Περάσαμε και τις 25.056 μοναδικές επισκέψεις στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ...

25000

Μας αρέσει να περνάμε παραγωγικά τον ελεύθερο χρόνο μας, προθέτοντας κάτι όμορφο στη ζωή μας. Και χαιρόμαστε όταν τον βλέπουμε να έχει την αποδοχή σας. Να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται, καταγράφοντας την καθημερινότητα, από μια άλλη σκοπιά... Να, λοιπόν που περάσαμε και τις  25.056 επισκέψεις, από εντελώς διαφορετικές Ι.Ρ.. Σας ευχαριστούμε.  Δείτε το πατώντας πάνω σ' αυτή τη φωτογραφία και θα σας πάει αυτόματα στο νέο site... Το εντυπωσιακό είναι ότι λειτουργεί άψογα, ενώ συνεχίζει παράλληλα, να είναι ζωντανό και το αρχείο. Το βλέπετε δώ, άλλωστε, μπροστά σας...

24006
Το χτίζουμε καθημερινά με πολύ υπομονή και αγάπη... Δυο μήνες μετά το νέο ξεκίνημα μας, φτάσαμε τις 2.000 επισκέψεις. Και συνεχίζουμε. Δείτε το ΕΔΩ. Έτσι κλείσαμε αυτό το κεφάλαιο της ιστορίας. Και υλοποιήσαμε τα σχέδια μας, να  μην "κατέβει" το site αυτό. Παραμένει ως ιστορία, σαν αυτό ΕΔΩ το δημοσίευμα που κάναμε τον Σεπτέμβρη του 2020, τότε που οι βροχές δοκίμασαν και το χωριό μου. Η μνήμη λειτουργεί άψογα και "δένουμε" το χθες με το σήμερα...

23001

Χωρίς να το θέλω, δυσκόλεψα και δυσκολεύω πολλούς που δεν ξέρουν και δεν μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει το όνομα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ. Αν και μέσα στον ιστότοπο το εξηγώ αναλυτικά, δεν είμαι βέβαιος ότι όλοι όσοι  διαβάζουν, το κάνουν αυτό προσεκτικά. Ας το αναφέρω άλλη μια φορά, ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι το όνομα του ανθρώπου που γεννήθηκε στο Θραψανό! Δείτε ΕΔΩ μια ανάρτηση που κάναμε τον Μάιο του 2020, όταν το συνεργείο του ALPHA επισκέφτηκε τα αγγειοπλαστεία του χωριού μου.

22000
Αυτό το site λοιπόν πέρασε στην ιστορία και λειτουργεί ήδη ένας νέος ιστότοπος, φρέσκος,όσο φρέσκο μπορεί να είναι το διαδίκτυο, με σύγχρονα χαρακτηριστικά που καταγράφουν τα πράγματα, από εδώ και πέρα, με το δικό του πρωτότυπο τρόπο. Με αληθινές ιστορίες που μιλάνε για το παρόν και δεν κάνουν διαγωνισμούς ειφυήας για να αποκτήσουν αναγνωσιμότητα. Δεν έχουμε διαφημίσεις και με επιλογή μας δεν λειτουργούμε εμπορικά, δεν μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Δείτε ΕΔΩ άλλη μια ανάρτηση από την επίσκεψη του ALPHA στα ανθοκήπια του Θραψανού.

21.000
Σιγά –σιγά, υπομονετικά, ανοίγουμε νέους δρόμους με τον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΙΩΤΗ. Και να που ξεπεράσαμε και τις 21.000 επισκέψεις  από διαφορετικές Ι.Ρ, Είμαστε χαρούμενοι, επειδή ξέρουμε πώς υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι εκεί έξω, που περιμένoυν καθημερινά να δουν την ανάρτηση μας, σ’ αυτό τo site, ενώ έχουν και τη δυνατότητα να τη σχολιάσουν. Δείτε μας ΕΔΩ.

Ο καιρός «παίζει» μαζί μας

Posted in Δημοσιογραφικά

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 12/03/2011

Βρήκε ώρα κι αυτός να παίξει μαζί μας... Για τον καιρό λέω που έκανε την κωλοτούμπα του, λίγο πριν ξεψυχήσει ο φετινός χειμώνας και ντύθηκε στα λευκά του. Για λίγο έστω, αλλά το 'κανε. Μοιάζει λίγο με αποκριάτικο, καθυστερημένο σόου, αλλά το ζήσαμε.

Η παγωνιά που τις τελευταίες μέρες είχε μόνιμα καθίσει πάνω από τα κεφάλια μας, ξέσπασε. Και παρ' ότι μας φαίνονταν απίστευτο το χιόνι ήρθε. Κάπως έτσι, ξαφνικά, λέει θα δούμε να αλλάζει ο καιρός, να ανεβαίνει η θερμοκρασία, να μπαίνει φουριόζα η άνοιξη.

Ε, ναι, είμαστε τυχεροί δεν μπορείς να πεις... Σ' αυτό τον τόπο δεν πρόκειται ποτέ να πλήξουμε. Αν δεν είναι οι κυβερνώντες που θα μας ετοιμάζουν κάτι κακό, πασπαλισμένο με χρυσόσκονη, θα ΄ναι ο καιρός με τα παιχνιδάκια του να μας παίρνει από το χέρι και να μας οδηγεί στους δικούς του περίεργους και παράξενους δρόμους.

Αλλά κι εμείς έτσι, σαν παιχνίδι το είδαμε. Κρίμα που, στο κέντρο της Αθήνας που μένω εγώ, την Τετάρτη το πρωί ήταν λίγο το στρωμένο χιόνι κι έτσι με δυσκολία παίξαμε δυο - τρεις χιονόμπαλες.

Κανονικά αυτό θα 'πρεπε να μας γίνει μάθημα αισιοδοξίας. Την ώρα που μας παίρνουν τα κάτω μας αναλογιζόμενοι τις δυσκολίες του αύριο και πως θα τις καλύψουμε, τέτοιες εικόνες στο μυαλό θα μας κάνουν να... «φεύγουμε» για λίγο σε άλλα μέρη, όπου οι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι και δεν τους πνίγουν τα προβλήματά. Εύκολο; Καθόλου. Λίγη εξάσκηση χρειάζεται. Και πάντως δεν χάνουμε τίποτα να τo δοκιμάσουμε...

Στάθηκα σκόπιμα στη φωτεινή πλευρά του ζητήματος. Δεν είμαι αιθεροβάμονας, δεν ζω σε άλλο πλανήτη. Ξέρω καλά τι σημαίνει να 'χει χιονιά έξω και να μην έχεις πετρέλαιο να βάλεις στο καλοριφέρ για να ζεσταθείς ή μια μπουκιά ζεστό φαΐ για να ημερώσεις το στομάχι σου. Και ξέρω καλά πως σε τούτη την κατάσταση όλο και περισσότεροι συνάνθρωποι μας βρίσκονται καθημερινά.

Γι' αυτούς ο χειμώνας είναι θάνατος, όχι διασκέδαση. Γι' αυτούς το κρύο και το χιόνι είναι εχθρός, δεν είναι φίλος. Ποιος έχει τώρα τα κουράγια να τα αντιμετωπίσει σαν παιχνίδι; Ξέχασαν πια τι είναι παιχνίδι φορτωμένοι με τόσα προβλήματα.

Στην πρώτη λιακάδα όμως φαίνονται όλα διαφορετικά. Καθαρή η πραγματικότητα που έκρυβαν οι νιφάδες χιονιού καθώς έπεφταν. Προλάβαμε ωστόσο να δούμε την αλήθεια που ζούμε και βιώνουμε ο καθένας στο μικρόκοσμό μας. Ο χιονιάς του Μάρτη ήταν μια παρένθεση. Καλά παίξαμε, καλά διασκεδάσαμε, τα κεφάλια μέσα τώρα. Η ζωή συνεχίζεται με τα πάνω της και τα κάτω της. Και είμαστε εδώ να την αντιμετωπίσουμε κατά πώς της πρέπει.

  • Το κείμενο αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Ρεθύμνου «ΡΕΘΕΜΝΟΣ» στην ομώνυμη στήλη μου.

Στο Πλανητήριο σήμερα τα παιδιά μας

Posted in Μαρτυρίες

Όλο το 54 Γυμνάσιο πάει σήμερα εκπαιδευτική επίσκεψη στο Πλανητάριο, εκεί στη Συγγρού. Εκεί που αξίζει να πας, καθώς έχεις την αίσθηση ότι ταξιδεύεις εκτός πλανήτη στο διάστημα.

Τι παίζει αυτόν τον καιρό; Δείτε:

Μια νέα παράσταση με τίτλο "Παράθυρα στο Σύμπαν" παρουσιάζει στο ελληνικό κοινό το Ψηφιακό Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου από τις 3 Μαρτίου.

Η παράσταση παρακολουθεί την πορεία εξέλιξης των τηλεσκοπίων από τον Γαλιλαίο μέχρι τα γιγάντια τηλεσκόπια του σήμερα και του αύριο, τόσο στην επιφάνεια της Γης όσο και στο Διάστημα, με σκοπό να περιγραφούν οι τρόποι και τα μέσα που χρησιμοποιούν οι αστρονόμοι και αστροφυσικοί στην προσπάθειά τους να διερευνήσουν τα μυστικά του Σύμπαντος.

Το σενάριο και η σκηνοθεσία της παράστασης ανήκουν στον κ. Παναγιώτη Σιμόπουλο, η μουσική στην κα Αριάδνη Μακίνον Άντριου, το κείμενο και η επιστημονική συνεργασία στον κ. Αλέξη Δεληβοριά, η επιστημονική επιμέλεια στον κ. Διονύση Σιμόπουλο και η τεχνική διεύθυνση στον δρα Μάνο Κιτσώνα. Τέλος, την αφήγηση κάνουν ο ηθοποιός Μάκης Ρευματάς στα ελληνικά και ο Τομ Αλεξόπουλος στα αγγλικά.

Παράλληλα, το κοινό θα έχει τη δυνατότητα να δει την έκθεση εικαστικών, με τον ίδιο τίτλο, της κ. Βασιλικής Σαργολόγου, η οποία θα φιλοξενείται στο διάστημα 3-27 Μαρτίου στο Ίδρυμα Ευγενίδου.

Η έκθεση "Παράθυρα στο Σύμπαν" παρουσιάζει στο κοινό έργα εμπνευσμένα κατ' εξοχήν από το σύμπαν που μας περιβάλλει, σχέδια που άλλοτε θυμίζουν "αστρόπλοια", άλλοτε παραπέμπουν σε "φράκταλ" κι άλλοτε σε εικόνες βγαλμένες μέσα από ένα καλειδοσκόπιο.
Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό. Ώρες λειτουργίας της έκθεσης καθημερινά: 10:00-20:30.

Είναι ωραίο όμως για τους πιτσιρικάδες να μην έχουν μια μια μέρα το άγχος να ξυπνήσουν νωρίς, το ραντεβού στο σχολείο είναι για τις 9 το πρωί. Χωρίς τσάντες, αλλά με περίσσευμα στα χαμόγελα συγκεντρώθηκαν στα πούλμαν που θα τους πήγαιναν στα Πλανητάριο.

Ωραίες εμπειρίες είναι αυτές. Θα έχουν να το θυμούνται μια ζωή... Το Πλανητάριο αξίζει να το επισκεφθούμε κι εμείς, σε μια ώρα ελεύθερη. Αλλά έτσι όπως έχουμε κάνει τη ζωή μας πού να τη βρούμε αυτή την ώρα;

Άσε που, μεγαλώνοντας έχουμε την ψευδαίσθηση ότι τα... ξέρουμε όλα και δε χρειαζόμαστε επιπλέον γνώσεις. Τρομάρα μας....

Χρυσοκάνθαροι της ελληνικής δημοσιογραφίας

Posted in Δημοσιογραφικά

Να μην τα κρύβουμε, να τα λέμε μπας και καθαρίσει λίγο ο χώρος μας από την κόπρο του Αυγεία. Το σημερινό άρθρο του Ναυτίλου στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ είναι εκπληκτικό. Και βάζει τα πράγματα στη σωστή τους σειρά. Γι' αυτό και το αναδημοσιεύω ολόκληρο:

Αυτό που εδώ και 15 χρόνια ήταν ένα καλά κρυμμένο αλλά κοινό μυστικό βγήκε -επιτέλους- στο φως!
Η δημοσιογραφική ελίτ -τρομάρα της!- έτρωγε και συνεχίζει να τρώει από σαράντα μεριές.
Μισθοί και αμοιβές προκλητικές, όχι μόνο για τη σημερινή κρίση, αλλά και για τότε που οι Μιντιακές αγελάδες ήταν παχιές και έβοσκαν ατάραχες στα λιβάδια της κρατικής διαφήμισης.

Αθήνα 9,84 (1, 2)

ΕΡΤ
Αθηναϊκό Πρακτορείο ειδήσεων (Μόλις χθες βγήκαν αυτά τα ονόματα με τους μισθούς τους)

Και δεν είναι μόνο τα ποσά που έπαιρναν και παίρνουν από αυτά τα μαγαζιά βολέματος.

Οι περισσότεροι έχουν μισθούς σε εφημερίδες, περιοδικά, άλλους ρ/φ σταθμούς, τηλεοράσεις, γραφεία Τύπου. Υπάρχουν άνθρωποι με 3 και 4 μισθούς το μήνα. Μαζεύοντας 20, 30 και 40 χιλιάρικα.

Απίστευτα ποσά για μηδαμινή εργασία κακής ποιότητας.


Το δημοσιογραφικό προϊόν ευτελίζεται, εδώ και χρόνια, από αυτούς τους Χρυσοκάνθαρους, τους μπουκωμένους με "πακέτα" πολλών χιλιάδων ευρώ.


Σύζυγοι, φιλενάδες, κόρες, αδελφές, ξαδέλφες και ξάδελφοι. Ολοι στους μιντιακούς "άγιους Πεντελεήμονες". Οι περισσότεροι δεν θα μπορούσαν να σταθούν ούτε μισή ώρα, όχι σε σοβαρή εφημερίδα, ούτε σε φλάιερ σουβλατζίδικου.


Αυτοί οι μισθοί δεν πρέπει απλώς να κοπούν ΤΩΡΑ!

Πρέπει να επιστραφούν
!

Ιδιαίτερα όσα κλάπηκαν από Δημόσια και Δημοτικά ΜΜΕ.


Οι άνθρωποι αυτοί δεν αρκεί να εκδιωχθούν. Πρέπει να πάψουν να δημοσιογραφούν!

Ούτως ή άλλως δεν το κάνουν και λαμπρά. Αγράμματοι οι περισσότεροι, σπρώχτηκαν με τα χίλια ζόρια για να παριστάνουν τους δημοσιογράφους.

Την ίδια στιγμή, εκατοντάδες δημοσιογράφοι -αυτοί που έκαναν και κάνουν ΟΛΗ τη δουλειά- σπρώχνονται στην ανεργία, στην επισφάλεια, στις ατομικές συμβάσεις, στα μπλοκάκια.

  • Του Στάθη Σταυρόπουλου απο τη σημερινή ΕΛΕYΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Δείτε ΕΔΩ ολόκληρη τη λίστα της ντροπής. Διαβάστε κι αυτό ΕΔΩ του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου. Αλλά και του Σταύρου Θεοδωράκη ΕΔΩ. Από διαφορετικές σκοπιές μια προσέγγιση στο ίδιο θέμα. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο...

Την Κυριακή κουβεντιάζουμε

Posted in Επικαιρότητα

Στην ΕΚΑΠ έχουμε το καλό ότι κουβεντιάζουμε τα μεγάλα ζητήματα της περιοχής. Κι αυτό έχει το καλό να αναδεικνύονται οι πλευρές εκείνες που αξίζει να τις δούμε και να τις προσέξουμε και φυσικά να βάλουμε μπροστά τους φορείς για να υλοποιήσουν τις προτάσεις μας.

Η επόμενη μεγάλη συνάντησή μας είναι αυτή την Κυριακή το πρωί στις 10.30 στην αίθουσα εκδηλώσεων του 4ου Διαμερίσματος (ή Κοινότητας όπως το θέλουν τώρα με τον Καλλικράτη...) δήμου Αθηναίων, επί της Αλεξανδρείας, στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα. Το κάναμε τον περασμένο Οκτώβρη, το ξανακάνουμε τώρα με σκοπό να αναδείξουμε τα μεγάλα ζητήματα.

Η Γιώτα φιλοτέχνησε την αφίσα – κάλεσμα που βλέπετε. “Παίζει” ήδη στα Blog των φίλων, έχει τυπωθεί σε αφισούλα, ασπρόμαυρη και χρωματιστή και θα τη δείτε σε διάφορα κεντρικά σημεία της περιοχής μας. Ο στόχος είναι να κάνουμε γνωστή την εκδήλωση και να έχουμε όσο περισσότερο κόσμο γίνεται, πρέπει να γίνει εφικτός. Τον παλεύουμε, τον προσπαθούμε, νομίζω ότι είμαστε σε θέση να τα καταφέρουμε.

Παράλληλα επιχειρούμε να έχουμε έτοιμη και την εφημερίδα της ΕΚΑΠ, φύλλο 5, ώστε να μοιραστεί εκεί. Ήδη έχει γίνει μια προεργασία, χρειαζόμαστε όμως τις τελευταίες πινελιές που θα την κάνουν καλύτερη,πιο όμορφη και πιο ενημερωμένη. Να τη δει η συντακτική ομάδα, να περαστούν οι παρατηρήσεις, να κλειδωθεί το PDF και να πάει για εκτύπωση και βιβλιοδεσία. Η Κυριακή δεν είναι μακριά και θέλουμε να είναι εκεί, στον πάγκο και να μοιράζεται στους κατοίκους που θα έρθουν στη συγκέντρωση.

Θα τα καταφέρουμε κι αυτή τη φορά. Όπως τα καταφέρνουμε πάντα με την καλή συνεννόηση...

  • Έχουμε την ακριβότερη βενζίνη στην Ευρώπη. Δείτε ΕΔΩ και παρακαλώ μη κάνετε το λάθος και συγκρίνεται μισθούς...

Κυκλοφορεί και το ΜΗΝΥΜΑ μας!

Posted in Δημοσιογραφικά

Κυκλοφορούσε καμιά δεκαπενταριά μέρες τώρα. Το ήξερα, δεν την έχω πιάσει ακόμα στα χέρια μου, αλλά μου το είπε ο Δημήτρης. Έγραψα στη Γιώτα να μου τη στείλει σε αρχείο PDF για να μπορέσουμε να τη φυλλομετρήσουμε από εδώ.

Άργησε λίγο και αισθάνθηκε άσχημα γι' αυτό, μου το έγραψε στο e-mail, αλλά δεν θα έπρεπε. Δεν είναι η μόνη που έχει γίνει λάστιχο αυτόν τον καιρό, ανάμεσα στη δουλειά, το σπίτι, τους αγώνες. Πώς να τα φέρεις όλα βόλτα στην εντέλεια; Μήπως το ίδιο θέμα δεν αντιμετωπίζουμε όλοι; Όπως μπορούμε το παλεύουμε...

Να λοιπόν το ΜΗΝΥΜΑ, μια αξιόλογη δημοσιογραφική παρουσία στη γειτονιά μας. Δείτε τη με προσοχή. Κάπου θα συμφωνήσετε με το περιεχόμενο, κάπου μπορεί να διαφωνήσετε, για ένα όμως είμαστε σίγουροι: Πως θα αναγνωρίσετε το αποτέλεσμα της συλλογικής δουλειάς...

Εβλεπα από το παράθυρο μου το χιόνι

Posted in Επικαιρότητα

Το χιόνι σταμάτησε να πέφτει στην Αθήνα. Αλλά το τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου είναι πάντα πανέμορφο ακόμα κι όταν είναι μόνο μουσική από ακορντεόν...

Τρίτη 8/3, ώρα 18.00. Πυκνό χιόνι πέφτει στο Φάληρο. Το χαζεύω από το παράθυρό μου. Υπέροχο θέαμα...

Τρελό χορό κάνουν οι νιφάδες. Αν συνεχίσει έτσι όλο το βράδυ θα το στρώσει σίγουρα.

Πάντα μου άρεσε όταν χιόνιζε. Στην Κρήτη βέβαια το χιόνι είναι σπάνιο. Και θυμάμαι σαν τώρα, παιδί εγώ, να μας λέει η μάνα μου: «Μη λέτε ώωω..., μη θαυμάζετε, γιατί θα σταματήσει να πέφτει χιόνι».

Και μεις, σα χαζά, το πιστεύαμε. Και δε λέγαμε τίποτα φωναχτά. Κι όταν κάποια στιγμή το' στρωνε θαρρούσαμε πως αυτό ήταν η αιτία.

Πάντα μου άρεσε το χιόνι! Κι αυτή εικόνα από το παράθυρό μου είναι μαγική.

Έτοιμη και η εφημερίδα της ΕΚΑΠ

Posted in Δημοσιογραφικά

Πήρε το δρόμο της για το τυπογραφείο το πέμπτο φύλλο της εφημερίδας της ΕΚΑΠ. Πέρασα το πρωί από το σπίτι της Ματίνας και πήρα το PDF για να το πάω για φιλμ κι από το μεσημέρι ο Άγγελος μπορεί να βγάλει τσίγκους και να το τυπώσει.

Ο στόχος επιτεύχθηκε. Η εφημερίδα μας θα είναι έτοιμη να μοιραστεί την Κυριακή στη διαδικασία που θα έχουμε στο 4ο Διαμέρισμα του Δήμου Αθηναίων (θα μου πάρει καιρό να το συνηθίσω Κοινότητα...) με τη συζήτηση πάνω στα μεγάλα ζητήματα που αφορούν την περιοχή μας.

Όλα καλά λοιπόν και μάλλον άμα είμαστε αποφασισμένοι δεν μας σταματά τίποτα. Ούτε οι τεχνικές δυσκολίες, ούτε προβλήματα που δεν έχουν τελειωμό... Να δούμε πότε θα βρούμε μια μόνιμη λύση... Ούτε οι δυσκολίες των ανθρώπων που τη φτιάχνουν. Ούτε φυσικά ο χιονιάς, αυτό δα έλλειπε, να κωλώσουμε στην πρώτη παγωνιά στην Αθήνα...

Ξεφυλλίστε τη πρώτοι πατώντας ΕΔΩ. Κάθε σελίδα της είναι ξεχωριστή. Όλη η εφημερίδα αυτή είναι ξεχωριστή. Δεν είναι μόνο τα κείμενα, δεν είναι ο σχεδιασμός, δεν είναι η υλοποίηση... Είναι το πάθος και η αγάπη για το τόπο που ζούμε και μεγαλώνουμε τα παιδιά μας που αποτυπώνεται στις σελίδες της. Και φαίνεται στην πορεία του χρόνου... Γιατί μ' αυτό μ' αυτό το φύλλο που σε λίγο θα πάρετε στα χέρια σας κλείνουμε ένα χρόνο ζωής σαν εφημερίδα. Ο Μιχάλης, πρωτοπόρος στην υλοποίηση της και ψυχή στην εξέλιξή της έχει γράψει ένα λιγόλογο αφιέρωμα γι' αυτό και δημοσιεύει το σχέδιο που μας έδειξε για να μας πείσει να προχωρήσουμε στην έκδοσή της.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA