Δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων σήμερα, με... κλειστά τα εμπορικά μαγαζιά....

xristougΕκατομμύρια άνθρωποι, παγκόσμια, παρά το μεγάλο πρόβλημα με την οικονομία που ταλαιπωρεί τους ανθρώπους, γκρινιάζουν γιατί με τα μέτρα που έχουν πάρει οι κυβερνήσεις, τις αυξήσεις και τον πληθωρισμό που εξανεμίζουν μισθούς και συντάξεις, δεν θα μπορέσουν να γιορτάσουν όπως έχουν "μάθει" και τους πρέπει τα φετινά Χριστούγεννα. Βλέπεις, τα ήθη και τα έθιμα θέλουν να γιορτάζονται με κάθε μεγαλοπρέπεια και με τεράστιες οικονομικές θυσίες. Επιμένουν όλα αυτά να είναι στο μυαλό τους και να τους ταλαιπωρούν...

Ίσως να είστε και εσείς ανάμεσά τους. Από την άλλη μεριά, πιθανόν να μη συνηθίζετε να συμμετέχετε στο θρησκευτικό μέρος, αυτής της τόσο δημοφιλούς γιορτής.

Όπως και αν έχουν τα πράγματα, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα μείνετε ανεπηρέαστοι από τα Χριστούγεννα. Αυτή η γιορτή διαπνέει τον κόσμο του εμπορίου και της ψυχαγωγίας, ακόμη και στις μη Χριστιανικές χώρες. Πραγματικά έτσι είναι, ακόμα και η Κινέζοι στην αγορά τους έχουν... χριστουγεννιάτικα εμπορεύματα! Μια ματιά στο Μοναστηράκι στην αγορά ή στα σούπερ μάρκετ θα σας πείσει.

Αλλά τι γνωρίζετε, αλήθεια, για τα Χριστούγεννα; Έχει Γραφική βάση ο εορτασμός της γέννησης του Χριστού; Τι βρίσκεται πίσω από αυτή τη γιορτή, που λαβαίνει χώρα, κάθε χρόνο στις 25 Δεκεμβρίου;

Η Προέλευση των Χριστουγέννων...xrist...

Η "Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια" (New Catholic Encyclopedia) αναγνωρίζει: «Η ημερομηνία γέννησης του Χριστού δεν είναι γνωστή. Τα ευαγγέλια, δεν αποκαλύπτουν ούτε την ημέρα, ούτε το μήνα . . .

Σύμφωνα με την υπόθεση που πρότεινε ο Χ. Γιούσενερ  και που την αποδέχονται οι περισσότεροι λόγιοι σήμερα, καθορίστηκε για τη γέννηση του Χριστού η ημερομηνία του χειμερινού ηλιοστασίου (25 Δεκεμβρίου στο Ιουλιανό ημερολόγιο, 6 Ιανουαρίου στο Αιγυπτιακό ημερολόγιο), επειδή εκείνη την ημέρα καθώς ο ήλιος άρχιζε την επιστροφή του στον ουρανό του βόρειου ημισφαιρίου, οι ειδωλολάτρες ακόλουθοι του Μίθρα, γιόρταζαν τη γέννηση του ακατανίκητου ήλιου (dies natalis Solis Invicti).

Στις 25 Δεκεμβρίου του 274, ο Αυρηλιανός ανακήρυξε το θεό ήλιο, κύριο προστάτη της αυτοκρατορίας και αφιέρωσε σε αυτόν ένα ναό στο Κάμπους Μάρτιους. Τα Χριστούγεννα είχαν την αρχή τους σε μια εποχή που η λατρεία του ήλιου, ήταν ιδιαίτερα έντονη στη Ρώμη».

Δείτε μέσα από τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ μερικά ενημερωτικά άρθρα σχετικά με τα Χριστούγεννα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

ex.xristugena

Αρκούν, όμως κάποιες πληροφορίες όσο τεκμηριωμένες κι αν είναι, για να αλλάξουμε στάση στη ζωή μας; Όχι βέβαια! Δεν είμαι αιθεροβάμων για να πιστεύω, κάτι τέτοιο.

Η συνήθεια, μοίαζει μερικές φορές, να είναι σχεδόν αδύνατον να ξεπεραστεί... Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο ξέρουν, αντιλαμβάνονται όλες αυτές τις αλήθειες, αλλά «αφήνονται» σ’ αυτά τα έθιμα, επειδή έτσι τα βρήκαν και επειδή, λένε πως τους αλλάζουν την καθημερινότητα τους.

Είναι όμως αυτή, μια υπεύθυνη στάση; Και αξίζει να την ακολουθούμε, όσοι σεβόμαστε τον εαυτό μας και τη λογική μας; Αν θέλουμε να κάνουμε όμορφες αλλαγές στη ζωή μας, να δώσουμε δώρα στους αγαπημένους μας και να δημιουργήσουμε μια όμορφη ατμόσφαιρα, μπορούμε να το κάνουμε κάθε στιγμή…

Δε χρειάζεται να είναι Χριστούγεννα. Απλά πράγματα είναι. Εμείς, τα κάνουμε πολύπλοκα.

Τα δικά μου

Ο καιρός κυλά όμορφα κοντά σε πολύ αγαπημένους φίλους. Εδώ στη λίμνη Ηραίου

limn.ireu.lutraki1.281022
Επωφεληθήκαμε από την αργία της 28ης Οκτωβρίου για να πάμε μια ημερήσια εκδρομή με φίλους καλούς στη λίμνη Ηραίου, στη Βουλιαγμένη Κορινθίας. Και ήταν καλή ιδέα γιατί περάσαμε πολύ όμορφα.

limn.ireu.lutraki2.281022
Ο Μουσταφά είναι πολύ ευχάριστος άνθρωπος σαν χαρακτήρας. Με το χιούμορ του απολαμβάνει την παρέα μας. Και μείς κάνουμε το ίδιο, από αυτή βόλτα μας είναι η φωτογραφία που βλέπετε.

limn.ireu.lutraki3.281022
Εδώ με την οικογένεια του. Η γυναίκα του, Ναταλία και η κόρη του, Σοφία... Χαμογελαστά πρόσωπα, αληθινά, πρόσθεσαν με την παρουσία τους και συνέβαλαν στον αν την κάνουμε ξεχωριστή.

limn.ireu.lutraki4.281022
Κάπου εκεί κι εμείς, εγώ και η Σούλα. Φόντο η λίμνη Ηραίου με το θαλασσινό νερό. Το να "παίζεις" τέτοιες ώρες είναι υπέροχο, επειδή δείχνει ότι θέλεις και έχεις κάθε καλή διάθεση για να χαλαρώσεις.

limn.ireu.lutraki5.281022
Η μικρή Σοφία στο Λουτράκι, φωτογραφημένη δίπλα σε ένα παγωτό - στολίδι (διαφημιστικό) σε ένα μαγαζί που πούλαγε παγωτά. Εμείς πάντως δοκιμάσαμε και φάγαμε λουκουμάδες. και ήταν καλή επιλογή.

limn.ireu.lutraki6.281022
Ο Μουσταφά με την οικογένεια τους στο κιόσκι δίπλα στη λίμνη Ηραίου. Η καλή διάθεση φαίνεται αποτυπωμένη στα πρόσωπα τους. Ναι, περάσαμε πολύ όμορφα και θα το θυμόμαστε για πολύ καιρό.

limn.ireu.lutraki7.281022
Η Σούλα με τη Σοφία στην ίδια στήλη με μας... Γελάσαμε με την καρδιά μας. Και κάπως έτσι αποχαιρετήσαμε τον Οκτώβρη και καλωσορίσαμε τον Νοέμβρη στη ζωή μας. Και η ζωή συνεχίζεται...

Όταν το ηλιοβασίλεμα "παντρεύεται" με τον ερχομό του φεγγαριού... Τι υπέροχο θέαμα!

zakinthos.fegari1.110822
Οι φωτογραφίες όλες πλην της τελευταίας, είναι από τη Ζάκυνθο. Μου τις έστειλε ο φίλος μου ο Χρήστος που αυτή την περίοδο του Αυγούστου παραθερίζει εκεί στους γονείς της γυναίκας του. Τι όμορφα που είναι καθώς ο ήλιος πέφτει στη θάλασσα!

zakinthos.fegari2.110822
Πρέπει να κάθισε αρκετά εκεί ο φίλος μου. Τα καρέ της μηχανής του, έχουν μια κάποια απόσταση ανάμεσα τους. Ιδιαίτερα το τρίτο και τέταρτο πλάνο. Αλλά όλα έχουν μέσα τους την αγάπη που θέλει να δώσει κανείς στο φίλο του, μεταφέροντας του τέτοιες εικόνες.

zakinthos.fegari3.110822
Κι αυτή ηλιοβασίλεμα τη λέει, αλλά μάλλον σε φεγγάρι παραπέμπει. Το μοναδικό Αυγουστιάτικο φεγγάρι που εύχομαι σε όλους να μπορέσουμε να το απολαύσουμε με τον άνθρωπο μας, επειδή τέτοιες στιγμές είναι μοναδικές και αξίζει να τις ζήσουμε.

zakinthos.fegari4.110822
Ίδιο σημείο, ίδια ψυχική διάθεση. Τι να πεις ύστερα από όσα πέρασε, αφού έχασε το σκυλάκο του, τον Ρες κι αφού διέθεσε ατέλειωτες ώρες ψάχνοντας στα πιο απίθανα σημεία του νησιού για να τον βρει. Λες και άνοιξε η γης και τον κατάπιε. Κι αν έδωσε δημοσιότητα στο θέμα. Δείτε ΕΔΩ.

fegari.ston.kolono
Κι ένα φεγγάρι από τον Κολωνό, δυο μέρες πριν από τον Πανσέληνο του Αυγούστου. Είχαμε πάει για περπάτημα με τη Σούλα και το είδαμε, καθώς επιστρέφαμε. Δεν άντεξα σήκωσα το κινητό μου τηλέφωνο και το φωτογράφησα. Τελικά μερικά όμορφα πράγματα, κάνουν πιο βιώσιμη τη ζωή στην πόλη.

Πότε - πότε θα τα λέμε και από εδώ. Αυτό κι αν είναι μια ευχάριστη διαδικτυακή έκπληξη!

bukamvilia.arxanes
Μπορεί να τελειώσαμε από εδώ, αλλά όλο και κάτι απρόβλεπτο θα βλέπετε στο πρωτοσέλιδο του. Έτσι σαν έκπληξη και για να επιβεβαιώνουμε πώς όταν λέμε πως ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ δεν μοιάζει με κανένα άλλο site το εννοούμε μέχρι κεραίας.

Λοιπόν θα σας φανεί παράξενο, αλλά συχνά - πυκνά θα βλέπετε, όπως τώρα, μικρές αλλαγές σ' αυτό το site και ας αποτελεί το αρχείο μας. Το έχουμε μεθοδεύσει έτσι που να μπορεί να γίνει. Και το βλέπετε ήδη μπροστά σας.

Κι ενώ το site μας βρίσκεται ΕΔΩ, δεν πρόκειται, αυτό που διαβάζετε τώρα να το αφήσουμε να... ρημάξει. Δεν μπορεί, δεν το κάνει η καρδιά μας.

Περάσαμε τόσα όμορφα πράγματα, όλα αυτά τα χρόνια. Από τότε που το έστησε ο φίλος μου ο Δήμος, για να φύγω από τα Μπλόγκ της Google που πειραματιζόμουν, ενώ δουλεύαμε στα διπλανά γραφεία της ΠΕΤ ΟΤΕ, πάνω σε ένα τεμπλέιτ μιας αμερικανικής εφημερίδας, δεν θυμάιμαι τώρα ποιας. Κι όταν συνειδητοποιήσαμε τον κίνδυνο να κατηγορηθούμε για κλοπή, αφού μπορούσες να το δεις από παντού, τότε ζήτησα από τον Ντάτση της ONSCREEN να το σχεδιάζει από την αρχή. Πράγμα που έκανε. Δυστυχώς έφυγε από κοντά μας πολύ νέος, εντελώς ξαφνικά.

Αλλά ποτέ δεν εφησυχάσαμε, δεν βαλτώσαμε. Ψαχνόμασταν και συνεχίζουμε να ψαχνόμαστε και προχωρούμε παράλληλα με την τεχνολογία σε καλό επίπεδο.

Πήγαμε στη FRIKTORIA, όπου κάποια παιδιά από το Βόλο μας έδωσαν την εντύπωση πως έδιναν μια αξιοπρεπή μάχη στον τομέα των σέρβερ. Και μείναμε κοντά τους αρκετά χρόνια. Μέχρι που κάποια στιγμή σε δυο επιθέσεις που δεχτήκαμε από ιούς, είδαμε ένα πρόσωπο τους που δεν μας άρεσε. Και ξέρετε, στις δύσκολες ώρες φαίνεται ο πραγματικός χαρακτήρας του άλλου, στα εύκολα όλοι μια χαρά είναι.

Μαζέψαμε τα μπογαλάκια μας και πήγαμε αλλού. Χωρίς φωνές, χωρίς τυπμπανοκρουσίες, αθόρυβα. Όπως ακριβώς είχαμε πάει...

Ναι, δεν "παίζει" αλλιώς ένα site στο διαδίκτυο. Χρειάζεται να κουμπωθεί πάνω σε έναν σέρβερ. Όσοι έχουν στοιχειώδεις γνώσεις διαδικτύου, το ξέρουν καλά αυτό.

Τώρα μπορούμε να... παίζουμε σε δυο ταμπλό. Χάριν αστείου το λέμε. Στην πραγματικότητα δεν έχουμε το χρόνο, ενώ οι επιλογές μας στη ζωή, έχουν εδώ και χρόνια, άλλον προσανατολισμό.

Και οι πρωτεραιότητα μας, είναι εντελώς διαφορετικές, πια. Απλά, μας αρέσει να εκφραζόμαστε με το γράψιμο. Το κάνουμε καθημερινά και το χαιρόμαστε. Και θα συνεχίσουμε, για όσο μας το επιτρέπουν οι δυνατότητες μας.

Μικρές χαρές είναι η ζωή. Όσοι νομίζουν πως θα τα βρουν όλα αυτά να τους περιμένουν έτοιμα, πολύ γρήγορα θα αντιληφθούν ότι είναι οικτρά γελασμένοι. Σας προσκαλούμε λοιπόν να ρίχνετε πότε - πότε μια ματιά σ' αυτό το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Περιέχει θησαυρούς! Και μη φοβάστε ότι θα... παρασυρθείτε. Εμείς θα σας το υπενθυμίζουμε, όποτε χρειάζεστε με αναφορές στο κεντρικό site ΕΔΩ.

Στο μεταξύ κοιτάξτε γύρω σας. Η σχετική επικαιρότητα θα το ακολουθεί. Η κορυφή θα αλλάζει, ανάλογα με την εποχή. Το ίδιο και η μπάρα δεξιά, αν το βλέπετε από υπολογιστή. Παρατηρήστε το και θα το διαπιστώσετε.

Σας φαίνονται απίθανα όλα αυτά; Δεν θα έπρεπε. Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ δεν υπήρξε ποτέ ένα site, σαν όλα τα άλλα. Αλλιώς, θα κατέβαζε νωρίς ρολά, σε καμιά περίπτωση δεν θα γίνονταν ποτέ αυτό που βλέπετε.

Κοιτώντας πίσω... Μια καλή συνήθεια για να κάνεις αυτοκριτική και να αυτοβελτιώνεσαι…

lofosKolonou
Όλο αυτόν τον καιρό ξανασκέφτομαι την πορεία αυτού του site, το δρόμο που τραβήξαμε προκειμένου να φτάσουμε ώς εδώ και τα σχέδια που έχουμε για το μέλλον. Κι έχω καταλήξει σε μερικά πράγματα που θα ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας. Κάποια στιγμή, όχι πολύ μακριά, αυτό το site, θα μπει κατά κάποιο τρόπο στο αρχείο. Ο Λόφος Κολωνού φωτογραφημένος το 2010!

alsos n. filadelfias
Δηλαδή; Τι μπορεί να σημαίνει, πρακτικά αυτό; Ότι θα συνεχίζει να "παίζει", επειδή εμείς που το φτιάξαμε και το υπηρετήσαμε τόσα χρόνια με συνέπεια και συνέχεια σταθερή, έχουμε αφήσει πίσω μας κάτι σαν παρακαταθήκη. Σαν ιστορία. Οπότε αξίζει να μείνει, χωρίς να πειραχτεί. Η λιμνούλα στο Άλσος Νέας Φιλάδέλφειας, 2011.

parnitha1
Στο κάτω - κάτω διανύσαμε ένα δρόμο που δεν ήταν και ο πιο εύκολος. Άλλαξε κι αυτό μαζί μας. Σε στάση νοοτροπίας, τρόπο σκέψης, προτεραιότητες. Βάλαμε μπροστά μας νέους στόχους πιο ουσιαστικούς, ρεαλιστικούς, εφαρμόσιμους. Καιρός να κάνουμε το επόμενο βήμα για όσο αντέχουμε και μπορούμε. Φωτογραφία από την Πάρνηθα, 2012.

temeni2.010413
Για όποιον είναι έξω από το παιχνίδι, ίσως νομίζει ότι όλα αυτά είναι εύκολα κι απλά. Αλλά δεν είναι καθόλου. Χρειάζεται δουλειά, υπευθυνότητα και προσοχή στη διαχείριση. Και πάνω απ' όλα συνέπεια για να έχει συνέχεια το πράγμα. Φωτογραφία από το παραθεριστικό κέντρο στην Τέμενη Αιγίου, κάποιια φορά το 2013 που είχαμε πάει για τη Σ.Α της ΠΕΤ ΟΤΕ.

asteroskopio2.130414
Στη νέα εποχή θα κρατήσουμε μερικά στοιχεία από ότι ξέρετε ώς τώρα και θα κάνουμε ακόμα ένα βήμα πιο μπροστά. Άλλη εμφάνιση, απλή σχεδίαση και παρουσίαση χρησιμοποιώντας εργαλεία από τη νέα τεχνολογία. Θα τα δείτε όλα αυτά εν καιρώ να ξεδιπλώνονται μπροστά σας. Μέσα στο αστεροσκοπίο Αθηνών, στην Πεντέλη, Απρίλης του 2014.

agoriani17.230215
Φυσικά και θα υπάρξει συνέχεια και αλληλοσυμπλήρωμα. Πώς θα το κάνουμε αυτό; Όταν χρειάζεται θα χρησιμοποιούμε παλιά αρχεία (όπως οι φωτογραφίες που βλέπετε στο σημερινό δημοσίευμα) και θα σας παραπέμπουμε σ' αυτά με λίγκ για να μπορείτε, αν θέλετε να τα διαβάσετε. Είναι κάτι που τεχνικά το γνωρίζουμε και θα το εκμεταλλευτούμε. Λίγη υπομονή μόνο χρειάζεται από τη μεριά σας. Φλεβάρης του 2015, στην Αγόριανή.

"Μαζεύω" σιγά - σιγά ότι αφορά τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Θέλω να βάλω σε μια σειρά τα πράγματα…

maxerides
Τον τελευταίο καιρό έχω "ταλαιπωρηθεί" πολύ από τις τεχνικές λειτουργίες αυτού του Site. Δεν ξέρω ακριβώς τι φταίει και παρουσιάζει, το ένα πρόβλημα μετά το άλλο. Όσοι ξέρουν καλύτερα τα πράγματα λένε ότι το έχω "φορτώσει" πολύ και γι' αυτό αντιδρά έτσι.

maxerides1.020522
Μπορεί και να είναι έτσι. Ή μάλλον χθες οι υπεύθυνοι της FRIKTORIA είχαν την υπομονή και μου έδειξαν και μου εξήγησαν τι εννοούν όταν λένε "φορτωμένο". Αλλά δεν είναι εύκολο να συνεννοηθούμε. Αυτά που εκείνοι θεωρούν υπερβολές, εγώ τα θεωρώ ουσία. Πρόκειται για μια ολόκληρη ζωή δεκαεπτά χρόνων.

gladiola.050522
Και μπορεί να επέλεξα λουλούδια για να εικονογραφήσω αυτή την ανάρτηση, αλλά πιστέψτε με, για μένα οι αναρτήσεις είναι σημαντικές. Περιέχουν ένα κομμάτι από τον εαυτό μου και την αληθινή ζωή. Γι' αυτό κάνω κάποιες σκέψεις που θέλω να τους μοιραστώ πρώτα με τους τεχνικούς συμβούλους μου.

penteli2.250421
Θέλω να έχω έναν διαδικτυακό τόπο ήρεμο και ήσυχο, όπως αυτόν εδώ στην Πεντέλη που είχαμε πάει με τους φίλους μας κάποια στιγμή να περπατήσουμε. Ούτε έχω κανένα άγχος για τους πολλούς φίλους. Με ενδιαφέρουν μόνο, όσοι μπορούν και έχουν τη διάθεση να συντονιστούν μαζί μου σ' αυτή την αναζήτηση.

triantafilies.peristeri9.280422
Το χρόνο που διαθέτω γι' αυτόν το διαδικτυακό τόπο, θέλω να τον γεμίζω με αληθινά συναισθήματα. Να εκφράζω αληθινές σκέψεις και απόψεις για τη ζωή που είναι τόσο γρήγορη και περαστική. Να λειτουργεί, να παραμένει ενεργό και να μην "κοιμάται" σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς.

kifisia.luludia7
Καταλαβαίνω που οι κομπιουτεράδες έχουν άλλα στο μυαλό τους. Επιδιώκουν την επισκεψιμότητα και την "εξαργυρώνουν" με ρεκλάμα, αλλά εγώ ούτε το έκανα ποτέ, ούτε και πέρασε από το μυαλό μου, ως σκέψη. Στην ώρα τους, λοιπόν, όλα. Για την ώρα απολαύστε αυτή τη φωτογραφία από την φετινή έκθεση λουλουδιών στην Κηφισιά.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA