Συνέβη φέτος τα Χριστούγεννα στα mall - Buldoza.gr Xmas Rap Flash Mob in Athens

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 08/01/2011

Πρώτη φορά είδα γιορτές με... κατσουφιασμένους ανθρώπους που δεν είχαν και ιδιαίτερη διάθεση για γλέντια και για ξενύχτια. Πρώτη φορά γύρισε ο χρόνος και οι τηλεοράσεις δεν είχαν φαντασμαγορικά σόου. Πρώτη φορά δεν... έπαιξαν χαρτιά με πάθος κι ας ήταν, όπως λένε, παράδοση και το 'θελαν αυτές τις μέρες.

Ποιος είχε όρεξη για τέτοια πράγματα; Ποιος είχε τις οικονομίες στην άκρη για πολυτέλειες; Λιγόστεψαν τα ρεβεγιόν, πολλοί άλλωστε εργαζόμενοι αντί για δώρα πήραν ένα μικρό... επίδομα. Ποιες «τρύπες» να πρωτοκλείσεις μ' αυτό; Οι ανάγκες είναι ήδη μεγάλες και κανείς δεν ξέρει τι μέρα του ξημερώνει αύριο ζώντας σε μια χώρα που τελεί υπό επιτήρηση.

Ο κόσμος είναι «μουδιασμένος». Το έβλεπες πως ήθελε να κρατήσει τα έθιμα, τις παραδόσεις του, αλλά η δυσκολία να το κάνει με αξιοπρέπεια τον φόβιζε. «Του χρόνου ίσως είναι καλύτερα τα πράγματα» άκουγες να μονολογούν σοβαροί άνθρωποι.

Άντε τώρα να ζητήσεις από αυτούς τους ανθρώπους να κάνουν όνειρα για το 2011... Τι όνειρα να κάνουν; Μόνο να ευχηθούν να μην είναι αυτοί τα επόμενα θύματα των τυφλών χτυπημάτων αυτής της νέας οικονομικής κατάστασης που δοκιμάζει ολόκληρη την κοινωνία.

Να ακούς ανθρώπους να εύχονται να έχουν δουλειά, μόνο αυτό, με ότι μπορεί να σημαίνει τούτο. Ακόμη και συνειδητά θα γίνονταν θύματα εκμετάλλευσης αρκεί να μη στριμώχνονταν στον μακρύ κατάλογο της ανεργίας. Απίστευτο. Πόσα χρόνια πήγαμε πίσω στις εργατικές κατακτήσεις; Πού είναι κρυμμένοι όλοι αυτοί οι εργατοπατέρες που υποτίθεται ότι πάλευαν για τα συμφέροντα και τις κατακτήσεις μας;

Με ερωτηματικά δεν πάει μπροστά ο τόπος. Κι όταν διαπιστώνεις ότι τα βήματα, όταν πρόκειται για άρση δικαιωμάτων γίνονται με άλματα, ενώ όταν πρόκειται για αυξήσεις οι εργοδότες σφυρίζουν αδιάφορα. Και γιατί να μην είναι έτσι; Η κυβέρνηση τους αβαντάρει καθημερινά. Στη Βουλή έχει στηθεί ένα εργαστήρι νομοθετημάτων που με τη διαδικασία του επείγοντος περνούν, με ισχνή πλειοψηφία, το ένα μετά το άλλο τα αντεργατικά μέτρα.

Μερικοί εργοδότες είναι βασικότεροι του βασιλέως. Εφαρμόζουν τις όποιες εμπνεύσεις έχουν οι κυβερνώντες πριν ακόμα τις νομοθετήσουν. Εκεί φτάσαμε... Πώς να μην είναι όλος αυτός ο κόσμος «μουδιασμένος»;

Προσπαθώ να βάλω κάτω τα πράγματα και να τα δω με μεγαλύτερη προσοχή ελπίζοντας ότι κάπου θα υπάρχει μια χαραμάδα φως και αισιοδοξίας για το αύριο. Θέλω να το δω. Το χρειάζομαι, όπως το χρειάζονται κι όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας.

Κάποιος ας τους φωτίσει να αλλάξουν ρώτα εκεί στην κυβέρνηση. Μέρες που είναι υπάρχουν ακόμα περιθώρια για βελτίωση του κλίματος. Αλλιώς πώς θα 'ρθει η ανάπτυξη, πώς θα ξανασταθούμε, σαν χώρα, στα πόδια μας, πώς θα εμπνεύσουμε τα παιδιά μας να βάλουν στόχους και να τους παλέψουν, να τους υλοποιήσουν;

Οι αλλαγές στους δήμους της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, του Πειραιά και αλλού, έδειξαν πως κανείς πολίτης δεν κλείνει τα μάτια απέναντι σε ουσιαστικά ζητήματα. Είναι εκεί τις κρίσιμες ώρες και τιμωρεί τους αλαζόνες και δείνει λύσεις χωρίς να δημιουργεί αδιέξοδα.

Το 2011 που μας άνοιξε την πόρτα του, θέλουμε να πιστεύουμε πως θα φέρει, δεν μπορεί, κάτι καλό. Ας ελπίσουμε πως δεν θα διαψεύσει την τελευταία ελπίδα μας. Κι αν γίνει έτσι, του χρόνου τέτοιον καιρός, ίσως ξαναδούμε χαμογελαστά πρόσωπα στους δρόμους να χορεύουν...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην τακτική στήλη μου "Επισημάνσεις" στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ.
  

Είδα την είδηση σε αθηναϊκό Site και καθόλου δεν μου άρεσε που μια ημερήσια εφημερίδα των Χανίων, ο ΝΕΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ δεν έχει βγάλει φύλλο από την 31.12.2010. Το μυαλό μας πάει στο κακό και στους 25 εργαζόμενους εκεί, αν και με τις επαρχιακές εφημερίδες ποτέ δεν ξέρεις. Μακάρι να πρόκειται για ένα μικρό τάιμ άουτ και τίποτα περισσότερο.

Θυμάμαι τότε που κάτι σχεδιάζαμε στο Ρέθυμνο και είχαμε κάνει κουβέντες με τον Γιώργο Ζακυνθινό, αρχισυντάκτη τότε του ΚΗΡΥΚΑ για να χρησιμοποιήσουμε τα σύγχρονα πιεστήρια του. Από τότε πέρασε πολύς καιρός... Ο Γιώργος “έφυγε” ξαφνικά πολύ νέος από τη ζωή (συμβαίνουν αυτά με τους δημοσιογράφους, η φύση της δουλειά, βλέπεις...) τα σχέδια ματαιώθηκαν, οι αναμνήσεις όμως από τις επισκέψεις στα γραφεία της εφημερίδας έχουν μείνει χαραγμένες στο μυαλό μου. Και δεν πρόκειται να φύγουν εύκολα...

Αναρωτιέμαι μάλιστα γιατί να “χρησιμοποιούν” την κρίση για να πάρουν τέτοιες επώδυνες αποφάσεις. Πού είναι η οικογένεια Μητσοτάκη που έχει και μια συναισθηματική σχέση με την εφημερίδα; Και ο βουλευτής κ. Νικηφοράκης που διετέλεσε πολλά χρόνια διευθυντής της γιατί δεν λέει κάτι μόνο κρύβεται;

Και κάτι ακόμα: Είναι δυνατόν να ανασταλεί η έκδοση μιας ημερήσιας εφημερίδας και να μην υπάρχει ένα, έστω, σημείωμα γι' αυτή την πράξη της και την ενέργειά της;

Η κρίση στον Τύπο, τεχνητή κατά την άποψή μου, με το κέντρο φαίνεται ότι χτυπά και την περιφέρεια αν και δεν θα έπρεπε. Εντελώς διαφορετικά είναι τα κόστη έκδοσης. Κάποιους πρέπει να τους σταματήσει αυτούς τους αλιτήριους. Οδηγούν τεχνητά στην απόγνωση μια ολόκληρη κοινωνία. Ντροπή τους!

• Δείτε ΕΔΩ άλλο δημοσίευμα για το ίδιο θέμα. Κι ΕΔΩ.
• Πολύ κουβέντα γίνεται τον τελευταίο καιρό για το ευρώ. Ιδού κάποιοι που έχουν χιούμορ πως προσεγγίζουν την υπόθεση νόμισμα. Ωστόσο αν σας περισσεύουν χρήματα έχετε υπόψη σας ότι αρχίζουν πρόωρα οι εκπτώσεις φέτος. Δείτε ΕΔΩ. Την ίδια ώρα κάποια "πολιτιστικά κέντρα" του βάζουν λουκέτο λόγω κακής λειτουργίας σε οικονομικά θέματα, βεβαίως, βεβαίως... Ποια είναι αυτά τα μαγαζιά; Ιδού.

Εικόνες που κάνουν το γύρο του κόσμου. Καλοί χριστιανοί έχουν πέσει στη θάλασσα να πιάσουν το σταυρό. Το θεωρούν γούρι για τη χρονιά που είναι μπροστά μας.

Μέρα των Φώτων σήμερα. Χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν. Όμορφος είναι έξω ο καιρός. Έχει έναν “προκλητικό” ήλιο με... δόντια, ιδανικό για βόλτα. Κι ας έχει την ψυχρούλα του.

Ιδιόμορφη μέρα. Κατά βάση αργία, για αρκετούς όμως εργάσιμη. Παρ' όλα αυτά η κίνηση έξω είναι μικρή. Στην τηλεόραση το πρωί είχε ζωντανές συνδέσεις με Πειραιά, Θεσσαλονίκη και όπου αλλού είχε λιμάνι κι έπρεπε να “αγιαστούν” τα νερά.

Δεν ξέρω πόσοι τα πιστεύουν πια αυτά, αλλά όταν ήμασταν μικροί, εμείς τα πιστεύαμε. Κι ενώ το χωριό μου δεν είναι παραθαλάσσιο είχαν εφεύρει ένα σωρό μύθους για την ημέρα των Φώτων. Βρε, τι καλικαντζάρους επιστράτευαν, τι παπάδες να περνούν με την αγιαστούρα τους απ' όλα τα σπίτια και να τα... καταβρέχουν για να εισπράξουν τον οβολό τους...

Εδώ, στην Αθήνα, όλα αυτά μοιάζουν σαν από παραμύθι βγαλμένα... Ποιος έχει όρεξη τώρα για τέτοια πράγματα...

• Ποιον ενδιαφέρει τώρα που θα πάνε οι πολιτικοί για τα Φώτα. Κανέναν νομίζω. Επειδή όμως σε τούτο τον τόπο συχνά καταπιανόμαστε με... σαχλαμάρες ας σας δώσω το σχετικό λίγκ. Μη και... δεν ξέρετε, δηλαδή... Εκεί έκαναν και δηλώσεις. Τα πιο σημαντικά τα κρατάνε σε χαμηλούς τόνους. Κι όμως, δείτε ΕΔΩ.

Αλλα χρόνια, άλλοι καιροί... Πάντα όμως επίκαιρο το μήνυμα...

Μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτούν όλοι αυτοί που με το παραμικρό προσφεύγουν στη δικαιοσύνη για να επιλύσουν τις όποιες διαφορές τους. Το παράβολο αντί για 10 ευρώ είναι πλέον 100 ευρώ κι αυτό ίσως αποθαρρύνει κάποιους συμπατριώτες μας δικομανείς...

Παρότι είδα να ξεσηκώνεται ένα σύννεφο διαμαρτυρίας στα Blog για το θέμα αυτό θα πρέπει να δηλώσω ευθαρσώς ότι δεν βλέπω με κακό μάτι αυτή την κίνηση.

Νομίζω, χωρίς να είμαι ειδικός, ότι θα λιγοστέψουν οι υποθέσεις στις αίθουσες των δικαστηρίων για γελοίες υποθέσεις που θα μπορούσαν να διευθετηθούν και διαφορετικά με αποτέλεσμα να εκδικάζονται στην ώρα τους και όχι μετά από χρόνια, πραγματικά σοβαρές υποθέσεις.

Ελπίζω να μην αντιδράσει η συμπαθείς τάξη των δικηγόρων που μ' αυτό τον τρόπο θα χάσουν ένα μέρος της πελατείας τους, αλλά νομίζω ότι τέτοιες απλές υποθέσεις μόνο «φύρα» είναι για το αξιοπρεπές επάγγελμα που κάνουν. Έτσι κι αλλιώς πάντα θα είναι χρήσιμοι στους απλούς πολίτες που στο πρόσωπό τους θα βλέπουν τον υπερασπιστή του δίκιου τους.

Θα μειωθεί λίγο κι αυτό το... ανθρωπομάνι στην Ευελπίδων που χάνει καθημερινά ατέλειωτες εργατοώρες στην αναμονή για την εκδίκαση μιας υπόθεσης που από τις πολλές που περιμένουν στο πινάκιο, το πιθανότερο είναι να αναβληθεί.

Άσε που, η επίλυση ενός ζητήματος εξωδικαστικά μπορεί. μέσα από το διάλογο, να αναθερμάνει τις «παγωμένες» ανθρώπινες σχέσεις. Δεν είναι κακό να μάθουμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα, ήρεμα κι απλά. Μπορεί να διαπιστώσουμε πως... αν υπάρχει διάθεση, καταλαβαινόμαστε...

• Δείτε την είδηση ΕΔΩ κι ΕΔΩ Έχει ενδιαφέρον...

Από τη σημερινή ειδησεογραφία: Ένταση επικρατεί στο Μενίδι μετά το θάνατο 6χρονου κοριτσιού που παρασύρθηκε από μηχανή της ομάδας ΔΙΑΣ της αστυνομίας, λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι.

Το παιδί χτυπήθηκε από τη μηχανή έξω από τον καταυλισμό των Ρομά, στην οδό Κύπρου. Μεταφέρθηκε στο ΚΑΤ, όπου οι γιατροί επιχείρησαν, χωρίς επιτυχία, να το επαναφέρουν στη ζωή.

Δεκάδες Ρομά συγκεντρώθηκαν κοντά στο σταθμό του τρένου στο Μενίδι και, σύμφωνα με πληροφορίες, ορισμένοι πέταξαν πέτρες προς την αμαξοστοιχία 502 που εκείνη τη στιγμή βρίσκονταν στο σημείο.

Σύμφωνα με την ΤΡΑΙΝΟΣΕ προκλήθηκαν ελαφρές φθορές, ενώ δεν σημειώθηκαν τραυματισμοί και η αμαξοστοιχία συνέχισε την πορεία της. Ακολούθως, οι συγκεντρωμένοι απέκλεισαν τη σιδηροδρομική γραμμή από όπου τους απώθησαν δυνάμεις της Αστυνομίας, οι οποίες και παραμένουν στην περιοχή.

Ρομά συγκεντρώθηκαν και στον τόπο του περιστατικού, αλλά και στο ΚΑΤ.

Σύμφωνα με την Αστυνομία ο 22χρονος μοτοσυκλετιστής πήγαινε να αναλάβει όταν χτύπησε το κοριτσάκι που ήταν στο δρόμο. Ο αστυνομικός συνελήφθη και κρατείται στο τμήμα τροχαίας Νέας Ιωνίας.

• Από το Site της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ. Δείτε κι ΕΔΩ την είδηση κι ΕΔΩ από την ΑΥΓΗ.
  

Κάλαντα και σήμερα... Είδα στο δρόμο παιδιά με τριγωνάκια το πρωί. Και τα άκουσα εδώ από το βίντεο που επέλεξε ο Δημήτρης Καραβασίλης. Τον ευχαριστώ.

Γεννημένος το 1917 στο Βερολίνο, ανατράφηκε με τον αριστερό αντικομφορμισμό των γονιών του και αφού γλίτωσε από το κολαστήριο του Μπούχενβαλντ, αφιέρωσε κατόπιν τη ζωή του στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ο Εσέλ ήταν ένας από τους συντάκτες της Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. «Είμαι 93 χρόνων. Το μέλλον μου δεν φαντάζει μακρύ. Η κινητήριος δύναμη της αντίστασης είναι η αγανάκτηση. Ψάξτε και θα τη βρείτε σε πολλά γύρω μας: την τεράστια απόσταση που χωρίζει τους πολύ φτωχούς από τους πολύ πλούσιους, τις διακρίσεις απέναντι στους μετανάστες χωρίς χαρτιά και τους Ρομά, την άθλια κατάσταση του πλανήτη, τη δικτατορία των χρηματοπιστωτικών αγορών» υπογράμμισε ο Στεφάν Εσέλ σε συνέντευξή του στο εβδομαδιαίο γαλλικό περιοδικό «Ο πολίτης», δηλώνοντας ακόμη και τώρα βαθιά αριστερός άνθρωπος που στέκεται δίπλα στους άστεγους, τους μετανάστες, όσους αντιστέκονται και αγωνίζονται, σε κάθε χώρο, εναντίον των αδικιών του κόσμου.

«Η επικρατούσα λογική είναι ότι δεν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε, επειδή τα πράγματα δεν αλλάζουν και επειδή οι πολιτικές αποφάσεις λαμβάνονται από τους έχοντες. Ομως,όπως λέει και ο Ζαν-Πολ Σαρτρ, “ο αδιάφορος άνθρωπος δεν είναι άνθρωπος”» τονίζει ο σχεδόν αιωνόβιος πρώην αντιστασιακός.

«Το χειρότερο από όλα είναι η αδιαφορία, να λέει κανείς πως δεν μπορεί να κάνει τίποτε, την ώρα που ξεθεμελιώνονται όλες οι κοινωνικές κατακτήσεις» γράφει ο κ. Εσέλ, καταλήγοντας πως «το μέλλον είναι η νεολαία. Γι΄ αυτό εξοργιστείτε. Εξεγερθείτε!».

• Αντιδράσεις από την υπογραφή της πρώτης επιχειρησιακής σύμβασης εργασίας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ το σχετικό δημοσίευμα.