Εικόνες από το ταξίδι μας στο Θραψανό, τέλος Νοέμβρη με αρχές Δεκέμβρη του 2023

thrapsano22.201123

Μια εικόνα από το πρώτο ξημέρωμα στο χωριό μου Θραψανο, ένα χειμωνιάτικο πρωί του Νοέμβρη 2023. Έβρεχε, κατά διαστήματα, όλη τη νύχτα και μας άρεσε πολύ αυτό το τοπίο, οπότε ντυθήκαμε και βγήκαμε έξω, να καταγράψουμε όλη αυτή την ομορφιά πριν τις 8 το πρωί.

thrapsano2.20123
Μου αρέσει το πρωινό περπάτημα... Πήγα μέχρι το παλιό δημαρχείο και τράβηξα αρκετές φωτογραφίες από τη βόλτα μου. Δείτε ο δρόμος είναι ακόμα γεμάτος από τα νερά της βραδινής βροχής. Και τα φώτα στους φανοστάτες είναι ακόμα αναμμένα. Είναι και αυτός ο βαρύς συννεφιασμένος καιρός.

patriko.noemvris23
Ξημέρωμα έξω από την αυλή του πατρικού μου, όπως το βρήκαμε όταν κατεβήκαμε τον Νοέμβρη του 2023. Υπάρχουν δουλειές που πρέπει να γίνουν ακόμα, αλλά χρειάζεται υπομονή, γιατί αυτή την περίοδο, έχουμε άλλες προτεραιότητες. Πάντως από την πρώτη μέρα που φτάσαμε, ανασκουμπωθήκαμε να κάνουμε πράγματα που χρειάζονταν... Και ξεκινήσαμε βάφοντας άλλο χρώμα τις αυλές μας... 

thrapsano4.201123
Ανάψαμε και το τζάκι και ήρθαν και οι αδελφές μου Στασούλα και Μαλάμω. Και περάσαμε πολύ όμορφα εκείνο το βράδυ, καθώς προσθέσαμε στις ρακές μας και μια πίτσα που έψησε το πι και φι η Στασούλα. Και τι είναι χειμώνας; Μια παρεά με ανθρώπους που αγαπάς και ιστορίες.

thrapsano5.201123
Αυτός είναι ο φούρνος του χωριού μας, δίπλα μας. Από δω προμηθευόμαστε, σχεδόν καθημερινά ή μέρα παρά μέρα, φρέσκο ψωμί. Έχει τα πάντα και βλέπεις τους ανθρώπους που τον διαχειρίζονται να ζημώνουν το ψωμί και τα άλλα πράγματα που πουλάνε, μπροστά σου. Άσε που μπορείς να ανταλλάξεις και δυο κουβέντες ανθρώπινες...

thrapsano6.191123
Κι αυτό είναι το σπίτι του αδελφού μου Κωστή. Ο ίδιος δεν είναι πια κοντά μας, αλλά μένει εκεί η γυναίκα του, η Μαρία.. Στην πρωτη ευκαιρία την επισκεφτήκαμε και μιλήσαμει. Έκανε σε όλους μας καλό αυτή η επικοινωνία. Εικόνες από το Θραψανό, λίγο πριν μπούμε στο δεύτερο δεκαήμερο του Νοέμβρη 2023. Αλλά οι 15 μέρες, έφυγαν σαν αέρας και την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023, επιστρέψαμε... Καιρός, να ξαναβάλουμε τα πράγματα στη δική μας "ρουτίνα"... 

Επικαιρότητα

Κυριακή στο χωριό...

Τοπίο χειμωνιάτικο στο χωριό. Η συκιά, χωρίς κανένα φύλλο πάνω της. Έρημη μέσα στην παγωνιά. Θα χρειαστεί να περιμένει ώς την άνοιξη που θα σκάσουν μύτη τα πρώτα πράσινα φυλλαράκια... Υπομονή που την έχει...

H ομορφιά του τοπίου, αυτόν τον καιρό, έξω στη φύση. Τα γυμνά αυτά δέντρα είναι ότι συναντάς άμα κάνεις βόλτα έξω... Αυτά που βλέπουμε εδώ, δεν είναι άλλα από καρυδιές. Κάποια στιγμή, την άνοιξη, θα πρασινίσουν και το καλοκαίρι θα γεμίσουν καρπούς. Και σε ποιον δεν αρέσουν τα καρύδια;

Στη διαδρομή για τις παρυφές του Μαινάλου είδα τις πρώτες ανθισμένες αμυγδαλιές. Πρόωρα έσκασαν μύτη τα ανθάκια της να ομορφύνουν το τοπίο. Αδιάφορη και τρελή, μα δεν βλέπει τον κρύο καιρό; Τολμά ν' ανθίζει. Παράδειγμα ζωής θα έπρεπε να μας γίνει... Η φωτογραφία αυτή έχει τραβηχτεί, πέρσι τέτοιον καιρό, στο Ν. Ηράκλειο, δίπλα στο σταθμό του τρένου.

Είναι όμορφα την Κυριακή στο χωριό. Σε μας τους κατοίκους της πόλης που νοσταλγούμε να πατήσουμε λίγο χώμα και να μυρίσουμε βρεγμένη γη στην επαρχία, να περπατήσουμε στα σοκάκια του χωριού, να αναπνεύσουμε σε πιο ήρεμους ρυθμούς λίγο πιο καθαρό αέρα...

Έχουμε κατέβει στο Ελληνικό Γορτυνίας από την Παρασκευή το απόγευμα και κάθε μέρα που περνάει εδώ έχει μια ξεχωριστή ομορφιά. Έχει πολύ κρύο, χειμώνας γαρ... Λίγο πιο ψηλά στη Στεμνίτσα το χιόνι λίγο, αλλά μαλακό. Πρέπει να έπεσε χθες βράδυ, δεν έχει προλάβει να παγώσει...

Μπορείς να παίξεις χιονοπόλεμο, είδα και κάποιον που έφτιαξε στο καπό του αυτοκινήτου του έναν υποτυπώδη χιονάνθρωπο. Μικρό, αλλά χαριτωμένο.

Όπου δεν το βλέπει ο ήλιος, το λίγο χιόνι “κρατάει”. Στο βουνό ή στις στέγες των σπιτιών της Στεμνίτσας και στις άκρες των δρόμων το χιόνι είναι λευκό, δεν έχει αρχίσει να μαυρίζει...

Στο “Καταφύγιο” - καφέ είναι ζεστά με το τζάκι να καίει. Μόνο που οι μουσικές επιλογές του αυτή τη φορά δεν είναι καλές. Έχει βάλει σε μεγάλη ένταση το LOVE RADIO και δεν... υποφέρεται στ' αυτιά. Και το θυμάμαι, άλλες φορές, με πολύ καλές επιλογές...

Μεγαλόπολη, Στενίτσα, Ελληνικό, Δημητσάνα... Βόλτες, ξεκούραστο γράψιμο, σχόλια και αναρτήσεις όταν και όπου υπάρχει η δυνατότητα. Και δεν είναι και τόσο εύκολο αυτό... Πρέπει να βρεις τον κατάλληλο χρόνο και να είσαι στο κατάλληλο περιβάλλον...

Δεν βρίσκεις εύκολα Wi-Fi σε καφετέριες και γενικότερα σε δημόσιους χώρους τουλάχιστον στο χωριό. Για το σπίτι, ούτε λόγος. Εδώ η πρόσβαση γίνεται με το παλιό μόντεμ των 32k, όπου χρειάζεται υπομονή μισής ώρας και για μια απλή εγγραφή που τυχαίνει να συνοδεύεται και από φωτογραφίες.

Εδώ είναι το μεγάλο δράμα, μέχρι να φορτωθούν και να “ανέβουν” στην ανάρτηση. Κατά τα άλλα, είπαμε, η Κυριακή είναι ξεχωριστή στην επαρχία...

Το πρωί οι καμπάνες της εκκλησίας δημιουργούν αίσθηση σε μας τους μη μυημένους. Φαίνεται λίγος ο κόσμος που περπατάει έξω. Είναι πολύ δυνατό το κρύο, έτσι κι αλλιώς. Μάλλον για μέσα είναι, όχι για βόλτες. Παρ' όλα αυτά εμείς πήγαμε στο υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα και στο καφές "Τρείς λαλούν" για ένα τσάι του βουνού. Και ήταν υπέροχα. Εντυπώσεις και φωτογραφίες στο αυριανό σημείωμα...

Δεν ξέρω πώς θα εξελιχθεί η μέρα καθώς προχωράει, αλλά πρόκειται για μια καθαρά χειμωνιάτικη μέρα...

Να αρχίσουμε να μαθαίνουμε Γερμανικά;

Ο τίτλος από τα σημερινά ΝΕΑ. Η ώρα των Γερμανικών έφτασε. Άρνηση στη γλώσσα τους που καταλαβαίνουν. Να 'ταν τόσο απλή η αλήθεια... Αλλά φοβάμαι πως είναι πιο πολύπλοκα τα πράγματα. Έχουμε όμως τον τρόπο να υποβαθμίζουμε τη σημασία των πραγμάτων... Και ποιοί θα πληρώσουν το μάρμαρο. Μα, εμείς πάλι. Είχε κανείς καμιά αμφιβολία; Δείτε ΕΔΩ.

Τα ξύλινα γράμματα στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ προσπαθούν να δώσουν ε το δικό του τρόπο την κατάσταση που βιώνουμε σήμερα. Χθες ήταν η συνάντηση των τριών αρχηγών των πολιτικών κομμάτων που μετέχουν στη συγκυβέρνηση. Και φυσικά η εφημερίδα υπόσχεται στο πρωτοσέλιδό της πως έχει τα πρακτικά και παρασκήνιο από τη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών. Ευχαριστούμε. Δεν θέλουμε να μάθουμε...

Αναγκαστική λοιπόν η συμφωνία για το νέο Μνημόνιο... Αλλιώς μας τα λέγατε παιδιά τόσον καιρό. Εσείς συζητάγατε και τα βρίσκατε, τι συνέβη τώρα και κατά τον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ η συμφωνία των τριών είναι αναγκαστική; Μήπως αρχίσατε να βλέπετε, ότι βλέπει, καιρό τώρα, ο πολύς κόσμος; Λέω εγώ τώρα...

Να που μαθαίνουμε από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ ότι ο κ. Παπαδήμος έφυγε για τις Βρυξέλλες με “κόκκινες γραμμές” στις απαιτήσεις της τρόικας. Δηλαδή, έχουν τέτοιες γραμμές ετούτα εδώ τα παλικάρια; Γιατί εμείς τόσον καιρό δεν τις βλέπουμε; Τα γυαλιά μας είναι καθαρά και η διάθεση μας θετική. Απλά δεν υπάρχουν και μας κοροϊδεύουν...

Τις πληροφορίες του REUTERS αξιοποιεί η εφημερίδα ΑΥΡΙΑΝΗ για να κάνει το χτύπημα της στην πρώτη σελίδα. Φοβερή αποκάλυψη! Ας είναι καλά. Μας ξυπνούν από τον λήθαργο. Νομίζαμε ότι όλα είναι καλά, τέλεια. Βλέπουμε δίπλα μας, γύρω μας και... καταλαβαίνουμε πολλά περισσότερα απ' όσα μας λένε...

Εμείς τώρα που μαθαίνουμε από το ΕΘΝΟΣ ότι οι μισθοί είναι στα χέρια του κ. Παπαδήμου, υπονοώντας ότι θα δώσουν σκληρή μάχη στις Βρυξέλλες πρέπει να νοιώθουμε ήσυχοι; Γιατί, γιατρέ δεν το αισθάνομαι έτσι ως πολίτης; Φταίω εγώ ή είμαι αρκετά καχύποπτος. Άξιος ο μισθός σας παλικάρια...

Ένας Μωυσής, αλλιώτικος...

Το σκίτσο του ΣΤΑΘΗ στο σημερινό ΠΑΡΟΝ έχει τη δική του ξεχωριστή ομορφιά. Άσε πια τα νοήματά του...

Σιγά παιδιά μη... σκίσετε το καλσόν! Ξαφνικό... αντάρτικο των βουλευτών μετά το τελεσίγραφο για τους μισθούς, επισημαίνει το ΒΗΜΑ.

Θα τα κόψουμε όλα παιδιά. Κόψε – κόψε, να δούμε τι θα μείνει στο τέλος. Από το ΕΘΝΟΣ.

Τι να το κάνουμε τέτοιο κούρεμα; Οι τράπεζες να σωθούν κι εμείς στα τάρταρα. Αισιοδοξούν για το PSI. Εμείς να δεις χαρά που παίρνουμε όταν ακούμε τα σενάρια για τους μισθούς. Από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ.

Κοροϊδεύουν!

Αυτοί είναι οι άνθρωποι του Τύπου. Ο πολύς κ. Κυριακόπουλος. Κυκλοφορούσε μέχρι χθες ελεύθερος, γλεντούσε εις υγείαν των κορόιδων. Κυκλοφορούσε μέχρι χθες ελεύθερος κι ας είναι χιλιάδες τα χρέη του και με 1.300 δίκες στην πλάτη του. Άσε πια πόσους εργαζόμενους έχει πάρει στο λαιμό του, έχοντας τους απλήρωτους. Αυτοί είναι οι φοβεροί... επενδυτές που θα σώσουν την Ελλάδα. Από την REAL NEWS.

Από τις λίγες φορές που Γ. Κουρής έχει δίκιο. Βρε, τι γίνεται εκεί στην Τυποεκδοτική; Κι αυτή έβαλε πλώρη για το άρθρο 99 και για πτώχευση; Τελικά τίποτα πια δεν θα μείνει όρθιο; Σε τίποτα δεν μπορούν να πιστέψουν οι εργαζόμενοι;

 

Διακοπές

ο Καραμανλής...

Και γιατί παρακαλώ να μην κάνει τις διακοπές του ο Κώστας Καραμανλής με την οικογένεια του; Αφού οδήγησε έναν ολόκληρο λαό στην πτώχευση μπορεί τώρα να κάνει ριλάξ με την οικογένεια του και με τους πλούσιους φίλους του στην ορεινή Αρκαδία.

Τι, πως είπατε, οι τύψεις δεν τον αφήνουν να κοιμηθεί; Μια χαρά το βλέπω το μαγουλάκι του, ροδαλό – ροδαλό... Από τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Έχει δίκιο η ΑΥΓΗ. Δεν τον εκλέξαμε εμείς τον κ. Παπαδήμο. Κανείς δεν μας είπε στις τελευταίες εκλογές ότι θα εξελιχθούν έτσι τα πράγματα. Αλλιώς μας έταζαν ότι θα ήταν. Διότι “λεφτά υπήρχαν...”

Οι Μουλατσώτες έκοψαν την πίτα τους

Σαββατόβραδο γύρω στις 7.30 παρά το υπερβολικό ψύχος της νύχτας έχουν μαζευτεί πολλοί Μουλατσαίοι στη σχολή της ΔΕΗ όπου ο Σύλλογος του Ελληνικού κόβει την πίτα του. Εδώ ο πρόεδρος του Συλλόγου, Αντώνης Παπαντωνίου, επί το έργον, κόβει την πίτα.

Πολλοί αυτοί που αγνόησαν τις καιρικές συνθήκες και πήγαν στην κοπή της πίτας του Συλλόγου. Αρκετοί από αυτούς χρησιμοποίησαν το πούλμαν που δρομολόγησε ο Σύλλογος. Άλλοι, όπως εμείς, κατεβήκαμε στο Μουλάτσι με τα Ι.Χ. μας.

Στο βήμα ο πρόεδρος του Συλλόγου απευθύνει ένα σύντομο χαιρετισμό, αναδεικνύοντας τα ζητήματα όπως τα έχει ιεραρχήσει η νέα διοίκηση. Δίπλα του τα μέλη του Δ.Σ. όπως αυτό προέκυψε από τις εκλογές του Νοεμβρίου του '11. Αρκετοί νέοι ήρθαν κοντά στους παλιούς να ενώσουν τις δυνάμεις τους.

Καθισμένοι στα τραπέζια οι καλεσμένοι χωριανοί. Με ξηρούς καρπούς, πατατάκια τσιπς και αναψυκτικά. Οι χωριανοί παρακολουθούν με πολύ προσοχή τα λεγόμενα του προέδρου. Και όχι τυχαία. Διαχρονικά ο Σύλλογος έχει κάνει πολλά έργα στο χωριό. Και προτίθεται να κάνει πολλά περισσότερα...

Ο Αντώνης στη βήμα μιλάει στους καλεσμένους. Επισημαίνει πως στους δύσκολους καιρούς χρειάζεται εθελοντική προσφορά προκειμένου να καλυφθούν οι αδυναμίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας είπε πως αν και έχουν εγκριθεί από την τεχνική υπηρεσία οι προτάσεις της για την αναμόρφωση του χωριού, ούτε ένα ευρώ δεν έχει πέσει μέχρι στιγμής στο Ελληνικό. Και ο δήμαρχος του καλλικρατικού δήμου, απών από την εκδήλωση...

Μόνη ελπίδα η νέα γενιά... Ένα ολόκληρο τραπέζι έχουν πιάσει τα αγόρια και τα κορίτσια που αποτελούν το μέλλον του χωριού. Κάποιοι πήραν χαμπάρι που τους φωτογράφησα και στήθηκαν στο φακό. Κάποιοι άλλοι μας γύρισαν επιδεικτικά την πλάτη... Παιδιά ατίθασα είναι. Πολύ ατίθασα...

Στη Μεγαλόπολη για ψώνια...

Μάλλον δεν το διαχειρίζονται σωστά οι άνθρωποι που έχουν ΤΟ ΚΕΦΙ... Χαλασμένο το άφησα το Wi-Fi τον Οκτώβρη πέρσι που ήρθαμε, χαλασμένο το ξαναβρήκα... Και το ξενοδοχείο που επίσης διαθέτει Wi-Fi, όπως διάβασα στην εφημερίδα του χωριού, έκλεισε οριστικά μέχρι να βρουν νέο μισθωτή...

Σημερινή φωτογραφία μέσα από την αυλή του ΚΕΦΙΟΥ. Στο βάθος του δρόμου φαίνονται καθαρά χιονισμένες οι κορυφές των γύρω βουνών. Γι' αυτό και το δυνατό και διαπεραστικό κρύο, παρά την ηλιοφάνεια που έχει έξω...

Στα χιόνια στο Μαίναλο. Πηγαίνοντας για τη Στεμνίτσα κάναμε μια στάση να παίξουμε χιονοπόλεμο με τον Λαμπρο. Μικρή ανάπαυλα μια φωτογραφία...

Κι ο Λάμπρος παίρνει θέση ανάμεσα σε δυο δέντρα. Το χιόνι δεν είναι πολύ αλλά έχει την ομορφιά του, όπως και να το κάνουμε...

Η Στεμνίτσα χιονισμένη... Τα σπίτια της ακόμα και μ' αυτό το λίγο χιόνι είναι πανέμορφα. Μια βόλτα εδώ και στο “Καταφύγιο” έχει τη δική του ξεχωριστή αξία.

Η Μεγαλόπολη δεν είναι μακριά. 25 χιλιόμετρα μόλις από το Ελληνικό. Ο δρόμος αγροτικός, άσφαλτος βέβαια, αλλά θέλει την προσοχή του και πάντως, πάνω από 80 χιλιόμετρα δεν μπορείς να πας αν θέλεις να οδηγείς υπεύθυνα.

Το χωριό έχει ένα μικρό ψιλικατζίδικο που λειτουργεί και ως καφέ. Δυστυχώς το πρωί διαπίστωσα ότι το Wi-..Fi του είναι από το περσινό φθινόπωρο χαλασμένο. Αναγκαστικά πήγα στην ταβέρνα για να κάνω την ανάρτηση. Δεν έχει ανοίξει ακόμα, είναι νωρίς, και κάθισα έξω στο παράθυρο για να μπω στο internet. Πάγωσα μέχρι να έρθει η Ελπίδα, γύρω στις 10.30, να ανοίξει το μαγαζί και να μπω μέσα...

Μ' αυτές τις προϋποθέσεις ακούγεται λογικό να επιλέγει κανείς τη Μεγαλόπολη για τα ψώνια του. Εκεί έχει τα σούπερ μάρκετ, τα εμπορικά μαγαζιά, τα φρούτα, τα τυροκομικά, τις τράπεζες...

Πήγαμε λοιπόν και σήμερα να πάρουμε προμήθειες. Ο κόσμος δεν κυκλοφορεί έξω... Και πού να πάει μ' αυτό το βρωμόκρυο; Στις κορυφογραμμές των γύρω βουνών τα χιόνια είναι ορατά δια γυμνού οφθαλμού.

Ψωνίσαμε τα απαραίτητα. Και πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Χειμωνιάτικο το τοπίο στη διαδρομή. Ένα ίχνος ζέστης στο καλοριφέρ του αυτοκινήτου χρειάζεται για να κόψει την άγρια παγωνιά που υπάρχει έξω...

Στο χωριό έχουν μαγειρέψει. Χοιρινό με σέλινο. Καλό μου ακούγεται αν και γενικώς δεν είμαι ιδιότροπος στο φαγητό. Θα φάμε μόλις τελειώσει το μαγείρεμα και θα πάμε στην Στεμνίτσα στο καφέ “Καταφύγιο” να πιούμε κάτι και να μπω λίγο στο internet να κάνω αυτή την ανάρτηση. Βλέπεις, εδώ στο χωριό δεν έχουμε την πολυτέλεια να χρησιμοποιούμε όποτε θέλουμε το internet. Πρέπει να το συνδυάζεις σε ώρες που μπορείς να χρησιμοποιήσεις το διαδίκτυο στο καφενείο ή την ταβέρνα. Κι αυτό, όπως μπορεί να αντιληφθεί κανείς δεν μπορεί να γίνει τις ώρες που δουλεύουν στο φουλ με τους πελάτες τους.

Στις 7 μ.μ. πρέπει να είμαστε πίσω γιατί ο Σύλλογος του χωριού θα κόψει την πίτα του στη σχολή της ΔΕΗ. Ωραία θα είναι. Και θα πάμε...

Οι άνθρωποι του Συλλόγου έβαλαν και πούλμαν να φέρει γι' αυτή την εκδήλωση συμπατριώτες από την Αθήνα. Έτσι η αίθουσα εκδηλώσεων της σχολής, αναμένεται να είναι γεμάτη...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA