Η θέα της Χασιάς μέσα από τον προαύλιο χώρο του μοναστηριού του αγίου Κυπριανού. Ένα χωριό, απλωμένο στους πρόποδες της Πάρνηθας, δυο βήματα από την Αθήνα...

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν έξω από την Αθήνα. Βγήκαμε στο δρόμο για τη Χασιά και προχωρήσαμε προς το μοναστήρι του αγίου Κυπριανού χτισμένο στην πλαγιά της Πάρνηθας.

Το μοναστήρι τηρεί τους κανόνες ηθικής που θέλουν τις γυναίκες να μην έχουν παντού πρόσβαση, δες και την πινακίδα που φωτογράφισα μέσα στο χώρο του μοναστηριού και να μη φορούν παντελόνια κατά της είσοδό τους. Για τα έκτακτα περιστατικά διαθέτουν δίπλα στην είσοδο ένα ομοιόμορφο κίτρινο μοντελάκι, κάτι σαν φούστα που φτάνει ως τον αστράγαλο, εντελώς γελοίο, το οποίο πρέπει να φορέσουν αν θέλουν να μπουν στο εσωτερικό της μονής.

Ένα τεταρτάκι είναι αρκετό για να γυρίσεις το χώρο. Άλλο τόσο στο... σούπερ μάρκετ που πουλάει κομποσκήνια, εικονίτσες και τις ομιλίες του τοπικού μητροπολίτη σε C.D. Μαζί με τσικουδιά μισό λίτρο προς τρία ευρώ. Πανάκριβοι. Και χωρίς ταμειακή μηχανή. Κλέβουν κανονικά τους πιστούς έχοντας την... ευλογία του αγίου.

Καλύτερα είναι τα πράγματα κάτω στη Χασιά. Χτισμένες οι ταβέρνες, η μια δίπλα στην άλλη, πάνω σ' ένα δρόμο. Χρόνια τώρα, έχουν παράδοση στα κρεατικά. Η Αθήνα “ανεβαίνει” στους πρόποδες της Πάρνηθας γι' αυτή τη δουλειά. Αλλά κι αυτοί αποδεικνύονται πραγματικοί δάσκαλοι. Άριστοι στην εξυπηρέτηση. Χαμογελαστοί. Και οι μεζέδες τους, εξαιρετικοί. Βλέπεις τις παρέες δίπλα σου να το χαίρονται. Μόνο το κρασί του, ένα ροζέ αρετσίνωτο, χύμα, δεν με ξετρέλανε αν και το είχε για καλό...

Το μεσημεριανό ήταν υπέροχο σ' αυτό το χώρο. Ύστερα ένα μικρό περίπατο για χώνεψη και επιστροφή για ένα απογευματινό υπνάκο.

Η ταμπέλα της ταβέρνα στην οποία φάγαμε το μεσημέρι της Κυριακής. Μέσα, αλλά με ηλιοφάνεια, ωραίο περιβάλλον κι έναν παπαγάλο που όλο νύσταζε...

Μάσκες παντού, αποκριάτικες. Στους δρόμους όμως όλο και λιγότερους βλέπεις να τις φορούν. Κι όμως θα 'πρεπε τέτοιες μέρες... Εμείς το κάναμε με πολύ καλή διάθεση στα χωριά μας...

Ο κόσμος σήμερα ντύνεται μασκαράς. Έτσι κάναμε, κάποτε που είμαστε παιδιά και μας άρεσε, δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο... Στην Κρήτη, τα χρόνια της νιότης μου, οι αποκριές είχαν χρώμα. Γυρίζαμε, θυμάμαι, στο χωριό βράδυ τέτοιες μέρες, ντυμένοι μασκαράδες και προσπαθούσαν οι χωριανοί να μαντέψουν ποιοι είμαστε πίσω από τις μάσκες, όχι πάντα με επιτυχία, ιδιαίτερα όταν η μεταμφίεση μας ήταν καλή.

Στο μαγαζί του Λυμπέρη, εκεί στης Τζίμενας, στην πλατεία της Παναγίας, το γλέντι ήταν τρελό. Έπαιζε βιολί ο Μαρίνος, αλλά στα χέρια του τύφλα να είχε η λύρα... Εκτός από τα κρητικά με το βιολί, το σπουδαίο αυτό μουσικό όργανο μπορούσε να παίξει και ευρωπαϊκά τραγούδια και μουσικές για να χορέψει ο κόσμος και να διασκεδάσει....

Έχω όμορφες θύμισες από το χωριό και τα παιδικά μου χρόνια σχετικά με τις απόκριες. Τα “κρατάγαμε” τότε τα έθιμα με ευλάβεια... Τα είχαμε κι ανάγκη, εδώ που τα λέμε, για να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα της επαρχίας.

Εδώ, στην Αθήνα, δυσκολεύεσαι να ντυθείς μασκαράς. Φοβάσαι. Πιο πολύ φοβούνται οι άλλοι, αφού δεν ξέρουν ποιος κρύβεται πίσω από τη μάσκα. Και η εμπειρία δείχνει πως η εμπιστοσύνη λιγόστεψε αισθητά στις μέρες μας.

Μόνο σε πάρτι φίλων μπορεί να πας, αλλά στους καιρούς μας λιγόστεψαν κι αυτά. Ποιος έχει τώρα το κουράγιο για τέτοια πράγματα... Εδώ η αγωνία, των περισσότερων ανθρώπων, είναι για την επιβίωση.

Έτσι έμεινε στους δήμους να κάνουν κάποιες εκδηλώσεις, ιδιαίτερα για τα παιδιά που ξετρελαίνονται. Έχω μαζέψει μερικές εκδηλώσεις αποκριάτικες εδώ, γι' αυτή την Κυριακή και την άλλη, που έπεσαν στην αντίληψή μου.

Αποκριές. Όσοι μένετε Αθήνα, δείτε ΕΔΩ. Δίπλα μας στο Αιγάλεω. Και στην Αργυρούπολη και το Ελληνικό. Μια εκδρομή στην Πάτρα είναι ότι καλύτερο τέτοιες μέρες. Στο δήμο Θέρμης, στης Θεσσαλονίκη. Αν βρεθείτε στο Ρέθυμνο , στο Ηράκλειο ή στα Χανιά, δείτε ΕΔΩ τι ετοιμάζει ο δήμος. Στο Ναύπλιο, στά Γιάννενα, στον Πολύγυρο, στη Νάουσα, στην Καλαμπάκα, στην Αρκαδία, στην Κοζάνη. Φυσικά δεν είναι μόνο εδώ που σας προτείνουμε. Μια ματιά στο google θα σας δώσει τον πιο κοντινό τόπο που σχεδιάζουν αποκριάτικες εκδηλώσεις.

Οι απόκριες είναι ευκαιρία για λίγη χαλάρωση. Τη χρειαζόμαστε, την έχουμε ανάγκη... Μόνο να μας κάνει καιρό να τις απολαύσουμε. Το κρύο αντέχεται, η βροχή όμως;

• Δείτε ΕΔΩ τι συμβαίνει στην Πάτρα τώρα. Τηλεόραση διαδικτυακή ειδικά για το καρναβάλι.
  

Ότι ο καιρός “φεύγει” σαν αέρας δεν είναι κάτι καινούριο. Το ξέρετε κι εσείς, όπως το ξέρω κι εγώ. Και είναι ενθαρρυντικό να βλέπεις να πληθαίνουν οι επισκέψεις σ' αυτόν τον ιστότοπο...

Αν κρίνω από τα e-mail, τα τηλεφωνήματα και τα SMS που παίρνω, ίσως να έχετε επενδύσει και πιο πολλά πράγματα απ΄ όσο πρέπει πάνω του. Ας το διευκρινίσουμε αυτό. Ένα προσωπικό Site είναι, μέσα από το οποίο, με τις καθημερινές αναρτήσεις μου προσπαθώ να εκφράσω όσα, ως πολίτης ενεργός, έχω μέσα μου.

Το μόνο βέβαιον είναι ότι εδώ δεν θα βρείτε συνηθισμένα πράγματα. Δεν πρόκειται για εξειδικευμένο Site. Όλα έχουν θέση εδώ. Όλα έχουν κάτι να πουν, είτε αστεία, είτε σοβαρά.

Έτσι και θα συνεχίσουμε να κάνουμε. Καθαρά και ξάστερα. Χωρίς περιστροφές, με τη γλώσσα της αλήθειας. Αυτό βέβαια έχει το ρίσκο του. Σε κάποιους τους αρέσει, ενώ κάποιους άλλους τους ενοχλεί. Έχουμε πολύ θετικά σχόλια έως... απειλές. Γελοίες απειλές βέβαια σαν αυτούς που τις κάνουν, χωρίς να συζητούν το θέμα που τους ενόχλησε, χωρίς να είναι σε θέση να ακούσουν μια άλλη άποψη πέρα από τη δική τους. Θα τους στεναχωρήσουμε, αλλά είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε στην ίδια ρότα...

Καλοκαίρι του 2009 στο χωριό, οι δυο μας με τη Στασούλα, στο σπίτι της, που με φιλοξενεί τα τελευταία χρόνια. Ας την έχει καλά ο Θεός...

Ας είναι καλά η Στασούλα μας. Ο ομφάλιος λώρος μου με το Θραψανό. Στην πρώτη έκκληση μου για λάδι (από τις ελιές μας) ανταποκρίθηκε άμεσα. Και σήμερα το πρωί κάτω από το σπίτι μου ήρθαν οι δυο τενέκες που ζήτησα, με τον τοπικό μεταφορέα...

Πόσο μ' αρέσει αυτή η καλή συνεννόηση, δε λέγεται... Έτσι ήμασταν πάντα με τη Στασούλα. Ένα νεύμα, μια φωνή σιγανή και όλα γίνονταν.

Είχε κι αυτή τα τρεξίματά της αυτόν τον καιρό και τις αυξημένες ευθύνες της απέναντι στα εγγόνια της. Αλλά εκεί, βράχος... Το λάδι έφτασε στην ώρα του. Είναι σημαντικό να ξέρεις τι τρως. Κι είναι άδικο να έχουμε αυτό το προνόμιο και να μην του κάνουμε χρήση...

Ωστόσο ο βροχερός καιρός την εμπόδισε να συνοδεύσει τους τενεκέδες με ένα δέμα με πράγματα. Έχουν σκάσει μύτη κάτι πρασινάδες, χορταρικά άλλο πράγμα, αυτή την εποχή. Δεν πειράζει. Την άλλη φορά. Η αγάπη κι η προθυμία της να ανταποκριθεί στο αίτημά μου, μου φτάνει και περισσεύει.

Έτσι ήταν πάντα η Στασούλα μας. Ανοιχτή καρδιά, έτοιμη να δώσει τα πάντα σε γνωστούς κι αγνώστους... Κι αυτό είναι από τα στοιχεία που με κάνει να θέλω να περνώ μαζί της τα καλοκαίρια μου. Η δικιά της προτροπή είναι που με έσπρωξε σε δύσκολους καιρούς σαν αυτούς που περνάμε, να βάλω μπροστά και να φτιάξω το πατρικό. Είναι και οι αναμνήσεις από όμορφες στιγμές, η θέληση να ξαναζήσω πράγματα σ' ένα θετικά φορτισμένο ενεργειακά χώρο.

Κάθε φορά που παίρνω δέμα από το χωριό, από τη Στασούλα, μια ευγνωμοσύνη είναι το συναίσθημα που κυριαρχεί. Τα ίδια κι αυτό το χειμωνιάτικο πρωινό του Σαββάτου με μπόλικο κρύο... Ας είναι πάντα καλά!

Αυτό είναι το νέο φύλλο του "ΑντίχTυπου", μια αντισυμβατική εφημερίδα που μοιράζεται δωρεάν και διαβάζεται και από το σινάφι μου. Εδώ θα βρείτε μεγάλες αλήθειες... Ξεφυλλίστε την προσεκτικά. Σίγουρα κάτι θα πάρετε...

Μια μέρα μετά κι ενώ η τσίκνα από τη χθεσινή μέρα είναι ακόμη στον αέρα... Θέλαμε να το κάνουμε κι εμείς χθες, αλλά κάποιοι έλλειπαν σε δουλειές, κάποιοι άλλοι έτρεχαν για δουλειές, κι έτσι δεν μπορέσαμε να βρεθούμε.

Το κάναμε πιο συχνά, παλιά... Κάποιος πρότεινε να το ξανακάνουμε φέτος. Το βρήκα ενδιαφέρον και... ενέδωσα.

Η... δίαιτα μπορεί να περιμένει. Έτσι κι αλλιώς, κάποιοι στην κυβέρνηση μας φροντίζουν με πολύ επιμέλεια από αυτή την πλευρά.

Θα πιούμε μια μπύρα (το κρασί για να πιεις πρέπει να ξέρεις...) στην υγειά σας!

Οι απόκριες είναι στη ζωή μας. Ας αδράξουμε την ευκαιρία να ντυθούμε μασκαράδες. Δείτε γύρω σας. Όλο και κάποιος δήμος θα οργανώνει γιορτές αποκριάτικες...

• Όσο μπορούμε ας κρατάμε τα έθιμα γιατί κάποιοι άλλοι ήδη ζορίζονται στον αγώνα για την επιβίωση. Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ άλλον έναν προβληματισμό.