Αθήνα, Αύγουστος 2009… Δεν είναι κι άσχημο το πρωινό ξύπνημα. Ύστερα από ένα κουραστικό εργάσιμο Σάββατο και κοντά 10 ώρες ύπνο, ένας δροσερός φραπέ και μια βόλτα στις ιστοσελίδες που μ’ αρέσουν είναι η καλύτερη πρωινή συντροφιά.

Ναι, ξέρω… Στις διακοπές είναι καλύτερα. Ούτε συζήτηση… Είναι. Αλλά δεν είναι και τόσο τραγικά τα πράγματα για όσους έχουν μείνει πίσω.

Υπάρχουν όμορφα πράγματα που μπορούμε να τα δούμε και να τα απολαύσουμε. Και να που έχουν δίκιο οι μετεωρολόγοι. Σαν πιο δροσερό μου φαίνεται αυτό το πρωινό…

Ελάτε να θαυμάσουμε αυτά τα γλυπτά άμμου

Πόσο μπορεί να κρατήσει ένα γλυπτό που γίνεται αποκλειστικά με άμμο και νερό; Είναι υπέροχα, φανταστικά δημιουργήματα, από ακούραστους καλλιτέχνες που ξέρουν από την αρχή ότι το έργο τους δεν πρόκειται να μείνει στην αιωνιότητα. Κι όμως επιμένουν και το παλεύουν…

Δείτε ΕΔΩ το pps που μου έστειλε χθες ο καλό φίλος Γιώργος Κρικώνης κι αφήστε τις αισθήσεις σας να ταξιδέψουν, αυγουστιάτικα. Απολαύστε δημιουργίες με άμμο σε κάποια μάλλον αμερικάνικη παραλία…

Στις αρχές του φετινού Ιούλη, όταν ήμουν στο χωριό μου, στην Κρήτη για τις καλοκαιρινές μου διακοπές το Blog μου που κοντά δύο χρόνια «δούλευα» με καθημερινή ενημέρωση χτύπησε κόκκινο.

Ξαφνικά. Απροειδοποίητα. Ήταν αδύνατον να ανεβάσω οποιοδήποτε ποστ κι ας γινόντουσαν όλες οι διαδικασίες κατά πώς έπρεπε. Περίμενα λίγο κι αντί να βελτιωθεί η κατάσταση ήρθαν τα... χειρότερα. Χάθηκαν και οι φωτογραφίες!

Με τον ερχομό του Αυγούστου επανήλθαν οι φωτογραφίες, αλλά νέες εγγραφές είναι αδύνατον να κάνω ακόμα και σήμερα. Έστω και μία. Που να πληροφορεί τους παλιούς αναγνώστες για τούτο δω το στέκι μου. Προβληματίστηκα αρκετά για το τι έπρεπε να κάνω. Nομίζω ότι καταλήγω σ' αυτό που θέλω.

Η πρώτη σκέψη μου είναι το Blog μου να λειτουργήσει ως λίγκ αρχείου, για την ιστορία δύο χρόνων εγγραφών και θα αναβιώσω σ' ένα άλλο χώρο, μάλλον στην Blogspot που αποδεικνύεται πιο αξιόπιστη, κατ' αρχή το Blog για το 54 Γυμνάσιο και για το «Μήνυμα στη Δυτική Αθήνα». Κι αν υπάρχει ενδιαφέρον από τους Συλλόγους Γονέων των 146 - 52 Δημοτικών Σχολείων με τα οποία έχουμε αναπτύξει δεσμούς φιλίας ίσως και το δικό τους Blog.

Για την ώρα πάντως και καθώς «μαθαίνω» τις δυνατότητες που έχει αυτό το Site, αποδεικνύεται ότι είναι πολύ περισσότερες από αυτές του Blog. Άλλωστε ποια ήταν η δύναμη του Blog; Το γεγονός ότι ζούσε την κάθε στιγμή και την κατέγραφε. Ε, αυτό θα συνεχίσει να κάνει κι από δω με ακόμα μεγαλύτερη όρεξη. Να είστε βέβαιοι...

Από την Πύλο που έχουν πάει για μπάνιο σήμερα με τον Γιώργο και τον παππού του, τηλεφώνησε ο Λάμπρος. Από κει και το βίντεο που ακολουθεί, που βρήκαμε στο YouTube, για να μοιραστούμε λίγο από την απόλαυση της αρμύρας και του μπάνιου του με μια βόλτα στη Σφακτυρία, εμείς που όντας βάρδια στην εφημερίδα, απόγευμα Σαββάτου, δεν έχουμε αυτό το Σαββατοκύριακο την πολυτέλεια της καλοκαιρινής απόδρασης. Ακούστε λίγο τη μηχανή από τη βάρκα και με τα μάτια της ψυχής, μεταφερθείτε στη νότια μεριά της Πελοποννήσου. Με τις ευχές μας για ακόμα καλύτερες και περισσότερες βουτιές στη γαλάζια ελληνική θάλασσα...

Πέμπτη βράδυ, νύχτα με Πανσέληνο… Ήθελα να ζήσω λίγο αυτό το βράδυ. Μετά την εφημερίδα, 11,20 στο κεντρικό αρχαιολογικό μουσείο, Πατησίων 44, υπάρχει μικρή κίνηση. Μάλλον έχει τελειώσει η συναυλία με τον Λίνο Κόκοτο.

Λίγο αργότερα στην κορυφή του Λυκαβηττού δεν πέφτει καρφίτσα στην πλατεία, μπροστά από το ανοιχτό θέατρο. Τίγκα τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, ένας πάγκος με ψημένα καλαμπόκια που τα πουλάει προς 3 ευρώ το ένα, ενώ λίγο πιο δίπλα η καντίνα κάνει τρελές δουλειές σε τιμές πολύ πιο οικονομικές σε σχέση με το μπαράκι ψηλά, δίπλα στον Αϊ Γιώργη.

Κάτι πιτσιρικαρίες βρήκαν κόσμο και κάνουν τα μαρσαρίσματα και τις σούζες με τις μηχανές τους. Όχι που θα έχαναν την ευκαιρία του ζωντανού ακροατηρίου. Ασχέτως αν τους βρίζουν για την αντικοινωνική συμπεριφορά τους.

Πιο δίπλα μερικοί νεαροί Αλβανοί βάζουν στην τσίτα τη μουσική από το ηχοσύστημα της BMV τους. Και ανταγωνίζονται πιο αυτοκίνητο θα παίξει πιο δυνατά. Ευτυχώς είναι μεγάλος ο χώρος. Υπάρχουν και πιο ήσυχα στέκια πάνω στο λόφο. Ζευγαράκια στα παγκάκια, άλλα που έχουν το κουράγιο να πάρουν το μονοπάτι και να ανέβουν στην κορυφή. Κουβεντιάζουν και βλέπουν το ολόγιομο φεγγάρι.

Κατά τις μία, ώρα επιστροφής. Ο διπλός εσπέσο της Πέμπτης αρχίζει και χάνει τη δύναμή του, ο ύπνος έρχεται γλυκά να μας πάρει στο δικό του μεγάλο ταξίδι…

Πανσέληνος ονομάζεται η σεληνιακή φάση κατά την οποία ο δορυφόρος της Γης η Σελήνη φαίνεται «πασιφαής», δηλαδή όλο το ημισφαίριό της, το στραμμένο προς τη Γη φαίνεται ως ένας πλήρης φωτεινός κυκλικός δίσκος. Στη φάση της Πανσελήνου η Σελήνη διέρχεται κατά το μεσονύκτιο από τον μεσημβρινό του τόπου που παρατηρείται, δηλαδή 12 ώρες ακριβώς μετά τη διάβαση του Ήλιου από τον ίδιο μεσημβρινό. Συνεπως την ώρα που ανατέλλει η Πανσέληνος δύει ο Ήλιος. Αυτό αποδεικνύει πως η Σελήνη στη φάση αυτή βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά της Γης από ό,τι ο Ήλιος, και όταν τα τρία αυτά σώματα βρίσκονται πάνω στην ίδια ευθεία γραμμή, ή μάλλον όσο πλησιέστερα στη γραμμή αυτή είναι δυνατό. Στην αστρονομική «γλώσσα» λέμε ότι ο Ήλιος και η Σελήνη βρίσκονται σε συζυγία και πιο συγκεκριμένα σε αντίθεση. Σε αυτή τη χρονική στιγμή, όπως φαίνεται από τους παρατηρητές πάνω στη Γη, το ημισφαίριο του φεγγαριού που βλέπει τη Γη φωτίζεται πλήρως από τον Ήλιο και εμφανίζεται στρογγυλό. Κατά τη φάση της πανσελήνου, η αόρατη πλευρά της Σελήνης, που δεν είναι ποτέ ορατή από τη Γη, είναι τελείως σκοτεινή (έχει νύχτα). Η πανσέληνος αποκαλείται στην κοινή γλώσσα ή στη λογοτεχνία και ολόγιομο φεγγάρι.

Επειδή ένας συνοδικός μήνας διαρκεί περίπου 29,53 γήινες ημέρες, η πανσέληνος «πέφτει» είτε τη 14η είτε τη 15η μέρα του σεληνιακού μήνα σε εκείνα τα ημερολόγια που αρχίζουν τον καινούργιο μήνα με τη φάση της Νέας Σελήνης.

• Οι πληροφορίες είναι από την ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια Βικιπαίδεια

Ελάτε να κάνουμε μαζί ένα ταξίδι…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 08/08/2009