Περάσαμε και τις 25.056 μοναδικές επισκέψεις στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ...

25000

Μας αρέσει να περνάμε παραγωγικά τον ελεύθερο χρόνο μας, προθέτοντας κάτι όμορφο στη ζωή μας. Και χαιρόμαστε όταν τον βλέπουμε να έχει την αποδοχή σας. Να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται, καταγράφοντας την καθημερινότητα, από μια άλλη σκοπιά... Να, λοιπόν που περάσαμε και τις  25.056 επισκέψεις, από εντελώς διαφορετικές Ι.Ρ.. Σας ευχαριστούμε.  Δείτε το πατώντας πάνω σ' αυτή τη φωτογραφία και θα σας πάει αυτόματα στο νέο site... Το εντυπωσιακό είναι ότι λειτουργεί άψογα, ενώ συνεχίζει παράλληλα, να είναι ζωντανό και το αρχείο. Το βλέπετε δώ, άλλωστε, μπροστά σας...

24006
Το χτίζουμε καθημερινά με πολύ υπομονή και αγάπη... Δυο μήνες μετά το νέο ξεκίνημα μας, φτάσαμε τις 2.000 επισκέψεις. Και συνεχίζουμε. Δείτε το ΕΔΩ. Έτσι κλείσαμε αυτό το κεφάλαιο της ιστορίας. Και υλοποιήσαμε τα σχέδια μας, να  μην "κατέβει" το site αυτό. Παραμένει ως ιστορία, σαν αυτό ΕΔΩ το δημοσίευμα που κάναμε τον Σεπτέμβρη του 2020, τότε που οι βροχές δοκίμασαν και το χωριό μου. Η μνήμη λειτουργεί άψογα και "δένουμε" το χθες με το σήμερα...

23001

Χωρίς να το θέλω, δυσκόλεψα και δυσκολεύω πολλούς που δεν ξέρουν και δεν μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει το όνομα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ. Αν και μέσα στον ιστότοπο το εξηγώ αναλυτικά, δεν είμαι βέβαιος ότι όλοι όσοι  διαβάζουν, το κάνουν αυτό προσεκτικά. Ας το αναφέρω άλλη μια φορά, ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι το όνομα του ανθρώπου που γεννήθηκε στο Θραψανό! Δείτε ΕΔΩ μια ανάρτηση που κάναμε τον Μάιο του 2020, όταν το συνεργείο του ALPHA επισκέφτηκε τα αγγειοπλαστεία του χωριού μου.

22000
Αυτό το site λοιπόν πέρασε στην ιστορία και λειτουργεί ήδη ένας νέος ιστότοπος, φρέσκος,όσο φρέσκο μπορεί να είναι το διαδίκτυο, με σύγχρονα χαρακτηριστικά που καταγράφουν τα πράγματα, από εδώ και πέρα, με το δικό του πρωτότυπο τρόπο. Με αληθινές ιστορίες που μιλάνε για το παρόν και δεν κάνουν διαγωνισμούς ειφυήας για να αποκτήσουν αναγνωσιμότητα. Δεν έχουμε διαφημίσεις και με επιλογή μας δεν λειτουργούμε εμπορικά, δεν μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Δείτε ΕΔΩ άλλη μια ανάρτηση από την επίσκεψη του ALPHA στα ανθοκήπια του Θραψανού.

21.000
Σιγά –σιγά, υπομονετικά, ανοίγουμε νέους δρόμους με τον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΙΩΤΗ. Και να που ξεπεράσαμε και τις 21.000 επισκέψεις  από διαφορετικές Ι.Ρ, Είμαστε χαρούμενοι, επειδή ξέρουμε πώς υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι εκεί έξω, που περιμένoυν καθημερινά να δουν την ανάρτηση μας, σ’ αυτό τo site, ενώ έχουν και τη δυνατότητα να τη σχολιάσουν. Δείτε μας ΕΔΩ.

Επικαιρότητα

Έβδομοι χθες στη EUROVISION

Παρότι κοιμήθηκα νωρίς χθες, ένεκα της κούρασης που είχα σας εξασφάλισα από το Εnimerosi.com τις τελυταίες πληροφορίες για την ελληνική συμμετοχή στη EUROVISION και φυσικά το βίντεο...

Για ακόμα μία φορά απέδειξε η ελληνική αποστολή πως την έχει η ψυχή της την φωτιά: ο Λούκας Γιώρκας, ο Stereo Mike και οι χορευτές μας έκαναν το Dusseldorf Arena να σειστεί με την εμφάνισή τους στον τελικό της Eurovision!

Με τον ράπερ και τον τραγουδιστή μας στα καλύτερά τους, το «Watch My Dance» έδειξε σε όλους τι θα πει ζεϊμπεκιά και ελληνική μαγκιά. Η χορογραφία εκτελέστηκε άψογα για ακόμα μία φορά, ενώ το τραγούδι μας καταχειροκροτήθηκε και ήταν από αυτά που έκαναν τα αίματα στην αρένα να... ανάψουν!

Μάλιστα, σε αντίθεση με τον ημιτελικό, ο σκηνοθέτης μας έκανε την... χάρη και είδαμε στις τηλεοράσεις μας το ζεϊμπέκικο του Λούκα και του χορευτή! «Thank you Europe», είπε στο τέλος ο Λούκας και η ελληνική αποστολή συγκεντρώθηκε στο green room για να παρακολουθήσει τους υπόλοιπους διαγωνιζόμενους και την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων.

Ο Λούκας Γιώρκας και ο Stereo Mike με το Watch my Dance ήρθαν στην έβδομη θέση της Eurovision 2011! Μεγάλη επιτυχία για την Ελλάδα που τα αρχικά προγνωστικά την ήθελαν εκτός τελικού!

Το Αζερμπαϊτζάν... όπως ήθελαν και τα περισσότερα στοιχήματα, είναι ο νικητής της βραδιάς. To Aζερμπαϊτζάν με τους Εl/Nikki είναι η χώρα που κέρδισε την πρωτιά στο μουσικό διαγωνισμό με 221 βαθμούς. 2η ήρθε η Ιταλία με 189 βαθμούς και 3η η Σουηδία με 185.

Κόντρα στις Κασσάνδρες που ήθελαν το «Watch My Dance» να μην μπαίνει ούτε στην 10αδα, ο Λούκας Γιώρκας και η ελληνική αποστολή χάρισαν στην χώρα μας την 7η θέση στην Eurovision με 120 βαθμούς!

Η ελληνική ψυχή και το ζεϊμπέκικο δεν πέρασαν απαρατήρητα στην Ευρώπη, αφού 18 χώρες μας τίμησαν με την ψήφο τους. Αναλυτικά, οι βαθμοί που πήραμε: Κύπρος 12, Βουλγαρία 10, Γερμανία 10, Αλβανία 10, Ρωσία 8, Αζερμπαϊτζάν 8, Σαν Μαρίνο 8, Ρουμανία 8, Ουγγαρία 8, Βέλγιο 8, Αρμενία 7, Ουκρανία 6, Γεωργία 6, Σκόπια 3, Σερβία 3, Ιταλία 2, Ελβετία 2 και Μολδαβία 1.

Η ανευθυνότητα πληρώνεται ακριβά...

Στις 12 Μαΐου στις 21:05 στο γήπεδο μπάσκετ που βρίσκεται επί της Λένορμαν απέναντι από τον Αγ.Κωνσταντίνο και στο ζέσταμα της ομάδας ΙΑΣΟΝΑΣ Κολωνού, έπεσε η μπασκέτα πάνω σε 14χρονο με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό του στο στέρνο. Το παιδί βρίσκεται στην εντατική... Ευτυχώς η κατάστασή του παραμένει σταθερή...


Το γηπεδάκι μπάσκετ του ΟΝΑ Δήμου Αθηναίων βρίσκεται στη γωνία Λένορμαν και Αλεξανδρεία με είσοδο από Αλεξανδρείας... Μια κόκκινη κορδέλα στην κλειστή είσοδο αφήνει μια υποψία ότι εδώ κάτι συνέβη. Καμία επιπλέον πληροφορία. Στο βάθος διακρίνεται η πεσμένη μπασκέτα που προκάλεσε στον πιτσιρικά κατάγματα και πρόβλημα στους πνεύμονες.

Δεν μπορεί να το διανοηθεί ανθρώπινος νους, αλλά συνέβη δίπλα μας, στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα, αριβώς πίσω από το 4ο Διαμέρισμα (Λένορμαν και Αλεξανδρείας).
Προχθές, Πέμπτη 12 Μαΐου παιδιά έπαιζαν και... έπεσε η μπασκέτα πάνω σ' ένα 14χρονο στέλνοντας τον στην εντατική.

Η ευθύνη για την καλή κατάσταση των γηπέδων ανήκει στον ΟΝΑ του Δήμου Αθηναίων. Κι εμείς αναρωτιόμαστε: Υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος από τις υπηρεσίες του ΟΝΑ για να δουν σε τι κατάσταση είναι τα γήπεδα που πάνε να παίξουν τα παιδιά μας; Είναι δυνατόν να κινδυνεύει έτσι η ανθρώπινη ζωή; Τόση ανευθυνότητα πια;

Η είδηση έγινε γρήγορα γνωστή από κάτοικο, αυτόπτη μάρτυρα ο οποίος κατήγγειλε:
Θα ήθελα να σας πληροφορήσω πως χθες στις 9 το βράδυ στην προπόνηση της μπασκετικής ομάδας ΙΑΣΟΝΑΣ Κολωνού, στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα στον Κολωνό όπου προπονούνταν παιδιά 14-16 ετών, ένα παιδάκι κάρφωσε την μπάλα, η μπασκέτα έσπασε από τη ρίζα και έπεσε ολόκληρη πάνω στο 14χρονο παιδί. Το παιδί βρίσκεται στο νοσοκομείο και θα ήθελα να καταγγείλω την ανικανότητα του δήμου που αφήνει τα ανοιχτά γήπεδα και όλα τα υπόλοιπα να ρημάζουν. Το παιδί είναι στο χειρουργείο ενώ όλα τα υπόλοιπα παιδιά είναι σε κατάσταση σοκ αφού έζησαν από κοντά τη στιγμή. Σε ένα ανοιχτό γήπεδο της Αθήνας...

Ευτυχώς που ήταν εκεί αρκετός κόσμος και βοήθησε να σηκώσουν τη μπασκέτα από πάνω του, ενώ του κράτησαν την γλώσσα μην είχαμε χειρότερα. Να πω πως αμέσως έφτασαν αστυνομία και ασθενοφόρο. Ντροπή και περαστικά στο παιδάκι...

Πρέπει να έχουμε θύματα για να μας ακούσουν, όταν λέγαμε πως έπρεπε να έχουν φτιαχτεί εδώ και χρόνια οι μπασκέτες αυτές.

Λίγο αργότερα πήραν «φωτιά» τα ειδησεογραφικά Site. Μακάριοι όμως οι υπεύθυνοι του ΟΝΑ δεν φρόντισαν να απομακρύνουν την πεσμένη μπασκέτα. Έβαλαν απλά μια κόκκινη κορδέλα στην είσοδο και... ξεμπέρδεψαν. Ούτε κάν ένα σημείωμα με το οποίο να εφιστούν την προσοχή των παιδιών.

Ας αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους πριν χάσουμε κάποιο παιδί...

  • Δείτε περισσότερα δημοσιεύματα στο internet για το ίδια θέμα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Συναίνεση σ' αυτούς που μας “σκοτώνουν”;

Το φαινόμενο της βίας όπως το είδαν χθες το το βράδυ στο δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ. Την επισήμανση έχει κάνει ο καλός φίλος Κώστας Κίτσιος...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 14/05/2011

Πάει τώρα ένας χρόνος από τότε που η κυβέρνηση ενέταξε τη χώρα στη διεθνή επιτήρηση και τότε είχαμε πει ότι τα μέτρα είναι άδικα ανισομερή και είχαμε προβλέψει ότι θα είναι και αναποτελεσματικά. Σήμερα δυστυχώς δικαιωνόμαστε. Αποδεικνύεται ότι οι μόνοι που πλήρωσαν το μάρμαρο είναι οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και κυρίως οι άνεργοι. Εξακολουθούν οι έχοντες και κατέχοντες, οι βασικοί υπεύθυνοι της κρίσης, να πίνουν στην υγειά των κορόιδων. Αυτή η πολιτική δεν έχει μέλλον ότι όνομα και αν πάρει. Μνημόνιο δεύτερο ή μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.

Απαιτείται μια πολιτική η οποία θα αποκαταστήσει τις αδικίες, θα ενισχύσει τον κόσμο της μισθωτής εργασίας και θα δώσει μεγάλο βάρος στην αντιμετώπιση της ανεργίας, στη δημιουργία ανάπτυξης με θέσεις εργασίας γιατί αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας .Αν αυτό που τραβάει η χώρα μας είναι ένας μαραθώνιος και οι αγώνες των εργαζομένων οφείλουν να είναι μαραθώνιοι.

Για να υπάρχει συναίνεση, να υπάρχει συστράτευση, θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να αποκατασταθούν οι αδικίες που έπεσαν ως πέλεκις στο κεφάλι των μισθωτών και των συνταξιούχων. Θα πρέπει να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή, η φοροκλοπή από τους γνωστούς και επωνύμους. Απαιτείται πολιτική βούληση, να συγκρουστεί η πολιτική της κυβέρνησης με αυτά τα συμφέροντα. Θα πρέπει να υπάρξει διαφάνεια παντού. Αντ’ αυτού βλέπουμε το πλυντήριο των παραγραφών να λειτουργεί και στη Βουλή με απίθανη ταχύτητα.

Καμία δήμευση περιουσιών όλων αυτών που έκλεψαν τον ελληνικό λαό δεν έχει γίνει. Και, βεβαίως, συναίνεση ίσως μπορεί να υπάρχει αν συμφωνήσουμε ότι ο δημόσιος οικονομικός χώρος, τα δίκτυα οι υποδομές, οι επιχειρήσεις που παράγουν κοινωνικά αγαθά, όπως την ενέργεια και το νερό, δεν μπορούν να παραδοθούν στις αδηφάγες ορέξεις των ιδιωτών.

Το κακό είναι ότι στις διαδηλώσεις που γίνονται προκειμένου να αναδειχθεί το πρόβλημα, αντιμετωπίζουμε μια σοβαρή προσπάθεια, όπως γίνεται πάντα άλλωστε από την εκάστοτε εξουσία, να αποπροσανατολιστεί ο κόσμος από το κυρίαρχο πρόβλημα. Η αστυνομία, τα ΜΑΤ, χτυπάνε στο ψαχνό. Με ή χωρίς πρόκληση από τους διαδηλωτές, επιχειρούν να δώσουν μια άλλη νότα στις συγκεντρώσεις.

Θα το έχετε ακούσει, φαντάζομαι, ότι από την Τετάρτη το βράδυ χαροπαλεύει στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας, νεαρός διαδηλωτής που χτυπήθηκε άγρια στην πορεία. Λέω θα το έχετε ακούσει γιατί η απεργία στα ΜΜΕ δεν βοήθησε να γίνουν έγκαιρα γνωστά όλα αυτά.

Κι όμως θα μπορούσε, αντί να στηριζόμαστε για την ενημέρωσή μας στο Twitter και το Facebook που χρησιμοποιούν οι πολίτες, η ίδια η ΕΣΗΕΑ να είχε αναλάβει μέσα από πορτάλ ή πιέζοντας τους ιδιοκτήτες της δημόσιας ή ιδιωτικής ραδιοτηλεόρασης να βγάλει απεργιακό δελτίο. Αλλά αυτά πρέπει να τα κουβεντιάσουμε ξανά μέσα στα δημοσιογραφικά όργανα.

Αυτό που βλέπω και με αγριεύει είναι ότι ζητάνε συναίνεση, οι κυβερνώντες, για να περάσουν τα πιο σκληρά αντεργατικά μέτρα, αναπτύσσεται ένα κίνημα αντίστασης αργά, αλλά σταθερά.

Ελπίζω και εύχομαι ο νεαρός που χτυπήθηκε να μην είναι είναι νέος Γρηγορόπουλος και ξαναζήσουμε το σκληρό Δεκέμβρη του 2008 στην Αθήνα. Οι πρώτες δυναμικές αντιδράσεις απέναντι στη βία είναι πια γεγονός. Τις παρακολουθούμε από κοντά με προσοχή και θα επανέλθουμε. Τη συναίνεσή μας πάντως, ας την ξεχάσουν...

  • Το κομμάτι αυτό δημοσιεύεται σήμερα στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη μου

Τρία χρόνια και ακόμα μαθαίνουμε

Με τις νέες τεχνολογίες ποτέ δεν μπορείς να πεις ότι τα ξέρεις όλα. Συνεχώς βγαίνουν καινούρια πράγματα που πρέπει κι αυτά να τα μάθεις για να πας ακόμα δυο βήματα παραπέρα. Να, τώρα πλησιάζουμε τα 130.000 “χτυπήματα”, νούμερο τεράστιο αν σκεφτεί κανείς ότι όλες αυτές οι επισκέψεις σ΄ ένα Site που χειρίζεται αποκλειστικά ένας και μοναδικός άνθρωπος, έχουν γίνει χωρίς καμιά διαφήμιση.

Απλά με υπομονή στο χρόνο και συνέπεια σ' αυτά που υποστηρίζουμε και υπηρετούμε. Την αλήθεια και την ελευθερία στο σχόλιο. Εντυπωσιακό γιατί έχει μόλις τρία χρόνια ζωής από τα οποία ο πρώτος ήταν εποχή “μαθητείας” και δουλεύονταν παράλληλα με το Blog που διατηρούσα πολύ ενεργό εκείνη την εποχή.

Κι όταν λέω “μαθαίνω”, εννοώ ότι ψάχνω και προσθέτω καινούρια πράγματα τα οποία τοποθετώ στη μπάρα δεξιά, αξιοποιώντας θετικά κι αυτό το χώρο και κάνοντας τον το ίδιο ενδιαφέρον με το κεντρικό όπου αναρτώ τις σημειώσεις μου καθημερινά.

Τελευταίο, οι σημειώσεις από το Twitter που “τρέχουν” και ενημερώνουν τους αναγνώστες μου ανάλογα με το θέμα που το έχω δώσει εγώ να... ψάχνει μέσα στο χάος των εγγραφών. Θα πρέπει να σας πω, πως διαπίστωσή μου είναι ότι το Twitter είναι ένα εκπληκτικό εργαλείο ιδιαίτερα για ανθρώπους “ευαίσθητους” στις ειδήσεις, όπως εγώ. Προχθές μου την έκανε άνω – κάτω τη μπάρα στο πλάτος της. Με ταλαιπώρησε μέχρι να βρω ότι αυτό φταίει. Με τη βοήθεια και των παιδιών της On Screen το βρήκα σχετικά γρήγορα και ξαναέφερα στα ίσια του το πλάτος της μπάρας.

Τώρα ξέρω την αιτία και δεν πρόκειται να ξανασυμβεί... Όσο όμως διαπιστώνω πως ότι γράφω δεν... πηγαίνει στο βρόντο, αλλά βρίσκει αποδέκτες και θέλω να πιστεύω ίσως και να αποτελεί αφορμή για θετικό προβληματισμό θα συνεχίσω να βελτιώνω και την εμφάνισή του και το περιεχόμενο του.

130.000 ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνετε να με παρακολουθείτε...

Μια μουσική παράσταση, γιορτή...

Πρόταση του Site να γιορτάσουμε την τελευταία εμφάνιση από τις χειμερινές εμφανίσεις της παράστασης ''ΠΟΤΑΜΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ'' του Νότη Μαυρουδή στην σκηνή του ''ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ σήμερα Παρασκευή 13 Μαϊου 2011.

Στην παράσταση, κυριαρχούν γνωστά και αγαπημένα τραγούδια από τους ιδιαίτερα επιτυχημένους δίσκους του, καθώς και ανέκδοτα τραγούδια του. Τα τραγούδια ερμηνεύουν ο Χρήστος Κωνσταντόπουλος & η Αμαλία Τάτση. Μαζί τους στην κιθάρα ο Γιώργος Τοσικιάν. Σκόρπια τραγούδια από διαφορετικές εποχές, με οδηγό τις κιθάρες, με χρώματα, κραυγές, ψιθύρους και σκιρτήματα…. Αναζητώντας την επικοινωνία μέσα από τραγούδια που σημάδεψαν διαχρονικά την κοινή ευαισθησία, μέσα στο χρόνο…

Γεμάτες πέντε δεκαετίες, ο Νότης Μαυρουδής, παράλληλα με την διδακτική του καριέρα, έχει δυναμική παρουσία σε όλα τα κιθαριστικά δρώμενα της χώρας μας, απλώνοντας τη γνώση του και την εμπειρία του στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού που αφορά την ερωτική – κοινωνική μπαλάντα. Μελέτησε κιθάρα με τον Δημήτρη Φάμπα στο Εθνικό Ωδείο και το 1970 στην Ισπανία με τον Jose Tomas. Ως σολίστ κιθάρας αφενός και ως συνθέτης του ποιοτικού τραγουδιού αφετέρου, έχει δώσει πολλές συναυλίες και ρεσιτάλ τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, έχει τιμηθεί με βραβεία και η προσφορά του έχει αναγνωριστεί στο διεθνή μουσικό χώρο.

Αδιάλειπτη η παρουσία του όλα αυτά τα χρόνια με συνθέσεις του για το θέατρο και τον
κινηματογράφο, αρθρογραφία του σε εφημερίδες και περιοδικά, συνεργασίες του με ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, καθώς και διδακτικό έργο, που ξεκίνησε το 1969 στη Μουσική Ακαδημία του Δήμου Μιλάνου και συνεχίστηκε απ’ όταν επέστρεψε στην Αθήνα (από το 1975). Είναι διευθυντής και εκδότης του διαδικτυακού μουσικού περιοδικού TaR (www.tar.gr)

Για τις δραστηριότητές του, έχει αναλάβει κατά καιρούς υπεύθυνες θέσεις σε κρατικά ιδρύματα και οργανισμούς και έχει διατελέσει καλλιτεχνικός διευθυντής σε διάφορα φεστιβάλ.

Η πλούσια δισκογραφία του περιλαμβάνει έργα για κλασική κιθάρα και δικά του τραγούδια ερμηνευμένα από γνωστούς Έλληνες τραγουδιστές. Οι πολυποίκιλες καλλιτεχνικές του δραστηριότητες συνεχίζονται αμείωτες, παράλληλα με τη διδακτική του καριέρα.
Βραβεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό:
1965: Ά βραβείο στο Φεστιβάλ ελληνικού τραγουδιού της Θεσσαλονίκης.
1969: Ά βραβείο Διεθνούς διαγωνισμού κλασσικής κιθάρας στο Μιλάνο.
1990: Ά βραβείο στο Διεθνή διαγωνισμό παιδικών χορωδιών στη Λισσαβώνα της Πορτογαλίας με το τραγούδι του « Ο Παλιάτσος».
1990: Η Πρεσβεία της Βραζιλίας στην Αθήνα του απένειμε το βραβείο «H.Villa Lobos» για την προσφορά του στη διάδοση τού έργου τού Βραζιλιάνου συνθέτη στην Ελλάδα.
2004-2006: Ά βραβείο στο δισκογραφικό θεσμό «ΑΡΙΩΝ» (των ελληνικών εταιρειών) για τους δίσκους «CAFÉ DE L’ART 4 -CINEMA» και «CAFÉ DE L ART 5-ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ- ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ» στην κατηγορία «Οργανική Μουσική», σε ντουέτο κιθάρας.

Ο Γιώργος Τοσικιάν γεννήθηκε στον Πειραιά τo 1981.Σπούδασε κιθάρα με δάσκαλο τον Ιάκωβο Κολανιάν. Από το 2005 δίνει ατομικά ρεσιτάλ και συμμετέχει σε μουσικά φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Τα τελευταία χρόνια είναι μόνιμος συνεργάτης και μέλος της ορχήστρας του συνθέτη Γιώργου Βαρσαμάκη.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε από την εταιρεία MOTIVO η πρώτη του δισκογραφική κατάθεση, με τίτλο ”Guitar Music by Greek Composers”. Διδάσκει κλασική κιθάρα στο ωδείο Σύγχρονη Μουσική Παιδεία.

Η Αμαλία Τάτση γεννήθηκε στην Αθήνα.Το 2008 πήρε πτυχίο πιάνου από το Ωδείο Αθηνών με καθηγήτρια τη Ντιάνα Βρανούση. Πήρε μαθήματα φωνητικής από τη Χαρά Σαββινοπούλου (Ωδείο Αθηνών) και τη Μαρίνα Κρίλοβιτς για τέσσερα χρόνια. Από το 2009 μελετάει φωνητική με την Άρτεμη Μπόγρη. Έχει δώσει ρεσιτάλ στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας και Athenaeum, έχει εμφανιστεί σε μικρές μουσικές σκηνές της Αθήνας και έχει συμμετάσχει σε συναυλίες του μουσικοσυνθέτη Νίκου Τάτση. Το 2010 ερμήνευσε Μεγάλο Ερωτικό του Μάνου Χατζιδάκι με την Ορχήστρα των Χρωμάτων. Σπούδασε με υποτροφία του ιδρύματος Παπαδάκη στο τμήμα Κλασικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάζεται ως φιλόλογος

Ο Χρήστος Κωνσταντόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πάτρα. Σπούδασε στην σχολή Οικονομίας & Διοίκησης Μεσολογγίου.

Έχει διδαχθεί παραδοσιακό & σύγχρονο χορό. Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα φωνητικής, κλασικής κιθάρας & θεωρία της μουσικής στο ωδείο ”Paganini” της Πάτρας. Είχε δυο συμμετοχές στις θεατρικές παραστάσεις ”Το Παράπονο Του Νεκροθάπτου” σε σκηνοθεσία Διονύση Βούλτσου και ”Η Γυναίκα Της Πάτρας” σε σκηνοθεσία Περικλή Βασιλόπουλου. Έχει εμφανιστεί σε διάφορες μουσικές σκηνές της Πάτρας. Έχει παρακολουθήσει σεμινάριο φωνητικής και μουσικής εξερεύνησης.

Τηλέφωνα κρατήσεων 2105242211 & 2105242213

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA