Σαββατόβραδο γύρω στις 7.30 παρά το υπερβολικό ψύχος της νύχτας έχουν μαζευτεί πολλοί Μουλατσαίοι στη σχολή της ΔΕΗ όπου ο Σύλλογος του Ελληνικού κόβει την πίτα του. Εδώ ο πρόεδρος του Συλλόγου, Αντώνης Παπαντωνίου, επί το έργον, κόβει την πίτα.

Πολλοί αυτοί που αγνόησαν τις καιρικές συνθήκες και πήγαν στην κοπή της πίτας του Συλλόγου. Αρκετοί από αυτούς χρησιμοποίησαν το πούλμαν που δρομολόγησε ο Σύλλογος. Άλλοι, όπως εμείς, κατεβήκαμε στο Μουλάτσι με τα Ι.Χ. μας.

Στο βήμα ο πρόεδρος του Συλλόγου απευθύνει ένα σύντομο χαιρετισμό, αναδεικνύοντας τα ζητήματα όπως τα έχει ιεραρχήσει η νέα διοίκηση. Δίπλα του τα μέλη του Δ.Σ. όπως αυτό προέκυψε από τις εκλογές του Νοεμβρίου του '11. Αρκετοί νέοι ήρθαν κοντά στους παλιούς να ενώσουν τις δυνάμεις τους.

Καθισμένοι στα τραπέζια οι καλεσμένοι χωριανοί. Με ξηρούς καρπούς, πατατάκια τσιπς και αναψυκτικά. Οι χωριανοί παρακολουθούν με πολύ προσοχή τα λεγόμενα του προέδρου. Και όχι τυχαία. Διαχρονικά ο Σύλλογος έχει κάνει πολλά έργα στο χωριό. Και προτίθεται να κάνει πολλά περισσότερα...

Ο Αντώνης στη βήμα μιλάει στους καλεσμένους. Επισημαίνει πως στους δύσκολους καιρούς χρειάζεται εθελοντική προσφορά προκειμένου να καλυφθούν οι αδυναμίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας είπε πως αν και έχουν εγκριθεί από την τεχνική υπηρεσία οι προτάσεις της για την αναμόρφωση του χωριού, ούτε ένα ευρώ δεν έχει πέσει μέχρι στιγμής στο Ελληνικό. Και ο δήμαρχος του καλλικρατικού δήμου, απών από την εκδήλωση...

Μόνη ελπίδα η νέα γενιά... Ένα ολόκληρο τραπέζι έχουν πιάσει τα αγόρια και τα κορίτσια που αποτελούν το μέλλον του χωριού. Κάποιοι πήραν χαμπάρι που τους φωτογράφησα και στήθηκαν στο φακό. Κάποιοι άλλοι μας γύρισαν επιδεικτικά την πλάτη... Παιδιά ατίθασα είναι. Πολύ ατίθασα...

Μάλλον δεν το διαχειρίζονται σωστά οι άνθρωποι που έχουν ΤΟ ΚΕΦΙ... Χαλασμένο το άφησα το Wi-Fi τον Οκτώβρη πέρσι που ήρθαμε, χαλασμένο το ξαναβρήκα... Και το ξενοδοχείο που επίσης διαθέτει Wi-Fi, όπως διάβασα στην εφημερίδα του χωριού, έκλεισε οριστικά μέχρι να βρουν νέο μισθωτή...

Σημερινή φωτογραφία μέσα από την αυλή του ΚΕΦΙΟΥ. Στο βάθος του δρόμου φαίνονται καθαρά χιονισμένες οι κορυφές των γύρω βουνών. Γι' αυτό και το δυνατό και διαπεραστικό κρύο, παρά την ηλιοφάνεια που έχει έξω...

Στα χιόνια στο Μαίναλο. Πηγαίνοντας για τη Στεμνίτσα κάναμε μια στάση να παίξουμε χιονοπόλεμο με τον Λαμπρο. Μικρή ανάπαυλα μια φωτογραφία...

Κι ο Λάμπρος παίρνει θέση ανάμεσα σε δυο δέντρα. Το χιόνι δεν είναι πολύ αλλά έχει την ομορφιά του, όπως και να το κάνουμε...

Η Στεμνίτσα χιονισμένη... Τα σπίτια της ακόμα και μ' αυτό το λίγο χιόνι είναι πανέμορφα. Μια βόλτα εδώ και στο “Καταφύγιο” έχει τη δική του ξεχωριστή αξία.

Η Μεγαλόπολη δεν είναι μακριά. 25 χιλιόμετρα μόλις από το Ελληνικό. Ο δρόμος αγροτικός, άσφαλτος βέβαια, αλλά θέλει την προσοχή του και πάντως, πάνω από 80 χιλιόμετρα δεν μπορείς να πας αν θέλεις να οδηγείς υπεύθυνα.

Το χωριό έχει ένα μικρό ψιλικατζίδικο που λειτουργεί και ως καφέ. Δυστυχώς το πρωί διαπίστωσα ότι το Wi-..Fi του είναι από το περσινό φθινόπωρο χαλασμένο. Αναγκαστικά πήγα στην ταβέρνα για να κάνω την ανάρτηση. Δεν έχει ανοίξει ακόμα, είναι νωρίς, και κάθισα έξω στο παράθυρο για να μπω στο internet. Πάγωσα μέχρι να έρθει η Ελπίδα, γύρω στις 10.30, να ανοίξει το μαγαζί και να μπω μέσα...

Μ' αυτές τις προϋποθέσεις ακούγεται λογικό να επιλέγει κανείς τη Μεγαλόπολη για τα ψώνια του. Εκεί έχει τα σούπερ μάρκετ, τα εμπορικά μαγαζιά, τα φρούτα, τα τυροκομικά, τις τράπεζες...

Πήγαμε λοιπόν και σήμερα να πάρουμε προμήθειες. Ο κόσμος δεν κυκλοφορεί έξω... Και πού να πάει μ' αυτό το βρωμόκρυο; Στις κορυφογραμμές των γύρω βουνών τα χιόνια είναι ορατά δια γυμνού οφθαλμού.

Ψωνίσαμε τα απαραίτητα. Και πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Χειμωνιάτικο το τοπίο στη διαδρομή. Ένα ίχνος ζέστης στο καλοριφέρ του αυτοκινήτου χρειάζεται για να κόψει την άγρια παγωνιά που υπάρχει έξω...

Στο χωριό έχουν μαγειρέψει. Χοιρινό με σέλινο. Καλό μου ακούγεται αν και γενικώς δεν είμαι ιδιότροπος στο φαγητό. Θα φάμε μόλις τελειώσει το μαγείρεμα και θα πάμε στην Στεμνίτσα στο καφέ “Καταφύγιο” να πιούμε κάτι και να μπω λίγο στο internet να κάνω αυτή την ανάρτηση. Βλέπεις, εδώ στο χωριό δεν έχουμε την πολυτέλεια να χρησιμοποιούμε όποτε θέλουμε το internet. Πρέπει να το συνδυάζεις σε ώρες που μπορείς να χρησιμοποιήσεις το διαδίκτυο στο καφενείο ή την ταβέρνα. Κι αυτό, όπως μπορεί να αντιληφθεί κανείς δεν μπορεί να γίνει τις ώρες που δουλεύουν στο φουλ με τους πελάτες τους.

Στις 7 μ.μ. πρέπει να είμαστε πίσω γιατί ο Σύλλογος του χωριού θα κόψει την πίτα του στη σχολή της ΔΕΗ. Ωραία θα είναι. Και θα πάμε...

Οι άνθρωποι του Συλλόγου έβαλαν και πούλμαν να φέρει γι' αυτή την εκδήλωση συμπατριώτες από την Αθήνα. Έτσι η αίθουσα εκδηλώσεων της σχολής, αναμένεται να είναι γεμάτη...

Ο τίτλος της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ μέσα στο κλίμα των ημερών... Ως καρνάβαλο βλέπει όλη αυτη τη διαδικασία με την τρόικα...

Τα νέα χαράτσια της ΔΕΗ και εκτίναξη των αντικειμενικών αξιών δημιουργούν νέες επιβαρύνσεις για τους πολίτες. Από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ...

Είπαμε το Μπομπολέικο έχει πάρει εργολαβικά την ιστορία με τους μισθούς. Ξέρουν αυτοί. Πρώτοι το έχουν εφαρμόσει στους εργαζόμενους τους. Ίσα – ίσα που ένα νομοθέτημα θα τους κάνει να είναι και... νόμιμοι εκ των υστέρων...

Η συνάντηση των τριών πολιτικών της συγκυβέρνησης με τον Παπαδήμο πρώτο θέμα στον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ ΤΥΠΟ. Και φυσικά οι απαιτήσεις της τρόικας έχουν το χώρο τους...

Φοβερος σε έμπνευση ο τίτλος των ΝΕΩΝ, ούτε για τα παιδιά της πρώτης του δημοτικού. Ούτε...

Αυτή είναι η αλήθεια. Τίποτα άλλο, πέρα από τις τράπεζες δεν τους ενδιαφέρει... Χέστηκαν για τους εργαζόμενους. Χρέος μας να τους πληρώσουμε την ωρα της κρίσης με το ίδιο ακριβώς νόμισμα. Μαύρο, κατράμι στους υπεύθυνους που μας οδήγησαν ώς εδώ...Από την ΑΥΓΗ.

Οραματίζονται μισθούς Κίνας... Θυμάστε τον Γιωργάκη που έλεγε κάποτε ότι δεν θα έχουμε μισθούς Ινδίας. Ε, δείτε το στο ακόμα χειρότερό του. Από την ΒΡΑΔΥΝΗ.

Έλα μωρέ, που προκαλούν σοκ οι απαιτήσεις της τρόικας. Ε, το πιστεύω... Πάντα... υπερβολικοί αυτοί οι δημοσιογράφοι... Από τον ΛΟΓΟ.

Ξημερώματα Σαββάτου στο χωριό... Άλλος κόσμος εδώ... Κάνει κρύο, αλλά οι διαφορετικές εικόνες ξεκουράζουν...

Είπαμε να κάνουμε χρήση της αργίας των τριών Ιεραρχών για τα σχολεία και φυσικά τον Λάμπρο και να πάμε μια βόλτα κάτω στο χωριό. Παρ' ότι απρογραμμάτιστα την προηγούμενη εβδομάδα κατέβηκα Κρήτη, μου άρεσε η ιδέα αυτού του τριήμερου ταξιδιού στην επαρχία.

Υπάρχει κάτι στον αέρα εκτός πόλης που με αναζωογονεί. Δεν ξέρω αν αυτό συμβαίνει μόνο σε μένα ή και σε σας, σε παρόμοια περίσταση, αλλά πάντως έτσι συμβαίνει...

Αργήσαμε χθες λίγο να ξεκινήσουμε. Ο Θοδωρής ήρθε στο ραντεβού που είχαμε με μια ώρα καθυστέρηση. Μέχρι να τα πούμε, να δούμε τι θα κάνουμε, πέρασε ο χρόνος. Ευτυχώς βγήκαν καλές ειδήσεις από τη συνάντηση...

Ύστερα σπίτι. Να φορτώσουμε τα πράγματα στο αυτοκίνητο, να δώσουμε το χάπι στο Ρήγα, να πάμε να πάρουμε τον πεθερό μου και να ξεκινήσουμε για Πέραμα. Βιαζόμουν. Είχα ήδη “στήσει” την Πόπη που περίμενε, ύστερα από συνεννόηση μαζί μου να παραλάβει την ύλη για τον νέο ΤΥΠΟ. Γιατί συνέβη κι αυτό την Παρασκευή. Ειδοποιήθηκα εκτάκτως από τον Βασίλη να πάω στα γραφεία της Ομοσπονδίας να παραλάβω ύλη. Έσπευσα ασθμαίνως... Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα αυτή την εποχή από το να “βγαίνουν” δουλειές...

Κάθισα στο γραφείο μου και ετοίμασα τις 4 σελίδες της εφημερίδας. Έγραψα ότι χρειαζόταν γράψιμο, σχεδίασα την υπόλοιπη και 6.20 ήταν στα χέρια της Πόπης να τη δουλέψει το τριήμερο...

Ύστερα συνεχίσαμε μέσω Σχιστού, Σκαραμαγκά για την Ελευσίνα. Κι από κει για Κόρινθο, Τρίπολη. Έχει νυχτώσει πια... Νυχτώνει πολύ νωρίς το χειμώνα. Ευτυχώς ο καιρός είναι καλός και η διαδρομή άνετη. Δε βρέχει, ο δρόμος είναι βατός,δεν υπάρχει πολύ κίνηση στο οδόστρωμα της εθνικής. Λίγη προσοχή χρειάζεται επειδή το SUBARU είναι βαρυφορτωμένο.

Κάναμε μια στάση στην Αλέα,λίγο μετά τη σήραγγα του Αρτεμισίου. Κάνει πολύ κρύο έξω, εδώ πάνω στο βουνό. Ο Ρήγας με το χάπι του, ζαβλακωμένος καθώς είναι, δεν το κουνάει ρούπι από το κάθισμα του. Ένα τέταρτο είναι αρκετό για τις ανάγκες μας και για να τσιμπήσουν κάτι όσοι χρειάζονται...

Το ίδιο καλό ήταν και στη συνέχεια το ταξίδι. Ο δρόμος είναι πια καλός. Δεν υπάρχουν οι στροφές στο Καλογερικό και στη Μεγαλόπολη. Δυο μικρά τούνελ των 750 μέτρων αλλάζουν εντελώς το τοπίο. Είναι βέβαια κάπως αρμυρά τα διόδια, 10 ευρώ ώς τη Μεγαλόπολη από την Αθήνα κι άλλα τόσα για την επιστροφή, αλλά χαλάλι τους. Η εξυπηρέτηση, σε ότι αφορά τον οδηγό και το όχημα, είναι πολύ μεγάλη...

9.00 η ώρα το βράδυ πάρκαρα το αυτοκίνητο έξω από το σπίτι. Μας πήρε λίγο χρόνο μέχρι να διευθετήσουμε τα πράγματα και τις αποσκευές. Η σόμπα καίει στο φουλ. Η ατμόσφαιρα είναι καλή. Ο Γιώργος έχει βάλει πατάτες ολόκληρες μέσα σε ασημόχαρτο στο φούρνο. Κάνω κέφι να πιω μια ρακή. Θα τις κάνουμε δύο στην πορεία και θα προσθέσουμε στο μεζέ και λίγο λουκάνικο.

Δυο ώρες αργότερα, έχω πάρει το δρόμο για το κρεβάτι μου. Τα μάτια μου κλείνουν. Χρειάζομαι λίγη ξεκούραση. Ο ύπνος είναι απολαυστικός ώς τις 7.30 το πρωί του Σαββάτου...

Εντυπωσιακός ο τίτλος της ΑΥΡΙΑΝΗΣ, καταγράφει όλα όσα ξέραμε ώς τώρα. Αλλά τα πράγματα φαίνεται ότι είναι πολύ χειρότερα. Και είναι από τις φορές που η συγκεκριμένη εφημερίδα δεν σκανδαλοθηρεί...

Τι στην ευχή συμβαίνει εδώ; Η τρόικα σαν να ήταν ο... Μωυσής φέρνει τις δέκα εντολές που η κυβέρνηση θα κληθεί να εφαρμόσει. Το δημοσίευμα από τα ΝΕΑ.

Τα ίδια και στο ΕΘΝΟΣ. Παρουσιάζει ολόκληρη την επιστολή της τρόικας. Σε όλες του τις λεπτομέρειες, το πράγμα... Δείτε ΕΔΩ το περιεχόμενό της.

Τώρα το διαπιστώνουν αυτό στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ; Τώρα είναι σε ασφυξία οι πολίτες; Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει εδώ και πολύ καιρό...

Θα τα δούμε λοιπόν όλα εδώ; Και προτεκτοράτο η Ελλάδα; Με ξένους υπαλλήλους οι ΔΟΥ; Από τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Αποκαλυπτικός ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ. Για όλα φταίει η τρόικα... Και ποιος την έφερε την τρόικα εδώ, ρε παλικάρια και της έδωσε μάλιστα και το δικαίωμα να διατάζει;

Το βίντεο αυτό κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο την περασμένη εβδομάδα. Καταγράφει την εισβολή των μελών του ΠΑΜΕ στο χώρο που οι “κοινωνικοί εταίροι”, εργοδότες και ΓΣΕΕ συνεδρίαζαν χάριν του διαλόγου για την μείωση του μισθολογικού κόστους που ζητούσε (ή απαιτούσε;) η τρόικα. Είναι μεγάλο, αλλά έχει ενδιαφέρον να το δείτε ως το τέλος. Οι εκφράσεις των προσώπων που εμφανίζονται, η γλώσσα του σώματος, είναι κάτι το εκπληκτικό...

Κρίμα, δεν θα μπορέσω να πάω αύριο στο χορό του χωριού, εδώ στην Αθήνα, στο κέντρο ΚΟΝΑΚΙ. Από τη μια ο θάνατος του Γιάννη, του γαμπρού μου, μόλις προχθές κι από την άλλη η αργία των τριών Ιεραρχών τη Δευτέρα, ο Λάμπρος θέλει να πάμε στο χωριό Ελληνικό Γορτυνίας. Θα φύγουμε από το απόγευμα. Θα χάσει και κάποια φροντιστήρια, αλλά δεν τρελαίνεται κιόλας. Εδώ που τα λέμε, ούτε κι εγώ τρελαινόμουν με το σχολείο. Μπορεί να φταίει κι αυτό που δεν έχει καταφέρει να γίνει πιο αγαπητό στα παιδιά. Κάτι θα του λείπει...

Παρασκευή σήμερα... Μια εργάσιμη εβδομάδα τελειώνει. Εντάξει, δεν ήταν και τόσο εργάσιμη... Δυο μέρες χρειάστηκε να λείψω εκτός Αθηνών, αλλά προσπάθησα να μην αφήσω πίσω τίποτα στην τύχη του. Όλα είναι σε μια σειρά, ελέγχονται.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 28/01/2012

Να το πω από την αρχή καθαρά: Φοβάμαι κάθε φορά που ακούω πως καλούν τους κοινωνικούς εταίρους να... διαλέξουν τον τρόπο που θα αυτοχειριαστούν. Για τις απειλές περί μείωσης στους βασικούς μισθούς την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού και όλα όσα έχουν σχέση με την αποδιάρθρωση της αγορά εργασίας, λέω. Αυτά που και καλά ήθελε η τρόικα και οι κοινωνικοί εταίροι απέρριψαν.

Έτσι το μπαλάκι των εργασιακών επιστρέφει στην κυβέρνηση. Και βέβαια οι εφημερίδες “βγάζουν” στην επιφάνεια την αναμόρφωση των επικουρικών όσο και τις όποιες αλλαγές στα εργασιακά. Διότι αυτό είναι το ζητούμενο και δεν κάνουν πίσω οι άνθρωποι... Στόχος είναι η εξαθλίωση των εργαζομένων ή όσων έχουν ακόμη εργασία.

Θα φέρουν πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου στη Βουλή, αυτό είναι βέβαιο. Κι εδώ δικαιώνονται όσοι μιλούσαν για προσχηματικό διάλογο μεταξύ των κοινωνικών εταίρων.

Και τώρα τι; Οι μάσκες πέφτουν μέρα με τη μέρα... Θα ξαναβρεθούν άραγε κι άλλοι βουλευτές και υπουργοί αυτής της κυβέρνησης, σαν τον Χρυσοχοϊδη, να πουν πώς δεν ήξεραν τι ψήφιζαν.

Στις εφημερίδες της περασμένης Πέμπτης δόθηκαν σελίδες ολόκληρες με τα συμπεράσματα και τις αποφάσεις από τις συζητήσεις των κοινωνικών εταίρων. Και τι νόημα έχει άραγε αυτό; Κι αν αποφάσισαν εκείνοι, αφού η κυβέρνηση ετοιμάζεται να νομοθετήσει καμία απολύτως αξία δεν έχει. Πόσο υψηλό IQ χρειάζεται να έχουμε για να καταλάβουμε ένα τόσο απλό πράγμα;

Υπ' αυτήν την έννοια ίσως είχε κάποιο νόημα που οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ ματαίωσαν με τη φυσική παρουσία τους μια φάση των συζητήσεων των εκπροσώπων των εργοδοτών και της ΓΣΕΕ.

Φυσικά τίποτα δεν θέλουν οι εργοδότες να πάει χαμένο. Αν αποτύχει να εφαρμοστούν οι προτάσεις τους, θα νομοθετήσει η κυβέρνηση κι αυτοί θα διερευνούν τρόπους να μειώσει το μισθολογικό κόστος. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Μόνο με την ουσιαστική μείωση των μισθών των εργαζομένων.

Καθόλου δεν τους απασχολεί αν, πέρα από την επιβίωση των ανθρώπων, καταρρεύσουν και τα ασφαλιστικά ταμεία. Μαθητευόμενοι μάγοι μοιάζουν που προσπαθούν να μπαλώσουν καταστάσεις αδιαφορώντας για το τι επιπτώσεις θα υπάρξουν.

Το μέγεθος της ανευθυνότητας είναι τεράστιο. Η καταστροφή είναι ολοκληρωτική και μόνο αν είσαι τυφλός δεν μπορείς να τη δεις. Κι αυτοί εκεί, επιμένουν σε μια αδιέξοδη πολιτική που δεν φέρνει καμιά λύση...

Τι διάβολο, τόσο γλυκιά είναι αυτή η καρέκλα της εξουσίας; Ακόμα κι αν είναι ανδρείκελα σ' αυτή τη θέση δεν έχουν το τσαγανό να πουν την αλήθεια και να παραιτηθούν; Πόσο θα αντέξουν το φτύσιμο του κόσμου και πόσο θα λένε ότι βρέχει γύρω τους, την ώρα που ξέρουν καλά πως δεν είναι βροχή αυτή η αποδοκιμασία του κόσμου.

Ζούμε τις έσχατες ώρες, δεν χωρεί αμφιβολία. Δεν τα έχουμε ξαναδεί τέτοια πράγματα, μα την αλήθεια... Ας ξυπνήσουμε όσο είναι καιρός. Μην τους αφήνουμε να λεηλατούν άλλο τις ζωές μας...

• Το κείμενο αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην τακτική στήλη μου στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Ρεθύμνου, ΡΕΘΕΜΝΟΣ.
  

Τελευταίο "Αντίο" σήμερα το απόγευμα στον μεγάλο Έλληνα σκηνοθέτη, Θεόδωρο Αγγελόπουλο, με το τρέιλερ της ταινίας του "Ταξίδι στα Κύθηρα" και την υπέροχη μουσική της Ελένης Καραϊνδρου. Στην ταινία εμφανίζεται ο μεγάλος Μάνος Κατράκης...