Ήταν ασφαλώς κάτι το πρωτόγνωρο και το ξεχωριστό αυτό που έγινε το Σαββατόβραδο που μας πέρασε στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας του Πλάτωνα. Από εκείνες που, επειδή τις έχουν πάρει πάνω του οι καλλιτέχνες δεν μπορείς να καταλάβεις και πολλά πράγματα. Συμμετέχεις όμως και ρουφάς την κάθε στιγμή σαν πραγματικά μοναδική.

Εγώ έγραψα ήδη σ’ αυτό το χώρο τις εντυπώσεις μου. Και ο Δημήτρης Νέζης έσπευσε να το… «ξεσηκώσει» και να το βάλει στο Blog των «Μηνυμάτων». Δείτε το ΕΔΩ. Την επομένη ο Δημήτρης Καττής δημοσίευσε τις φωτογραφίες που τράβηξε εκείνο το βράδυ κι εγώ τις έντυσα με λεζάντες. Δείτε ΕΔΩ.

Αξίζει όμως να δούμε πώς το είδαν και οι άλλοι παρόντες, μέλη της Επιτροπής Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα στα Blog τους. Γι’ αυτό θα επιχειρήσουμε μια περιδιάβαση σ’ αυτά. Μια ματιά στον τρόπο καταγραφής ενός καινούργιου τρόπου έκφρασης που σίγουρα άρεσε σε όλους ακριβώς για τη διαφορετικότητά του.

Πάμε λοιπόν. Πρώτος σταθμός το Blog του Κώστα Κίτσιου που είναι και ο άνθρωπος που ξέρει να χειρίζεται καλύτερα από όλους μας τη φωτογραφική μηχανή του και το βίντεο. Την πρώτη μέρα ανέβασε πολύ καλές σε λήψη φωτογραφίες με τα σχόλια που μόνο αυτός ξέρει να κάνει. Δείτε ΕΔΩ. Την  επομένη "ανέβασε" και δύο βίντεο, έτσι για να έχουμε μια πιο ζωντανή εικόνα. Αξίζει να τα δείτε πατώντας ΕΔΩ.

Πολύ ενδιαφέρουσα είναι και η παρουσίαση από τη Σία Παπαγεωργίου στο Blog της που έχει και... μεγάλο θετικό μερίδιο ευθύνης για τη βραδιά. Δείτε ΕΔΩ.

Λιτό στην παρουσίαση του το σημείωμα στο Blog της Ακαδημίας Πλάτωνα κάνει αναφορά στην ομορφιά της βραδιάς. Δείτε ΕΔΩ.

Αν υπάρχουν κι άλλα Blog που έγραψαν για το θέμα παρακαλώ να μου τα επισημάνεται, εφόσον τα γνωρίζετε. Θα τα προσθέσω. Η παράληψη (αν υπάρχει) δεν έγινε από πρόθεση.

Ζώντας στο χείλος του γκρεμού…

Το e-mail μου το έστειλε η κόρη μου Ειρήνη χθες και είναι πολύ όμορφο. Πόλεις χτισμένες στο χείλος του γκρεμού… Στον άνθρωπο άρεσε πάντα να «παίζει» με το φόβο. Μερικές φορές μάλιστα προσπαθούσε να τον ξεμπροστιάσει. Κι αν δεν έπασχε από υψοφοβία τότε ήταν που «περνούσε» στο άλλο άκρο και τις υπερβολές. Η αλήθεια είναι πως πέρα από το φόβο υπάρχει και το δέος. Η ομορφιά του να έχεις τη δύναμη να είσαι στην κορυφή, χωρίς να μπορεί κανείς, ούτε η ίδια η φύση να σου αντισταθεί.

Αυτό το PPS με τις μοναδικές εικόνες και τα σχόλια του είναι από πόλεις που «προκαλούν για τον τόπο που επιλέχθηκε να χτιστούν. Πατήστε ΕΔΩ να κατεβάσετε το αρχείο στον υπολογιστή σας και να απολαύσετε την ανθρώπινη δημιουργία που ξεπερνά τα όρια. Ποτέ μην πείτε ότι τα έχετε δει όλα. Πάντα κάποια έκπληξη θα υπάρχει που θα μας κάνει να αναρωτιόμαστε για τις ανθρώπινες δυνατότητες.