Πιο άδειο θα είναι από σήμερα το σπίτι της αδερφής μου Γιωργίας μετά το μεγάλο ταξίδι της χωρίς επιστροφή...

Κοντά ένα μήνα τώρα η μεγάλη μου αδερφή, η Γιωργία, 69 χρονών, έδινε τη δική της μεγάλη μάχη για τη ζωή στην εντατική του Βενιζέλειου νοσοκομείου στο Ηράκλειο. Και σήμερα το μεσημέρι, γύρω στη μία και τέταρτο έχασε αυτή την άνιση μάχη...

Μικραίνουμε σαν οικογένεια. Μετά τους γονείς μας αρχίζουμε και χάνουμε αδέρφια. Πέντε ήμασταν... Τρία κορίτσια και δύο αγόρια. Κι από σήμερα άλλαξαν οι συσχετισμοί.

Και τώρα οι προγραμματισμοί για έκτακτο ταξίδι στην Κρήτη με τη Μαλάμω, τον Νίκο, τον Παναγιώτη, τον Λευτέρη και τα κορίτσια της Αργυρώς, Γιωργία και Μαρία. Θέλουν όλοι να είναι εκεί... Την τελευταία στιγμή θέλει να έρθει και η κόρη μου Ειρήνη. Στο τελευταίο “αντίο”.

Φεύγουμε το βράδυ, ώρα 9.30 με το ΚΝΟSSOS PALLAS. Θλιβερόν καθήκον ο αποχαιρετισμός. Όλα στο πόδι, βιαστικά. Ποιος περίμενε μια τέτοια εξέλιξη. Και πώς, με ποια ψυχραιμία να αντιμετωπίσεις καλύτερα τον προγραμματισμό ενός τέτοιου ταξιδιού.

Όρθιοι σε μια τέτοια δύσκολη στιγμή για όλους. Για μας, τα αδέρφια της και την οικογένεια της. Θα είμαστε εκεί αύριο, δίπλα της, κοντά στους ανθρώπους της, κοντά στον άντρα της, Γιάννη, που ζει κι αυτός το δικό του δράμα με την υγεία του.

Φεύγουμε σε λίγο... Άλλοι με καράβι κι άλλοι με αεροπλάνο...

Οι δημόσιοι χώροι στην Ελλάδα είναι διαχρονικά ένα κοινωνικό αγαθό σε κρίση. Στη σημερινή συγκυρία αυτή η κρίση βαθαίνει και αποκτά νέα χαρακτηριστικά που την καθιστούν επικίνδυνη για το μέγεθος, την ποιότητα και, εν τέλει, την ίδια τους την ύπαρξη.

Η περίπτωση της Ακαδημίας Πλάτωνος επαληθεύει τόσο την διαχρονικότητα του ζητήματος όσο και τον τρόπο με τον οποίον αυτό εξακολουθεί να τακτοποιείται παρά τις δραματικές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής στο λεκανοπέδιο της Αθήνας από τον τρόπο που αναπτύχθηκε οικονομικά, κοινωνικά και πολεοδομικά η Αττική.

Η Συνοικία ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ, με τις δύο γειτονιές της - τον Άγιο Γεώργιο και την Ακαδημία Πλάτωνος – περικλείεται από τη Λ. Αθηνών συνορεύοντας με τον Βοτανικό, τις σιδηροδρομικές γραμμές συνορεύοντας με το Μεταξουργείο, τη Λεωφόρο Κηφισού και το Σταθμό των ΚΤΕΛ, ενώ στα βόρειά της ξεκινά η Συνοικία του Κολωνού. Αναπτύσσεται γύρω από τον ιστορικό και αρχαιολογικό τόπο της Ακαδημίας του Πλάτωνος. Βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής και σε επαφή με το Ιστορικό Κέντρο της Αθήνας. Παράλληλα, δέχτηκε και δέχεται την άμεση επιρροή ενός άλλου, πολύ σημαντικού χώρου, του Ελαιώνα.

Στη συνοικία έχει σωρευτεί διαχρονικά μεγάλος όγκος προβλημάτων, που την έχει οδηγήσει στην υποβάθμιση. Υποβάθμιση του περιβάλλοντος κατοικίας και της ποιότητα ζωής, του Αρχαιολογικού χώρου, των κοινωνικών συνθηκών και των χώρων που συγκεντρώνονται διάφορες οικονομικές δραστηριότητες. Επίσημα, αυτή η υποβάθμιση αναγνωρίζεται από το 1988 στο κείμενο και τις προτάσεις του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου του Δήμου Αθηναίων.

Χρειάστηκαν 22 χρόνια και διαρκείς κινητοποιήσεις των κατοίκων για να φτάσουμε στην πρώτη ουσιαστική ενέργεια από πλευράς πολιτείας, στα τέλη του Δεκέμβρη του 2010, για τη σωτηρία του Αρχαιολογικού Χώρου. Κατά τα λοιπά, καμία ουσιαστική ενέργεια ανάλογη της σοβαρότητας των προβλημάτων δεν έχει προωθηθεί, κυρίως από το Δήμο Αθηναίων. Αντίθετα, ο τελευταίος επέμενε μέχρι και τις δημοτικές εκλογές στην “τακτοποίηση” των θεμάτων που πρόκυψαν λόγω της διαχρονικής απραξίας των δημοτικών αρχών για την εξασφάλιση μεγάλης έκτασης ενιαίων χώρων, χαρακτηρισμένων ως κοινόχρηστων από το 1968, μέσω της σαλαμοποίησης και, πρακτικά, της μείωσής τους.

Η μικρή μας ιστορία ξεκινά την περίοδο της ευφορίας του real estate και του μοντέλου οικονομικής ανάπτυξης, για το οποίο κατηγορείται σήμερα ο απλός εργαζόμενος. Η εγκατάσταση του Χρηματιστηρίου στη Λ. Αθηνών και οι γνωστές εξελίξεις στον Ελαιώνα, στρέφουν το ενδιαφέρον των αξιοποιητών γης στην εγκαταλειμένη και υποβαθμισμένη περιοχή.

Πράξη 1η. Η Ν. Α. Αθηνών επιχειρεί να ανεγείρει κτίριο διοίκησης σε οικόπεδο μέσα σε περιοχή κατοικίας, σε δρόμους μικρού πλάτους από τους οποίους έχουν πρόσβαση ένα δημόσιο και δύο ιδιωτικά δημοτικά σχολεία. Χρειάστηκε πάνω από ένας χρόνος κινητοποιήσεων, εκδηλώσεων, παραστάσεων διαμαρτυρίας και δημοσιεύσεων στον τύπο για να επιτευχθεί το αυτονόητο: - Να ισχύσουν οι χρήσεις γης του Γ.Π.Σ. που δεν επιτρέπουν “κεντρική διοίκηση” σε περιοχή “γενικής κατοικίας” και να παραχωρηθεί το οικόπεδο από την Νομαρχία για ανέγερση νηπιαγωγείου. Τώρα, οι κάτοικοι κυνηγούν άλλους αρμόδιους και τον χρόνο, αφού η παραχώρηση τελεί υπό τον περιορισμό της τριετίας για έναρξη εργασιών.

Πράξη 2η. Φθινόπωρο του 2008 κάτοικοι της περιοχής αντιλαμβάνονται τις εκσκαφές σε ιδιωτικό οικόπεδο που δεν βρίσκεται απλά στα όρια του Αρχαιολογικού Χώρου (Α.Χ.) αλλά μπαίνει σαν σφήνα στο κυρίως σώμα του και σε ορισμένα σημεία του τέμνεται από το όριο του Α.Χ.

Η Επιτροπή Κατοίκων αποφασίζοντας να αντιδράσει και να διερευνήσει το “πως” και το “γιατί” των εκσκαφών, βρίσκεται μπροστά:

1. - Σε μια οικοδομική άδεια που εκδόθηκε από την Πολεοδομία του Δήμου Αθηναίων για ένα κτίριο γραφείων 20.000 τ.μ. με τέσσερις υπόγειους χώρους στάθμευσης. Είχαν προηγηθεί αλεπάλληλες αποφάσεις του πρώην Υπουργείου Πολιτισμού επί Βουλγαράκη για την έγκριση της ανέγερσης του κτιρίου, χωρίς όμως να έχουν εγκριθεί οι Περιβαλλοντικοί Όροι από το πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ, απαραίτητη προϋπόθεση για την έκδοση της άδειας.

2. - Στην προσπάθεια της ιδιοκτήτριας της έκτασης να αποσπάσει από τη Νομαρχία Αθηνών θετική γνωμοδότηση για τους Περιβαλλοντικούς Όρους, με το επιχείρημα ότι έχει εκδοθεί η άδεια!

3. - Στην διαπίστωση ότι τον Σεπτέμβριο του 2004 καθορίζεται Ζώνη Προστασίας του Αρχαιολογικού Χώρου με χρήσεις “Βιομηχανικού Πάρκου” (παγκόσμια πρωτοτυπία επεξεργασμένη από το πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ από το 2003), δεν τηρείται το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του Δήμου (1988) που στη συγκεκριμένη έκταση ορίζει χρήση “Πρασίνου” και το όριο απαλλοτρίωσης του Αρχαιολογικού Χώρου επικαλύπτει το σχέδιο πόλης του 1968 στο συγκεκριμένο σημείο με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν σαφή οικοδομικά τετράγωνα και δρόμοι!

Σε ρυθμούς ντε τε ετοιμάστηκε και το τ. 243 της ΦΩΝΗΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΟΤΕ. Για να το δείτε σε αρχείο PDF πατήστε ΕΔΩ.

Κυκλοφορεί ήδη στα e-mail. Έτσι έφτασε και στο δικό μου...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 15/01/2011

Θέλω, έχω ανάγκη, όπως κι εσείς που με διαβάζετε να κάνω θετικές σκέψεις. Να φέρω στο μυαλό μου όμορφες εικόνες, να ξανακάνω σχέδια κοντοπρόσθεσμα και μακροπρόθεσμα, να ανοίγω διάπλατα την αγκαλιά μου στους ανθρώπους και να μοιράζομαι μαζί τους δυνατές συγκινήσεις.

Έτσι δεν κάναμε πάντα στο έμπα μιας καινούριας χρονιάς; Και τότε γιατί νοιώθω να με κοιτάζεται με υποψία και να λέτε από μέσα σας πως «του χρειάζεται μια άσπρη μπλούζα κι ο εγκλεισμός σ' ένα ίδρυμα για ανίατες ασθένειες;

Μήπως βλέπετε πολύ τηλεόραση; Μήπως έχετε εναποθέσει την ενημέρωσή σας στα δελτία των οκτώ που σπέρνουν τον τρόμο και την απογοήτευση; Μήπως έχετε πάθει ήδη κατάθλιψη κι αρνιέστε να δείτε τη ζωή που κινείται δίπλα σας;

Όχι δεν θα σας πω ότι η κατάσταση γύρω μας δεν είναι δύσκολη. Είναι. Αλλά θυμάστε, αλήθεια εποχή χλιδής και πολυτέλειας για τους ανθρώπους της τάξης μας; Δε φαντάζομαι. Πάντα οι δυσκολίες ήταν μεγάλες, θεόρατες για το μπόι μας. Αλλά τα βγάζαμε πέρα. Γιατί όχι και τώρα; Γιατί όχι και σε τούτες τις εποχές;

Το ζητούμενο είναι να πούμε όχι στην απομόνωση, την μεθοδευμένη απογοήτευση, την απόσυρση από τα κοινά Αυτό θέλουν. Γιατί έτσι θα είμαστε εύκολος στόχος. Θα τους κάνουμε τη χάρη; Εγώ λέω όχι. Και ευτυχώς, δεν το λέω μόνο εγώ...

Όλο και πληθαίνουν οι φωνές αντίστασης. Τα κινήματα που δημιουργούνται για μικρές ίσως αιτίες και εξελίσσονται σημαντικά τόσο που να τρομάζουν τους κρατούντες. Είδατε τι έγινε την περασμένη εβδομάδα με το κίνημα ενάντια στα διόδια; Φοβήθηκαν, κυβέρνηση και μεγαλοεργολάβοι και βγήκαν να φοβίσουν, τι άλλο να κάνουν με σκληρές τιμωρίες.

Αλλά ο κόσμος «ξύπνησε». Άρχισε να λέει τα δικά του «όχι» και να δηλώνει αποφασισμένος να δώσει ένα «μάθημα», έξω από κόμματα και σχηματισμούς. Αυτό βέβαια την αρχή ξενίζει. Μοιράζαμε, πριν λίγες μέρες μια εφημερίδα που βγάζουμε στη γειτονιά, δωρεάν και ο κόσμος απορούσε: «Με ποιο κόμμα είσαστε;» Χρειάστηκε να έχουμε υπομονή μαζί τους για να αντιληφθούν τη μεγάλη αλήθεια: Αρκεί να θέλεις, αρκεί να είσαι είσαι ανοιχτός και διαθέσιμος μπροστά στις προκλήσεις, αυτή η συσπείρωση είναι που φοβίζει αυτούς που καθημερινά προσπαθούν να σπείρουν τον φόβο και τον πανικό για να μας έχουν υποχείριο.

Οι καιροί αλλάζουν. Τώρα είναι η δικιά μας ευκαιρία. Ας τους κάνουμε να ανησυχούν για το χαμόγελο και την αισιοδοξία μας. Να ψάχνουν για τις αιτίες. Να ρωτούν ψυχολόγους για τα αίτια των θετικών σκέψεων μας. Μπορούμε. Αρκεί να το θέλουμε, αρκεί να μπούμε στη διαδικασία να το κάνουμε. Σήμερα, αύριο, κάθε μέρα...

• Το κείμενο αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Ρεθύμνου «ΡΕΘΕΜΝΟΣ» στην ομώνυμη στήλη.

Ο Γραμματέας της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ) κ.Τζον Μόνκς, έστειλε επιστολή στον Επίτροπο Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων της Ευρ. Επιτροπής κ. Όλι Ρεν. Την επιστολή κοινοποιεί η ΓΣΕΕ και αναφέρει:

Βρυξέλλες, 11 Ιανουαρίου 2011

Προς κ. Όλι Ρεν

Επίτροπο Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αγαπητέ Επίτροπε,

Η ενημέρωση που λαμβάνω από τα συνδικάτα της Ελλάδας και της Ιρλανδίας αναφέρεται στο ρόλο που διαδραματίζουν τα στελέχη σας κατά την εφαρμογή των πακέτων διάσωσης ΕΕ/ΔΝΤ.

Συγκεκριμένα η καταγγελία αφορά το γεγονός ότι οι αξιωματούχοι της Επιτροπής αγνοούν τις διαδικασίες κοινωνικού διαλόγου και συλλογικών διαπραγματεύσεων και παρεμβαίνουν άμεσα στην αγορά εργασίας των χωρών αυτών. Εκδίδονται «φιρμάνια» με στόχο την υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου. Συνεπώς, οι προτάσεις που διατυπώνονται από την Επιτροπή με στόχο την περικοπή των ελάχιστων μισθών, τη μείωση της μισθολογικής «δυσκαμψίας» και την περικοπή των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, καθιστούν πιο ευέλικτη την αγορά εργασίας και, στην περίπτωση της Ιρλανδίας, προβλέπουν μισθούς που θα αντανακλούν τις «συνθήκες της αγοράς» (Οι λέξεις στα εισαγωγικά είναι απόσπασμα από την αλληλογραφία του κ. Szekely, της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών Υποθέσεων).

Είναι προφανές πλέον πως η επίθεση αυτή αποτελεί βασικά μια περίπτωση άσκησης πίεσης για υποβάθμιση των κοινωνικών συνθηκών στην Ευρώπη και προωθείται από την Επιτροπή. Οι προτάσεις για οικονομική διακυβέρνηση πιθανόν να γενικεύσουν αυτές τις πιέσεις εντός και εκτός Ευρω-ζώνης και δεν θα εφαρμοστούν απλά σε χώρες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στις παγκόσμιες αγορές ομολόγων.

Σε αυτό το πλαίσιο, ζητώ μια επείγουσα συνάντηση μαζί σας προκειμένου να διευκρινιστούν κάποια θέματα και να προειδοποιήσω πως η ΣΕΣ δεν θα στηρίξει τις δράσεις της ΕΕ που θα κινηθούν σε αυτήν την κατεύθυνση, ή τις προτάσεις για οικονομική διακυβέρνηση, ούτε οποιαδήποτε νέα συνθήκη που τις εμπεριέχει και η οποία μοιάζει, σε κάποιες πτυχές της, με τις διατάξεις για αποζημιώσεις (τιμωρία) της Συνθήκης των Βερσαλλιών περιορίζοντας τα κράτη μέλη σε ημι-αποικιακό στάτους.

Περιμένοντας άμεση απάντηση στο αίτημά μου.

Με τιμή

Τζον Μόνκς Γενικός Γραμματέας ΣΕΣ

Αντίγραφο σε:

• κ. Μπαρόζο, Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

• κ. Άντορ, Επίτροπο Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων

• κ. Βαν Ρομπόϊ, Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου

• κ. Στρος Καν, Διευθυντή ΔΝΤ

• κ. Τρισέ, Πρόεδρο ΕΚΤ

• κ. Ορμπάν, Πρωθυπουργό της Ουγγαρίας – Προεδρία ΕΕ

• κ. Ντε Μπάκ, Γενικό Διευθυντή Business Europe

Μου γράφει η Μαριέττα: Δεκτή η μήνυση για Έσχατη Προδοσία. Είχαμε όλοι (;) ακούσει ότι κάποιος έκανε μήνυση στην κυβέρνηση για έσχατη προδοσία, αλλά δεν δώσαμε σημασία. Λίγο αργότερα ακούσαμε ότι ο εισαγγελέας την έκανε δεκτή. Τότε είναι που κανείς μας δεν πίστευε στ' αυτιά του - και στα μάτια του. Έτσι κι εγώ. Kαι, φύσει περίεργος άνθρωπος, έψαξα και βρήκα τον ίδιο τον μηνυτή, και παραβρέθηκα στην αρχή της διαδικασίας, στον ανακριτή στην Χαλκίδα. Κι απ' ότι είδα, δεν ήμουν η μόνη... Διαβάστε τις λεπτομέρειες! Είναι κάτι που δεν το περιμέναμε ίσως... Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε την ελληνική ιστοσελίδα της wikileaks, άκρως ενδιαφέρουσα!

Ενθαρρυντικό μήνυμα περνά ένας μικρός... μαέστρος που διευθύνει έργα Μπετόβεν. Και όμως μπορεί να συμβεί...

Η 24ωρη απεργία σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς, μετά την αλλαγή σοκ στις συγκοινωνίες. Οι φοβερές αλλαγές Ρέππα: Συγχωνεύονται σε δύο εταιρίες, αυξάνουν τα εισιτήρια σχεδόν 50% και σαρώνουν τις αποδοχές των εργαζομένων. Καλά το πάτε παλικάρια!... Σαρώστε τα πάντα γύρω σας. ΟΛΕΣ τις εργασιακές σχέσεις. ΠΑΝΤΟΥ! Ξαναφέρτε τη ζούγκλα του μεσαίωνα...

Μα, δεν υπάρχει τέλος στον κατήφορο; Πάντα, φαίνεται ότι υπάρχει και πιο κάτω για να πάει κανείς. Δυστυχώς...

24ωρη λοιπόν κι ας την έκριναν τα δικαστήρια παράνομη και καταχρηστική. Μάλλον ξαναπάμε σούμπιτοι στο “νόμος είναι το δίκιο του εργάτη”.

Στους δρόμους τώρα το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό. Ο κόσμος προσπαθεί να προσεγγίσει όπως – όπως στη δουλειά του. Αποτέλεσμα; Το απόλυτο χάος! Ακόμα και με τη μηχανή δεν μπορείς να κινηθείς...

Δεινοπάθησα σήμερα για να φτάσω στη δουλειά μου. Κι έχω ακόμα δρομολόγια να κάνω καθώς “βγάζουμε” ως έκτακτη έκδοση το τ. 243 φύλλο της ΦΩΝΗΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΟΤΕ . Πρέπει λοιπόν να πάω από το τυπογραφείο.

Κι είναι Πέμπτη σήμερα... Μια γενικώς δύσκολη μέρα. Πού θα πάει όμως, θα τη βγάλουμε πέρα...

Δείτε εδώ μια εντελώς διαφορετική μουσική. Διότι οι άνθρωποι όταν θέλουν να δημιουργήσουν μπορούν να το κάνουν από το τίποτα...