Δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων σήμερα, με... κλειστά τα εμπορικά μαγαζιά....

xristougΕκατομμύρια άνθρωποι, παγκόσμια, παρά το μεγάλο πρόβλημα με την οικονομία που ταλαιπωρεί τους ανθρώπους, γκρινιάζουν γιατί με τα μέτρα που έχουν πάρει οι κυβερνήσεις, τις αυξήσεις και τον πληθωρισμό που εξανεμίζουν μισθούς και συντάξεις, δεν θα μπορέσουν να γιορτάσουν όπως έχουν "μάθει" και τους πρέπει τα φετινά Χριστούγεννα. Βλέπεις, τα ήθη και τα έθιμα θέλουν να γιορτάζονται με κάθε μεγαλοπρέπεια και με τεράστιες οικονομικές θυσίες. Επιμένουν όλα αυτά να είναι στο μυαλό τους και να τους ταλαιπωρούν...

Ίσως να είστε και εσείς ανάμεσά τους. Από την άλλη μεριά, πιθανόν να μη συνηθίζετε να συμμετέχετε στο θρησκευτικό μέρος, αυτής της τόσο δημοφιλούς γιορτής.

Όπως και αν έχουν τα πράγματα, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα μείνετε ανεπηρέαστοι από τα Χριστούγεννα. Αυτή η γιορτή διαπνέει τον κόσμο του εμπορίου και της ψυχαγωγίας, ακόμη και στις μη Χριστιανικές χώρες. Πραγματικά έτσι είναι, ακόμα και η Κινέζοι στην αγορά τους έχουν... χριστουγεννιάτικα εμπορεύματα! Μια ματιά στο Μοναστηράκι στην αγορά ή στα σούπερ μάρκετ θα σας πείσει.

Αλλά τι γνωρίζετε, αλήθεια, για τα Χριστούγεννα; Έχει Γραφική βάση ο εορτασμός της γέννησης του Χριστού; Τι βρίσκεται πίσω από αυτή τη γιορτή, που λαβαίνει χώρα, κάθε χρόνο στις 25 Δεκεμβρίου;

Η Προέλευση των Χριστουγέννων...xrist...

Η "Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια" (New Catholic Encyclopedia) αναγνωρίζει: «Η ημερομηνία γέννησης του Χριστού δεν είναι γνωστή. Τα ευαγγέλια, δεν αποκαλύπτουν ούτε την ημέρα, ούτε το μήνα . . .

Σύμφωνα με την υπόθεση που πρότεινε ο Χ. Γιούσενερ  και που την αποδέχονται οι περισσότεροι λόγιοι σήμερα, καθορίστηκε για τη γέννηση του Χριστού η ημερομηνία του χειμερινού ηλιοστασίου (25 Δεκεμβρίου στο Ιουλιανό ημερολόγιο, 6 Ιανουαρίου στο Αιγυπτιακό ημερολόγιο), επειδή εκείνη την ημέρα καθώς ο ήλιος άρχιζε την επιστροφή του στον ουρανό του βόρειου ημισφαιρίου, οι ειδωλολάτρες ακόλουθοι του Μίθρα, γιόρταζαν τη γέννηση του ακατανίκητου ήλιου (dies natalis Solis Invicti).

Στις 25 Δεκεμβρίου του 274, ο Αυρηλιανός ανακήρυξε το θεό ήλιο, κύριο προστάτη της αυτοκρατορίας και αφιέρωσε σε αυτόν ένα ναό στο Κάμπους Μάρτιους. Τα Χριστούγεννα είχαν την αρχή τους σε μια εποχή που η λατρεία του ήλιου, ήταν ιδιαίτερα έντονη στη Ρώμη».

Δείτε μέσα από τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ μερικά ενημερωτικά άρθρα σχετικά με τα Χριστούγεννα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

ex.xristugena

Αρκούν, όμως κάποιες πληροφορίες όσο τεκμηριωμένες κι αν είναι, για να αλλάξουμε στάση στη ζωή μας; Όχι βέβαια! Δεν είμαι αιθεροβάμων για να πιστεύω, κάτι τέτοιο.

Η συνήθεια, μοίαζει μερικές φορές, να είναι σχεδόν αδύνατον να ξεπεραστεί... Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο ξέρουν, αντιλαμβάνονται όλες αυτές τις αλήθειες, αλλά «αφήνονται» σ’ αυτά τα έθιμα, επειδή έτσι τα βρήκαν και επειδή, λένε πως τους αλλάζουν την καθημερινότητα τους.

Είναι όμως αυτή, μια υπεύθυνη στάση; Και αξίζει να την ακολουθούμε, όσοι σεβόμαστε τον εαυτό μας και τη λογική μας; Αν θέλουμε να κάνουμε όμορφες αλλαγές στη ζωή μας, να δώσουμε δώρα στους αγαπημένους μας και να δημιουργήσουμε μια όμορφη ατμόσφαιρα, μπορούμε να το κάνουμε κάθε στιγμή…

Δε χρειάζεται να είναι Χριστούγεννα. Απλά πράγματα είναι. Εμείς, τα κάνουμε πολύπλοκα.

Τα δικά μου

Στο Θραψανό, Νοέμβρη μήνα, δεν το περιμέναμε να πάμε ούτε εμείς, εδώ που τα λέμε...

thrapsano1.191123
Χρειαζόμαστε κάτι για να... ξεκουνήσουμε. Και η αφορμή ήταν η αδελφή μου Μαλάμω που κατέβηκε με τον σύζυγο της, Νίκο, για δεύτερη φορά την ίδια χρονιά στο χωριό, από εκεί που έλεγε ότι μάλλον δεν θα το ξαναδεί. Ήθελε να περάσουμε λίγο χρόνο μαζί και με τη Στασούλα. Και το θέλαμε κι εμείς, οπότε το... κάναμε!

thrapsano2.191123
Δεν είναι εύκολη μια τέτοια απόφαση. Χρειάζεται δύναμη και κουράγιο και υπομονή για να αντέξεις την οικονομική πρόκληση στις μέρες μας. Αλλά δόξα το Θεό, όλα πήγαν καλά και τα καταφέραμε. Από το πρωί του Σαββάτου 18 Νοέμβρη 2023, είμαστε στο σπίτι μας, πέντε χρόνια μετά. Όλοι όσοι έχουμε απομείνει σε τούτη τη ζωή.

thrapsano4.191123
Να κάτι που μας αρέσει πολύ εδώ. Είναι η κοινωνική ζωή, οι παρέες, το μεσημεριανό φαγητό, όλοι μέσα στην εσωτερική αυλή του πατρικού, όσο ο καιρός το επιτρέπει. Την πρώτη κιόλας μέρα, είναι παρμένες αυτές οι φωτογραφίες. Ο Αγησίλαος έκανε τις μπριζόλες του και η Στασούλα τα λαδερά της. Και απολαύσαμε την παρέα μας.

thrapsano5.191123
Τι είναι αυτό που κάνει τη ζωή στο χωριό, ξεχωριστή; Και πώς έχει μπει έτσι βαθιά μέσα στην καρδιά μας, με τόση νοσταλγία; Είναι προς διερεύνηση, αλλά σίγουρα έχει να κάνει με ένα κομμάτι του εσωτερικού μας κόσμου που έχει ανάγκη να εξιδανικεύει καταστάσεις. Φαντάζομαι θα το έχετε προσέξει κι εσείς στον εαυτό σας.

thrapsano6.201123
Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε να βρεθούμε ξανά και οι τρεις αδελφοί, που έχουμε απομείνει στη ζωή, εγώ, η Μαλάμω και η Στασούλα μαζί στο χωριό, όπως το κάναμε αυτή τη φορά. Αλλά σας βεβαιώνω ότι είναι ωραίο. Μπορούμε ακόμα να μοιραστούμε πράγματα, σκέψεις, αλλά και καταστάσεις με έναν ξεχωριστό κωδικό DNA.

thrapsano5.191123
Δεκαπέντε μέρες στo Θραψανό, χειμωνιάτικα, ε, δεν είναι και τόσο συνηθισμένο για μένα και τη Σούλα που έχουμε τόσα πράγματα προγραμματισμένα να κάνουμε στην Αθήνα. Αλλά τελικά είναι όμορφα και το έχουμε τόσο ανάγκη, προκειμένου να συνεχίσουμε να δίνουμε τη μάχη με την καθημερινότητα...

Η αγγειοπλαστική τέχνη που γνώρισα από τον πατέρα μου Λευτέρη και τον αδελφό μου, Κωστή!

aggioplastes 4
Η ιστορία είναι πολύ όμορφη και το να γυρνάς πίσω και να αναπολείς πράγματα, που επίσης καμιά φορά η ίδια η ζωή ξαναφέρνει μπροστά μας είναι κάτι πολύ συνηθισμένο. Όπως ΑΥΤΟ το δημοσίευμα από το site e-messara.gr, όπου ξαφνικά είδα μια άγνωστη φωτογραφία του πατέρα μου και του αδελφού μου του Κωστή.

kostis5.0907144
Πίσω στο μακρινό παρελθόν… Με τους ανθρώπους σου να μη ζουν πια, αλλά με μνήμες από τα παιδικά μου χρόνια . Τότε που με έπαιρναν μαζί τους στις βεντέμες ως παιδί τα καλοκαίρια, μετά το σχολείο… Οι φωτογραφιες εδω είναι από το αγγειπλαστείο του αδελφού μου Κωστή, τραβηγμένη το μακρινό 2014…

thrapsano.arxio
Δεν ξέρω πώς και γιατί αλλά ποτέ δεν κατάφερα να «σηκώσω» τον πηλό στον τροχό και να δημιουργήσω ένα αντικείμενο. Και να πεις ότι δεν το δοκίμασα; Άδικος κόπος. Είναι φανερό πως το ταλέντο του κάθε ανθρώπου είναι μέσα του. Και μάλλον εγώ προοριζόμουν να γίνω γραφιάς. Το ωραίο είναι ότι οι γονείς μου δεν με πίεσαν ποτέ, για κάτι άλλο πιο πρακτικό και πιο σίγουρο. Και δεν μου βγήκε σε κακό…

ventema8.1960.asomatos
Αυτό το μικρό δημοσίευμα είναι μια μαγιά για να το κάνω μεγαλύτερο… Μόλις «πέσουν» στα χέρια μου κι άλλες φωτογραφίες από αγγειοπλάστες του χωριού μου, Θραψανού και κυρίως δικές μας, από το σπίτι μας, για να είναι αυθεντικές. Αν και τα χρόνια εκείνα ποιος είχε φωτογραφική μηχανή… Αλλά πάλι πού ξέρεις;

ventema3.1960.asomatos

Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ 3 που γυρίστηκε στο Θραψανό και προβάλλει την αγγειοπλαστική τέχνη, μιλώντας με τους μαστόρους του χωριού...

Μια πολύ όμορφη εκδρομή στο Ναύπλιο, με τους αδελφούς από την εκκλησία μας…

nafplio1.052023
Έτσι, για να καταγραφεί το βάζουμε εδώ, στο site αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ ως μια πολύ σημαντική στιγμή για μας η εκδρομή στις 28/5/2023 στο Ναύπλιο και το Τολό… Ανάλογα δημοσιεύματα έχουμε κάνει και στο νέο. Δείτε τα ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

nafplio2.052023
Η Σούλα είχε την ευκαιρία να κάνει την κλασική φωτογράφιση της σε μαγαζί που πουλάει καπέλα, μέσα στην πόλη του Ναυπλίου. Γελάσαμε με τις πόζες της. Αλλά αυτό δεν είναι εκδρομή; Να νιώθει κανείς καλά και να διασκεδάζει με καθετί που κάνει.

nafplio3.052023
Κι εδώ, στην είσοδο ενός μαγαζιού με τα έργα του στον εξωτερικό τοίχο έξω, αφού, δεδομένου ότι είναι πετρόχτιστο δεν έχει προθήκες για να διαφημίζει τα προϊόντα του. Ο καιρός ήταν ιδανικός για περπάτημα. Ούτε ζεστός, ούτε κρύος με τα σύννεφα στον ουρανό να δίνουν μια ψευδαίσθηση δροσιάς.

nafplio4.052023
Στην παρέα μας, η φίλη μας Χάρις. Διάλεξε να καθίσει στο ίδιο, σχεδόν μέρος με τη Σούλα. Στο πεζούλι της εισόδου. Χαμήλωσα κι εγώ το κινητό μου για να δώσω ένα ρεαλιστικό τόνο στη φωτογραφία. Δεν ξέρω αν το αποτέλεσμα με δικαιώνει, αλλά εγώ το προσπάθησα.

nafplio5.052023
Μια βουκαμβίλια διάλεξε η φίλη μας Χρυσάνθη για να φωτογραφηθεί. Μόνο που δεν προσέξαμε τη σκιά της κι εκείνη έπεσε πάνω στο πρόσωπο της. Όλοι μαζί περάσαμε πολύ όμορφα. Και δώσαμε νόημα στην έννοια της εκδρομής, όπως την ξέραμε και τη ζήσαμε, πραγματικά.

nafplio6.052023
Κι ένα στενό της παλιά πόλης του Ναυπλίου με τις ανθισμένες βουκαμβίλιες να πρωταγωνιστούν. Πήραμε αρκετές. Κάτι μας έχει κάνει να τις αγαπάμε πολύ. Γι’ αυτό και τις έχουμε και στο σπίτι μας στην Κρήτη και στην Αθήνα. Μάλιστα και το πρώτο λουλούδι που πήραμε στο σπίτι του Κώστα και της Άννυς, βουκαμβίλια ήταν.

Η πρώτη μας βόλτα το 2023 ήταν στον Εθνικό Κήπο! Και ήταν πραγματικά απολαυστική…

ethn.kipos1.2023
Πάντα μας άρεσε να επιλέγουμε τον Εθνικό Κήπο για τη βόλτα μας. Είναι πολύ όμορφος, ιδιαίτερα μετά τα έργα αναβάθμισης του, είναι κοντά μας, με τη μηχανή από το σπίτι μας στον Κολωνό μόλις 10 λεπτά και όποτε και αν πας, πάντα έχει κάτι να σου δώσει.

ethn.kipos2.2023
Δικαιολογημένα λοιπόν διαλέξαμε η πρώτη βόλτα μας το 2023 να είναι εκεί. Αρχές Γενάρη. Με ανέλπιστη για την εποχή ηλιοφάνεια. Δείτε στο μεταξύ μερικά δημοσιεύματα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ που έχουμε κάνει στο παρελθόν στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για τον Εθνικό Κήπο.

ethn.kipos3.2023
Είναι λοιπόν υπερβολή; Όχι, τα ωραία παραμένουν ωραία, ακόμα και στο πέρασμα των χρόνων. Ας πούμε, είναι μοναδικό να κάθεσαι και να χαζεύει τις πάπιες στη μικρή λιμνούλα. Και τα νερά να τρέχουν και να απολαμβάνεις όλη αυτή την ηρεμία όλα αυτή την ηρεμία και την ομορφιά.

ethn.kipos4.2023
Και κάπου εκεί, περπατώντας, μπορείς να χαζέψεις και στο κινητό τα μηνύματα. Διατηρείς μια επαφή με τον έξω κόσμο που αν και δίπλα σου, μοιάζει να είναι μακριά. Διαφορετικά «κινδυνεύεις» να χαθείς μέσα σ’ αυτή την ομορφιά και άντε μετά να επανέλθεις στην πραγματικότητα.

ethn.kipos5.2023
Παρατηρώ τη Σούλα που φωτογραφίζει τη λίμνη με τις πάπιες. Είναι απορροφημένη σ’ αυτό το έργο. Και το αποτέλεσμα της δουλειάς της είναι καταπληκτικό. Συχνά γίνεται ο άτυπος βοηθός μου στις αναρτήσεις μου και την ευχαριστώ γι’ αυτό.

ethn.kipos6.2023
Θα συνεχίσουμε να το αγαπάμε αυτό το μέρος. Για φαντάσου, ένας μικρός πράσινος παράδεισος στο κέντρο της πυκνοκατοικημένης Αθήνας. Και μέσα εκεί ηρεμείς, καθώς ακούς τους φυσικούς ήχους των πουλιών και όχι τον θόρυβο της πόλης.

Ο φίλος Ηλίας, από την Αναστασιά Σερρών, γράφει αποκλειστικά στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ...

ilias. anastasia1
Συχνά εδώ στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ δίνουμε το βήμα σε όσους θα ήθελαν να εκφραστούν εκτιμώντας πως έναν όμορφο τόπο πρέπει να τον μοιράζεσαι με φίλους. Και η αλήθεια είναι πως για τον Ηλία έχουμε γράψει πολλές φορές σ' αυτό το site. Δοκιμάστε στην αναζήτηση το λήμμα "Αναστασιά" και θα δείτε.

ilias. anastasia2
Αυτή τη φορά όμως γράφει ο ίδιος ο Ηλίας. Μιλάγαμε χθες στο messenger. Είχε όρεξη και σχολίαζε, όπως κάνει συχνά τα πάντα. Του πρότεινα λοιπόν να κάνει ό ίδιος ένα κείμενο και να μιλήσει για τον εαυτό του. Και ο φίλος μου Ηλίας το έκανε άμεσα. Δείτε το ΕΔΩ. Στη φωτογραφία με τη σύζυγό του, Κατερίνα, στη δημόσια μαρτυρία.

ilias. anastasia3
Και δω με μια από τις γάτες του... Γράφει ο ίδιος: Με το πού βγαίνω το πρωί από την πόρτα, μου λέει η γατούλα καλημέρα και μπαίνει μέσα στα πόδια μου για ένα χάδι. Βλέπεις το περίμενε, όλη νύχτα, και αυτή. Ύστερα βλέπω τό πρώτο λουλούδι, μετά τα πολλά, τον κήπο, γενικά, τα οπωρολαχανικά.

ilias. anastasia4
"Κατερίνα, αυτό τό λουλούδι άνθισε, έλα να δεις τί όμορφο που είναι. Κοίτα και το άλλο! Δες η ντομάτα κοκκίνισε, η πιπεριά είναι έτοιμη, η μελιτζάνα, τα κρεμμυδάκια, τα φασολάκια... Πάω στις κότες να τις ταΐσω. Για κοίτα, βρήκα αυγά πάλι, για το μεσημέρι, έχουμε αφθονία".

ilias. anastasia5
Έτσι έπλασε ο Θεός τον άνθρωπο, να ζει στη φύση, όχι στα τσιμέντα, σε πολυκατοικίες, δεν θα μπορούσε άραγε να κάνει δέκα ο Θεός; Πηγαίνοντας οι άνθρωποι στις πόλεις, χάσανε το νόημα της ζωής. Εκτροχιάστηκαν γενικά. Αλλά νομίζουν ότι είναι μοντέρνοι, ενώ στην πραγματικότητα, είναι σκλάβοι.

ilias. anastasia6
Ο Ηλίας κάνει έκκληση: Συνταξιούχοι, εγκαταλείψτε τα τσιμέντα, κάντε δώρο στον εαυτό σας, αυτή τη χαρά, να ζήσετε στη φύση, πριν γίνετε φωτογραφίες.. Πάρτε από την ζωή ποιότητα... Μπορείτε, είναι θέμα εμπιστοσύνης στον εαυτό σας... Δοκιμάστε και θα δείτε. Δεν είναι τόσο δύσκολο, όσο νομίζετε!

ilias. anastasia7
Από ότι αισθάνομαι και καταλαβαίνω, τα γεγονότα θα σας προφτάσουν και θα τρέχετε από πίσω... Δεν χρειάζεται να αγοράζετε, μερικά πράγματα, τα παράγεται οι ίδιοι! Με λίγη φροντίδα και σαν χόμπι. Μπορώ να γράψω αλλά τόσα. Αλλά αρκετά για σήμερα... Είμαι σίγουρος ότι κάποιους θα βοηθήσουν!

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA