Στο τυπογραφείο ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Ξεκινάμε!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευ΄ή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από σήμερα βάζουμε μπροστά για το επόμενο... Στέλνω στο τυπογραφείο ύλη για να "στήνεται"

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Πρώτη μέρη στο σχολείο, ξανά...

Posted in Μαρτυρίες

Πρωί γύρω στις 9 στην εξώπορτα του 54 Λυκείου Αθηνών στα Σεπόλια. Τα παιδιά προσέρχονται για τον αγιασμό στο ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς που θα γίνει μισή ώρα μετά... Αυτή την ώρα την τιμητική του έχει το Γυμνάσιο...

Τα παιδιά του Λυκείου έχουν παραταχθεί για τον αγιασμό. Ήδη έχει πιάσει δουλειά ο παπάς... Δεν ακούγεται τίποτα χωρίς μικρόφωνα. Τι διακριτικότα κι αυτή...

Άλλο ένα κοντινό πλάνο με το κινητό μου τηλέφωνο. Εμφανίζεται ο υποδιευθυντής κ. Νυχτερής. Ο κ. Κρικώνης από τον Ιούλη που πέρασε, συνταξιοδοτήθηκε... Παράξενο φαίνεται το σχολείο χωρίς αυτόν...

Κατεβαίνουν τα πρώτα παιδιά του Γυμνασίου με τα βιβλία τους... Για δες που μας κάνει εντύπωση που η Πολιτεία ανταποκρίνεται στο αυτονόητο καθήκον της να δώσει στα παιδιά βιβλία από την πρώτη μέρα... Πώς να ξεχάσεις τον περσινό “θρίαμβο” της κ. Διαμαντοπούλου με τα DVD;

Φορτωμένα με τα βιβλία φεύγουν για το σπίτι τους. Όσοι είχαν προνοήσει έφεραν μαζί τους τσάντες. Οι άλλοι βολεύονται όπως – όπως... Με τα χέρια... Και φαίνονται πολλά και βαριά για τα αδύναμα χεράκια τους...

Επιστροφή στο σπίτι... Τα δύσκολα αρχίζουν από αύριο, που οι καθηγητές της Μέσης Εκπαίδευσης έχουν στάσεις εργασίας και οι δάσκαλοι 24ωρη απεργία... Υπομονή... Χρονιά είναι, θα περάσει... Κι εμείς εδώ θα είμαστε για να βοηθήσουμε όπου μπορούμε...

Πρώτο κουδούνι, αγιασμός, πρώτη μέρα στο σχολείο σήμερα... Κι εμείς ως γονείς παρόντες στο ξεκίνημα. Τι κι αν ο Λάμπρος πάει φέτος στη Β' Λυκείου; Υπάρχει μια λανθασμένη αντίληψη πως οφείλουμε να είμαστε κοντά στα παιδιά μας, ως το Γυμνάσιο και πολύ είναι...

Θεωρώ πως μέχρι να είναι σε θέση, ν' ανοίξουν τις φτερούγες τους και να πετάξουν, πρέπει να είμαστε δίπλα τους. Έστω διακριτικά...

Ήρθα και σήμερα στο σχολείο... Χωρίς το άγχος και την αγωνία που έχουν οι γονείς για τη νέα σχολική χρονιά, αν κι εδώ που τα λέμε η φετινή χρονιά τα έχει τα προβλήματα της που ελπίζω ότι δεν πρόκειται να εξελιχτούν σε ανυπέρβλητα...

Κάθομαι δίπλα στην είσοδο στην αυλή, κοντά στις κερκίδες και παρακολουθώ την κίνηση. Ένα μελίσσι είναι... Έχει προηγηθεί ο αγιασμός του Γυμνασίου και θα ακολουθήσει του Λυκείου. Αυτό πάλι, χρόνια δεν το καταλαβαίνω... Τι νόημα έχει ο αγιασμός; Πόσο “δεμένη” είναι η εκπαίδευση με τη θεοκρατία; Κι αυτό το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου που διαβάζει κάθε χρόνο ο παπάς... Ίδιο, αντίγραφο μου μοιάζει και χωρίς νόημα. Ουδείς προσέχει τι λέει ο παπάς κι αυτός από υποχρέωση διαβάζει... Όπως γίνονται τα περισσότερα πράγματα γύρω μας κι ο κόσμος έχει χάσει την αυθεντικότητά του κι ένα μεγάλο μέρος από την ευτυχία του...

Τα παιδιά χαιρετιούνται, ανταλλάσσουν εμπειρίες... Τα έχουν πει βέβαια και στο τηλέφωνο οι πιο κοντινοί φίλοι, αλλά η αυλή του σχολείου είναι το καλύτερο που μπορεί να τους συμβεί...

Παρατηρώ τους γονείς... Οι περισσότεροι είναι από το Γυμνάσιο. Ελάχιστοι είναι από το Λύκειο. Προσπαθώ να διακρίνω κάποιον γνωστό. Δεν βλέπω...

Κι όμως πάντα θα υπάρχουν κάποιοι γνωστοί, από τα παλιά, που έχουμε μοιραστεί πράγματα και είναι μια καλή ευκαιρία να κουβεντιάσουμε, να θυμηθούμε.... Να βρούμε τρόπους για νέα συνεργασία στους καιρούς που έρχονται...

Ο αγιασμός έγινε χωρίς μικρόφωνα. Τα παιδιά ήταν ήσυχα. Ύστερα κάτι καλό θα άκουσαν και χειροκροτούν... Από τη θέση που είμαι δεν μπορώ να ακούσω...

Μετά ανεβαίνουν στις τάξεις να τους μιλήσουν οι καθηγητές, να πάρουν βιβλία και να φύγουν. Στην είσοδο τα τοπικά φροντιστήρια δίνουν τετράδια διαφημιστικά και φυλλάδια. Γνωστοί Κνίτες μοιράζουν τον “Οδηγητή”. Οι γνωστοί του σχολείου... Όλα τα βρήκαμε όπως τα αφήσαμε...

  • Και η άποψη του Πιτσιρίκου ΕΔΩ για το άνοιγμα των σχολείων.

Όχι στη νομοθετική ρύθμιση των μισθών

Posted in Επικαιρότητα

Η Κυβέρνηση συνεχίζει να εμπαίζει την κοινωνία, επιχειρώντας να στείλει στον Καιάδα τον κόσμο της μισθωτής εργασίας και τους συνταξιούχους.

Ο αρμόδιος υπουργός Εργασίας προαναγγέλλει νομοθετικές παρεμβάσεις κατ΄ επιταγή των μνημονιακών εντολών, παρεμβάσεις ύφεσης και ανεργίας, ευθέως αντισυνταγματικές και αντικοινωνικές όπως η κατάργηση των ΣΣΕ και της εργοδοτικής συμμετοχής σε ΟΕΚ-ΟΕΕ.

Αυτές οι πολιτικές είναι πραξικοπηματικές, άδικες και αναποτελεσματικές. Είναι φανερό ότι και την κοινωνία εξαθλιώνουν και την οικονομία βυθίζουν στην ύφεση και την κρίση.

Καταγγέλλουμε και απορρίπτουμε κατηγορηματικά τη νέα κυβερνητική παρέμβαση για τη νομοθετική ρύθμιση των κατώτατων μισθών και ημερομισθίων στον ιδιωτικό τομέα και την κατάργηση των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, καθώς και την πρόθεση κατάργησης του όποιου εργατικού δικαιώματος έχει απομείνει, με πολιτικές που ακυρώνουν προεκλογικές εξαγγελίες αλλά και συνταγματικές και ευρωπαϊκές συνθήκες και προβλέψεις.

Ο αρμόδιος υπουργός Εργασίας προαναγγέλλει μειώσεις μισθών αλλά και εργοδοτικών εισφορών χωρίς ωστόσο να υπάρχει σχέδιο για την κάλυψη των απωλειών των ασφαλιστικών ταμείων που βουλιάζουν μέρα με την ημέρα. Το μόνο σχέδιο που έχει η Κυβέρνηση είναι να «στηρίζει» τα Ταμεία περικόπτοντας από τους συνταξιούχους μέρος ακόμη και αυτής της πενιχρής σύνταξής τους.

Η κυβερνητική πρακτική που στοχοποιεί σχεδόν αποκλειστικά μισθωτούς και συνταξιούχους θα βρει απέναντί της την κοινωνία και τα συνδικάτα και θα απαντηθεί ΑΠΕΡΓΙΑΚΑ, ΑΜΕΣΑ και ΔΥΝΑΜΙΚΑ.

Να θυμηθούμε ένα υπέροχο τραγούδι, προφητικό, του Παύλου Σιδηρόπουλου. Για παρακολουθείστε λίγο τους στίχους παρακαλώ...

Η ειδησεογραφία μέσα από τους τίτλους...

Posted in Επικαιρότητα

Δευτέρα και στα περίπτερα είναι κρεμασμένη η απελπισία έτσι όπως βγαίνει μέσα από τα πρωτοσέλιδα των απογευματινών εφημερίδων. Εδώ η ΕΛΛΑΔΑ. Όλα στον αέρα!... Έτσι να... ανασάνουμε με ανακούφιση, όταν μας υποχρεώσουν σε κάτι λιγότερο...

Στο ΕΘΝΟΣ δεν τους φτάνει η μία τρόικα, θέλουν δύο, να συζητούν, να συναποφασίζουν το θάνατό μας πιο άνετα και πιο εύκολα. Απίστευτο αυτό το Μπομπολέικο... Το είδαμε σήμερα με πολλές αλλαγές στο σχεδιασμό, αλλά σταθερά στην υπηρεσία της τρομοκρατίας του λαού...

Τα ΝΕΑ, υποβαθμίζουν υπερβολικά το θέμα της ημέρας, σε ένα μικρό “χτύπημα” στην κορυφή της πρώτης σελίδας. Προτιμούν να προβάλλουν τα δικά τους χαζά και ελάσσονος σημασίας ζητήματα... Άξιος ο μισθός τους, εκεί στο ΔΟΛ...

Η ηρακλειώτικη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ έχει πιάσει σωστά, πολιτικά, το νόημα των όσων συμβαίνουν αυτή την ώρα κι αυτό μπορείτε να το δείτε στον πρωτοσέλιδο τίτλο της. Δεν τους απασχολεί, εκεί στην κυβέρνηση, το τι βιώνει ο κόσμος, αλλά πώς αυτή η δυσφορία μπορεί να μεταφραστεί σε πολιτικό κόστος. Συγχαρητήρια...

Εικαστικό το πρωτοσέλιδο του ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΥ. Με φωτογραφίες αρχείου, μοντάρει τις... σκληρές διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με την τρόικα για τις λιγότερες απώλειες που μπορεί να προκύψουν από τα εισπρακτικά μέτρα των 11 δις ευρώ. Α, ναι, είναι κι αυτές οι γκρίζες ζώνες. Να μην ξεχνιόμαστε...

Τι δεν καταλαβαίνεις;” που λέει ο Θεσσαλονικιός στον Αθηναίο στη γνωστή τηλεοπτική διαφήμιση. Ε, φαίνεται πως εκεί στην τρόικα κάτι δεν καταλαβαίνουν γι' αυτό και έχουν τις ενστάσεις τους... Στον ΚΗΡΥΚΑ, την ομογενειακή εφημερίδα της Αμερικής, μπορούν να δουν πιο καθαρά τα πράγματα...

Στον "ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ" το' χουν πιο ξεκαθαρισμένο το θέμα... Για όλα φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι, κατά την τρόικα φυσικά, και ζητούν άμεσα 150.000 απολύσεις. Σιγά το πράγμα... Αφού σε δυο χρόνια θα δούμε φως στην άκρη του τούνελ, όπως διαβεβαιώνει ο Σαμαράς...

Μεσαίωνας!... Αμφιβάλει κανείς; Δείτε τον τίτλο της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: “Στην πυρά”. Έτσι ακριβώς γινόταν και τότε... Στην πυρά... Θεέ μου! Πόσο μακρύς είναι ακόμα αυτός ο κατήφορος;

Το ψήφισμα του συλλαλητηρίου της ΔΕΘ

Posted in Επικαιρότητα

Πραγματοποιήθηκε χθες Σάββατο 8/9/2012 μαζικό, αγωνιστικό και ειρηνικό Πανεργατικό Συλλαλητήριο των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΕΚΘ και ΕΔΟΘ στη Θεσσαλονίκη.

Περισσότεροι από τριάντα χιλιάδες εργαζόμενοι απ’ όλους τους κλάδους και χώρους διαδήλωσαν ενάντια στην ασκούμενη κυβερνητική πολιτική της λιτότητας και των μνημονίων και απαίτησαν να μπει τέλος στις αντεργατικές και αντικοινωνικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές, που εξαθλιώνουν τους εργαζόμενους και την κοινωνία και βυθίζουν τη χώρα σε ακόμα μεγαλύτερη ύφεση και κρίση.

Τα νέα σκληρά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση, η ανεργία, οι μειώσεις μισθών, η περικοπή εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η ακρίβεια, βρέθηκαν στο επίκεντρο των ομιλιών των εκπροσώπων των συνδικαλιστικών οργανώσεων, ενώ χαιρετισμό απηύθυνε και ο Γ. Γραμματέας της CGIL (ιταλικά συνδικάτα).

Οι εργαζόμενοι ζήτησαν αλλαγή της οικονομικής πολιτικής, να σταματήσουν να πληρώνουν τα βάρη της κρίσης και των ελλειμμάτων για τα οποία δεν φέρουν καμιά ευθύνη και δήλωσαν αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα ώστε να μπει τέλος στις απαράδεκτες και αναποτελεσματικές πολιτικές που επιβάλλουν οι δανειστές και υιοθετεί η κυβέρνηση.

Μετά τη συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε πορεία προς το υπουργείο Μακεδονίας Θράκης όπου επιδόθηκε ψήφισμα διαμαρτυρίας.

Η ΓΣΕΕ εκτιμώντας τις σημερινές δύσκολες συνθήκες που βιώνουν εργαζόμενοι, συνταξιούχοι και άνεργοι, αλλά και την εμμονή κυβέρνησης και δανειστών σε αδιέξοδες πολιτικές, θα συνεχίσει τον αγώνα για την ανατροπή και ακύρωση των δεσμών των μνημονίων.

Τις επόμενες ημέρες θα συνεδριάσουν τα όργανα της Συνομοσπονδίας ώστε να λάβουν αποφάσεις για νέες δυναμικές κινητοποιήσεις.

Το ψήφισμα

Εμείς οι εργαζόμενοι άνεργοι και συνταξιούχοι που πήραμε μέρος στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ - Ε.Κ.Θ - ΕΔΟΘ. που έγινε σήμερα Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2012 στο Άγαλμα Βενιζέλου, στη Θεσσαλονίκη, αποφασίσαμε το παρακάτω πλαίσιο διεκδικήσεων προς την Κυβέρνηση.

Εργαζόµενοι & κοινωνία διαδηλώνουν - διεκδικούν & απαιτούν:

  • Να απορριφθεί κατηγορηματικά κάθε σκέψη ή πρόταση για νέες περικοπές και ανατροπές στους μισθούς, τις συντάξεις, τις εργασιακές σχέσεις, καθώς και για νέες φοροεπιδρομές κατά των «μόνιμων υποζυγίων» μισθωτών και συνταξιούχων.
  • Ριζική αλλαγή της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής, κατάργηση των επαχθών και αδιέξοδων πολιτικών του μνημονίου .
  • Αλλαγή του ρόλου της Ε.Κ.Τ., έκδοση ευρωομολόγου που θα ενισχύει τις επενδύσεις, την ανάπτυξη, την απασχόληση, την κοινωνική πολιτική και συνοχή.
  • Νέο αναπτυξιακό μοντέλο που θα δημιουργεί νέες και σταθερές θέσεις εργασίας που θα αντιμετωπίζει το εφιαλτικό πρόβλημα της ανεργίας κυρίως για τους νέους και τις γυναίκες και θα ενισχύει την κοινωνική συνοχή
  • Απόρριψη και ακύρωση της απόφασης της Ε.Ένωσης περί «σταθερότητας του ευρώ» που νομοθετεί και συνταγματοποιεί τη λιτότητα και την κατάργηση των κοινωνικών παροχών των εργαζομένων.
  • Ακύρωση των πολιτικών λιτότητας και των νέων σχεδιαζόμενων αντεργατικών, αντιαναπτυξιακών και αναποτελεσματικών μέτρων και ενίσχυση χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων
  • Κατάργηση της 6ης Πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου που ακυρώνει το θεσμό των ΣΣΕ και των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, των ΟΕΚ-ΟΕΕ.
  • Επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης σε όλους τους συνταξιούχους με προτεραιότητα στους χαμηλοσυνταξιούχους
  • Πάταξη της ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ και των ΚΑΡΤΕΛ. Ποινικοποίηση των αθέμιτων μονοπωλιακών συναλλαγών. Πάγωμα Τιμών και όχι μισθών και συντάξεων.
  • Κατάργηση της ψευτοαπασχόλησης, της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας, των ελαστικών µορφών απασχόλησης, της «εφεδρείας» εργαζομένων. Δήμευση περιουσιών για μεγαλοοφειλέτες και εισφοροκλέπτες της Κοινωνικής Ασφάλισης.
  • Αναστροφή αλλά και ακύρωση των συνταγών εκποίησης των ΔΕΚΟ, των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων του δηµοσίου και των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας. Όχι στην εμπορευματοποίηση κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών.
  • Υπεράσπιση του ΙΚΑ και του Δηµόσιου Ασφαλιστικού Συστήµατος. Επιστροφή των ληστευθέντων χρηµάτων των δοµηµένων οµολόγων, διεύρυνση της λίστας των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων. Καθιέρωση κοινωνικού πόρου υπέρ της κοινωνικής ασφάλισης. Χρηματοδότηση και ενίσχυση του ΕΟΠΥΥ.
  • Δημιουργία δηµόσιου πόλου στο πιστωτικό σύστημα. Αυστηρό έλεγχο, εποπτεία και φορολόγηση των κεφαλαίων, του τραπεζικού συστήματος, των κερδών, και των χρηµατοοικονομικών δραστηριοτήτων.
  • Πάταξη της φοροδιαφυγής, της φοροκλοπής, των εξωχώριων εταιριών (off-shore) των «τριγωνικών» συναλλαγών της εισφοροδιαφυγής και της εισφοροκλοπής του λαθρεμπορίου καυσίμων με δημεύσεις περιουσιών και αυστηρές ποινές.
  • Αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου, των µεγάλων εισοδηµάτων, της εκκλησιαστικής περιουσίας. Ριζοσπαστική φορολογική µεταρρύθµιση υπέρ µισθωτών και συνταξιούχων.
  • Αναβάθμιση και ενίσχυση της Δηµόσιας Δωρεάν Παιδείας - Υγείας - Πρόνοιας.
  • Καθιέρωση του θεσµού “Συνήγορος του εργαζόμενου”. Προώθηση εργατικού και κοινωνικού ελέγχου, ίδρυση φορέα επαγγελματικού κινδύνου.
  • Απαγόρευση των απολύσεων σε επιχειρήσεις που έλαβαν κρατική χρηματοδότηση ή επιδοτήσεις, αύξηση και επιμήκυνση του επιδόματος ανεργίας, ουσιαστικά μέτρα ενίσχυσης της απασχόλησης και μείωσης της ανεργίας.
  • Μείωση και όχι αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ στα είδη ευρείας λαϊκής κατανάλωσης., καθώς και των τιμών προϊόντων και υπηρεσιών του Δημοσίου και των οργανισμών κοινής ωφέλειας.
  • Προστασία και αναβάθμιση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής.

Τα συνδικάτα θα συνεχίσουν τον αγώνα ώστε να μπει τέλος στην αδιέξοδη, νεοφιλελεύθερη και αντεργατική πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση κατ΄ εντολή των δανειστών, ενώ τις επόμενες ημέρες θα συνεδριάσουν τα όργανα της ΓΣΕΕ ώστε να καθοριστεί η περαιτέρω δράση της Συνομοσπονδίας.

τα συνδικατα διεκδικουν:

ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ – ΦΙΛΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ πολιτικεσ

Όλοι µαζί µπορούµε

Μήνυμα αγώνα και νίκης από τα Βόρεια...

Posted in Επικαιρότητα

Η εξέδρα των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ στη Θεσσαλονίκη από την οποία εκφωνήθηκαν οι ομιλίες της συγκέντρωσης των συνδικάτων... Κάποιοι τη θεώρησαν προκλητική. Άλλοι πάλι έλεγαν πως οι διοργανωτές είχαν αυτό το δικαίωμα...

Η Θεσσαλονίκη δεν είναι μια ήρεμη πόλη αυτή την εποχή. Αστυνομοκρατούμενη είναι. Όπου κι αν πας πέφτεις πάνω σε μπλόκα αστυνομικών. Και παντού στην πόλη, στο κέντρο, συναντάς διαδηλωτές με τις σημαίες που “προδίνουν” τον πολιτικό χώρο στον οποίο κινούνται...

Πολυσυλλεκτική. Έτσι όπως μόνο η Θεσσαλονίκη μπορεί να είναι... Τεχνήτρα σ' αυτό... Ακόμα και τώρα που 'ναι ζωσμένη σαν αστακός, δεν χάνει από τη γλύκα και την ομορφιά της της συμπρωτεύουσας. Οι ντόπιοι ξέρουν... Χρόνια τώρα έχουν συνηθίσει κάθε Σεπτέμβρη στη ΔΕΘ παρόμοια γεγονότα...

Άλλες χρονιές αυτή η φιέστα φιλοξενούσε έναν πρωθυπουργό που έκανε μια πομπόδικη ομιλία για την ανάπτυξη και την Κυριακή απαντούσε στους διαπιστευμένους πολιτικούς συντάκτες. Φέτος τίποτα από αυτά δεν συνέβη. Και τι να πει άλλωστε; Εδώ αποφασίζουν για τα νέα σκληρά μέτρα που θα κληθούν να πληρώσουν μισθωτοί – συνταξιούχοι, για εξαγγελίες είμαστε;

Και όλες οι πορείες, ήταν γενικά ήρεμες... Χωρίς επεισόδια παρόλο που όλοι περίμεναν πως “κάτι θα γίνει”. Βεβαίως κάποια μικρά επεισόδια μετά τις πορείες, είναι ανάξια λόγου. Συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια...

Η επιστροφή στην Αθήνα ήταν επίσης ήρεμη. Κοιτάξαμε με ενδιαφέρον τους τίτλους των κυριακάτικων εφημερίδων... Δεν είχαν λέξη, ούτε εικόνα.

Μόνο σε μένα δεν έκανε εντύπωση αυτό. Ξέρω τι ώρα κλείνουν το Σάββατο τα κυριακάτικα φύλλα. Η βάρδια θα άλλαζε σελίδα σε Β' ή Γ' έκδοση μόνο αν συνέβαιναν επεισόδια σε μεγάλη έκταση και είχαμε νεκρούς. Αλλά αυτό δεν συνέβη... Οπότε προτίμησαν να βγουν στο περίπτερο με κονσέρβες θέματα κι όχι με φρέσκο υλικό...

Στο δρόμο για τη Θεσσαλονίκη...

Posted in Επικαιρότητα

Οι αφίσες των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ θα συνεχίσουν να “παίζουν” στο Site μου, τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρωθεί η πορεία διαμαρτυρίας, αύριο το απόγευμα. Στοχεύοντας στην ενεργοποίηση, όσο περισσότερων εργαζομένων γίνεται... Έτσι ένα “ποτάμι” διαδηλωτών θα στείλει μήνυμα...

Πανέμορφη Θεσσαλονίκη με το Λευκό της Πύργο, που δεν... είναι και τόσος λευκός, αύριο το απόγευμα θα γίνει θέμα συζήτησης σε όλο τον κόσμο. Και όχι για καλό λόγο..

Όχι δεν είμαι πια τόσο απαισιόδοξος που να θεωρώ ότι μερικά πράγματα γίνονται από συνήθεια και δεν αποσκοπούν στο να εκπληρώσουν ένα “τυπικό χρέος”. Δεν είναι ή δεν πρέπει να είναι γι' αυτό το συνδικάτο.

Στις δύσκολες μέρες που βιώνουμε και καθώς δεχόμαστε μια επίθεση χωρίς αρχή, μέση και τέλος, μόνο δυναμικά συνδικάτα που έχουν λόγο και άποψη στα ζητήματα που αφορούν τους εργαζόμενους που καλύπτουν, μπορούν να μπουν μπροστάρηδες, έτσι που να νοιώσει επιτέλους κι αυτός ότι έχει συμμάχους και δεν είναι όλοι απέναντί του,

Κάθε φορά που βάζω στο Site μου αφίσες των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργάνων, οι φίλοι μου με κοιτούν με... συμπάθεια και σχολιάζουν: “Ποιόν εκφράζουν άραγε αυτές οι συνδικαλιστικές οργανώσεις; Και τι κοινό μπορεί να έχει ο κ. Παναγόπουλος με τους εργαζομένους που εκπροσωπεί από τη θεσμική θέση του προέδρου;”

Ο προβληματισμούς δεν είναι σώνει και καλά λάθος... Όλα αυτά θα έπρεπε να μας κάνουν να σκεφτούμε πιο ώριμα και πιο σωστά ώστε την επόμενη φορά που θα ανοίξουν οι κάλπες στο σωματείο μας να είμαστε πιο προσεκτικοί στα πρόσωπα που εκλέγουμε...

Ο καθένας, ωστόσο, αντιλαμβάνεται ότι αυτή την ώρα δεν έχουμε την πολυτέλεια της πολυδιάσπασης και κυρίως της άρσης εμπιστοσύνης στα εκλεγμένα θεσμικά πρόσωπα.

Τώρα έχουμε πόλεμο... Και θα πρέπει να παλέψουμε με τους στρατηγούς που έχουμε. Αυθεντικούς ή γιαλαντζί... Δυστυχώς... Φταίμε κι εμείς γι' αυτό...

Αύριο στη Θεσσαλονίκη είναι μια μάχη, όχι μόνο εντυπώσεων... Οι εργαζόμενοι θα παραταχθούν από τη μια μεριά και οι δυνάμεις της καταστολής από την άλλη. Κι ανάμεσα τους μια κυβέρνηση Πόντιος Πιλάτος που νίπτει τας χείρας της, εφαρμόζοντας την πιο σκληρή αντεργατική πολιτική που της ορίζει η τρόικα...

Το κακό είναι πως από τη δική μας την πλευρά οι δυνάμεις είναι κατακερματισμένες. Αλλού το ΠΑΜΕ, αλλού ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλού τα συνδικάτα... Όσα συνδικάτα είναι παρόντα, με ότι εκφράζουν πια... Κι ανάμεσα τους αγνοί αγωνιστές που δεν θέλουν να ανήκουν κάπου, αλλά δεν μπορούν να ανεχτούν τόσο άδικο και ήρθαν να διαμαρτυρηθούν, να φωνάξουν, να σφίξουν αποφασισμένοι τη γροθιά τους...

Κι είναι πολύς ο κόσμος αυτός. Καλά θα κάνουν, κόμματα και συνδικάτα να μην τον αγνοούν... Γιατί θα τους βρουν μπροστά τους. Και πολύ σύντομα μάλιστα... Ας είναι βέβαιοι γι' αυτοί... Έχουν δει τον κόσμο να γυρίζει ανάποδα, είναι ή το βλέπουν ότι πλησιάζουν να είναι, θύματα της ανεργίας, δεν βλέπουν κανένα μέλλον μπροστά τους και καμιά προοπτική. Τους οδήγησαν να γίνουν κινούμενες βόμβες που κάποια στιγμή θα απασφαλιστούν και θα εκραγούν...

Κι αυτό που πρέπει να τους ενδιαφέρει είναι ότι πέρα από τους ίδιους και τις οικογένειες τους θα συμπαρασύρουν κι άλλους... Ολόκληρη η κοινωνία είναι καζάνι που βράζει... Δεν το βλέπουν...

Καθαρές κουβέντες...

Posted in Δημοσιογραφικά

Ενά από τα πιό καλογυρισμένα video για την Ελλάδα, κάνει τον γύρο του Internet τον τελευταίο καιρό, αφού είναι γυρισμένο σε υψηλή ανάλυση (HD) με εκπληκτικά πλάνα από ελικόπτερο από όλη την Ελλάδα, με μία πολύ ωραία μουσική επένδυση...! Ενδεικτικά τα μέρη που φαίνονται στο βίντεο είναι: Όλυμπος, Αθήνα, Πειραιάς, "Υψηλή Γέφυρα" (κρεμαστή) της Χαλκίδας, Φάρος Ρέπι - Σκιάθου (μάλλον), Ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο, Αιγαίο, Κυκλάδες, Μύκονος, Ο Φάρος Αρμενιστής - Μυκόνου, Δήλος, Νάξος (Η Πορτάρα, η μαρμάρινη πύλη στη νησίδα Παλάτια), Χαλκί Νάξου, Αμοργός - Η Παναγία Χοζοβιώτισσα, Αντίπαρος, Σίφνος, Πάρος, Κρατήρας Σαντορίνης, Νέα Καμένη, Αμμούδι (Σαντορίνης), Σαντορίνη, Ηφαιστειογενές έδαφος - Θηρασία, Χώρα Θήρας, Κνωσός, Κρήτη, Ρόδος, Λίνδος Ρόδου, Λέσβος, Μυτιλήνη - Η Παναγία της Πέτρας, Γενοβέζικο Φρούριο Μήθυμνας, Θράκη, Άλογα στο ποτάμι του Αξιού, Καβάλα, Αρχαιολογικός χώρος των Φιλίππων, Χερσόνησος όρους Άθως (Άγιο Όρος), Θεσσαλονίκη, Καταρράκτες Έδεσσας, Λίμνη Πρέσπα, Φαράγγι του Βίκου, Γέφυρα στην τεχνητή λίμνη του Αλιάκμονα, Λίμνη Ιωαννίνων, Μετέωρα, Διώρυγα της Κορίνθου, Οδοντωτός στο φαράγγι του Βουραϊκού, Μονεμβασιά, Πύλος, Νιόκαστρο Πύλου, Μπούρτζι Μεθώνης, Σπαρτιάτικο φρούριο Σφακτηρίας, Ναός της Αφαίας στην Αίγινα, Μυκήνες, Θέατρο της Επιδαύρου, Αρχαίο στάδιο της Ολυμπίας, Ζάκυνθος, Ναυάγιο στη Ζάκυνθο, Μοναστήρι της Παναγίας της Βλαχέρνας - Κέρκυρα, Δελφοί, Ακρόπολη - Αθήνα, Ξωκλήσι και θάλασσα...!

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 08/09/2012

Ο τίτλος του κομματιού δεν είναι δικός μου. Τον δανείστηκα από μια μικρή επιφυλλίδα του διευθυντή της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, Αλέξη Παπαχελά, που δημοσιεύτηκε στη βάση της πρώτης σελίδας την Τετάρτη 5/9. Θα μπορούσε κανείς να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει με όσα ο Παπαχελάς λέει, σε ένα όμως δεν θα μπορούσε να πει κάτι διαφορετικό. Λέει στην κατακλείδα του άρθρου του: “Για να αποφύγουμε την ανεξέλεγκτη και βίαιη απελπισία, δύο πράγματα πρέπει να συμβούν: η τρόικα να “βάλει νερό στο κρασί της¨και να ορίσει μια κι έξω πού βάζει τον “πήχη” και οι κυβερνώντες, από τον πρωθυπουργό και κάτω, να μιλήσουν καθαρά στο λαό”.

Ναι, αυτό πρέπει να συμβεί αν όντως είναι διατεθειμένοι να βάλουν φρένο στον κατήφορο... Αλλά, είναι; Όλα δείχνουν πως όχι, δεν είναι...

Στην κυβέρνηση συνεχίζουν το ατέλειωτο γαϊτανάκι με τα μπρος – πίσω. Το γνωστό, επί εποχής αυτοδυναμίας ΠΑΣΟΚ της τελευταίας κυβέρνησης του, όπου έριχναν στην αγορά μερικές πολύ σκληρές ιδέες για να... μαζέψουν μετά μερικές και να θεωρήσουν μερικοί φίλοι τους χαχόλοι, ότι “πάλι καλά, ας τα δεχτούμε με κατεβασμένο το κεφάλι, αφού δεν υπάρχουν και πολλές επιλογές”.

Κανείς από το επιτελείο της κυβέρνησης δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτές οι δοκιμασμένες ταχτικές έχουν αποτύχει; Με τι παραμορφωτικούς φακούς βλέπουν; Πόσο τους αλλάζει η προσωρινή διαχείριση της εξουσίας;

Κι απ' την άλλη η τρόικα με τον ξύλινο λόγο της που δεν προσφέρει ένα ίχνος ελπίδας για ανάπτυξη παρά επιταχύνει το άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς... Αυτή τη φορά μάλιστα ξεπέρασε τα εσκαμμένα... Θεωρούν άραγε τόσο ανίκανους τους συνεργάτες τους στην κυβέρνηση που τους στέλνουν με e-mail οδηγίες συγκεκριμένες για το πώς θα πρέπει να κινηθούν στο να κατεδαφίσουν κι άλλα εργατικά δικαιώματα, να αυξηθεί η ανεργία και η ύφεση στην πραγματική οικονομία, να παίρνουν ακόμα λιγότερη αποζημίωση οι εργαζόμενοι σε περίπτωση απόλυσης από τον ιδιώτη εργοδότη, να μειώσουν κι άλλο τους βασικούς μισθούς για να συμπαρασύρουν στην πορεία τους και τους άλλους.

Μα δεν το βλέπουν; Η κατάσταση είναι ήδη ανεξέλεγκτη. Εργοδότες στον ιδιωτικό τομέα που έχουν εξασφαλίσει κέρδη για τρεις ζωές, ανακοινώνουν στους εργαζομένους τους με e-mail ότι στην εξόφληση του Σεπτεμβρίου θα δουν άλλο ένα 5% κόψιμο του μισθού τους, λόγω της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας...

Και δεν υπάρχει κράτος να ενεργοποιήσει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, να πιάσει από το πέτο τέτοιους εργοδότες και να τους πει: Τι λέτε μωρέ; Η κακή οικονομική συγκυρία αφορά μόνον εσάς; Δεν αφορά και τους εργαζομένους σας;

Αυτούς που έχουν να αντιμετωπίσουν ένα κράτος εχθρό και ζήτουλα που μόνο ραβασάκια από την Εφορία ξέρει να στέλνει και απαιτεί να πληρωθούν άμεσα για το καλό της χώρας...

Αλίμονο τους!... Όταν συνεχώς στενεύουν τα περιθώρια γι' αυτούς που εκμεταλλεύονται, τα θύματα “μεταμορφώνονται”σε επικίνδυνους αντίπαλους που θα τους βρουν στο δρόμο τους. Αν η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ είναι μια αστική σοβαρή εφημερίδα που υπολύπτονται, ας ξαναδιαβάσουν την επιφυλλίδα του διευθυντή της. Ίσως ήρθε η ώρα για καθαρές κουβέντες...

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου "Επισημάνσεις".
  • Δείτε ΕΔΩ το άρθρο του κ. Παπαχελά στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA