Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Αλλάξτε ρώτα πριν είναι πολύ αργά...

Posted in Επικαιρότητα

Το θέμα των δηλώσεων του δημάρχου Αθηναίων κ. Γ. Καμίνη όπως το προβάλει στο σημερινό του φύλλο ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ. Ωραία αλλαγή κάναμε στην Αθήνα...

Αυτός είναι ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Καμίνης που θα έφερνε την αλλαγή στην Αθήνα. Θλίψη να τον ακούς... Και τα έργα του ανύπαρκτα... Πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπος και τις υπηρεσίες του Δήμου που ηγείται, που ΄πεχει την ευθύνη επειδή εδώ και ένα σχεδόν χρόνο, τον Μάιο κλείνει ακριβώς ένας χρόνος που τα ανοιχτά γήπεδα της πλατείας Σωτήρη Πέτρουλα στον Κολωνό είναι χωρίς μπασκέτες... Λίγη ντροπή να υπήρχε, θα ήταν λίγο πιο σεμνός... Η νεκρή πόλη τον μάρανε, όχι οι... νεκροί άνθρωποι...

 

Πρόκληση: Αφού δεν τα κατάφεραν όσες φορές το επεχείρησαν το κάνουν ξανά, ξετσίπωτα, λίγο πριν τις εκλογές, αν και όποτε γίνουν. Επανέρχονται με τροπολογία για τη χρηματοδότηση των κομμάτων. Δείτε ΕΔΩ...

 

Την ώρα που η Ελληνική οικονομία βυθίζεται για 5η χρονιά σε πρωτόγνωρη ύφεση και η κοινωνία μαστίζεται από την ανεργία και την φτώχεια, οι μαθητευόμενοι μάγοι της Τρόικα εμμένουν δογματικά στην ίδια αδιέξοδη συνταγή της άγριας λιτότητας.

Στην προσπάθεια τους να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα για την αποτυχημένη «συνταγή» που επέβαλλαν στην Ελλάδα, επανέλαβαν και ενώπιον του Ευρωκοινοβουλίου τις ίδιες νεοφιλελεύθερες απόψεις τους.

Στοχοποιούν τους μισθούς του Ιδιωτικού Τομέα στην Ελλάδα ζητώντας να φτάσουν σε επίπεδα Βουλγαρίας θεωρώντας το εργασιακό κόστος ως την βασική αιτία για την έλλειψη ανταγωνιστικότητας, όταν με τα τραγικά και αναποτελεσματικά μέτρα που επέβαλαν και υιοθέτησε η κυβέρνηση, το μόνο που κατάφεραν ήταν να κατακρεουργήσουν μισθούς, ημερομίσθια και συντάξεις, χωρίς να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα παρά μόνο τα κέρδη των επιχειρηματιών. Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι δραματικό όχι μόνο για την Ελληνική Οικονομία αλλά και την κοινωνία καθώς εξαφανίζει θέσεις εργασίας και αποδυναμώνει κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας.

Ας εγκαταλείψουν επιτέλους αυτές τις φαεινές ιδέες γιατί το μόνο που καταφέρνουν έως σήμερα είναι να οδηγούν τη συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού στην περιθωριοποίηση και στη διάλυση της κοινωνικής συνοχής.

Επιβάλλεται να αλλάξει ριζικά αυτή η πολιτική και να αναζητηθούν λύσεις εξόδου από την κρίση με μέτρα ενίσχυσης της ανάπτυξης και της πραγματικής οικονομίας. Αυτό το αίτημα δεν διεκδικείται πλέον μόνον από τους Έλληνες αλλά και από όλους τους Ευρωπαίους εργαζόμενους, από κάθε υπεύθυνο φορέα που αντιλαμβάνεται τη σοβαρότητα αλλά και τα αίτια που αναπαράγουν την κρίση, τα ελλείμματα και τα χρέη.

  • Αυτός είναι ο πραγματικός αρμαγεδδών του καιρού μας. Δείτε ΕΔΩ.
  • Οι άνθρωποι δεν έχουν το Θεό τους... Μπροστά στον.... κίνδυνο να γίνουν εκλογές φέρνουν στη Βουλή τροπολογίες σε άσχετα νομοσχέδια για να μπαλώσου τρύπες και υποσχέσεις στους ψηφοφόρους τους... Δείτε ΕΔΩ και θαυμάστε τους...

Η άνοιξη έφτασε στο πάρκο μας...

Posted in Επικαιρότητα

Οι εικόνες ανέβηκαν χθες η μια μετά την άλλη στη σελίδα της Akademia Platonos στο Fecebook. Δεν ήταν μόνο αυτές, τα παιδιά είχαν κέφια και ανέβασαν πάνω από 15. Δείτε χρώματα κι ομορφιές...

Αναγνωρίζουμε το μοντέλο της φωτογραφίας, αλλά δεν θα το... αποκαλύψουμε... Ο φακός έτσι κι αλλιώς εστιάζει στο ανοιξιάτικο, ανθισμένο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος. Δυο βήματα από το κέντρο της Αθήνας...

Χωμάτινα μονοπάτια και δίπλα υπέροχα ανθισμένα δέντρα... Πρόκληση για μια κυριακάτικη βόλτα με κατάληξη το Συνεργατικό Καφενείο (Μοναστηρίου και Τηλεφάνους) για ρακές. Ψάχνουμε μακριά τις ομορφιές και είναι δίπλα μας...

Υπέροχο κίτρινο... Η φωτογραφική μηχανή του Γιώργου, άμα υπάρχει θέμα, κάνει θαύματα. Ιδού ένα από αυτά. Δείτε τις εικόνες, αντλείστε κουράγιο, δύναμη και αισιοδοξία. Η ζωή είναι ωραία...

Κοίτα, πήγαν με τα ποδήλατά τους και κάθισαν, παρέα, στο γρασίδι του πάρκου... Η νέα γενιά, αυτοί που ξέρουν να ζήσουν και το επιχειρούν αναζητώντας τα μεγάλα, ανάμεσα στα μικρά και καθημερινά που άλλοι προσπερνούν...

Εδώ θα μείνουμε... Με πολλά “ευχαριστώ” από καρδιάς στα παιδιά που είχαν την ιδέα της φωτογράφισης του πάρκου, αυτή την εποχή και την υλοποίησαν. Να δούμε κι αυτή την πλευρά, τη φωτεινή πλευρά της ζωής... Και να πάμε κι εμείς, να περπατήσουμε σ' αυτόν τον παράδεισο...

Υπάρχει Ελπίδα μ' ένα βιβλίο...

Posted in Επικαιρότητα

Όταν ένα βιβλίο γράφεται για τους μεγάλους και μιλάει για τα παιδιά, υπάρχει ελπίδα... Ο Σωκράτης Μαντζουράνης παρουσιάζει το βιβλίο του, αύριο Τετάρτη στις 8 μμ.μ. Στο μπαράκι ΡΟΥΦ, στο Γκάζι. Να πάμε... Να παρακολουθήσουμε από κοντά τους ανθρώπους του πνεύματος. Γιατί μόνο όταν συναντώνται πνευματικοί άνθρωποι, με καλό σκοπό μπορεί να είμαστε πιο αισιόδοξοι ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες. Δεν είναι πρόκληση να το δούμε αυτό στις χαλεπές μέρες που περνάμε;

Από το σημερινό πρωτοσέλιδο της Ηρακλειώτικης εφημερίδας ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ. Ξανά στην ξενιτιά για το μεροκάματο... Τι μας θυμίζουν όλα αυτά; Η δική μου γενιά έζησε τον ξεριζωμό για ένα κομμάτι ψωμί...

Και επειδή ούτε τους τύπους δεν κρατάνε πια τα ΜΜΕ η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ημερήσια απογευματινή εφημερίδα για όσους δεν ξέρουν στο φύλλο του Σαββάτου είχε δημοσιεύσει αυτό το καρεδάκι στη σελίδα 3, το δεύτερο εξώφυλλο. Απλά πράγματα... Οι υποψήφιοι βουλευτές, αν και όταν γίνουν εκλογές θα πρέπει να τα... σκάσουν στο λογιστήριο της εφημερίδας αν θέλουν κάτι παραπάνω στην προβολή τους.. Η... ενημέρωση έχει το τίμημά της...

Μια βόλτα στο Φλοίσβο

Posted in Επικαιρότητα

Μεσημέρι Κυριακής στη μαρίνα του Φλοίσβου. Οι άνθρωποι την έχουν αράξει στη μικρή προβλήτα και πίνουν αμέριμνα τον καφέ τους. Όμορφη ανοιξιάτικη βόλτα...

Άλλη μια φωτογραφία από τη μεσημεριανή βόλτα στο Φλοίσβο.. Τα ζευγαράκια βρήκανε ευκαιρία να περπατήσουν πιασμένοι χέρι – χέρι. Αυτά είναι τα ωραία...

Η Κυριακή ήταν πολύ όμορφη ανοιξιάτικη μέρα. Ένας ήλιος λαμπερός πάνω από τα κεφάλια μας προκαλούσε για μια βόλτα. Έτσι μετά τη Λαϊκή Συνέλευση και το μεσημεριανό φαγητό πήγαμε για καφέ στη μαρίνα του Φλοίσβου στο Παλαιό Φάληρο.

Βλέποντας έναν τέτοιον καιρό κι άλλοι είχαν την ίδια ιδέα. Κι έτσι στη μαρίνα του Φλοίσβου γινότανε ένας ψιλοχαμός. Τέτοιος που με δυσκολία έβρισκες να παρκάρεις ή μια θέση στα καφέ...

Ευτυχώς στο πρώτο είμασταν τυχεροί. Ο φύλακας άφηνε ένα αυτοκίνητο κάθε φορά να μπαίνει για κάθε ένα που έφευγε. Κι έτσι μπήκαμε σχετικά εύκολα έχοντας και θέση πάρκινγκ.

Περπατήσαμε ανάμεσα στα κότερα. Άλλος κόσμος... Νομίζεις ότι πραγματικά βρίσκεσαι σε άλλο κόσμο. Ύστερα ψάξαμε για μια θέση σε καφέ. Άδικος κόπος. Είναι πολύς ο κόσμος . Δεν βρήκαμε να καθίσουμε. Πήραμε έναν καφέ στα όρθια και καθίσαμε στην προβλήτα δίπλα στα σκάφη να τον πιούμε...

Είχα παρέα και την εφημερίδα μου. Όμορφη παρέα και ευκαιρία να ρίξω μια ματιά, ως αναγνώστης, χαλαρά και χωρίς το δημοσιογραφικό “άγχος” για το κρύβεται πίσω από την είδηση...

Ο ήλιος είναι δυνατός... Δεν αντέχονταν για πολύ. Τρεις ώρες ήταν ήδη ένα οριακό σημείο... Περπατήσαμε στον ωραίο διαμορφωμένο πεζόδρομο. Ανάμεσα στους ανθρώπους. Τράβηξα και δυο φωτογραφίες να “στολίσω” αυτό το κομμάτι και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.

Είχα καιρό να κάνω μια τέτοια βόλτα και πρέπει να ομολογήσω ότι μου άρεσε... Ένοιωσα όμορφα, σαν άνθρωπος...

Κυριακάτικη βόλτα, μεσημεριανή στη μαρίνα του Φλοίσβου... Αξίζει μια επανάληψη στο όχι μακρινό μέλλον...

Οι πρώτες εικόνες από τη Λαϊκή Συνέλευση

Posted in Επικαιρότητα

Το άνοιγμα των εργασιών της Λαϊκής Συνέλευσης έκανε η Μέλπω. Θύμισε τη δράση της Επιτροπής ώς τα τώρα από την τελευταία συνέλευση της 15 Γενάρη. Ένα σημαντικό μέρος της δράσης αναλώθηκε στον αγώνα εναντίον των χαρατσιών όπως αυτά μπήκαν μέσα στο λογαριασμό της ΔΕΗ... Βήματα που έφεραν αποτελέσματα. Ο αγώνας συνεχίζεται...

Δεν ήταν τελικά άσχημα από πλευράς συμμετοχής. Παρά το γεγονός ότι αυτή η Κυριακή ήταν άκρως ανοιξιάτικη με έναν ζεστό ήλιο έξω, προκλητικό για μια βόλτα... Σημειώσαμε συγκεκριμένες απουσίες, αλλά αυτό δεν έχει και τόση σημασία. Σημασία έχει ότι αυτοί που ήρθαν ήξεραν γιατί ήταν εκεί. Συζήτησαν, κουβέντιασαν, μοιράστηκαν εμπειρίες κι αυτό είναι το μεγάλο κέρδος σ' αυτή την υπόθεση.

Η Ρούλα αναφέρθηκε στα προβλήματα που αντιμετωπίζει στο χώρο δουλειάς της,το 7ο Θεραπευτήριο Αθηνών το οποίο κινδυνεύει με κλείσιμο. Γενικότερα, πέρα από το προσωπικό ενδιαφέρον το πρόβλημα με την υγεία είναι πολύ σοβαρό καθώς οι υποτυπώδεις υπηρεσίες δεν παρέχονται πια. Δεν μπορεί πλέον ο ασφαλισμένος στη δευτεροβάθμια περίθαλψη να κάνει ούτε μια εξέταση. Μιλάνε για συγχωνεύσεις, όπου αυτό σημαίνει πως τα μικρότερα νοσοκομεία διαλύονται...

Περνώντας η ώρα η αίθουσα γέμισε από κόσμο. Ενθαρρυντικό σε τέτοιους καιρούς ότι αφήνει κανείς τη θαλπωρή του σπιτιού του και διαθέτει το πρωινό μιας Κυριακής με τετοιο καιρό για να ενημερωθεί για τις δράσεις της Λαϊκής Συνέλευσης, να θέσει τα ερωτήματα του, να τοποθετηθεί πάνω στα φλέγοντα ζητήματα...

Ενημέρωση για την Επιτροπή Ανέργων έκανε ο Άρης σε σχέση με τη δράση της. Συχνά η ενημέρωση γίνετε μέσα από το Blog. Εκτίμηση του είναι ότι, το ζήτημα της ανεργίας σηκώνεται δύσκολα, αλλά μπορεί να έχει πολύ καλά αποτελέσματα. Τέτοια μεγάλη ανεργία έχουμε να δούμε από τη δεκαετία του '60. Οι άνεργοι έχουν πολύ δύναμη και ενεργητικότητα. Είναι όμως τα πρώτα θύματα της κρίσης και των Μνημονίων...

Η Ανθή παρενέβη με ένα ψήφισμα υπέρ των συλληφθέντων συμπολιτών μας, στη Χαλκίδα τα Φώτα, όταν γιουχάισαν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια. Το ψήφισμα αυτό μαζί με άλλο δύο, το ένα για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς και το άλλο για τα στρατόπεδα που ετοιμάζουν για τους αλλοδαπούς, ψηφίστηκαν ομόφωνα.

Ένας παππούς πήρε το λόγο και είπε πως διαβάζει αυτή την εποχή ένα βιβλίο του κ Στεφανίδη, τώρα λέει που είναι συνταξιούχος και έχει χρόνο και έχει μάθει πολλά πράγματα. Κατάλαβε πως το πιο σοβαρό πρόβλημα είναι η κεντρική πολιτική διοίκηση και ξάφνιασε με την πολύ καλή ανάλυση που έκανε. Τον χειροκροτήσαμε... Και γώ προσωπικά. Ήταν όντως πολύ καλός...

Παρακαλώ, όχι άλλα ψέματα...

Posted in Επικαιρότητα

Με το γνωστό τραγούδι του Παντ. Θαλασσινού από το άλμπουμ του ΚΑΛΑΝΤΑΡΙ ας τον καλωσορίσουμε τον Απρίλη στη ζωή μας. Και... παρακαλώ, όχι ψέματα σήμερα. Μπαφιάσαμε μ' αυτά των πολιτικών. Δεν μπορούμε να γελάσουμε...

Κι ενα αισιόδοξο τραγούδι, από αυτά που έχουμε ανάγκη στις μέρες μας...

Είναι άποψη και θέση του Site πολλά χρόνια τώρα... Πολύ περισσότερο τώρα που βγαίνουν στην επιφάνεια τα ψέματα που μας... σερβίριζαν χρόνια και μάλιστα κοστίζουν και ακριβά στις μέρες μας για τα άδεια πορτοφόλια μας.

Παράκληση: Αν έχετε αλήθειες να μας πείτε, μιλήστε σήμερα, αλλιώς σιωπήστε. Δεν έχουμε καμιά διάθεση να ακούσουμε ένα ακόμη ψέμα, πολύ περισσότερο να κάνουμε πλάκα μ' αυτό...

Μη χαλάτε τη φαεινή σας ιδέα στο να βρείτε ωραίες πλάκες για σήμερα Πρωταπριλιά, επειδή “το θέλει το έθιμο”. Να τα χέσω εγώ, τέτοια έθιμα που είναι εκτός τόπου και χρόνου. Αυτή η χώρα και οι πολίτες της υποφέρουν από τις αλήθειες που δεν τους λένε...

Και πού είστε; Προετοιμαστείτε για πολλά ψέματα και υπερβολές. Σε προεκλογική περίοδο είμαστε. Να είστε έτοιμοι για όλα.

Αν και, εδώ που τα λέμε, ετούτος ο λαός μετά από όσα έχει πάθει την τελευταία διετία δεν έχει και τόση διάθεση να τους χειροκροτήσει χωρίς να ψάχνεται λίγο παραπέρα από όσα ακούει...

Να μου τι θυμηθείτε: Θα σκυλομετανοιώσουν όσοι ετούτη τη φορά, αν και όποτε γίνουν εκλογές, αποφασίσουν να εκτεθούν ως υποψήφιοι των κομμάτων που ψήφισαν τα πάντα γύρω από τα Μνημόνια...

Το πρώτο τηλεοπτικό σποτ, τεράστιο 12 λεπτά, του Βαγγέλη Βενιζέλου που επιχειρεί να φτιάξει το προφίλ του ενόψει εκλογών, αν και όποτε γίνουν... Πουθενά δε φαίνεται το ΠΑΣΟΚ. Μόνο οι ατέλειωτοι λεονταρισμοί του Βαγγέλη που, αν δεν το καταλάβατε, μας έσωσε από τη πτώχευση. Δε λέει όμως τη βασική αλήθεια Αν σώθηκε κάποιος αυτές είναι οι τράπεζες, οι βουλευτές, οι επιχειρηματίες. Ο λαός είναι ήδη σε κατάσταση πτώχευση. Ο καημένος, δεν έχει αντιληφθεί τι μπορεί να πάθει από εκείνους που δεν φοβούνται γιατί τα έχουν χάσει όλα με την πολιτική του... Πραγματικά, Πρωταπριλιάτικο...

Το πιο πάνω είναι ένα προεκλογικό βίντεο που προσπαθεί αν τον εξωραΐσει ενόψη εκλογών... Ετούτο εδώ είναι ένα μικρό μοντάζ από την επικαιρότητα. Τι έλεγε κάποτε για το χαράτσι στους λογαριασμούς της ΔΕΗ και τι έκανε τελικά. Χρόνια πολλά κ. Βενιζέλο σήμερα που γιορτάζεται...

Πάει κι ο Μάρτης...

Posted in Επικαιρότητα

Κάθε Μάρτη, κάθε Απρίλη,κάθε Μάη... Όμορφο τραγουδι της εποχής μας. Οι νεότεροι ούτε που θατο ξέρουν, φαντάζομαι.
Αύριο, Κυριακή 1η Απρίλη, πάμε στη Λαϊκή Συνέλευση της γειτονιάς μας. Συμμετέχουμε δραστήρια στα κοινά.

Τα “μαζεύει” σιγά – σιγά κι Μάρτης... Έκανε το πάσο του και τώρα ετοιμάζεται να δώσει τη θέση του στον Απρίλη. Η αλήθεια είναι ότι έκανε μερικά γενναία πισωγυρίσματα στο χειμώνα μέχρι να αποφασίσει να “παραδώσει” στην άνοιξη. Έντονα κρύα, παγωνιά και από την άλλη, ώρες -ώρες ξεπεταγόταν ένας τέτοιος ήλιος που παρέπεμπε σε... καλοκαίρι.

Τα κάνει αυτά τα νάζια του ο Μάρτης. Σώου κανονικό... Μικρής διάρκειας. Ίσα 31 μέρες και μετά, σιωπή. Του χρόνου πάλι...

Μ' αρέσει αυτό το παιχνίδισμα με τους μήνες. Το κάνω πάντα στην ολοκλήρωσή ή το άνοιγμά τους. Βάζω κι αυτή κλεψύδρα επάνω αριστερά, αριστερά του κομματιού για να... υπενθυμίζω στους... βιαστικούς ή τους πολύ... χαλαρούς πως ο χρόνος φεύγει έτσι κι αλλιώς.

Κι επειδή, κάθε στιγμή που ζούμε είναι μοναδική, αξίζει να τη ζούμε στο έπακρο. Διότι κάπως έτσι είναι η ζωή. Μυστήριο αλλά και γλύκα, υπέροχη αν υπάρχουν οι προϋποθέσεις.

Και αυτές τις προϋποθέσεις δεν περιμένουμε να πέσουν ώς μάνα εξ' ουρανού, αλλά τις δημιουργούμε. Με ένταση, με δύναμη, με πάθος. Όπως αρμόζει σε ζωντανούς, νοήμονες οργανισμούς.

Είχε κι ο Μάρτης τις ομορφιές του, δεν μπορώ να πω... Και τα άγχη του και τις αγωνίες του σαν όλους τους μήνες πια... Αλλά τη βγάλαμε. Σταθήκαμε όρθιοι και ξεπεράσαμε τον κάβο...

Θέλει δουλειά το πράγμα. Χρειάζεται να αντιληφθούμε πού είμαστε και να χαράζουμε ρώτα για το αύριο. Δεν ποντάρουμε στην τύχη, αλλά εμπιστευόμαστε τα χέρια μας και το μυαλό μας...

Αλλο ένα υπέροχο τραγούδι έτσι για να ξεκινήσει όμορφα αυτό το Σάββατο...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA