβληματίσουν λιγάκι, αφού ενδιαφέρονται τόσο για την εικόνα τους κι ας κάνουν, έστω και τώρα κάτι, προς τη σωστή κατεύθυνση. Ένα συγνώμη, ασφαλώς δεν είναι αρκετό και μπροστά μας ακούμε ότι έχουμε κι άλλο κύμα ψύχους…

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 29/1/2022 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA