Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Επικαιρότητα

Τέλειωσε το Big Brother. Νικητής ο Γιάννης

Επιτέλους τέλειωσε η σαχλαμάρα του Big Brother που έκανε όμως πιο πλούσιο τον Κρητικό Γιάννη Φουκάκη κατά 170.000 ευρώ. Ένα σχόλιο μόνο: Ο μικρός από τους Βαρβάρους μου άρεσε για την αυθεντικότητά του. Δεν προσπαθούσε να βγει επιτηδευμένα, ήξερε ότι πήγε σ' ένα παιχνίδι και έπαιξε με τους όρους που αυτός έβαλε. Δεν είναι τυχαίο που ο Big Brother, όπως θα δείτε στο βίντεο, τον αποχαιρετά με τη λέξη “κρι κρι”. Το κρι κρι στην Κρήτη είναι το αγριοκάτσικο που δεν προσαρμόζεται εύκολα σε καταστάσεις.

Απόπειρα για επίσκεψη στο Μουσείο Σοκολάτας

Η ουρά έξω από τη σοκολατοποιία Παυλίδη στις 12.30 το μεσημέρι, απογοητευτική. Χιλιάδες κόσμου περιμένει μέσα στο κρύο υπομονετικά να έρθει η σειρά του για να μπεί...

Νομίσαμε πως ίσα που το προλάβαμε... Εδώ που τα λέμε, είναι δυνατόν ένα μουσείο να λειτουργεί μονάχα για δύο ημέρες; Και τι μέρες... Με κρύο και παγωνιά... Ποιος να πρωτοπρολάβει να πάει και πώς να πάει με τέτοιον καιρό;

Είπαμε όμως σήμερα κυριακάτικα να το κάνουμε. Δεν θα είχαμε κι άλλη ευκαιρία, αν το χάναμε. Αύριο δεν θα λειτουργεί.

Λεπτομέριες γι' αυτή την έκθεση είχα βάλει και στο δικό μου Site, στο κίτρινο ειδησεογραφικό πλαίσιο, στην μπάρα δεξιά. Ήταν μια σπάνια ευκαιρία να δούμε από κοντά πώς φτιάχνεται η σοκολάτα υγείας. Μέχρι τώρα ότι ξέραμε για τη σοκολάτα ήταν από τον κινηματογράφο. Ξέρετε, εκείνη τη γεμάτη φαντασία και τις ωραίες εικόνες που βρήκα στο You Tube και έβαλα εδώ. Θυμάμαι είχα πάει με τον Λάμπρο να τη δω στον κινηματογράφο...

Πήγαμε στην Πειραιώς. Μου κάνει εντύπωση. Μα, είναι δυνατόν τόσος κόσμος να περιμένει στην ουρά για να μπει στο Μουσείο Σοκολάτας; Κι όμως είναι. Δεν μπήκαμε στη διαδικασία της αναμονής. Κάναμε στροφή στη μηχανή και κατεβήκαμε στο Γκάζι.

Γύρω από το ΜΕΤΡΟ του Κεραμεικού έχει στηθεί μια ολόκληρη βιομηχανία γύρω από τη διασκέδαση. Cafe, εστιατόρια, μαγαζιά με έξυπνους τίτλους. Καθίσαμε σε μια σουβλακερί και... χτυπήσαμε μερικά σουβλάκια με πίτα. Έχει ωραία μουσική και το περιβάλλον ξεχωρίζει. Και οι τιμές κοντά στην πραγματικότητα.

Πολλοί Αθηναίοι το συνδυάζουν στην κυριακάτικη βόλτα τους. Είτε αυτή ξεκινάει από το Θησείο και συνεχίζει με το παζάρι στον πεζόδρομο, είτε μέσα στην καλλιτεχνούπολη του Δήμου Αθηναίων που πάντα κάποια έκθεση θα έχει...

  • Δείτε ΕΔΩ πώς παρουσίασαν το θέμα και σε άλλα Blog

Αυτά, για το λεμόνι, τα ξέρατε;

Εγώ τώρα γιατρός δεν είμαι, αλλά από εμπειρία μερικά πράγματα μου είναι γνωστά. Ίσως να έχετε κι εσείς πάρει αυτό το e-mail στο ηλεκτρονικό σας ταχυδρομείο, αλλά για να κάνει όλη αυτή τη διαδρομή, χρόνια τώρα κάπου θα στηρίζεται. Το λεμόνι, είναι ένα θαυματουργό προϊόν στο να σκοτώνει τα καρκινογόνα κύτταρα.

Είναι 10000 φορές ισχυρότερο από τη χημειοθεραπεία. Γιατί δεν το αποδεχόμαστε αυτό;

Διότι υπάρχουν οργανισμοί που ενδιαφέρονται να ανακαλύψουν μια συνθετική ουσία, που να τους επιτρέπει να αποκτήσουν κέρδη φανταστικά! Γι' αυτό και από τώρα μπορείς προκαταβολικά να βοηθήσεις έναν φίλο που το χρειάζεται, επιτρέποντας του να πληροφορηθεί ότι του είναι χρήσιμο να πιει χυμό λεμονιού για την πρόληψη της ασθένειας. Η γεύση του είναι ευχάριστη. Εφόσον έχεις τη δυνατότητα να το πράξεις, φύτεψε μια λεμονιά στον κήπο σου.

Όλα τα μέρη του είναι ωφέλημα. Την επόμενη φορά που επιθυμείς να πιεις χυμό, ζήτα φυσικό χυμό λεμονιού χωρίς συντηρητικά. Πόσα άτομα πεθαίνουν ενώ το μυστικό αυτό παραμένει φυλαγμένο, με καχυποψία, ώστε να μη θέσει σε κίνδυνο τα κέρδη εκατομμυρίων των μεγάλων φαρμακευτικών επιχειρήσεων;

Η πηγή αυτής της πληροφορίας είναι εντυπωσιακή: Προέρχεται από έναν εκ των μεγαλύτερων φαρμακευτικών εταιρειών στον κόσμο που διαβεβαιώνει ότι μετά από 20 χρόνια εργαστηριακών μελετών, που πραγματοποιήθηκαν από το 1970 και μετά.

Τα συμπεράσματα ήσαν: Καταστρέφει τα καρκινογόνα κύτταρα 12 τύπων καρκίνων, συμπεριλαμβανομένων, του εντέρου κόλον, του στήθους, του προστάτη, των πνευμόνων και του παγκρέατος... Τα χημικά συστατικά του δένδρου κατέδειξαν ότι δρα 10000 καλύτερα στην επιβράδυνση ανάπτυξης των καρκινογόνων κυττάρων από το φαρμακευτικό προϊόν ADRIAMYCIN, ένα χημειοθεραπευτικό φαρμακευτικό προϊόν, που χρησιμοποιείται συνήθως σε όλο τον κόσμο.

Το πλέον εντυπωσιακό της θεραπείας είναι ότι με τον εξαγόμενο χυμό λεμονιού καταστρέφονται μόνο τα καρκινογόνα κύτταρα και δεν επιδρά στα υγιή.
ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ, LLC 819N, CHARLES STREET, ΒΑΛΤΙΜΟΡΗ, MD 1201

Έτσι κι αλλιώς το λεμόνι δεν κάνει κακό. Κι αν είναι να κάνει τόσο καλό γιατί να μην το δοκιμάσουμε;

Όμορφες εικόνες κυριακάτικα, συνοδεία απαλής μουσικής...

  • Αλλάξτε τους τα φώτα... Δείτε αυτό το κινούμενο σχέδιο... Ωραία η νέα δουλειά της Rascal για την ανακύκλωση λαμπτήρων.
  • Ασχετο, αλλά δείτε ΕΔΩ και μια άλλη άποψη για την οικονομία.

Κρύο, κρύο, παγωνιά...

Κι ενώ εμείς εδώ ασχολούμαστε με τον καιρό στην Αίγυπτο κάνουν τη δική τους επανάσταση...

Όταν ήταν καιρός σαν αυτό που έχουμε σήμερα, θυμάμαι που έλεγε η μάνα μου: “άντε, να χιονίσει να... ξεσπάσει”. Και καμιά φορά “έπιανε”. Δεν την επικαλούμαι βέβαια ως ειδική, δεν είχε σπουδάσει, μετά βίας έβγαλε το δημοτικό, αλλά είχε εκείνη τη λαϊκή σοφία που λείπει από πολλούς σήμερα... Γι' αυτό και πάντα θα θυμάμαι τα λόγια της, λόγια ενός ήρεμου ανθρώπου που ήξερε τι ήθελε από τη ζωή και είχε απόλυτη αίσθηση του μέχρι που πού μπορεί να φτάσει...

Και κοίτα να δεις τώρα... Το θερμόμετρο στη μηχανή μου δείχνει 10 βαθμούς Κελσίου, αλλά το κρύο δεν υποφέρεται. Χρειάζονται γάντια και κασκόλ για τις μετακινήσεις έξω... Και υπάρχει η ανάγκη για τέτοιες μικρές μετακινήσεις.

Καταρχήν έπρεπε να πάμε στη λαϊκή. Να ξαναγεμίσουμε το ψυγείο με προμήθειες αφού λείπουμε όλη την εβδομάδα. Ύστερα όλο και κάτι θα χρειαζόμαστε από τον παππού. Είναι κι ο Λάμπρος που θέλει να πάει το μεσημέρι στο συμμαθητή του Γιώργο, στα Σεπόλια, να παίξουν...

Δεν ξέρω, αλλά αυτός ο καιρός το “τραβάει” το κρεβάτι. Με το καλοριφέρ να καίει στο φουλ η κατάσταση μέσα είναι υποφερτή έως καλή. Για να δούμε: Θα χιονίσει ή... τσάμπα το τραβάμε τόσο κρύο;

Κι άλλο βίντεο από την επανάσταση στην Αίγυπτο...

Βενζίνη - εισιτήρια "φωτιά" στους εργαζόμενους!

Απαγορευτικές έχουν γίνει οι μετακινήσεις, λόγω των τσουχτερών αυξήσεων τόσο στην τιμή της βενζίνης όσο και στα εισιτήρια των ΜΜΜ.

Η μέση τιμή της αμόλυβδης έχει «εκτοξευτεί» στο 1,64 ευρώ το λίτρο, «τσιμπώντας» σχεδόν 2 λεπτά σε διάστημα μόλις 10 ημερών. Στην Αθήνα υπάρχουν πρατήρια, που πουλούν την βενζίνη ακόμη και 1,70!

«Πρωταθλήτρια» στα ακριβά καύσιμα είναι η Κρήτη, όπου η αμόλυβδη αγγίζει το 1,77 και ακολουθούν οι νομοί του Ιονίου, η δυτική Μακεδονία και η Ήπειρος.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, ένα αυτοκίνητο μεσαίου κυβισμού χρειάζεται περίπου 70 ευρώ για να «φουλάρει» και εάν συνυπολογίσει κανείς τις αυξημένες τιμές των διοδίων, τότε εύκολα καταλήγουμε στο συμπέρασμα, πως στο μέλλον οι οδηγοί θα έχουν τα οχήματά τους παρκαρισμένα.

Για τα αυτοκίνητα μεγαλύτερου κυβισμού, είναι αυτονόητο, ότι τα 100 ευρώ δεν αρκούν.

Μιλώντας στο newsbomb.gr ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Βενζινοπωλών Ελλάδας, Μιχάλης Κιούσης, απέδωσε την «αναρρίχηση» της αμόλυβδης στις αλλεπάλληλες αυξήσεις του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης (ΕΦΚ) από το υπουργείο Οικονομικών.

Όπως μας είπε, «η βενζίνη ανέβηκε κατά 51 λεπτά το λίτρο εξαιτίας των αυξήσεων ενώ η επιβάρυνση των διεθνών τιμών ανέρχεται σε 10-17 λεπτά». Οπότε καταλήγει, «εάν δεν υπήρχε η τόσο μεγάλη αύξηση του ΕΦΚ, το λίτρο θα κινούνταν στα επίπεδα του 1,10 ευρώ.

Αν η μετακίνηση με το αυτοκίνητο έχει καταστεί υπόθεση για «γερά πορτοφόλια», τότε η μεταφορά με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ) είναι απλησίαστη για τους μισθωτούς.

Με τις νέες αυξημένες τιμές, που τίθενται σε ισχύ από την προσεχή Τρίτη 1 Φεβρουαρίου, το ενιαίο εισιτήριο για όλα τα μέσα μεταφοράς (διάρκειας μιάμισης ώρας) θα κοστίζει 1,40 από 1 ευρώ σήμερα.

Σύμφωνα με υπολογισμούς του Ινστιτούτου Καταναλωτή, το αντίτιμο ενός εισιτηρίου των 1,40 ισοδυναμεί με τη διάνυση 14 χιλιομέτρων από ένα Ι.Χ αυτοκίνητο.
«Ένα τυπικό σύγχρονο μικρό ή μεσαίο Ι.Χ. καταναλώνει στην πόλη 6 lt/100 χλμ., γεγονός που σημαίνει ότι καταναλώνει περίπου 10 λεπτά ανά χιλιόμετρο με τιμή αμόλυβδης 1,60/λίτρο.

Με τα στοιχεία αυτά το συγκεκριμένο ΙΧ διανύει 14 χιλιόμετρα με το αντίτιμο ενός εισιτηρίου των 1,40 ευρώ. Δηλαδή η απόσταση Αγία Παρασκευή-Αθήνα θα του κοστίζει 0,90 λεπτά και Καλλιθέα ή Πατήσια - Αθήνα, 0,30 λεπτά» αναφέρει σε ανακοίνωσή του το ΙΝΚΑ.

Αν υπολογιστεί ότι ο επιβάτης θέλει τουλάχιστον δύο εισιτήρια για να πάει και να επιστρέψει στη δουλειά του, τότε χρειάζεται σε ετήσια βάση 840 ευρώ «δηλαδή περίπου έναν ολόκληρο μισθό» σημειώνει το ΙΝΚΑ.

Ο κόσμος έχει αγανακτήσει για τις αυξήσεις 40% στα εισιτήρια και μιλώντας στο newsbomb. gr η αντιπρόεδρος της ΕΚΠΟΙΖΩ (Ένωση Καταναλωτών- Η Ποιότητα Ζωής) Παναγιώτα Καλαποθαράκου, τονίζει, ότι οι καταγγελίες έχουν χτυπήσει «κόκκινο».

Οι περισσότερες διαμαρτυρίες έχουν να κάνουν με την αύξηση στην τιμή του ενιαίου εισιτηρίου αλλά και το «άλμα» των 10 ευρώ στις τιμές των μηνιαίων καρτών για όλα τα μέσα.

Από την ερχόμενη Τρίτη θα κοστίζουν 45 ευρώ έναντι 35 ενώ η ετήσια θα φτάνει τα 450. Όπως μας είπε η κ. Καλαποθαράκου, «η αύξηση στις κάρτες είναι αυτή που πλήττει κυρίως τους μισθωτούς που χρησιμοποιούν καθημερινά το Μετρό για να φτάσουν στη δουλειά τους».

«Οι ανατιμήσεις στα μέσα μεταφοράς θα επηρεάσουν, όμως, και την αγορά, καθώς οι περισσότεροι πολίτες δεν χρησιμοποιούν τα αυτοκίνητά τους για τα ψώνια στο κέντρο» όπως είπε στο newsbomb.gr ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Αθήνας, Παναγιώτης Καρέλλας.

Τώρα, αν το επόμενο διάστημα παρατηρήσετε αισθητά μειωμένη την κίνηση στο δρόμο ή μισοάδεια τα βαγόνια του ηλεκτρικού και τα λεωφορεία, θα ξέρετε το λόγο.

  • Του Σπύρου Γιωτάκη από το newsbomb

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA