Τον τελευταίο καιρό έχω "ταλαιπωρηθεί" πολύ από τις τεχνικές λειτουργίες αυτού του Site. Δεν ξέρω ακριβώς τι φταίει και παρουσιάζει, το ένα πρόβλημα μετά το άλλο. Όσοι ξέρουν καλύτερα τα πράγματα λένε ότι το έχω "φορτώσει" πολύ και γι' αυτό αντιδρά έτσι.


Μπορεί και να είναι έτσι. Ή μάλλον χθες οι υπεύθυνοι της FRIKTORIA είχαν την υπομονή και μου έδειξαν και μου εξήγησαν τι εννοούν όταν λένε "φορτωμένο". Αλλά δεν είναι εύκολο να συνεννοηθούμε. Αυτά που εκείνοι θεωρούν υπερβολές, εγώ τα θεωρώ ουσία. Πρόκειται για μια ολόκληρη ζωή δεκαεπτά χρόνων.


Και μπορεί να επέλεξα λουλούδια για να εικονογραφήσω αυτή την ανάρτηση, αλλά πιστέψτε με, για μένα οι αναρτήσεις είναι σημαντικές. Περιέχουν ένα κομμάτι από τον εαυτό μου και την αληθινή ζωή. Γι' αυτό κάνω κάποιες σκέψεις που θέλω να τους μοιραστώ πρώτα με τους τεχνικούς συμβούλους μου.


Θέλω να έχω έναν διαδικτυακό τόπο ήρεμο και ήσυχο, όπως αυτόν εδώ στην Πεντέλη που είχαμε πάει με τους φίλους μας κάποια στιγμή να περπατήσουμε. Ούτε έχω κανένα άγχος για τους πολλούς φίλους. Με ενδιαφέρουν μόνο, όσοι μπορούν και έχουν τη διάθεση να συντονιστούν μαζί μου σ' αυτή την αναζήτηση.


Το χρόνο που διαθέτω γι' αυτόν το διαδικτυακό τόπο, θέλω να τον γεμίζω με αληθινά συναισθήματα. Να εκφράζω αληθινές σκέψεις και απόψεις για τη ζωή που είναι τόσο γρήγορη και περαστική. Να λειτουργεί, να παραμένει ενεργό και να μην "κοιμάται" σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς.


Καταλαβαίνω που οι κομπιουτεράδες έχουν άλλα στο μυαλό τους. Επιδιώκουν την επισκεψιμότητα και την "εξαργυρώνουν" με ρεκλάμα, αλλά εγώ ούτε το έκανα ποτέ, ούτε και πέρασε από το μυαλό μου, ως σκέψη. Στην ώρα τους, λοιπόν, όλα. Για την ώρα απολαύστε αυτή τη φωτογραφία από την φετινή έκθεση λουλουδιών στην Κηφισιά.