Η Λευκάδα ήταν επιλογή της Άννυς. Και περάσαμε πολύ όμορφα μαζί τους τον Αύγουστο του 2024. Εδώ, ένα απόγευμα που βγήκαμε με τη Σούλα για ένα ποτό, κοντά στο σπίτι που μέναμε και που μας άρεσε πολύ. Απογευματάκι, πάνω στη θάλασσα. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Η θάλασσα μπροστά σπίτι, τη Βίλλα "Βανδώρος", μια εικόνα πέρα από τα αρμυρίκια όπου μπορούσες να καθίσεις στην ξαπλώστρα στο ίσκιο τους και να διαβάσεις ή να ασχοληθείς με οτιδήποτε άλλο ηθελες. Ο ελάχιστος κόσμος, πρόσθετε στην παρέα. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Το φημισμένο και όχι άδικα Πόρτο Κατσίκι. Πήγαν η Άννυ με τον Κώστα και μας μετέφεραν τα καλύτερα. Εμείς επιθυμούσαμε να είναι πιο ήπιοι οι ρυθμοί μας. Ήταν και μεγάλες οι ζέστες... Με το αικοντίσον να δουλεύει στο φουλ, ήμασταν όλες τις μέρες. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Η Άννυ κι ο Κώστας φωτογραφημένοι από μένα με τη μηχανή του, στην πόλη της Λευκάδας. Κατεβήκαμε δυο - τρεις φορές. Μια από αυτές, η τελευταία, που θα δείτε πιο κάτω, είναι παρμένη από εκεί, όταν πέσαμε πάνω σε μια παρέλαση. Από τις γιορτές "Λόγου και Τέχνης". Δειτε ΕΔΩ.
Η Άννυ κατεβαίνει τις σκάλες για το Πόρτο Κατσίκι και ο Κώστας τη φωτογραφίζει. Τράβηξε επίσης από όπου πήγαμε και πολλά βίντεο. Αρκετά τα ανεβάσαμε στο Facebook, από από όπου οι φίλοι μας μπορούσαν να τα δουν άμεσα. Το έκανε αυτό με έξυπνο τρόπο και προσπαθούμε να είναι μικρά για να μπορεί, εύκολα, ο άλλος να τα δει. Δειτε ΕΔΩ.
Να και η φωτογραφία με τοπικές ενδυμασίες στην πόλη της Λευκάδας καθώς συμμετείχαν και φίλοι με τις τοπικές τους ενδυμασίες από πολλές χώρες της Ευρώπης και φυσικά της Ιταλίας. Ήταν ένα ωραίο βραδάκι και τους απολαύσαμε από το τραπέζι της ταβέρνας που καθόμασταν. Δείτε ΕΔΩ.
Μια εκδήλωση με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον που δεν πρέπει να χάσουμε. Το “Μήνυμα” πρωτοπορεί. Ζει μέσα στον κόσμο και αντιλαμβάνεται τα προβλήματά του...
Τι λέμε εμείς για τις αυξήσεις
Προτροπή του “Μηνύματος”. Έχουμε άποψη και τη διατυπώνουμε ευθαρσώς. Το τρικάκι αυτό θα μοιραστεί στους επιβάτες τους ΜΕΤΡΟ και όχι μόνο...
Μια πρώτη γεύση μπορείτε να πάρετε από το βίντεο παρουσίασης του βιβλίου.
Σήμερα στις 7 και για τρεις ώρες στην αίθουσα “Κωστής Παλαμάς” στο φιλολογικό σύλλογο “Παρνασσού”, στην πλατεία Καρίτση στην Αθήνα ο Δημήτρης Καραβασίλης παρουσιάζει το βιβλίο του “Μικρασίας Έρως”.
Ο συγγραφέας υπόσχεται σε όσους μπορέσουν να πάνε ότι θα περάσουν υπέροχα. Πέρα από τα όμορφα λόγια του Δημήτρη θα δουν χορούς και τραγούδια από τα μέρη της Μικράς Ασίας.
Και κοίτα τώρα να δεις ένα παράξενο πράγμα. Εγώ που δεν έχω καμιά καταβολή από τη Μικρά Ασία μ' αρέσει καθετί που προέρχεται από εκεί.
Το βιβλίο το έχω στη βιβλιοθήκη μου και πρέπει να σας πω ότι είναι πολύ όμορφο και καλογραμμένο. Αλλά αν δεν είχα το στρίμωγμα με τα ωράρια στην εφημερίδα θα πήγαινα. Τον Δημήτρη τον αγαπάνε οι μαθητές του και είναι βέβαιο ότι η αίθουσα του “Παρνασσού” θα είναι γεμάτη παιδικά χαμόγελα.
Εύχομαι από καρδιάς να πάει καλά η εκδήλωση. Ξέρω ότι την παλεύει καιρό τώρα και αξίζει, μα την αλήθεια να πάνε όλα κατ' ευχήν.
Καλή επιτυχία φίλε!
Όταν ο Πάνος σχολίαζε ότι τα 100.000 “χτυπήματα” θα τα... πιάσουμε σαν αέρας μου φαίνονταν σαν ένας καλός λόγος που έμοιαζε με υπερβολή. Τελικά αποδείχθηκε ότι είχε δίκιο και καθόλου υπερβολικός δεν ήταν στις εκτιμήσεις του...
Και να λοιπόν τώρα που σε λίγο τα 100.000 θα είναι παρελθόν. Αυτό εγώ το θεωρώ έκφραση αγάπης, καταξίωση του Site και εκτίμηση προς τον γράφοντα.
Δεν περνά κανείς από δω μόνο για μια βόλτα... Το έχω διαπιστώσει. Μπαίνει και ξαναμπαίνει. Μερικοί φίλοι το έχουν και λίγκ στο δικό τους Blog. Δείτε ΕΔΩ, κι ΕΔΩ, κι ΕΔΩ, κι ΕΔΩ, κι ΕΔΩ. Άλλοι πάλι που δεν γνωρίζω ακόμα από κοντά, έκαναν το ίδιο πράγμα χωρίς να με ρωτήσουν. Και πρέπει να πω ότι μου άρεσε. Δείτε ΕΔΩ.
Οι επισκέψεις πολλαπλασιάστηκαν αισθητά κι εγώ θεώρησα πως ήρθε η ώρα για κάποιες επιπλέον αλλαγές στην αισθητική παρουσίασή του. “Μετακόμισα” λοιπόν τρεις εφημερίδες που “δουλεύω” για το κέφι μου και όχι επαγγελματικά, επί πληρωμή. Από την πλαϊνή μπάρα στη βάση της πρώτης σελίδας.
Αλλάζω συχνά τις φωτογραφίες από το πατρικό μου στην Κρήτη και τις εμπλουτίζω με νέες πιο κοντά στην επικαιρότητα έτσι ώστε να είναι αισθητή και η πορεία των έργων.
Τοποθέτησα, δοκιμαστικά ένα μπάνερ, μια... διαφήμιση του Πιτσιρίκου για ραδιοφωνική εκπομπή και στη θέση της αργότερα θα μπουν ειδήσεις από το δικό μου μικρόκοσμο που θεωρώ ότι ξεχωρίζουν ή άλλα μόνιμου ενδιαφέροντος θέματα.
Τέλος έβαλα δοκιμαστικά μια μπάρα στη βάση της πρώτης σελίδας που θα είναι μόνιμες κάποιες σελίδες που ξεχωρίζουν και στην οποία έβαλα τρεις δικές μου “καταστάσεις”. Το γάμο της Ειρήνης με το Χριστόφορο, μια πολύ όμορφη στιγμή στη ζωή μου, Το θάνατο της αδερφής μου Γιωργίας, μια πολύ “δύσκολη” στιγμή, η ώρα του αποχαιρετισμού. Το τρίτο το ψάχνω ακόμα... Δεν βιάζομαι. Θα έρθει η ώρα του.
Έτσι κι αλλιώς το Site μου ακολουθεί μέσα από τα μάτια μου τη ζωή. Και καταγράφει προσωπικές, κοινωνικές ή άλλες καταστάσεις. Και οι αλλαγές είναι μέρος της ζωής μας. Δεν είναι;
Μάθημα 1o
Ένας άνδρας μπαίνει για μπάνιο τη στιγμή που η γυναίκα του μόλις βγαίνει. Εκείνη τη στιγμή χτυπά η πόρτα. Η σύζυγος τυλίγει μια πετσέτα γύρω της και τρέχει να ανοίξει. Ανοίγοντας, αντικρίζει το γείτονα. Πριν αρθρώσει λέξη, ο Γιάννης ο γείτονας της λέει: «Θα σου δώσω 800 Ευρώ αν... αφήσεις την πετσέτα να πέσει στο πάτωμα. Αφού το σκέφτηκε για μια στιγμή, η γυναίκα, αφήνει την πετσέτα και στέκεται ολόγυμνη μπροστά στο Γιάννη. Μετά από λίγα λεπτά, ο Γιάννης, βγάζει 800 Ευρώ, της τα δίνει και φεύγει.
Η γυναίκα τυλίγει πάλι την πετσέτα και γυρίζει στο μπάνιο. Ο σύζυγος τη ρωτά ποιος ήταν και αυτή του απαντά ότι ήταν ο Γιάννης ο γείτονας. «Ωραία», λέει ο σύζυγος, «Σου είπε τίποτα για τα 800 Ευρώ που μου χρωστάει;»
Ηθικό Δίδαγμα: Αν μοιράζεσαι κρίσιμες πληροφορίες που αφορούν κέρδος με τους μετόχους σου, μπορεί να είσαι σε θέση να αποφύγεις αναπόφευκτη έκθεση!
Μάθημα 2ο
Ένας παπάς προσφέρθηκε να οδηγήσει μια καλόγρια με το αυτοκίνητό του. Μπαίνει η καλόγρια στο αυτοκίνητο και καθώς κάθεται, ανοίγει το ρούχο της και αποκαλύπτει τα πόδια της. Ο παπάς παραλίγο να τρακάρει. Αφού κέρδισε τον έλεγχο του αυτοκινήτου, διστακτικά άπλωσε το χέρι του στο γόνατό της. Η καλόγρια γυρίζει και του λέει: «Πάτερ θυμάσαι τον ψαλμό 129;» Ο παπάς δαγκώθηκε... Μετά από λίγο όμως δεν άντεξε τον πειρασμό και ξαναάπλωσε το χέρι του. Η καλόγρια επανέλαβε: «Πάτερ, θυμάσαι τον ψαλμό 129;» Ο παπάς απολογήθηκε: «Συγνώμη, αδερφή, αλλά η σάρκα είναι αδύνατη».
Με τα πολλά έφτασαν στη Μονή και η καλόγρια πήγε στη δουλειά της. Φτάνοντας στην εκκλησία, ο παπάς τρέχει στο βιβλίο των ψαλμών και ψάχνει να βρει τον 129. Διαβάζει: «Προχώρα μπροστά και ψάξε ψηλά, θα βρεις τη δόξα»
Ηθικό Δίδαγμα: Αν δεν είσαι καλά πληροφορημένος στη δουλειά σου, μπορεί να χάσεις μια σπουδαία ευκαιρία.
Μάθημα 3ο
Ένας, πωλητής, ένας διοικητικός και ο Μάνατζερ πήγαιναν για γεύμα, όταν βρίσκουν στο δρόμο ένα παλιό λυχνάρι. Το τρίβουν και βγαίνει ένα τζίνι. Το τζίνι λέει: «Θα δώσω στον καθένα σας από μια επιθυμία». «Εγώ πρώτος, εγώ πρώτος» πετάγεται ο διοικητικός. «Θέλω να είμαι στις Μπαχάμες, να οδηγώ ένα speed-boat χωρίς να έχω καμία έννοια.» Πουφ, και εξαφανίστηκε. «Εγώ τώρα, εγώ τώρα» πετάγεται ο πωλητής. «Θέλω να είμαι στη Χαβάη, ξαπλωμένος σε μια παραλία με την προσωπική μασσέρ μου, μια ατέλειωτη προμήθεια από Πίνα Κολάδας και τον έρωτα της
ζωής μου». Πουφ, πάει κι αυτός. «Ο.Κ. είναι η σειρά σου» λέει το τζίνι στον Μάνατζερ. Ο Μάνατζερ λέει: «Θέλω αυτούς τους δύο πίσω στο γραφείο μετά το γεύμα».
Ηθικό Δίδαγμα: Πάντα να αφήνεις το αφεντικό σου να μιλάει πρώτο.
Μάθημα 4ο
Ένα κοράκι καθόταν σε ένα δέντρο, χωρίς να κάνει τίποτα όλη τη μέρα. Ένας λαγός τον ρωτάει: «Μπορώ να κάτσω κι εγώ σαν κι εσένα, και να μην κάνω τίποτα όλη τη μέρα;»
Το κοράκι απαντά: «Φυσικά, γιατί όχι;» Έτσι λοιπόν κάθεται και ο λαγός στο χώμα κάτω από το δέντρο και χαλαρώνει. Μια αλεπού πηδάει και τρώει το λαγό.
Ηθικό Δίδαγμα: Για να μπορείς να κάθεσαι όλη μέρα, χωρίς να κάνεις τίποτα, πρέπει να κάθεσαι πολύ ψηλά.
Μάθημα 5ο
Μια γαλοπούλα κουβέντιαζε με ένα ταύρο. «Θα ήθελα πάρα πολύ να ανέβω στην κορυφή αυτού του δέντρου, αλλά δεν έχω την ενέργεια» λέει η γαλοπούλα. «Γιατί δεν τρώς λίγο από τα απορρίματά μου» προτείνει ο ταύρος, «είναι γεμάτα θρεπτικά συστατικά». Η γαλοπούλα τρώει λίγη κοπριά και διαπιστώνει ότι της έδωσε αρκετή ενέργεια για να ανεβεί στο πρώτο κλαδί του δέντρου. Την επομένη, αφού έφαγε περισσότερη κοπριά, κατάφερε να ανεβεί στο δεύτερο κλαδί του δέντρου. Τελικά, την τέταρτη μέρα, αφού έφαγε μπόλικη κοπριά, κατάφερε να ανέβει
στην κορυφή του δέντρου. Δεν πέρασε πολλή ώρα όμως και ένας κυνηγός την εντόπισε και την σκότωσε.
Ηθικό Δίδαγμα: Τα «σκατά» μπορεί να σε ανεβάσουν στην κορυφή, αλλά δεν θα σε κρατήσουν εκεί."
Σε κινητοποιήσεις προσανατολίζονται οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ, μετά τη ρήξη που επήλθε ανάμεσα σε αυτούς και τη διοίκηση του ΟΤΕ στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για τη σύναψη συλλογικής σύμβασης.
Σήμερα συνήλθε η Εκτελεστική Επιτροπή της ΟΜΕ-ΟΤΕ για να εξετάσει την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και να αποφασίσει την πορεία του κλάδου.
Η συνεδρίαση συνεχιζόταν μέχρι αργά το απόγευμα και σύμφωνα με στελέχη της Ομοσπονδίας η τάση που επικρατούσε ήταν να προχωρήσουν οι εργαζόμενοι σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, η μορφή και ο χρόνος των οποίων θα καθοριστούν αργότερα.
Εν τω μεταξύ, σε εσωτερικό έγγραφο της διοίκησης του ΟΤΕ που κυκλοφόρησε σήμερα με αποδέκτες όλους τους εργαζόμενους, επιβεβαιώνεται ότι οι διαπραγματεύσεις, που έχουν κρατήσει σχεδόν ένα χρόνο, οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο και επισημαίνεται ότι η διοίκηση, στο πλαίσιο της προσπάθειας να βρεθεί λύση που θα συνέβαλε στη μείωση του κόστους χωρίς να επιβαρύνει ουσιαστικά τους εργαζόμενους, περιόρισε τις αρχικές της απαιτήσεις σημαντικά.
Η διοίκηση ζητεί:
- Την κατάργηση της καθημερινής 30λεπτης υπερωρίας για την προθέρμανση των αυτοκινήτων. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το ετήσιο κόστος από το αναχρονιστικό αυτό μέτρο, όπως το χαρακτηρίζουν στελέχη του Οργανισμού, ανέρχεται στα 8 εκατομμύρια ευρώ.
- Την αμοιβή της υπερεργασίας όπως ισχύει για όλους τους εργαζόμενους στην Ελλάδα και όχι με το διπλάσιο ποσοστό που ισχύει στους υπαλλήλους του ΟΤΕ, που επιβαρύνει τον Οργανισμό με περίπου 3 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
- Το πάγωμα των μισθών στα σημερινά επίπεδα για δύο χρόνια (μηδενική αύξηση και πάγωμα της αυτόματης ετήσιας αναπροσαρμογής 2,2% λόγω ωρίμανσης). Από τη διαδικασία αυτή θα εξοικονομηθούν περί τα 12 εκατομμύρια ευρώ.
Στο εσωτερικό έγγραφο σημειώνεται ότι η «Διοίκηση της εταιρείας οφείλει να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα σε όλους τους τομείς της λειτουργίας που επηρεάζουν το κόστος προκειμένου να αντιμετωπίσει επιτυχώς τον ανταγωνισμό και να σταματήσει την πτώση των εσόδων» και προστίθεται ότι «λαμβάνοντας υπ' όψη τις σημερινές συνθήκες οι προτάσεις αυτές είναι λογικές και συμβάλουν ως ένα βαθμό στην αντιμετώπιση των δυσκολιών που αντιμετωπίζει η εταιρεία».
Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη. Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...
Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...
Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!
Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.
Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024 από την ΕΡΤ 3.
Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...
Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.
Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!
Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...
Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου... Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...
Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.
Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.
Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.
Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...
Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.
Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.
Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.
Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…
Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς, “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...
Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο!
Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!
Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!
Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.
Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...
Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!