Χθες ήταν η πανσέληνος του Μαϊου, το «Φεγγάρι των Λουλουδιών». Και σήμερα φάινεται!

panselinos.likavitos1.050520

Η πανσέληνος του Μαΐου 2025, γνωστή ως «Φεγγάρι των Λουλουδιών» (Flower Moon), θα φτάσει στο αποκορύφωμά της χθες, Δευτέρα, 12 Μαΐου, στις 19:55 ώρα Ελλάδας. Αλλά μπορείτε να την απολαύσετε και σήμερα. Το όνομα αυτό προέρχεται από τους Ινδιάνους της Βόρειας Αμερικής, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν τις διάφορες φάσεις της Σελήνης για να ονοματίσουν τις περιόδους του χρόνου, βασιζόμενοι σε φυσικά φαινόμενα και γεωργικές δραστηριότητες.
panselinos1.lolos.301220

 

Η συγκεκριμένη πανσέληνος αντιστοιχεί στη στιγμή που στη Βόρεια Αμερική ανθίζουν τα λουλούδια με την άνοιξη να είναι σε πλήρη ανάπτυξη, γεγονός που εξηγεί την ονομασία της. Εκτός από το «Φεγγάρι των Λουλουδιών», άλλες παραδοσιακές ονομασίες περιλαμβάνουν την «Πανσέληνο του Κουνελιού», τη «Φεγγάρι της Φύτευσης του Καλαμποκιού»...

panselinos2.lolos.301220

Θα τη δείτε ακόμα και ως την «Πανσέληνο του Γάλακτος». όλες αυτές οι ονομασίες αναφερόνται σε διαφορετικές γεωργικές και φυσικές διαδικασίες που συνδέονται με αυτή την εποχή του χρόνου. Αξιοσημείωτο είναι ότι η πανσέληνος του Μαΐου 2025 θα είναι μια «μικροπανσέληνος» (micromoon), καθώς η Σελήνη θα βρίσκεται στο πιο απομακρυσμένο σημείο της τροχιάς της γύρω από τη Γη, περίπου 405.278 χιλιόμετρα μακριά.

panselinos3.lolos.301220

Αυτή η απόσταση θα κάνει τη Σελήνη να φαίνεται ελαφρώς μικρότερη από το κανονικό, αν και η διαφορά μπορεί να μην είναι εύκολα αντιληπτή με γυμνό μάτι. Θα την απολαύσουμε κι αυτή την πανσέληνο. Μας αρέσει να σηκώνουμε τα μάτια μας στον ουρανό, τέτοιες μοναδικές στιγμές και να απολαμβάνουμε τη δημιουργία, δοξάζοντας τον Δημιουργό! Τα πάντα, τα έφτιαξε με Σοφία...

Επικαιρότητα

Στον επιτάφιο αργά το βράδυ

Στον κόσμο αρέσει να συμμετέχει τουλάχιστον στον επιτάφιο. Έτσι κι αλλιώς το' χει στη φύση του να συμπάσχει. Ακόμα και με το Θείο Δράμα. Ίσως πιο πολύ, ακριβώς γι' αυτό.

Έτσι συνέβη και στο χωριό. Κι ας άργησε υπερβολικά να βγει από την εκκλησία και να πάει ώς την πλατεία συνοδεία όλων των προσκυνητών. Ίσως γιατί ο παπάς έχει την ευθύνη και των γύρω μικρών χωριών και πού να πρωτοπάει ο άνθρωπος για να τα προλάβει όλα.

Το ίδιο θα συμβεί και με την Ανάσταση. Αλλά αυτή είναι μια άλλη πικρή ιστορία. Έτσι κι αλλιώς θα υπάρξει και ο καθιερωμένος “βομβαρδισμός” με τα πυροτεχνήματα την ώρα του Χριστός Ανέστη.

Στον επιτάφιο εδώ ψάλουν οι κυρίες του Συλλόγου Γυναικών. Κρατούν τα βιβλιαράκια τους και τραγουδούν τη “ζωή εν τάφω”. Μια χαρά τα πάνε οι κοπέλες. Αλλά πέφτουν στα στόματα, επίσης γυναικών, που δεν ενθουσιάζονται με τον τρόπο που ψάλλουν. Ωστόσο κανείς δεν παίρνει την πρωτοβουλία να τις αντικαταστήσει.

Εγώ που τις άκουσα μου φάνηκαν μια χαρά. Αλλά εγώ δεν είμαι και το καλύτερο δείγμα ανθρώπου που ξέρει να κρίνει εκκλησιαστικά ζητήματα. Σπάνια εκκλησιάζομαι και γενικώς δεν με ενθουσιάζει αυτός ο τρόπος ζωής. Τον βρίσκω πολύ δήθεν και απέχει πολύ μακριά από τα πιστεύω μου.

Ο Λάμπρος είναι εκεί με την παρέα του. Παιδιά της ηλικίας του. Δεν ξέρω αν παρακολουθεί με... κατάνυξη τα μυστήρια ή αν είναι μόνο η παρέα που του αρέσει. Υποψιάζομαι το δεύτερο. Όπως και να' χει την καταβρίσκει. Κοντεύει 11 το βράδυ και δε λέει να “μαζευτεί” σπίτι. Δεν υπάρχει και λόγος να του τη χαλάσει κανείς. Θα περάσει καιρός να ξαναζήσει τέτοιες μέρες με την παρέα του.

Ίσως το καλοκαίρι που θα ξανάρθει. Αλλά τότε βοηθάει και ο καιρός για τα βραδινά ξενύχτια. Όσο για τον επιτάφιο; Η αίσθηση που μου έμεινε είναι ότι όλα έγιναν βιαστικά. Από την εκκλησία στην πλατεία και ξανά πίσω. Και κάτι ακόμα που παρατήρησα. Ελάχιστοι είχαν κεριά. Μια πορεία εκδρομική ήταν...

Το ταξίδι ήταν καλό για το χωριό

Μια ολάνθιστη φύση μας περιμένει...

Χωρίς μποτιλιαρίσματα ήταν το ταξίδι για το χωριό. Περάσαμε όλες τις φάσεις του καιρού. Βροχερός, με ήλιο, με κρύο, με ζέστη.

Βρήκαμε στο δρόμο μας και την καινούρια σήραγγα που οδηγεί απευθείας στη Μεγαλόπολη. Πολύ καλό έργο. Μεγάλη εξυπηρέτηση. Αποφεύγεις όλες τις μεγάλες στροφές μέχρι να κατέβεις και να φτάσεις στη Μεγαλόπολη. Ένα αξιόλογο έργο πολύ καλό και γι' αυτούς που πάνε Καλαμάτα.

Στο χωριό φτάσαμε απόγευμα κατά τις 5. Στην ταβέρνα “του Ταλούμη” βρήκαμε καλό φαγητό. Ήπιαμε κι ένα μισόκιλο ροζέ κρασί.

Ύστερα, ένα καφεδάκι για να έρθω στα ίσια μου και μια επαφή με τις Φυλετικές και το Travian. Αργότερα έχει επιτάφιο. Κι εγώ μπορεί να κάθισα ξύπνιος, αλλά οι άλλοι την έπεσαν. Το αποψινό βράδυ θα' ναι μεγάλο...

Μεγάλη Παρασκευή, μια θλιμμένη μέρα...

“Να ονειρεύομαι απ' το παράθυρο, να ταξιδεύω...” ένα υπέροχο τραγούδι. Πάντα μου άρεσε. Θες οι στοίχοι, η μουσική, η θάλασσα, η ερμηνεία του Νταλάρα... Όλα είναι υπέροχα σ' αυτό τραγούδι. Σε λίγο έτσι κι αλλιώς θα είμαστε στο δρόμο για το χωριό... Ακούστε λίγο τη θάλασσα στο βάθος καθώς απλώνεται πάνω στα βότσαλα...

Από παλιά είχαμε “συνδέσει” αυτή τη μέρα με ότι πιο πένθιμο υπήρχε. Μεγαλωμένος από μια μάνα που είχε μεγάλη εξάρτηση από τα της εκκλησίας (αν και στα γεράματά της έκανε τη μεγάλη ανατροπή...) πάντα πιστεύαμε πως... συνωμοτούσε το σύμπαν για να μας δείξει ότι συμπάσχει με το θάνατο του Χριστού.

Έτσι τον καιρό που πηγαίναμε στην Παναγία την Κουδουμιανή, στα Νότια του Ν. Ηρακλείου της Κρήτης, θυμάμαι ήταν κακός ο καιρός, φυσούσε, αλλά την ώρα του επιταφίου σαν από θαύμα, έπεφτε ο αέρας και δεν έσβηναν τα κεριά που κρατούσαμε... Ναι, τότε, αυτή τη σύμπτωση τη λέγαμε “θαύμα”. Τόσο αθώοι είμαστε. Μέχρι εκεί έφταναν τα θαύματα που περιμέναμε από τη ζωή μας...

Και σήμερα ο καιρός είναι συννεφιασμένος. Λες και το πάει για βροχή. Στους δρόμους κυκλοφορούν ελάχιστοι άνθρωποι. Στην Αθήνα τα μαγαζιά είναι κλειστά. Μια λαμπάδα πασχαλινή που θέλαμε να πάρουμε, το αναβάλουμε για τη... Μεγαλόπολη ή την εκκλησία.

Τα σούπερ μάρκετ δουλεύουν πριν τις 11 στα... μουλωχτά. Με... κλειστά τα φώτα εξυπηρετούν κανονικά τους πελάτες που τους επισκέπτονται για τα ψώνια της τελευταίας στιγμής. Αθάνατε Έλληνα!

Στη βαβούρα της πόλης δεν ακούς πένθιμες καμπάνες. Στην επαρχία αυτό είναι πιο ευδιάκριτο.

Θα τις ακούσουμε το απογευματάκι που θα είμαστε εκεί. Στο Ελληνικό. Κοντά στον Λάμπρο που κλείνει σήμερα μια ολόκληρη εβδομάδα εκεί και όπως μας λέει στο τηλέφωνο περνάει υπέροχα.

Οι περισσότεροι έχουν φύγει ή ετοιμάζονται να φύγουν. Το βλέπεις αυτό στη γειτονιά που πια, βρίσκεις εύκολα... πάρκινγκ για το αυτοκίνητο. Δε χρειάζεται να κάνεις κύκλους το οικοδομικό τετράγωνο.

Και η τροχαία, καθώς ακούμε συνεχώς στις ειδήσεις, έχει πάρει τα μέτρα της για να διευκολύνει όσους πάνε στα χωριά τους για το Πάσχα. Δείτε ΕΔΩ σχετικά δημοσιεύματα στο internet.

Μέρα πένθιμη σήμερα... Οι περισσότεροι συμμετέχουν. Και νηστεύουν κι όλας. Το βράδυ όμως, μετά τον επιτάφιο, ένα ουζάκι είναι ότι καλύτερο. Μ' αρέσει να το κάνω αυτό κάθε χρόνο. Θα το κάνω κι εφέτος.

Η Ακαδημία Πλάτωνος στο πόρισμα της επιτροπής περιβάλλοντος της Βουλής

Εικόνες όμορφες από την έρημο με το φακό του BBC. Ότι είναι όμορφο στο μάτι, είναι όμορφο και στην ψυχή... Μέρα που είναι σήμερα.

Το θέμα το επεσήμανε με e-mail η Ματίνα από την ΕΚΑΠ. Είχε φροντίσει νωρίτερα να ενημερώσει μέσα από το Blog για το θέμα. Μέρες που είναι δεν χρειάζεται εφησυχασμός. Όλα παίζονται και είναι μάνες όταν κινούνται στα μουλοχτά:

Πέντε  σημεία για την Ακαδημία Πλάτωνος αναφέρει το πόρισμα της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής:

1. Επέκταση της Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων στην Ακαδημία Πλάτωνος και στο Δημόσιο Σήμα.


2. Αναστολή της μελέτης του Δήμου Αθηναίων για την πολεοδομική αναβάθμιση της Ακαδημίας Πλάτωνος.


3. Ανταλλαγή οικοπέδου Νομαρχίας Αθηνών στην Ακαδημία Πλάτωνος – μεταφορά υπηρεσιών Νομαρχίας Αθηνών στην Πλατεία Θεάτρου στο κτίριο της Διπλαρείου Σχολής.


4. Ανέγερση και λειτουργία του Αρχαιολογικού Μουσείου της Πόλης των Αθηνών, κατά προτίμηση εκτός των ορίων του αρχαιολογικού χώρου.


5. Ολοκλήρωση απαλλοτριώσεων στον ευρύτερο χώρο του αρχαιολογικού άλσους (δαπάνη περίπου 2.3 εκ ευρώ).

  • Δείτε ΕΔΩ το σχετικό σημείωμα από το Blog της ΕΚΑΠ με τα σχόλια των αναγνωστών. Κι ΕΔΩ ολόκληρο το πόρισμα της Βουλής να το μελετήσετε προσεκτικά και να βγάλετε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας.

Συνεχίζουν να φτάνουν ευχές από φίλους


Μεγάλη Πέμπτη στο γραφείο. Τελειώσαμε νωρίς σήμερα. Κι από την εφημερίδα το ίδιο. 'Ολοι ετοιμάζονται να φύγουν. Χαιρετούν. Εύχονται “Καλή Ανάσταση” και την... κάνουν. Αν όχι σήμερα, αύριο οπωσδήποτε.

Ο καιρός έξω είναι καλό, έτσι θα το πάει λένε ώς την Κυριακή του Πασχα. Μακάρι. Να το χαρούν όσοι εκδράμουν. Το Δεύτερο έχει υπέροχα απαλά τραγούδια... Και η τροχαία έχει πάρει έκτακτα μέρα στις εθνικές οδούς για να είναι πιο άνετο και ασφαλές το ταξίδι.

Στο μεταξύ οι ευχές και τα μηνύματα συνεχίζουν να καταφθάνουν. Σταχυολογώ τα τελευταία στο κινητό μου:

  • Η Ανάσταση ας είναι ένα Φως αισιοδοξίας, χαρά και υγείας για τον καθένα μας. Καλό Πάσχα! Φώτης Ιγνατίου, Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων, πρόεδρος “Τεχνόπολις” τη΄. 210 8216682”.

  • Χρόνια πολλά και δημιουργικά. Καλή Ανάσταση. Αντώνης Παναγιωτακόπουλος".

  • Αυτές τις Άγιες Μέρες μαζί με την κορύφωση του Θείου Δράματος έχουμε και την κορύφωση του δράματος των εργαζομένων. Μην ακούτε λοιπόν του καλούς πρωινούς δημοσιογράφους που προσπαθούν να μας πείσουν ότι για το καλό της χώρας πρέπει να πληρώσουν οι εργαζόμενοι την κρίση. Εμπιστευτείτε τον πρωθυπουργό μας (λεφτά υπάρχουν...). Να περάσετε καλά με υγεία γιατί Ανάσταση στο Φορολογικό – Ασφαλιστικό - ΦΠΑ – μισθούς – συντάξεις – δεν φαίνεται. Εκτός κι αν όλοι αντιδράσουμε. Καλό Πάσχα σε όλους. Βασίλης Λάμπρου”.

  • Χρόνια πολλά. Καλή Ανάσταση της Ελλάδας και των πολιτών. Λουκάς Αποστολίδης, δικηγόρος, πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής τηλ 2103619650”.

Και φυσικά να μην παραλείψω να ευχαριστήσω και ΟΛΑ τα κορίτσια της ΚΑΜΠΥΛΗΣ που συνεργαζόμαστε. Μετά την Αμαλίτσα μου έστειλαν την κάρτα που βλέπετε επάνω, στην κορυφή του δημοσιεύματος και η Μάρθα και η Νικολέττα. Κι ακόμα το γραφείο Τύπου της ΓΣΕΕ και την εταιρία Altec Software. Κι έχουμε ακόμα δρόμο μπροστά μας...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA