Μια κάποια βελτίωση στο καιρός την περιμένουμε σήμερα, σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις

profile player 960x540

Ο καύσωνας συνεχίζεται με θερμοκρασίες που αγγίζουν τους 40°C, ενώ σταδιακή πτώση αναμένεται από την σήμερα Δευτέρα, όπως μας διαβεβαιώνουν οι μετεωρολόγοι, στη δυτική Ελλάδα. Παράλληλα, οι νύχτες παραμένουν θερμές, κυρίως στα αστικά κέντρα, και στα ανατολικά προβλέπονται ισχυροί βόρειοι άνεμοι έως 7 μποφόρ

Μια σταδιακή πτώση της θερμοκρασίας είδαμε χθες Κυριακή (27/07/2025) από τη δυτική Ελλάδα, ενώ η εξασθένιση του καύσωνα θα επεκταθεί και στην ανατολική επικράτεια από αύριο Δευτέρα. Καιρός ήταν. Αποκάμαμε!

kafsonas

Μια καθημερινή μέρα στην πλατεία Κοτζιά, μπροστά στο παλιό δημαρχείο της Αθήνας...

Posted in Επικαιρότητα

kotzia1
Μ' αρέσει να περπατώ την Αθήνα... Αλλά ακόμα κι αν συμβεί να βρίσκομαι εκεί, για οποιαδήποτε αιτία, δε χάνω την ευκαιρία να δημιουργώ τις προϋποθέσεις εκείνες, ώστε να βρίσκω κάτι όμορφο και να το μοιράζομαι μαζί σας. Επειδή γνωρίζω ότι δεν είναι εύκολο να βρισκόμαστε πάντα, παντού... Για τα περιστέρια ΕΔΩ, έχω ξαναγράψει...

kotzia2
Έτσι κι αλλιώς σας το χρωστώ... Επειδή κι εσείς, με τη σειρά σας, με τροφοδοτείτε με τόσα όμορφα πράγματα από τους τόπους που μένετε ή κινήστε... Μπορούμε μ' αυτό τον τρόπο να δίνουμε στο διαδίκτυο μια όμορφη σχέση και αν εκμεταλλευόμαστε θετικά τα καλά του σημεία, που σίγουρα υπάρχουν. Δείτε ΕΔΩ. Πέρσι τέτοιον καιρό στα Σεπόλια...

kotzia3
Ένα πράγμα λοιπόν που θα συναντήσετε σ' αυτή την όμορφη πλατεία της πόλης των Αθηνών, δυο βήματα από την Ομόνοια, είναι ότι θα δείτε τα περιστέρια σε πολύ μεγάλη έκταση... Κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Έρχονται άνθρωποι και διαθέτουν χρόνο και χρήμα για να τα ταΐσουν, οπότε εκείνα δεν έχουν λόγους να είναι αδιάφορα. Κι ΕΔΩ τον Σεπτέμβρη που μας πέρασε, στο Αιγάλεω...

kotzia4
Αυτό κατέγραψα κι εγώ με την κάμερα μου. Και μάλιστα από διαφορετικές οπτικές γωνίες... Το γεγονός ότι κινιόμουν δεν έκανε κανέναν, ούτε τον άνθρωπο που τα τάιζε, ούτε τα περιστέρια, να αναστατωθούν. Ο καθένας συνέχισε να παίζει το ρόλο του, σαν να μη συνέβαινε τίποτα. Αυτό είναι κάτι που πάντα θα με εντυπωσιάζει... Κι ΕΔΩ στην πλατεία Αττικής.

kotzia5
Αυτή είναι η ομορφιά των απλών, μικρών στιγμών της καθημερινότητας... Να έρχετε ένας άνθρωπος και από αγάπη για τα περιστέρια να τα ταΐζει... Κι εκείνα να ανταποκρίνονται σαν τρελά, από τη χαρά τους. Δες το λογικά. Ψάχνουν να βρουν την τροφή τους κι εδώ έρχεται κάποιος και τους την προσφέρει!

kotzia6
Μακάρι να λειτουργούσαν έτσι, όλοι οι άνθρωποι... Να ήταν δοτικοί και όχι ανταγωνιστικοί. Να πρόσφεραν από καρδιάς και χωρίς να ζητάνε ανταλλάγματα. Ευτυχώς, όσοι διαβάζουν τη Γραφή, ξέρουν καλά πως θα έρθει μια τέτοια μέρα, στη γη... Και όλοι όσοι θέλουν, πραγματικά, μπορούν να είναι εκεί...

Το δάσος στην Πάρνηθα που περπάτησα... Και θαύμασα τον Δημιουργό, των πάντων!

Posted in Επικαιρότητα

dasos.parnithas1
Ήταν τότε που βρεθήκαμε με τους φίλους μας στη βουνοπλαγιά της Πάρνηθας, από τη μεριά που είναι το Κατσιμίδι... Και περιπλανήθηκα για λίγο και για να καταγράψω μερικές εικόνες από τη φύση, στο φακό του κινητού μου τηλεφώνου... Και νομίζω ότι τα κατάφερα. Αυτά θα δείτε στη σημερινή ανάρτηση...

dasos.parnithas2
Σε πολλές περιπτώσεις, η εικόνα που συναντούσα μπροστά μου, ήταν αυτή εδώ... Δέντρα μπλεγμένα μεταξύ τους, που δεν άφηναν περιθώρια να περάσει άνθρωπος, ανάμεσα τους... Συχνά έπρεπε να ψάξω πολύ για να βρω ένα μικρό μονοπάτι και να πάω δυο βήματα παραπέρα. Και επειδή δεν είμαι εξοικειωμένος μ' αυτά, φοβήθηκα.

dasos.parnithas3
Ύστερα βρίσκονταν μπροστά μου ένα μικρό ξέφωτο και όλα ερχόταν στη θέση τους. Ακόμα και η καρδιά μου. Αλλά, παρά το φόβο του αγνώστου, συνέχιζε να μου αρέσει, εκεί μέσα στο δάσος...Τι είναι άραγε αυτό που κάνει τον άνθρωπο να θέλει να είναι κοντά στη φύση, ακόμα κι αν δεν ζει πια κοντά της;

dasos.parnithas4
Είναι ίσως ότι φτιαχτήκαμε για να ζούμε μέσα σε ένα κήπο... Ίσως λίγο... πιο όμορφο, λίγο πιο ελκυστικό, λίγο πιο οργανωμένο, αλλά είπαμε η φύση είναι μερικές φορές που οδηγεί ακόμα και το μυαλό να κάνει σκέψεις και να ορίζει τα πράγματα κατά πώς θέλει αυτό και όχι η πραγματικότητα και η ζωή.

dasos.parnithas5
Οπωσδήποτε είναι ωραίο να περπατά κανείς μέσα από αυτές τις συστάδες των δέντρων. Και όπως δεν υπάρχει εμφανές μονοπάτι, μερικές φορές είναι θέμα τύχης και καλού προσανατολισμού για να μη χαθείς. Σ' αυτό το τελευταίο στηριχτηκα και δεν βγήκα χαμένος. Λίγο αργότερα, γύρισα στην παρέα μου...

dasos.parnithas6
Αλλά πάντα θα θυμάμαι τις ξεχωριστές στιγμές που έζησα μέσα εκεί... Ανάμεσα στα άγρια δέντρα, χωρίς καρπό, που σε πολλές περιπτώσεις έκλειναν όλες τις διεξόδους, δίνοντας μου την αίσθηση ότι αποκλείστηκα εκεί... Αλλά ήξερα καλά πως σε ένα τέτοιο μικρό τόπο είναι μεγάλη τέχνη για να χαθείς. Κι εγώ δεν το είχα.

Τη ζήσαμε τη βροχερή Αθήνα την εβδομάδα που μας πέρασε. Και τη χαρήκαμε στ' αλήθεια!

Posted in Επικαιρότητα

vroxeri.athina1
Συνέβη τη βδομάδα που μας πέρασε, την Πέμπτη το μεσημέρι, αν θυμάμαι καλά... Μερικά πράγματα που ζούμε, τα καταγράφουμε και στην κατάλληλη ευκαιρία τα περνάμε μέσα από τις σελίδες του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, επειδή εκεί αποτυπώνουμε τη ζωή, χωρίς ωραιοποιήσεις, όπως ακριβώς τη ζούμε, αληθινά, όχι εξωραϊσμένα.

vroxeri.athina2
Έβρεχε λοιπόν στην Αθήνα! Αλλά η Σούλα είχε ένα προγραμματισμένο ραντεβού που δεν μπορούσε να πάρει αναβολή... Στο κάτω - κάτω της γραφής, τι ήταν; Μια βροχή και μάλιστα όχι δυνατή... Μια ομπρέλα μπορούσε να κρατήσει το νερό της. Και βλέπετε στη φωτογραφία αρκετούς και αρκετές προνοητικές.

vroxeri.athina3
Τότε ήταν που έφαγα τη φλασιά, γι' αυτή την ανάρτηση... Καθώς το καλοκαίρι κρατούσε πολύ και μείς ήμαστε στην τελευταία μέρα του Οκτώβρη, κράτησα το κινητό μου κάτω από την ομπρέλα και άρχισα να τραβάω φωτογραφίες. Εδώ είναι η Ερμού, λίγο πιο κάτω από την πλατεία στο Μοναστηράκι. Έξω από το νέο μαγαζί του "Σάββα".

vroxeri.athina4
Να και η πλατεία στο Μοναστηράκι με την Ακρόπολη να φαίνεται στο βάθος, κάπως θολή, καθώς η βροχή συνέχιζε να πέφτει κανονικά... Αλλά μου άρεσε όλο αυτό το σκηνικό, οι άνθρωποι με τις ομπρέλες και τους μουσαμάδες  που φορούσαν για να μη βραχούν... Και οι δρόμοι γεμάτοι από νερό. Όχι δεν έγιναν χείμαρροι. Ήταν βατοί στο περπάτημα, απολαυστικοί.

vroxeri.athina5
Εδώ είμαστε έξω από το σταθμό του Μετρό, στο Μοναστηράκι. Όχι από την έξοδο της οδού Αθηνάς, αλλά από την άλλη, αυτή που οδηγεί στου Ψυρρή με ότι ωραίο και διαφορετικό έχει να δώσει αυτή η συνοικία της Αθήνας. Αν και καταμεσήμερο, το τοπίο φαινόταν εντελώς διαφορετικό μέσα στη βροχή.

vroxeri.athina6
Μια τελευταία φωτογραφία από το δεύτερο όροφο του νέου μαγαζιού του "Σάββα", όπου καθίσαμε να φάμε ένα τυλιχτό σουβλάκι με κοτόπουλο. Είναι οι ταράτσες των μαγαζιών ή καταστημάτων που βρίσκονται μέσα στο παζάρι, αλλά η πρώτη αίσθηση είναι ότι βρίσκεσαι κάπου αλλού. Η βροχερή Αθήνα τα κάνει αυτά τα παιχνίδια.

Πετάξατε ποτέ με αερόστατο; Εμείς όχι, αλλά πρέπει να έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον...

Posted in Επικαιρότητα

aerostato1
Το είδαμε στη σελίδα των αδελφών που έχουν πάει εκδρομή στην Καππαδοκία... Μας άρεσε πολύ, γιατί είναι κάτι εντελώς έξω από τα δικές μας εμπειρίες και είπαμε να το μοιραστούμε μαζί σας, μέσα από τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Η βόλτα με αερόστατο στην Καππαδοκία, μη νομίζετε ότι είναι μια φθηνή δραστηριότητα. Ιδίως αν θες να την κάνεις σωστά, άνετα και με το λιγότερο δυνατό ρίσκο.

aerostato2
Οι τιμές κυμαίνονται συνήθως από 80 έως 250 ευρώ το άτομο, ανάλογα την εταιρεία, την διάρκεια της πτήσης που θα επιλέξεις (συνήθως είναι 1, ή 1,5 ώρα) αλλά και την χωρητικότητα. Πόσα δηλαδή άτομα θα υπάρχουν μέσα στο αερόστατο. Είναι σημαντικό να μην είστε υπερβολικά πολλά άτομα γιατί πρώτον, δεν είναι ασφαλές και δεύτερον, δεν θα το απολαύσεις.

aerostato3
Το ιδανικό είναι 12 άτομα σε 4 καλάθια (που συνθέτουν το μεγάλο), που σημαίνει 3 άτομα ανά καλάθι. Η αναλογία αυτή είναι τέλεια και κάνει την εμπειρία πολύ ευχάριστη. Η τιμή μιας βόλτας με αερόστατο διαφέρει ανάλογα με το αν θα πληρώσεις με μετρητά ή κάρτα. Συνήθως, αν πληρώσεις με μετρητά είναι 10 ευρώ πιο χαμηλά το κόστος. Όλα τελικά έχουν το... κόστος τους!

aerostato4
Μια τέτοια βόλτα είναι εξαιρετική, ο πιλότος του καλαθιού έχει πολύ χιούμορ και διάθεση να εξηγήσει τι είναι όλα αυτά που βλέπουμε από κάτω. Κοινώς είναι σαν ξενάγηση στον αέρα! Πετάς πάνω από το Goreme, καθώς και τις γύρω κοιλάδες, όπως το Love Valley. Μετά από 1,5 ώρα πτήσης θα προσγειωθούμε σε ένα διαφορετικό σημείο όπου και θα μας περιμένει η ομάδα εδάφους.

aerostato5
Η βόλτα με αερόστατο στην Καππαδοκία είναι μία bucketlist δραστηριότητα και πραγματικά αξίζει να τη ζήσεις. Ωστόσο, κάτι που πρέπει να έχεις στα υπόψη είναι ότι πάντα υπάρχει πιθανότητα ακύρωσης, λόγω καιρού. Για να πετάξουν τα αερόστατα, ο καιρός πρέπει να είναι καλός και κυρίως να μην έχει καθόλου αέρα.

aerostato6
Έχε στο νου σου ότι η θερμοκρασία εκεί ψηλά είναι πιο χαμηλή από ότι στο έδαφος. Οπότε κράτα κάτι για να μην κρυώνεις. Κράτα γυαλιά ηλίου, διότι όταν θα ανέβει ο ήλιος θα τα χρειαστείς, μιας και θα έχεις ξυπνήσει και αξημέρωτα. Τα στοιχεία τα πήραμε από το Site: https://yabatravellers.com. Έτσι για να ξέρετε... Και δείτε ΕΔΩ παρακαλώ, μια ανάλογη εμπειρία...

Χρειάζονται ενίσχυση τα media; Ασφαλώς, αλλά δεν πρέπει να τελειώσει εκεί το πράγμα…

Posted in Δημοσιογραφικά

dimokratia291118
Ο Τύπος παραπαίει και γίνεται όλο και πιο ανυπόληπτος… Η εύκολη απάντηση για το τι φταίει, είναι το διαδίκτυο και το γεγονός ότι εδώ μπορείς να βρεις εύκολα, γρήγορα και κυρίως δωρεάν όλες τις ειδήσεις. Και όμως αυτό που φταίει πραγματικά είναι η αξιοπιστία του…
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 2/11/2019

Ότι ο σημερινός Τύπος χρειάζεται στήριξη για να συνεχίσει να υπάρχει, είναι πασιφανές… Η πολύ χαμηλή ποιότητα του περιεχομένου του, γεγονός που έχει να κάνει με την κρίση λειτουργεί ήδη αρνητικά και αποτυπώνεται στην κυκλοφορία του, όπως εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς..

Την συγκεκριμένοι περίοδο, απομακρύνθηκαν πολλοί έμπειροι αλλά «ακριβοπληρωμένοι» κατά την άποψη των εκδοτών δημοσιογράφοι και στη θέση τους προσλήφθηκαν άπειρα παιδιά που δεν είναι σε θέση να διαχειριστούν σωστά και να προβάλλουν την επικαιρότητα.

Η δημοσιογραφία δεν είναι μπακάλικο. Και το να διαμορφώνεις υπεύθυνα και να προβάλλεις σωστά τις ειδήσεις, δεν είναι τόσο απλό, όσο το να κόβεις ένα κιλό φέτα και να την τυλίγεις σε ένα χαρτί για τον πελάτη. Άντε τώρα αυτό να το καταλάβουν κάποιοι… εφοπλιστές που κάνουν τους εκδότες.

Στο κάτω - κάτω οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τα έντυπα τους αποκλειστικά για να χειραγωγούν την κοινή γνώμη και να επιτελούν ανενόχλητοι τους σκοπούς τους, από τις παράλληλες δραστηριότητες τους, οι οποίοι προφανώς δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τη δημοσιογραφία.

Έτσι λοιπόν όσοι γνωρίζουμε από μέσα τα πράγματα δεν ξαφνιαστήκαμε καθόλου που είδαμε ότι στον αστερισμό των οικονομικών ενισχύσεων φάνηκε να μπαίνει το σύνολο των ΜΜΕ, με ρυθμίσεις της τελευταίας στιγμής στο αμφιλεγόμενο πολυνομοσχέδιο για την ανάπτυξη.

Με ειδική διάταξη, έτσι για να ξέρουμε, προβλέπεται η επιδότηση του συνόλου των τηλεοπτικών και των ραδιοφωνικών εκπομπών, ενώ με απόφαση του υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ Στέλιου Πέτσα υπήρξε ένα παράθυρο τριών ημερών για να ενταχθούν στο πρόγραμμα ενίσχυσης των εφημερίδων και επιχειρήσεις Τύπου που δεν διέθεταν ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα.episimansis.neo

Διότι, προφανώς, υπάρχουν και τέτοιες επιχειρήσεις Τύπου… Η απόφαση αυτή συνιστά κεντρική κυβερνητική πολιτική και ανταποκρίνεται σε αιτήματα που κατέθεσε ομάδα εκδοτών και εκπροσώπων επιχειρηματιών της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου.

Σύμφωνα με ότι διαβάζουμε στις ειδικευμένες για τα ΜΜΕ στήλες, ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί έντονη κριτική, μέσω του πρώην αρμόδιου υφυπουργού, τονίζοντας πως πρόκειται για «ρουσφέτια» και εξαγορά τηλεοπτικού χρόνου και στήριξη.

Δεν θα μας έκανε βέβαια καμιά εντύπωση, να ήταν και έτσι τα πράγματα… Έχοντας λειτουργήσει ως επαγγελματίες για περισσότερα από 30 χρόνια από τα μέσα, έχουν δει τα μάτια μας τόσα και τέτοια που μάλλον δεν θα ξαφνιαζόμασταν…

Η απόφαση Πέτσα για τις εφημερίδες δημοσιεύτηκε στις 15 Οκτωβρίου στο ΦΕΚ και όριζε πως, μέχρι τις 18 Οκτωβρίου, στο πρόγραμμα ενίσχυσης του Τύπου (Κρέτσος – Χουλιαράκης), ύψους 6 εκατ. ευρώ, μπορούν να λάβουν μέρος και επιχειρήσεις που δεν είχαν ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα ή δεν είχαν ενταχθεί στη ρύθμιση των 120 δόσεων. Επιπλέον μπορούσαν να ενταχθούν και εφημερίδες με διάρκεια κυκλοφορίας 18 μηνών, αντί 24, που ίσχυε με την αρχική απόφαση.

Η νομοθεσία, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, για τις ενισχύσεις ήταν πολύ σκληρή και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που στο τέλος αφορούσε το τριετές πρόγραμμα για τις επαρχιακές εφημερίδες και την εφάπαξ χρηματοδότηση για τα φύλλα πανελλαδικής εμβέλειας, συνάντησε ισχυρές πιέσεις από το υπουργείο Οικονομικών.

Εξ ου και ανακοινώθηκαν προ των εκλογών. Οι ρυθμίσεις αυτές πρέπει να υποβάλλονται στην αρμόδια επιτροπή περί κρατικών ενισχύσεων, η οποία με τη σειρά της, επικοινωνεί με την Κομισιόν.

Στην περίπτωση ενισχύσεων σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς υπάρχει το προηγούμενο της ενημέρωσης της Κομισιόν από τη ΕΙΤΗΣΕΕ κατά της ΕΡΤ για τη λειτουργία της ΕΡΤ ΝΕΤ, που θα μετέφερε το σήμα των επαρχιακών σταθμών.

Με την εξειδίκευση των διατάξεων του αναπτυξιακού νομοσχεδίου για την ενίσχυση των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών αναμένεται και η συζήτηση με τα αρμόδια όργανα της Κομισιόν, καθώς ανοίγει πλήθος ζητημάτων, όπως η έμμεση επιχορήγηση σε προγράμματα από τις ΗΠΑ και τρίτες χώρες, η απευθείας κρατική ενίσχυση ζημιογόνων επιχειρήσεων κ.ά. Εν αναμονή…

  • Το κείμενο αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 2/11/2019 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Στο περιθώριο της εκδρομής μας στην Πάρνηθα, την περασμένη Δευτέρα. Βόλτα στο δάσος

Posted in Επικαιρότητα

parnitha1
Το χρειαζόμαστε, όσο τίποτα άλλο... Να πάρουμε λίγο τα πάνω μας. Να ξαναζήσουμε όμορφες στιγμές και να ξεχαστούμε, από όσα μας πονάνε... Διαλέγουμε όμορφες στιγμές από την εκδρομή με τους φίλους μας την περασμένη Δευτέρα, στη βουνοπλαγιά της Πάρνηθας, εκεί κατά το Κατσιμίδι... Είχαμε την ευκαιρία να μπούμε λίγο στο δάσος...

parnitha2
Λίγο πιο μέσα από το σημείο που καθίσαμε, υπήρχε ένα δέντρο ιδιόμορφο. Βελανιδιά ήταν, αλλά κάποιοι είχαν φροντίσουν να κάνουν πάνω του... εικαστικές παρεμβάσεις. Η Σούλα ήθελε να μου το δείξει. Ήταν υπέροχο ανάμεσα στο μικρό ξέφωτο. Και φυσικά πήραμε μια αναμνηστική φωτογραφία.

parnitha3
Να το δούμε και λίγο από πιο μακριά... Όπως βλέπετε κι εγώ το κοιτάζω με θαυμασμό και απορία... Τα έχει αυτά η δημιουργία. Συνεχώς μας ξαφνιάζει. Επειδή είμαστε μικροί με δυνάμεις που έχουν συγκεκριμένα όρια... Έτσι λοιπόν, πάντα θα στεκόμαστε και θα θαυμάζουμε τον Δημιουργό αυτής της υπέροχης φύσης.

parnitha4
Κάτω είναι τα χόρτα ξερά, από το καλοκαίρι. Και δεν έχει προλάβει να ποτιστεί η γη από τις φθινοπωρινές βροχές ώστε το χώμα να πετάξει νέα βλαστάρια. Αλλά γύρω - γύρω τα δέντρα είναι καταπράσινα. Κι αυτό, γιατί είναι αειθαλή δέντρα με βαθιές ρίζες, που έχουν βρει νερό για να καλύπτουν τις ανάγκες τους.

parnitha5
Ένα χαμόγελο είναι αρκετό να αλλάξει τη διάθεση... Είπαμε η ζωή συνεχίζεται και τίποτα δεν σταματά τους ρυθμούς της. Ότι περνούμε είναι προσωρινό, όσο κι αν αφήνει σημάδια πάνω μας και στην ψυχή... Συνεχίζουμε να αισιοδοξούμε, καθώς είμαστε βέβαιοι ότι αυτό το σύστημα, δεν έχει κανένα μέλλον.

Η ζωή είναι όμορφη και κάθε μέρα είναι διαφορετική, αλλά πώς υποφέρεται αυτό το σύστημα;

Posted in Επικαιρότητα

anatoli1
Χαιρόμαστε και ευχαριστούμε τον Θεό για το δώρο της ζωής με το ξημέρωμα κάθε μιας καινούριας μέρας... Είδα χθες αυτές τις όμορφες φωτογραφίες που είχε τραβήξει ο φίλος μου, Πέτρος Πατσαλαρήδης, κάπου στο δάσος, όπως γράφει... Και μου ήρθαν μερικές σκέψεις, για να τις ντύσω με λόγια.

anatoli2
Λέω, ας πούμε, πόσο μεταβαλλόμενη είναι ή ζωή, όπως την ξέρουμε... Δεν είσαι ποτέ σίγουρος για το ποιο θα είναι το επόμενο βήμα. Και δεν μπορείς να κάνεις σχέδια... Όλα, μπορεί να ματαιωθούν από τη μια στιγμή στην άλλη, από απρόβλεπτους παράγοντες... Και όντως, δεν προσευχόμαστε τυχαία να αλλάξει αυτή η κατάσταση.

anatoli3
Θέλουμε να αισθανόμαστε ασφαλείς, σίγουροι για ότι κάνουμε... Αλλά είναι αδύνατον σ' αυτό το σύστημα πραγμάτων που ξέρουμε καλά ποιος το χειραγωγεί... Κλέφτες, απατεώνες, "άνθρωποι" που επιδιώκουν το εύκολο κέρδος μέσα από την κλοπή είναιγύρω μας, δίπλα μας, παντού. Θλιβερό απομεινάρι, ενός κόσμου που φεύγει και χάνεται.

anatoli4
Ναι, αγαπούμε τη ζωή, αλλά μια ζωή που θα δίνει χαρά ακόμα και στις μικρές στιγμές μας και δεν θα σκορπά τον φόβο, τον πανικό. Δεν θα προσβλέπει σε ότι πιο μαύρο υπάρχει, αλλά θα θέλει να λειτουργεί στο φως, με όλη τη διαφάνεια που έχουν οι άνθρωποι που δεν φοβούνται τίποτα.

anatoli5
Μπορεί να είναι όμορφο κάθε ξημέρωμα, αλλά δεν μπορείς πια να κάνεις σχέδια και όνειρα και να είσαι σε θέση να το υλοποιήσεις. Οι άνθρωποι είμαστε αδύναμοι και δεν μπορούμε να επηρεάσουμε καταστάσεις. Λυπόμαστε, κλαίμε, πονούμε, αλλά τα πράγματα δεν αλλάζουν. Επάνω που ετοιμαζόμαστε να υποδεχθούμε με χαρά, πράγματα.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA