Περάσαμε και τις 25.056 μοναδικές επισκέψεις στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ...

25000

Μας αρέσει να περνάμε παραγωγικά τον ελεύθερο χρόνο μας, προθέτοντας κάτι όμορφο στη ζωή μας. Και χαιρόμαστε όταν τον βλέπουμε να έχει την αποδοχή σας. Να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται, καταγράφοντας την καθημερινότητα, από μια άλλη σκοπιά... Να, λοιπόν που περάσαμε και τις  25.056 επισκέψεις, από εντελώς διαφορετικές Ι.Ρ.. Σας ευχαριστούμε.  Δείτε το πατώντας πάνω σ' αυτή τη φωτογραφία και θα σας πάει αυτόματα στο νέο site... Το εντυπωσιακό είναι ότι λειτουργεί άψογα, ενώ συνεχίζει παράλληλα, να είναι ζωντανό και το αρχείο. Το βλέπετε δώ, άλλωστε, μπροστά σας...

24006
Το χτίζουμε καθημερινά με πολύ υπομονή και αγάπη... Δυο μήνες μετά το νέο ξεκίνημα μας, φτάσαμε τις 2.000 επισκέψεις. Και συνεχίζουμε. Δείτε το ΕΔΩ. Έτσι κλείσαμε αυτό το κεφάλαιο της ιστορίας. Και υλοποιήσαμε τα σχέδια μας, να  μην "κατέβει" το site αυτό. Παραμένει ως ιστορία, σαν αυτό ΕΔΩ το δημοσίευμα που κάναμε τον Σεπτέμβρη του 2020, τότε που οι βροχές δοκίμασαν και το χωριό μου. Η μνήμη λειτουργεί άψογα και "δένουμε" το χθες με το σήμερα...

23001

Χωρίς να το θέλω, δυσκόλεψα και δυσκολεύω πολλούς που δεν ξέρουν και δεν μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει το όνομα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ. Αν και μέσα στον ιστότοπο το εξηγώ αναλυτικά, δεν είμαι βέβαιος ότι όλοι όσοι  διαβάζουν, το κάνουν αυτό προσεκτικά. Ας το αναφέρω άλλη μια φορά, ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι το όνομα του ανθρώπου που γεννήθηκε στο Θραψανό! Δείτε ΕΔΩ μια ανάρτηση που κάναμε τον Μάιο του 2020, όταν το συνεργείο του ALPHA επισκέφτηκε τα αγγειοπλαστεία του χωριού μου.

22000
Αυτό το site λοιπόν πέρασε στην ιστορία και λειτουργεί ήδη ένας νέος ιστότοπος, φρέσκος,όσο φρέσκο μπορεί να είναι το διαδίκτυο, με σύγχρονα χαρακτηριστικά που καταγράφουν τα πράγματα, από εδώ και πέρα, με το δικό του πρωτότυπο τρόπο. Με αληθινές ιστορίες που μιλάνε για το παρόν και δεν κάνουν διαγωνισμούς ειφυήας για να αποκτήσουν αναγνωσιμότητα. Δεν έχουμε διαφημίσεις και με επιλογή μας δεν λειτουργούμε εμπορικά, δεν μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Δείτε ΕΔΩ άλλη μια ανάρτηση από την επίσκεψη του ALPHA στα ανθοκήπια του Θραψανού.

21.000
Σιγά –σιγά, υπομονετικά, ανοίγουμε νέους δρόμους με τον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΙΩΤΗ. Και να που ξεπεράσαμε και τις 21.000 επισκέψεις  από διαφορετικές Ι.Ρ, Είμαστε χαρούμενοι, επειδή ξέρουμε πώς υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι εκεί έξω, που περιμένoυν καθημερινά να δουν την ανάρτηση μας, σ’ αυτό τo site, ενώ έχουν και τη δυνατότητα να τη σχολιάσουν. Δείτε μας ΕΔΩ.

Επικαιρότητα

«Έφυγε» σε ηλικία 82 ετών ο Θανάσης Βέγγος

Από την ταινία "Ο Ατσίδας". Ο Θανάσης Βέγγος φιλοσοφεί... Και λέει και αλήθειες ο... Θρασύβουλας!

Απεβίωσε σήμερα Τρίτη 3/5 στις 7 π.μ., σε ηλικία 84 ετών, ο αγαπημένος Έλληνας κωμικός Θανάσης Βέγγος. Ο Θ. Βέγγος άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός», όπου νοσηλευόταν τους τελευταίους μήνες. Ο Θανάσης Βέγγος έφυγε από τη ζωή διακριτικά έτσι όπως έζησε, παρά την φήμη του και το γεγονός ότι δημοσιογράφοι και κάμερες τον πολιορκούσαν στενά τα τελευταία χρόνια.

Απέφευγε τις συνεντεύξεις και στις λιγοστές δημόσιες εμφανίσεις του οι δημοσιογράφοι κρέμονταν από τα χείλη του κυριολεκτικά. Άριστος οικογενειάρχης, καλός επαγγελματίας, καλός συνάδελφος αφοσιώθηκε με λατρεία στον κινηματογράφο αγνοώντας σχεδόν την μικρή οθόνη, την οποία τίμησε με την παρουσία του ελάχιστες φορές. Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο τον Μάιο του 1927.

Το 1948 εξορίστηκε στη Μακρόνησο, όπου έμεινε για δύο χρόνια. Εκεί γνωρίστηκε με τον σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο, γνωριμία που οδήγησε στην πρώτη του εμφάνιση στο σινεμά το 1954 με την ταινία Μαγική Πόλις του σκηνοθέτη.Στη συνέχεια έπαιξε μικρούς –αλλά χαρακτηριστικούς ρόλους- σε σημαντικές ταινίες όπως Ο δράκοςΜανταλέναο Ηλίας του 16ουΠοτέ την Κυριακή, ενώ παράλληλα εργάστηκε και ως φροντιστής στα πλατό.

Η συνεργασία του με τον σκηνοθέτη Πάνο Γλυκοφρύδη οδηγεί στον σχηματισμό του αεικίνητου ήρωα που μέσα στα επόμενα χρόνια θα ενσάρκωνε τόσο καλά ο Θανάσης Βέγγος. Το κοινό τον αγαπά μέσα από τις ταινίες Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ, Μην είδατε τον ΠαναήΠολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης και άλλες. Το 1964 ιδρύει τη δική του εταιρία παραγωγής με τίτλο ΘΒ-Ταινίες Γέλιου. Σε συνεργασία με άλλους σκηνοθέτες ή περνώντας ο ίδιος πίσω από την κάμερα γυρίζει το διάστημα 1965-1967 πολλές αγαπημένες κωμωδίες όπως τα Φανερός Πράκτωρ 000Ποιος Θανάσης; και άλλες.

Ο Θανάσης Βέγγος αποθεώνεται στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1971, με την ταινία του Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση; να αποσπά βραβεία κοινού και κριτικών. Μετά από ένα διάλειμμα επιστρέφει στο σινεμά με την ταινία του Παντελή Βούλγαρη Ήσυχες μέρες του Αυγούστου και Όλα είναι δρόμος, ενώ πρωταγωνίστησε και σε πολλές τηλεοπτικές σειρές. Συνολικά, ο Θανάσης Βέγγος εμφανίστηκε σε περισσότερες από 125 ταινίες σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του.Την εποχή που γυριζόταν Ο δράκος παντρεύτηκε την Ασημίνα Βέγγου, με την οποία απέκτησε δύο γιους.

Ένας χρόνος από την υπογραφή του Μνημονίου

Ένας χρόνος συμπληρώνεται αυτές τις μέρες από την ψήφιση του μνημονίου και τα ΝΕΑ αποφάσισαν να κάνουν ένα μικρό αφιέρωμα, φιλοξενώντας 8 "τυχαίες" γνώμες πολιτών.

Ως εκ θαύματος, όλοι τα βλέπουν μαύρα ενώ το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας φιλοξενεί και τον ανυπόστατο
φόβο μιας κυρίας για τη μείωση των συντάξεων. Κανείς δεν βλέπει την κρίση ως ευκαιρία, κανείς δεν αφιερώνει μια θετική κουβέντα στις μεταρρυθμίσεις που μετά από χρόνια προωθούνται (περισσότερα αύριο ή αναζητήστε σήμερα ΤΑ ΝΕΑ).

Δεν είναι νέα τα ζητήματα που κυριαρχούν στη μεταπασχαλινή δημόσια προβληματική, δηλαδή ένα ήταν και παραμένει -η οικονομία και οι πληγές της που εξακολουθούν να αιμορραγούν ένα χρόνο μετά την σύναψη του τραυματικού πλην αναπόφευκτου (;) Μνημονίου με τους δανειστές της χώρας.

Προστέθηκε βέβαια το θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους, όμως, στην πραγματικότητα συνεχίζουμε να κάνουμε την ίδια συζήτηση όπως πριν από ένα χρόνο: πώς θα σωθούμε;

Θα πτωχεύσουμε; Πού πάμε; Πώς θα γίνουμε αύριο μια άλλη χώρα; Ο οδικός χάρτης προς το παρόν είναι στα χαρτιά και το νέο αφήγημα δεν το έχουμε βρει. Εν τω μεταξύ η κατάσταση βαίνει επιδεινούμενη σε όλα τα επίπεδα. Η κοινωνία βυθίζεται σε μια διαβρωτική αγωνία που αρχίζει να παίρνει μηδενιστικά χαρακτηριστικά, υποβώσκει κάτι άγριο που θα εκδηλωθεί με ασήμαντη αφορμή, η κρίσιμη – η σχολάζουσα, όπως την αποκαλεί ο Αλέκος Παπαδόπουλος- μάζα των πολιτών που πιστεύει ότι πρέπει να ληφθούν επώδυνες αποφάσεις σιωπά, νιώθοντας ορφανή πολιτικά αφού κανείς δεν την αναζητά για σύμμαχο.

Έχουν όμως αξία οι εμβαθύνσεις και οι βυθομετρήσεις όταν παραβλέπουμε το προφανές; Από αρκετούς ακούγεται, με ένταση μάλιστα, ότι μια γενναία αναδόμηση του κυβερνητικού σχήματος θα αλλάξει την πορεία των πραγμάτων. Δηλαδή υπάρχει πάγκος με πολλούς Βισμαρκ να περιμένουν να αναλάβουν τις τύχες μας και δεν το έχουμε αντιληφθεί; Εδώ που έχει φθάσει το πρόβλημα είναι ζήτημα προσώπων ή πολιτικής βούλησης, συντονισμού και αποφασιστικότητας του ενός;

Ένα καράβι με εξαίρετους ναύτες κινδυνεύει λιγότερο να πέσει στα βράχια όταν ο καπετάνιος δεν ξέρει ή δεν αποφασίζει εγκαίρως για τη ρότα; Το πολύ πολύ οι καλοί ναύτες να καθυστερήσουν το μοιραίο...Μήπως μας διαφεύγει εντέλει ο,τι είναι μπροστά στα μάτια μας; Η “πανταχού απουσία” του κυβερνήτη; Σαν το κλεμμένο γράμμα του Πόε που είναι εκεί απέναντί μας αλλά εμείς δεν το βλέπουμε γιατί ψάχνουμε να το βρούμε, έχοντας εκτρέψει την προσοχή μας σε μιαν άλλη περιγραφή του σημαίνοντος.

Μάης, δυνατός, επαναστάτης...

Τo τραγουδήσαμε στα νιάτα μας. Όμορφo τραγούδι, τότε που έβραζε το αίμα στις φλέβες μας...

Μπήκε φορτσάτος χθες ο Μάης. Με το δικό του μοναδικό τρόπο. Το πρωί βροχερός κι όσο περνούσε η ώρα ο ήλιος “γλύκαινε” για να εξελιχθεί σε... καλοκαίρι.

Κρίμα που δεν το 'κανε λίγο νωρίτερα. Θα κάναμε και το μπάνιο μας στη θάλασσα που σχεδιάζαμε. Έτσι όμως όπως τον είδαμε χθες το πρωί ήταν... αποτρεπτικός.

Και να τώρα, Δευτέρα, ξεκίνημα της πρώτης εβδομάδας του Μάη. Όμορφο, στη δουλειά, όπως το κάνουμε χρόνια τώρα.. Κι ο καιρός ξαναήρθε στα ίσια του. Έχει έναν ήλιο υπέροχο έξω... Λάμπει και οι αχτίδες του, φωτίζουν την ψυχή μας. Είναι ζέστη από το πρωί σήμερα... Μάης είναι, η πόρτα του καλοκαιριού. Δε δημιουργήθηκε τυχαία η έκφραση. Από κάπου “πιάστηκαν” οι εφευρέτες.

Καλή εβδομάδα λοιπόν κι ας αχνοφέγγουν στο βάθος απεργιακές κινητοποιήσεις στον κλάδο μας. Θα περάσει κι αυτό, πού θα πάει...

Με τη δουλειά μας θα το αλλάξουμε, μ' αυτήν θα δημιουργήσουμε τις καλύτερες προϋποθέσεις. Όσο υπάρχει, είναι πολύτιμη...

Στο πάρκο γιορτάσαμε την Πρωτομαγιά

Ήταν όντως μια μεγάλη, ανοιχτή παρέα σήμερα το μεσημέρι στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος και γιορτάσαμε μαζικά (the more the merrier που λένε...) φέτος μια αλλιώτικη Πρωτομαγιά. Η φάση είναι από κάθε άποψη συλλογική, γι' αυτό και πολλοί απ' όσους ήρθαν έφεραν μαζί τους τα ταπεράκια, τα ποτά της παρέας, παιχνίδια (για πολλούς παίχτες), κάποιο μουσικό όργανο που έπαιζαν κ.α.


Τα δέντρα του πάρκου φιλοξένησαν μια φωτογραφική έκθεση με τα έργα τεσσάρων φωτογράφων. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της ομάδας Lunch Street Party και του Συνεργατικού Καφενείου. Στο Πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος, από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 7.30 μ.μ. Κατά τις 3 μ.μ. ο κόσμος ήταν ιδιαίτερα πολύς...


Έπαιξαν οι
Quilombo και όχι μόνο... Κάθε πολίτης που πήγε είχε την ευκαιρία να είναι οργανοπαίκτης και τροβαδούρος. Έμπλεξαν όμορφα... φωνές, hang, μπουζούκια, κιθάρες, σαξόφωνα, τύμπανα, βιολιά και κοντραμπάσο. Ανταποκρίθηκαν λοιπόν στο κάλεσμα και ήρθαν με τα τάπερ και τους χυμούς τους, έπαιξαν παιχνίδια και φυσικά έπλεξαν στεφάνια!


Στο χώρο όπως είπαμε, πάνω στα δέντρα υπήρχε μία υπέροχη αναδρομική έκθεση του Lunch Street Party. H δουλειά τεσσάρων φωτογράφων εδώ και ένα χρόνο. Υποψιάζομαι ότι το όλο έβεντ θα ξαναγίνει στην πρώτη ευκαιρία...

Αθήνα 2011, Εργατική Πρωτομαγιά

12,30 στην Πλατεία Κλαυθμώνος. Έχει τελειώσει η συγέντρωση. Τα συνεργεία μαζεύουν τη μικροφωνική...

Η πορεία έχει τελειώσει.. Τελειώσει; Στη φετινή Εργατική Πρωτομαγιά τίποτα δεν τελειώνει ή εκεί που τελειώνουν όλα ξαναρχίζουν ξαφνικά...

Και η ΣΠΙΘΑ του Μίκη Θεοδωράκη με πανό στη συγκέντρωση, έξω από τα Προπύλαια του Πανεπιστημίου...

Η Βουλή περιστοιχισμένη από τα ΜΑΤ. Επεισόδια δεν έγιναν, αλλά αυτοί είχαν λάβει προληπτικά μέτρα. Το φόβο μας να έχουν...

Άλλη μια φωτογραφία έξω από τη Βουλή, από τη μεριά της Βασιλίσης Σοφίας. Κλούβες των ΜΑΤ έχουν κλείσει την είσοδο στη Βουλή...

Μια τελευταία ματιά στην Σταδίου. Εκεί που νομίζεις ότι τέλειωσε η πορεία, βλέπεις ακόμα περισσότερο κόσμο. Παράξενη Πρωτομαγιά...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA